Τα Χριστούγεννα της Μάρθας

Διήγημα - Β. Νευροκοπλή

Τι κι αν λυσσομανούσε ο Βαρδάρης; Τι κι αν είχαν ξενυχτήσει στο δόσιμο; Ένας καφές, δυο τσιγάρα, τρεις κουβέντες στα πεταχτά και μετά όλες ένα χεράκι ν’ ανάψουν το μεγάλο χάλκινο καζάνι της αυλής. Να βράσει το νερό, να ρίξουν μέσα τα σεντόνια, το σαπούνι, ξύλο, ανακάτωμα, στράγγισμα, άπλωμα. Υψηλής πίεσης έλεγαν πως ήταν το καζάνι, γύρω γύρω χτισμένο πυρότουβλα, άναβε στο πι και φι, το ζήλευε όλη η γειτονιά, το ζήλευα κι εγώ. Κάθε φορά που περνούσα έλεγα μέσα μου, “αχ, και να ’χα δικό μου όλον αυτόν τον χαλκό, να τον πουλήσω στον παλιατζή, ε, ρε, φράγκα που θα ’πιανα! Η μάνα μου θα πετούσε απ’ τη χαρά της…”

Μόλις νύχτωνε άλλες γυναίκες στέκονταν στο παράθυρο κι άλλες στην πόρτα φούμαραν βαριεστημένα μέσα στην παγωνιά ντυμένες στα φτηνά σιθρού με κίνδυνο να αρπάξουν πνευμονία. Οι γυναίκες που ξεδιψούσαν τις ορμές του 6ου Αμερικάνικου στόλου, για να ζήσουν. Η Μάρθα καθόταν σε μια αναπαυτική πολυθρόνα από κόκκινο βελούδο, καπνίζοντας αδιάφορα. “Όταν σε θέλει η δουλειά δεν την κυνηγάς, σε κυνηγάει. Την κυνηγάς μονάχα αν δε σε θέλει.” Και την Μάρθα η δουλειά την ήθελε. Εξάλλου είχε ήδη γίνει μαντάμα. Όλοι την ήξεραν, κι όποιος δεν την ήξερε, αλλά μπορούσε να την πληρώσει, την μάθαινε.

Μέλισσες σε αφανισμό, άνθρωπος σε κίνδυνο

«Όταν οι μέλισσες θα εξαφανιστούν, ο άνθρωπος θα πεθάνει στα αμέσως επόμενα τέσσερα χρόνια από την εξαφάνισή τους». Πρόκειται για ένα γνωμικό - πρόβλεψη που συμπυκνώνει τη σημασία των πολυτιμότερων εντόμων στον πλανήτη, των μελισσών που βρίσκονται αντιμέτωπες με τεράστια μείωση του πληθυσμού τους σε όλο τον πλανήτη. Τι συμβαίνει;

Το 35% της διατροφής μας κινδυνεύει

Από τα τέλη του 1990, οι μελισσοκόμοι, κυρίως στην Ευρώπη και τη Β. Αμερική, είχαν διαπιστώσει ότι οι πληθυσμοί των μελιφόρων μελισσών (οι μέλισσες που κατοικούν σε κυψέλες και παράγουν μέλι) μειώνονταν με ασυνήθιστα γρήγορους ρυθμούς. Οι μέλισσες αυτές είναι απαραίτητες για την παραγωγή της τροφής μας γιατί επικονιάζουν τα φυτά.

Η επικονίαση, η γονιμοποίηση δηλαδή του άνθους για να γίνει καρπός, είναι το πολυτιμότερο αγαθό που προσφέρουν οι μέλισσες στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Χωρίς την επικονίαση, η τροφή που καταλήγει στο πιάτο μας θα ήταν πολύ λιγότερη, καθώς το 1/3 των καλλιεργειών βασίζεται σε αυτήν.

Πάνω από το 35% της παγκόσμιας παραγωγής τροφής εξαρτάται από τα έντομα-επικονιαστές. Από τα 100 είδη καλλιεργειών, τα οποία παράγουν το 90% της παγκόσμιας τροφής, 71 επικονιάζονται από τις μέλισσες. Χωρίς αυτά, εκατομμύρια άνθρωποι και ζώα θα υπέφεραν από στέρηση τροφής. Στην Ευρώπη μόνο, πάνω από 4.000 είδη λαχανικών μεγαλώνουν χάρη στην ακούραστη δουλειά των μελισσών.

Ισραηλινός δημοσιογράφος καλεί σε ομαδικό βιασμό φυλακισμένης ανήλικης Παλαιστίνιας

Σε… βιασμό της 16χρονης Παλαιστίνιας, Αχέντ Ταμίμι, η οποία συνελήφθη από τον ισραηλινό στρατό επειδή χαστούκισε έναν Ισραηλινό στρατιώτη που εισέβαλε στο σπίτι της και πυροβόλησε τον 15χρονο ξάδελφό της στο κεφάλι, καλεί δημοσίως ο Ισραηλινός δημοσιογράφος, Μπεν Γκάσπιτ μέσα από την εφημερίδα «Maariv».

«Στην περίπτωση των κοριτσιών (σσ. εννοεί και την 16χρονη φυλακισμένη) θα πρέπει να καθοριστεί ένα τίμημα με κάποια άλλη ευκαιρία, στο σκοτάδι, χωρίς μάρτυρες και κάμερες» γράφει.

Η 16χρονη έχει γίνει ήδη διεθνές σύμβολο του παλαιστινιακού αγώνα, γεγονός το οποίο έχει εξοργίσει την ισραηλινή κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του υπουργού Αμυνας του Ισραήλ, Άβιγκντορ Λίμπερμαν, την Τρίτη, ότι «όποιος αγριεύει την μέρα, θα συλληφθεί τη νύχτα», προσθέτοντας ότι «όλοι όσοι ασχολούνται όχι μόνο με το κορίτσι αλλά και με τους γονείς του και τους γύρω τους δεν θα ξεφύγουν από αυτό που τους αξίζει».

Στο πλαίσιο του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης για την απελευθέρωση του παιδιού λαμβάνει χώρα και εκστρατεία συλλογής υπογραφών ΕΔΩ.

Οι καιροί έχουν γυρίσματα… και ο Αντρέου Νιν ξανά στην καρδιά της πιο καυτής επικαιρότητας!

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο του μεγάλου Καταλανού επαναστάτη Andreu Nin, μαζί με την περυσινή μας σύντομη εισαγωγή, επειδή η (προφητική) επικαιρότητά του είναι τώρα ακόμα μεγαλύτερη, ειδικά μετά από την εκρηκτική κατάσταση που έχει δημιουργήσει το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών και η (νέα) νίκη των ανεξαρτησιακών κομμάτων.

Του Γ. Μητραλιά
 

Το κείμενο του Αντρέου (Αντρές στα Ισπανικά) Νιν που ακολουθεί ενδιαφέρει για τουλάχιστον τρεις λόγους: Καταρχήν επειδή φωτίζει τις περίφημες «ημέρες του Μάη 1937» στη Βαρκελώνη, που σε σημαντικό βαθμό έκριναν την πορεία του ισπανικού εμφυλίου πολέμου και οδήγησαν στην ήττα την επανάσταση. Κατόπιν, επειδή πρόκειται για μια μαρτυρία από πρώτο χέρι ενός πρωταγωνιστή αυτών των γεγονότων, που ταυτόχρονα ήταν και η πιο εμβληματική προσωπικότητα της ισπανικής επανάστασης. Και τέλος, επειδή όλα δείχνουν ότι αυτό το κείμενο και ο συγγραφέας του επιστρέφουν στην πιο καυτή καταλανική επικαιρότητα καθώς είναι πια βέβαιο ότι το 2017 θα δει όχι μόνο την ανεξάρτητη Καταλονική Δημοκρατία να παίρνει σάρκα και οστά (το τελικό δημοψήφισμα για την οριστική απόσχιση από το Ισπανικό Κράτος ορίστηκε για το Σεπτέμβρη 2017) αλλά και τη σύγκρουση μεταξύ του αστικού και του επαναστατικού καταλανισμού να κυριαρχεί στη πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.

Γεγονός είναι ότι 81 χρόνια μετά από εκείνες τις τραγικές μέρες του Μάη 1937 η καταλανική –αλλά και η ισπανική- κοινωνία γίνεται και πάλι μάρτυρας των ίδιων συγκρούσεων καθώς εξακολουθεί να ταλανίζεται από τα ίδια προβλήματα. Όμως τώρα, ο Νιν δεν είναι πια ούτε ο απόβλητος της «επίσημης» αριστεράς, ούτε ο καταδικασμένος στη αιώνια λήθη που εύχονταν οι δήμιοί του. Τώρα, ο Νιν και οι ιδέες του εμπνέουν τη νέα γενιά των Καταλανών επαναστατών που μάχονται μέσα και έξω από την Καταλανική Βουλή για την κοινωνική επανάσταση μέσα σε μια ανεξάρτητη Καταλονία. Ταυτόχρονα, ακόμα και οι πολιτικοί επίγονοι των άθλιων σταλινικών δολοφόνων του τιμούν τη μνήμη του μαζί με σύσσωμη την καταλανική και ισπανική αριστερά καθώς αναγνωρίζουν στον δικαιωμένο από την ιστορία Αντρέου Νιν το μεγάλο επαναστάτη ηγέτη και μεγαλομάρτυρα της ανεξάρτητης σοσιαλιστικής Καταλονίας που εφορμά και πάλι στο ευρωπαϊκό πολιτικό προσκήνιο!

Η εκκλησία του Κανένα

Κάποιος είχε πει ότι το καλύτερο μέρος ενός ταξιδιού είναι όταν χάνεσαι. Δεν ξέρω ποιος ήταν, ίσως να χάθηκε κι αυτός, και να ‘μεινε η ρήση του ορφανή κι αδέσποτη.

Την υιοθέτησα και την αναπαράγω, χωρίς να της δώσω το επίθετο μου. Δεν είναι δική μου, όπως δεν είναι δικά μας τα παιδιά μας.

Όλες οι αφηγήσεις, οι μύθοι, οι ρήσεις και οι λέξεις ανήκουν σ’ όλους, παιδιά όλων και γονείς αυτών που θ’ ακολουθήσουν.

Γιατί κάθε ιστορία, κάθε λέξη, είναι κομμάτι του μεγάλου κώδικα, του μεγάλου γρίφου, που ένας άνθρωπος μόνος δεν μπορεί να τον καταλάβει, να τον λύσει.

Ίσως να μπορεί η ανθρωπότητα στο σύνολο της, αν κάποτε υπάρξει κάτι τέτοιο. Ίσως να μπορεί κι ο θεός, αν υπάρχει κι αν θέλει.
~~
Καθώς ρωτούσα και μάθαινα για τον Αλέξη τον Πεντακόσια, άκουσα να γίνεται λόγος για την εκκλησία του Κανένα. Την πρώτη και τη δεύτερη δεν έδωσα σημασία. Την τρίτη ρώτησα κι έμαθα.

Eίχα μεγάλη περιέργεια να δω αν είχε μείνει κάτι απ’ αυτόν τον θρύλο. Έτσι ξεκίνησα να οδηγώ προς τις πηγές του ποταμού Νέδα, έναν απ’ τους λίγους με θηλυκό όνομα.

Στον δρόμο μιλούσα μόνος κι έλεγα Νέδα, νάδα, τίποτα. Οι πηγές της βρίσκονται στο όρος Λύκαιο, το πιο ιερό μέρος των Πελασγών. Εκεί γεννήθηκε ο Δίας, κι η Νέδα τον θήλασε. Και σ’ αυτό το βουνό χτίστηκε η Λυκόσουρα, «η πρώτη πόλη που είδε ο ήλιος, παλαιότερη όλων των πόλεων σε γη και σε νησιά», έτσι όπως έγραψε ο Παυσανίας.

Αφήστε μας να θρηνήσουμε τους νεκρούς μας

Πιτσιρίκο γεια σου. Σου γράφω πάλι για να σου ζητήσω
μια χάρη. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά τις τελευταίες μέρες για την τραγωδία στους Αγίους Αναργύρους και γι’ αυτό σε παρακαλώ να δημοσιεύσεις την επιστολή μου.

Ο Χρήστος Ζαπαντιώτης ήταν ένα παιδί που δεν προκάλεσε ποτέ πονοκέφαλο στους γονείς του, δεν δημιούργησε ποτέ προβλήματα σε κανέναν.

Ο πατέρας του ήταν ένας πολύ καλόκαρδος και κοινωνικός άνθρωπος, που είχε αληθινή αγάπη για τον θεό και τους ανθρώπους, αγαπητός σε όλους όσους τον γνώριζαν.

Η μητέρα του, μια γυναίκα ήσυχη αφοσιωμένη στο σπίτι της, την οικογένεια και τα παιδιά της.

Ο πατέρας του έλεγε συχνά πως «ένα σπίτι είναι άδειο χωρίς κόρη», γιατί δεν ξεπέρασε ποτέ τον χαμό της μοναδικής του κόρης που πέθανε μικρή.

Με τον Χρήστο είμαστε ξαδέλφια και βρισκόμασταν συχνά στην Αθήνα και στο χωριό όπου μαζευόμαστε όλοι τα καλοκαίρια και τις γιορτές.

Ήταν σοβαρός, ήρεμος, με χιούμορ, έξυπνος, και πάντα φερόταν με φροντίδα και σεβασμό.

Μιλούσαμε συχνά για τη δουλειά του, για την πορεία που ήθελε να ακολουθήσει, τι του ταίριαζε. Κάποια στιγμή πήρε μετάθεση στο αεροδρόμιο και έπειτα στη Βουλή στη φρουρά του Σημίτη.

Πολλές φορές έκανα τον συνήγορο του διαβόλου και τον προκαλούσα με σκοπό να τον ταράξω, είχε τόση εξασκημένη διπλωματία και έλεγχο όμως και δεν ξεπερνούσε ποτέ όρια. Τον θαύμαζα γι’ αυτό.

Κάποιες φορές τον πείραζα για τον Σημίτη, «αξίζει να φας εσύ την σφαίρα για τον Σημίτη;», τον ρώταγα.

Εκείνος χαμογέλαγε και φαινόταν από τα μάτια και τις απαντήσεις του πως είχε αγάπη και μεγάλο σεβασμό για τον Σημίτη, τον «Καθηγητή» όπως τον έλεγε.

Δεν υπήρχε καμμιά αμφιβολία για την αφοσίωση του Χρήστου, δεν θα τον πρόδιδε ποτέ.

Σαν άνθρωπος, μπορούσες να τον εμπιστευτείς απόλυτα και ήξερες πως θα έκανε πάντα το σωστό.

Όταν γνώρισε την Ελένη και αρραβωνιάστηκαν, χαρήκαμε όλοι.

Τι στο διάολο θελήσαμε

Τι θέλουμε?
Να μας αγαπήσετε?
…όχι, δεν θέλουμε να μας αγαπήσετε.
Άλλωστε, δεν μπορεί να συμβεί τέτοιο πράγμα.
Η αγάπη, για σας, είναι ένα καλειδοσκόπιο,
που το ψωνίσατε σε προσφορά από κάποιο πολυκατάστημα
και δείχνει εικόνες ξεπατικωμένες από ρομαντικά αναγνώσματα
και τηλεοπτικές κομεντί,
ανακατεμένες σε τυχαία σειρά.
Δεν θέλουμε να μας αγαπήσετε.
Δεν μπορείτε να μας αγαπήσετε.
Το πολύ πολύ, να σας προσφέρουμε μια στιγμιαία καύλα.
Κάτι να συλλογίζεστε τις νύχτες,
και να σας τρώει,
πριν σας πάρει ο ύπνος.
.

Τι θέλουμε?
Να μας μισήσετε?
Ίσως αυτό θα ήταν πιο πρέπον.
Να μας μισήσετε.
Αλλά δεν μπορείτε να μας μισήσετε.
Δεν χωράει μέσα σας ένα πράγμα τόσο μεγάλο
και τρομερό
όπως το μίσος.
Το πολύ πολύ, να μας αντιπαθείτε.
Στιγμιαία,
πάντα.
.

Πρώην αντιπρόεδρος του Facebook: Σταματήστε τα social media, σας προγραμματίζουν

Αίσθηση έχουν προκαλέσει οι δηλώσεις του πρώην αντιπροέδρου του Facebook στο κομμάτι του «user growth», Chamath Palihapitiya, ο οποίος σε ομιλία του κάλεσε τον κόσμο να σταματήσει να χρησιμοποιεί τα Social Media, καθώς χωρίς να το αντιλαμβάνονται οι χρήστες «τους προγραμματίζουν, τους χειραγωγούν» και ταυτόχρονα διαλύουν τον «κοινωνικό ιστό».

Μιλώντας στο «Stanford Graduate School of Business» σημείωσε πως «Δεν το καταλαβαίνετε αλλά σας προγραμματίζουν... όμως τώρα πρέπει να αποφασίσετε πόσα είστε διατεθειμένοι να παραχωρήσετε, πόση από τη διανοητική σας ανεξαρτησία». Όπως είπε, ο ίδιος δεν θέλει να υφίσταται προγραμματισμό και για το λόγο αυτό δεν χρησιμοποιεί αυτή την «μ@@κια» και δεν επιτρέπει ούτε στα παιδιά του να τα χρησιμοποιούν.

Τα social media «διαβρώνουν τα βασικά θεμέλια του τρόπου συμπεριφοράς των ανθρώπων», είπε ενώ υπογράμμισε πως αισθάνεται «τεράστια ενοχή» για τη δημιουργία εργαλείων που είχαν αυτόν τον στόχο.

Ο Chamath Palihapitiya κάλεσε τον κόσμο να κάνει ένα «μεγάλο διάλειμμα» από τα social media. «Τα πράγματα στα οποία βασίζεστε, οι βραχυπρόθεσμες λούπες αντιδράσεων, με κίνητρο τη ντοπαμίνη, που έχουμε δημιουργήσει, καταστρέφουν το πώς λειτουργεί η κοινωνία: κανένας πολιτικός διάλογος, καμία συνεργασία, παραπληροφόρηση, ψέματα»

Ποιος χρειάζεται «ευαγές ίδρυμα» κύριε Τατσόπουλε;

Τίποτα δεν μπορεί να αφήσει ασχολίαστο ο συγγραφέας και πρώην βουλευτής Πέτρος Τατσόπουλος.

Αυτήν τη φορά, μετά την Νατάσσα Μποφίλιου, έσπευσε να σχολιάσει την ανάρτηση της Αναστασίας Τσουκαλά, της δικηγόρου που τραυματίστηκε σοβαρά από ναυτική φωτοβολίδα κατά τη διάρκεια επεισοδίων μετά από την πορεία για την 17η Νοεμβρίου στα Εξάρχεια.

Ο λόγος της αντίδρασής του είναι ότι δεν καταλαβαίνει
πως η δικηγόρος ευχαριστώντας όσους την βοηθήσανε και της συμπαρασταθήκανε όλον αυτό τον καιρό, δηλώνει πως «θα βρεθούμε πάλι στο δρόμο».

Η ανάρτηση του Πέτρου Τατσόπουλου:

Η δύναμή σου φαίνεται σε στιγμές αδυναμίας

Πόπη Κλειδαρά

Η δύναμη σου φαίνεται σε στιγμές αδυναμίας
Όταν νιώθεις πως δεν μπορείς να σηκώσεις κανένα βάρος
Πως δεν μπορείς να αντικρούσεις κανένα επιχείρημα
Πως δεν μπορείς να απωθήσεις καμιά απειλή
Όταν θεωρείς δεδομένο πως το παραμικρό χτύπημα θα σε ρίξει κάτω
Όταν σηκώνεις τα μάτια σου στον ουρανό μην έχοντας καμιά ελπίδα για σωτηρία
Όταν, όταν, όταν… όταν σου συμβαίνουν όλα αυτά
Κι αισθάνεσαι ανεπάρκεια εμπιστοσύνης στον εαυτό σου
Είναι σα να καταθέτεις κρυφά τις δυνάμεις σου
Σα να τις βγάζεις απ’ τη θυρίδα της ψυχής σου
Και τότε πολεμάς με την ψυχή σου
Δεν το βάζεις κάτω
Αγωνίζεσαι
Μέχρι τέλους

«Ημέρες Οργής» στη Μέση Ανατολή

Η Φάταχ του Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς κάλεσε τους Παλαιστίνιους να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους κατά της απόφασης των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Σε ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα αργά το βράδυ του Σαββάτου, έπειτα από τρεις ημέρες βίαιων επεισοδίων στη διάρκεια των οποίων τέσσερις Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν, η Φάταχ ζητεί «να συνεχιστεί η σύγκρουση και να επεκταθεί σε όλα τα σημεία που είναι παρών ο ισραηλινός στρατός».

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση της Ουάσινγκτον, ο Αμπάς αποφάσισε να μην συναντηθεί με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο Μάικ Πενς όταν αυτός επισκεφθεί το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη στα μέσα Δεκεμβρίου, όπως δήλωσε ο σύμβουλός του Μάζντι αλ Χαλίντι.

Νετανιάχου: Οι Παλαιστίνιοι να αντιληφθούν τη νέα πραγματικότητα

Ωστόσο, ο Νετανιάχου, από το Παρίσι όπου βρίσκεται και μετά τη συνάντηση που είχε με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, υπήρξε σαφής: Όσο πιο σύντομα αντιληφθούν οι Παλαιστίνιοι την πραγματικότητα ότι η Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του Ισραήλ, τόσο πιο σύντομα θα υπάρξει ειρήνη στη Μέση Ανατολή, διαμήνυσε.

Εκρηξη οργής και αιματηρές συγκρούσεις στη Γάζα: ένας νεκρός, 200 τραυματίες

Σφοδρές συγκρούσεις ξέσπασαν σήμερα στην Ιερουσαλήμ και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη ανάμεσα στις ισραηλινές δυνάμεις και Παλαιστινίους που εκδήλωσαν την «οργή» τους για την αναγνώριση εκ μέρους των ΗΠΑ της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισράηλ. Από πυρά του ισραηλινού στρατού στη λωρίδα της Γάζας έχει σκοτωθεί ήδη ένας Παλαιστίνιος, ενω το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας αναίρεσε την προηγούμενη ανακοίνωσή του που μιλούσε και για δέυτερο νεκρό, διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για τραυματία που βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση.

Ο Μαχμούντ αλ-Μάσρι, 30 ετών, σκοτώθηκε ανατολικά του Χαν Γιούνες, κοντά στον φράχτη ασφαλείας που κλείνει ερμητικά τα σύνορα του Ισραήλ με τη λωρίδα της Γάζας.
Ο ισραηλινός στρατός δήλωσε πως εκατοντάδες Παλαιστίνιοι έβαλαν φωτιά σε λάστιχα αυτοκινήτων και εκτόξευσαν πέτρες εναντίον των στρατιωτών στην άλλη πλευρά των συνόρων. «Στη διάρκεια των ταραχών στρατιώτες πυροβόλησαν επιλεκτικά εναντίον δύο από τους κύριους υποκινητές και τα πλήγματα επιβεβαιώθηκαν», αναφέρεται στην ανακοίνωση του στρατού.

«Στην Ελλάδα σε λένε κωλότουρκο, στην Τουρκία σε λένε γκιαούρ»

«Είναι δύσκολο να είσαι μειονοτικός σε όποια χώρα και να βρίσκεσαι. Άμα συμβεί κάτι στην Ελλάδα σε λένε κωλότουρκο, πας στην Τουρκία σε λένε γκιαούρ». Ο 46χρονος Οσκάν ξέρει πολύ καλά για ποιο πράγμα μιλάει. Είναι «γέννημα – θρέμμα», όπως με περηφάνια συχνά τονίζει στη συζήτησή μας, Κομοτηναίος. Εκεί γεννήθηκε, εκεί μεγάλωσε. Μουσουλμάνος στο θρήσκευμα, μέλος της μειονότητας. Στο δημοτικό πήγε στο μειονοτικό σχολείο κοντά στο μεγάλο πάρκο της πόλης. Αργότερα στο γυμνάσιο, οι γονείς του τον έστειλαν στο ελληνικό σχολείο για να μάθει καλά και τα ελληνικά. Έκανε πολλές δουλειές για να ζήσει και να συντηρήσει την οικογένειά του, κυρίως όμως δούλεψε ως χειριστής μηχανημάτων.

Αυτό κάνει και τώρα που ζει μαζί με τη γυναίκα του και τον 16χρονο γιο του σε μια μικρή κωμόπολη κοντά στην Κολωνία. Η κρίση στην Ελλάδα δεν έκανε διακρίσεις σε χριστιανούς και μουσουλμάνους. Το 2013 ένας συγγενής του στο Μόναχο προσφέρθηκε να τον βοηθήσει, ωστόσο η Γερμανία δεν ήταν παράδεισος. «Και χριστιανοί και μουσουλμάνοι το ίδιο σε εκμεταλλεύονται. Οι παλιοί μετανάστες που ήρθαν πριν από μας είναι αλλιώς. Θέλανε να δουλεύουμε με καθόλου λεφτά ή με πολύ λίγα» λέει γεμάτος πίκρα.

Υεμένη, ώρα μηδέν

 AP Photo/Hani Mohammed, File

Κάτω από την ασφυκτική πίεση των ανθρωπιστικών υπηρεσιών του ΟΗΕ, ο υπό σαουδαραβική ηγεσία συνασπισμός που (με τις «πλάτες» Αμερικανών και Ευρωπαίων) εξακολουθεί τον βρόμικο πόλεμο κατά του λαού της Υεμένης επέτρεψε χτες την προσγείωση τριών αεροσκαφών που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στην πρωτεύουσα Σαναά, για πρώτη φορά εδώ και αρκετές εβδομάδες.

Συντάκτης:
Γιώργος Τσιάρας

Ως γνωστόν, ο αραβικός συνασπισμός έχει προχωρήσει από τις 6 Νοεμβρίου στο «σφράγισμα» όλων των λιμανιών και αεροδρομίων της Υεμένης που ελέγχονται από τους αντάρτες Χούτι, με το επιχείρημα ότι προσπαθεί να σταματήσει την είσοδο στη χώρα όπλων από το Ιράν, ενώ προχώρησε και σε πυραυλική επίθεση κατά του αεροδρομίου της Σαναά, καταστρέφοντας κάποια από τα ηλεκτρονικά συστήματα αεροπλοΐας του.
Οι βόμβες, οι πύραυλοι και οι οβ
AP Photo/Hani Mohammed, Fileίδες δεν αρκούν κι έτσι οι χώρες του Περσικού που πρωταγωνιστούν στην τραγωδία της Υεμένης επιστρατεύουν ανοιχτά το συλλογικό όπλο της πείνας και των επιδημιών για να γονατίσουν τους σιίτες αντάρτες και το μεγάλο κομμάτι του λαού της Υεμένης που τους στηρίζει στη διαμάχη τους με τους ξένους εισβολείς...
Σταγόνα στον ωκεανό

45.000 Καταλανοί στις Βρυξέλλες: Μια ιστορική διαδήλωση που τα ΜΜΕ ούτε είδαν ούτε άκουσαν!…

του Γιώργου Μητραλια

 

“Για μιαν ακόμα φορά, η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ για την Καταλονία δεν σημαίνει και ότι δεν σημειώνεται εκεί τίποτα άξιο να μνημονευθεί. Συμβαίνει μάλιστα το διαμετρικά αντίθετο”. Όχι, ο πιστός αναγνώστης των άρθρων μας δεν κάνει λάθος: Αυτές είναι όντως οι πρώτες αράδες του προηγούμενου κειμένου μας, (1) αλλά -αλίμονο- ταιριάζουν απόλυτα και στο σημερινό. Και καθώς φαίνεται, θα ταιριάζουν και στο επόμενο, στο μεθεπόμενο και σε όλα τα κατοπινά για το “καταλανικό ζήτημα”. Γιατί; Μα, επειδή η σιωπή των ΜΜΕ όχι μόνο είναι πιο εκκωφαντική από ποτέ, αλλά και είναι πια γενική, μεθοδευμένη, κεντρικά οργανωμένη και αρκούντως προκλητική για να στέλνει όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται το εξής μήνυμα: “Καθείστε φρόνιμα αν δεν θέλετε να πάθετε αυτά που κάνουμε τώρα στους Καταλανούς”!

Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις μας δίνει η “εκκωφαντική σιωπή” της συντριπτικής πλειοψηφίας των ευρωπαϊκών και ελληνικών ΜΜΕ για ένα τεράστιο και εντυπωσιακό γεγονός χωρίς ιστορικό προηγούμενο που συνέβη την Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017 στη καρδιά της “πρωτεύουσας” της (Ενωμένης) Ευρώπης, στις Βρυξέλλες: Την διαδήλωση 45.000 Καταλανών υπέρ της ανεξαρτησίας της χώρας τους και ενάντια στην άγρια καταστολή που υφίστανται από μέρους του καθεστώτος της Μαδρίτης.

Οι Επιτροπές Υπεράσπισης της Δημοκρατίας (CDR) φέρνουν τα πάνω κάτω στην Καταλονία! Σάββατο, 2 Δεκεμβρίου 2017 ·

Εν μέσω της πιο απίστευτης καταστολής

Για μιαν ακόμα φορά, η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ για την Καταλονία δεν σημαίνει και ότι δεν σημειώνεται εκεί τίποτα άξιο να μνημονευθεί. Συμβαίνει μάλιστα το διαμετρικά αντίθετο.
Για παράδειγμα, η καταστολή έχει πάρει πια ιστορικές διαστάσεις και ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο “εν καιρώ ειρήνης” και μάλιστα σε ένα ευρωπαϊκό “δημοκρατικό κράτος”, ανατρέπει βεβαιότητες, μας εισάγει σε μια νέα (εφιαλτική) εποχή και δημιουργεί εντελώς νέα δεδομένα για ολάκερη την Ευρώπη.
Νέα δεδομένα που -λογικά- θα έπρεπε να κάνουν τους Ευρωπαίους δημοκράτες και αριστερούς να έχουν ξεσηκωθεί για να προλάβουν την επερχόμενη καταστροφή. Και ιδού εντελώς συνοπτικά τι συμβαίνει εν μέσω... προεκλογικής εκστρατείας και μόλις τρεις βδομάδες πριν από τις εκλογές που θα κρίνουν το μέλλον της Καταλονίας.

Έχουμε λοιπόν και λέμε:

700 δήμαρχοι που διώκονται ποινικά, η μισή (δημοκρατικά εκλεγμένη) καταλανική κυβέρνηση στη φυλακή και η άλλη μισή στην εξορία, 1.066 τραυματίες από την αστυνομική καταστολή, και 200 μπλοκαρισμένες ιστοσελίδες.