10 Φεβρουαρίου 2015Α, Για το πρώτο δεκαήμερο της Κυβέρνησης Α.Τσίπρα
1. Η έναρξη των διαπραγματεύσεων και η πολιτική ισοτιμία της χώρας.
Στις 28 Ιανουαρίου είχα τονίσει ότι η διαπραγμάτευση είχε αρχίσει μετά το πρώτο εκβιασμό των κερδοσκόπων, με τη πρώτη βουτιά στο χρηματιστήριο Αθηνών. Έκτοτε συνεχίζεται καθόλη τη διάρκεια των δέκα ημερών και της πρώτης φάσης των διαπραγματεύσεων τόσο από τις δημόσιες πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού, όσο και του Υπουργού των Εξωτερικών και κυρίως του Υπουργού Οικονομικών ενώ προκύπτουν τα ακόλουθα, σχετικά με τη νέα Κυβέρνηση:
Ότι έθεσε ως προϋπόθεση για κάθε συζήτηση την επανάκτηση και της πολιτικής ισοτιμίας της χώρας που είχε καταλυθεί από τις Κυβερνήσεις των μνημονίων. Ο φίλος Νίκος Κοτζιάς, ετέθη στο στόχαστρο τόσο ευνόητων συμφερόντων όσο και ανόητων, ως προς τι σημαίνει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και ότι αυτό το πεδίο δεν είναι προνόμιο μόνο ορισμένων δυνάμεων. Με τη συμβολή του, η κοινή ανακοίνωση των Υπουργών Εξωτερικών για τη εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία δεν περιλαμβάνει τη δήθεν διαβούλευση και απόφαση των 28 ηγετών, δεν περιλαμβάνει τρίτο γύρο κυρώσεων παρά μόνο παράταση των ήδη υφιστάμενων έως το Φθινόπωρο, δεν περιλαμβάνει κυρώσεις για Ρώσους πολίτες παρά μόνο για πολίτες των υπό απόσχιση περιοχών, συμπεριλαμβάνει δε και πρόνοιες για τις μειονότητες.
Το σημαντικότερο ήταν η παρέμβαση της ελληνικής πλευράς:
α) Για την αποτροπή σχεδίων του νέο-μακαρθισμού των ΗΠΑ που αφορούν την απομόνωση της Ρωσίας σε μια λογική ενός νέου ψυχρού πολέμου και
β) Για νέες πρωτοβουλίες με την σύμπραξη του ΟΗΕ, της ΕΕ και του ΟΑΣΕ για αποφάσεις και μέτρα που θα συμβάλλουν σε μια πανευρωπαϊκή ασφάλεια. Η κρίση εξετάστηκε σε κοινή συνάντηση Β. Πούτιν, Α. Μέρκελ, Φ. Ολάντ στη Μόσχα. Οι διαφορές οδήγησαν μέχρι και στη μη έκδοση κοινού ανακοινωθέντος. Κα η υπόθεση θα επανέλθει σήμερα ως κύριο θέμα στην Ουάσιγκτον ανάμεσα στον Μπ. Ομπάμα και την Α. Μέρκελ.
2. Η επίσκεψη Σούλτς στην Αθήνα περιείχε και στοιχεία τόσο δημοσιοποίησης υποδείξεων στο Πρωθυπουργό όσο και απαράδεκτης επέμβασης στο πως και με ποιες συμμαχίες συγκροτείται μια Κυβέρνηση χώρας της Ε.Ε. Δεν ξέχασε ότι είναι δεξιός σοσιαλδημοκράτης και ήθελε το Ποτάμι, ένα προσωποπαγές κόμμα, γνωστό απολογητή των εγχώριων και όχι μόνο συμφερόντων. Ωστόσο, ως παλιός καλός βιβλιοπώλης και παλιά δήμαρχος μιας κωμόπολης έξω από το Άαχεν, δεν έχει ενστερνιστεί ακόμα τι σημαίνει μια κυρίαρχη χώρα.
3. Η Ευρώπη είχε ηγέτες όπως ο Ντεγκώλ, ο Αντενάουερ, ο Μιτεράν, ο Μπράντ. Θα ήταν αδιανόητο να τους βλέπαμε σε ένα μπιστρό ένα βράδυ στο Στρασβούργο προκειμένου να συζητήσουν για το πώς θα αντιμετωπίσουν τη νέα Κυβέρνηση της Ελλάδας, όπως έπραξαν πρόσφατα οι Μέρκελ και ο Ολάντ. Κατάπτωση ηγετών, παρακμή της πολιτικής, έναντι των κερδοσκόπων και των χρηματοπιστωτικών κύκλων καθώς και μιας επιχειρηματικής τάξης που πρόσκαιρα πλουτίζει πάνω σε μια ζώνη, με μεγάλη οικονομική και κοινωνική κρίση. Να θυμηθούμε τι υποστήριζαν όταν επέβαλαν εκβιασμό στη χώρα γιατί βρήκαν εκβιαζόμενους. Τι έλεγαν: Να απομονώσουμε την Ελλάδα για να μη μεταδοθεί η κρίση στην Ευρωζώνη. Τώρα προέχει το πώς θα διασωθούν πολιτικά, από μια γενίκευση της δυσαρέσκειας εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών για μια ήδη αποτυχημένη πολιτική μέσω μεθοδεύσεων και εκβιασμών. Τώρα επιδιώκουν να απομονώσουν απροσχημάτιστα- για πολιτικούς λόγους- την ελληνική Κυβέρνηση. Η ισπανική και η πορτογαλική ηγεσία θυμίζουν τις Ελληνικές μνημονιακές ηγεσίες.
Β) Οι συμμαχίες στα δύο κεντρικά ζητήματα, το χρέος και τη στρατηγική της λιτότητας και τη σκοπίμως διογκούμενη κρίση χρέους.
1. Η κυβέρνηση εδραίωσε συμμαχίες –τόσο στην Ευρωζώνη, όσο και διεθνώς- κατά της στρατηγικής της λιτότητας που εκπορεύεται από το Βερολίνο, με βλαπτικές συνέπειες τόσο για τη χώρα αλλά και για τη οικονομία της Ευρωζώνης καθώς και σε διεθνή κλίμακα.
