Βουλιάζουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Βουλιάζει η χώρα και οι διάφορες ελίτ κάθονται αμέριμνες στο ηφαίστειο που ενεργοποιείται και αμέριμνες βυζαντινολογούν.
Οι συντεχνίες ασύδοτες εκβιάζουν ακόμα και το Κοινοβούλιο.
Θα δώσω για τα Πρακτικά την ανακοίνωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, μια προσωπική επίθεση εναντίον μου και εναντίον του κ. Ταλιαδούρου από τη Νέα Δημοκρατία.
Είναι ένα μήνυμα ότι όποιος δεν πειθαρχεί στις συντεχνίες, θα τις έχει απέναντί του, όπως ο Πέτρος Ευθυμίου που ως Υπουργός Παιδείας το 2001, όταν έφερε το ν. 2916, αντιμετώπισε εκβιασμούς δημοσία προς τον τότε Πρωθυπουργό τον κ. Σημίτη να τον απολύσει. Όλες οι κυβερνήσεις από το 1974 και μετά όταν αποτολμούσαν να κάνουν κάτι εναντίον αυτής της μεγάλης συντεχνίας κινητοποιούνταν με απεργίες και στάσεις εργασίας στα δημόσια έργα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα προσπαθήσω να είναι λιγότερο συναισθηματικός ο τόνος στην τοποθέτησή μου. Πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι ζω αυτήν τη διελκυστίνδα επανάστασης και αντεπανάστασης στην παιδεία από όταν έφυγα δέκα χρονών από το σπίτι μου ξυπόλητος και έπρεπε να παίζω κορώνα-γράμματα τη ζωή μου, για να μπορέσω με εξετάσεις στο γυμνάσιο, με εξετάσεις στο νυκτερινό σχολείο, με εξετάσεις στο πανεπιστήμιο, με δουλειά, με μόχθο.
Θέλω να με ακούσει η κυρία Υπουργός. Αν θέλει, ας έρθει μία φορά η κυρία Διαμαντοπούλου να με ακούσει. Ξέρει τα αισθήματά μου απέναντί της και ξέρει ότι οι πραγματικοί φίλοι δεν χαϊδεύουν μπροστά για να κτυπάνε με το στιλέτο πίσω. Αυτό γνωρίζει η Υπουργός, ότι είναι ειλικρινή τα αισθήματα που τρέφω.
Είναι και αυτή, όμως, σήμερα στόχος της επίθεσης του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Λέει, κυρία Υπουργέ, ότι συνεχίζετε τη ρουσφετολογική και παλαιοκομματική σας παράδοση. Γιατί; Διότι την τελευταία στιγμή, χωρίς να υπάρχει στο αρχικό νομοσχέδιο, χωρίς να συζητηθεί στην Επιτροπή, ετέθη μία διάταξη.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Πού ετέθη, κύριε Πρόεδρε; Γιατί δεν κατετέθη ποτέ στη Βουλή αυτό που λέτε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ένας λόγος παραπάνω, κυρία Υπουργέ. Θα το ακούσετε. Κυκλοφόρησε, λοιπόν, μία διάταξη και πρέπει να αναζητήσετε, κυρία Υπουργέ και το συντάκτη εντός του Υπουργείου και τη σχέση του και το αν μπορεί κανείς από ανώτατη λειτουργική θέση να λειτουργεί ως μέλος συντεχνίας και καθηγητής ιδρύματος που έχει ανοίξει πόλεμο με τα υπόλοιπα πανεπιστήμια και με τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Αυτή η διάταξη –τώρα το ακούω από την κυρία Υπουργό- τελικώς δεν κατετέθη καν.
Και ιδού! Εάν αυτό το Κοινοβούλιο, κυρίες και κύριοι, θα νομοθετεί όπως κάθε καναλάρχης, κάθε μεγαλοεκδότης, κάθε συντεχνία, κάθε οικονομικός μεγαλοπαράγοντας θα επιθυμεί, θα είμεθα οι τελευταίοι των ενόχων, γιατί η χώρα θα βουλιάξει. Ξέρετε πολύ καλά σε ποια κατάσταση βρισκόμαστε ως χώρα.
Είναι η στιγμή που όσες φορές στο παρελθόν αυτό το έθνος την έζησε βρήκε τη δύναμη, πέταξε από πάνω του τα βαρίδια, αγωνίστηκε. Το 1940, κυρίες και κύριοι, είχε δικτατορία. Ήθελε το δικτάτορα; Όχι, ασφαλώς, αλλά ως ένας άνθρωπος πήγε και πολέμησε.
Τώρα γιατί δεν πολεμάει ο λαός μας; Γιατί υβρίζει τους πάντες και τα πάντα; Γιατί απαξιώνει τους θεσμούς; Δεν απαξιώνει τους φορείς. Δεν του λένε για πρόσωπα, δεν εξατομικεύουν ευθύνες προσώπων, του λένε για το πολιτικό σύστημα. Άρα, δεν χρειάζεται Κοινοβούλιο, δεν χρειάζονται θεσμοί. Έχουμε μια άλλη εκστρατεία τώρα εναντίον των κοινωνικών κινημάτων.
Δεν φροντίσαμε να έχουμε κόμματα με δημοκρατική λειτουργία! Τότε δεν θα είχαμε ούτε εργατοπατέρες ούτε φοιτητοπατέρες, κυρίες και κύριοι! Φοιτητοπατέρες και εργατοπατέρες είναι αυτοί που προσκολλώνται στο άλφα ή βήτα στέλεχος, μεγάλο ή μικρό, που και εκείνο στοιχίζεται στα πορτοπαράθυρα των καναλαρχών και των εκδοτών, για να πάρει σειρά για τη λεγόμενη «ηγεσία», προκειμένου μετά να ασκήσει την ενός ανδρός αρχή!
Αυτές είναι αλήθειες! Αν κάποιος από εσάς δεν πιστεύει σ’ αυτά, τον προκαλώ να μου το πει και εγώ δεν θα πατήσω ξανά σ’ αυτήν την Αίθουσα!
Είναι κατακριτέα όλα αυτά τα μείζονα που αποσυνέθεσαν πράγματι και το εργατικό κίνημα και το φοιτητικό κίνημα, κάθε κίνημα! Μα, βέβαια, αφού εγκαταλείψαμε το έθνος, την έννοια «λαός»! Πήγαμε στους όρους «κοινωνία», «κοινωνία των πολιτών», «πολίτες εν δράσει», τάδε «Μη Κυβερνητική Οργάνωση»! Η δημοκρατία ως έννοια έπαψε να είναι ενιαία! Έγινε δημοκρατία της «καρέτα-καρέτα»! Δεν νοιάζομαι για τίποτα άλλο, παρά για το μικρόβιο του κουνουπιού του Νείλου!
Φίλες και φίλοι, επιτρέψτε μου, είστε όλοι νεώτεροι από εμένα και μπορώ να το πω έτσι. Αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι ένα οποιοδήποτε νομοσχέδιο. Είναι μία προσπάθεια που κάνει αυτή η Κυβέρνηση να προχωρήσει, να σπάσει αυτό το απόστημα που υπάρχει στην ανώτατη εκπαίδευση! Το λάθος της είναι ότι παγιδεύεται σ’ αυτήν την κουβέντα που γίνεται επί ένα χρόνο στα σαλόνια και στα «μεγαλοεφημεριδοκαναλαρχογραφεία»!
Ποια είναι η συζήτηση που γίνεται και εδώ επί δύο μέρες; Γίνεται συζήτηση για τον Πρύτανη. Σας ερωτώ: Το πρόβλημά μας είναι ο ερασιτέχνης ηθοποιός που είναι Πρύτανης του Πανεπιστημίου και ο οποίος από τη Θεσσαλονίκη καλούσε τους Υπουργούς να πάνε να συσκεφθούν μαζί του, όταν στη Νομική Σχολή κινδυνεύαμε να τιναχθούμε –όχι το πανεπιστήμιο, αλλά η χώρα- με τριακόσιους ισλαμιστές που ένας εξ αυτών να ήταν φανατικός, θα έκανε παρανάλωμα τη χώρα; Ε, αυτό, λοιπόν, είναι το πρόβλημά μας;
Λέγονται πολλά περί του αυτοδιοικήτου και της ενδεχομένης αντισυνταγματικότητας. Εγώ πιστεύω ότι μετά τις διορθώσεις που έκανε η Υπουργός, δεν υπάρχει θέμα, κυρίες και κύριοι. Το θέμα δεν είναι πλέον το τυπικό θέμα συνταγματικότητας. Υπάρχει η πλειοψηφία που ορίζει πλειοψηφία και η πλειοψηφία αποφασίζει τι τελικώς εκλέγει.
Κυρία Υπουργέ, είναι άλλο θέμα αν θα δεχθείτε κάποιες βελτιώσεις. Είναι σωστό, πράγματι, αντί του ενός που θα ορίζει αυτό το Συμβούλιο –θα ορίσει έναν αντιπρόσωπο- να υπάρξει και ευρύτερη συμμετοχή. Δεν είναι αυτό το πρόβλημά μας. Ακόμα και για τους φοιτητές, όσον αφορά το λάθος του ν. 1268, πρέπει να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν έκανα εγώ το ν. 1268. Εγώ εκλήθην δύο μήνες μετά την ψήφισή του, να μαζέψω τα ασυμμάζευτα. Ήταν μία επανάσταση που εμπεριείχε μέσα της την αντεπανάσταση. Και οι αντεπαναστάσεις δεν είναι δεξιές ή αριστερές. Οι επαναστάσεις είναι επαναστάσεις. Οι αντεπαναστάσεις έρχονται με διάφορες μορφές.
Στο ν. 1268, η αντεπανάσταση ήρθε με μορφή, με προσωπείο τάχα προοδευτικό και αριστερό. Εγώ έκανα το νόμο για τα T.E.I. και μετά από εμένα, δυστυχώς, ο πρώτος Υπουργός είναι μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου! Κανένα ενδιαφέρον για τα T.E.I.! Στη συνέχεια, δεύτερος Υπουργός ο κ. Σουφλιάς, παρομοίως και χειρότερα!
Εγώ πιστεύω ότι η κυρία Διαμαντοπούλου θα τερματίσει αυτόν τον κατήφορο. Θα καταθέσω στα Πρακτικά, κυρία Υπουργέ, το εξής: Υπάρχουν Τμήματα των T.E.I. που ιδρύθηκαν το 1983, το 1984, το 1985, το 1986 που έφυγα από το Υπουργείο. Αυτά τα Τμήματα άρχισαν να γίνονται στα πανεπιστήμια έπειτα από δέκα και δεκαπέντε χρόνια, όπως το Τμήμα Ρομποτικής, τα Τμήματα Ψηφιακής Τεχνολογίας ή τα Τμήματα Πληροφορικής.
Στο Τμήμα Πληροφορικής του ΤΕΙ της Αθήνας ο τελευταίος που μπήκε πέρσι -δείτε το στα στοιχεία σας- είχε μεγαλύτερο βαθμό από εκείνον που μπήκε πρώτος στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών της Κρήτης.
Η Πάτρα έχει από το ’85 -όταν ούτε για πράσινες ενέργειες ούτε για πράσινα άλογα μιλούσαν στην Ελλάδα- τμήμα για τα φωτοβολταϊκά και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Ιδού, ο Πρόεδρος κ. Πετσάλνικος, ο Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου έδωσαν, σφυροκοπούμενοι κι αυτοί από τις συντεχνίες, τη μάχη τους για τα ΤΕΙ. Τα ΤΕΙ, φίλες και φίλοι, λόγω της φύσεώς τους έχουν ευελιξία, έχουν δυνατότητα να απορροφήσουν έγκαιρα και καινοτομίες, νέες ιδέες, επαναστατικές αλλαγές σήμερα στην τεχνολογία και δυστυχώς δεν είναι στα σαλόνια οι άνθρωποι αυτοί. Ζήτησα από τον Πρωθυπουργό να πάρει έναν πίνακα, για το πόσοι είναι οι καθηγητές πανεπιστημίων, κυρίως αυτοί οι ελάχιστοι, διότι πλείστοι και στα πανεπιστήμια κοπιάζουν. Αυτοί που γυρίζουν μέσα στα πόδια μας και ζητούν θέσεις σε οργανισμούς, σε συμβούλια, σε επιτροπές είναι αυτοί που καθοδηγούν ένα χρόνο τώρα μία συζήτηση που γίνεται πέρα από την ουσία των πραγμάτων σε ολόκληρη τη χώρα.
Θα καταθέσω στα Πρακτικά το ειδικό επιστημονικό περιοδικό για τον τομέα των φωτοβολταϊκών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα, μόνο το τμήμα αυτό της Πάτρας κάνει θερινά τμήματα όπου έρχονται κι από τον αραβικό κόσμο κι από την Ευρώπη και στο Υπουργείο Παιδείας δεν εγκρίνονται τα προγράμματα αυτά, παρόλο που η δαπάνη καταβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Απόστολος Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρία Υπουργέ, ο νόμος σας είναι τομή αρκεί να προχωρήσει με τόλμη και με τη συναίνεση αυτών που καταδυναστεύονται μέσα στα πανεπιστήμια, μέσα στα ΤΕΙ, της φτωχολογιάς, του κοσμάκη. Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι έπρεπε να πάρω και το δώρο των Χριστουγέννων για να κάνω την εγγραφή μου στο πανεπιστήμιο, ότι έπρεπε να πληρώνω κάθε φορά που έδινα ένα μάθημα και τα κωλόκουρα του καθηγητή. Κανόνες χρειάζονται. Είπατε κι εσείς εδώ, γιατί να μην πληρώνει το παιδί σας και το δικό μου επίσης; Όμως για το παιδί του άνεργου –άκουσα τον κύριο Τζίμα από τη Δράμα- για το παιδί αυτού που αποδεδειγμένα δεν έχει εισοδήματα πώς θα γίνει;
Θέλετε να πάθουμε αυτό που έπαθαν οι Άγγλοι; Μηδενική κοινωνική κινητικότητα. Σάπισαν τα ανώτερα κοινωνική κλιμάκια, καμμία ανανέωση. Εσείς εδώ είστε οι πλείστοι από χωριά, δεν είστε από τζάκια.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Εγώ είμαι…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Μόνο ο φίλος Κώστας που είχε παππού Ευρωβουλευτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Κακλαμάνη, παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τελειώνω κύριε Πρόεδρε.
Τα ιδρύματα είναι ανώτατης εκπαίδευσης, άρα είναι ισότιμα. Ό,τι τα διαφοροποιεί δημιουργεί προστριβές και προβλήματα. Αυτή είναι η γνώμη μου, στο άρθρο 1 είναι ισότιμα.
Δεύτερον, αυτή η διαφοροποίηση που κάνετε με την παράγραφο 2 του άρθρου 4 δεν έχει καμία θέση και πρέπει να φύγει.
Τέλος, αφού δείτε αυτά τα στοιχεία που σας έδωσα και αυτά που θα προσθέσω για τα Πρακτικά, πιστεύω ότι πρέπει να καταλήξετε ότι με ελεγμένες διαδικασίες πρέπει και τα ΤΕΙ να έχουν δυνατότητες τρίτου κύκλου σπουδών. Δεν είναι δυνατόν Τμήμα του Πανεπιστημίου του Ιονίου, όπως κατατέθηκε στα Πρακτικά της Επιτροπής, με 37 όλες και όλες δημοσιεύσεις μελών του να έχει εκδώσει 98 διδακτορικά!
Είναι πανεπιστήμια που αξίζουν τη στήριξή μας, είναι ΤΕΙ που αξίζουν τη στήριξή μας και είναι πανεπιστήμια και ΤΕΙ –ιδίως τμήματά τους- που πρέπει να καταργηθούν, κυρία Υπουργέ! Εγώ θα είμαι δίπλα σας.
Γι’ αυτό μη λέτε για συντμήσεις και καταργήσεις μόνο ιδρυμάτων και σχολών! Πρέπει να βάλετε «και τμημάτων». Δεν το λέει το νομοσχέδιο. Δείτε το, σας παρακαλώ! Διότι υπάρχουν τμήματα που τα «έσπειρε» ο «άλφα» πολιτευτής.
Διάκριση μεταξύ πολιτικού και πολιτευτή: Ο πολιτευτής νοιάζεται για τις επόμενες εκλογές, ενώ ο πολιτικός για τις επόμενες γενιές. Να το λέτε αυτό σε όσους απαξιώνουν, σε όσους έχουν δώσει μια ολόκληρη ζωή για την πρόοδο αυτού του τόπου.
Αυτά, λοιπόν, πρέπει να αντιμετωπιστούν, κυρία Υπουργέ.
Όσον αφορά το άσυλο, μην παγιδεύεστε από τη Νέα Δημοκρατία!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριε Κακλαμάνη, ολοκληρώστε!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε.
Ποιος θα μπει μέσα στο πανεπιστήμιο, αν κάποιος που θα υβρίζεται από κάποιον καλέσει την Αστυνομία; Αυτό θεωρείται αδίκημα. Πρέπει να πάει η Αστυνομία. Χρειάζονται κανόνες εσωτερικοί.
Επίσης, μην πετάμε στην άκρη τους νέους! Να βρούμε τρόπο. Στο νόμο για τα ΤΕΙ το 100% εγώ το περιόρισα στο 30%. Βάλτε το, όπως το είπε ο νόμος Γιανννάκου, με συμμετοχή σε ενιαίο ψηφοδέλτιο του καθενός, ώστε να υπάρξει φοιτητικό κίνημα μακριά από Κόμματα, αλλά με νέους που θα έχουν ιδεολογική και πολιτική συμμετοχή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Όχι πρόβατα που θα τα πάμε από εδώ ή από εκεί!
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου