Η βαριά σιωπή Μητσοτάκη για την υπόθεση Γεωργιάδη

H υπόθεση Νίκου Γεωργιάδη είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση για την ΝΔ και, προσωπικά, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν είναι μια ακόμη δικαστική υπόθεση – από τις αρκετές στις οποίες εμπλέκονται στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης -, δεν είναι απλό ζήτημα πολιτικής (ή μη) υποκρισίας, δεν είναι καν ένας ακόμη κρίκος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην επιχειρηματολογία της κυβέρνησης για την «φαυλότητα» του παλαιού πολιτικού συστήματος.

Είναι μια υπόθεση που αγγίζει τις πιο ευαίσθητες και, μαζί, τις πιο σκοτεινές πλευρές της κοινωνίας. Και γι αυτόν τον λόγο είναι κι ένα ζήτημα που, υπό άλλες συνθήκες, πολύ δύσκολα θα μπορούσε να μπει στο πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Η ίδια η στάση όμως της Νέας Δημοκρατίας μετά την πρωτόδικη καταδίκη του πρώην βουλευτή και συμβούλου του Κυριάκου Μητσοτάκη για ασέλγεια κατά ανηλίκων έναντι αμοιβής είναι εκείνη που ανοίγει μείζον πολιτικό ζήτημα – μείζον ζήτημα πολιτικής ηθικής και για την αξιωματικής αντιπολίτευση και για τον πρόεδρό της.

Η απόφαση του δικαστηρίου να επιβάλει, πρωτοδίκως, στον Νίκο Γεωργιάδη ποινή φυλάκισης 28 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 20 χιλιάδων ευρώ για το εν λόγω αδίκημα δεν σχολιάστηκε επισήμως από την ΝΔ και δεν βρήκε καν θέση σε μεγάλη μερίδα του αντιπολιτευόμενου Τύπου. Ανεπισήμως όμως, είτε μέσω «πηγών», είτε μέσω κορυφαίων στελεχών της, η αξιωματική αντιπολίτευση επέλεξε όχι μόνον να παράσχει πλήρη κάλυψη στον πρώην βουλευτή αλλά και να καταγγείλει πολιτική δίωξη και «πολιτικό κανιβαλισμό» σε βάρος του.

Η σκοτεινή ιστορία της Fiat

Ησυνεργασία των πολυεθνικών εταιρειών με τις χούντες δεν είναι είδηση. Ωστόσο, η ενίσχυση της τεκμηρίωσης αυτής της πραγματικότητας είναι εξαιρετικά χρήσιμη, αφενός διότι εξοπλίζει με γνώση για τους τρόπους με τους οποίους το κεφάλαιο χρησιμοποιεί στυγνές δικτατορίες προς όφελός του και εναντίον των λαών, αφετέρου, διότι φωτίζει την σκοτεινή δράση διάσημων εταιρικών σημάτων, που οφείλουν, προφανώς, να δώσουν, τουλάχιστον, δημόσια εξηγήσεις.

Πολύ περισσότερο όταν ο λόγος γίνεται για την Βραζιλία, ο νυν πρόεδρος της οποίας διαφημίζει τη νοσταλγία του για τη χούντα. Διότι η πλέον διαδεδομένη, ανίερη συνεργασία του είδους είναι αυτή της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen με τη χούντα στην Βραζιλία, από το 1964 μέχρι και το 1985. Μεταξύ άλλων, η υπηρεσία ασφάλειας της πολυεθνικής κατέδωσε αγωνιστές ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς, οι οποίοι στη συνέχεια συνελήφθησαν και βασανίστηκαν.

Δεν είναι όμως η μόνη. Μετά από μια διετή έρευνα της ερευνητικής δημοσιογραφικής ιστοσελίδας The Intercept Brasil, η οποία «ξεσκόνισε» έγγραφα από τα αρχεία της Ιταλίας και της Βραζιλίας και μίλησε με πρώην εργαζόμενους στη Fiat, πρώην επικεφαλής συνδικάτων και εισαγγελείς από τις δύο χώρες, έφερε στο φως αντίστοιχη, ανατριχιαστικά στενή σχέση του ιταλικού βιομηχανικού κολοσσού με το καθεστώς.

Ο συνταγματάρχης

Σήμερα, περισσότερα Fiat αυτοκίνητα παράγονται στη Βραζιλία από ό,τι σε οποιαδήποτε χώρα εκτός Ιταλίας. Είναι η τρίτη δημοφιλέστερη μάρκα αυτοκινήτων στη Βραζιλία και το εργοστάσιό της εκεί έχει τον μεγαλύτερο κύκλο κερδοφορίας από κάθε άλλο στην Νότια Αμερική. Αλλά πριν από 40 χρόνια, καθώς η Fiat αναπτυσσόταν στη βραζιλιάνικη οικονομία, ο «ορίζοντάς» της σκιαζόταν από την επερχόμενη «καταιγίδα».

Τα στοιχεία της υπόθεσης Γεωργιάδη: Από τη Μολδαβία στην καταδίκη για παιδεραστία

ΟΝίκος Γεωργιάδης, πρώην βουλευτής της ΝΔ, υπεύθυνος Πολιτικού Σχεδιασμού του κόμματος και στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, καταδικάστηκε πρωτόδικα για υπόθεση παιδεραστίας και συγκεκριμένα για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων. Πρόκειται για την υπόθεση μεγάλου κυκλώματος εκμετάλλευσης ανηλίκων που δρούσε στη Μολδαβία και είχε πελάτες από όλο τον κόσμο, πολλοί εκ των οποίων ήταν αξιωματούχοι και διπλωμάτες που ταξίδευαν στη χώρα για σεξοτουρισμό.

Ο Νίκος Γεωργιάδης κατονομάστηκε από τα ανήλικα αγόρια, θύματα του κυκλώματος, αλλά και από τον προαγωγό ως πελάτης τους. Το Δικαστήριο δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό, ωστόσο παρά την καταδίκη του δεν θα οδηγηθεί στη φυλακή, καθώς του επεβλήθη συνολική ποινή φυλάκισης 28 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 20 χιλιάδων ευρώ.

Συγκεκριμένα το Δικαστήριο επέβαλε στον Νίκο Γεωργιάδη: για το πρώτο θύμα ποινή 16 μηνών και για τα άλλα δύο ποινή 12 μηνών για το καθένα και κατά συγχώνευση ποινή 28 μηνών. Ακόμη του επέβαλε χρηματική ποινή για κάθε θύμα ύψους 10 χιλιάδων ευρώ, κατά συγχώνευση 20 χιλιάδες ευρώ. Πρόκειται για δύο αγόρια 16 και 17 ετών και έναν 15χρονο, ο οποίος έχει διαγνωστεί και με επιληπτικό σύνδρομο, από την Υπερδνειστερία. Ένα από τα αγόρια είχε μιλήσει και σε δημοσιογράφους για την κακοποίησή του από τον Νίκο Γεωργιάδη, ενώ υπάρχει και βιντεοσκοπημένο υλικό. Οι περιγραφές αυτού του υλικού έχουν μεταφερθεί αυτούσιες στο κατηγορητήριο. 

Γιατί δεν πέρασε η συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας των ζώων;

 Ελένη Μπέλλου

Απογοήτευση προκάλεσε η καταψήφιση της συνταγματικής αναγνώρισης της προστασίας των ζώων από τη Βουλή, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα. 

Η πρόταση

Την πρωτοβουλία πήρε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης και την υπέγραψαν άλλοι 51 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, ο Αναστάσιος Μεγαλομύστακας από την Ένωση Κεντρώων, ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος από τους ΑΝΕΛ. και ο ανεξάρτητος βουλευτής Σπύρος Δανέλλης. Στο κείμενο που συνυπέγραψαν πρότειναν τη συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας των ζώων, όχι μόνο ως πανίδας ενός συγκεκριμένου οικοσυστήματος, αλλά ως αυθύπαρκτα πλάσματα.

Η πρόταση που υποβλήθηκε στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος υπερψηφίστηκε από τους συμμετέχοντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και του ΚΙΝΑΛ και από τον ανεξάρτητο Γιώργο Μαυρωτά. Κατά της πρότασης ψήφισαν η ΝΔ, η Χρυσή Αυγή και η Ένωση Κεντρώων, ενώ το ΚΚΕ επιφυλάχτηκε να μιλήσει, όταν πρέπει να μιλήσει, δηλαδή στην Ολομέλεια.

Η πρωτοβουλία χαιρετίστηκε από το φιλοζωικό κίνημα, με την Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία (Π.Φ.Π.Ο.) να σημειώνει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι ένας κορυφαίος στόχος της, η συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας και ευζωίας των ζώων, βρήκε ευήκοα ώτα.

Συμπράττει με το Πράττω κι οδεύει προς ΣΥΡΙΖΑ η «Αριστερή Πρωτοβουλία» του ΠΑΣΟΚ

Την σύμπραξή της με το "ΠΡΑΤΤΩ" του Νίκου Κοτζιά αποφάσισε η Αριστερή Πρωτοβουλία ΠΑΣΟΚ, μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες της αριστερής πτέρυγας του πάλαι ποτέ κραταιού κόμματος, που είχε επικεφαλής της τον αείμνηστο Γιώργο Παναγιωτακόπουλο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αριστερή Πρωτοβουλία, συμπορευόμενη με το ΠΡΑΤΤΩ, θα στηρίξει στις επόμενες εκλογές τον Αλέξη Τσίπρα ως ηγέτη της Δημοκρατικής Παράταξης με γνώμονα την ήττα της δεξιάς και της ακροδεξιάς.

Σημειώνεται ότι η Αριστερή Πρωτοβουλία διατηρεί στις δυνάμεις της περισσότερα από 200 στελέχη πρώτης γραμμής και περί τα 4.000 στελέχη σε τοπικό επίπεδο.

Νεοναζί φύλακες σε …στρατόπεδα συγκέντρωσης

l

Ακούγεται εξωπραγματικό! Τη φύλαξη του πρώην στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Ζαξενχάουζεν ανέλαβε εταιρία σεκιούριτι, η οποία φέρεται να απασχολεί ως υπεργολάβο τουλάχιστον ένα άτομο που σχετίζεται με ακροδεξιούς – νεοναζί.

Την υπόθεση αποκάλυψε στις αρχές της εβδομάδας η εφημερίδα «Märkische Allgemeine Zeitung». Άμεση ήταν η αντίδραση του Άξελ Ντρέκολ, διευθυντή του Ιδρύματος Brandenburgische Gedenkstätten που διαχειρίζεται την ιστορική κληρονομιά του Ζαξενχάουζεν, όντας μάλιστα πρότυπο για αντίστοιχα ιδρύματα στη Βαυαρία και στην Κάτω Σαξονία. Το περιστατικό είναι “εντελώς απαράδεκτο”, δηλώνει ο Ντρέκολ στην «Deutsche Welle», διευκρινίζοντας ότι το ίδρυμα δεν διέθετε σχετική ενημέρωση. Πώς συνέβη αυτό;

Από τον Φεβρουάριο του 2018 τη φύλαξη του χώρου στο πρώην στρατόπεδο συγκέντρωσης έχει αναλάβει η εταιρία City Control, που εδρεύει κοντά στο Βερολίνο. Ως εδώ καλώς. Το ζήτημα είναι ότι η City Control επέλεξε ως υπεργολάβο για τη φύλαξη μία άλλη εταιρία σεκιούριτι από το Κότμπους, χωρίς να έχει λάβει γραπτή έγκριση, αν και θα ήταν υποχρεωμένη να τη ζητήσει, όπως προβλέπει το συμβόλαιο με το ίδρυμα Brandenburgische Gedenkstätten. Ο Ντρέκολ υποστηρίζει ότι θα εξετάσει “πολύ προσεκτικά” τα όσα έγιναν. Η συνεργασία με τον υπεργολάβο έχει ήδη τερματιστεί. Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες της DW, o ίδιος αμφισβητεί την εγκυρότητα των αιτιάσεων και θα προσφύγει στα δικαστήρια.

Αγανάκτηση στους επιζώντες του Ζαξενχάουζεν

O Mπέρνι Σάντερς έχει ένα πλεονέκτημα και δεν αφορά την οικονομία

Τζαμέλ Μπούι

Το πιο ηχηρό μήνυμα του Μπέρνι Σάντερς είναι οικονομικό, οργανωμένο γύρω από την κριτική της καπιταλιστικής ανισότητας και την έκκληση για επεκτατικά κοινωνικά προγράμματα. Το μήνυμα αυτό τον βοήθησε να καταλάβει τη δεύτερη θέση στις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος το 2016 και να επιστρέψει δυναμικά ως υποψήφιος για το χρίσμα στις εκλογές του 2020.

Δυστυχώς γι’αυτόν, οι θέσεις του για την οικονομική πολιτική ξεχωρίζουν λιγότερο σήμερα απ’ ό,τι το 2016. Οι αντίπαλοί του για το χρίσμα έχουν είτε υιοθετήσει δημοφιλείς ιδέες όπως το Medicare είτε χαράξει δικές τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Σάντερς δεν έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του. Και αυτό είναι το όραμά του για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ένα όραμα που συνδέει την έμφασή του στην πολιτική και οικονομική δικαιοσύνη στο εσωτερικό με ένα ευρύτερο σχέδιο διεθνούς συνεργασίας και αλληλεγγύης, αντιαυταρχισμού και προώθησης δημοκρατικών αξιών.

Ο Σάντερς διατύπωσε τις θέσεις του για την εξωτερική πολιτική σε δύο ομιλίες: το 2017 στο Westminster College του Μιζούρι - στον ίδιο χώρο όπου ο Γουίνστον Τσόρτσιλ εκφώνησε την ομιλία του για το «Σιδηρούν Παραπέτασμα» - και τον περασμένο Οκτώβριο στο Johns Hopkins School of Advanced International Studies.

Στη δεύτερη αυτή ομιλία του, ο Σάντερς ανέλυσε τη μεγάλη ιδεολογική μάχη που κατά την άποψή του θα σημαδέψει τον 21οαιώνα. Όπως είπε, η μάχη δεν θα δοθεί ανάμεσα σε μια φιλελεύθερη, δημοκρατική Αμερική και τους αντιφιλελεύθερους, αυταρχικούς αντιπάλους της, αλλά ανάμεσα στους φιλελεύθερους, δημοκρατικούς λαούς παντού και τον αντιφιλελευθερισμό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Ένα παγκόσμιο κίνημα προς τον αυταρχισμό, την ολιγαρχία και την κλεπτοκρατία θα βρεθεί αντιμέτωπο με ένα κίνημα που θα ενισχύει τη δημοκρατία, την ισονομία, την οικονομική, κοινωνική, φυλετική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη.

ΕΠΟΝ: Της Νιότης-των μεγάλων Ιδανικών και των Αγώνων

Επιμέλεια Βασίλης Λιόγκαρης 

Αφιέρωμα στα 76 χρόνια από την Γέννηση της Ιστορικής, ένδοξης και Ηρωΐκής ΕΠΟΝ.

-Της Νιότης-των μεγάλων Ιδανικών και των Αγώνων.

Κώστα Βάρναλη

Το κελάηδημα της Τσίχλας

Τσίχλα την παρανομιάζανε στο χωριό την Αννούλα. Κι έζησε και πέθανε Τσίχλα.

Ήτανε μιας μπουκιάς ανθρωπάκι. Αδύνατη, με ψιλά κανιά, δίχως βάρος, πετούμενη. Δεν περπατούσε-πήδαγε κι έτρεχε.

Αλλά για ποιο χωριό μιλάμε;

Για έν’ από κείνα τα βουνίσια, που σκαρφαλώνουνε στην πλαγιά του βουνού και είναι όλα τα ίδια. Όμορφα, μα φτωχά και μίζερα κι αφημένα στην τύχη τους κι από θεούς κι ανθρώπους.

Μια ρεματιά στην κατηφοριά με τις κόκκινες ροδοδάφνες και μια γιδόστρατα, που φέρνει μεσ’ από το δάσος των πέφκων στην κορφή του βουνού. Τόσο απόμερο, ξεχασμένο χωριό, που σχεδόν είχε κι αφτό ξεχάσει τ’ όνομα του.

Δεν του χρειαζότανε, λες και του’ πεφτε βάρος.

Αλλ’ όσο τους λείπουνε των μικρών αφτών χωριών, πολιτισμός, φροντίδα και χορτασιά, τόσο τους περισσέβ’ η ψυχή, ψυχή του λαού!

Είμαστε στον τελευταίο χρόνο της κατοχής.

Το χωριό, που λέμε, βρισκότανε στα σύνορα των δύο Ελλάδων: της λέφτερης και της συνεργαζόμενης. Αλλά προς τα εδώ.

Ένα γερμανικό φυλάκιο προσπαθούσε με τους ναζήδες τους δικούς του και τους τσολιάδες τους «δικούς μας» να μποδίζει τη λεφτεριά να κατέβει απ’ την κορφή του βουνού προς τα κάτω-στον κάμπο. Γιατί κει ψηλά στην κορφή του βουνού είχανε φωλιάσ’ οι αγωνιστές του Έθνους κι ετοιμάζανε «καλά Χριστούγεννα» για τους εχθρούς.

Με την απελευθερωτικήν επιτροπή του χωριού είχανε συχνήν επαφή. Αλλά πως; Μέσον της Τσίχλας. Ήτανε κόρη μιας φτωχιάς χηρεβάμενης του χωριού, που ο άνδρας της σκοτώθηκε στην Αλβανία. Οχτώ με δέκα η Τσίχλα. Μα γεμάτη φωνή, ξυπνάδα και μίσος εναντίον των εχθρών.. Και σβέλτη και μπασμένη στη ζωή-σαν ώριμο πλάσμα- κι αδείλιαστη.

Καλός καιρός στα τέλη του Δεκέμβρη. Ήλιος και στέγνη- μα και κρύο τσουχτερό.

Η Τσίχλα, μαζί με άλλα παιδιά(τα σχολειά κλεισμένα!) βγαίναν έξω απ’ το χωριό σ’ ένα πλάτωμα προς το ρέμα και παίζανε μπροστά στα μάτια των Γερμανών και των τσολιάδων.

Παίζανε τόπι.

Η Τσίχλα, πάνου στο φούντωμα του παιχνιδιού, τίναζε το τόπι όσο μπορούσε πιότερο, να το φτάσει.

Το τόπι κυλούσε κάτου στη ρεματιά κι η Τσίχλα κυλούσε κι αφτή. Όχι πολύ ψηλά, μέσα στο δάσος την περιμένανε κατά το μεσημέρι, κάθε μέρα δυο αντάρτες. Τους έδινε το μήνυμα γραμμένο ή στοματικά της επιτροπής και ξαναγυρνούσε πίσω λαχανιασμένη( για να μην αργήσει) με το τόπι στα χέρια!

Αλλ’ αφτό το τακτικό χάσιμο της Τσίχλας μέσα στο δάσος πονήρεψε τους «εχθρούς» ξένους και δικούς.

«Πρέπει να ιδούμε τι τρέχει, με τρόπο-γιατί το μωρό είναι πολύ πονηρό…».

Αλλά δεν χρειάστηκε τρόπος. Ο πρόεδρος του χωριού, δεξί χέρι των Ναζήδων, έκανε την τελευταία του υπηρεσία « προς την Πατρίδα». Τους πληροφόρησε τι συμβαίνει.

Όταν την άλλη μέρα, παραμονή Χριστουγέννων, η Τσίχλα «ξανάκανε» το παιχνίδι της,τρέξανε πίσω από το τόπι, σταματήσανε κι αφτήνε και την ψάξανε. Βρήκανε χωμένο μέσα στα μαλλιά της ένα χαρτάκι.

« Έλα δω, πουλάκι μου», τη ρώτησε ο πρόεδρος. «Ποιος σου το’δωσε τούτο;»

«Μόνη μου το’γραψα»

«Και τι ξέρεις εσύ από τέτοια πράγματα;»

«Όλοι μας ξέρουμε.»

«Και τι άλλο ‘παιχνίδι’ ξέρεις;»

«Όλα. Και να τρέχω. Και να πηδώ. Και να τραγουδώ. Να σκαρφαλώνω στα δέντρα να καρπολογώ και να πιάνω στις φωλιές τους.»

«Για σκαρφάλωσε σ’ αφτήνε την ελιά να σε ιδούμε;»

Η Τσίχλα βρέθηκε σ’ ένα λεπτό πάνω στο δέντρο.

«Ξέρεις, είπες, να τραγουδάς. Για πές μας κανένα ‘σκοπό’ ν’ ακούσουμε. Ό,τι σου αρέσει.»

Κι η Τσίχλα, με λαγαρή παιδιάστικη φωνή κελάηδησε.

«Μάβρ’ είν’ η νύχτα στα βουνά…» (Αφτό το τραγούδι ήτανε τότες το πιο συνηθισμένο τραγούδι των σκλαβωμένων Ελλήνων.)

Μπαμ! μπαμ! μπαμ!…

Οι Γερμαναράδες κι οι τσολιάδες τη βάλανε στο σημάδι και την σκοτώσανε σαν πουλί. Και το πουλί σωριάστηκε χάμου, μιας φούχτας σώμα κι απέραντη ψυχή. Η ψυχή όλης της Ελλάδας.

Περασμένα μεσάνυχτα, την ώρα που οι καμπάνες διαλαλούσανε τη γέννηση του «Σωτήρος», πέσανε ξαφνικά στο χωριό οι αντάρτες-και ναζήδες και «δικοί» κι ο πρόεδρος πληρώσαν με τη ζωή τους το άναντρο τους έγκλημα.

Κι ύστερα;

Ύστερ’ από ένα χρόνο η «ελευθερία» είχε κυνηγηθεί στεριάς και πελάου απ’ όλη την Ελλάδα. Αλλά κάθε Χριστούγεννα, μετά τα μεσάνυχτα, οι χαρούμενοι αντίλαλοι της καμπάνας δεν μπορούνε να πνίξουνε το θλιβερό κελάδημα της Τσίχλας και το κλάμα της Πατρίδας…

……………

Φεβρουάριος του 1942…ιδρύεται η ΕΠΟΝ (στα πλαίσια του ΕΑΜ). Στο κεφάλαιο 27 του βιβλίου μου «Συνοικισμός Χαροκόπου» , σημειώνω:

Ξεκίνησε στις 27 του Σεπτέμβρη ’41 από μια γωνιά της Αθήνας σαν εσωτερική παρόρμηση, σαν μια ανάγκη πανανθρώπινη που θα αγκάλιαζε όλες τις εθνικές δυνάμεις και θα τις κινητοποιούσε στον αγώνα για την απελευθέρωση απ’ τον ξένο ζυγό. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο άπλωσε, κατακυρίεψε τον Ελλαδικό χώρο και αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία των αγώνων του λαού για εθνική ανεξαρτησία, δημοκρατία και προκοπή. Ιδρύθηκε από μια σειρά μικρών λαϊκών κομμάτων με μπροστάρη και καθοδηγητή το κόμμα της εργατικής τάξης. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που ανέλαβε από τις διαμορφωμένες πλέον συνθήκες να παίξει ρόλο ηγετικό, δικαιώνοντας ιστορικά την αποστολή του. Τα αστικά κόμματα αρνήθηκαν ν’ ακολουθήσουν. Επανειλημμένες προσπάθειες που έκανε το ΕΑΜ για να τους πείσει δεν καρποφόρησαν. Ο Σοφούλης, ηγέτης του κόμματος των Φιλελευθέρων, επικαλέστηκε την 40χρονη πολιτική του πείρα για να πείσει ότι τέτοια κινήματα είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Οι ηγέτες των αστικών κομμάτων έβαλαν τη σφραγίδα της αδράνειας και της αποχής πάνω στους αγώνες του ελληνικού λαού κι έκαναν τους εαυτούς τους ξένους προς τους πόθους και τα οράματα του. Στη δύσκολη αυτή στιγμή το έθνος μένει ακέφαλο και προσανατολίζεται μοιραία στους φυσικούς του λαϊκούς ηγέτες, σ’ αυτούς που θα σηκώσουν όλο το βάρος και την ευθύνη του αγώνα.

Στη δύσκολη αυτή στιγμή, ο λαός συσπειρώνεται και δικαιώνει τους δραπέτες των μπουντρουμιών και τους φυγάδες της Ακροναυπλίας και της Ανάφης που, σπώντας τις αλυσίδες τους, θα αναλάβουν και θα ολοκληρώσουν νικηφόρα το τεράστιο έργο της Εθνικής Αντίστασης που αποτελεί το δίδυμο αδέλφι του έπους της Αλβανίας, τιμή και δόξα της σύγχρονης Ελλάδας.

Μια χούφτα στην αρχή. Αφού πέρασε, πολεμώντας, από κάθε χαράκωμα εχθρικό, τράφηκε, θέριεψε, άντρειεψε απ’ τη φλόγα της μάχης, ξαπλώθηκε παντού κι αγκάλιασε ολάκερο τον τόπο. Τον Αύγουστο του ’44 το ΕΑΜ είχε πάνω από 1,7 εκατομμύρια μέλη.

Σκοπός του ΕΑΜ είναι:

1) Απελευθέρωση απ’ τον ξένο ζυγό και απόκτηση της πλήρους ανεξαρτησίας της χώρας.

2) Μετά την απελευθέρωση, προκήρυξη τίμιων εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής.

3) Κατοχύρωση του κυριαρχικού δικαιώματος του ελληνικού λαού, όπως αποφασίσει μόνος του τον τρόπο της διακυβέρνησης του.

4) Απ’ αυτές λοιπόν τις αδάμαστες ψυχές πήρε σάρκα και οστά το όραμα της Εθνικής Αντίστασης κι έγινε πραγματικότητα. Μαζί τους τάχθηκε τότε η αφρόκρεμα του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου κι έδωσε βάρος και υπόσταση στην όλη προσπάθεια.

5) Μερικούς μήνες αργότερα, τον Φλεβάρη του ’42, ιδρύθηκε στα πλαίσια του ΕΑΜ, η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ) και κάλυψε τα νιάτα του τόπου.

6) Τον Ιούλη του ’42, δημιουργείται η ένοπλη έκφραση του ΕΑΜ. Γεννιέται ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός(ΕΛΑΣ)…

Απόσπασμα από το βιβλίο μου : «Συνοικισμός Χαροκόπου»/ δεύτερη έκδοση/ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ/ΑΘΗΝΑ 1998.

https://atexnos.gr/%CE%B5%CF%80%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BD%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA/

Το κείμενο μανιφέστο του Μάνου Χατζιδάκι κατά του εθνικισμού: «Οι βρικόλακες επιστρέφουν...»

Λίγους μήνες πριν το τελευταίο του «ταξίδι», στις 22 Φεβρουαρίου 1993, ο Μάνος Χατζιδάκις διηύθυνε για τελευταία φορά την Ορχήστρα των Χρωμάτων, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε μια συναυλία – διαμαρτυρία εναντίον του φαινομένου του νεοναζισμού, που είχε αρχίσει να εξαπλώνεται και πάλι στην Ευρώπη, με έργα Κουρτ Βάιλ, Φρανς Λιστ και Μπέλα Μπάρτοκ. Στο έντυπο πρόγραμμα της συναυλίας με τον υπότιτλο «Οι βρικόλακες επιστρέφουν» κατέθετε και τις δικές του απόψεις. Ένα κείμενο - μανιφέστο κατά του εθνικισμού με τίτλο: «σκέψεις και παρατηρήσεις για το αναζωογονημένο φαινόμενο του Νεοναζισμού»...

«Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται. Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις».

Je Suis "Gilet Jaune"...

Σήμερα στην καρδιά της Ευρώπης, στην Γαλλία, το "πολιτικό εργαστήρι" της ηπείρουόπως την αποκαλούσε ο Μαρξ,

..συντελείται μία κοσμογονία.

Η μεγάλη κοινωνική επανάσταση των κίτρινων γιλέκων.

Μία επανάσταση που απευθύνεται και αφορά όχι μόνον τους γάλλους, αλλά όλους τους λαούς της Ευρώπης που στενάζουν κάτω από την νεοναζιστική μπότα του Δ' οικονομικού Ράϊχ.

Την κοσμογονία αυτή όμως δύσκολα αντιλαμβάνονται οι λαοί της Ευρώπης καθώς το σύστημα έχει "ρίξει μαύρο" στην ενημέρωση που περνάει εκτός συνόρων της Γαλλίας.

Η οικονομική και πολιτική εξουσία της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" έχοντας πιά ξεπεράσει τα όρια τής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής τυφλότητας προωθόντας άτσαλα έως ολοκληρωτικά τα συμφέροντα των τραπεζών και της παγκόσμιας οικονομικής μειοψηφίας-ελίτ,

..αντιδρά σπασμωδικά και πανικόβλητα με ακόμη μεγαλύτερο ολοκληρωτισμό και βία,

..και προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει τις μάζες με προπαγάνδα εναντίον των κίτρινων γιλέκων, αλλά και εναντίον όπου Ευρώπης αντιστασιακών και ευρωσκεπτικιστών, προπαγάνδα τύπου: "λαϊκισμού" και "ακροδεξιάς".

Τα κίτρινα γιλέκα αναζητούν, ή μάλλον απαιτούν, μιά διαφορετική πορεία, μιά διαφορετική Ευρώπη από την σημερινή της πορεία, που θα γίνει υπόδειγμα προς όφελος και όλων των υπόλοιπων λαών της γης.

Γιατί ο Παπανδρέου δεν έγινε… υπουργός του Τσίπρα

Νικόλ Λειβαδάρη

O Γιώργος Παπανδρέου δεν πρόκειται – ούτε επρόκειτο ποτέ – να… πάει στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έδωσε «εντολή» στον Θάνο Μωραϊτη (με τον οποίο προ πολλού έχει διαρρήξει τις σχέσεις του) να γίνει υφυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν αντάλλαξε τον Τόλκα με την θέση του επιτρόπου στην νέα Κομισιόν και δεν… καθοδηγεί από τα υπόγεια του Μαξίμου την «άλωση» του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Κι όσες σκιές κι αν βαραίνουν την πρωθυπουργική του θητεία, δεν έχει βάλει στόχο ζωής να κλείσει το πολιτικό του βιογραφικό ως υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου επίσης δεν θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κλείσει τους λογαριασμούς του με την πρόσφατη ιστορία. Του χρεώνει, δικαίως ή αδίκως, βαριά ευθύνη για την πτώση της κυβέρνησής του και την απαξίωση του πολιτικού προσωπικού, πιστεύει ότι επένδυσε στον διχασμό και την ρητορική του μίσους, και αμφιβάλει βαθιά για την ειλικρίνεια και τα κίνητρα του προσκλητηρίου περί συγκρότησης προοδευτικού μετώπου. Εξ ου και δεν βλέπει προοπτικές ουσιαστικών και προγραμματικών εκλογικών συγκλίσεων.

Όλα αυτά δεν συνιστούν είδηση.Είναι γνωστά σε όσους συνομιλούν είτε μαζί του, είτε έχουν επαφή με το πολιτικό του περιβάλλον. Εξ ου και, σε πρώτη ανάγνωση, μοιάζει μάλλον υπερβολική η βαθιά ανακούφιση που εξέπεμψε η Χαριλάου Τρικούπη μετά την χθεσινοβραδυνή παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού – μια παρέμβαση, με την οποία ο Γιώργος Παπανδρέου διέψευσε τα σενάρια σύγκλισής του με τον ΣΥΡΙΖΑ και επαναβεβαίωσε την συμμετοχή του στο Κίνημα Αλλαγής. «Δεν με αφορά», δήλωσε, «καμία άθλια φιλολογία, μεθόδευση ή εργαλειοποίηση, που εντάσσεται στο δυσάρεστο κλίμα των ημερών, του ευτελισμού της πολιτικής και της Δημοκρατίας, του κυνισμού και των τυχοδιωκτικών επιδιώξεων, που υπηρετούν ιδιοτελείς μεθοδεύσεις και σκοπιμότητες».

Προοδευτική Συμμαχία: Το προσκλητήριο Τσίπρα, η αγωνία του ΚΙΝΑΛ

Το άνοιγμα Τσίπρα στην κεντροαριστερά – και, κυρίως, στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου – ενεργοποιεί αντανακλαστικά κάθετης άρνησης στην αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, εξοργίζει την Φώφη Γεννηματά και την, περί αυτήν, ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, και διαμορφώνει συνθήκες προεκλογικής σύγκρουσης με… πολεμικά χαρακτηριστικά. Το άνοιγμα στην κεντροαριστερά όμως αποτελεί προ πολλού ειλημμένη, στρατηγική και τελεσίδικη απόφαση του Αλέξη Τσίπρα. Και οι αντιδράσεις και τα μηνύματα που ακολούθησαν την υπουργοποίηση του Θάνου Μωραίτη και του Αγγελου Τόλκα, είτε προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε από το ΚΙΝΑΛ, δεν πρόκειται ούτε να αλλάξουν, ούτε καν να αμβλύνουν την απόφαση αυτή.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Tvxs.gr μετά το καθαρό στίγμα που έστειλε η ανάληψη υπουργικών χαρτοφυλακίων από τα δύο στελέχη των κυβερνήσεων Παπανδρέου, ο σχεδιασμός του Μαξίμου περιλαμβάνει ένα εξίσου καθαρό – όσο και προσωπικό – προσκλητήριο του Αλέξη Τσίπρα σε πρόσωπα από τον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς για συγκλίσεις και συμπράξεις στο πλαίσιο της προοδευτικής συμμαχίας. Οι αποδέκτες του προσκλητηρίου θα είναι, κατά τις ίδιες πληροφορίες, πρόσωπα με ισχυρή «σηματοδότηση» στον προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο και κινούνται από το πεδίο της πολιτικής έως εκείνο των ακαδημαϊκών και της επικοινωνίας.

Το προσκλητήριο Τσίπρα θα έχει πάντοτε ως βασικό άξονα την ανάγκη δημιουργίας ενός προοδευτικού τόξου, από όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις της κεντροαριστεράς, της ανανεωτικής αριστεράς και τον πρασίνων, κόντρα στον νέο πόλο του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς που διαμορφώνεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα.

Τα όπλα Ρωσίας - Κίνας τρομάζουν τη Δύση

Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι δυτικοί γεωστρατηγικοί αναλυτές, οι οποίοι παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή την εξέλιξη στις σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ρωσίας σε κυρίως σε ό,τι αφορά το στρατιωτικό επίπεδο. Κάποιοι από αυτούς τείνουν στο συμπέρασμα πως οι εν λόγω δεσμοί δεν έχουν μέλλον, καθώς από τη μια εκτιμούν πως τροφοδοτείται αποκλειστικά και μόνο από τις κοντόφθαλμες επίλογες των ΗΠΑ, ενώ από την άλλη υπονομεύονται από τα διαφορετικά εθνικά συμφέροντα και τη συνεχιζόμενη αμοιβαία δυσπιστία. Χαρακτηριστική είναι η αποστροφή του Αμερικάνου πρώην υπουργού Άμυνας, Τζέιμς Μάτις, ο οποίος σε συνέντευξη τύπου τον Σεπτέμβρη είχε σημειώσει: «Δε βλέπω μακροπρόθεσμα να ευθυγραμμίζονται η Ρωσία με την Κινα».

Αποκλίνοντα συμφέροντα, αλλά...

Όπως αναφέρει μάλιστα σε ανάλυσή του το ηλεκτρονικό περιοδικό Stratfor η παραπάνω εκτίμηση ίσως και να έχει κάποια βάση και χρησιμοποιεί διάφορα επιχειρήματα σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι η Ρωσία διατηρεί στενούς στρατιωτικούς δεσμούς με την Ινδία και το Βιετνάμ , κάτι που εκτός των άλλων περιλαμβάνει και την πώληση προηγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού. Και οι δύο αυτές χώρες θεωρούν το Πεκίνο ως την κύρια μακροπρόθεσμη στρατιωτική απειλή.

Επιπλέον, όπως αναφέρεται στην ανάλυση, η Ρωσία παρέμεινε εμφανώς ουδέτερη στις πρόσφατες θαλάσσιες διαμάχες στις οποίες ενεπλάκη Κίνα, ενώ από τη μεριά του το Πεκίνο δεν υποστήριξε δημοσίως την Μόσχα στην ουκρανική κρίση. Παράλληλα, η Ρωσία αισθάνεται ότι απειλείται από την διείσδυση της Κίνας στην Κεντρική Ασία με την πρωτοβουλία Belt and Road, η οποία υπονομεύει τη ρωσική επιρροή στην περιοχή.

Τι πραγματικά μας συμβαίνει όταν ερωτευόμαστε;

Μάρθα Κίσκιλα

Πολλοί άνθρωποι ζητούν τον έρωτα όσο τίποτα άλλο και κάνουν αδιανόητες θυσίες για αυτόν, κάτι που μπορεί να οδηγήσει από μια κατάσταση έκστασης μέχρι την απόλυτη απελπισία. Αλλά τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μας όταν ερωτευόμαστε; Η Αμερικανίδα ανθρωπολόγος Helen Fisher περιγράφει την εμμονική προσκόλληση που βιώνουμε στον έρωτα, σαν μία κατάσταση κατά την οποία «κάποιος κατασκηνώνει ξαφνικά στο κεφάλι μας».

Σε ένα πρωτοποριακό πείραμα, η Fisher και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο Stony Brook της Νέας Υόρκης έβαλαν 37 ανθρώπους που ήταν ερωτευμένοι σε έναν σαρωτή μαγνητικής τομογραφίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ρομαντική αγάπη προκαλεί έντονη δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που έχουν ντοπαμίνη, την χημική ουσία του εγκεφάλου που μας κάνει να αισθανόμαστε καλά. «Ειδικότερα, επηρεάζει μέρος του εγκεφάλου συνδέεται με την επιθυμία, τα κίνητρα, την συγκέντρωση και την λαχτάρα», δήλωσε η Fisher σε μια συζήτηση το 2014 σχετικά με το θέμα, ενώ πρόσθεσε ότι παρόμοιες περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια της ευφορίας που νιώθει κάποιος μετά τηνχρήση κοκαΐνης.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του έρωτα, ο συναισθηματικός ενθουσιασμός αυξάνει τα επίπεδα κορτιζόλης του σώματος, προκαλώντας χτυποκάρδια στην καρδιά, πεταλούδες στο στομάχι μας και εφίδρωση από το άγχος. Άλλες χημικές ουσίες που σχετίζονται είναι η ωκυτοκίνη, η οποία κάνει πιο έντονα τα συναισθήματα της προσκόλλησης και η βασοπρεσίνη, η οποία έχει συνδεθεί με το αίσθημα εμπιστοσύνης, την ενσυναίσθηση και τη σεξουαλική μονογαμία.

Από τι έπασχε πραγματικά ο Ανδρέας Παπανδρέου

Για πρώτη φορά, ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός,
αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, στο βιβλίο αφιέρωμα στον Ανδρέα Παπανδρέου της Εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ με τίτλο «100 χρόνια από τη γέννησή του - αναζητώντας τον Ανδρέα», μιλά για το πρόβλημα της υγείας του Ανδρέα Παπανδρέου, με στόχο να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια καθώς, όπως διαπιστώνει, μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευθεί πολλά, εν πολλοίς ανεύθυνα για το θέμα αυτό. 

«Η υγεία του Ανδρέα Παπανδρέου και οι επιπτώσεις της»

Σεβόμενος το ιατρικό απόρρητο απέφυγα να μιλήσω όλα αυτά τα χρόνια για το ιατρικό πρόβλημα του Ανδρέα Παπανδρέου, που αναμφισβήτητα επηρέασε την πολιτική ζωή της Χώρας. Όμως επειδή έχουν γραφεί πάμπολλα και, εν πολλοίς, ανεύθυνα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 22 χρόνων, πιστεύω ότι έχω καθήκον να συμβάλω στην ορθή καταγραφή της Ιστορίας.

Τέλη Αυγούστου του 1988 κλήθηκα από την ομάδα των ιατρών που παρακολουθούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου να τον εξετάσω καρδιολογικά. Το ιατρικό του πρόβλημα εθεωρείτο από τους θεράποντες γιατρούς του κατά βάση παθολογικό πρόβλημα και για τον λόγο αυτό υποβάλλετο μυστικά σε διάφορεςεργαστηριακές εξετάσεις. Όταν μου εζητήθη να τον επισκεφθώ στο σπίτι του, αντιπρότεινα ότι θα πρέπει ο ίδιος να έλθει στο Καρδιολογικό Τμήμα του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών, στο οποίο ήμουν Διευθυντής και τούτο γιατί πίστευα ότι χρειαζόταν η απαραίτητη εργαστηριακή υποδομή προκειμένου να τεθεί η σωστή διάγνωση. Παρά τις αντίθετες συστάσεις του περιβάλλοντός του, ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να έρθει και να εξεταστεί νύχτα στο νοσοκομείο. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης είχα εξομολογηθεί στους συνεργάτες μου ότι δεν είχα δει πλέον παραμελημένο καρδιολογικό άρρωστο σε όλη μου τη σταδιοδρομία.

Μήνυμα Μπούλμαν σε Βέμπερ: Να σταματήσει να φαντασιώνεται οικονομικό πραξικόπημα στην Ελλάδα

Ηχηρό μήνυμα στον Μάνφρεντ Βέμπερ, τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και υποψήφιου για την προεδρία της Κομισιόν, έστειλε ο πρόεδρος της Ευρωομάδας των Σοσιαλδημοκρατών Ούντο Μπούλμανμέσω συνέντευξής του στο EURACTIV.com.

«Θα πρέπει να σταματήσει να φαντασιώνεται ένα οικονομικό πραξικόπημα» στην Ελλάδα και σενάρια για την ανατροπή του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, τόνισε ο κ. Μπούλμαν σχολιάζοντας τις δηλώσεις του Βέμπερ, ο οποίος υποστήριξε πως υπάρχει ανάγκη μιας κυβερνητικής αλλαγής στην Ελλάδα και αν αυτό συμβεί τότε ο ίδιος, εάν γίνει πρόεδρος της Κομισιόν, θα επιχειρούσε να μετριάσει τα οικονομικά βάρη της χώρας.

«Από πότε οι επικεφαλής υποψήφιοι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος υπαγορεύουν την οικονομική πολιτική στην Ευρωζώνη; Καλώ τον κύριο Βέμπερ να φρεσκάρει τη μνήμη του σχετικά με την πρόσφατη ιστορία στην Ελλάδα» επισήμανε ο Ούντο Μπούλμαν στο EURACTIV και πρόσθεσε:

«Την ώρα που η νυν κυβέρνηση την οποία ο κ. Βέμπερ θα ήθελε να ανατρέψει, κατάφερε με επιτυχία να ολοκληρώσει το πρόγραμμα προσαρμογής, οι προηγούμενες κυβερνήσεις υπό τη Νέα Δημοκρατία απέτυχαν παταγωδώς υπό αυτό το πρίσμα. Η συμβουλή μου στον κ. Βέμπερ ξεκάθαρα είναι να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στο να ενημερώνεται καλύτερα παρά να φαντασιώνεται οικονομικά πραξικοπήματα».

Οι τελευταίοι εναπομείναντες του εμφυλίου

Σπύρος Κουταβάς

Αυγουστος του 2003. Το θερμόμετρο στον κάμπο της Φλώρινας στους 35 βαθμούς κελσίου. Τα μεγάλα υπόστεγα ταυ Τελωνείου της Νίκης στην Φλώρινα προσφέρουν την απαραίτητη προστασία και μίαν ανάσα δροσιάς. Στους χώρους του τελωνείου υπάρχει κινητικότητα ενώ μια μικροαναστάτωση παρατηρείται στα πρόσωπα αστυνομικών και των τελωνιακών. Σε λίγο κάνει την εμφάνισή του ένα λεωφορείο με πινακίδες της γειτονικής χώρας και πιο συγκεκριμένα από Μπίτολα. Το λεωφορείο σταματά στο χώρο ελέγχου και οι επιβάτες του, παππούδες στην ηλικία, κατεβαίνουν κρατώντας στα χέρια τους ταξιδιωτικά έγγραφα.

Πρόκειται για 40 άτομα οι περισσότεροι άνδρες σλαβομακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες που μετά το 1949 τους επιτρέπεται για πρώτη φορά η είσοδος τους στην Ελλάδα. Είναι η χρονιά που ο Ανδρέας Λοβέρδος ως υφυπουργός Εξωτερικών, υπό τις εντολές του αρμόδιου υπουργού Γιώργου Παπανδρέου έχει αποφασίσει να δώσει λύση για ανθρωπιστικούς λόγους, καταρχήν της ελεύθερης επίσκεψης αυτών των ανθρώπων στα χωριά τους, ενώ σε δεύτερο πλάνο σχεδιάζεται οριστική λύση της εκκρεμότητας με την επιστροφή των προσφύγων που εξαιρέθηκαν το 1982 με τον νόμο Γεννηματά - Σκουλαρίκη αφού τότε δεν επέτρεπε την επάνοδο στους «μη Έλληνες το γένος».

Ενώ ο φετινός χειμώνας υπόσχεται μια άνοιξη από τα παλιά Παράνοια, κατασταλτική μανία και νεκρανάσταση του Φράνκο στη Μαδρίτη!

Του Γιώργου Μητραλιά

Καταιγισμός σημαδιακών πολιτικών εξελίξεων που μπορούν να αλλάξουν την ιστορία, μεταμόρφωση του πολιτικού τοπίου, χιονοστιβάδα γεγονότων που εγκυμονούν τους μεγαλύτερους κινδύνους, αλλά ταυτόχρονα και άλλων διαμετρικά αντίθετων, ο φετινός ισπανικός χειμώνας φοβίζει καθώς υπόσχεται μια συνέχεια που μοιάζει να έρχεται από το πιο τραγικό παρελθόν!