2. Ωστόσο δεν απέκτησε συμμαχίες όσον αφορά στη διαγραφή ενός μέρους του χρέους ή αναδιάρθρωσής του. Και τίθεται θέμα να κατέλθει σε άλλη βάση, όπως ελάφρυνση εξυπηρέτησης του χρέους, επιμήκυνση -που θα συμπεριελάμβανε την ονομαστική μείωση της αξίας των τίτλων και αυτή η εξέλιξη θα αποτελούσε έμμεση διαγραφή- ανταλλαγή ομολόγων με ρήτρα ανάπτυξης κ.ο.κ. και υπό προϋποθέσεις. .
3.Η ΕΚΤ εγκαταλείποντας το προσωπείο της δήθεν ανεξάρτητης τράπεζας και επιδεικνύοντας πρωτοφανή κακή πίστη έναντι μιας κυρίαρχης χώρας, με κοινή νομισματική πολιτική, ως χώρα της Ευρωζώνης, ανακοίνωσε ότι παύει να δέχεται ως επιλέξιμα τα ελληνικά ομόλογα με βάση τα οποία οι ελληνικές τράπεζες συμμετέχουν στη κοινή τραπεζική πολιτική, ενεργοποιώντας το μηχανισμό ELA. Και με το πρόσχημα της επείγουσας δράσης όλων των εμπλεκόμενων για αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος! Και όλα αυτά ο Ντράγκι, ο οποίος πριν δύο εβδομάδες ανακοίνωσε την διάθεση ενός τρισεκατομμυρίου και διακοσίων δις ευρώ! Πολιτική και χρήμα κατά το δοκούν! Μιλάμε για σκόπιμες πρακτικές παραγόντων, προκειμένου να ασκήσουν πίεση στην Ελληνική κυβέρνηση, εν όψει της Συνόδου Κορυφής στην οποία ορισμένοι εκπρόσωποι όπως του Βερολίνου και χωρών που συνηγορούν με τη πλευρά του Βερολίνου και επιμένουν σε παράταση του υφιστάμενου προγράμματος και αξιολόγηση και σε μια νέου τύπου τρόικα καθώς και στη συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων. Άλλωστε τι νεοφιλελεύθεροι θα ήταν ...
4.Η ΕΕ και η ΕΚΤ επιβάλλοντας μνημόνια και τρόικα παραβιάζει συστηματικά ευρωπαϊκές συνθήκες και είναι προφανές ότι δεν μπορεί να προχωρήσει μία Ένωση μόνο ως νομισματική ένωση, αυθαιρεσιών, εκβιασμών μέχρι και διακοπής ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος των Κρατών -Μελών. Δεν μπορεί να έχει το δικαίωμα η ΕΚΤ να χρηματοδοτεί ή όχι τράπεζες και να μην χρηματοδοτεί τα Κράτη-Μέλη, όπως ισχύει και στις ΗΠΑ. Χρειάζεται να αναθεωρηθούν συνθήκες, να περαιωθεί ή τραπεζική ένωση, να προωθηθεί η δημοσιονομική ένωση, η οικονομική ένωση, η φορολογική ένωση, η εργασιακή ένωση. Η προώθηση της αλληλεγγύης και της συνοχής με συνθήκη που θα προβλέπει τις αυτόματες μεταβιβάσεις από τις πλεονασματικές χώρες προς τις ελλειμματικές, όπως στις ΗΠΑ, η κοινή εξωτερική πολιτική, η δημοκρατικά εκλεγμένη ηγεσία από όλους τους λαούς της ΕΕ. Είμαστε σε περίοδο πολιτικού και οικονομικού πρωτογονισμού, αν και έχουν παρέλθει 57 έτη από την Ιδρυτική Συνθήκη της Ρώμης.
Γ) Το δεύτερο δεκαήμερο της Κυβέρνησης: Θα κριθεί ή όχι η συνεννόηση και η αποφυγή μονομερών ενεργειών της Ελλάδας και των εταίρων, εν όψει και της Συνόδου Κορυφής, άλλα και των Συνόδων του Eurogroup μέχρι 16 Φεβρουαρίου.
Το θέμα έχει τεθεί από την ελληνική Κυβέρνηση: Μορατόριουμ και μεταβατική συμφωνία μέχρι το καλοκαίρι ή πολιτική ισχύος και νέα κρίση;
1. Οι προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού περιελάμβαναν το πολιτικό πλαίσιο της μη συνέχισης των μνημονίων, της μη αποδοχής της τρόικας και της μη υποβολής αιτήματος παράτασης καθώς και το σύνολο του προεκλογικού προγράμματος για τη δημοσιονομική πολιτική, για δημόσιες επενδύσεις, για την εισοδηματική πολιτική, για τις εργασιακές σχέσεις, για την επισήμανση άλλο αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας άλλο εκποίηση καθώς και για την επισήμανση περί αναδιάρθρωσης του χρέους αντί της απαίτησης διαγραφής ενός μέρους – ύστερα και από τη έλλειψη συμμαχιών σε επίπεδο κορυφής, για τη διαπλοκή της εγχώριας άρχουσας τάξης, για κανόνες στα ΜΜΕ, για τη παιδεία και τη κοινωνική πολιτική για τη κυριαρχία της χώρας με βάση το Σύνταγμα.
2. Η μνημονιακή αντιπολίτευση: έθεσε προϋποθέσεις στήριξης της διαπραγμάτευσης όπως:
- ναι στο αίτημα του Βερολίνου για παράταση του ήδη μνημονιακού προγράμματος
-όχι στη διαγραφή χρέους, ναι στη διευθέτηση χρέους
–ναι στη διαφοροποίηση Βαρουφάκη - και στη βουλή στις 9 Φλεβάρη - για την εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων του 70% των μνημονιακών επιταγών
- ναι στη αποκλιμάκωση του πρωτογενούς πλεονάσματος, ναι σε νέες πολιτικές της Κυβέρνησης για φοροδιαφυγή κο.κ.
3. Η συνάντηση Ομπάμα – Μέρκελ έχει εκτεταμένη ατζέντα. ΟΙ ΗΠΑ έχουν μεγαλύτερης κλίμακας επιδιώξεις, όπως :
α). να υπογραφεί εντός του 2015 η Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ που θα ωφελεί τις πολυεθνικές για τη διακίνηση αδασμολόγητων προϊόντων και θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία διεθνώς καθώς και ανταγωνιστική προς τις αναδυόμενες οικονομίες. Ήδη η ΕΕ υπέγραψε ανάλογη συμφωνία με το Καναδά. Και είναι γνωστές οι αντιρρήσεις πολιτικών δυνάμεων και στο Ευρωκοινοβούλιο και σε εθνικά Κοινοβούλια και σε Κυβερνήσεις.
β). Να εξοπλισθεί η Ουκρανία και επίσημα από το ΝΑΤΟ – καθότι ανεπίσημα ήδη εξοπλίζεται από ορισμένες χώρες του ΝΑΤΟ- η εν λόγω επιλογή συντελεί και στην αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής τόσο της Γερμανίας, όσο και της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας, με τη αύξηση παραγωγής πολεμικού υλικού. Ήδη, η Μέρκελ προ μηνών είχε τονίσει την ανάγκη αύξησης του εξοπλισμού των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων. Ωστόσο, για τις ΗΠΑ είναι ζωτικής σημασίας η οικονομική ανάκαμψη, με την ένταση παραγωγής πολεμικού υλικού από τις εταιρίες του στρατιωτικού και βιομηχανικού συμπλέγματος των ΗΠΑ που προώθησε ήδη και την αύξηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων στο ΝΑΤΟ, αλλά και το εμπόριο όπλων σε πολλές Κυβερνήσεις χωρών που προωθούν ένοπλες συγκρούσεις. Ο κίνδυνος για ένα διαρκή ανορθόδοξο πόλεμο στην ανατολική Ευρώπη μπορεί να αποσταθεροποιήσει όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, ύστερα από 70 και πλέον χρόνια ειρήνης. Να σημειώσουμε εδώ ότι η επίσκεψη του έλληνα Πρωθυπουργού στη Κύπρο, πέραν από τη θετική στάση του προέδρου Αναστασιάδη για τα κοινή και αμοιβαία στάση των δύο χωρών στα όργανα της Ευρωζώνης, ανέδειξε για μια ακόμη φορά και τη παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σε αυτή τη κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, η Τουρκία έχει σύμμαχο τις ΗΠΑ, οι οποίες επιδιώκουν ενδυνάμωση των σχέσεων με τη Τουρκική ηγεσία λόγω της στάσης τόσο στην κρίση στη Συρία και το Ιράν όσο και την επαμφοτερίζουσα πρακτική της στη διευκόλυνση δικτύων της τζιχάντ.
γ). Να συντονίσουν κοινές επιδιώξεις εν όψει της προσεχούς συνόδου της ομάδας των 20 πιο αναπτυγμένων χωρών στη Κωνσταντινούπολη, για την αντιμετώπιση της κάμψης της οικονομίας σε παγκόσμια κλίμακα, για τη κρίση στην Ουκρανία, για τη κοινή στάση των δυτικών χωρών σε βάρος των χωρών των αναδυόμενων οικονομιών μέσω των όρων του εμπορίου, των συναλλαγματικών συναλλαγών εκτός δολαρίου και ευρώ, της μεθοδευμένης πτώσης των τιμών του πετρελαίου, για τις σχέσεις Δύσης –Ρωσίας, για τη στρατηγική της λιτότητας στην Ευρωζώνη και το ελληνικό ζήτημα. Η μεγάλη εικόνα αφορά σε θέματα διεθνούς ισχύος και ανταγωνισμού και η πλευρά του «Διευθυντηρίου» της Ευρωζώνης δεν έχει στρατηγικό συμφέρον μιας περαιτέρω έντασης της κρίσης στην Ευρωζώνη με αφορμή το ελληνικό ζήτημα. Η υπερ-προβολή της κρίσης χρέους που αποτελεί ένα επί μέρους ζήτημα, εξυπηρετεί τη διεθνή, την ευρωπαϊκή και την ελληνική κλεπτο-κρατία. Η κρίση είναι δομική και θα συνεχισθεί με τη νεοφιλελεύθερη εμμονή της ευρωπαϊκής δεξιάς με ύφεση, από-επένδυση, αποπληθωρισμό και ανεργία.
4. Με βάση τη κυβερνητική θέση τρόικα τέλος, μνημόνιο τέλος, η Κυβέρνηση προέβαλε βραχυπρόθεσμο σχέδιο –συμφωνία γέφυρα - που θα περιλαμβάνει τη δυνατότητα να εκδώσει έντοκα γραμμάτια του δημοσίου πλέον των 15 δις που θα αγοράσουν οι ελληνικές τράπεζες με την εγγύηση της ΕΚΤ, θέτοντας τέρμα στη συζήτηση για αξιολόγηση και παράταση του υφιστάμενου προγράμματος. Το εν λόγω μεταβατικό σχέδιο προτείνεται ως μορατόριουμ, μια πάγια πρακτική στις διεθνείς σχέσεις κατά την οποία καμία πλευρά δεν θα πράττει μονομερώς, μέχρι μια οριστική νέα συμφωνία τον Ιούνιο, που θα περιλαμβάνει –στα πλαίσια του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας - δημοσιονομικά μέτρα, αντιμετώπιση του ασφαλιστικού καθώς και μεταρρυθμίσεις και μέτρα κατά της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, αλλαγές στη δημόσια διοίκηση καθώς και μια νέα θεώρηση λύσεων για ένα χρέος που δεν είναι βιώσιμο. Θεωρώ ότι η συστηματική προβολή- από τον Υπουργό των Οικονομικών- του πακέτου των δημόσιων οικονομικών, ως το καθοριστικό ζήτημα στις διαπραγματεύσεις, δηλαδή το χρέος, το πλεόνασμα και ο αποπληθωρισμός μεταθέτει το πραγματικό πρόβλημα της χώρας που είναι η επείγουσα ανάγκη για δημόσιες επενδύσεις, η ανάταξη της διαλυμένης παραγωγικής βάσης και η αύξηση του ΑΕΠ καθότι η χώρα υπέστη πρωτοφανή μείωση του εθνικού πλούτου, λουκέτα, ανεργία και φτώχεια. Και δεν χρειάζεται η χώρα την εργαλειοθήκη των νεοφιλελεύθερων πακέτων του ΟΟΣΑ που ήδη προσκάλεσε ο Υπουργός των Οικονομικών για σύμβουλο στην Αθήνα. Το διευθυντήριο προτιμά στα πλαίσια του μονεταριστικού της πλαισίου μια δημοσιονομική συμφωνία και όχι μια υποστήριξη στη πραγματική οικονομία της χώρας. Η κρίση χρέους αποτελούσε και αποτελεί τη μικρή εικόνα και το πρόσχημα για μεγάλη ανακατανομή πλούτου ανάμεσα σε χώρες της ΕΕ, σε τράπεζες, σε επιχειρήσεις και σε ολιγαρχικά συμφέροντα.
Σημείωση: Είναι ιδεολογικά και πολιτικά απαράδεκτη και καιροσκοπική στάση του πολυπράγμονα υπουργού Γ.Βαρουφάκη που έξω από αρχές επιχειρεί να ξεπλύνει το ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο της μνημονιακής βαρβαρότητας με το πρόσχημα παραχωρήσεων, προκειμένου να κλείσει η διαπραγμάτευση με τη πολιτική ηγεσία των δανειστών. Για αυτό επιδίδεται στο έργο του τιμαριούχου των μνημονίων, τεμαχίζοντας τα σε επί μέρους, κατά το δοκούν και ανάλογα με τους συνομιλητές του, όπως κάνουν όλοι οι απανταχού οπορτουνιστές. Τα περί 70% των μνημονίων ότι αποτελούσαν ωφέλεια για τη χώρα μόνο ένας τιποτόφρων μπορούσε να τα πει ή ένας κεντροδεξιός πολιτικός που επεδίωκε μέσω των μνημονιακών ρυθμίσεων τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που τις ονόμαζαν ..μεταρρυθμίσεις.. Ο Γ.Βαρουφάκης δεν ασχολήθηκε διαχρονικά:
α)Με θέματα ιδεολογικών αρχών και β)Με την οικονομία.
Τα θέματα της ατζέντας του ήταν και είναι τα δημόσια οικονομικά, τα χρηματιστηριακά, τα χρηματο-πιστωτικά. Δηλαδή το μονεταριστικό πακέτο .Αυτό που αποτελεί την ατζέντα του Ντράγκι, του Σόιμπλε και λοιπών στα παίγνια του κύκλου: έλλειμμα, χρέος, πληθωρισμός, αποπληθωρισμός, χρηματο-οικονομικά ,επιτόκια, ανταλλαγή ομολόγων, τη διαπραγμάτευση επ αυτών κλπ.
Καμία σχέση με τα πραγματικά αίτια της κρίσης,, με τη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και τα συνεπακόλουθα της.
Η εγκατάλειψη ή ο εκφυλισμός της αντι-νεοφιλελεύθερης στρατηγικής των προοδευτικών δυνάμεων δεν αφορά μόνο στο Γ. Βαρουφάκη .Ο Α. Τσίπρας, ο Γ.Δραγασάκης οφείλουν να τοποθετηθούν άμεσα . Πρόσωπα πολλά έχουν παρέλθει στην ιστορική αναμέτρηση των προοδευτικών δυνάμεων με τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα από την εποχή της Θάτσερ και του Ρήγκαν . Οι προοδευτικές δυνάμεις θα συνεχίσουν . . Έντιμη ήταν η στάση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Λαπαβίτσα που διαχώρισε τη θέση του και έχει δίκιο όχι γιατί ο Βαρουφάκης είναι εκτός γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ο ισχυρισμός έχει σχετική αξία .Το καθοριστικό είναι πως τα μνημόνια :
α)Είναι αποτέλεσμα της σύμβασης με όρους αγγλικού δικαίου που κατέλυσαν την ισοτιμία της χώρας από τη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου .
β) Και το επόμενο μνημόνιο που ακολούθησε από τον Α. Σαμαρά και Β. Βενιζέλο μαζί με το μεσοπρόθεσμο, αποτελούν την επιτομή της ακροδεξιάς ιδεολογίας του νεοφιλελευθερισμού, που επέφεραν τη καταστροφή του 1/3 του εθνικού πλούτου, τα λουκέτα, τη φτωχοποίηση και τη διάλυση.
Δ) Επίλογος: Το μνημονιακό πλαίσιο αποτελεί παρελθόν Η πλευρά της Ευρωζώνης επιμένει να οξύνει την ένταση των σχέσεων με την Αθήνα, για να μη προβεί σε περαιτέρω παραχωρήσεις που θα οδηγούσαν σε υποχώρηση του γερμανικού ιμπέριουμ, της στρατηγικής της εδραίωσης της Γερμανικής Ευρώπης και της Φραγκφούρτης ως μιας Νέας Υόρκης, των χρηματιστηριακών συναλλαγών, της τραπεζικής ισχύος και άλλων μη παραγωγικών δραστηριοτήτων. Για τη διαιώνιση της συγκέντρωσης πλεονασμάτων σε ορισμένες χώρες, για τη προσέλκυση και καταλήστευση καταθέσεων εκατομμυρίων πολιτών σε γερμανικές, γαλλικές και αγγλικές τράπεζες, με τη διαρκή κινδυνολογία περί εξόδου από το Ευρώ. Είναι χαρακτηριστική η κινδυνολογική στάση της Βρετανικής κυβέρνησης γιατί στο Λονδίνο αναπτύσσονται συναλλαγές των αγορών, του χρηματιστήριου, των οίκων αξιολόγησης, των κερδοσκόπων και των τοκογλύφων που αποφέρουν σημαντικά κονδύλια στη παρασιτική οικονομία και στην αύξηση του ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου. Απειλή για το ευρώ και την Ευρωζώνη δεν αποτελεί ο Α. Τσίπρας και η Κυβέρνησή του. Απειλή αποτελεί η νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και αλαζονική πολιτική της κυβέρνησης του Βερολίνου και της ΕΚΤ, της ύφεσης, της ανεργίας και του αυταρχισμού.
Η Κυβέρνηση ζητάει μορατόριουμ, χρόνο και γραμμάτια του δημοσίου. Όλοι οι παροικούντες στα της Ευρωζώνης θεωρούν βέβαιη μια συμφωνία γέφυρα μέχρι να κατατεθεί το ελληνικό πρόγραμμα τόσο από την Ευρωομάδα όσο και στο Συμβούλιο Κορυφής και η συμφωνία θα είναι πολιτική, παρόλες τις μέχρι τώρα οικονομικές απειλές.
Τα σημαντικά θα αποτελούν τα μετά τη μεταβατική συμφωνία για το για ποια συμφέροντα και ποιες πολιτικές θα περιλαμβάνει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα καταθέσει η Ελληνική Κυβέρνηση μέχρι το καλοκαίρι που θα επιδιώξει να ενταχθεί στο Δημοσιονομικό Σύμφωνο Σταθερότητας, που αποτελεί συνθήκη της ΕΕ.
Το πρώτο θέμα αφορά αν θα αποσπάσει κονδύλια από την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων για δημόσιες επενδύσεις, για αύξηση του ΑΕΠ, για παραγωγή προϊόντων, για θέσεις εργασίας. Δεύτερο θέμα αποτελεί η ρύθμιση του χρέους και η κλίμακα του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Οι εταίροι μας θέλουν μια λεόντεια συμφωνία σε βάρος της χώρας και πρώτα προέταξαν τα της μεταβατικής περιόδου ως το άπαν, με εκβιασμούς παροχής ή όχι ρευστότητας σε τράπεζες της Ευρωζώνης. Προέταξαν την δημοσιονομική πλευρά της ευρωπαϊκής οικονομίας έναντι της πολιτικής. Δεν έχουν συμφέρον να προκαλέσουν ανυπαρξία συμφωνίας. Έχουν συμφέρον από συμφωνία. Ξέρουν ότι πρώτα από όλα, θα προκαλέσουν κρίση στη δική τους πολιτική. Πολιτική θα είναι η εξέλιξη.
Η λαϊκή κυριαρχία, η δημοκρατία, δίδει δύναμη στους λαούς- και στον ελληνικό λαό αυτή τη περίοδο, καθώς και στη προοδευτική εξέλιξη. Με ενότητα γύρω από προοδευτικές επιλογές και στόχους ήδη έχει ξεκινήσει μια σημαντική προσπάθεια για τον ελληνικό λαό, για την Ελλάδα, για την Ευρωζώνη.
ΑΝΑΡΤΉΘΗΚΕ ΑΠΌ ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΤΖΟΥΜΆΚΑΣ ΣΤΙΣ 12:31 Π.Μ. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΣΧΌΛΙΑ:
O Λαπαβίτσας έχει δίκιο κυρίως όχι γιατί ο Βαρουφάκης είναι εκτός γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ο ισχυρισμός έχει σχετική αξία. Το καθοριστικό είναι πως τα μνημόνια:
α) Είναι αποτέλεσμα της σύμβασης με όρους αγγλικού δικαίου που κατέλυσαν την ισοτιμία της χώρας από τη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου.
β) Τόσο το πρώτο όσο και το επόμενο μνημόνιο που ακολούθησε από τον Α. Σαμαρά και Β. Βενιζέλο μαζί με το μεσοπρόθεσμο, αποτελούν την επιτομή της ακροδεξιάς ιδεολογίας του νεοφιλελευθερισμού, που επέφεραν τη καταστροφή του 1/3 του εθνικού πλούτου, τα λουκέτα, τη φτωχοποίηση και τη διάλυση
Ο Βαρουφάκης το 2010 είπε πως ήταν λάθος η συνταγή! Για αυτό και τώρα επιδίδεται στο έργο του τιμαριούχου των μνημονίων, τεμαχίζοντας τα σε επί μέρους, κατά το δοκούν και ανάλογα με τους συνομιλητές του, όπως κάνουν όλοι οι απανταχού οπορτουνιστές. Ο Γ Βαρουφάκης Δεν ασχολήθηκε διαχρονικά:
α)Με θέματα ιδεολογικών αρχών και β) Με την οικονομία.
Τα θέματα της ατζέντας του ήταν και είναι τα δημόσια οικονομικά, τα χρηματιστηριακά, τα χρηματο-πιστωτικά. Δηλαδή το μονεταριστικό πακέτο .Αυτό που αποτελεί την ατζέντα του Ντράγκι, του Σόιμπλε και λοιπών στα παίγνια του κύκλου: έλλειμμα, χρέος, πληθωρισμός, αποπληθωρισμός, χρηματο-οικονομικά, επιτόκια, ανταλλαγή ομολόγων, τη διαπραγμάτευση επ αυτών κλπ.
Επαναλαμβάνω: Το 2010 είπε: Ήταν λάθος η συνταγή!
Καμία σχέση με τα πραγματικά αίτια της κρίσης,, με τη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ και τα συνεπακόλουθα της.
http://www.iefimerida.gr/news/190370/eytheia-amfisvitisi-toy-varoyfaki-apo-ton-lapavitsa-afinei-aihmes-deihnei-dysforia
ΑΝΑΡΤΉΘΗΚΕ ΑΠΌ ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΤΖΟΥΜΆΚΑΣ ΣΤΙΣ 12:15 Π.Μ. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΣΧΌΛΙΑ:
Πρωτον: Η διαπραγμάτευση άρχισε!!
Με μοχλό το χρηματιστήριο και τις ιδιωτικοποιήσεις …άρχισε η διαπραγμάτευση !!!.Τ ο χρέος σε δεύτερο φόντο !!Πρώτα οι κερδοσκοπία και το ξεπούλημα! Θα ακολουθήσουν και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους!!
Η σχεδιασμένη πτώση του ΧΑ κατά 9,24% και των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων έχει πολλές όψεις και αποτελεί μοχλό για πιέσεις οργανωμένων συμφερόντων που είχαν σχεδιάσει με τη προηγούμενη κυβέρνηση και το Βερολίνο τη λαφυραγώγηση μεγάλου μέρους του δημόσιου πλούτου της χώρας
Στο στόχαστρο οι Τράπεζες, ΟΛΠ, ΔΕΗ. Ο τραπεζικός κλάδος έχει χάσει πάνω από 7 δισ. ευρώ της κεφαλαιοποίησής του, από τη συνεδρίαση της Παρασκευής (πριν τις εκλογές), απώλεια 43,8%. -Τελευταία, η απόδοση στο 3ετές βρισκόταν στο 16,61%, στο 5ετές στο 13,26% και στο 10ετές στο 10,29%.
Τα χρηματοπιστωτικά δίκτυα ανέλαβαν ως προπομποί το ρόλο του πολιορκητικού κριού της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και το πολιτικό διευθυντήριο της αδιέξοδης πολιτικής της λιτότητας στην ΕΕ.. Το εναρκτήριο λάκτισμα το έδωσαν οι εκπρόσωποι της στρατηγικής του νεοφιλελεύθερου μονόδρομου και του σκληρού ευρώ .που βάλλεται τόσο από τη χώρα του δολαρίου ΗΠΑ, όσο και από τη χώρα της λίρας . (Μεγάλη Βρετανία)
Η πτώση είναι τεχνητή, διότι δεν συνέβη κάτι αναπάντεχο, απρόσμενο. Όλα όσα αναγγέλθηκαν από τη κυβέρνηση ήταν γνωστά και προαναγγελθέντα. Απλά έστησαν το σορτάρισμα, τις πωλήσεις και μάλιστα με τεράστιους όγκους 200εκ. ευρώ !
Πολλαπλοί οι στόχοι των με αιχμή τους καζινόβιους που θεωρούσαν σίγουρη τη συνέχιση του μονόδρομου. .. Ασφαλώς και δεν είναι άσχετη με τις πιέσεις μέσα και έξω από τη χώρα και εν όψη των απεσταλμένων μεσολαβητών : όπως του προέδρου του ευρωπαικού κοινοβουλίου και του προέδρου της ευρωομαδας . σε μια προσπάθεια διερευνητικών πιέσεων και απαιτήσεων από την ελληνική κυβέρνηση.. Αποκαλυπτικός ήταν ο Γκάμπριελ Αντικαγκελάριος και υπουργός ανάπτυξης της Γερμανίας καθώς και πρόεδρος του SPD, του κόμματος της δεξιάς γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας με αιχμή το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Ο δε πρέσβυς της Κίνας, είχε σπεύσει πριν καν ορκιστεί η κυβέρνηση για να διασφαλίσει το ήδη εκποιηθέν τμήμα στο λιμένα του Πειραιά
Οι μεγάλοι, οι θεσμικοί, πέτυχαν να τρομάξουν και να, διώξουν τους μικρούς, για να τους πάρουν τα χαρτιά και στη συνέχεια να κερδίσουν από την προσεχή άνοδο. Οι ίδιοι παίκτες και οι εταιρίες τους <<αλλάζουν χέρια>>, από τη μια τσέπη στην άλλη –πάντα στην ίδια εταιρία-γράφοντας πραγματικά κέρδη από τη μια τσέπη και ζημιές για φορολογικούς, λογιστικούς λόγους από την άλλη.
Ηλίου φαεινότερο για το συνδυασμό των πολιτικών πιέσεων με ταυτόχρονη άσκηση πίεσης και στην οικονομία διότι η συνολική απώλεια των μετοχών (κεφαλαιοποίηση) είναι της τάξης των 11,8 δις. και μόνο σήμερα 5,8δις. αλλά και στη ρευστότητα των τραπεζών. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια
Παράλληλα οι νέο-ραγιάδες και οι εγχώριοι απολογητές του νεοφιλελευθερισμού κάνουν χαρές και συνεχίζουν το σπορ των εκφοβισμών στη κοινή γνώμη.
Δεύτερο: .Τα συγχαρητήρια του Ομπάμα προς το Α.Τσίπρα είχαν αποδέκτη και τη Α.Μέρκελ όσον αφορά τη ρητή θέση του Ομπάμα κατά της στρατηγικής της λιτότητας καθότι μεταξύ των άλλων συνεπειών, η μείωση των εισοδημάτων εκατομμυρίων ευρωπαίων οδηγεί τις αμερικανικές επιχειρήσεις που προωθούν τα προιόντα τους σε ευρωπαικές χώρες, στο να υφίστανται κατακόρυφη μείωση των πωλήσεων τους. Ασφαλώς η αμερικανική πλευρά, πέραν από τη μυστική διπλωματία και προς τη νέα ελληνική κυβέρνηση για το θέμα της Ουκρανίας θα επανέλθει και δημόσια, ανάλογα με τη περαιτέρω στάση της ελληνικής πλευράς
Τρίτο: Συντάκτες ΜΜΕ προφανώς με εντολή της ιδιοκτησίας ανέλαβαν να <<νουθετούν>> και να <<επαναφέρουν στη τάξη >> ορισμένους υπουργούς που είναι απρόσεκτοι, αυτονομούνται δεν εναρμονίζονται και δεν εκφράζουν τη <<μετριοπάθεια>> της ηγεσίας της κυβέρνησης Είναι σε άλλο κύκλο συμφερόντων καθότι είναι σε άλλο κύκλο συμφερόντων που δεν σχετίζεται αμεσα με τα χρηματιστηριακά και χρηματοπιστωτικά
ΑΝΑΡΤΉΘΗΚΕ ΑΠΌ ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΤΖΟΥΜΆΚΑΣ ΣΤΙΣ 12:12 Π.Μ. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΣΧΌΛΙΑ:
Πρώτον: Σημαντική η πράξη της νέας Κυβέρνησης της χώρας που προέβη - χωρίς περιστροφές- σε δημόσια καταδίκη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία με μια πρακτική διεθνούς λαθροχειρίας, επιχείρησε -αυθαίρετα και παραβιάζοντας τον πυρήνα των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης- να εμφανίσει σύμφωνη την Ελλάδα στα νέα μέτρα κατά της Ρωσίας. Στη δήθεν κοινή δήλωση των 28 ηγετών της ΕΕ ..Να επισημάνουμε εδώ ότι και η Κύπρος δια του κυβερνητικού της εκπροσώπου εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της και τη διαφωνία της Κυπριακής ηγεσίας. Ύστερα από μια θλιβερή πενταετία κατάλυσης της πολιτικής ισοτιμίας της χώρας από τις κυβερνήσεις Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου, Α. Σαμαρά και Β. Βενιζέλου, η ελληνική Κυβέρνηση επαναφέρει τη χώρα στην άσκηση των δικαιωμάτων της, που εδράζονται σε αμοιβαίες συνθήκες στην Ε.Ε. Και δήλωσε ότι δε θα συνεχίσει την πολιτική των βλαπτικών για τη χώρα πολιτικών, του τύπου: <<διαρκές εμπάργκο>> κατά της Ρωσίας, σε βάρος αμοιβαίων -ιδιαίτερα οικονομικών- συμφερόντων Ελλάδας - Ρωσίας. Τέλος, θέση της Ελλάδας αποτελεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις διακηρυγμένες αρχές, είναι μια ζώνη ειρήνης και συνεργασίας και όχι το μακρύ χέρι των νέο-μακαρθιστών της Ουάσιγκτον που επιδιώκουν ένα νέο ψυχρό πόλεμο, επαναφέροντας τη λογικής της ισχύος, προκειμένου να προωθήσουν συμφέροντα γεω-στρατηγικά, ενεργειακά, επιβολής άνισων όρων διεθνούς εμπορίου κ.ο.κ.
Δεύτερον: Ανέλαβε τα καθήκοντά της η νέα Κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Α. Τσίπρα σε συνεργασία με τον Π. Καμμένο. Κυβέρνηση δύο κομμάτων αντίθετων ιδεολογικά και πολιτικά, αλλά με κοινή βάση την αντι-νεοφιλελεύθερη και αντι-μνημονιακή πολιτική. Κατά της στρατηγικής της λιτότητας στη χώρα και στην Ευρωζώνη. Η περίοδος της διάλυσης της χώρας ανέδειξε και νέο-ραγιάδες, κουτοπόνηρους, αλλοτριωμένους, θλιβερούς απολογητές της νεοφιλελεύθερης και βάρβαρης λιτότητας που τώρα ασκούν κριτική στη νέα Κυβέρνηση από βαθιά συντηρητικές θέσεις. Η χώρα όμως, καθώς και οι προοδευτικές δυνάμεις έχουν ανάγκη από μια κριτική, από προοδευτική σκοπιά.
Πρώτη παρατήρηση: Μεγάλο σχήμα, εκτεταμένες υπουργοποιήσεις στη λογική τόσο των έκτακτων συνθηκών αλλά και στελεχο-απαιτήσεων και ισορροπιών σε κυβερνητικά στελέχη των τριών ρευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ με πλέον των δέκα που προέρχονται από το ΚΚΕ, με πλέον των δέκα που προέρχονται από το ΚΚΕ εσωτερικού, με οκτώ ΠΑΣΟΚΟγενείς και με πέντε από τους ΑΝ.ΕΛ.
Δεύτερη παρατήρηση: Και Αντιπρόεδρος και τρείς Επικρατείας. Προφανής συγκέντρωση ελέγχου από τον Πρωθυπουργό του διευρυμένου Υπουργικού Συμβουλίου.
Τρίτη θέση και κριτική που αφορά στη στρατηγική εξόδου από τη κρίση, αλλά και στις ευθύνες της νέας Κυβέρνησης που ανέλαβε σήμερα. Η χώρα είναι σε χειρότερη θέση από ότι το 2009. Το πρώτο πρόβλημα τότε ήταν η διάλυση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας καθώς και η φοροδιαφυγή, η φορο-αποφυγή και η κρίση υπερ-επαγγελματισμού σε υπηρεσίες και παρασιτικές δραστηριότητες. Αντί αυτών, οι φωστήρες μέσα και έξω από τη χώρα οδήγησαν από το 2010 στην καταστροφική λογική της αντιμετώπισης άλλων θεμάτων, όπως το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, στη μονεταριστική, νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα και διάλυση, στο να μεταβιβάσουν πλούτο, στη χρηματοπιστωτική λαφυραγώγηση, στο να υποτιμήσουν τη χώρα και να επιβάλουν το έργο που ήξεραν, δηλαδή το μοντέλο της φθηνής Φλώριδας των ΗΠΑ με ρεσεψιονίστ και σερβιτόρους, με φτηνή εργασία στη παραγωγή, αλλά και με εργολαβίες οδικών δικτύων και άλλων υποδομών. Ως εκ τούτου, το πρώτο θέμα για μια προοδευτική Κυβέρνηση είναι να απορροφηθούν πόροι του ΕΣΠΑ για τη δημιουργία παραγωγικών επιχειρήσεων, για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για τη δημιουργία εισοδημάτων και για εξαγωγή προϊόντων. Και όχι για οδικά δίκτυα, τσιμέντα και εργολαβίες.
Και το λέμε αυτό γιατί δεν υπάρχει επιχειρηματικό ενδιαφέρον για παραγωγή προϊόντων και δημιουργία θέσεων εργασίας. Γιατί η επιχειρηματική τάξη δεν βρίσκει ρευστό στις τράπεζες και είναι σφιχτή στο να επενδύσει δικό της πλούτο και το λέμε αυτό γιατί η χώρα έχασε το 1/3 του εθνικού της πλούτου από τους σωτήρες και μπήκαν άνω των 300 χιλιάδων λουκέτα. Το Ισραήλ έχει πλούτο στο 20% του ΑΕΠ από τις νέες τεχνολογίες. Οι σωτήρες που απήλθαν, μετέφεραν συστηματικά κονδύλια του ΕΣΠΑ στο Υπουργείο υποδομών για οδοποιία και εργολαβίες, ακυρώνοντας επενδύσεις στη καινοτομία, στις εταιρίες νέων τεχνολογιών.
Τα λέμε όλα αυτά γιατί είδαμε την ένταξη -από τη νέα Κυβέρνηση- του Υπουργείου Υποδομών στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Δηλαδή, στη κεντρική διαχείριση και διανομή των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Η χώρα επειγόντως χρειάζεται παραγωγή, προϊόντα και θέσεις εργασίας και όχι εργολαβίες. .Όταν χρειασθεί θα επανέλθουμε γιατί αυτό αποτελεί το Α και το Ω της άλλης πορείας για τον Ελληνικό λαό και το τόπο.
ΑΝΑΡΤΉΘΗΚΕ ΑΠΌ ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΤΖΟΥΜΆΚΑΣ ΣΤΙΣ 12:10 Π.Μ. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΣΧΌΛΙΑ:
Τα καλά νέα σήμερα. Στο εποικοδόμημα, στο θεσμικό πλαίσιο.
Πρώτον: Ο νέος πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας ορκίστηκε με πολιτικό όρκο. Όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι χαιρετίζουμε την επιλογή ως απαρχή για περαιτέρω πρωτοβουλίες διαχωρισμού Κράτους-Εκκλησίας. Ήταν προγραμματική θέση από το 1981 που παρά τις διαφωνίες πολλών Σοσιαλιστών, την εγκατέλειψαν οι Κυβερνήσεις από το 1981 μέχρι σήμερα, προσχωρώντας σε σκοπιμότητες και σε συντηρητικές αντιλήψεις.
Δεύτερον: Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο θυσιαστήριο της Καισαριανής, όπου οι Ναζί εκτέλεσαν 200 κομμουνιστές Έλληνες την Πρωτομαγιά του 1944. Αυτούς τους Έλληνες αγωνιστές παρέδωσαν οι Έλληνες φασίστες στους Ναζί, όντες συνεργάτες των χιτλερικών στρατευμάτων κατοχής. Τους ήρωες των δημοκρατικών αγώνων είχε φυλακίσει στην Ακροναυπλία ο δικτάτορας Μεταξάς και στη συνέχεια τους μετέφεραν στο Χαιδάρι. Από το Χαιδάρι- ένα μαύρο πρωί - τους οδήγησαν οι Ναζί για εκτέλεση στη Καισαριανή, ως αντίποινα για τη δράση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Είναι πάντα επίκαιρη η υπόθεση των αποικιακών και ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων και των αγωνιστών απέναντί τους.
Τρίτον: Οι Ηπειρώτες, οι συμπατριώτες μου απέκλεισαν από τη νέα Βουλή τους μεταλλαγμένους και τους τυχοδιώκτες που οδήγησαν τη χώρα στο ΔΝΤ και στην ακροδεξιά πολιτική. Επί πέντε χρόνια, ψήφισαν, στήριξαν και εφάρμοσαν την ίδια πολιτική διάλυσης του τόπου και πρόσφατα οι θύτες παρίσταναν τα θύματα και με τον ενδο-μνημονιακό τους μικρο-εμφύλιο. Η Ήπειρος είπε όχι στη κοινοβουλευτική παρουσία των μεταλλαγμένων, των μεταμορφωμένων αλλά και των καιροσκόπων και των δόλιων που μιας και δεν αναλάμβαναν τις ευθύνες τους, τις απέδωσαν οι πολίτες στη κάλπη.
Τα ακροδεξιά νέα: Τρίτο κόμμα η φασιστική οργάνωση του μίσους και της εκδίκησης αλλά και των δόλιων υπερασπιστών της ολιγαρχίας.
Τα αντιδημοκρατικά νέα: Ο απελθών πρωθυπουργός Α.Σαμαρας αρνήθηκε να συναντηθεί με το νέο Πρωθυπουργό, υπενθυμίζοντας αντι-θεσμικές αντιλήψεις και πρακτικές ορισμένων συντηρητικών πολιτικών .. Η ενέργεια αυτή του Α. Σαμαρά αποτελεί το προανάκρουσμα , την απαρχή της νέας πολωτικής πρακτικής και τη πολιτική αντίληψη των οπισθοφυλακών της νεοφιλελεύθερης ακραίας δεξιάς , έναντι της νέας κυβέρνησης
Τέλος, όσον αφορά στη νέα κυβερνητική συμφωνία Α.Τσίπρα- Π. Καμμένου:
1. Πρώτο θέμα για τις πολιτικές ηγεσίες κάθε χώρας είναι η διακυβέρνηση απέναντι στην ακυβερνησία.
2. Χωρίς 151 βουλευτές για ψήφο εμπιστοσύνης δεν υπάρχει Κυβέρνηση.
3.Οι δυνητικά κυβερνητικοί εταίροι του Α. Τσίπρα ήταν τρεις: Ο Στ. Θεοδωράκης, απολογητής των μνημονίων και της λιτότητας με τους γυρολόγους του συστήματος της διαπλοκής, ως στελέχωση. Ο Β. Βενιζέλος της ψήφισης και εφαρμογής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των μνημονίων και της καταστροφικής λιτότητας και ο Π. Καμμένος της αντι-μνημονιακής, λαικής και εθνικιστικής δεξιάς. Η επιλογή θα κριθεί και θα δοκιμασθεί κατά την άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής.
http://www.stefanostzoumakas.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου