«There is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it΄s been the ruin of many a poor girl
And God I know Ι΄m one»
(ΤΗΕ ΑNIMALS)
Κάπου σε μια μικρή πολιτεία του Νότου. Τ΄όνομά της ; Καμιά σημασία. Ας την πούμε Νέα Ορλεάνη, Νότια Καρολίνα, Ελλάδα….
Ξημερώνει Παρασκευή. Το ημερολόγιο γράφει 21η Απριλίου 1967.
Ο κόσμος στην άχαρη καθημερινότητά του. Ετοιμαζόμαστε για νέες εκλογές, που έχουν προγραμματιστεί για τις 28 Μαϊου. Την άλλη μέρα Σάββατο – του Λαζάρου- (Σαββάτο νάναι μάστορα κι ας είναι χίλιες ώρες)… Σε κάποιο υπόγειο ταβερνάκι θα περιμένουν ίσως κάποιο θάμα… - μεσ΄σε καπνούς και σε βρισιές-.
Κόσμος στους δρόμους ξεσηκώνεται. Οι αποστάτες έπεσαν…Να δούμε ο «γέρος» θα τα καταφέρει…θα τον αφήσουν; Η ΑΥΓΗ κυκλοφορεί στα περίπτερα με τίτλο: «Γιατί δεν πρόκειται να γίνει Δικτατορία»! Παρόμοιες αναλύσεις κι απ΄ τις εφημερίδες της Χρίστου Λαδά…Α! όλα κι όλα, από τότε που η οργή Λαού πήγε να μας κάψει τα γραφεία με την αποστασία, δεν την ξαναπατάμε…Στο εξής Δημοκράτες…(και αργότερα MEGA)...
Σε λίγες μέρες ετοιμάζεται στο καλλιμάρμαρο η συναυλία των ROLLING STONES. Στο Λυκαβηττό ο ψηλός ετοιμάζει συναυλία με κάποια πολλά υποσχόμενα «κωλόπαιδα», κάποιο Λοϊζο, Λεοντή, Μαρκόπουλο. Σαν καλοί φαίνονται, λένε κάποιοι τριαντάρηδες τότε. Κάποιοι άλλοι προτιμούν ακόμα τα παλιά. Τζένη Βάνου, Γιάννης Βογιατζής…(δε βαριέσαι κι αυτοί καλοί είναι…). Και κάποιοι τρελλάρες τραβάνε την ανηφόρα της Μνησικλέους. Σε κάτι δωματιάκια, σε κάτι «χαμαιτυπεία», (Εσπερίδες, Απανεμιά…ή κάπως έτσι τα λένε) κάτι «τσογλάνια» τραγουδάν κάτι περίεργα τραγούδια. Ένας Σαλλονικιός που την κοπάνησε μ΄ ένα φορτηγό, και τη γλύτωσε μ΄ ένα τρελόχαρτο απ΄ το στρατό, ένας που μας το παίζει ευρωπαίος απ΄ τη Γαλλία -Σπανός (;)- ένας τρισπίθαμος (Πουλόπουλος), κάποιες πιτσιρίκες…. Να προσέχετε παιδιά μου, λένε οι χοντρές μαμάδες στους νεαρούς που μιμούνται τον Κόκκοτα στις φαβορίτες, και στα κοριτσάκια που ντρέπονται για το στήθος τους που φουσκώνει και δεν μπορεί να μοιάσουν στο top model της εποχής Τουίνγκυ. Να προσέχετε, γιατί εκεί είναι σκοτάδι, να προσέχετε γιατί έχουμε ακούσει ότι δεν τάχουν καλοί άνθρωποι αυτά τα μαγαζιά. Ο ένας μάλιστα είναι αλκοολικός (Αργύρη τον λένε;), αλλά κι ένας άλλος με μια χαίτη στο λαιμό (Ζωγράφος ;) το ίδιο…Ti περίεργο μ΄ αυτές τις μαμάδες, θα μπορούσαν να δουλεύουν στην ΚΥΠ… πως μάζευαν τόσες πληροφορίες ; Και μη ξεχαστείτε… Στις 12, το πολύ 12.30 στο σπίτι…Να μη μας συζητάει κι η γειτονιά…!
Τι θέλαν και τόλεγαν…Στις 5 το πρωϊ, κάτι θόρυβοι στο δρόμο, κάτι χριστοπαναγίες από κάποιους χακοφορεμένους, και στο ραδιόφωνο, ποιοι μαλλιάδες, και ποιοι ροκάδες, ποιός ψηλός και ποιος Σπανός …Παπαλάμπραινα καϋμένη και παπάκι πάει στην ποταμιά…!
«Λόγω της δημιουργηθησαμένης εκτάκτου καταστάσεως, από της 3ης νυκτερινής της σήμερον ο στρατός ανέλαβε την διακυβέρνησιν της χώρας. Τίθεται σε ισχύ το Διάταγμα ΔΞΘ/1912 περί καταστάσεως πολιορκίας και αναστέλλονται τα τάδε και τάδε άρθρα του συντάγματος. Ησυχία τάξις και ασφάλεια επικρατεί καθ΄ άπασαν την Επικράτειαν» (καθ΄ όσον των εχθρών τα φουσάτα περάσαν,,,,).
Και μιας και απαγορεύονται οι συναθροίσεις άνω των πέντε ατόμων, εκτός από τον Ιππόδρομο, τη Γυάρο και τη Μπουμπουλίνας –σήμερα Υπουργείο Πολιτισμού- πάνε και τα «χαμαιτυπεία» της οδού Θόλου, πάει κι ο ψηλός. Αλλού ο παπάς -εκτός απ΄ τον Ιερώνυμο- κι αλλού τα γένια του.
Ο κόσμος μουδιασμένος…Ο πατέρας εξορία και το σπίτι ορφανό. Άλλοι (μια σημαντική πλειοψηφία, ας μην ντρεπόμαστε να το πούμε, άλλωστε πάντα έτσι γίνεται, την ιστορία ξεκινούν να τη γράφουν οι μειοψηφίες) αρχίζουν δειλά-δειλά να το βλέπουν και από ουδέτερα, έως και με καλό μάτι. «Το χαν παρακάνει και μ΄ αυτές τις διαδηλώσεις…Φαυλότης, μην το συζητάς (το σύνθημα να καεί το μπουρδέλο η βουλή δεν είχε βγεί ακόμα)…Κι ο γέρος κρυπτοκουκουές ήταν (έλα μουνί στον τόπο σου!) … Κι ο γιος του δικτατορία ετοιμαζόταν να κάνει με τον Ασπίδα… Και σου λέω, μου τόπε η Σούλα, πούχει ένα ξάδελφο, που η κουνιάδα του μπατζανάκη του δουλεύει στο επιτελείο. Βρήκαν κρύπτες των αριστερών… Αποθήκες ολόκληρες με όλμους…Ναι σου λέω!
Και βέβαια, ο αφέντης δήλωνε Σωτήρας αλλά ο κόσμος τον έλεγε δικτάτορα…Το πραξικόπημά του το ΄λεγε επανάσταση κι ο κόσμος χούντα…Αυτός έλεγε ότι κυβερνά, ο κόσμος έλεγε ότι κυβερνούν οι αμερικάνοι…Αυτός έλεγε ότι όσοι αντιδρούν στον ιατρικό του γύψο δεν αγαπούν την πατρίδα. Σήμερα κάποιοι κακοηθέστατοι ισχυρίζονται ότι ο Ντομινίκ Τρως Καν πήρε «ειδικότητα στην ιατρική» κοντά στο Σωτήρα… Αυτός έλεγε ότι ήταν αυτόκλητος, ο κόσμος έλεγε ότι ήταν αμερικανόσταλτος. (Όχι! το ΔΝΤ δεν είναι ακριβώς αμερικάνικο)…Αυτός έλεγε ότι ήρθε να σώσει την πατρίδα από τους εαμοβούλγαρους και να ξαναδώσει ψωμί στο λαό, ο κόσμος έλεγε ότι ήρθε, για να κάνει πλάτες στα αφεντικά, για τα πετρέλαια της (πιο) μέσης Ανατολής κλπ…κλπ…κλπ.
Αλλά, «όλβιος όστις της ιστορίας έσχεν μάθησιν» όπως έλεγε ο μακαρίτης ο Πολύβιος. Πάντως, για νάμαστε και αντικειμενικοί, είχε ο αφέντης και μια ειλικρίνεια. Κατάργησε τη Βουλή δια της διαλύσεώς της, και όχι δια της υποβάθμισής της! Κλείνει η παρένθεση.
Και περνούσαν τα χρόνια…
Πάει ο Σαββόπουλος. Ποιος ξέρει τη Φαραντούρη; Πάει ο Λεοντής (ό,τι απόμεινε απ΄ αυτόν είναι η …καταχνιά του). Ποιος ξέρει για το πνευματικό εμβατήριο. Εθνική μας αοιδός : η Κλειώ Δενάρδου ! Εθνικό άσμα : το κυρά-Γιώργαινα… Κάποιος παλαβός φαντάρος πάει να καθαρίσει τον αφέντη, αλλά τη γλυτώνει παρά τρίχα (ο ίδιος μια πρωτομαγιά του 76 δεν τη γλύτωσε, στουκάρισε στην Βουλιαγμένης. Μιλήσαν για ατύχημα…). Κάποιου άλλου καθηγητή, του κόπηκε το χέρι από μια μπόμπα (τι τάθελες τα εκκρηκτικά αδελφέ μου, καθηγητής πράμα…). Σε κάποιο ταγματάρχη -Μουστακλή- κάναν πειράματα για το πώς μπορεί ο άνθρωπος να μεταλλαχθεί σε φυτό. Ο αφέντης μιλά στο Παναθηναϊκό Στάδιο (εκ του ασφαλούς) γιουχαϊζόμενος από τους μαθητές (όχι σαν το Χατζηδάκη που πήγε σα μαλάκας να περάσει μέσα από τη διαδήλωση) .
Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει. Η ΑΕΚ συντρίβει τη Σλάβια στο Μπάσκετ (κάποιοι μιλάνε ότι ο κόσμος είχε μπουκάρει στο καλλιμάρμαρο κι έσπρωχνε τη μπασκέτα, κατά που πήγαινε η μπάλα. Εθνική Γιορτή ! Χαρά εμείς οι πιτσιρικάδες, την άλλη μέρα μας διώξαν απ΄τα σχολεία «της περηφανούς νίκης ένεκεν». Ο Παναθηναϊκός φτάνει στο Γουέμπλεϋ. Η Βραζιλία συντρίβει τους Λατίνους με 4-1 και παίρνει την κούπα -άλλος λαϊκισμός αυτό το «κούπα»- στη χώρα της. Και… κάπου σ΄αυτή την περίοδο η Εθνοσωτήριος κάνει μια πράξη ,που ο ταπεινός γράφων της χρωστάει, γιατί απ΄ αυτήν μεγάλωσε 3 παιδιά.
Ιδρύει τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού !!!
Αλλά η ζωή συνεχίζεται…
Κάποιοι «χασισωμένοι»…(απα-πα !) ροκάδες κάνουν το Γούντστοκ, κάποιοι «επικίνδυνοι» μαλλιάδες καίνε το Παρίσι το Μάη του 68, και ο Στρατηγός Ντε Γκωλ, (ηγέτης της Γαλλικής Αντίστασης στο Β΄Παγκόσμιο) δεν προλαβαίνει να αλλάζει πάμπερς. Η Μελίνα τραγουδάει στην αγκαλιά του Μάνου τον κυρ- Αντώνη. Η εγχώρια αριστερά διασπάται το ΄68 σε κάποια ολομέλεια (βρε μανία αυτό το παιδί όταν πρέπει να αναπτυχθεί το κίνημα να διασπάται…) και σιγά-σιγά αρχίζει κι οκόσμος να σηκώνεται από τις καρέκλες (τότε δεν υπήρχε ο καναπές), να σταματά να βλέπει τον «Άγνωστο πόλεμο», (τότε δεν υπήρχε η Φαίη Σκορδά και ο Λιάγκας) και…
Νάσου το Πολυτεχνείο…. και «Παπαδόπουλε φασίστα, που παντρεύτηκες μια πλύστρα..». Και να ! χιλιάδες Λαού, και… τελειώνει το Πολυτεχνείο. Και ο καθ΄ένας πάει στη δουλειά του. Και κάποιοι βρήκαν δουλειά επειδή τέλειωσαν το Πολυτεχνείο (και καμιά εικοσαριά επειδή ήσαν στο Πολυτεχνείο !). Μάλιστα οι δεύτεροι βρήκαν κατά τεκμήριο καλύτερη δουλειά απ΄ τους πρώτους.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά σε όλους…
Η Δημοκρατία μας δουλεύει ρολόϊ!
Το κοινοβούλιο δεν έχει καταργηθεί! Ο εξωτερικός παράγων δεν καθορίζει την οικονομία μας! Μπορούμε και ψηφίζουμε όποιον θέλουμε με βάση το πρόγραμμά του! Όποιον ψηφίζουμε αυτός μας κυβερνά! Γιατροί και γυψαδόροι δεν υπάρχουν !
Το μόνο που παραμένει ανά τους αιώνες αναλλοίωτο, είναι ότι όσους τσαμπουκαλεύονται ζόρικα τους λέμε ότι δεν αγαπούν την πατρίδα , και τους βαφτίζουμε τρομοκράτες. Ενώ την κρατική τρομοκρατία την αποκαλούμε «αποκατάσταση της εννόμου τάξεως».
Α! και κάτι άλλο, για να μην ξεχαστούμε χρονιάρες μέρες. Βρε πως τα φέρνει η ζωή! Τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού την ίδρυσε η Δικτατορία και τη διαλύει η Δημοκρατία.
Με δυο λόγια «η ζωή μου κύκλους κάνει» ή όπως λέει και ο αρχιτρομοκράτης Κάρολος Μαρξ, «η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα…»
***
(Ανδρέας Μητρόπουλος, Δεκ. 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου