Εργατική Πρωτομαγιά

Ετήσια γιορτή, με παγκόσμιο χαρακτήρα των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας. Με συγκεντρώσεις και πορείες, η εργατική τάξη βρίσκει την ευκαιρία να καθορίσει το διεκδικητικό της πλαίσιο για το μέλλον.

Ετήσια γιορτή, με παγκόσμιο χαρακτήρα των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας. Με συγκεντρώσεις και πορείες, η εργατική τάξη βρίσκει την ευκαιρία να προβάλει τα κοινωνικά και οικονομικά της επιτεύγματα και να καθορίσει το διεκδικητικό της πλαίσιο για το μέλλον. Η Πρωτομαγιά είναι απεργία και όχι αργία, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου.

Η Πρωτομαγιά, ως εργατική γιορτή, καθιερώθηκε στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνούς) στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου την 1η Μαΐου 1886, που διεκδικούσαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα, με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας.

Τα γεγονότα του Σικάγου

Τα 20 πράγματα που κατάλαβα σχετικά με τον κορωνοϊό:

Δεν μπορείς να βγείς από το σπίτι για κανέναν λόγο, αλλά εάν πρέπει βγείς, τότε μπορείς να βγείς. 

ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ! Εκτός από τα ανοιχτά. 

Δεν πρέπει να πηγαίνεις σε νοσοκομεία εκτός εάν πρέπει να πάς. Δεν μπορείς να πάς και στο γιατρό, αρκεί να μην είσαι πολύ άρρωστος. 

Όταν βγείς θυμήσου την βεβαίωση μετακίνησης που είναι αντισυνταγματική αλλά και υποχρεωτική. Εάν δεν την έχεις, ωστόσο, δεν είναι πρόβλημα γιατί μπορεί να την συμπληρώσεις επί τόπου, αν και εφόσον γίνει ελεγχος. 

Οι μάσκες είναι άχρηστες! Αλλά το να φοράς μία μπορεί να σου σώσει τη ζωή. 

Τα γάντια δεν θα σε βοηθήσουν, αλλά μπορεί και ναι. 

Αυτός ο ιός θα εξαφανιστεί το καλοκαίρι, αλλά ίσως και να παραμείνει για πάντα. Δεν έχουμε καταλήξει ακόμα σε κάτι συγκεκριμένο. 

Οι πανδημίες ως καταλύτης στην ιστορία της ανθρωπότητας

Ελίζαμπεθ Κόλμπερτ

Οι πανδημίες - επιδημίες έχουν λειτουργήσει ως καταλύτης στην ιστορία της ανθρωπότητας εδώ και χιλιετίες. Πυροδότησαν ταραχές, προώθησαν τις καινοτομίες στον τομέα της δημόσιας υγείας, συνέβαλαν σε επαναστάσεις και οδήγησαν σε επανασχεδιασμό του γεωπολιτικού χάρτη.

Αυτή που αναφέρεται ως πρώτη πανδημία ξεκίνησε στην πόλη Pelusium, κοντά στο σημερινό Port Said, στην βορειοανατολική Αίγυπτο, το 541μ.Χ. Σύμφωνα με τον ιστορικό Προκόπιο, ο οποίος έζησε εκείνη την εποχή, «η πανώλη» είχε εξαπλωθεί τόσο δυτικά, προς την Αλεξάνδρεια, όσο και ανατολικά, προς την Παλαιστίνη. Έπειτα συνέχισε την πορεία της. Από αυτή την άποψη, φαινόταν σαν να κινείται σχεδόν συνειδητά, « σαν να φοβόταν μη τυχόν και της ξεφύγει κάποια γωνιά της γης».

Το πρώτο σύμπτωμα της πανώλης ήταν ο πυρετός. Ο Προκόπιος παρατήρησε ότι ήταν τόσο ήπιος που δεν οδηγούσε «σε καμία υποψία κινδύνου». Αλλά, μέσα σε λίγες μέρες, τα θύματα ανέπτυσσαν τα κλασικά συμπτώματα της βουβωνικής πανώλης – διογκωμένοι λεμφαδένες στους βουβώνες και κάτω από τις μασχάλες. Φτάνοντας στο σημείο αυτό υπέφεραν πολύ. Κάποιοι έπεφταν σε κώμα, άλλοι σε βίαιο παραλήρημα. Πολλοί έκαναν αιμόπτυση. Ο Προκόπιος σημείωσε ότι αυτοί που φρόντιζαν τους ασθενείς, «ήταν σε κατάσταση συνεχούς εξάντλησης».

Πορτογαλία 1974: Η «επανάσταση των γαρυφάλλων»

Τη νύχτα της 24ης προς 25η του Απρίλη 1974 εκδηλώνεται στην Πορτογαλία στρατιωτικό κίνημα για την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος, που συμπλήρωνε 42 χρόνια. Ετσι, άρχισε η «επανάσταση των γαρυφάλλων».

Στην καρδιά αυτού του κινήματος ήταν το Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων (ΚΕΔ), μια οργάνωση που συγκέντρωνε πολλούς κατώτερους και μεσαίους αξιωματικούς αλλά και αρκετά υψηλόβαθμα στελέχη των πορτογαλικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό που συνένωνε τα μέλη του ΚΕΔ ήταν η πεποίθηση ότι έπρεπε να τερματιστεί η αποικιοκρατική παρουσία της Πορτογαλίας στην Αφρική, αλλά και να τεθεί τέρμα στη δικτατορική διακυβέρνηση της χώρας, που είχε οδηγήσει σε εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.

Αν προσθέσει κανείς την καλπάζουσα δυσαρέσκεια για τη διαρκή κοινωνική υποβάθμιση των στρατιωτικών, την πολιτική και ηθική ανυποληψία του λαομίσητου καθεστώτος Καετάνο και την ισχυρή επιρροή του εκτός νόμου Κομμουνιστικού Κόμματος, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί την εκρηκτική κατάσταση που διαμορφωνόταν στους κόλπους των πορτογαλικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε το Φλεβάρη του 1974 όταν εκδηλώθηκε η ανοιχτή αντίθεση ενός μέρους της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας με την πολιτική της δικτατορίας. Τη νύχτα της 24ης του Απρίλη στρατιωτικές μονάδες από όλη τη χώρα κινούνται και καταλαμβάνουν όλα τα κρίσιμα σημεία. Τα ξημερώματα της 25ης του Απρίλη το κίνημα έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά και ο δικτάτορας Καετάνο παραδίδεται στο στρατηγό Σπίνολα, ο οποίος αναλαμβάνει την εξουσία εν ονόματι του ΚΕΔ. Από την πρώτη στιγμή φαίνεται ότι δεν είναι ένα συνηθισμένο πραξικόπημα, αλλά μια πραγματική λαϊκή επανάσταση με πυροκροτητή το στρατό. Χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύνονται στους δρόμους και ενώνονται με τους στρατιώτες, απειλώντας να λιντσάρουν τους ανθρώπους του λαομίσητου καθεστώτος. Οι πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώνονται από τις φυλακές, οι εργάτες καταλαμβάνουν τα εργοστάσια, ενώ ακτήμονες αγρότες καταλαμβάνουν λατιφούντια γαιοκτημόνων και δημιουργούν αυτοδιοικούμενους συνεταιρισμούς.

Το «ημερολόγιο» του σκανδάλου «V(r)oucher» - Το παρελθόν και το μέλλον των «αμαρτωλών» ΚΕΚ

Θοδωρής Καραγιαννίδης

Το μεγάλο φιάσκο της κυβέρνησης με την απόσυρση του προγράμματος τηλεκατάρτισης εκτός από το πολιτικό βατερλό, ανέδειξε την παρασιτική λειτουργία ενός επαγγελματικού κλάδου που γνώρισε την έκρηξη από το 2013 ενώ η διαχείριση από το Μαξίμου ήρθε σε αντιδιαστολή με την τρομακτική προσπάθεια των εμπλεκόμενων υπουργών, μέχρι την τελευταία στιγμή, να πείσουν ότι όλα πήγαιναν καλά με το πρόγραμμα των Voucher.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης και τις δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών, το πρόγραμμα πρακτικά δεν έχει ανασταλεί, οι συμβάσεις είναι ενεργές και τυπικά η κατάρτιση είναι «στον αέρα».

Ο «αμαρτωλός» χώρος των ΚΕΚ

Ο κλάδος των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης, έχει συχνά χαρακτηριστεί «αμαρτωλός» για τις - συχνά - αθέμιτες πρακτικές που μεταχειρίζονται οι «μεγάλοι παίκτες», δηλαδή οι επιχειρήσεις που ήρθαν στο προσκήνιο με το σκάνδαλο των Voucher και είχαν φροντίσει να πιστοποιηθούν ως οι πλατφόρμες με τις οποίες θα υποχρεωθούν να συμβληθούν τα υπόλοιπα ΚΕΚ, που διασύρθηκαν συνολικά.

Η τελευταία νύχτα του κόσμου

Φωτογραφία-κείμενο: Άγγελος Καλοδούκας

Τέσσερις άστεγοι σε μια στοά. Ώρα περίπου μεσάνυχτα. Τρεις άνδρες και μια γυναίκα. Δύο άνδρες είναι ξαπλωμένοι πάνω σε αυτοσχέδια στρώματα, ο τρίτος μετακινείται διαρκώς. Πίνουν όλοι μαζί από ένα διάφανο πλαστικό μπουκάλι κάποιο αλκοολούχο ποτό το οποίο ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Γενική ευθυμία.

- Στην υγειά μας! Τι θα μας κάνει ο κορωνοϊός; Έχουμε το γιατρικό!

- Χαχαχαχα…

Το διάφανο μπουκάλι γυρίζει ενώ τα χάχανα δημιουργούν μια εξώκοσμη ηχώ στη μικρή στοά. Ακόμα και ο πιο ηλικιωμένος της παρέας, πρέπει να είναι πάνω-κάτω στα 70 χρόνια του, παρ’ όλο που τα βλέφαρά του βαραίνουν προσπαθεί να μείνει ξύπνιος, να μην στερηθεί της γενικής ευθυμίας.

- Λοιπόν, φίλοι μου, η ζωή είναι μικρή και απρόβλεπτη! Το χειρότερο όλων είναι να ζεις με το φόβο. Θα πεθάνεις πιο γρήγορα.

- Χαχαχαχαχα…

- Σωστά! Εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα.

- Όχι και τίποτα! Έχουμε να χάσουμε εμάς τους τέσσερις που απομείναμε και κάποιες ωραίες στιγμές σαν και αυτήν!

Όταν η υπεροψία της κυβέρνησης πλήττει τον Μητσοτάκη

documentonews.gr

Ενώ η πανδημία κτυπάει με σφοδρότητα τη χώρα μας και η οικονομική δραστηριότητα έχει ουσιαστικά μηδενιστεί, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη βρήκε την ευκαιρία να βοηθήσει με δεκάδες εκατομμύρια τα ιδιωτικά κέντρα εκπαίδευσης που δεν κατάφερε παρά τη σφοδρή της επιθυμία να τα εξισώσει με τα δημόσια Πανεπιστήμια.

Με πρόσχημα τον κορονοϊό η κυβέρνηση πέρασε χωρίς καμία διαβούλευση και συζήτηση στη Βουλή, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου μέτρα που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, καθιερώνουν ελαστικό ωράριο και μισθούς πείνας για τους εργαζόμενους, διαλύουν τη μεσαία τάξη και πολύ περισσότερο την κατώτερη, ενώ ενισχύουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους καναλάρχες και μια ελίτ που τη χρηματοδότησε για να ανέβει στην εξουσία τον προηγούμενο Ιούλιο.

Φυσικός αυτουργός των περισσότερων μέτρων της καταστροφικής για τους εργαζόμενους πολιτικής ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης. Είχε δείξει άλλωστε τις προθέσεις του από την κυβέρνηση Σαμαρά στην οποία κατείχε το ίδιο πόστο. Εμπνευστής και ηθικός αυτουργός ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης . Και αυτός στην κυβέρνηση Σαμαρά ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης είχε στείλει στην ανεργία αρκετές χιλιάδες εργαζόμενους και υπερηφανευόταν για αυτό.

«Διπλή» επίθεση του σαμαρικού antinews σε Μητσοτάκη με σενάριο για «κυβέρνηση σωτηρίας»

Θοδωρής Καραγιαννίδης

Δύο σφοδρές επιθέσεις μέσα σε λίγες μέρες εξαπέλυσε το σαμαρικό antinews.gr στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, εν μέσω του Πάσχα. Με δύο άρθρα που έχουν παρόμοιο περιεχόμενο, και με έμφαση στη διαφαινόμενη οικονομική αποτυχία, το γνωστό site που απηχεί τις απόψεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, προειδοποιεί για το ενδεχόμενο της συντριβής σε περίπτωση πρόωρων εκλογών ενώ φαίνεται να στέλνει μηνύματα και για τη συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, στο μέλλον.

Στο πρώτο άρθρο, με τίτλο «Στο μυαλό του Κυριάκου…» υπαινίσσεται ότι η άρνηση του Μαξίμου για πιθανές εκλογές είναι προσχηματική καθώς το σενάριο συντηρεί ο φιλοκυβερνητικός τύπος, Χαρακτηρίζει το ενδεχόμενο ως «αυτοκτονία» και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο «κυβέρνησης σωτηρίας», τύπου Παπαδήμου, για να λάβει τις δύσκολες αποφάσεις. Ο αρθρογράφος θεωρεί δεδομένο, σύντομα, ένα ανασχηματισμό και υπενθυμίζει ότι το πανηγυρικό κλίμα της διαχείρισης του κοροναϊού θα μετατραπεί σε πανικό του κόσμου μπροστά στο δεύτερο κύμα της πανδημίας. Μάλιστα αποκλείεται το σενάριο «εθελούσιας εξόδου» της ΝΔ πριν την καταστροφή της οικονομίας, στο πρότυπο του Κώστα Καραμανλή, χαρακτηρίζοντας την οικογένεια Μητσοτάκη ως «εξουσιολάγνους», που θα μείνουν μέχρι τέλους.

Για γέλια και για κλάματα: Η 21η Απριλίου 1967 και το «Πραξικόπημα» του παππού

Είναι αλήθεια πως ο θεσμός της οικογένειας, η ένωση του ζευγαριού, το στέριωμα και η συνέχειά του, πολλά οφείλει στην προξενήτρα του χωριού. Την εποχή εκείνη η προξενήτρα ήταν θεσμός. Δεν υπήρχε γάμος που να μην είχε βάλει το χεράκι της. Ο ρόλος της, ασφαλώς, συνεχιζόταν και μετά τα στέφανα. Είχε λόγο επί της προίκας, για τυχόν πανωπροίκι, λόγο ακόμα και για την τεκνοποιία και ευκαρπία της γυναικός, αφού άμα δεν κάρπιζε το ζευγάρι ασφαλώς και έφταιγε η γυναίκα.

Το ανάθεμα έπεφτε στην προξενήτρα. «Α, την παλιοκρούνα που μας τη φόρτωσε η ρουφιάνα, η Χρήσταινα, που έκανε το προξενιό. Γκαβωθήκαμε και πειστήκαμε. Πήρε και πέντε λίρες, έφαγε τόσες κότες που παραλίγο να πάθει κοτίαση, χώρια οι μπλατσάρες και τα αυγά που καταβρόχθισε, που να τ’ς κάτσουν κομπολόι στο καρδυλάγγο τ’ς. Μας έστ’λε τη στέρφα καταδώ και θα μείν’ το παλικάρι μας μουλουίνκο».

Συνηθισμένα πράγματα για την προξενήτρα. Αυτής δεν ίδρωνε το αυτάκι της κι άρχιζε τις οιωνοσκοπίες. Τι πλάτες από πρατίνες καταβρόχθιζε, από αρνάκια ακόμα και κατσικάκια, δε λέγεται. Κάπου κάπου -έτσι έλεγε- έφεγγε η σπάλα, άρα οσονούπω θα γκαστρωθεί η νύφ’. Να και οι πίτες. Τι μπόμπολα έψηναν, τι μπούγλες με λάδ’ στην εκκλησιά άφηναν παρακαταθήκη για αγιασμό προς ευόδωση της γκαστριάς. Κι όλα αυτά για να αμπώχνουμε τον καιρό ώσπου να καταλαγιάσ’ η καψοκαούρα της συμπεθέρας και να σταματήσει το τετραβάγγελο.

“Κούρεμα” από Βρούτση-ΣτΕ στους συνταξιούχους!

 Απόφαση-βόμβα μετά από παρέμβαση της κυβέρνησης έγινε γνωστή το βράδυ του Πάσχα – Ανατροπή και αναδρομικά μόνον 11 μηνών και μόνον σε όσους είχαν προσφύγει στα Δικαστήρια

Απόφαση-«βόμβα» έλαβε το ΣτΕ σύμφωνα με την ΕΝΥΠΕΚΚ, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να επιστραφούν αναδρομικά 11 μηνών σε συνταξιούχους.

Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Το Βήμα, και μεταδίδει η ΕΝΥΠΕΚΚ επικεφαλής της οποίας είναι ο Αλέξης Μητρόπουλος, η Ολομέλεια του ΣτΕ σε πρόσφατη (!) διάσκεψή του και με συντριπτική πλειοψηφία, έκανε δεκτή την αίτηση του υπουργού Εργασίας κ.Ιωάννη Βρούτση.

Υπενθυμίζουμε ότι ο υπουργός Εργασίας με την αίτησή του αυτή, που συζητήθηκε στις 10-1-2020, ζητούσε την ανατροπή της ευνοϊκής για τους συνταξιούχους απόφασης με αριθμό 2287/2015 της Ολομέλειας του ΣτΕ, η οποία είχε δικαιώσει αμετάκλητα όλους τους συνταξιούχους και είχε επιδικάσει αναδρομικά όλων των ετών από το 2015 μέχρι σήμερα.

Ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί έχει άλλη άποψη: «Και το 1958 και το 1968 η γρίπη σκότωσε εκατομμύρια, αλλά δεν σταμάτησε ο κόσμος, ούτε επιβλήθηκε καραντίνα»

Τρύφωνας Καϊσερλίδης

Ψυχραιμία απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού, ώστε να μην εξελιχθεί σε επιδημία της απελπισίας, των fake news και της θυσίας θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών συνιστά ο Γάλλος φιλόσοφος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί.

Επιμέλεια μετάφρασης Τρύφωνας Καϊσερλίδης

Σε άρθρο γνώμης στη γαλλική επιθεώρηση Le Point, ο Λεβί, ένας από τους διασημότερους διανοούμενους της Ευρώπης, μας καλεί να αντλήσουμε βασικά διδάγματα από δύο ανάλογες πανδημίες, που σάρωσαν την υφήλιο τις δεκαετίες του 1950 και 1960 με εκατομμύρια θυμάτων και ανάλογες σκηνές χωρίς, τότε, να επιβληθούν δρακόντεια περιοριστικά μέτρα.

Ακολουθεί το άρθρο του μεταφρασμένο:

«Δύο πανδημίες, το 1957 και το 1968, συγκρίσιμες στο μέγεθος τουλάχιστον με την Covid19, που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός, έχουν διαγραφεί από τη μνήμη. Και τώρα ξανατροφοδοτούν τις στήλες. Τι μαθήματα μπορεί να αντλήσει κανείς;

Καλοκαίρι 1968. Ένας άγνωστος ιός σαρώνει την υφήλιο. Ξεκίνησε από την Κίνα για να προκαλέσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νεκρούς, εκ των οποίων 50.000 στις ΗΠΑ και τουλάχιστον 30.000 στη Γαλλία. Από τον ιό θα μολυνθεί κι ένας αρχηγός κράτους, ο (Δυτικογερμανός) Βίλι Μπραντ. Ελλείψει μασκών σιδηροδρομικοί υπάλληλοι τραβούν χειρόφρενο. Εμβολιασμοί γίνονταν εντατικά στα «πεζοδρόμια», αφηγούνται γιατροί, που ζουν μέχρι σήμερα. Τα θύματα πέθαιναν με «κυανωμένα χείλη» από πνευμονική αιμορραγία ή ασφυξία. Και το κακό εξαπλωνόταν τόσο γρήγορα που δεν υπήρχε χρόνος για να απομακρυνθούν τα πτώματα, που συσσωρεύονταν στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ας είναι ειλικρινείς όσοι είχαν βιώσει αυτήν την πανδημία: Με εξαίρεση τους νοσηλευτές, δεν έχουν κρατήσει καμία ανάμνηση απ’ αυτή. Κι οι ζαλισμένοι με τον κορωνοϊό νεότεροι να σκεφτούν ότι ουδεμία αναφορά γίνεται στα κανάλια γι’ αυτή την πανδημία, που είχε βαφτιστεί «γρίπη του Χονγκ Κόνγκ». Κι οι αρχειοθέτες ας το ελέγξουν: ο Τύπος της εποχής μιλούσε επί 18 μήνες γι’ αυτό το θέμα, αλλά χωρίς να θίξει το ενδεχόμενο περιοριστικών μέτρων και χωρίς να φανταστεί κανείς να βάλει τη ζωή στον πάγο.

Ο Κοροβέσης και οι ατιμώρητοι «ανθρωποφύλακες»

Ποινές-χάδια και γρήγορα «βολέματα», στην Ελλάδα ή την Τζέντα... * Οι χουντικοί βασανιστές δεν τιμωρήθηκαν στα δικαστήρια. Όμως εξευτελίστηκαν, οι ίδιοι και το καθεστώς που υπηρέτησαν. Κι ήταν ανεκτίμητη, γι' αυτό, η συμβολή της καρδιάς, του νου, του ήθους και της πένας του Περικλή

Του Διονύση Ελευθεράτου

Ας διάλεγε... Εάν παρέμενε άκαμπτος, θα γευόταν και «επιστημονικές» ανακρίσεις. Δίμηνες, το πολύ. Παραπάνω δεν θα άντεχε το σώμα του, άρα ούτε η ξεροκεφαλιά του. Πληρώνοντας την αρχική απροθυμία του να συνεργαστεί, θα καταδικαζόταν σε ισόβια. Θα αποφυλακιζόταν σε 20 χρόνια, ξεχασμένος, «κουβαλώντας» τις συνήθεις ασθένειες των παλιών κομμουνιστών: σπονδυλαθρίτιδα, στομάχι, φυματίωση. Δεν θα έβρισκε δουλειά. Οι παλιοί του φίλοι, ευκατάστατοι πια, θα απέφευγαν ακόμη και να του μιλήσουν. Για να μη μπλέξουν...

Με τέτοια λόγια, ήρεμα και «φιλικά», προειδοποιούσε τον Περικλή Κοροβέση ο Βασίλης Λάμπρου, σε ένα διάλειμμα του «πρώτου γύρου» των βασανιστηρίων. Ο Λάμπρου ήταν επί Χούντας διοικητής Γενικής Ασφαλείας. Το «αφεντικό» στο ελληνικό «Νταχάου», όπως οι ίδιοι οι βασανιστές αποκαλούσαν το «βασίλειο» της οδού Μπουμπουλίνας, με αυταρέσκεια σαδιστική και δηλωτική των ινδαλμάτων τους. Ευτυχώς, η μετέπειτα ζωή του Π. Κοροβέση δεν ήταν αυτή την οποία ο Λάμπρου «πρόβλεψε». Εάν όμως υποθέτει κάποιος ότι στη δική του κατοπινή ζωή ο διοικητής του «Νταχάου» πλήρωσε τίμημα -στοιχειωδώς δίκαιο- για τα εγκλήματά του, μάλλον αγνοεί τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις του 1975 και 1976, που εξόργισαν τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.

Έξοδος του Μεσολογγίου: Σάββατο προς Κυριακή των Βαΐων 1826

 ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΟΥΡΤΟΥΝΗΣ 

Λένε πως έτρωγαν άλογα, σκυλιά, γάτες και ποντίκια για να επιβιώσουν. 

Λένε πως οι μάνες έσφαζαν τα μωρά τους για να μη πέσουν στα χέρια του οχτρού και μετά αυτοκτονούσαν με το ίδιο ματωμένο μαχαίρι.

Λένε πως ένας Τούρκος πήγε να σκυλέψει το άψυχο κορμί ενός παιδιού και η μάνα, αφού έβγαλε το μαχαίρι που είχε χώσει πριν λίγο στο στήθος της, τον έσφαξε.

Λένε πως ο ήχος της έκρηξης από την ανατίναξη τράνταξε τον Άδη και τάραξε τον Χάρο.

Γιατί ο Χάρος άκουσε την έκρηξη και περίμενε τους Μεσολογγίτες, μα πιότεροι Τούρκοι κατρακύλησαν κάτω εκεί θαρρώ.

Λένε πως η Φρουρά του Μεσολογγίου αριθμούσε 3.500 άντρες Ρουμελιώτες και Σουλιώτες χωρισμένους σε τρεις ομάδες με ομαδάρχες τους Κίτσο Τζαβέλα, Νότη Μπότσαρη και Δημήτρη Μακρή.

Λένε πως δυο ξένοι αιχμάλωτοι που είχαν αποδράσει πρόδωσαν την ΕΞΟΔΟ.

Λένε πως στην ΕΞΟΔΟ οι γυναίκες θα ντύνονταν με αντρικά ρούχα και θα έπαιρναν στην πλάτη τα μωρά τους. Οι άντρες θα άνοιγαν τον δρόμο με το σπαθί στο χέρι. 

Λένε πως τελείωναν οι οβίδες κι ένας Μεσολογγίτης έφραξε με το κορμί του τη μπούκα του κανονιού και το πυροδότησε.

Δεν αντέχεται αυτός ο Τσιόδρας… Δε μπορεί, κάποιο λάκκο έχει η φάβα

του Γιάννη Τριάντη 

Μ΄εκνευρίζει αυτός ο τύπος. Εκεί που δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του, μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας και κατάφερε να γίνει διάσημος. Αναγνώριση και έπαινοι από παντού. Δε μπορεί, κάποιο λάκκο έχει η φάβα…

Πρώτον, τι σόι επιστήμονας είναι αυτός που τρέχει στις εκκλησίες και ψέλνει; Ακούς εκεί ψάλτης! Απαράδεκτον. Πως; Άλλα λέει ο Παστέρ; Ότι η επιστήμη μπορεί να συμβαδίζει με την θρησκεία; Ελα, μωρέ. Και ποιος είναι ο Παστέρ που θα μας κάνει μαθήματα…

Δεύτερον, τι ύφος είναι αυτό; Μου φαίνεται κρυφό ποταμάκι. Σιγανοπαπαδιά, στην υπηρεσία του Μητσοτάκη. Πως; Τον σέβεται ο Τσίπρας, τον εκτιμά ο Ξανθός και τον παραδέχεται ο Μόσιαλος; Ε, και; Τι είναι αυτοί; Αυθεντίες; Προφανώς δεν έχουν διαβάσει κάτι εμπνευσμένα κείμενα που μιλάνε για αναλύσεις καφενειακού επιπέδου από τον Τσιόδρα…

Τρίτον, αυτός ο τύπος μπορεί να φαίνεται μειλίχιος, θρησκευόμενος και σεμνός, αλλά αν ξέραμε τι κρύβει μέσα του, θα τρομάζαμε. Αυτός, παιδάκι μου, μιλάει με έγνοια για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες! Ναι, ναι. Αυτός ο θρησκόληπτος ο κρυφοδεξιός. Κι αν δεν με πιστεύετε, ιδού τα πειστήρια (αντιγράφω από την «Εφ.Συν»):

Δεν αντέχεται αυτός ο Τσιόδρας…

του Γιάννη Τριάντη  

Δε μπορεί, κάποιο λάκκο έχει η φάβα

 

Μ΄εκνευρίζει αυτός ο τύπος. Εκεί που δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του, μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας και κατάφερε να γίνει διάσημος. Αναγνώριση και έπαινοι από παντού. Δε μπορεί, κάποιο λάκκο έχει η φάβα…

Πρώτον, τι σόι επιστήμονας είναι αυτός που τρέχει στις εκκλησίες και ψέλνει; Ακούς εκεί ψάλτης! Απαράδεκτον. Πως; Άλλα λέει ο Παστέρ; Ότι η επιστήμη μπορεί να συμβαδίζει με την θρησκεία; Ελα, μωρέ. Και ποιος είναι ο Παστέρ που θα μας κάνει μαθήματα…

Δεύτερον, τι ύφος είναι αυτό; Μου φαίνεται κρυφό ποταμάκι. Σιγανοπαπαδιά, στην υπηρεσία του Μητσοτάκη. Πως; Τον σέβεται ο Τσίπρας, τον εκτιμά ο Ξανθός και τον παραδέχεται ο Μόσιαλος; Ε, και; Τι είναι αυτοί; Αυθεντίες; Προφανώς δεν έχουν διαβάσει κάτι εμπνευσμένα κείμενα που μιλάνε για αναλύσεις καφενειακού επιπέδου από τον Τσιόδρα…

Τρίτον, αυτός ο τύπος μπορεί να φαίνεται μειλίχιος, θρησκευόμενος και σεμνός, αλλά αν ξέραμε τι κρύβει μέσα του, θα τρομάζαμε. Αυτός, παιδάκι μου, μιλάει με έγνοια για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες! Ναι, ναι. Αυτός ο θρησκόληπτος ο κρυφοδεξιός. Κι αν δεν με πιστεύετε, ιδού τα πειστήρια (αντιγράφω από την «Εφ.Συν»):

«Παραχωρώντας συνέντευξη, τον Απρίλιο του 2017 στη Βιέννη, στο πλαίσιο του 27ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Κλινικής Μικροβιολογίας και Μολυσματικών Ασθενειών, ο Σωτ. Τσιόδρας περιέγραφε το αυτονόητο, λέγοντας ότι «τους βλέπουμε [σ.σ. τους πρόσφυγες] ως κανονικούς ανθρώπους» και ότι «έχουν πρόσβαση σε δωρεάν παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης».

Από την Αμερική, στην Ευρώπη και μετά στην Ελλάδα

Καλημέρα, ελπίζω με πρωινό καφέ και καλή διάθεση. 

Νομίζω πως είμαστε , λίγο ή πολύ, όλοι στο στάδιο, που ο εγκλεισμός δημιουργεί συνήθειες πρωτόγνωρες και σκέψεις ασυνήθιστες. Ένα τεράστιο κοινωνικό πείραμα βρίσκεται σε εξέλιξη εξ ανάγκης, με εμάς πειραματόζωα, χαμστεράκια σε διαμερίσματα, που περιμένουν να τα ταΐσουν ελπίδα από την τηλεόραση και απαντήσεις από το ίντερνετ. Μιλάω με φίλους στο τηλέφωνο και τις «πλατφόρμες» (νέα ανακάλυψη) και μερικές φορές μηχανικά ο εγκέφαλος φέρνει την εικόνα της μορφής τους, αλλά φοβάμαι πως όταν τελειώσει η περιπέτεια και συναντηθούμε, η νέα εικόνα δεν θα έχει τίποτα κοινό με την παλιά , την φυλαγμένη στον εγκέφαλο. Και δεν εννοώ μόνο το μακρύ μαλλί ή τα επιπλέον κιλά , αλλά τις αλλαγές που συντελούνται βίαια, αθόρυβα και ανεπαίσθητα . Αλλάζουμε. Με τρόπο που δεν ελέγχουμε, με τρόπο που δεν θέλουμε και ίσως και με τρόπο που θα πληρώσουμε εντόκως αν κάνουμε το λάθος να πορευτούμε στο δρόμο της παλιάς συνήθειας παραβλέποντας όσα έχουν συμβεί.

Σκεφτείτε πως ενώ ζούμε σε έναν κόσμο κοινωνικής δικτύωσης και συνεχών επαφών, οι περιορισμοί λόγω πανδημίας διαμορφώνουν μεν ποσοτικά διαφορετικά τις σχέσεις αλλά και ποιοτικά. Αυτοί με τους οποίους νιώθουμε την ανάγκη να επικοινωνήσουμε αυτή την περίοδο, ίσως είναι οι πραγματικοί φίλοι. 

Περικλής Κοροβέσης: Αγάπα το κελί σου, τρώγε το φαΐ σου, διάβαζε πολύ

Στη μνήμη του Περικλή Κοροβέση, που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών, το Tvxs.gr δημοσιεύει ένα απόσπασμα από την αφήγησή του με τίτλο «Η ζωή στις φυλακές», που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου «Μαρτυρίες για τη δικτατορία και την αντίσταση» (Εκδόσεις Εστία). Η μαρτυρία ντοκουμέντο είναι βασισμένη σε συνέντευξη του Κοροβέση με την Κρυσταλία Πατούλη...

«Όταν έγινε η χούντα, δεν μπορούσα φυσικά να προσαρμοστώ στη νέα κατάσταση. Έπρεπε να συνεχίσω τη ζωή μου με τις ιδέες μου, με τις συνήθειές μου, τις δράσεις μου κι αυτό κατέληγε σ’ έναν πολιτικό αγώνα τελικά. Κι αυτός ο πολιτικός αγώνας εκφράστηκε μέσα από το Πατριωτικό Μέτωπο. Αν και το Πατριωτικό Μέτωπο δεν ήταν όπως μας είχανε πει… Δηλαδή, εμείς πιστεύαμε ότι δεν είχε καμία σχέση με τη Σοβιετική Ένωση, αλλά τελικά είχε. Τέλος πάντων… αυτά είναι για την ιστορία.

Οπότε, ακολουθεί η γνωστή διαδικασία: Ασφάλεια, βασανιστήρια, και καταλήγουμε στις φυλακές Αβέρωφ (οι οποίες ήταν εκεί που είναι τώρα η ΓΑΔΑ και είναι ένα έγκλημα που γκρεμίσανε αυτές τις φυλακές, γιατί είναι η ιστορική μνήμη της πόλης), όπου εκεί έκαναν μία κατανομή των φυλακισμένων, δηλαδή να βρουν που υπήρχαν θέσεις σε φυλακές για να μας στείλουν.

Αγριεύει με τη μοναξιά ο άνθρωπος και ξεχνά…

Ο άνθρωπος όταν μένει πολύ καιρό μόνος του αγριεύει…

Αγριεύει και ξεχνάει…

Ξεχνάει πως είναι να μοιράζεσαι στιγμές…

Ξεχνάει το μαγικό άγγιγμα μιας αγκαλιάς τη νύχτα…

Ξεχνάει πως είναι να

παραγγέλνεις φαγητό για δύο…

Ξεχνάει πως είναι να σε περιμένει κάποιος στο σπίτι μετά τη δουλειά…Ξεχνάει πώς είναι να μαλώνεις γιατί δεν ήταν η σειρά σου να πλύνεις τα πιάτα…

Ξεχνάει πως είναι να βλέπεις ταινίες με τον άνθρωπο σου και να σχολιάζεις τα κενά στο σενάριο…

Ξεχνάει πως είναι να κάνεις υποχωρήσεις και να προσπαθείς…

Ξεχνάει πως είναι να παίρνεις τα χούγια του και τις εκφράσεις του άλλου και μετά από καιρό να σας περνάνε γι’αδέρφια…

Ξεχνάει πως είναι να μην σε παίρνει ο ύπνος γιατί μαλώσατε σήμερα…

Ξεχνάει πως είναι να σχεδιάζετε διακοπές μαζί και να μαλώνετε σε ποιό νησί θα πάτε…

Ξεχνάει πως είναι να σου φέρνουν το αγαπημένο σου γλυκό για να σου φτιάξουν τη μέρα…

Ξεχνάει πως είναι να ψιθυρίζεις σ’αγαπώ κάτω απ’τα σεντόνια…

Ξεχνάει να νιώθει…

Κορονοϊός και Ινδία: Έλληνας κομμωτής του Bollywood εξηγεί στο newsit.gr πως έχουν μόλις 6.725 κρούσματα

Μπορεί στον παγκόσμιο χάρτη εξάπλωσης του κορονοϊού η Ινδία να καταλαμβάνει την 24η θέση, ωστόσο η χώρα με 1,3 δισ πληθυσμό φαίνεται πως με το απόλυτο lockdown που έχει εφαρμόσει να κερδίζει τον κορονοϊό.

Μέχρι σήμερα η πιο φτωχή και πιο πυκνοκατοικημένη από την Κίνα χώρα έχει αποφύγει τις σοβαρές επιπτώσεις από την επιδημία του φονικού ιού και αυτό φαίνεται στους αριθμούς των θανάτων και των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων που έχουν σημειωθεί. Έτσι στη δεύτερη πιο πολυπληθή χώρα του κόσμου οι θάνατοι από covid-19 είναι 227 και τα κρούσματα 6.725.

Αυτό επιβεβαιώνει στο newsit.gr και ο πιο διάσημος Έλληνας hair stylist του Bollywood Γαβριήλ Γεωργίου, ο οποίος ζει μόνιμα στην περιοχή Μπάντρα Γουέστ στην πρωτεύουσα της Ινδίας την Βομβάη. Τον Έλληνα κομμωτή εμπιστεύονται αγαπημένες σταρ της Ινδίας, αρχής γενομένης από την καλλονή Ντεπίκα Παντουκόνε και την παγκοσμίως αναγνωρισμένη σταρ Φρίντα Πίντο, ενώ κατά την παραμονή του στο Hollywood είχε συνεργασίες με Φάρα Φόσετ, Τζένιφερ Λόπεζ, Τζέσικα Άλμπα που έχουν αφήσει εποχή.

Πολιτική μετά το lock down

Νίκος Ξυδάκης

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

Ηπρώτη μέριμνα όλων ασφαλώς είναι η λήξη της πανδημίας με τις λιγότερες απώλειες ανθρώπων. Καθώς όμως οι ημέρες περνούν, διαπιστώνουμε ότι θα υπάρξουν, ήδη υπάρχουν, παράπλευρες ζημιές στην οικονομία και την κοινωνική ζωή, των οποίων την έκταση και το βάθος τώρα αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε.

Στην Ελλάδα μόλις πηγαίναμε να συνέλθουμε από μια οδυνηρή δεκαετία, που σήμανε μεταξύ άλλων κοινωνικές αναδιαρθρώσεις: εντάθηκαν οι ανισότητες, η μεσαία τάξη φτώχυνε και συρρικνώθηκε, ξέσπασε κύμα μετανάστευσης, περιορίστηκαν δραματικά οι προσδοκίες της νέας γενιάς. Η πανδημία βρήκε τους Ελληνες πριν συνέλθουν από τη Μεγάλη Υφεση, σκυθρωπούς και με ψαλιδισμένη αυτοπεποίθηση.

Πώς θα επανεκκινήσει η χώρα μετά την πανδημία; Με ποιο πολιτικό σχέδιο για ανάκτηση της κοινωνικής συνοχής και ενίσχυση των δημόσιων υποδομών, αυτών ακριβώς που αποδεικνύονται αναντικατάστατες τις ώρες των κρίσεων; Ποιο σχέδιο και ποιες πολιτικές δυνάμεις θα ξαναφέρουν ως απόλυτες προτεραιότητες τη στήριξη των κοινωνικών δικαιωμάτων: του δικαιώματος στην υγεία, την παιδεία, την εργασία;

Ο θαυμαστός «καινούργιος» κόσμος

Κώστας Καναβούρης

Φυσικά το μέγιστο επίδικο των ημερών, παγκοσμίως, είναι η ίδια η ζωή. Η ίδια η ζωή που με τραγικό, είναι αλήθεια, τρόπο διδάσκει ότι η ζωή είναι μία και αδιαίρετη για όλους κι ότι η ζωή του καθενός από το ίδιο ύφασμα της ύπαρξης είναι κομμένη. Και είναι αυτή η ίδια η ζωή που διδάσκει –καταρρίπτοντας όλα τα ενάντια επιχειρήματα και όλες τις ενάντιες αφηγήσεις (όπως δ.χ. του νεοφιλελευθερισμού)– ότι δεν υπάρχει ανώτερη και κατώτερη ζωή. Κανένας δεν είναι ανώτερος οργανισμός και επομένως ανώτερο πνεύμα, αφού όπως σοφά το διατύπωσε ο μέγας Μπωντλέρ, «το σώμα μας είναι το πνεύμα μας».

Και όχι μόνο αυτό. Η πανδημία του φονικού ιού έδειξε, με δύναμη πυρηνικού ολέθρου, ότι η ζωή του καθενός εξαρτάται απολύτως από την ζωή του άλλου. Από την ζωή όλων των άλλων χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς αποστάσεις, είτε οριζόντιες (πλούσιες και φτωχές χώρες) είτε κάθετες (ταξικοί διαχωρισμοί και ταξικές διαστρωματώσεις). Συνεπώς είναι απολύτως φονική η κατασκευή ανωτεροτήτων και κατωτεροτήτων οποιασδήποτε υφής διότι διασπά το αδιαίρετο του όντος και τον αφήνει έκθετο και απροστάτευτο στον ακατάσχετο θάνατο. Με λίγα λόγια ο ιός αποδεικνύει το φονικό ψεύδος αυτού του οικονομικού συστήματος που η πυρηνική του ύπαρξη είναι και η καταγωγική του ανωμαλία. Η ύπαρξη του κέρδους.

Και επομένως είναι φονική η στρεβλότητα της ποσοτικοποίησης των πάντων προκειμένου να καταμετρώνται κέρδη και ζημίες, κατακερματίζοντας το ενιαίο, δημιουργώντας δηλαδή ένα φαντασιακό στην θέση του πραγματικού. Η συνέχεια είναι γνωστή και πληρωμένη με αίμα. Ένα πελώριο ποτάμι από αίμα που δεν έχει σταματήσει να κυλάει ορμητικά. Ολόκληρους πολιτισμούς έχει καταπιεί στο διάβα του, όχι μόνο με την σφαγή αλλά και με την ασθένεια (θυμηθείτε πως ξεκληρίστηκαν οι πολιτισμοί των Ίνκας και των Αζτέκων) και πάντα βρίσκει τρόπους να συνεχίσει την πορεία του.

Φήμες για «βελούδινο» πραξικόπημα στη Βραζιλία: Ο κορωνοϊός «γκρεμίζει» τον Μπολσονάρο

Την ανάληψη της εξουσίας από έναν επιχειρησιακό (λειτουργικό) πρόεδρο στη θέση του προέδρου της Βραζιλίας, Μπολσονάρο, επειδή δεν επέβαλε lockdown στη χώρα, μεταδίδουν λατινομερικανικά μέσα ενημέρωσης

Την ανάληψη της εξουσίας από έναν επιχειρησιακό (λειτουργικό) πρόεδρο στη θέση του προέδρου της Βραζιλίας, Μπολσονάρου, μεταδίδουν λατινομερικανικά μέσα ενημέρωσης. Σύμφωνα με τον αργεντινό δημοσιογράφο Horacio Verbitsky, ο οποίος μίλησε στο ραδιόφωνο Radio El Destape, η κρίση του κορωνοϊού και ο λανθασμένος τρόπος διαχείρισής της από τον ακροδεξιό, λαϊκιστή πρόεδρο Μπολσονάρο, τον οδηγεί στην απώλεια της εξουσίας. Δεν μιλούν για πραξικόπημα από τον στρατό, αλλά λόγω της αγανάκτησης του λαού της Βραζιλίας, ο πρόεδρος θα χάσει κάποιες από τις αρμοδιότητές του.

Ομως, το γεγονός ότι τη θέση του θα πάρει αξιωματικός, με απόφαση του βραζιλιάνικου στρατού, δείχνει ότι η κατάσταση στη χώρα είναι έκρυθμη και η εξουσία του Μπολσονάρου τρίζει επικίνδυνα.

Αργεντίνικα μέσα αναφέρουν ότι επιχειρησιακός πρόεδρος, προκειμένου να αντιμετωπίσει την πανδημία, αναλαμβάνει ο Walter Braga Netto, καθώς οι Ενοπλες Δυνάμεις ενοχλήθηκαν από την ανεύθυνη στάση του Μπολσονάρο σε ό,τι αφορά τα μέτρα που έπρεπε να έχει λάβει για τον κορωνοϊό. Υπενθυμίζεται ότι ο στρατός είναι αυτός που στήριξε όλο αυτόν τον καιρό τον λαϊκιστή πρόεδρο.

Μόσιαλος: Σχεδιάζεται επιστροφή σε μερική κανονικότητα μέσα στον Απρίλιο

«Είμαστε σε καλά χέρια, ο Τσιόδρας και η ομάδα του κάνουν εξαιρετική δουλειά» δηλώνει ο Ηλίας Μόσιαλος, ο οποίος δηλώνει ότι «η Ελλάδα θα αρχίσει να συζητά και να σχεδιάζει πολύ προσεκτικά την επιστροφή στην μερική κανονικότητα μέσα στον Απρίλιο».

Ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο LSE, που ορίστηκε πρόσφατα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης στους διεθνείς οργανισμούς για ζητήματα που αφορούν στον κορωνοϊό, μιλά στο iefimerida.gr για την πανδημία που πλήττει τον πλανήτη.

Ο Ηλίας Μόσιαλος είδε πρόσφατα τον κορωνοϊό να «χτυπά» το ίδιο του το σπίτι, καθώς η 24χρονη κόρη του ήταν θύμα του ιού. Ευτυχώς, σήμερα, υπάρχουν σημάδια βελτίωσης για εκείνη. Το ερώτημα που καίει, είναι η επιστροφή στην κανονικότητα και πότε.

Πότε θα επιστρέψουμε σε κανονικότητα;

Ο κ. Μόσιαλος ξεκαθαρίζει. «Δεν μπορούμε ζούμε για χρόνια σ’ αυτή την κατάσταση τόσο για λόγους οικονομικούς αλλά και συστήματος υγείας, αλλά θα πρέπει να βρούμε την κατάλληλη στιγμή». Τονίζει δε ότι θα πρόκειται για μερική επιστροφή στην κανονικότητα, σε πρώτη φάση, γιατί η ολική επιστροφή θα γίνει με την ανακάλυψη του εμβολίου.

Οπως εκτιμά, η Ελλάδα θα αρχίσει να συζητά και να σχεδιάζει πολύ προσεκτικά την επιστροφή στην μερική κανονικότητα μέσα στον Απρίλιο. Τονίζει μάλιστα, ότι η χώρα μας το κάνει πολύ πιο νωρίς από άλλους και τονίζει ότι θα πάρουμε ιδέες από άλλες χώρες, όπως η Δανία που αρχίζει να το μελετά, από την επιχειρηματική κοινότητα και τους φορείς των εργαζομένων όπως την ΓΣΕΕ.

Ο κορονοϊός ήδη αλλάζει τη Μέση Ανατολή

Του Κώστα Ράπτη από το capital.gr

Οι δραματικές ανακατατάξεις που φέρνει διεθνώς η πανδημία του κορονοϊού αφήνουν ήδη το ίχνος τους στην πλέον ασταθή περιοχή του κόσμου, τη Μέση Ανατολή, κλείνοντας παλαιότερα μέτωπα και αφήνοντας ως περισσότερο ευάλωτους παίκτες της περιοχής την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν και την Σαουδική Αραβία του πρίγκηπα διαδόχου Μοχάμαντ μπιν Σαλμάν.

Η πρώτη εκκρεμότητα που έκλεισε στη σκιά της πανδημίας αφορούσε την εσωτερική κατάσταση του Ισραήλ, καθώς μέσα από απίθανους χειρισμούς ο πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου μετέθεσε μέχρι τον Μάιο την αναμέτρησή του με τη δικαιοσύνη (λόγω του δίμηνου κλεισίματος των δικαστηρίων) και ταυτόχρονα εξασφάλισε τη δυνατότητα σχηματισμού νέας κυβέρνησης, με τη στήριξη του βασικού αντιπάλου του Μπένι Γκαντς του “Γαλάζιου-Λευκού” κόμματος, ο οποίος επικαλέστηκε την ανάγκη εθνικής ενότητας μπροστά στην κρίση του κορονοϊού.

Τη στιγμή ακριβώς που ο Νετανιάχου αντιμετώπιζε τον χειρότερο εφιάλτη του, λόγω της πιθανότητας συγκυβέρνησης του “Γαλάζιου Λευκού” με το κόμμα των κοσμικών ρωσόφωνων του Άβιγκντορ Λίμπερμαν υπό την ανοχή της αραβικής Κοινής Λίστας, η μεταστροφή του Γκαντς αφήνει το κόμμα του σε κατάσταση ακραίας αποθάρρυνσης, από την οποία είναι αμφίβολο αν θα συνέλθει.

Κρούσματα κοροναϊού σε άστεγους: «Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε»

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Ηπανδημία του κοροναϊού φέρνει στην επιφάνεια, όχι μόνο τις μεγάλες ελλείψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά και την σχεδόν ολοκληρωτική απουσία κρατικών δομών και μηχανισμών υποστήριξης της κοινωνίας σε κάθε επίπεδο, από την στέγη και την τροφή, μέχρι την ψυχολογική υποστήριξη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απουσίας είναι η πρόνοια για τους άστεγους, η οποία καλύπτεται από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και από ένα μικρό κομμάτι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που μπορεί αντικειμενικά να σηκώσει μέρος αυτής της ανάγκης.

Όπως, όμως, προκύπτει από τη συζήτηση του Tvxs.gr με τη γενική διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου, Ευγενία Θάνου, τα πράγματα σε ό,τι αφορά στο ζήτημα των αστέγων, είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε. Και η απουσία του κράτους αναδεικνύεται ακόμη μεγαλύτερη, όταν η ανάγκη για πρόνοια αφορά άστεγους που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης, η οποία είναι αδύνατον να προσφερθεί από ιδιώτες κάθε νομικής μορφής.

ΚΟΥΒΑ: Τα παιδιά της επανάστασης, είναι οι σημερινοί γιατροί του κόσμου

«Μιλάω εξ’ ονόματος όλων των παιδιών του κόσμου

που δεν έχουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί. Μιλάω εξ’ ονόματος των αρρώστων που δεν έχουν φάρμακα…. Μιλάω εκ μέρους όλων εκείνων που κάποιοι τους στέρησαν το δικαίωμα στη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.»

-|> Φιντέλ Κάστρο

Η Εργασία στην εποχή του κορωνοϊού

«Βρισκόμαστε σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Από την μια βρίσκεται ο κέρβερος που απειλεί με επιστροφή στην λιτότητα, την ανεργία, την φτώχεια και την επισφάλεια. Από την άλλη βρίσκεται ένας άλλος εναλλακτικός δρόμος που μας βοηθά να αποφύγουμε αφανώς τον κέρβερο και όλα τα δεινά που αυτός συμβολίζει και μας οδηγεί αφετέρου σε μια ασφαλή περιοχή για όλους τους εργαζόμενους αλλά και κάθε πολίτη ξεχωριστά»

Βρισκόμαστε στο μέσο μιας μεγάλης δομικής κρίσης, του υπάρχοντος κοινωνικού – οικονομικού συστήματος που επικρατεί σε απόλυτο βαθμό στις μέρες μας. Οι κρίσεις στην οικονομία δεν είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, ούτε απαραίτητα ο Αρμαγεδώνας. Είναι γνωστό, τουλάχιστον όπως υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι πως μια περίοδος ανάπτυξης δεν μπορεί να διαρκέσει παραπάνω από 5 με 8 έτη συναπτά. Η κρίση στην οποία σιγά – σιγά οδεύουμε ωστόσο δεν παρουσιάζει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την τελευταία παγκόσμια οικονομική ύφεση του 2008. Η κρίση που λίγο – πολύ αρχίζουμε να διανύουμε σήμερα εξαιτίας μιας πανδημίας είναι πολυδιάστατη, πολυεπίπεδη και έχει ένα αρκετά μεγάλο βάθος.

Κρούσματα κοροναϊού σε αστέγους: «Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε»

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Ηπανδημία του κοροναϊού φέρνει στην επιφάνεια, όχι μόνο τις μεγάλες ελλείψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά και την σχεδόν ολοκληρωτική απουσία κρατικών δομών και μηχανισμών υποστήριξης της κοινωνίας σε κάθε επίπεδο, από την στέγη και την τροφή, μέχρι την ψυχολογική υποστήριξη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απουσίας είναι η πρόνοια για τους άστεγους, η οποία καλύπτεται από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και από ένα μικρό κομμάτι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που μπορεί αντικειμενικά να σηκώσει μέρος αυτής της ανάγκης.

Όπως, όμως, προκύπτει από τη συζήτηση του Tvxs.gr με τη γενική διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου, Ευγενία Θάνου, τα πράγματα σε ό,τι αφορά στο ζήτημα των αστέγων, είναι πολύ χειρότερα από όσο υποθέτουμε. Και η απουσία του κράτους αναδεικνύεται ακόμη μεγαλύτερη, όταν η ανάγκη για πρόνοια αφορά άστεγους που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης, η οποία είναι αδύνατον να προσφερθεί από ιδιώτες κάθε νομικής μορφής.

Έτσι, η κ. Θάνου επισημαίνει, ότι μεταξύ των περίπου 1.000 αστέγων της Αθήνας - συμπεριλαμβανομένων τόσο εκείνων που διαμένουν σε δομές φιλοξενίας, όσο και εκείνων που ζουν στον δρόμο - υπάρχουν χρήστες ουσιών και βαριά ψυχικά ασθενείς, για τους οποίους απουσιάζει κάθε ειδική φροντίδα. «Δεν υπάρχουν χώροι για τους άστεγους χρήστες και τους βαριά ψυχικά ασθενείς. Εκει υπάρχει πρόβλημα» λέει η κυρία Θάνου και συμπληρώνει: «Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ειδική φροντίδα, με εξειδικευμένο προσωπικό, που δεν υπάρχει».