O Β.Ζισκαρ Ντεστέν αρθρογραφεί στην LE MONDE (φύλλο 23/06/2012) : «Πρέπει να δημιουργήσουμε μία οργάνωση για το συντονισμό της ευρωζώνης και μάλιστα γρήγορα!»
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας θεωρεί ότι «η κρίση του ευρώ που σοβεί για πάνω από δύο χρόνια καταρρακώνοντας την οικονομική δραστηριότητα της Ε.Ε. δεν αποτελεί μία νομισματική κρίση» αλλά «συνδέεται με την κερδοσκοπική εξέλιξη της απελευθέρωσης του τραπεζικού συστήματος το οποίο ξέφυγε από κάθε ρύθμιση υπό την πίεση της κυβέρνησης του Bill Clinton και του Robert Rubin».
Στο πλαίσιο αυτό ο Valéry Giscard d’Estaing επανέρχεται στις αδυναμίες της υφιστάμενης ευρωπαϊκής δομής να θωρακίσει το ευρώ και να αμυνθεί έναντι των κερδοσκοπικών επιθέσεων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει υπάρχει «ένα προφανές κενό: η ευρωζώνη δεν διαθέτει καμία οργάνωση για την υπεράσπισή της και το συντονισμό των ενεργειών των μελών της».
Κρίνοντας ότι οι «περιοδικές» συνεδριάσεις του Eurogroup δεν επαρκούν και ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, όπως η Κομισιόν, δεν μπορούν να αναλάβουν τη διαχείριση των προβλημάτων του ευρώ, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας θεωρεί ότι «τα ίδια τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης θα πρέπει να βρουν τα κατάλληλα εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να συντονίσουν τις δημοσιονομικές τους πολιτικές και να θέσουν σταδιακά το οικονομικό μέτωπο συμμετρικά προς το νομισματικό».
Προς αυτήν την κατεύθυνση προτείνει τρία εργαλεία τα οποία χαρακτηρίζει «απαραίτητα» και συγκεκριμένα:
1.Ένα μηνιαίο «Συμβούλιο του ευρώ» στο οποίο θα συμμετέχουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων.
2. Τον καθορισμό ενός «γενικού γραμματέα της ευρωζώνης».
3.Την εποπτεία της εφαρμογής των αποφάσεων επί των δημοσίων οικονομικών των κρατών από το ίδιο το «Συμβούλιο του ευρώ» στο οποίο συμμετέχουν ουσιαστικά τα κράτη-οφειλέτες και τα κράτη-πιστωτές.
Καταλήγοντας σημειώνει χαρακτηριστικά ότι «η ευρωζώνη παραμένει ορφανή» και τονίζει ότι «οι ηγέτες της ευρωζώνης θα πρέπει να δείξουν στην πράξη την πολιτική βούληση ώστε να προικίσουν την ευρωζώνη με την αναγκαία θεσμική δομή η οποία απουσιάζει βάναυσα».
Εφόσον γίνει αυτό «οι αγορές θα επανέλθουν σε μια πιο λογική κατάσταση», γεγονός που θα αποτελέσει «το έναυσμα για τη λήξη της κρίσης του ευρώ» -καταλήγει το άρθρο γνώμης.
papaioannou.wordpress.com
Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας θεωρεί ότι «η κρίση του ευρώ που σοβεί για πάνω από δύο χρόνια καταρρακώνοντας την οικονομική δραστηριότητα της Ε.Ε. δεν αποτελεί μία νομισματική κρίση» αλλά «συνδέεται με την κερδοσκοπική εξέλιξη της απελευθέρωσης του τραπεζικού συστήματος το οποίο ξέφυγε από κάθε ρύθμιση υπό την πίεση της κυβέρνησης του Bill Clinton και του Robert Rubin».
Στο πλαίσιο αυτό ο Valéry Giscard d’Estaing επανέρχεται στις αδυναμίες της υφιστάμενης ευρωπαϊκής δομής να θωρακίσει το ευρώ και να αμυνθεί έναντι των κερδοσκοπικών επιθέσεων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει υπάρχει «ένα προφανές κενό: η ευρωζώνη δεν διαθέτει καμία οργάνωση για την υπεράσπισή της και το συντονισμό των ενεργειών των μελών της».
Κρίνοντας ότι οι «περιοδικές» συνεδριάσεις του Eurogroup δεν επαρκούν και ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, όπως η Κομισιόν, δεν μπορούν να αναλάβουν τη διαχείριση των προβλημάτων του ευρώ, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας θεωρεί ότι «τα ίδια τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης θα πρέπει να βρουν τα κατάλληλα εργαλεία που θα τους επιτρέψουν να συντονίσουν τις δημοσιονομικές τους πολιτικές και να θέσουν σταδιακά το οικονομικό μέτωπο συμμετρικά προς το νομισματικό».
Προς αυτήν την κατεύθυνση προτείνει τρία εργαλεία τα οποία χαρακτηρίζει «απαραίτητα» και συγκεκριμένα:
1.Ένα μηνιαίο «Συμβούλιο του ευρώ» στο οποίο θα συμμετέχουν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων.
2. Τον καθορισμό ενός «γενικού γραμματέα της ευρωζώνης».
3.Την εποπτεία της εφαρμογής των αποφάσεων επί των δημοσίων οικονομικών των κρατών από το ίδιο το «Συμβούλιο του ευρώ» στο οποίο συμμετέχουν ουσιαστικά τα κράτη-οφειλέτες και τα κράτη-πιστωτές.
Καταλήγοντας σημειώνει χαρακτηριστικά ότι «η ευρωζώνη παραμένει ορφανή» και τονίζει ότι «οι ηγέτες της ευρωζώνης θα πρέπει να δείξουν στην πράξη την πολιτική βούληση ώστε να προικίσουν την ευρωζώνη με την αναγκαία θεσμική δομή η οποία απουσιάζει βάναυσα».
Εφόσον γίνει αυτό «οι αγορές θα επανέλθουν σε μια πιο λογική κατάσταση», γεγονός που θα αποτελέσει «το έναυσμα για τη λήξη της κρίσης του ευρώ» -καταλήγει το άρθρο γνώμης.
papaioannou.wordpress.com