 |
Ελένη Καρασαββίδου
|
Προσωπικά πιστεύω πως το πόσο μικρόνοοι κι αποκομμένοι από την πραγματικότητα είναι η ομάδα Σαμαρά το βλέπουμε γι’ ακόμη μια φορά τις τελευταίες ημέρες. Παιδιά «μπλαζέ - τάχα καλών! - οικογενειών» οι περισσότεροι (δεν δικαιούμαστε να γενικεύσουμε ούτε τώρα) που ζούσαν μια ζωή σε μια προστατευτική κυψέλη μακριά από την πλέμπα και το βίωμα των υπολοίπων (εξ' ου κι οι ειρωνείες για τον λαϊκό καταληψία της πρωθυπουργίας Τσίπρα), που σπούδασαν κατά παραγγελία σε «καλά πανεπιστήμια», που δεν θα νιώσουν ποτέ καμιά αγωνία για το μέλλον στο πετσί τους, μπορούσαν να ξεγελούν πολλούς για πολύ καιρό. Αλλά όχι όλους για πάντα.
Δεν αποτελούν κάτι πρωτότυπο για την ανθρώπινη ούτε την ελληνική ιστορία. Ούτε αυτοί ούτε οι παρατρεχάμενοι τους. Μόνο που στην εποχή των διαδραστικών τεχνολογιών όπου όλοι κι όλες μπορούμε να μετέχουμε πιο άμεσα (πχ στέλνοντας διαρκώς - κατά δύναμη συγκροτημένα και ποτέ υβριστικά - email στη Γερμανική κυβέρνηση και όχι μόνο) όλοι αυτοί «αποκαλύπτονται» πιο εύκολα.
Δεν είναι πως ίσαμε τώρα οι… διαπραγματεύσεις για τέτοια μάλιστα ποσά γινόταν επί τόσα χρόνια κατ' ουσίαν ιδιωτικά, δίχως “κατέβασμα στην κοινωνία” και διεθνοποίηση, ούτε η απίστευτη στάση να μην στείλουν τόσον καιρό ούτε μια σοβαρή επιστολή στο ΕΛΚ και στην Γερμανική κυβέρνηση (ίσως μια τυπική, υπό πίεση! τώρα στο τέλος για ξεκάρφωμα) είναι κι ότι δεν κατανοούν πού θα ξεσπάσει η οργή του κόσμου, ιδίως όταν ακούμε από τους ίδιους τους συμμάχους τους πως 5 χρόνια δεν έκαναν καμιά ουσιαστική διαρθρωτική αλλαγή ενώ μας ρουφούσαν το αίμα με νούμερο θυμάτων πολέμου. Δεν κατανοούν πως αν γίνει η στραβή έτσι όπως το στήσανε για να σκάσει το email Χαρδούβελη στα χέρια του «μικρού» (αφού δεν συμπαρατάχθηκε για να τον λιβανίζουν από το 2009 ως «μεγάλο») θα κυνηγούν πρώτα αυτούς ώσπου να πατήσουν μαύρο χιόνι.
Ναι, είναι το θυμικό της κατά βάσην απολίτικης μάζας ευκολομεταβαλλόμενο κι ευκολοχειραγωγήσιμο, αλλά μόνο αν δεν έχει ο άλλος ριζοσπαστικοποιηθεί από το ίδιο το βίωμα του. (Τι στο καλό, δεν έκαναν μαθήματα κοινωνικής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο; Ο κόσμος - παρά τις προσπάθειες τους -δεν θα κυνηγήσει πρώτιστα ό,τι αντιπροσώπευσε την τελευταία του ελπίδα, αφού μέσα από αυτήν δομεί επί του παρόντος μια νέα συλλογική αυτοεικόνα που την έχει τόσο ανάγκη, αρχίζοντας αντίθετα τα “σκαμπίλια” από ό,τι αντιπροσώπευε την ταπείνωση του). Παρόλο που αυτή η νέα συλλογική ταυτότητα έχει πλευρές κατευθείαν από το παρελθόν (και θα κριθούν όταν έρθει η ώρα) δεν νοείται κανείς να μην βλέπει και να μην σέβεται την σημαντικότητα της διεργασίας της.
Δυστυχώς κάποιοι ούτε καν πήραν χαμπάρι τι συνέβη στην ελληνική κοινωνία σε αυτήν την ιδιαίτερη εποχή! Ούτε καν πήραν χαμπάρι πως υπάρχουν συμπαγή πια στρώματα πληθυσμού που δεν θέλουν να ζουν σε συνθήκες Αφρικής για να λένε κάποιοι άλλοι ότι ζουν εντός Ευρώπης. (Κι είναι ενδεικτικό πως ούτε κάτι πούροι της συντηρητικής αριστεράς που ειρωνεύονται ήδη την νέα κυβέρνηση, μην κατανοώντας πως η πολιτιστική μάχη έπεται από την οικονομική, κατανοούν το γιατί οι δεξιοί της βάσης στέκονται τόσο παλικαρίσια, κάτι που δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ, καθώς έτσι δομείται η συνείδηση των αποκάτω, κι ας προσπαθούν να πάρουν κομμάτι απ το φως παλαιοί κομματάρχες τους). Γνωρίζω οικογένειες (και πέστε το λαϊκισμό υπερφίαλα παπαγαλάκια, ειρωνευόμενοι ως την ύβρη το βίωμα και τα δάκρυα των ανθρώπων) ό,τι κι αν ψήφιζαν πριν που ο σύζυγος ζητά 2 ευρώ από την σύζυγο για να βγει στο καφενείο. Αυτοί πώς να φοβηθούν το πιστωτικό γεγονός; Αυτοί ΕΙΝΑΙ το πιστωτικό γεγονός… Και ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟ!
Ο παράγοντας που χαλά την κυνική παγίδα της αριστερής παρένθεσης είναι η αριστερά (πλην ΚΚΕ, και πλην Λακεδαιμονίων) και οι λαϊκές (όχι οι ηγετικές δυστυχώς ίσαμε τώρα) παρακαταθήκες της (τι να τους εξηγήσεις τους μπλαζέ εξουσιαστές … ας ακούσουν κάτι τραγούδια του Τσιτσάνη ή του Θεοδωράκη), που βγήκαν πολύ πιο ζόρικες από τον ΓΑΠ και δεν βάλαν την ουρά στα σκέλια. Και δεν λέω πως δεν θα γίνουν οι απαραίτητοι συμβιβασμοί, κάτι που γράφω συστηματικά πριν και μετά τις εκλογές, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι. Ούτε θα παίξει ρόλο αν οι παρατρεχάμενοι της κυβερνώσας ακροδεξιάς και οι πούροι όλων των αποχρώσεων στα socialmedia ή στα καφενεία θα το πουν κολοτούμπα. Κολοτούμπα είναι ενώ πηγαίνεις προς Αθήνα να κάνει στροφή και να πηγαίνεις προς Θεσσαλονίκη, όχι να αναγκαστείς να κόψεις ταχύτητα ενώ εξακολουθείς να πηγαίνεις προς Αθήνα…
Εάν σε 10 μόνο μέρες, όπως το έστησε ο Σαμαροβενιζελισμός για να πέσουν οι καινούργιοι πανικόβλητοι, κερδίσουν έστω το 30% όσων ήλπιζαν (αλλά να μην το χρυσώσουν, να πουν στον λαό την αλήθεια) θα είναι εξαιρετική επίδοση. Αρκεί να μην στρογγυλοκαθίσουν πάνω σε αυτήν, αρκεί να εξακολουθούν να προσπαθούν σε μια τόσο δύσκολη εποχή όπου έχουμε την τύχη να χούμε κυβερνήτες που δεν έχουν αλλοτριωθεί (ακόμα…) αλλά και την ατυχία να μην έχουν την δυνατότητα να κάνουν όσα θα ήθελαν και όσα θα μπορούσαν σε αυτήν τους την θητεία.
Τέλος, αν είχαμε πολιτικούς με ορίζοντα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, θα καταλάβαιναν πως σε μια ΕΕ που στην Ιταλία 3ο κόμμα είναι η Λέγκα (που δεν είναι η παλιά Λέγκα, καίει σκηνές σκουρόχρωμων σε ζωντανή μετάδοση…) και που πχ στην Ουγγαρία τιμούν τους SS του Στάλινγκραντ (ιδού η και πολιτιστική ηγεμονία της Γερμανίας…) μια Ευρώπη που η μετεξέλιξη της είναι η εφιαλτική εμπορική ένωση με τις ΗΠΑ που θα βάλει το χάραγμα των πολυεθνικών πάνω μας, και που το ανάχωμα θεωρείται η μονίμως εκφασισμένη Ρωσία ή οι φρικώδης Τζιχαντιστές στους οποίους από αντίδραση κατατάσσονται ακόμη και παιδιά χριστιανικών οικογενειών!, σε αυτήν την ΕΕ αν αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν αποτύχουν οι λαοί της Ευρώπης, τότε το μέλλον έχει εξαιρετικές πιθανότητες να αποδειχθεί κόκκινο όχι από ζωή αλλά από θάνατο Θυμίζοντας εκείνο το παλιό τραγουδάκι…
Κι όμως, την ίδια στιγμή εάν τα βάλεις ψυχρά κάτω, κατανοείς πώς όσοι επενδύουν στο Grexit δεν υποτιμούν τον Τσίπρα, αλλά την Μέρκελ. Γιατί, παρόλο που «διάφοροι» καλοθελητές γύρω της θέλουν να την πείσουν (άλλο που δεν θέλει κι αυτή κι η τάξη ιδίως την οποία εκπροσωπεί!) για την ανάγκη να ταπεινώσει τους Έλληνες ώστε να μην αποτελούν καλό παράδειγμα για τους λαούς της Ευρώπης, την ίδια στιγμή θα πρέπει η ίδια να χάσει 35 δις για 7 δις. Ας το εξηγήσει στους ψηφοφόρους της, ας το εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους όλοι. Σημαίνει πως δεν υπάρχει ρίσκο; Εδώ μπορεί αυτό να ναι το τελευταίο που γράφω και το τελευταίο που διαβάζεις, θα πρέπει να τρέμουμε κάτω απ το σεντόνι μας και να μη ζούμε; Shit happens… Αλλά εκεί που τα ‘χες σίγουρα (τα SHIT) με τα 4 νέα χρόνια ταπείνωσης και ασφυξίας τώρα παλεύεις, αγωνίζεσαι. Και μαθαίνεις από την αρχή να στέκεσαι όρθιος και να ξαναγαπάς. Ό,τι κι αν γίνει αυτό αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη…
Ελένη Καρασαββίδου
ΥΓ Για το σκίτσο της Αυγής που ενόχλησε πολλούς και πολλές ιδίως μάλιστα από τους αναγνώστες της Αυγής: Λογοκρισία στην τέχνη δεν μπορεί να υπάρχει, (είτε αφορά το σκίτσο του Χαντζόπουλου που τότε είχε ενοχλήσει κάποιους Συριζαιους, είτε το χθεσινό σκίτσο της Αυγής). Παρόλα αυτά το δικαίωμα ύπαρξης δεν αίρει το δικαίωμα της κριτικής: Κι αυτό το σκίτσο, κατά την γνώμη μου που δεν αποτελεί και θέσφατο, παραπέμπει σε κακό χιούμορ, κάκιστο...
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/osoi-pontaroyn-sto-grexit-tin-merkel-prota-ypotimoyn-meta-ton-tsipra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου