Την πεποίθηση πως η Φώφη Γεννηματά και η ηγετική της ομάδα ετοιμάζεται να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε ένα έκτακτο συνέδριο «με σημαδεμένα χαρτιά» εκφράζει σε συνέντευξη του στο tvxs.gr ο τελευταίος εκλεγμένος γραμματέας του κόμματος, Στέφανος Ξεκαλάκης, αναφερόμενος στις τελευταίες ραγδαίες εξελίξεις στη Χαριλάου Τρικούπη. Ταυτόχρονα, επισημαίνει πως «θέμα ηγεσίας στην παράταξη, ετέθη αναπόφευκτα, λόγω του ισχνού εκλογικού αποτελέσματος της 7ης Ιουλίου».
Ο Στέφανος Ξεκαλάκης σημειώνει δε με νόημα ότι «σε αντίθεση με παλαιότερες διαδικασίες στο κόμμα, στη συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης, μεγάλος αριθμός βουλευτών στάθηκε απέναντι στις αντιδημοκρατικές επιλογές της κας Γεννηματά», προσθέτοντας παράλληλα ότι «το ελπιδοφόρο στοιχείο της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι ότι, αυτοί που όρθωσαν το ανάστημά τους, ήταν τα νεώτερα σε παρουσία και ηλικία μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας».
Επιτίθεται μάλιστα εναντίον της προέδρου του ΠΑΣΟΚ κι επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ επισημαίνοντας πως «οχυρώνεται πίσω από την τετραετή θητεία της στο Κίνημα Αλλαγής, όσο κι αν καταστρατηγεί το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ για να παραμείνει πρόεδρός του, παρ’ ότι η θητεία της έχει λήξει, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει».
Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με το πολιτικό στίγμα του ΠΑΣΟΚ/ΚΙNΑΛ αναφέρει: «Κατά την προεκλογική περίοδο του 2019 πίστεψε ότι θα γίνει ρυθμιστής και τελικά κατέληξε να παραμένει κομπάρσος».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Στέφανου Ξεκαλάκη στο tvxs.gr έχει ως εξής:
Στην δήλωσή σας κάνατε λόγο για κάποιους που επιχειρούν τον «ενταφιασμό του ΠΑΣΟΚ» φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τη Φώφη Γεννηματά και την ηγετική της ομάδα. Ποιος θεωρείτε πως είναι ο πραγματικός στόχος πίσω από την μετατροπή του σε «κόμμα-σφραγίδα», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πολλοί;
Η αναφορά της κας Γεννηματά περί κόμματος σφραγίδα που κάποιοι (αλήθεια ποιοι;) δήθεν επιθυμούν να την περιφέρουν σε άλλους πολιτικούς φορείς, ήταν ατυχής και προσβλητική για τα εκατοντάδες χιλιάδες μέλη του ΠΑΣΟΚ που αγωνίστηκαν από το 1974 μέχρι και σήμερα, στη βάση ενός πλαισίου αρχών και αξιών, για να αλλάξει μορφή η Χώρα, να δημιουργηθούν ίσες ευκαιρίες για όλους και να υπάρξει άρση των ανισοτήτων και επούλωση των τραυμάτων που παρέμεναν ανοιχτά μέχρι και το 1981.
Το ΠΑΣΟΚ, επί της ουσίας, έχει καταστεί πολιτικά ανενεργό από τον Απρίλιο του 2017, όταν η κα Γεννηματά με τρόπο αντικαταστατικό και αντιδημοκρατικό αφαίρεσε τις αρμοδιότητες από το σύνολο των αιρετών οργάνων του Κινήματος που είχαν προκύψει από το 10ο συνέδριό του. Σήμερα, έρχεται να εισηγηθεί και να επιβάλει, μέσα από ανύπαρκτα όργανα και αντικαταστατικές διαδικασίες, όπως η σημερινή σύγκληση της οργανωτικής επιτροπής συνεδρίου, η οποία αποτελείται από σώμα καθημερινώς αυξανόμενου αριθμού μελών, αγνώστου θεσμικής ιδιότητας, ότι το ΠΑΣΟΚ θα συγκροτείται με όργανα «δανεικά» από τον εκλογικό συνασπισμό του Κινήματος Αλλαγής.
Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία, που δεν έχει εφαρμοσθεί ποτέ και σε κανένα κόμμα που δραστηριοποιείται σε φιλελεύθερες δημοκρατίες.
Αν αυτή η ενσυνείδητη πολιτική επιλογή δεν προδιαγράφει το τέλος του ΠΑΣΟΚ, τότε ποια άλλη πράξη θα μπορούσε να το προκαλέσει;
Εκτιμάτε πως υπάρχει μεθοδευση προκειμένου να πάτε σε έκτακτο συνέδριο με «σημαδεμένα χαρτιά»; Πως σκοπεύετε να αντιδράσετε μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Δεν το εκτιμώ, το καταγγέλλω δημόσια ενώπιον όλης της κοινωνικής βάσης της παράταξης. Αυτοί που σήμερα ηγούνται του ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν παραταξιακή συνείδηση, δεν ενδιαφέρονται για την αναγέννησή του, έχουν καταστρατηγήσει κάθε έννοια εσωκομματικής δημοκρατίας και το μόνο που τους απασχολεί είναι η διατήρηση της μικροεξουσίας τους και των προνομίων που απορρέουν από αυτή. Από τη στιγμή που δε λειτουργούν τα όργανα του ΠΑΣΟΚ για να διασφαλίσουν τη λειτουργία, στα πρότυπα ενός θεσμικού κόμματος αρχών, ο ρόλος και ο λόγος μετατοπίζεται στο σύνολο των μελών του κόμματος που, εν τοις πράγμασι, αποτελούν τους θεματοφύλακες της καταστατικής λειτουργίας και τους εγγυητές της συνέχειας και της προοπτικής του πολιτικού μας υποκειμένου.
Αυτά είναι που οφείλουν να θέσουν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής λογικές και πρόσωπα που παρεκκλίνουν της δημοκρατικής κουλτούρας που διέπει διαχρονικά το Κίνημα. Στη φάση αυτή, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σιωπά. Όλοι παίρνουν θέση και όλοι κρίνονται γι’ αυτή.
Σε ότι με αφορά, έχοντας συνείδηση του βάρους της ευθύνης που μου αναλογεί, όντας ο τελευταίος εκλεγμένος γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, δίνω καθημερινά, μαζί με εκατοντάδες ακόμα στελέχη, τη μάχη για την πολιτική απονομιμοποίηση αυτής της στημένης διαδικασίας. Και θέλω να πιστεύω, ότι στη συνείδηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών του ΠΑΣΟΚ η πράξη αυτή είναι ακυρωμένη και καταδικασμένη. Αυτό το ξέρει και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό και αποφεύγει να προσφύγει στη βάση της παράταξης για να επιβεβαιώσει ότι απολαμβάνει ακόμα της εμπιστοσύνης των μελών και φίλων του κόμματος.
Θέμα ηγεσίας υπάρχει τελικά στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στο ΚΙΝΑΛ; Μπορεί να επιβάλλει κάποιος τη διεξαγωγή μια τέτοιας συζήτησης, εφόσον η Φώφη Γεννηματά την απορρίπτει; Υπάρχουν στελέχη που έχουν οδηγηθεί σε αποστρατεία και θα πρέπει να επανέλθουν στο προσκήνιο;
Η κα Γεννηματά έλαβε το Νοέμβριο του 2017 την εντολή να ενώσει την παράταξη και να τη θέσει ξανά σε τροχιά πρωταγωνιστή. Αντ’ αυτού, μέσα από τις αποτυχημένες προσωπικές της επιλογές, κατάφερε να ακυρώσει τις προσδοκίες των 212.000 συμπολιτών μας και να διαψεύσει τις αρχικές δημοσκοπικές προβλέψεις που ήθελαν το νέο φορέα να κινείται μεταξύ του 12%-15%.
Το θέμα ηγεσίας στην παράταξη, ετέθη αναπόφευκτα, λόγω του ισχνού εκλογικού αποτελέσματος της 7ης Ιουλίου. Δεν είναι τυχαίο ότι, σε αντίθεση με παλαιότερες διαδικασίες στο κόμμα, στη συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης, μεγάλος αριθμός βουλευτών στάθηκε απέναντι στις αντιδημοκρατικές επιλογές της κας Γεννηματά. Και το ελπιδοφόρο στοιχείο της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι ότι, αυτοί που όρθωσαν το ανάστημά τους, ήταν τα νεώτερα σε παρουσία και ηλικία μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Συνεπώς, όσο κι αν η κα Γεννηματά οχυρώνεται πίσω από την τετραετή θητεία της στο Κίνημα Αλλαγής, όσο κι αν καταστρατηγεί το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ για να παραμείνει πρόεδρός του, παρ’ ότι η θητεία της έχει λήξει, η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.
Σε ότι αφορά στο θέμα των στελεχών, προφανέστατα και δεν περισσεύει κανείς. Όλοι έχουν θέση στην προσπάθεια που θα ξεκινήσει, αφού ξεπεράσουμε το σκόπελο του «ιδιωτικού κόμματος» και επανέλθουμε σε συνθήκες δημοκρατικής κανονικότητας. Και είμαι βέβαιος ότι η επίτευξη μιας ριζοσπαστικής αλλαγής στην παράταξή μας, που θα οδηγήσει σε ένα νέο μοντέλο συλλογικής λειτουργίας, θα δώσει κίνητρο σε μεγάλο αριθμό παλαιότερων στελεχών για να συμμετάσχουν ενεργά στα κομματικά δρώμενα.
Ποια η άποψή σας για την πολιτική κατεύθυνση που έχει πάρει το κόμμα; Δεν είναι λίγες οι φωνές πλέον που εκφράζουν ανησυχία για τη διαφαινόμενη σύγκλιση με τη ΝΔ σε μια σειρά ζητημάτων, όπως η υπόθεση Novartis ή προεδρική εκλογή. Συμφωνείτε με τις συγκεκριμένες εκτιμήσεις;
Το ΠΑΣΟΚ, εδώ και πολλά χρόνια είχε μετατραπεί από θεσμικό κόμμα αρχών σε κόμμα καρτέλ. Δεν ήταν ούτε το πρώτο, ούτε το μόνο κόμμα που υπέστη αυτή τη μετάλλαξη. Το ίδιο πρόβλημα διαπιστώθηκε και στη Νέα Δημοκρατία, με την οποία εναλλασσόταν στην εξουσία μέχρι και το 2012, το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και στο ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ ότι κυβέρνησε μόλις 4 χρόνια. Η εξέλιξη αυτή έχει ακυρώσει τις διαχωριστικές γραμμές που κάνουν ευδιάκριτες τις ιδεολογικές και προγραμματικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων εξουσίας, με αποτέλεσμα να επικρατεί σύγχυση στο εκλογικό σώμα. Κάπως έτσι φτάσαμε το ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνά με τη Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Σήμερα, το μεγάλο πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, έγκειται στο γεγονός ότι, μέσω της διαδικασίας του 2017, ήλπιζε πως θα μπορέσει να ξαναγίνει πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων. Κατά την προεκλογική περίοδο του 2019 πίστεψε ότι θα γίνει ρυθμιστής και τελικά κατέληξε να παραμένει κομπάρσος. Αυτό δεν πρόκειται να ανατραπεί αν δεν υπάρξουν ριζοσπαστικές αλλαγές σε επίπεδο προσώπων, λειτουργιών, δομών και ιδεών.
Υπάρχουν περιθώρια προκειμένου να υπάρξει ένας οργανωμένος προγραμματικός διάλογος με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δείχνει στρατηγικά να στρέφεται προς την Κεντροαριστερά;
Είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν ακόμα στο διαχωρισμό ανάμεσα στην αριστερά και στη δεξιά.
Θεωρώ επίσης ότι, στην αριστερή όχθη του πολιτικού μας συστήματος εδράζονται τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, με μια ουσιαστική διαφορά. Αποτελούν διαφορετικές εκφάνσεις της αριστεράς. Εν προκειμένω, είναι ξεκάθαρο ότι η τελευταία κυβερνητική έκφανση της αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ), ως απόρροια της κομμουνιστογενούς της προέλευσης, τροφοδότησε τον κοινωνικό αυτοματισμό, δαιμονοποίησε κάθε διαφορετική άποψη ή πολιτική προσέγγιση, επιβράβευσε τους κομματικά αρεστούς και επεδίωξε την κοινωνική εξισορρόπηση δια μέσου της εξίσωσης των πάντων προς τα κάτω.
Αντιθέτως, τη σοσιαλδημοκρατική έκφανση της αριστεράς δεν την ενδιαφέρει η αναπαραγωγή της φτώχειας μέσα από σχέσεις εξάρτησης των ασθενέστερων που δημιουργούν οι επιδοματοκεντρικές πολιτικές, απομονωμένες από την ενίσχυση του κράτους κοινωνικών υπηρεσιών. Παλεύει για την άμβλυνση του κοινωνικού χάσματος, για ίσες ευκαιρίες για όλους, για κοινωνικό κράτος και κράτος δικαίου, για την αναδόμηση της μεσαίας τάξης, τη διαγενεακή δικαιοσύνη και τη διαμόρφωση και υπεράσπιση μιας κοινωνίας των άξιων και των αξιών. Πρόκειται για την αριστερά της λογικής, της ευθύνης, της κοινωνικής συνοχής, της προόδου, της παραγωγής, της αριστείας και της ισόρροπης συμβίωσης και ανατροφοδότησης του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Όλα αυτά είναι περισσότερο ευδιάκριτα εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου οι δύο πολιτικές ομάδες (S&D και GUE/NGL) εμφανίζουν τεράστιες διαφορές.
Παρ’ ότι λοιπόν σέβομαι και τιμώ τους διαχρονικούς αγώνες τόσο των μελών του ΚΚΕ, όσο και αυτών της ανανεωτικής αριστεράς, θεωρώ ότι οι όποιες συγκλίσεις δεν μπορούν να γίνουν σε επίπεδο οργανωτικό, παρά μόνο σε επί μέρους θέματα πολιτικής, όπως π.χ. είναι αυτά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που οι θέσεις μας προσομοιάζουν. Ως εκ τούτου, την όποια στροφή του κου Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του την κρίνω ως προσχηματική και τυχοδιωκτική και πιστεύω ακράδαντα ότι η επιτυχία του εγχειρήματός του, ξεκάθαρα, εξαρτάται από τον τρόπο που λειτουργεί και πολιτεύεται το δικό μας κόμμα.
Όσο το κόμμα μας λειτουργεί με φοβικότητα, επιλέγοντας την περιχαράκωση και την ενοχοποίηση κάθε διαφορετικής άποψης, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες του κου Τσίπρα να καταλάβει οριστικά το χώρο. Άραγε θα το επιτρέψουμε;
https://tvxs.gr/news/ellada/st-ksekalakis-thema-igesias-sto-pasokkinal-exei-tethei-ek-ton-pragmaton-apo-tin-7i-ioyli
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου