Του Γιάννη Μπαλάφα*
Σήμερα δεν είναι Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Το πρόβλημα έφυγε από τα πρωτοσέλιδα και τις μεγαλόστομες δηλώσεις. Μήπως όμως έγινε μικρότερο; Στην Ελλάδα αλλά όχι μόνο στην Ελλάδα έχουμε ένα μεγάλο κακό, αντιμετωπίζουμε με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση και οργή σημαντικά γεγονότα όταν συμβαίνουν και σοκάρουν και μετά οι περισσότεροι τα ξεχνούν μέχρι να επιστρέψουν στην επικαιρότητα με τον ίδιο τραγικό τρόπο. Ο φαύλος κύκλος ξαφνιάσματος – λήθης επαναλαμβάνεται για χρόνια… Στις 25/11 ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της βίας των γυναικών… Πολλά γράφτηκαν, πολλά ειπώθηκαν και για πολλούς πέρασε… Θα την θυμηθούν ξανά σε κάτι λιγότερο από ένα χρόνο. Επιτέλους, αυτό το φαινόμενο που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως υποκρισία, πρέπει να πάψει ιδίως για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που αγγίζει την καθημερινότητα όχι μόνο των γυναικών αλλά όλης της κοινωνίας. Τα ευρήματα είναι απογοητευτικά όχι μόνο για την Ελλάδα. Η κοινωνία πρέπει κατ αρχήν να βρει το σθένος να αναγνωρίσει τα οδυνηρά συμπεράσματα της πανευρωπαϊκής έρευνας για το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών και να αναλάβει δράσεις τολμώντας να αλλάξει πολιτικές.
Απροσδόκητη ποσοτικά και ποιοτικά εμφανίζεται η έκταση βίας κατά γυναικών, στο σπίτι, στη δουλειά, σε δημόσιους χώρους, στο διαδίκτυο.
Μία στις τρεις γυναίκες της Ευρώπης έχει πέσει θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας, από την ηλικία των 15 και άνω. Αριθμητικά πρόκειται για 62 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ.
Το 22% των γυναικών έχουν πέσει θύματα σωματικής ή/και σεξουαλικής βίας από το σύντροφό τους.
Το 5% του συνόλου των γυναικών έχει πέσει θύμα βιασμού. Μία στις 10 γυναίκες θύματα σεξουαλικής βίας από μη συντρόφους ανέφεραν ότι στο πιο σοβαρό περιστατικό εμπλέκονταν περισσότεροι αυτουργοί.
Το 55% των γυναικών της Ευρώπης έχουν βιώσει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης. Το 32% των θυμάτων ανέφεραν ότι αυτουργός ήταν προϊστάμενος, συνάδελφος ή πελάτης.
Το 12% των γυναικών είχαν εμπειρίες σεξουαλικής βίας κατά την παιδική ηλικία, οι μισές εκ των οποίων προέρχονταν από άνδρες που δεν γνώριζαν.
Το 18% των γυναικών έχουν πέσει θύματα επίμονης παρακολούθησης (stalking) από την ηλικία των 15 ετών και άνω και 5% κατά τους 12 μήνες που προηγήθηκαν της συνέντευξης. Αυτό το ποσοστό αντιστοιχεί σε 9 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ.
Το 21% των γυναικών που έχουν πέσει θύματα επίμονης παρακολούθησης ανέφεραν ότι διήρκεσε πάνω από 2 χρόνια.
Το 20% των νεαρών γυναικών (18-29 ετών) έχουν πέσει θύματα ηλεκτρονικής παρενόχλησης.
Το 11% των γυναικών έχουν δεχθεί ανάρμοστες προτάσεις σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης ή ανεπιθύμητα ηλεκτρονικά μηνύματα ή μηνύματα κινητού (SMS) σεξουαλικού περιεχομένου.
Το 67% των γυναικών δεν κατήγγειλε το πιο σοβαρό περιστατικό βίας από σύντροφο στην αστυνομία ή σε άλλη οργάνωση.
Η έμφυλη βία αφορά και πλήττει όλες ανεξαιρέτως τις γυναίκες, ανεξάρτητα από ηλικία, φυλή, τάξη, εκπαιδευτικό επίπεδο, εργασιακή κατάσταση, σεξουαλικό προσανατολισμό, οικογενειακή κατάσταση. Ασκείται μέσα στην οικογένεια ή στο σπίτι, αλλά και στο δημόσιο χώρο και την κοινωνία. Οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα του πολέμου, της μετανάστευσης, του σύγχρονου δουλεμπορίου. Αλλά και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας και καταστολής, των μνημονίων που θεωρούν περιττό το κράτος πρόνοιας και την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου. Εκδηλώνεται όταν ασκεί το κράτος την εξουσία του, όταν η πολιτεία ή οι υπηρεσίες της παραβλέπουν την καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών και δεν τις υποστηρίζουν.
Επιβάλλεται πέρα από τις γενικολογίες περί αλλαγής νοοτροπίας που είναι απολύτως απαραίτητη στοχευμένες πολιτικές προγραμματικές δράσεις με:
Ανάπτυξη πανελλαδικού δικτύου συμβουλευτικών κέντρων και ξενώνων φιλοξενίας,
Διαρκής εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης
Λειτουργία 24ωρης τηλεφωνικής γραμμής υποστήριξης
Κατάλληλη υποστήριξη και προστασία των θυμάτων σε όλη τη διαδικασία δίωξης των δραστών, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των θυμάτων σε όλη την ποινική διαδικασία,
Προσαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας και των μηχανισμών επιβολής του νόμου των κρατών-μελών ώστε να αντιμετωπίζουν με συντονισμένο τρόπο την έμφυλη βία, αλλά και συμβολή στην καταπολέμηση των νέων μορφών έμφυλης βίας, π.χ. τη διαδικτυακή βία και την ψηφιακή παρενόχληση, την επίμονη παρακολούθηση και τον εκφοβισμό,
Διασφάλιση πρόσβασης των θυμάτων βίας σε υπηρεσίες υγείας, στελεχωμένες με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό
Λήψη μέτρων πρόληψης μέσω καταπολέμησης αρνητικών στερεοτύπων που μπορούν να οδηγήσουν στην άσκηση έμφυλης βίας κατά γυναικών και κοριτσιών.
Η πρόληψη και η εξάλειψη της βίας δεν είναι υπόθεση μόνο των γυναικών και των φεμινιστικών κινημάτων, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.
*Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ την οποία εκπροσωπεί στην Επιτροπή Προγράμματος
http://ecoleft.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου