Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

ΡΟΜΠΟΛΗΣ: ΘΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΝ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

Τις επιπτώσεις της παρατεταμένης ύφεσης, της εκρηκτικής ανεργίας και των δραματικών περικοπών σε μισθούς και συντάξεις σκιαγραφεί έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, τα αποτελέσματα της οποίας σχολιάζει αναλυτικά στο nooz ο Καθηγητής Οικονομικών Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστημίου και Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας Γ.Σ.Ε.Ε.-ΑΔΕΔΥ Σάββας Ρομπόλης:

“Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνάς μας για τη βιωσιμότητα των ταμείων μέχρι το 2050, το πρώτο στοιχείο είναι ότι το 2016 τα ταμεία με τα οποία ασχολήθηκε η μελέτη (εξαιρέθηκαν ο ΟΓΑ, το ΝΑΤ και το Δημόσιο γιατί δεν μπορέσαμε να εξασφαλίσουμε τα αναγκαία στατιστικά στοιχεία) για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους εκτός από τα χρήματα που παίρνουν από τις εισφορές, από τους κοινωνικούς πόρους και ως ένα βαθμό από την κρατική επιχορήγηση θα έχουν ανάγκη το 0,52% του ΑΕΠ, δηλαδή 940 εκ. ευρώ.


Το 2017 θα έχουν ανάγκη 1% του ΑΕΠ, το 2018 1,01% μέχρι το 2020 που φτάνει το 2% και πάει αυξητική η τάση αυτή έως το 2050.

Το δεύτερο εύρημα το οποίο είναι εξίσου σοβαρό είναι ότι οι περικοπές των συντάξεων που έγιναν μπορούσαν να μετατοπίσουν το σημείο κρίσης του συστήματος το 2025.



Όμως επειδή αυτές οι περικοπές συνδεύτηκαν από ύφεση και από εκρηκτική άυξηση της ανεργίας μετατοπίζουν προς τα πίσω το οριακό έτος και το φέρνουν το 2015.

Αυτό σημαίνει ότι ό,τι μπορούσαν να κερδίσουν τα ταμεία από τη μείωση των συντάξεων τα απορρόφησε η αύξηση της ανεργίας και η ύφεση.

Το τρίτο εύρημα είναι ότι η γήρανση του πληθυσμού και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής μέχρι το 2050 θα αυξήσουν τις δαπάνες των συντάξεων 15%.

Επομένως, με βάση αυτά τα ευρήματα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί για να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του συστήματος να μειώνουμε συνεχώς τις συντάξεις, ούτε και να αυξάνουμε και τις ασφαλιστικές εισφορές.

Και εμείς προτείνουμε ότι πρέπει να αναζητήσουμε νέους πόρους. Υπάρχει μία σειρά τέοιων πόρων τους οποίους μπορούμε να τους μετρήσουμε και να δούμε τη βιωσιμότητα του συστήματος σε βάθος χρόνου μέχρι το 2030. ή ακόμα και το 2050″.

Θέλουν να μας μετατρέψουν σε κράτος φιλανθρωπίας

“Τώρα, σε ό,τι αφορά το δημοσίευμα από το οποίο προέκυψε η απαίτηση-πρόταση της τρόικας για πάγωμα των συντάξεων για έναν χρόνο, νομίζω ότι όλες αυτές οι παρεμβάσεις έχουν φτάσει σε ένα σημείο που ξεπερνάνε τα όρια των αρχών που διέπουν ένα σύστημα και εν προκειμένω το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Το συγκεκριμένο σύστημα βασίζεται στις αρχές της καθολικότητας, στην αρχή της ανταποδοτικότητας , στην αρχή της αναδιανεμητικότητας, στην αρχή της καταβολής των υποχρεώσεων του όπως π.χ των συντάξεων στο συγκεκριμένο χρόνο.

Και ήδη, αυτό σταδιακά γίνεται, με τον δεύτερο πυλώνα την επικούρηση, δηλάδή αλλά δεν νομίζω ότι θα φτάσουν στο σημείο να πειράξουν τον πρώτο πυλώνα της κύριας σύνταξης.

Επίσης, αυτή η πρόταση σε λανθάνουσα κατάσταση ήδη εφαρμόζεται. Πως; Με την καθυστέρηση απονομής των συντάξεων.

Οι συντάξεις κάνουν έναν κι ενάμιση χρόνο να χορηγηθούν και αν μιλάμε για διαδοχική ασφάλιση φτάνουν και τα δύο χρόνια.

Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 300.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης και η συνταξιοδότηση αυτή θα γίνει μετά από έναν χρόνο. Δηλαδή αυτό που λέει η τρόικα μέ έναν λανθάνοντα τρόπο, ως έναν βαθμό γίνεται.

Και λέω έως έναν βαθμό γιατί καταβάλλεται αμέσως η προσωρινή σύνταξη. Αυτό είναι για τους δημοσίους υπαλλήλους στο 50% του βασικού μισθού, για τους Πανεπιστημιακούς, γιατρούς δικαστικούς το 50% του βασικού μισθού συν το χρονοεπίδομα και για τους ένστολους ισχύει το προηγούμενο καθεστώς δηλαδή συνεχίζουν να πληρώνονται κανονικά για τρεις μήνες από τότε που υποβάλλουν την παραίτησή τους”.

Στην Ελλάδα οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται βάσει τεκμηρίωσης

“Πολλοί σε διάφορες εκδηλώσεις με ρωτάνε γιατί τόσα χρόνια καμία κυβέρνηση δεν έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα. Το συμπέρασμά μου τα 20 χρόνια που είμαι στο Ινστιτούτο και κάνουμε τις έρευνες για τη ΓΣΕΕ και εκείνη τα προωθεί στην εκάστοτε κυβέρνηση είναι ότι οι αποφάσεις στην Ελλάδα δεν λαμβάνονται με βαση τα αποτελέσματα των ερευνών και της τεκμηρίωσης. Εμείς όλα αυτά που λέμε σήμερα, τα είχαμε θέσει και στον διάλογο που είχαμε κάνει το 2010 για τη διαμόρφωση του νόμου που τελικά έγινε.

Τότε, που είχαμε κάνει αυτήν την πρόταση για εναλλακτικούς πόρους, δεν υιοθετήθηκε και όπως βλέπουμε υιοθετήθηκε η μείωση των συντάξεων και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Τότε, μάλιστα αναγκαστήκαμε να αποχωρήσουμε από τον διάλογο.

Αυτό μάλιστα που προτείνουμε, έχει ήδη εφαρμοστεί στη Γαλλία, όπου εφαρμόστηκαν οι εναλλακτικοί πόροι χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος. Μάλιστα, το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ δεν είχαν προβλέψει την κρίση κι ούτε την περιμέναν την κρίση, αυτό το μέτρο τους βγήκε σε καλό.

Κι επειδή εγώ είδα τον προϋπολογισμό του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης το 2012, το 55% των εσόδων του συστήματος έρχεται από αυτούς τους πόρους και το 45% από της εισφορές λόγω της ανεργίας και της ύφεσης. Έτσι, με αυτούς τους πόρους που συγκεντρώνουν μπορούν και κρατάνε το σύστημα σε βιωσιμότητα και δεν αναγκάζονται να μειώσουν τις συντάξεις” τονίζει ο κ. Ρομπόλης.

Δεν μας ακούει ούτε η κυβέρνηση, ούτε η τρόικα

“Η κυβέρνηση δεν μας ακούει, όπως δεν μας ακούει και η τρόικα την οποία η ΓΣΕΕ είδε 4-5 φορές τα πρώτα δύο χρόνια.

Αυτές τις προβλέψεις που έχουμε κάνει για την ανεργία, το έλλειμμα, το χρέος, το ΑΕΠ και έχουν επαληθευτεί τώρα, είναι προβλέψεις που τις είχαμε κάνει το 2010 και τους τις λέγαμε σε αυτές τις συναντήσεις.

Και αυτοί μας λεγανε ότι δεν πρόκειται αυτές οι προβλέψεις να επαληθευτούν. Και ότι θα επαληθευόντουσαν οι δικές τους προβλέψεις. Κι έγινε ακριβώς το αντίθετο.

Σε διεθνές επίπεδο, αυτή η εισροή από την πλευρά των συνδικάτων αλλά με έναν τρόπο τεκμηριωμένο και όχι “είναι άσπρο επειδή είναι άσπρο”, δηλαδή με έναν αξιωματικό τρόπο δεν είχαν εισακουστεί ούτε κι από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς.

Και τώρα βέβαια που συναντηθήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα με τον Σουλτς του δώσαμε αυτήν τη μελέτη που κάναμε για την ελληνική οικονομία το 2013 και περιλαμβάνει μια αξιολόγηση του τι έχασε η Ελλάδα και οι Έλληνες εργαζόμενοι την περίοδο 2010-2013. Δεν ξέρω ποιό θα είναι το αποτέλεσμα αλλά τους τη δώσαμε”.

Η πραγματική ανεργία φτάνει το 33%

Ερωτηθείς για τα πραγματικά ποσοστά της ανεργίας σημειώνει στο nooz: “Η ανεργία που ανακοινώθηκε την Τετάρτη από την ΕΛΣΤΑΤ δείχνει μια οριακή αύξηση του Σεπτεμβρίου, την οριακή αύξηση στηρίζει η απασχόληση στον τουρισμό και σε δραστηριότητες που είναι γύρω από τον τουρισμό. Μπορεί και τον Οκτώβρη η εικόνα να είναι παρόμοια, δηλαδή μια οριακή αύξηση της ανεργίας. Εμείς είχαμε προβλέψει ότι η ανεργία στα τέλη του 2013 θα κλείσει στα επίπεδα του 29% νομίζω ότι είμαστε κοντά.

Έχουμε προβλέψει ότι το 2014 θα συνεχιστεί η ύφεση, καθώς δεν συμφωνούμε με τα στοιχεία της τρόικας που μιλάει για ανάκαμψη, Η ύφεση, μικρότερη βέβαια, θα συνεχιστεί την επόμενη χρονιά από 0,5 έως 1% και εξ αυτού του λόγου η ανεργία θα αυξηθεί και θα κινηθεί στο 30 με 30,5%.

Τώρα, η στατιστική ανεργία είναι 1.340.000 άνεργοι αλλά η πραγματική ανεργία είναι 32-33% σήμερα δηλαδή περί το ενάμισι εκατομμύριο”.

Εναλλακτική πρόταση για τη μείωση της ανεργίας

Απαντώντας στο τι μπορεί να γίνει για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο ο Σάββας Ρομπόλης είναι κατατοσπιστικός:
“Εμείς στην έρευνα που έχουμε κάνει υπάρχει μια εναλλακτική πρόταση που ξεκινάει με την αύξηση του κατώτατου μισθού και επιστροφή στα 750 ευρώ από τα 586 που είναι για 300.000 εργαζόμενους.

Δείχνει ότι ένα τέτοιο μέτρο από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του θα αυξήσει το ΑΕΠ 0,5% δηλαδή αποκτά θετικό πρόσημο η εξέλιξη. Αυξάνει τη ζήτηση κατά 0,75% θετικό πρόσημο και τις θέσεις εργασίας κατά 7.000. Εάν αυτό συνοδευτεί τον επόμενο χρόνο από δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε μία προβολή που κάναμε μέχρι το 2020 δημιουργεί 220.000 με 230.000 θέσεις εργασίας”.

Για ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας απαιτούνται 20 χρόνια

“Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και στην εναλλακτική πρόταση τη δική μας, που είναι αναπτυξιακή η δημιουργία ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας που χάθηκαν τα περασμένα 4 χρόνια από την ύφεση δεν μπορεί να έρθει νωρίτερα από 20 χρόνια.

Η ελληνική οικονομία και οι δύο βασικοί της πυλώνες, δηλαδή οι επιχειρήσεις και η εργασία, έχουν καμφθεί, έχουν βυθιστεί από αυτήν την ύφεση των τελευταίων πέντε χρόνων σε τέτοιο βαθμό που η ανάταξή τους απαιτεί και τεράστιους πόρους και χρόνο”.

πηγή: nooz.gr

Ακούμε τα τελευταία τρία χρόνια ένα σωρό προτάσεις που ανατρέπουν τις αρχές αυτές και καταλαβαίνω ότι δεν γίνεται από αφέλεια, από αμέλεια ή από λάθος αλλά επειδή υπάρχει μια συγκεκριμένη στρατηγική.

Και η στρατηγική είναι να μετατραπεί το κράτος πρόνοιας σε κράτος φιλανθρωπίας. Και να μετατραπεί η κοινωνική ασφάλιση σε ιδιωτική ασφάλιση.

http://kartesios.com/?p=147962#more-147962


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου