Με αφορμή την Ιταλία…

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Τα πρόσφατα γεγονότα στη γειτονική Ιταλία είναι λίγο πολύ γνωστά και δεν χρειάζεται να επανέλθουμε επαναλαμβάνοντάς τα. Η Ιταλία οδεύει μέσα από μια βαθιά θεσμική – συνταγματική κρίση σε νέες εκλογές -πιθανόν αρχές του φθινοπώρου- με μοναδική διακύβευση την εθνική της κυριαρχία και ανεξαρτησία, ή την οριστική υποταγή της στο υπερεθνικό αυτοκρατορικό μόρφωμα της γερμανικής Ευρώπης. Οι «αγορές» εν τω μεταξύ τρίζουν τα δόντια τους μυρίζοντας φρέσκο «αίμα»!

Έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πως παρουσιάζονται τα γεγονότα αυτά στην Ιταλία στο εσωτερικό της χώρας μας.

Οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι

Τα γνωστά φασιστοειδή της πληρωμένης δημοσιογραφίας και τα στελέχη των ευρώδουλων κομμάτων, έσπευσαν αμέσως να χειροκροτήσουν τις ενέργειες του Ιταλού προέδρου Ματταρέλλα, αφού έτσι διασώζεται -προσώρας- το «υπέρτατο αγαθό» της «δημοκρατίας» του ευρώ που, προς στιγμήν κινδύνευσε στην Ιταλία, με συνέπειες στο σύνολο της ευρωένωσης, από την «ακροδεξιά» και τους «λαϊκιστές».

Προκειμένου μάλιστα να «νομιμοποιήσουν» την άποψή τους ανακάλυψαν στο ιταλικό σύνταγμα ρυθμίσεις που δίνουν το «αυτοκρατορικό» δικαίωμα στο εκεί πρόεδρο της δημοκρατίας να αρνείται την εκπεφρασμένη βούληση της λαϊκής πλειοψηφίας στο όνομα των αγορών.

Κυρώσεις κατά Βενεζουέλας από την ΕΕ - Την ώρα που βράζει η Ιταλία για το συνταγματικό πραξικόπημα .."Οι εκλογές εν ήταν «ελεύθερες δίκαιες και διαφανείς»" .

- Σε αντίθεση με τις εκλογές στην Ιταλία, σε αντίθεση με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος σε Ελλάδα, ή με τα αντίστοιχου σε Κύπρο, Δανία και Ιρλανδία παλιότερα; Δεν πήρε παράδειγμα ο Μαδούρο πό τις "ελεύθερες δίκαιες και διαφανείς" εκλογές στην Ουκρανία, που επέβαλλε και αναγνώρισε η Ε.Ε.... Από τον διορισμό κυβερνήσεων σε μια σειρά από χώρες εντός και εκτός Ε.Ε.

Ο Μαδούρο από τη πλευρά του, τόνισε πως η ανακοίνωση είναι αναιδής και κάλεσε την ΕΕ να σταματήσει να χώνει την μύτη της στο εσωτερικό της Βενεζουέλας.

- Στην στυγνή και απάνθρωπη ανακοίνωσήτης η Ε.Ε. αποκαλύπτει ότι θα προπαθήσει να "πνίξειν" οικονομικά την Βενεζουέλα, να την καταστρέψει οικονομικά καταφέρνοντας ταυτόχρονα το ακατόρθωτο ... τα μέτρα αυτά του οικονομικού στραγγαλισμού... "να μην βλάπτουν τον πληθυσμό της Βενεζουέλας, τα βάσανα του οποίου θέλει να ανακουφίσει η ΕΕ" !!!

- Η ΕΕ αποφάσισε την Δευτέρα την επιβολή νέων κυρώσεων κατά της κυβέρνησης Μαδούρο, με τους υπουργούς Εξωτερικών να αναφέρουν σε ανακοίνωση τους πως θέλουν να «ανακουφίσουν» τον λαό της Βενεζουέλας. «Η ΕΕ σκοπεύει να αντιδράσει γρήγορα, σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται, για να επιβάλει νέα περιοριστικά, στοχευμένα και αναστρέψιμα μέτρα, τα οποία έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να μην βλάπτουν τον πληθυσμό της Βενεζουέλας, τα βάσανα του οποίου θέλει να ανακουφίσει η ΕΕ».

Παράλληλα, ο Γερμανός υπουργός αρμόδιος για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Μίχαελ Ροτ, υποστήριξε ότι οι πρόσφατες εκλογές που ανέδειξαν νικητή τον Μαδούρο με μεγάλη διαφορά «δεν ήταν ελεύθερες, δίκαιες και διαφανείς», ενώ πρόσθεσε πως «θα συνεχίσουμε τη συζήτηση για να περιληφθούν κι άλλα άτομα στο πρόγραμμα των κυρώσεων, προκειμένου να μπορέσουν να αποφασιστούν επισήμως τα μέτρα τον Ιούνιο».

Ανθρώπινο Είδος: Τόσο μικρό σε πληθυσμό αλλά απόλυτα καταστροφικό

Η πρώτη καταγραφή της ζωής στη Γη αποκαλύπτει τόσο το εκπληκτικά ελάχιστο ποσοστό που αντιπροσωπεύει το ανθρώπινο είδος συγκριτικά με τα άλλη είδη, όσο και τον δυσανάλογα τεράστιο αντίκτυπο που παρά ταύτα έχει επί όλων των άλλων πλασμάτων.

Σύμφωνα με την πρώτη μελέτη για τη ζωή στον πλανήτη μας η ανθρωπότητα είναι ταυτόχρονα ασήμαντη και εντελώς κυρίαρχη στον «χάρτη» της ζωής στη Γη.

Σύμφωνα με τη μελέτη, τα 7,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιπροσωπεύουμε μόλις το 0,01% όλων των ζωντανών πλασμάτων. Ωστόσο, από την αυγή του πολιτισμού, η ανθρωπότητα έχει προκαλέσει την απώλεια του 83% των άγριων θηλαστικών και των μισών από τα είδη του φυτικού βασιλείου, ενώ αντίθετα, τα ζώα που ο άνθρωπος προορίζει για εκτροφή αφθονούν.

Η νέα μελέτη αποτελεί την πρώτη συνολική εκτίμηση κάθε μορφής έμβιου όντος και ανατρέπει δεδομένα ετών. Τα βακτήρια είναι πράγματι μια σημαντική μορφή ζωής -συγκεκριμένα, αντιπροσωπεύουν το 13% των πάντων- αλλά τα φυτά τα επισκιάζουν όλα, καθώς αντιπροσωπεύουν το 82% του συνόλου της λεγόμενης «ζωντανής ύλης». Όλα τα άλλα πλάσματα, από τα έντομα μέχρι τους μύκητες, τα ψάρια και τα ζώα, αποτελούν μόλις το 5% της παγκόσμιας βιομάζας.

Μια άλλη έκπληξη σε σχέση με τα στοιχεία της μελέτης είναι ότι η ζωή στους ωκεανούς αντιπροσωπεύει μόνο το 1% της συνολικής βιομάζας. Η συντριπτική πλειοψηφία της ζωής είναι χερσαία και ένα μεγάλο μέρος -το 1/8- είναι βακτήρια «θαμμένα» βαθιά κάτω από το έδαφος.

ΕΕ και ΔΝΤ επιβάλλουν στην Ιταλία χούντα «τεχνοκρατών»

«Το ευρώ είναι ένας ζουρλομανδύας που κατασκευάστηκε στη Γερμανία». Το Βερολίνο, συνεχίζει «δεν έχει αλλάξει την άποψή του για το ρόλο του στην Ευρώπη από την εποχή του Ναζισμού». Η συμμετοχή δε στην ευρωζώνη «περιλαμβάνει φασισμό χωρίς δικτατορία και, από οικονομική σκοπιά, μια μορφή ναζισμού, χωρίς μιλιταρισμό»! Όλα αυτά κι άλλα εξ ίσου ενδιαφέροντα γράφει κατά λέξη ο Πάολο Σαβόνα, που προτάθηκε από το λαϊκό και κεντρώο Κίνημα των Πέντε Αστέρων και την ακροδεξιά Λίγκα του Βορρά για νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, στο βιβλίο του Σαν εφιάλτης, σαν όνειρο.

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η απόρριψή στη συνέχεια από τον πρόεδρο της Ιταλικής δημοκρατίας, Σέρτζιο Μοταρέλα, του Πάολο Σαβόνα που περιλαμβανόταν στην πρόταση του εντολοδόχου πρωθυπουργού Τζουσέπε Κόντε με το σκεπτικό ότι «θα μπορούσε να προκαλέσει την αναπόφευκτη έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ» οδήγησε την πολιτική κρίση στην Ιταλία σε κορύφωση. Η πραξικοπηματική στάση του Ιταλού προέδρου που λειτούργησε σαν εμπορικός αντιπρόσωπος της Γερμανίας στην Ιταλία, ήταν πλήρως προβλέψιμη γιατί εδώ και εβδομάδες δεν άφηνε ευκαιρία να πάει χαμένη και να μη δηλώσει πώς θα έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να διασφαλίσει τα συμφέροντα του ευρώ. Η απόφαση δε την Κυριακή, 28 Μαΐου του Ματαρέλα να δώσει την εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης τεχνοκρατών στο πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ, και πρώην στέλεχος της ιταλικής κεντρικής τράπεζας Κάρλο Κοταρέλι, ώστε να οδηγήσει την Ιταλία σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο εξωθεί τα πράγματα στα άκρα. Οδηγεί την Ιταλία σε μετωπική σύγκρουση με το Τέταρτο Ράιχ που πιθανότατα παρήγγειλε κι όχι απλώς θεώρησε ευπρόσδεκτη τη νέα προσφυγή στις κάλπες. Χρειάζεται πολύ απειρία για να θεωρηθούν τυχαία τα λόγια του Ιταλού εφημεριδοπώλη από το κέντρο της Ρώμης (ναι, καλά διαβάσατε…) με τα οποία ξεκινούσε την ανάλυσή του το γερμανικό περιοδικό Spiegel, κι ο οποίος προέβλεπε ότι τον Σεπτέμβρη θα έχουμε εκλογές…

Το εν εξελίξει συνταγματικό πραξικόπημα στη γειτονική μας χώρα προσφέρεται ωστόσο για πολλά και σοβαρότατα συμπεράσματα. Αξιολογούμε:

Δίκη Ηριάννας - Περικλή: «Δεν είμαι μια στατιστική…»

Με την εισαγγελική πρόταση και τις αγορεύσεις της υπεράσπισης θα συνεχιστεί στις 28 Ιουνίου η δίκη της Ηριάννας και του Περικλή.

Σήμερα οι δύο κατηγορούμενοι κατέθεσαν ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Αθήνας, που εκδικάζει σε δεύτερο βαθμό την υπόθεσή τους.

Η 29χρονη διδακτορική υποψήφια στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο 34χρονος πτυχιούχος Γεωπονικής, που είναι κρατούμενοι από τον περασμένο Ιούνιο –καθώς δεν έχει δοθεί αναστολή στην εκτέλεση των ποινών τους– βρίσκονται υπό την κρίση των δικαστών για την έφεσή τους και ενώ ήδη πολλοί νομικοί έχουν διατυπώσει έντονους προβληματισμούς τόσο για τα στοιχεία βάσει των οποίων οι δύο νέοι καταδικάστηκαν σε πρώτο βαθμό όσο και για την άρνηση της δικαιοσύνης να επιτρέψει την έξοδο τους από τη φυλακή

Απολογία του Περικλή

Με τις απαντήσεις του Περικλή σε ερωτήσεις δικαστών και εισαγγελέα αναλώθηκε το μεγαλύτερο μέρος της απολογίας του:

Πρόεδρος: Στη Βαρκελώνη συναντήσατε τρομοκράτες;

Περικλής: Όχι.

Πρόεδρος: Στη Βουλγαρία;

Περικλής: Δεν πήγα.

Στους δρόμους η αγγλική εργατική τάξη για καλύτερους μισθούς

Χιλιάδες εργαζόμενοι κατέκλυσαν σήμερα τους δρόμους στο κέντρο του Λονδίνου για να διεκδικήσουν «μια νέα συμφωνία» για τις συνθήκες εργασίας και να μπει ένα τέλος στη συμπίεση των μισθών τους, τη σφοδρότερη, όπως καταγγέλλουν, στη σύγχρονη ιστορία της χώρας τους.

Στην κινητοποίηση συμμετείχε και ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν.

Η Ομοσπονδία Συνδικαλιστικών Ενώσεων (Trades Union Congress) διοργάνωσε την πορεία με αιτήματα την αύξηση του κατώτατου μισθού, τη βελτίωση της ασφάλειας στους χώρους εργασίας και τις επενδύσεις στις δημόσιες υπηρεσίες.

«Αυτή η διαδήλωση σήμερα έχει να κάνει με τα εργασιακά δικαιώματα, τις προσπάθειες που πρέπει να καταβάλουμε συλλογικά αλλά πάνω απ’ όλα είναι μια διακήρυξη ότι θα διαδηλώνουμε όσο χρειαστεί, υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης και της κοινωνικής αξιοπρέπειας» επισήμανε ο Τζέρεμι Κόρμπιν ενώπιον των διαδηλωτών.

Οι συνδικαλιστικές ενώσεις καταγγέλλουν ότι οι μισθοί δεν προβλέπεται να επιστρέψουν στα επίπεδα προ της κρίσης έως το 2025. Πρόκειται για τη χειρότερη περίοδο μισθολογικής στασιμότητας των τελευταίων δύο αιώνων.

Σουδάν: 19χρονη καταδικάστηκε σε θάνατο γιατί σκότωσε τον σύζυγο και βιαστή της

Την έντονη αντίδρασή της για το γεγονός ότι δικαστήριο του Σουδάν επέβαλε τη θανατική ποινή σε έφηβη που κατηγορείται ότι σκότωσε, αμυνόμενη, τον σύζυγο και βιαστή της εξέφρασε η Διεθνής Αμνηστία.

Η Νούρα Χουσέιν Χάμαντ, 19 χρονών, είναι «θύμα» και «η ποινή η οποία της επιβλήθηκε είναι ανυπόφορα απάνθρωπη», δήλωσε ο Σέιφ Μαγκάνγκο, υποδιευθυντής του τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας που είναι αρμόδιο για την Ανατολική Αφρική, το Κέρας της Αφρικής και την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών. «Η ποινή του θανάτου είναι η πιο σκληρή, απάνθρωπη και ταπεινωτική τιμωρία. Η επιβολή της σε ένα θύμα βιασμού δεν κάνει τίποτε άλλο πέρα από το να υπογραμμίζει το ότι οι σουδανικές αρχές δεν αναγνωρίζουν τη βία την οποία υπέστη» η νέα, πρόσθεσε ο Μαγκάνγκο.

Η Νούρα Χουσέιν καταδικάστηκε σε θάνατο διότι σκότωσε τον Αμπντουλραχμάν Χαμάντ, τον άνδρα τον οποίο την υποχρέωσε να παντρευτεί ο πατέρας της όταν έκλεισε τα 16 της χρόνια. Ο νόμος στο Σουδάν επιτρέπει να παντρεύονται παιδιά από την ηλικία των 10 ετών και πάνω. «Οι σουδανικές αρχές θα όφειλαν να ακυρώσουν αυτήν τη χονδροειδώς άδικη καταδίκη και να εγγυηθούν το δικαίωμα της Νούρα σε μια δίκαιη (επαναληπτική) δίκη, η οποία θα πάρει υπόψη τα ελαφρυντικά» στοιχεία όσον αφορά τις περιστάσεις της ανθρωποκτονίας, έκρινε η ΜΚΟ.

Μάης του '36: Ο ματωμένος θρίαμβος και ο συγκλονιστικός «Επιτάφιος»

Μία από τις κορυφαίες στιγμές, ηρωικές και τραγικές, ταυτόχρονα, του ελληνικού εργατικού κινήματος, αποτελεί, αναμφισβήτητα, ο ματωμένος Μάης του 1936 στην Θεσσαλονίκη. Ο οποίος έγινε και η αιτία για την δημιουργία του εμβληματικού αριστουργήματος της νεοελληνικής λογοτεχνίας και εκ των κορυφαίων ελληνικών λογοτεχνικών έργων του 20ού αιώνα, του «Επιτάφιου», του Γιάννη Ρίτσου.

Τα τραγικά γεγονότα του Μάη του ’36 είναι η κορύφωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον Μεσοπόλεμο, η οποία κλιμακώθηκε με την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση του 1929, μέσα σε ένα διεθνές κλίμα που χαρακτηριζόταν από το δημοκρατικό πείραμα της Ισπανίας και την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικά, το 1933 έγιναν 360 απεργίες σε όλη την χώρα και σε πλήθος κλάδων, με συμμετοχή 120.000 εργατών, ενώ το 1934 έγιναν 480 απεργίες με συμμετοχή 180.000 εργατών(1).

Η κλιμάκωση αυτή αποκτά χαρακτηριστικά κοινωνικής έκρηξης με την έλευση του 1936. Κατά τους πρώτους μήνες εκείνης της χρονιάς και μέχρι τον Μάρτιο απεργούν ήδη πάνω από 200.000 εργάτες. Απεργιακές κινητοποιήσεις οργανώνουν και οι επαγγελματίες, ενώ στην επαρχία οι αγρότες οργανώνουν μαζικά συλλαλητήρια. Αντίστοιχα, οι φοιτητές οργανώνουν πολύπλευρες κινητοποιήσεις διεκδικώντας πανεπιστημιακές και γενικότερες δημοκρατικές ελευθερίες(2).

Το κράτος απαντά με άγρια καταστολή σε όλη την χώρα. Τον Ιανουάριο του 1936 έγιναν 117 συλλήψεις, 18 φυλακίσεις, 37 εξορισμοί, 33 τραυματισμοί, 1 δολοφονία, 38 βασανισμοί, 13 απαγορεύσεις συνεδρίων και συγκεντρώσεων, 1 αστυνομική έρευνα, 4 διαλύσεις σωματείων και 3 κατασχέσεις.

Σεξουαλική Παιδική Κακοποίηση: Η Μάστιγα Που (Επιλέγουμε Να) Αγνοούμε...

Μετά τα τελευταία περιστατικά και τις πολύκροτες υποθέσεις στη χώρα μας, η κοινή γνώμη φαίνεται να έχει ευαισθητοποιηθεί για ένα θέμα που παλαιότερα αγνοούσε – ή, καλύτερα, επέλεγε να αγνοεί, βυθιζόμενη στη σιωπή. Σε μία μάλλον βολική σιωπή. 

Πρόκειται φυσικά για το ζήτημα της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών, στο πλαίσιο της γενικότερης παιδικής κακοποίησης και καταπάτησης των δικαιωμάτων του.

Τι είναι, όμως, παιδική κακοποίηση; Είναι κάθε πράξη ή σειρά πράξεων ή παράλειψη εκ μέρους ενός γονιού ή άλλου ατόμου που φροντίζει το παιδί, η οποία έχει ως συνέπεια τη βλάβη, το δυναμικό για βλάβη ή απειλή βλάβης ενός παιδιού (WHO,CDC). Οι βασικές κατηγορίες στις οποίες διακρίνεται η κακοποίηση είναι οι εξής: παραμέληση, σωματική κακοποίηση, ψυχολογική/συναισθηματική κακοποίηση και σεξουαλική κακοποίηση.

Συγκεκριμένα, ως σεξουαλική κακοποίηση θεωρείται η συμμετοχή ή έκθεση παιδιών ή εφήβων σε πράξεις σεξουαλικού περιεχομένου, οι οποίες υποκινούνται από κάποιον ενήλικα και έχουν ως απώτερο σκοπό τη διέγερση ή ικανοποίηση του τελευταίου. Στις πράξεις αυτές συμπεριλαμβάνονται: θωπεία στα γεννητικά όργανα, η διείσδυση καθ΄ οποιονδήποτε τρόπο, ο αιμομικτικός βιασμός, η παιδεραστία, η παραγωγή πορνογραφικού υλικού και η προώθηση στην πορνεία (Medline Plus. U.S. National Library of Medicine,2008)

Κατά κανόνα, ο ενήλικας είναι ένα άτομο υπεράνω πάσης υποψίας που έχει σχέση φροντίδας ή οικειότητας με το θύμα, και ανήκει στο στενό κύκλο εμπιστοσύνης του ή ακόμη και στο οικογενειακό-κοινωνικό περιβάλλον. Αντιθέτως, σπανιότερες είναι οι περιπτώσεις στις οποίες το θύμα και ο θύτης δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο συντριπτικό ποσοστό των περιπτώσεων οι θύτες είναι συγγενικά πρόσωπα του θύματος, ενώ περίπου μόνο σε ένα 10% των περιπτώσεων υπολογίζεται ότι οι δράστες είναι ξένοι ως προς το θύμα.(Widom CS et al.,2007)

Slum tourism: Όταν η φτώχεια γίνεται τουριστικό αξιοθέατο

Μάρθα Κίσκιλα

Μπορεί οι διακοπές να είναι συνδεδεμένες γα τους περισσότερους με στιγμές ανεμελιάς, χαλάρωσης και ξενοιασιάς αλλά τα τελευταία χρόνια ένα είδος τουρισμού γίνεται όλο και πιο δημοφιλές. Ο «τουρισμός της παραγκούπολης» (slum tourism) εμφανίστηκε ως μία εναλλακτική μορφή τουρισμού που είχε στόχο την αναζήτηση της «αυθεντικής εμπειρίας», η οποία συνδέεται με μια άλλη όψη της πραγματικότητας από αυτή που ο τουρίστας έχει συνηθίσει στην καθημερινότητά του. Βασική θεματική αυτού του τουρισμού είναι οι οργανωμένες εκδρομές σε υποβαθμισμένες περιοχές και παραγκουπόλεις.

Σήμερα, η πλούσια πολιτιστική κληρονομιά κάνει τη Μανίλα έναν δημοφιλή προορισμό, αλλά ορισμένοι αισθάνονται υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν την «ασφάλεια» των ιστορικών κέντρων για να πάρουν μια γεύση από την ανισότητα που κυριαρχεί στην πόλη. Οι τουριστικοί πράκτορες στις Φιλιππίνες και σε μέρη όπως η Βραζιλία και η Ινδία έχουν ανταποκριθεί στη ζήτηση, προσφέροντας «περιηγήσεις στις παραγκουπόλεις» για να δείξουν στους ξένους τις πιο φτωχές και περιθωριοποιημένες περιοχές τους.

Ωστόσο, πρόκειται για ένα αμφιλεγόμενο είδος τουρισμού που εκμεταλλεύεται τους κατοίκους των παραγκουπόλεων, υποβιβάζοντάς τους σε αξιοθέατα για εύπορους τουρίστες. Τι είναι αυτό που κινητοποιεί τους ταξιδιώτες που το επιλέγουν; Αλληλεγγύη; Περιέργεια; Κυνήγι μιας διαφορετικής εμπειρίας; Ένα είδος ηδονοβλεψίας; Ανάγκη επιβεβαίωσης και σύγκρισης; Το ερώτημα αυτό, αναπόφευκτα, δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση, καθώς εξάλλου ακόμα και τα πιο αλτρουιστικά μας αισθήματα πάντοτε κρύβουν ιδιοτέλεια. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι αυτό το είδος τουρισμού αυξάνει την ευαισθητοποίηση, δίνοντας πολλά παραδείγματα αποκατάστασης τοπικών κοινοτήτων.

Μπόμπι Σαντς, εις το όνομα της ελευθερίας του Ιρλανδικού λαού

«Κάποιος θα πρέπει να γράψει ένα ποίημα για τα βάσανα των απεργών πείνας. Θα 'θελα να το γράψω εγώ, αλλά πώς να το τελειώσω;» έγραψε στο ημερολόγιό του στις 10 Μαρτίου 1981 ο Sands.

Σαν σήμερα, 5 Μαΐου 1981, πέθανε, στα 27 χρόνια, ο Gerard Robert «Bobby» Sands μέλος του ΙRΑ αλλά και εκλεγμένος στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, μετά 66 μέρες απεργίας πείνας στην φυλακή Maze. Ο ίδιος ήταν ο ηγέτης της απεργίας πείνας του 1981 κατά την οποία άλλοι εννέα κρατούμενοι των φυλακών έχασαν τη ζωή τους αγωνιζόμενοι για την άρση του ειδικού καθεστώτος κράτησης των Ιρλανδών πολιτικών κρατουμένων. Λίγο πριν την απεργία πείνας ο Sands εξελέγη βουλευτής του βρετανικού κοινοβουλίου.

Ο Sands μπήκε στις τάξεις του IRA το 1972. Την ίδια χρονιά συνελήφθη για κατοχή όπλων που βρέθηκαν στο σπίτι που διέμενε. Καταδικάστηκε τον Απρίλη του 1973 σε φυλάκιση πέντε ετών και αφέθηκε ελεύθερος το 1976. Μέσα σε έξι μήνες, συλλαμβάνεται ξανά, έπειτα από βομβιστική επίθεση και ανταλλαγή πυρών. Η δίκη πραγματοποιήθηκε τελικά τον Σεπτέμβριο του 1977. Παρότι δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για την ενοχή του καταδικάστηκε σε 14 χρόνια φυλάκιση και στην φυλακή Maze. Αρχικά πάντως μεταφέρθηκε στη φυλακή Κράμλιν όπου πέρασε 15 ημέρες γυμνός σε απομόνωση, ενώ κάθε τρεις μέρες υποβαλλόταν σε υποχρεωτική από το φαγητό αποχή.

Οι κινητοποιήσεις των κρατούμενων του ΙRΑ απέναντι στο ειδικό καθεστώς φυλάκισής τους ξεκίνησε το 1980. Η βρετανική κυβέρνηση είχε κατατάξει τους Ιρλανδούς κρατούμενους πολέμου στη Βόρεια Ιρλανδία ως ειδική κατηγορία χωρίς δικαιώματα. Οι κρατούμενου του IRA και του INLA απέναντι σε αυτό το καθεστώς ξεκίνησαν τη «διαμαρτυρία της κουβέρτας». Οι κρατούμενοι αρνούνταν να φορούν τις στολές της φυλακής και είτε ήταν γυμνοί, είτε έφτιαχναν ρούχα από τις κουβέρτες τους. Ζητούσαν να μη φορούν στολές της φυλακής, να μην εργάζονται γι’ αυτήν, να έχουν ελεύθερη συναναστροφή με τους άλλους κρατουμένους, να μπορούν να οργανώνουν τις δικές τους εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες και να έχουν το δικαίωμα να δέχονται επίσκεψη και να δέχονται δέματα και γράμματα μια φορά την εβδομάδα.

Zama zamas, πεθαίνοντας για χρυσό

Χιλιάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, σε ένα άνοιγμα με πλάτος και ύψος ενός φέρετρου, εργάτες σπάζουν το βράχο με ένα φθαρμένο σφυρί και καλέμι, μπορεί να περάσουν μέρες κάτω από το έδαφος ενώ για να καταστέλλουν τον αυξανόμενο πανικό καπνίζουν φύλλα ενός «ιερού» φυτού.

Σχεδόν το μισό ποσοστό του χρυσού που έχει εξορυχθεί παγκοσμίως, προέρχεται από το Witwatersrand Basin, ένα στρώμα χρυσοποίκιλτου βράχου που εξαπλώνεται κάτω από την Νότια Αφρική.

Η Νότιος Αφρική ήταν κάποτε το συνώνυμο της εξόρυξης χρυσού. Ωστόσο, εξαιτίας της μαζικής βιομηχανικής παρακμής, πολλά από τα πιο παραγωγικά ορυχεία που γνώρισε ποτέ ο κόσμος βρίσκονται εγκαταλελειμμένα και αχρησιμοποίητα.

Η U.S. Geological Survey εκτιμά ότι η Νότιος Αφρική διατηρεί σχεδόν το 50% του χρυσού που δεν έχει εξορυχθεί παγκοσμίως. Στην πραγματικότητα, το Γιοχάνεσμπουργκ βρίσκεται στην κορυφή της μεγαλύτερης λεκάνης χρυσού που έχει ανακαλυφθεί ποτέ.

Έτσι με το ποσοστό ανεργίας να εκτιμάται μεταξύ του 40-50%, μάλλον δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι στα εγκαταλελειμμένα ορυχεία χρυσού σε όλη την περιοχή παρατηρείται μια έκρηξη παράνομης δραστηριότητας, αφού οι μετανάστες είναι συχνά οι τελευταίοι που αναζητούν επίσημη εργασία.

Άλλον αέρα αναπνέουν οι πλούσιοι και άλλον οι φτωχοί

Το χάσμα στην ποιότητα του αέρα μεταξύ πλουσίων

και φτωχότερων χωρών αυξάνεται σταθερά, σύμφωνα με νέα έκθεση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ). Η ποιότητα του αέρα στις πιο εύπορες χώρες βελτιώνεται σιγά σιγά, ενώ ο αέρας στις φτωχότερες χώρες εξακολουθεί να επιδεινώνεται, όπως αποκαλύπτει η μελέτη.

Ποσοστό μεγαλύτερο από το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού αναπνέει μολυσμένο αέρα, προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο οποίος κρίνει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για επτά εκατομμύρια θανάτους ετησίως.

«Τα τελευταία έξι χρόνια, το επίπεδο της μόλυνσης του ατμοσφαιρικού αέρα παρέμεινε υψηλό και λίγο πολύ σταθερό» αποκαλύπτει ο ΠΟΥ σε ανακοίνωσή του.

«Εννέα στους δέκα ανθρώπους αναπνέουν αέρα που περιέχει υψηλά επίπεδα ρύπων», επισημαίνει η υπηρεσία του ΟΗΕ, σημειώνοντας ότι ο αριθμός αυτός παραμένει ο ίδιος μετά τη δημοσίευση της προηγούμενης έκθεσης του ΠΟΥ για το ίδιο θέμα πριν από δύο χρόνια.

«Η μόλυνση του αέρα μας απειλεί όλους, αλλά πιο πολύ τους πιο φτωχούς και πιο περιθωριοποιημένους ανθρώπους», σημειώνει στην ανακοίνωση του ΠΟΥ ο γενικός διευθυντής του, Δρ Τέντρος Αντανόμ Γεμπρεγέσους.

Συγκρούσεις αστυνομίας και διαδηλωτών στο Παρίσι

Συγκρούσεις ξέσπασαν στο περιθώριο της πορείας για την Εργατική Πρωτομαγιά στο Παρίσι μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και περίπου 1.000 διαδηλωτών που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους.

Οι διαδηλωτές πέταξαν αντικείμενα εναντίον των αστυνομικών που απάντησαν με ρίψεις δακρυγόνων και νερό υπό πίεση, μετέδωσαν δημοσιογράφοι του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.

Σύμφωνα με το Reuters ορισμένοι από τους διαδηλωτές έσπασαν τα παράθυρα σε ένα McDonald's και πέταξαν βόμβες μολότοφ στο εσωτερικό του.

Η γαλλική αστυνομία προειδοποίησε σήμερα για το ενδεχόμενο συγκρούσεων με οργανώσεις αντιεξουσιαστών, τους επονομαζόμενους Black Blocs, έπειτα από την έκκληση που απηύθυναν στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης για μια «Ημέρα Επανάστασης».

Σύμφωνα με τις αρχές περίπου 1.200 διαδηλωτές με καλυμμένα χαρακτηριστικά εμφανίστηκαν στο περιθώριο της προγραμματισμένης πορείας των συνδικαλιστικών ενώσεων για την Πρωτομαγιά.

Στις εικόνες που μετέδωσε το Reuters διακρίνονται επίσης τα σπασμένα παράθυρα ενός χώρου στάθμευσης σε δρόμο κοντά στον σταθμό Austerlitz και ένα όχημα να έχει τυλιχθεί στις φλόγες.

Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς τους αστυνομικούς των μονάδων αντιμετώπισης ταραχών φωνάζοντας αντιφασιστικά συνθήματα και κρατώντας πανό κατά της κυβέρνησης, ενώ πέταξαν κροτίδες.

Πρωτομαγιά: «Κύριοι δικαστές…»

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τίποτα δεν χαρίστηκε. Το δικαίωμα του ανθρώπου να δουλεύει για να ζει και όχι να ζει για να δουλεύει. Το 8ωρο και το δικαίωμα στην ξεκούραση και στον ελεύθερο χρόνο. Το δικαίωμα για μόνιμη, σταθερή, δημιουργική και αξιοπρεπώς αμειβόμενη εργασία. Οι Συλλογικές Συμβάσεις, το δικαίωμα της κοινωνικής ασφάλισης, η άδεια, η συνδικαλιστική ελευθερία στους χώρους δουλειάς.

Τίποτα απ’ όλα όσα κατακτήθηκαν εδώ και ενάμιση αιώνα και που σήμερα ο καπιταλισμός τα παίρνει πίσω με «τόκο», δεν χαρίστηκε. Είναι ποτισμένο με αμέτρητο μόχθο, ιδρώτα και αίμα. Τίποτα δεν θα επιστραφεί από μόνο του. Ο,τι κερδήθηκε κι ό,τι χάθηκε, ό,τι κλάπηκε κι ό,τι «επιστραφεί», θα έχει πάνω του την ίδια σφραγίδα: Τη σφραγίδα της θυσίας, της αγωνίας, της ενότητας των εκατομμυρίων εργαζομένων.

Τίποτα απ΄ όλα όσα έμειναν ανεκπλήρωτα και που σήμερα οι «δουλοκτήτες» τα παρουσιάζουν σαν «αδύνατα», δεν θα χαριστεί. Θα είναι ο καρπός μιας αδιάκοπης σποράς αγώνων. Των αγώνων ώστε το νόμιμο και το ηθικό να συμπορευτεί με το δίκιο του εργάτη. Αυτή είναι η μόνη προοπτική που πάνω της μπορεί να φυτρώσει η ελπίδα για τον λαό – εργάτη.

Αν ο λαός παραιτηθεί από αυτή την προοπτική, τότε από την εξέγερση του Σικάγου, από τη ματωμένη Κυριακή του 1905 στη Ρωσία, από τον Μάη του ’36 και τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου, από τον τοίχο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του ’44, θα έχουν απομείνει μόνο οι αγχόνες των εκμεταλλευτών.

Πρωτομαγιά: Η ιστορία γραμμένη με αγώνες και αίμα

Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΣΤΟ ΣΙΚΑΓΟ – ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΛΛΕΡΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΜΑΤΗΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟ 1936

Η 1η Μαΐου κάθε χρόνου είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου, η οποία αποτέλεσε μια από τις κορυφαίες στιγμές της πάλης των τάξεων στη νεότερη εποχή. Το Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη. Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο».