Αποσπάσματα της Ρένας Δούρου, υποψήφιας Περιφερειάρχη Αττικής και Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, στο ραδιοφωνικό σταθμό ALPHA, στην εκπομπή “Γιάφκα” και τον δημοσιογράφο Σπ. Χαριτάτο.
Τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, όσο κι εγώ δεν κατεβήκαμε για πρώτη φορά χθες στην Αργυρούπολη, ήμασταν εκεί από την πρώτη στιγμή. Από τότε που σπουδαίοι άνθρωποι, όπως ο Χρήστος Κορτζίδης αλλα και άλλοι που δεν είναι σήμερα μαζί μας, όπως ο Γιάννης ο Μπανιάς, που αποτελούν για μας χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως αντιλαμβανόμαστε τους αιρετούς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρωτοξεκινούσαν τον αγώνα κατά της περιβόητης αξιοποίησης του Ελληνικού. Ανάμεσα στα πολλά που έχει κάνει η κυβέρνηση είναι ότι έχει κακοποιήσει τις λέξεις, τους έχει δώσει αλλο νόημα. Γιατί εδώ δεν πρόκειται για την ανάπτυξη του Ελληνικού, αλλά για το ξεπούλημα του Ελληνικού.
Για μας το Ελληνικό είναι μια σπουδαία ιστορία που είναι ενδεικτική για το τι μπορεί να κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, για το τι θα όφειλε να κάνει μια κυβέρνηση αν ήθελε να ξανασταθεί η πατρίδα στα πόδια της με αξιοπρέπεια. Δεν είμαστε γενικά και αόριστα εναντίον των επενδύσεων, πως θα μπορούσαμε άλλωστε. Δεν είμαστε γενικά και αόριστα εναντίον της αξιοποίησης.
Κηρύχθηκε ένας διαγωνισμός για κατάθεση δεσμευτικών προσφορών και αυτή τη στιγμή έχουμε την Ισραηλινή εταιρεία να δηλώνει ότι αποσύρεται και τη βρετανική να ζητάει επί πλέον παράταση τεσσάρων μηνών. Και πλέον καταλήγουμε ουσιαστικά σε έναν διαγωνισμό με μία συμμετοχή. Καταλαβαίνετε ότι αυτός δεν είναι διαγωνισμός. Δεν υπάρχει διαγωνισμός, κηρύσσεται αγώνος. Πουθενά, σε κανένα κράτος, δεν ονομάζεται διαγωνισμός μια μόνη προφορά.
Και ας δούμε επίσης μερικά σημαντικά στοιχεία. Πριν τρία χρόνια το Υπουργείο Οικονομικών περιέγραφε την αξία της συγκεκριμένης περιουσίας στα 5 δις. Τώρα, σύμφωνα με διαρροές, λόγω αυτής της περιβόητης ρήτρας εμπιστευτικότητας του ΤΑΙΠΕΔ, από τα 5 δις η αξία έχει πέσει στο 1,27 δις. Και μαθαίνουμε ότι πρόκειται να πουληθεί έναντι 500 εκατομμυρίων. Δεύτερον. Με τροπολογία που αφορούσε το ΕΟΠΥΥ, πέρασε ρύθμιση σύμφωνα με την οποία, αν το δημόσιο προκαλέσει καθυστέρηση επειδή θα προσπαθήσει να ακολουθήσει την ισχύουσα νομοθεσία, τότε το δημόσιο θα επιβαρυνθεί γι αυτήν την καθυστέρηση πληρώνοντας τον επενδυτικό όμιλο, στον οποίο θα δοθεί το Ελληνικό. Πράγμα που σημαίνει ότι αν η Πολεοδομία ή η Αρχαιολογική Υπηρεσία, για παράδειγμα, βρει αρχαία και πράξει το αυτονόητο, τότε το δημόσιο θα πληρώσει στον επενδυτή για την καθυστέρηση.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι εδώ έχουμε μια παραχώρηση για 99 χρόνια με όρους που δεν είναι προς όφελος των πολιτών και προς όφελος του κράτους. Αλλά προς όφελος εκείνου που θα επιλεγεί προκειμένου να παρει το Ελληνικό στα χέρια του.
Εμείς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις δεν τις αντιλαμβανόμαστε έτσι όπως έγιναν από το ‘74 ως τώρα. Στην Ελλάδα κανένας δεν ρίσκαρε, στην Ελλάδα αυτό που ρίσκαρε ένα επιχειρηματίας ήταν οι σχέσεις του με τον Υπουργό.
Εμείς λοιπόν και στο κυβερνητικό μας πρόγραμμα λέμε ότι θέλουμε να φτιάξουμε ένα αυστηρό πλαίσιο όπου ο επενδυτής και ο επιχειρηματίας θα σέβεται την φορολογία, θα σέβεται το περιβάλλον, θα σέβεται και τα εργασιακά δικαιώματα, τα αυτονόητα δηλαδή. Με αυτή τη λογική δεν πρόκειται να επιτρέψουμε το Ελληνικό να ξεπουληθεί και όχι να αξιοποιηθεί, όπως θέλει να μας πείσει η κυβέρνηση.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια με ανθρώπους του ΕΜΠ, με φορείς, με πολίτες, με τεχνοκράτες έχει φτιαχτεί μια πρόταση σε σχέση με την πραγματική αξιοποίηση του Ελληνικού. Να εξηγήσουμε ότι δεν θέλουμε να πουληθεί το Ελληνικό αλλά ξέρουμε και τι θέλουμε να γινει. Η δική μας πρόταση είναι μια πρόταση τεκμηριωμένη, με στοιχεία για το κόστος κατασκευής και συντήρησης. Γιατί θέλω να εξηγήσω στους ανέργους που πραγματικά θέλουν να δουν να υλοποιούνται σοβαρά επενδυτικά αναπτυξιακά σχέδια στην πατρίδα μας, ότι αυτά απαραίτητα δεν σημαίνουν ότι θα καταντήσει η χώρα αποικία.
Δεν έχουμε κάποιο αντιπολιτευτικό μένος απέναντι στα σχέδια του κ. Σαμαρά. Απλά έχουμε πείσμα να σώσουμε ένα από τα ωραιότερα κομμάτια της Αττικής, για να κάνουμε τα όνειρα πραγματικότητα πολλών συμπολιτών και να μην εγκαταλείψουν και άλλοι νέοι τη χώρα. Γιατί η παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας περνάει από τους νέους και τις νεες.
Για μένα αντίπαλος δεν είναι ο κ. Κουμουτσάκος ή ο κ. Σγουρός. Το θέμα είναι ότι κάποιοι φρόντισαν οι πολίτες να μην γνωρίζουν τη σπουδαιότητα της Περιφέρειας Αττικής και φροντίζουν τώρα να περιορίσουν τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε μια λογική exit poll εν όψει εθνικών εκλογών. Αν κατορθώσω να πείσω τις συνομήλικες μου γυναίκες, τους νέους ότι είναι πολύ σπουδαίο να προσέλθουν στην κάλπη για να αλλάξουμε τις ζωές μας, τότε πιστεύω ότι θα έχω νικήσει τον μεγάλο αντίπαλο μου.
Τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, όσο κι εγώ δεν κατεβήκαμε για πρώτη φορά χθες στην Αργυρούπολη, ήμασταν εκεί από την πρώτη στιγμή. Από τότε που σπουδαίοι άνθρωποι, όπως ο Χρήστος Κορτζίδης αλλα και άλλοι που δεν είναι σήμερα μαζί μας, όπως ο Γιάννης ο Μπανιάς, που αποτελούν για μας χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως αντιλαμβανόμαστε τους αιρετούς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρωτοξεκινούσαν τον αγώνα κατά της περιβόητης αξιοποίησης του Ελληνικού. Ανάμεσα στα πολλά που έχει κάνει η κυβέρνηση είναι ότι έχει κακοποιήσει τις λέξεις, τους έχει δώσει αλλο νόημα. Γιατί εδώ δεν πρόκειται για την ανάπτυξη του Ελληνικού, αλλά για το ξεπούλημα του Ελληνικού.
Για μας το Ελληνικό είναι μια σπουδαία ιστορία που είναι ενδεικτική για το τι μπορεί να κάνει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, για το τι θα όφειλε να κάνει μια κυβέρνηση αν ήθελε να ξανασταθεί η πατρίδα στα πόδια της με αξιοπρέπεια. Δεν είμαστε γενικά και αόριστα εναντίον των επενδύσεων, πως θα μπορούσαμε άλλωστε. Δεν είμαστε γενικά και αόριστα εναντίον της αξιοποίησης.
Κηρύχθηκε ένας διαγωνισμός για κατάθεση δεσμευτικών προσφορών και αυτή τη στιγμή έχουμε την Ισραηλινή εταιρεία να δηλώνει ότι αποσύρεται και τη βρετανική να ζητάει επί πλέον παράταση τεσσάρων μηνών. Και πλέον καταλήγουμε ουσιαστικά σε έναν διαγωνισμό με μία συμμετοχή. Καταλαβαίνετε ότι αυτός δεν είναι διαγωνισμός. Δεν υπάρχει διαγωνισμός, κηρύσσεται αγώνος. Πουθενά, σε κανένα κράτος, δεν ονομάζεται διαγωνισμός μια μόνη προφορά.
Και ας δούμε επίσης μερικά σημαντικά στοιχεία. Πριν τρία χρόνια το Υπουργείο Οικονομικών περιέγραφε την αξία της συγκεκριμένης περιουσίας στα 5 δις. Τώρα, σύμφωνα με διαρροές, λόγω αυτής της περιβόητης ρήτρας εμπιστευτικότητας του ΤΑΙΠΕΔ, από τα 5 δις η αξία έχει πέσει στο 1,27 δις. Και μαθαίνουμε ότι πρόκειται να πουληθεί έναντι 500 εκατομμυρίων. Δεύτερον. Με τροπολογία που αφορούσε το ΕΟΠΥΥ, πέρασε ρύθμιση σύμφωνα με την οποία, αν το δημόσιο προκαλέσει καθυστέρηση επειδή θα προσπαθήσει να ακολουθήσει την ισχύουσα νομοθεσία, τότε το δημόσιο θα επιβαρυνθεί γι αυτήν την καθυστέρηση πληρώνοντας τον επενδυτικό όμιλο, στον οποίο θα δοθεί το Ελληνικό. Πράγμα που σημαίνει ότι αν η Πολεοδομία ή η Αρχαιολογική Υπηρεσία, για παράδειγμα, βρει αρχαία και πράξει το αυτονόητο, τότε το δημόσιο θα πληρώσει στον επενδυτή για την καθυστέρηση.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι εδώ έχουμε μια παραχώρηση για 99 χρόνια με όρους που δεν είναι προς όφελος των πολιτών και προς όφελος του κράτους. Αλλά προς όφελος εκείνου που θα επιλεγεί προκειμένου να παρει το Ελληνικό στα χέρια του.
Εμείς την ανάπτυξη και τις επενδύσεις δεν τις αντιλαμβανόμαστε έτσι όπως έγιναν από το ‘74 ως τώρα. Στην Ελλάδα κανένας δεν ρίσκαρε, στην Ελλάδα αυτό που ρίσκαρε ένα επιχειρηματίας ήταν οι σχέσεις του με τον Υπουργό.
Εμείς λοιπόν και στο κυβερνητικό μας πρόγραμμα λέμε ότι θέλουμε να φτιάξουμε ένα αυστηρό πλαίσιο όπου ο επενδυτής και ο επιχειρηματίας θα σέβεται την φορολογία, θα σέβεται το περιβάλλον, θα σέβεται και τα εργασιακά δικαιώματα, τα αυτονόητα δηλαδή. Με αυτή τη λογική δεν πρόκειται να επιτρέψουμε το Ελληνικό να ξεπουληθεί και όχι να αξιοποιηθεί, όπως θέλει να μας πείσει η κυβέρνηση.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια με ανθρώπους του ΕΜΠ, με φορείς, με πολίτες, με τεχνοκράτες έχει φτιαχτεί μια πρόταση σε σχέση με την πραγματική αξιοποίηση του Ελληνικού. Να εξηγήσουμε ότι δεν θέλουμε να πουληθεί το Ελληνικό αλλά ξέρουμε και τι θέλουμε να γινει. Η δική μας πρόταση είναι μια πρόταση τεκμηριωμένη, με στοιχεία για το κόστος κατασκευής και συντήρησης. Γιατί θέλω να εξηγήσω στους ανέργους που πραγματικά θέλουν να δουν να υλοποιούνται σοβαρά επενδυτικά αναπτυξιακά σχέδια στην πατρίδα μας, ότι αυτά απαραίτητα δεν σημαίνουν ότι θα καταντήσει η χώρα αποικία.
Δεν έχουμε κάποιο αντιπολιτευτικό μένος απέναντι στα σχέδια του κ. Σαμαρά. Απλά έχουμε πείσμα να σώσουμε ένα από τα ωραιότερα κομμάτια της Αττικής, για να κάνουμε τα όνειρα πραγματικότητα πολλών συμπολιτών και να μην εγκαταλείψουν και άλλοι νέοι τη χώρα. Γιατί η παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας περνάει από τους νέους και τις νεες.
Για μένα αντίπαλος δεν είναι ο κ. Κουμουτσάκος ή ο κ. Σγουρός. Το θέμα είναι ότι κάποιοι φρόντισαν οι πολίτες να μην γνωρίζουν τη σπουδαιότητα της Περιφέρειας Αττικής και φροντίζουν τώρα να περιορίσουν τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε μια λογική exit poll εν όψει εθνικών εκλογών. Αν κατορθώσω να πείσω τις συνομήλικες μου γυναίκες, τους νέους ότι είναι πολύ σπουδαίο να προσέλθουν στην κάλπη για να αλλάξουμε τις ζωές μας, τότε πιστεύω ότι θα έχω νικήσει τον μεγάλο αντίπαλο μου.
http://ecoleft.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου