Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που ο Μάκης Βορίδης δήλωνε πως «πρέπει να υπάρξει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της». Και, αγγίζοντας τα όρια της θεσμικής εκτροπής, διακήρυττε πως «ο Κυριακος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές».
Στην απόλυτη καθαρότητά του, και πολύ μακριά από το κεκαλυμμένο μετριοπαθές προφίλ που επιχειρεί να προβάλει σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκη, αυτός είναι και ο πυρήνας του δόγματος της «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι το δόγμα κοινής πατρότητας Βενιζέλου και σαμαρικού άξονα της ΝΔ, το οποίο υπηρετείται από ένα επίσης κοινό μέτωπο της Νέας Δημοκρατίας, μεγάλου τμήματος του Κινήματος Αλλαγής και των μιντιακών και παραμιντιακών τους εταίρων. Και είναι ακριβώς αυτό το δόγμα που ανέλαβε να το επικαιροποιήσει με πλήρη ευκρίνεια, παραμονές των εκλογών, ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Λεωνίδας Γρηγοράκος, δίνοντας και το πλήρες στίγμα του σχεδίου που έχει τεθεί σε εφαρμογή από το «αντιΣΥΡΙΖΑ» σύστημα.
Όντας εκ των πλέον θερμών στελεχών της βενιζελικής ομάδας του ΚΙΝΑΛ – «υπαρχηγός του Βενιζέλου», κατά τα λεγόμενα των ίδιων των στελεχών της Χαριλάου Τρικούπη – ο Λεωνίδας Γρηγοράκος παρέμεινε υποψήφιος βουλευτής και δεν παραιτήθηκε μετά την σύγκρουση της Φώφης Γεννηματά με τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος, όπως και αρκετά ακόμη στελέχη της σκληρής αντιΣΥΡΙΖΑ πτέρυγας, έχουν ως πρώτο στόχο την παρουσία τους στην επόμενη Βουλή έτσι ώστε να διασφαλίσουν την, πάση θυσία, σύμπραξη του ΚΙΝΑΛ με την ΝΔ και να αποτρέψουν ενδεχόμενη(;) διαφοροποίηση της ηγεσίας του κόμματος.
Δεν είναι, δε, καθόλου τυχαίο πως ο Λεωνίδας Γρηγοράκος έσπευσε να διακηρύξει πως η ΝΔ θα είναι «η επόμενη κυβέρνηση», καθώς και να προαναγγείλει την στήριξή της από το ΚΙΝΑΛ με στόχο να μην μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ «παρέμβει στις εξελίξεις» και «να έρθουμε στην κανονικότητα». Το πως εννοεί αυτήν την «κανονικότητα» το εξήγησε με αποκαλυπτικό τρόπο, δηλώνοντας ότι στόχος είναι να μην μπορεί να παρέμβει ο ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικές εξελίξεις όπως η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και οι επιτροπές Θεσμών και Διαφάνειας και ταυτόχρονα να μην μπορεί να κινητοποιηθεί ο κόσμος από την αντιπολίτευσή του. Εκείνο που δεν είπε ο κ. Γρηγοράκος είναι πως ένας πλήρης «εξοστρακισμός» του ΣΥΡΙΖΑ – με ποιον δημοκρατικό τρόπο, άραγε; - από θεσμικές διαδικασίες, όπως η λειτουργία των εν λόγω επιτροπών, εγγυάται εκ προοιμίου και την «ταφόπλακα» σε πάσης φύσεως σκάνδαλα, από τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ έως την Novartis και το ΚΕΕΛΠΝΟ. Δεν είπε ακόμη πως προς εφαρμογή του εν λόγω σχεδίου δρομολογείται ήδη, με βάση τις πληροφορίες που φθάνουν στα δημοσιογραφικά γραφεία τις τελευταίες μέρες, και ο ορισμός του Ευάγγελου Βενιζέλου ως εξωκοινοβουλευτικού υπουργού Δικαιοσύνης σε ενδεχόμενη κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας.
Όπως δρομολογείται, παραπλεύρως, και η ταχεία αναθεώρηση συντάγματος από την επόμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία έτσι ώστε η ΝΔ να μπορεί να διορίσει ακόμη και αμιγώς κομματικό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η γνωστή πρόταση Μητσοτάκη, που κατατέθηκε στην συζήτηση για την συνταγματική αναθεώρηση, προβλέπει εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με 151 ψήφους στην τρίτη ψηφοφορία εάν δεν έχουν συγκεντρωθεί οι απαιτούμενες 180 στις δύο πρώτες ψηφοφορίες. Κατά τις πληροφορίες από την Πειραιώς, δε, το σχέδιο Μητσοτάκη προβλέπει την άμεση έναρξης της αναθεώρησης του συντάγματος, έτσι ώστε η σχετική διάταξη να έχει επικυρωθεί έως τον Φεβρουάριο του 2020, οπότε και πρέπει να γίνει η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας – μια εκλογή, στην οποία η ΝΔ επ’ ουδενί δεν δεσμεύεται ότι θα στηρίξει ανανέωση της θητείας Παυλόπουλου.
Προφανώς, όλος αυτός ο σχεδιασμός – μαζί με το θολό μεν, αμιγώς νεοφιλελεύθερο δε οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ – προϋποθέτει την πλήρη περιθωριποίηση, έως και απονομιμοποίηση κατά το δόγμα Βορίδη, του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς. Για «να μη μπορεί καν να κατεβάζει τον κόσμο στο δρόμο», όπως είπε χαρακτηριστικά και ο Λεωνίδας Γρηγοράκος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου