SOS! Ελπιδοφόρα συνεργασία όλων των αριστερών δυνάμεων στο Πανεπιστημίου Αθηνών!

αναδημοσίευση από Ίσκρα


Συνεργασία και κοινή κάθοδος στις εκλογές όλων των αριστερών δυνάμεων στη σχολή Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμπεράσματα, δυσκολίες από... την ΚΝΕ!
Ο Σύλ­λο­γος Δι­δα­σκό­ντων της Σχο­λής Θε­τι­κών Επι­στη­μών (ΣΘΕ) του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Αθη­νών (ΕΚΠΑ) είναι ένας ιστο­ρι­κός σύλ­λο­γος που στο πα­ρελ­θόν πρω­το­στά­τη­σε στους αγώ­νες για την ανα­βάθ­μι­ση του δη­μό­σιου και δω­ρε­άν πα­νε­πι­στή­μιου. Βέ­βαια, στις πα­λαιές εκεί­νες κι­νη­το­ποι­ή­σεις, τα αι­τή­μα­τα που συ­σπεί­ρω­ναν τον κύριο όγκο των πα­νε­πι­στη­μια­κών αφο­ρού­σαν την ανα­τρο­πή του πα­λαιού κα­θε­στώ­τος των εδρών και το άνοιγ­μα της δυ­να­τό­τη­τας κρί­σης και ανέ­λι­ξης των τότε βοη­θών, υφη­γη­τών, κ.λπ.



Τα τε­λευ­ταία εί­κο­σι χρό­νια ο Σύλ­λο­γος έχει ασχο­λη­θεί κυ­ρί­ως με μι­σθο­λο­γι­κά αι­τή­μα­τα, αν και ποτέ δεν πα­ρέ­λει­πε να προ­σθέ­τει και αι­τή­μα­τα που αφο­ρού­σαν συ­νο­λι­κό­τε­ρα την ορ­γά­νω­ση της ανώ­τα­της παι­δεί­ας στη χώρα. Στα­δια­κά, μαζί με την Πα­νελ­λή­νια Ομο­σπον­δία Συλ­λό­γων Δι­δα­κτι­κού Ερευ­νη­τι­κού Προ­σω­πι­κού (ΠΟΣ­ΔΕΠ) προ­σχώ­ρη­σε στη λο­γι­κή της συ­ζή­τη­σης «για να τα βρού­με» με τις επί Ση­μί­τη ηγε­σί­ες του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας. Τα τε­λευ­ταία χρό­νια έχει δυ­σκο­λί­ες στη μα­ζι­κή λει­τουρ­γία του, ακόμη και στη διε­ξα­γω­γή Γε­νι­κής Συ­νέ­λευ­σης.



Η ΒΑΘ­ΜΙΑΙΑ ΤΑ­ΞΙ­ΚΗ ΔΙΑ­ΦΟ­ΡΟ­ΠΟΙ­Η­ΣΗ ΤΟΥ ΔΕΠ ΤΩΝ ΕΛ­ΛΗ­ΝΙ­ΚΩΝ ΑΕΙ

Ο κύ­ριος λόγος των δυ­σκο­λιών αυτών βρί­σκε­ται στις αλ­λα­γές που έχουν επέλ­θει στην τα­ξι­κή διάρ­θρω­ση του ΔΕΠ αλλά και στη λει­τουρ­γία του ελ­λη­νι­κού πα­νε­πι­στη­μί­ου.Ήδη από τη δε­κα­ε­τία του '80, η πο­λι­τι­κή της άρ­χου­σας τάξης στα πα­νε­πι­στή­μια ήταν να δη­μιουρ­γή­σει πα­ράλ­λη­λες δομές στο πλάι τους, που θα εξυ­πη­ρε­τού­σαν την ιδιω­τι­κή απα­σχό­λη­ση των πα­νε­πι­στη­μια­κών ένα­ντι ικα­νο­ποι­η­τι­κής αμοι­βής (και ταυ­τό­χρο­να θα δια­μόρ­φω­ναν έναν ορ­γα­νι­σμό, πλάι στο πα­νε­πι­στή­μιο αλλά ανε­ξάρ­τη­το από αυτό, που θα είχε τη δυ­να­τό­τη­τα να ελέγ­ξει το πα­νε­πι­στή­μιο, ελέγ­χο­ντας τους πα­νε­πι­στη­μια­κούς που εξαρ­τιό­νταν οι­κο­νο­μι­κά από αυτόν). Αρ­χι­κά, ο κύ­ριος κορ­μός της προ­σπά­θειας ήταν το τότε Ερευ­νη­τι­κό Κέ­ντρο Κρή­της (ΕΚΕΚ) που στή­θη­κε στο πλάι του Πα­νε­πι­στη­μί­ου Κρή­της (κυ­ρί­ως στη ΣΘΕ του).

Όταν ο πα­νε­πι­στη­μια­κός βγά­ζει πε­ρισ­σό­τε­ρα χρή­μα­τα μέσω της ενα­σχό­λη­σης με «ερευ­νη­τι­κά» προ­γράμ­μα­τα ή ελευ­θέ­ρια επαγ­γέλ­μα­τα, γιατί να ασχο­λη­θεί (εκτός κι αν δια­κα­τέ­χε­ται από ιδιαί­τε­ρες ευαι­σθη­σί­ες) με την εκ­παί­δευ­ση, που φυ­σιο­λο­γι­κά πλέον την αντι­λαμ­βά­νε­ται ως πά­ρερ­γο; Βέ­βαια, και η έρευ­να που υπο­τί­θε­ται ότι εξυ­πη­ρε­τούν τα προ­γράμ­μα­τα αυτά, σπά­νια συν­δέ­ε­ται με τις ανά­γκες της εθνι­κής οι­κο­νο­μί­ας, η οποία άλ­λω­στε, απο­βιο­μη­χα­νο­ποι­η­μέ­νη, ει­σά­γει την όποια τε­χνο­γνω­σία έτοι­μη από το εξω­τε­ρι­κό.

Έτσι, πλάι σε εκεί­νους τους πα­ρα­δο­σια­κούς πα­νε­πι­στη­μια­κούς που πάντα αντι­λαμ­βά­νο­νταν τη θέση τους ως εφαλ­τή­ριο για άσκη­ση ιδιω­τι­κής επαγ­γελ­μα­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας και πλου­τι­σμού (για­τροί, δι­κη­γό­ροι) σι­γά-σι­γά άρ­χι­σαν να προ­στί­θε­νται και νέες, ση­μα­ντι­κές σε όγκο, ομά­δες πα­νε­πι­στη­μια­κών από άλλες σχο­λές (μη­χα­νι­κοί, βιο­λό­γοι, πλη­ρο­φο­ρι­κά­ριοι, μά­να­τζερς και περί τη διοί­κη­ση επι­χει­ρή­σε­ων, κ.λπ.). Οι ομά­δες αυτές άρ­χι­σαν να βλέ­πουν με άλλο μάτι το «επι­χει­ρη­μα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο» που οι πα­ρα­δο­σια­κοί συν­δι­κα­λι­στές του ΔΕΠ αντι­πα­θού­σαν. Επί­σης, η σύν­θε­ση του ΔΕΠ στα­δια­κά άλ­λα­ξε με την έλευ­ση (αξιό­λο­γων) επι­στη­μό­νων από το εξω­τε­ρι­κό, οι οποί­οι αι­σθά­νο­νταν ως απο­λύ­τως φυ­σι­κή την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα του ΔΕΠ.

Επει­δή εδώ συχνά πα­ρα­μο­νεύ­ει μια υπο­τί­θε­ται ου­δέ­τε­ρη πο­λι­τι­κά άποψη που υπε­ρα­σπί­ζε­ται τον «εκ­συγ­χρο­νι­σμό» των ΑΕΙ σύμ­φω­να με τα ευ­ρω­παϊ­κά και αμε­ρι­κα­νι­κά πρό­τυ­πα, να το­νί­σου­με ότι η (βε­βαί­ως) υπαρ­κτή συ­νερ­γα­σία επι­χει­ρή­σε­ων και πα­νε­πι­στη­μί­ων στις ΗΠΑ έχει ση­μα­ντι­κές δια­φο­ρές από το αρ­πα­χτι­κό μο­ντέ­λο επι­χει­ρη­μα­τι­κού πα­νε­πι­στη­μί­ου που στα­δια­κά επι­κρα­τεί στην Ελ­λά­δα, πράγ­μα που συ­στη­μα­τι­κά απο­κρύ­βουν οι υπε­ρα­σπι­στές του «εκ­συγ­χρο­νι­σμού». Για πα­ρά­δειγ­μα, στις ΗΠΑ ο πα­νε­πι­στη­μια­κός δεν εν­νο­εί­ται ούτε δια­νο­εί­ται να μην απο­δί­δει στο πα­νε­πι­στή­μιο το overhead (πο­σο­στό) από τα προ­γράμ­μα­τά του που εκεί­νο δι­καιού­ται, σε αντί­θε­ση με ό,τι συμ­βαί­νει στην Ελ­λά­δα, πα­ρό­λο που το αμε­ρι­κα­νι­κό οverhead είναι πολύ ψη­λό­τε­ρο από το ελ­λη­νι­κό. Στην Ελ­λά­δα δεν είναι σπά­νιο το φαι­νό­με­νο κα­θη­γη­τές να χρη­σι­μο­ποιούν μη­χα­νή­μα­τα του πα­νε­πι­στη­μί­ου και με­τα­πτυ­χια­κούς φοι­τη­τές (φτηνό και ανα­σφά­λι­στο επι­στη­μο­νι­κό δυ­να­μι­κό) για να πα­ρά­γουν προ­ϊ­ό­ντα χα­μη­λής τε­χνο­γνω­σί­ας (τα οποία θα μπο­ρού­σε να πα­ρα­γά­γει οποια­δή­πο­τε ιδιω­τι­κή εται­ρεία, φευ με πολύ υψη­λό­τε­ρο κό­στος), τα οποία προ­ϊ­ό­ντα διο­χε­τεύ­ουν στην αγορά μέσω προ­σω­πι­κών εται­ρειών. Ούτε καν ενοί­κιο δεν πλη­ρώ­νουν οι εται­ρεί­ες αυτές για τις εγκα­τα­στά­σεις του πα­νε­πι­στη­μί­ου, που χρη­σι­μο­ποιούν δω­ρε­άν. Υπάρ­χουν πα­ρα­δείγ­μα­τα τμη­μά­των ΑΕΙ τε­χνο­λο­γι­κής κα­τεύ­θυν­σης που μεί­ω­σαν εντυ­πω­σια­κά τον αριθ­μό των μα­θη­μά­των που όφει­λαν να πα­ρα­κο­λου­θούν οι με­τα­πτυ­χια­κοί τους φοι­τη­τές, προ­κει­μέ­νου αυτοί να μην «πε­ρι­σπώ­νται» από τα ερευ­νη­τι­κά «τους» προ­γράμ­μα­τα.

Στις ΗΠΑ, που όντως έχουν εξαι­ρε­τι­κή εκ­παί­δευ­ση, τέ­τοιες δρα­στη­ριό­τη­τες θα είχαν οδη­γή­σει στη φυ­λα­κή τους εμπνευ­στές τους. Επί­σης, στις ΗΠΑ, η συ­νερ­γα­σία των επι­χει­ρή­σε­ων με τα πα­νε­πι­στή­μια γί­νε­ται πάνω σε προ­βλή­μα­τα αιχ­μής, συ­νή­θως αφορά έρευ­να για και­νο­τό­μα προ­ϊ­ό­ντα, και υπο­βοη­θά την εσω­τε­ρι­κή συσ­σώ­ρευ­ση της αμε­ρι­κα­νι­κής (κα­πι­τα­λι­στι­κής φυ­σι­κά) οι­κο­νο­μί­ας.Στην Ελ­λά­δα, τα αρ­πα­χτι­κού αυτού χα­ρα­κτή­ρα «ερευ­νη­τι­κά» προ­γράμ­μα­τα σπά­νια έχουν κά­ποιες θε­τι­κές συ­νέ­πειες για την εσω­τε­ρι­κή συσ­σώ­ρευ­ση στην (κα­πι­τα­λι­στι­κή φυ­σι­κά) εθνι­κή οι­κο­νο­μία. Απο­τε­λεί σαφή θέση του γρά­φο­ντος ότι η Ελ­λά­δα δεν είναι δυ­να­τόν να εκ­συγ­χρο­νι­στεί και να γίνει «αμε­ρι­κα­νι­κή», ότι τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού δεν επι­δέ­χο­νται «εκ­συγ­χρο­νι­σμό» και ότι η μόνη εκ­συγ­χρο­νι­στι­κή δυ­να­τό­τη­τα μπο­ρεί να ανοί­ξει μόνο με ταυ­τό­χρο­νες βα­θιές κοι­νω­νι­κές με­τα­βο­λές σε κα­τεύ­θυν­ση ανα­τρο­πής του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος. Σα συ­νέ­πεια, οι «εκ­συγ­χρο­νι­στι­κές» κα­ρι­κα­τού­ρες που πάνε να επι­βλη­θούν στο ελ­λη­νι­κό δη­μό­σιο πα­νε­πι­στή­μιο με την ανοι­χτή με­τα­τρο­πή του σε επι­χει­ρη­μα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο (και με όλα τα συ­μπα­ρο­μαρ­τού­ντα, π.χ. ιδιω­τι­κά «πα­νε­πι­στή­μια»--ο Θεός να τα κάνει,) απλά θα οδη­γή­σουν σε ακόμη χει­ρό­τε­ρα φαι­νό­με­να εκ­φυ­λι­σμού της ανώ­τα­της εκ­παί­δευ­σης. Αλλά η επέ­κτα­ση στην υπο­στή­ρι­ξη των πα­ρα­πά­νω θέ­σε­ων θα έπαιρ­νε χώρο και χρόνο και θα μας απο­σπού­σε από το θέμα μας.

Συ­νο­ψί­ζο­ντας, λοι­πόν, ο κύ­ριος και βα­σι­κός λόγος της κρί­σης του πα­ρα­δο­σια­κού συν­δι­κα­λι­σμού στο ελ­λη­νι­κό πα­νε­πι­στή­μιο ήταν η στα­δια­κή με­τάλ­λα­ξή του σε αρ­πα­κτι­κό επι­χει­ρη­μα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο και η αφο­μοί­ω­ση με­γά­λου μέ­ρους του ΔΕΠ στις νέες λει­τουρ­γί­ες. Βέ­βαια, η με­τάλ­λα­ξη αυτή δεν έχει ακόμη κα­το­χυ­ρω­θεί θε­σμι­κά ούτε οι νέες σχέ­σεις έχουν ακόμη επι­βλη­θεί «διά του νόμου». Αυτό είναι το ζη­τού­με­νο των ημε­ρών για την Ανώ­τα­τη Εκ­παί­δευ­ση από την άρ­χου­σα τάξη στην Ελ­λά­δα σή­με­ρα.Εδώ θα μπο­ρού­σα­με να ανα­φερ­θού­με σε πολλά άλλα πα­ρα­δείγ­μα­τα υπαρ­κτής ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης της ανώ­τα­της παι­δεί­ας που ανα­μέ­νε­ται να επε­κτα­θούν και η επέ­κτα­σή τους να κα­το­χυ­ρω­θεί διά νόμου (π.χ. η κα­θιε­ρω­μέ­νη πλέον ύπαρ­ξη με­τα­πτυ­χια­κών με δί­δα­κτρα που προ­σφέ­ρουν υπο­βαθ­μι­σμέ­νη, τα­χύρ­ρυθ­μη, εκ­παί­δευ­ση εκ­με­ταλ­λευό­με­να την ανερ­γία, αλλά και την ανε­πάρ­κεια των προ­πτυ­χια­κών σπου­δών, προ­κει­μέ­νου να απο­σπά­σουν χρή­μα­τα), αλλά και πάλι έτσι θα απο­μα­κρυ­νό­μα­σταν από το στόχο μας, που είναι τα δι­δάγ­μα­τα από τις εξε­λί­ξεις στο Σύλ­λο­γο ΔΕΠ της ΣΘΕ.



Η ΠΡΟ­ΣΦΑ­ΤΗ ΙΣΤΟ­ΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛ­ΛΟ­ΓΟΥ ΔΙ­ΔΑ­ΣΚΟ­ΝΤΩΝ ΤΗΣ ΣΘΕ

Στο Σύλ­λο­γο δι­δα­σκό­ντων της ΣΘΕ του ΕΚΠΑ, στα­δια­κά ο έλεγ­χος του ΔΣ πέ­ρα­σε στις δυ­νά­μεις που εκ­φρά­ζουν το νέο ελ­λη­νι­κό επι­χει­ρη­μα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο, σε ευ­θυ­γράμ­μι­ση με την ΠΟΣ­ΔΕΠ του Σταυ­ρα­κά­κη(η οποία ετοι­μά­ζε­ται για δε­ξιό­τε­ρη στρο­φή!). Η φε­τι­νή ακα­δη­μαϊ­κή χρο­νιά βρήκε τα τέσ­σε­ρα από τα εννέα μέλη του ΔΣ υπό πα­ραί­τη­ση λόγω της αυ­ταρ­χι­κής συ­μπε­ρι­φο­ράς των υπό­λοι­πων πέντε οι οποί­οι απαι­τού­σαν την πλήρη και χωρίς όρους υπο­τα­γή στο νόμο Δια­μα­ντο­πού­λου που θε­σμι­κά κα­το­χυ­ρώ­νει το ελ­λη­νι­κό αρ­πα­χτι­κό επι­χει­ρη­μα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο. Με την αρχή της ακα­δη­μαϊ­κής χρο­νιάς ανα­κοι­νώ­θη­καν δρα­μα­τι­κές πε­ρι­κο­πές των μι­σθών των πα­νε­πι­στη­μια­κών, που πλέον δη­μιουρ­γούν πρό­βλη­μα δια­βί­ω­σης σε όσους δεν έχουν άλλες πηγές χρη­μα­το­δό­τη­σης, με στόχο το τσά­κι­σμα κάθε αντί­στα­σης (είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ότι τα υπό­λοι­πα ει­δι­κά μι­σθο­λό­για, σε σχέση με τους μι­σθούς του 2000, έχουν υπο­στεί ση­μα­ντι­κά χα­μη­λό­τε­ρες πε­ρι­κο­πές). Το επι­χει­ρη­μα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο γί­νε­ται έτσι όρος επι­βί­ω­σης για τους πα­νε­πι­στη­μια­κούς: αν δεν βρουν από κάπου αλλού λεφτά δεν μπο­ρούν να υπάρ­ξουν ως πα­νε­πι­στη­μια­κοί. Η πλειο­ψη­φία του ΔΣ (η ομάδα των «5») φυ­σι­κά αρ­νή­θη­κε οποια­δή­πο­τε σύν­δε­ση του θέ­μα­τος των μι­σθών με το νόμο Δια­μα­ντο­πού­λου για το επι­χει­ρη­μα­τι­κό πα­νε­πι­στή­μιο και πρό­τει­νε απερ­γία κατά τη διάρ­κεια των εξε­τά­σε­ων με στόχο να φέρει τα ΔΕΠ σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τους φοι­τη­τές και την κοινή γνώμη.

Η «κοι­νω­νι­κή βάση» όμως των «5», οι οπα­δοί του επι­χει­ρη­μα­τι­κού πα­νε­πι­στη­μί­ου στο ΔΕΠ καθώς και όσοι τε­λι­κά συ­ντάσ­σο­νται με αυ­τούς στη βάση θολών ιδε­ο­λο­γι­κών σχη­μά­των, δεν εν­δια­φέ­ρο­νται για συμ­με­το­χή στο Σύλ­λο­γο ούτε έρ­χο­νται στις ΓΣ (και αρ­κε­τοί από αυ­τούς δεν απερ­γούν). Έτσι, στις επα­νει­λημ­μέ­νες συ­νε­λεύ­σεις που έγι­ναν στο Σύλ­λο­γο από την αρχή της χρο­νιάς, οι «5», εκ­φρα­στές της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής, κα­τά­φε­ραν να παίρ­νουν μόνο τους δι­κούς τους ψή­φους. Οι θέ­σεις που εξέ­φρα­σε η ΓΣ του Συλ­λό­γου επα­νει­λημ­μέ­να ήσαν αρ­κε­τά προ­ω­θη­μέ­νες, βά­ζο­ντας σε πρώτο πλάνο το ζή­τη­μα της διά­λυ­σης του δη­μό­σιου δω­ρε­άν πα­νε­πι­στή­μιου και θε­ω­ρώ­ντας ότι το θέμα της μι­σθο­λο­γι­κής εξα­θλί­ω­σης απο­τε­λού­σε ανα­γκαίο όρο στην επι­χει­ρού­με­νη αυτή διά­λυ­ση. Άρα το θέμα της διά­λυ­σης του δη­μό­σιου πα­νε­πι­στή­μιου αξιο­λο­γή­θη­κε από τη ΓΣ σαν το κε­ντρι­κό και έτσι εξη­γή­θη­κε η μι­σθο­λο­γι­κή επί­θε­ση που δε­χό­ταν ο κλά­δος.

Το γε­γο­νός όμως ότι οι «5» είχαν απο­μο­νω­θεί πλή­ρως στη ΓΣ, με με­γά­λο προ­σω­πι­κό κό­στος και φθορά, κα­θό­λου δε σή­μαι­νε ότι είχαν απο­μο­νω­θεί και μέσα στο σώμα του ΔΕΠ, όπου εκ­προ­σω­πού­σαν υπαρ­κτές τα­ξι­κές σχέ­σεις. Το γε­γο­νός ότι η βάση που εκ­προ­σω­πούν δεν έρ­χε­ται στις συ­νε­λεύ­σεις απλά αντα­να­κλά τα νέα ήθη του πα­νε­πι­στη­μί­ου που επι­διώ­κε­ται να κα­θιε­ρω­θεί. Η συλ­λο­γι­κό­τη­τα που απαι­τεί και εκ­φρά­ζει ο συν­δι­κα­λι­σμός είναι ανε­πι­θύ­μη­τη και αυτόν άλ­λω­στε το ρόλο είχαν ανα­λά­βει οι «5» του ΔΣ: την αδρα­νο­ποί­η­ση, την απο­μα­ζι­κο­ποί­η­ση και την απο­νέ­κρω­ση του Συλ­λό­γου.



Η ΣΥ­ΝΕΡ­ΓΑ­ΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΑΣ

Στην κα­τά­στα­ση που είχε δια­μορ­φω­θεί σαν φυ­σι­κό επα­κό­λου­θο προ­έ­κυ­ψε η συ­νερ­γα­σία όλων των αρι­στε­ρών δυ­νά­με­ων, ορ­γα­νω­μέ­νων και μη, κάθε προ­σα­να­το­λι­σμού.Η εμπει­ρία που απο­κτή­θη­κε και τα συ­μπε­ρά­σμα­τα από τη συ­νερ­γα­σία αυτή ξε­περ­νούν, κατά τη γνώμη μου, κατά πολύ τα στενά πλαί­σια της ΣΘΕ του ΕΚΠΑ και ανα­δει­κνύ­ουν τις δυ­να­τό­τη­τες που ανοί­γο­νται σε όλη την Ελ­λά­δα. Βέ­βαια, οι πα­νε­πι­στη­μια­κοί απο­τε­λούν ιδιό­μορ­φο χώρο, οι επιρ­ρο­ές κομ­μα­τι­κών πει­θαρ­χιών είναι πολύ πιο αδύ­να­τες από αλλού, έχουν μάθει να συν­δια­λέ­γο­νται από τη φύση της ερ­γα­σί­ας τους και δέ­χο­νται πρω­το­φα­νή επί­θε­ση σε σχέση με τα μέχρι τώρα δε­δο­μέ­να. Όμως και πάλι, αξί­ζει τον κόπο να δούμε ανα­λυ­τι­κά τις εξε­λί­ξεις που οδή­γη­σαν στην ιστο­ρι­κή (για τις μέρες μας) κοινή κά­θο­δο όλων αυτών των δυ­νά­με­ων στις εκλο­γές.

Αντι­με­τω­πί­ζο­ντας την προ­σπά­θεια απο­νέ­κρω­σης του Συλ­λό­γου, η ΓΣ του απο­φά­σι­σε τη δη­μιουρ­γία ανοι­χτής Επι­τρο­πής Αγώνα στην οποία μπο­ρού­σε να συμ­με­τέ­χει όποιος θέλει. Η επι­τρο­πή αυτή συ­σπεί­ρω­σε όλες τις δυ­νά­μεις της αρι­στε­ράς καθώς και ανε­ξάρ­τη­τους κα­τα­φέρ­νο­ντας να κι­νεί­ται δρα­στή­ρια μέσα σε κλίμα συ­να­δελ­φι­κό­τη­τας και πλή­ρους ομο­φω­νί­ας. Η απερ­γία που έγινε στην αρχή της χρο­νιάς, καθώς και οι με­τέ­πει­τα κι­νη­το­ποι­ή­σεις κατά της εφαρ­μο­γής του νέου νόμου (με­τε­ξέ­λι­ξη του νόμου Δια­μα­ντο­πού­λου) για τα ΑΕΙ στη­ρί­χτη­καν και σε με­γά­λο βαθμό ορ­γα­νώ­θη­καν από την επι­τρο­πή αυτή, της οποί­ας οι θέ­σεις συ­ζη­τού­νταν και ψη­φί­ζο­νταν,συχνά με τρο­πο­ποι­ή­σεις, από τη ΓΣ.

Στην απερ­γία που έγινε στην αρχή της χρο­νιάς και πάλι έγινε αντι­λη­πτή η τα­ξι­κή δια­φο­ρο­ποί­η­ση που έχει επέλ­θει μέσα στο ΔΕΠ.Έτσι, το πο­σο­στό των απερ­γών κυ­μάν­θη­κε από 85% σε τμή­μα­τα της ΣΘΕ όπου το ΔΕΠ ζει απο­κλει­στι­κά με το μισθό του (π.χ. τμήμα Μα­θη­μα­τι­κών) σε πε­ρί­που 0% σε τμή­μα­τα που οι κύ­ριοι πόροι των ΔΕΠ προ­έρ­χο­νται από εξω­τε­ρι­κές πηγές ή προ­γράμ­μα­τα.

Το κλίμα ομο­ψυ­χί­ας και ο ενιαί­ος τρό­πος προ­σέγ­γι­σης της αφε­τη­ρί­ας των προ­βλη­μά­των των πα­νε­πι­στη­μια­κών από την Επι­τρο­πή Αγώνα, οδή­γη­σαν τε­λι­κά στη συ­γκρό­τη­ση του Ενω­τι­κού Αγω­νι­στι­κού Ψη­φο­δελ­τί­ου στις εκλο­γές που έγι­ναν την Πέμ­πτη 24 Ια­νουα­ρί­ου για νέο ΔΣ και αντι­προ­σώ­πους για το συ­νέ­δριο της ΠΟΣ­ΔΕΠ. Αντί­πα­λο στο Ενω­τι­κό Αγω­νι­στι­κό Ψη­φο­δέλ­τιο στή­θη­κε το ψη­φο­δέλ­τιο της Συ­νερ­γα­σί­ας Πα­νε­πι­στη­μια­κών, που εξέ­φρα­ζε απε­ρί­φρα­στα την τρι­κομ­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση των μνη­μο­νιο­φυ­λά­κων, με μόνη δια­φο­ρά ότι την ορ­γά­νω­ση και κα­θο­δή­γη­ση του ψη­φο­δελ­τί­ου αυτού είχαν ανα­λά­βει στε­λέ­χη της ΔΗΜΑΡ.

Προ­φα­νές ερώ­τη­μα είναι ποια ακρι­βώς ήταν η στάση των δυ­νά­με­ων της ΔΗΠΑΚ, της πα­ρά­τα­ξης μέσω της οποί­ας κα­τε­βαί­νει το ΚΚΕ στα πα­νε­πι­στή­μια. Οι συ­νά­δελ­φοι που πάντα κα­τέ­βαι­ναν με την ΔΗΠΑΚ ήταν από τα ηγε­τι­κά στε­λέ­χη της Επι­τρο­πής Αγώνα και φυ­σι­κά συμ­με­τεί­χαν από τους πρώ­τους στο Ενω­τι­κό Αγω­νι­στι­κό Ψη­φο­δέλ­τιο, έκα­ναν τρο­πο­ποι­ή­σεις στη δια­κή­ρυ­ξή του και βο­ή­θη­σαν με κάθε τρόπο στη συ­γκρό­τη­σή του. Πα­ρό­λ' αυτά, η ορ­γά­νω­ση της ΚΝΕ κα­τέ­βα­λε κάθε προ­σπά­θεια να συ­γκρο­τή­σει η ... ίδια ψη­φο­δέλ­τιο της ΔΗΠΑΚ, μα­ταί­ως αφού ομό­θυ­μα οι αρι­στε­ρό­στρο­φες δυ­νά­μεις υπο­στή­ρι­ζαν το Ενω­τι­κό Αγω­νι­στι­κό ψη­φο­δέλ­τιο.

Αλλά ας δούμε επί τρο­χά­δην τις θέ­σεις που γύρω τους συ­σπει­ρώ­θη­καν τα δύο ψη­φο­δέλ­τια.

Το Ενω­τι­κό Αγω­νι­στι­κό επι­κε­ντρώ­θη­κε στο θέμα της πλή­ρους και απο­κλει­στι­κής απα­σχό­λη­σης του ΔΕΠ με τα δι­δα­κτι­κά και ερευ­νη­τι­κά του κα­θή­κο­ντα.Σε ένα σύ­ντο­μο κεί­με­νο μιας πε­ρί­που σε­λί­δας ανα­δει­κνύ­ε­ται η θε­σμι­κή με­τάλ­λα­ξη του ρόλου και του πε­ριε­χό­με­νου του δη­μό­σιου και δω­ρε­άν πα­νε­πι­στη­μί­ου που επι­χει­ρεί η κυ­βέρ­νη­ση με συ­νερ­γό την ΠΟΣ­ΔΕΠ αλλά και τους «5» του Συλ­λό­γου. Η εξα­θλί­ω­ση των πα­νε­πι­στη­μια­κών ερ­μη­νεύ­ε­ται ως συ­νει­δη­τή επι­δί­ω­ξη να ωθη­θούν αυτοί προς ιδιω­τι­κές «δου­λεί­ες», προ­κει­μέ­νου να βγά­λουν τα προς το ζην σε βάρος της προ­σφο­ράς τους στο Πα­νε­πι­στή­μιο.

Να το­νί­σου­με εδώ ότι αν και το ζή­τη­μα της «πλή­ρους και απο­κλει­στι­κής απα­σχό­λη­σης» είναι το κομ­βι­κό, κυ­ρί­αρ­χο ση­μείο της σύ­γκρου­σης στα πα­νε­πι­στή­μια σή­με­ρα, αυτό δυ­στυ­χώς δεν έχει ανα­δει­χθεί όπως αρ­μό­ζει από τις αρι­στε­ρές δυ­νά­μεις των διά­φο­ρων συλ­λό­γων ΔΕΠ ανά την Ελ­λά­δα. Διότι, μπο­ρεί να λες ό,τι θέ­λεις ενα­ντί­ον της Μπο­λό­νια και του Μά­α­στρι­χτ, και άλλα τόσα και πιο πολλά για τα μνη­μό­νια ή και για τον κα­πι­τα­λι­σμό, αλλά αν δεν εξει­δι­κεύ­σεις και δε δεις από κοντά την πραγ­μα­τι­κή τα­ξι­κή δια­φο­ρο­ποί­η­ση που συ­ντε­λεί­ται στα πα­νε­πι­στή­μια και αν δεν εν­σκή­ψεις πάνω από το πραγ­μα­τι­κό δια­κύ­βευ­μα, τότε ούτε ένα βήμα δεν έχεις κάνει προς τα εμπρός ούτε μπο­ρείς να πιά­σεις επαφή με τους πλητ­τό­με­νους πα­νε­πι­στη­μια­κούς. Τότε, με δυο λόγια, είσαι κα­τα­δι­κα­σμέ­νος «από χέρι»..

Το αντί­πα­λο κυ­βερ­νη­τι­κό ψη­φο­δέλ­τιο («Συ­νερ­γα­σία Πα­νε­πι­στη­μια­κών») συ­σπει­ρώ­θη­κε γύρω από τη στρα­τη­γι­κή της έντα­σης και του εμ­φυ­λιο­πο­λε­μι­κού κλί­μα­τος που καλ­λιερ­γεί η ΝΔ, αν και την κα­θο­δή­γη­ση των κι­νή­σε­ων και της προ­πα­γάν­δας του ανέ­λα­βαν στε­λέ­χη της ΔΗΜΑΡ. Κα­τη­γό­ρη­σαν το Ενω­τι­κό Αγω­νι­στι­κό ότι προ­ω­θεί ... τη βία στα πα­νε­πι­στή­μια­και ότι δεν έχει θέ­σεις αλ­λά­εκ­φρά­ζει μόνο άρ­νη­ση σε όλα. Αγνο­ώ­ντας τις θέ­σεις που επα­νει­λημ­μέ­να είχε εκ­φρά­σει η ΓΣ, αλλά και η δια­κή­ρυ­ξή του, προ­τί­μη­σαν, για να μην εμπλα­κούν σε συ­ζή­τη­ση επί της ου­σί­ας, να πα­ρι­στά­νουν ότι δεν υπήρ­χαν θέ­σεις του ενω­τι­κού με τις οποί­ες να αντι­πα­ρα­τε­θούν. Φαι­δρή κα­τά­στα­ση, όπου αυτό που δε μας αρέ­σει το βα­φτί­ζου­με «ανύ­παρ­κτο»! Όσο αφορά βέ­βαια τις δικές τους θέ­σεις, αυτές ήταν ανα­πα­ρα­γω­γή των θέ­σε­ων του Υπουρ­γεί­ου Παι­δεί­ας: Υπέρ του νέου θε­σμι­κού πλαι­σί­ου, προ­κα­τα­βο­λι­κά υπέρ της «ανα­διορ­γά­νω­σης» του χάρτη της ανώ­τα­της εκ­παί­δευ­σης και έρευ­νας τους επό­με­νους μήνες, κ.ο.κ.

Ας επα­νέλ­θου­με τώρα και στην «πα­ρα­πο­νε­μέ­νη» ΚΝΕ.Αυτή, αφού είδε κι από­ει­δε, έγρα­ψε μια προ­κή­ρυ­ξη, την υπέ­γρα­ψε ως ΔΗΠΑΚ και στή­θη­κε να τη μοι­ρά­ζει έξω από το χώρο ψη­φο­φο­ρί­ας κατά τις 8 ώρες που δι­ήρ­κε­σε (χαρά στο κου­ρά­γιο τους). Αφή­νο­ντας το άκομ­ψο της ενέρ­γειας αυτής (σκε­φθεί­τε π.χ. κά­ποια πα­ρά­τα­ξη ΔΕΠ να μοι­ρά­ζει προ­κή­ρυ­ξη ενα­ντί­ον κά­ποιας πα­ρά­τα­ξης φοι­τη­τών κατά τις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές έξω από το χώρο διε­ξα­γω­γής της ψη­φο­φο­ρί­ας), η ουσία της ενέρ­γειας ήταν η προ­σπά­θεια να πλη­γεί το ψη­φο­δέλ­τιο συ­νερ­γα­σί­ας όλων των αρι­στε­ρών δυ­νά­με­ων.Εν­δια­φέ­ρον πα­ρου­σιά­ζει η συλ­λο­γι­στι­κή της προ­κή­ρυ­ξης της ΚΝΕ: Σε αυτήν, η συ­νερ­γα­σία που εκ­φρα­ζό­ταν μέσω τους Ενω­τι­κού Αγω­νι­στι­κού Ψη­φο­δελ­τί­ου δεν αντι­με­τω­πι­ζό­ταν ως φυ­σι­κή συ­νέ­πεια των αγώ­νων που είχαν προη­γη­θεί ούτε ως συ­νερ­γα­σία συν­δι­κα­λι­στι­κών δυ­νά­με­ων και μελών ΔΕΠ του συ­γκε­κρι­μέ­νου χώρου, Αντί­θε­τα, αντι­με­τω­πι­ζό­ταν ως κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή συ­νερ­γα­σία κομ­μά­των (που ούτε ήταν ούτε μπο­ρού­σε να είναι). Έτσι, τα επι­χει­ρή­μα­τα κατά της συ­νερ­γα­σί­ας των δυ­νά­με­ων της αρι­στε­ράς του χώρου αφο­ρού­σαν τι έκανε το τάδε στέ­λε­χος του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στο δείνα πα­νε­πι­στή­μιο, κ.ο.κ.Κα­λού­σε τα μέλη ΔΕΠ σε μια αφη­ρη­μέ­νη «πάλη», ενώ το ζή­τη­μα που αυτά αντι­με­τω­πί­ζουν είναι πο­λύ-πο­λύ συ­γκε­κρι­μέ­νο. Αλλά το απο­κο­ρύ­φω­μα των έωλων συλ­λο­γι­σμών είναι το εξής: «Η ΠΟΣ­ΔΕΠ έπαι­ξε και θα συ­νε­χί­ζει να παί­ζει, αντι­δρα­στι­κό ρόλο στη βάση υπε­ρά­σπι­σης του νόμου πλαί­σιο και συ­νο­λι­κά των ανα­διαρ­θρώ­σε­ων στην παι­δεία. Άρα οποια­δή­πο­τε λο­γι­κή δια­χεί­ρι­σης μέσα σε αυτά τα πλαί­σια δίνει στην ουσία χέρι βοη­θεί­ας στην κυ­ρί­αρ­χη πο­λι­τι­κή και σ' αυ­τούς που την υλο­ποιούν». Το συ­μπέ­ρα­σμα αυτής της επι­χει­ρη­μα­το­λο­γί­ας είναι πε­ρισ­σό­τε­ρο από προ­φα­νές: Αφού τί­πο­τα δεν αλ­λά­ζει ούτε μπο­ρεί να αλ­λά­ξει (πριν, εν­νο­εί­ται, τη «λαϊκή εξου­σία»), η προ­σπά­θεια επί­τευ­ξης εν­διά­με­σων στό­χων συ­νι­στά «προ­σπά­θεια δια­χεί­ρι­σης». Αλλά τότε, γιατί να μην είναι η αποχή από κάθε δια­δι­κα­σία εκλο­γών η προ­φα­νής απά­ντη­ση και να ασχο­λεί­ται η ΚΝΕ με τη συ­γκρό­τη­ση ψη­φο­δελ­τί­ου της ΔΗΠΑΚ;

Και η ανα­κοί­νω­ση κα­τα­λή­γει στο μνη­μειώ­δες: « Οι συ­σχε­τι­σμοί των δυ­νά­με­ων δεν ανα­τρέ­πο­νται με εκλο­γι­κές συμ­μα­χί­ες από τα πάνω αλλά με τη συ­στρά­τευ­ση των μελών ΔΕΠ στη βάση της σύ­γκρου­σης με την πο­λι­τι­κή που σή­με­ρα χτυπά κάθε ερ­γα­ζό­με­νο φοι­τη­τή» (!) Αφή­νο­ντας τους «ερ­γα­ζό­με­νους φοι­τη­τές» κατά μέρος, επί της ου­σί­ας, αυτό ακρι­βώς που πε­ρι­γρά­φουν συ­νέ­βη μπρο­στά στα μάτια τους. Αλλά αυτοί ήταν «τυ­φλοί τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμ­μα­τι» και χα­μπά­ρι δεν πήραν.

Ας έρ­θου­με τώρα και στα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών. Αυτά εξε­λί­χθη­καν σε θρί­λερ, που η λύση του είναι άγνω­στη μέχρι τη στιγ­μή που γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές. Τα δύο ψη­φο­δέλ­τια απέ­σπα­σαν από 96 ψή­φους το κάθε ένα, ενώ εί­χα­με και 6 λευκά. Το Ενω­τι­κό αγω­νι­στι­κό Ψη­φο­δέλ­τιο κα­τέ­βη­κε με 29 υπο­ψη­φί­ους για τις 9 θέ­σεις του ΔΣ, ακο­λου­θώ­ντας την πιο ανοι­χτή δυ­να­τή πο­λι­τι­κή στη συ­γκρό­τη­σή του. Υπήρ­ξε με­γά­λη δια­σπο­ρά των ψήφων που ακρι­βώς απο­δει­κνύ­ει ότι δεν πρό­κει­ται για συ­νερ­γα­σία κο­ρυ­φών και πρώ­τος σε ψή­φους ήρθε ο πα­λιός εκ­πρό­σω­πος τη ΔΗΠΑΚ στο ΔΣ.

Σε συν­θή­κες δια­μόρ­φω­σης ενός ση­μα­ντι­κού στρώ­μα­τος «επι­χει­ρη­μα­τι­κού» ΔΕΠ τα πε­ρι­θώ­ρια αντί­στα­σης και μα­ταί­ω­σης των σχε­δί­ων κα­τε­δά­φι­σης του δη­μό­σιου δω­ρε­άν πα­νε­πι­στή­μιου μέσα από αγώ­νες του ίδιου του ΔΕΠ,δυ­στυ­χώς στε­νεύ­ουν. Αλλά όμως, οι ενιαί­οι αγώ­νες καθ' όλη την προη­γού­με­νη ακα­δη­μαϊ­κή χρο­νιά μέσω της Επι­τρο­πής Αγώνα, και τε­λι­κά η ενιαία κά­θο­δος, ως ση­μα­ντι­κό στά­διο του αγώνα, των δυ­νά­με­ων και ατό­μων στο ΔΕΠ της ΣΘΕ που υπε­ρα­σπί­ζο­νται τις κα­τα­χτή­σεις του Ελ­λη­νι­κού λαού στην ανώ­τα­τη εκ­παί­δευ­ση, όλα αυτά, και η δυ­να­μι­κή που γεν­νούν, δεί­χνουν το δρόμο.

*ΠΗΓΗ: aristerovima.​gr



Στην "Ίσκρα" μπο­ρεί­τε να δια­βά­σε­τε επί­σης την απά­ντη­ση του Γ. Π. Τρι­μπέ­ρη στο άρθρο του "Πα­νε­πι­στη­μια­κού" για τις εκλο­γές στο σύλ­λο­γο δι­δα­σκό­ντων της Σχο­λής Θε­τι­κών Επι­στη­μών του ΕΚΠΑ και ορι­σμέ­νες πα­ρα­τη­ρή­σεις επί της απά­ντη­σης από τον αρ­θρο­γρά­φο.