Δυο είναι τα (αλληλένδετα) γεγονότα που σφραγίζουν την ακραία επικινδυνότητα αυτού του ισπανικού χειμώνα: Η ελεύθερη πτώση, ουσιαστική διάσπαση και οριστική (;) χρεοκοπία του Podemos στα αριστερά και η εκτόξευση στα ύψη του Vox στα δεξιά μιας ήδη ακραίας ισπανικής δεξιάς!Και πριν απ’όλα, αυτό το νέο κόμμα από τα παλιά, το Vox που προκάλεσε σοκ με το εκλογικό του αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές της Ανδαλουσίας, αλλά που προκαλεί τώρα ακόμα μεγαλύτερο σοκ με τα ποσοστά σε εθνικό επίπεδο που του δίνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Ποιά ποσοστά; Αρκετά για να βρίσκεται πια σε απόσταση αναπνοής από το Podemos και να μεταβάλλεται σε απόλυτο ρυθμιστή των αυριανών κυβερνητικών ισορροπιών στη Μαδρίτη.

Κόμμα του 0,3% ή 0,4% μόλις πριν από ένα χρόνο, το Vox καλπάζει σήμερα με “σημαία” του 2-3 απλά και εντελώς εύγλωττα συνθήματα: Να βομβαρδιστεί η ...Βαρκελώνη των Καταλανών που τολμούν να επικαλούνται το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση, να εκτελεστούν οι Καταλανοί πολιτικοί κρατούμενοι που είναι σήμερα φυλακισμένοι, και να καταργηθεί ο νόμος που τιμωρεί τη βία κατά των γυναικών! Και όλα αυτά στο όνομα της επιστροφής στη “χρυσή εποχή” της δικτατορίας του Φράνκο και των εκτελεστικών της αποσπασμάτων!

Η Γερμανία κρατικοποιεί, εμείς ξεπουλάμε

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ

Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται το δόγμα της «παγκοσμιοποίησης» και της υποτιθέμενης «ελεύθερης αγοράς». Έχει ενδιαφέρον να φέρει κανείς στον νου του όλα όσα ακούμε αυτά τα χρόνια περί του «άχρηστου» δημόσιου τομέα, περί της ανάγκης το Δημόσιο να ξεφορτωθεί επιχειρήσεις - βαρίδια γιατί δεν είναι δουλειά τού κράτους να είναι επιχειρηματίας. Έχει ενδιαφέρον, τέλος, να θυμηθούμε πόσα κερδοφόρα τμήματα του Δημοσίου ξεπουλήθηκαν μ’ αυτή την επιχειρηματολογία (το… νομισματοκοπείο του ΟΠΑΠ, λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηρόδρομοι, αυτοκινητόδρομοι) και πόσα έχουν πακεταριστεί για ξεπούλημα (ΔΕΗ, νερά, αρχαιολογικοί χώροι και πάει λέγοντας).

Το ενδιαφέρον γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν δούμε τι κάνουν την ίδια στιγμή που εμείς ξεπουλάμε κάθε δυνατότητα ανασυγκρότησης της οικονομίας οι Γερμανοί στη χώρα τους, οι οποίοι παρεμπιπτόντως είναι αυτοί που μας επέβαλαν το ξεπούλημα των πάντων.

Στη Γερμανία, λοιπόν, η κυβέρνηση την ίδια στιγμή που διατάζει την Ελλάδα να «κάνει διαρκείς εκπτώσεις» και να δώσει στο τζάμπα ό,τι πουλιέται, φροντίζει να προστατέψει το παραγωγικό δυναμικό της χώρας έτσι ώστε να εμποδίσει το ξεπούλημά του σε ξένους – κατά κύριο λόγο κινεζικούς – κολοσσούς.

Όπως διαβάζουμε λοιπόν (Reuters), το γερμανικό Δημόσιο προετοιμάζει τη δημιουργία ταμείου με στόχο την αγορά μεριδίων επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα για την οικονομία της χώρας. Τέτοιοι τομείς είναι η αυτοκινητοβιομηχανία, εταιρείες όπως η Siemens, η Thyessen - Krup καθώς και επιχειρήσεις σε ζωτικούς κλάδους όπως ο χάλυβας, η κατασκευή μηχανημάτων, τα χημικά κ.λπ.

Με λένε Μιχάλη...

«Με λένε Μιχάλη. Γεννήθηκα το 1980 στην Αθήνα, στο "Μητέρα". Οι γονείς μου τότε έμεναν στο Παγκράτι. Μετά τη γέννα μου μετακομίσαμε στα Πατήσια. Οι γονείς μου είναι από τη Νιγηρία. Ο πατέρας μου ήρθε στην Ελλάδα για να σπουδάσει, τη δεκαετία του ΄70. 

Ύστερα από κάποια χρόνια έφερε και τη μητέρα μου.

Από τα παιδικά μου χρόνια δεν θυμάμαι πολλά πράγματα. Στο δημοτικό τα πήγαινα μια χαρά με τα άλλα παιδιά. Μόνο όταν τσακωνόμασταν στο ποδόσφαιρο με στολίζανε με βρισιές του τύπου «αράπης» και τα σχετικά. Ήμουν ο μόνος μαύρος στο σχολείο μου. 

Θυμάμαι επίσης ένα σκηνικό. Μια μέρα, έπειτα από τσακωμό, κάποια παιδιά με είχαν βάλει στη μέση και με έβριζαν. Τότε ένα παιδί που τον έλεγαν Ηλία όρμησε εναντίον τους για να με υπερασπιστεί. Από τότε γίναμε κολλητοί φίλοι. 

Τα πρώτα χρόνια στο σπίτι μιλούσαμε νιγηριανά και αγγλικά. Αυτό όμως με εμπόδιζε για τα μαθήματα. Μέχρι που ο δάσκαλος κάλεσε τους γονείς μου και τους είπε ότι έπρεπε να μιλήσουμε ελληνικά στο σπίτι. Με τα χρόνια επικράτησαν τα ελληνικά στο σπίτι μας. Ελληνικά και hiphop. Από εννέα χρόνων μιλώ μόνο ελληνικά. Μιλώ επίσης άψογα αγγλικά, ενώ τα νιγηριανά τα καταλαβαίνω αλλά δεν τα μιλώ πια.

Το πάθος για τη μουσική το «κόλλησα», ίσως, επειδή μεγάλωσα ανάμεσα σε διάφορους γλωσσικούς ήχους. Στο γυμνάσιο παθιάστηκα με τα γκράφιτι, τη hip-hop και τη Dram΄Ν΄ Βase. Είναι χρόνια που περνούν διοργανώνοντας πάρτι και ανταλλάσσοντας κασέτες με τα φιλαράκια. Εκείνη την περίοδο μπήκε έντονα η θρησκεία στη ζωή μου. Μαζί της και η πρώτη υπαρξιακή σύγκρουση.

Γιατί η θρησκεία έλεγε «ειρήνη υμίν», ενώ το hip-hop μιλούσε για εξέγερση. Η θρησκεία ήταν ευχή, το hip-hop δράση. Το hip-hop και τα γκράφιτι ήταν για μένα ένα είδος ξεσπάσματος. Τότε, για πρώτη φορά, άρχισα να γράφω στίχους.

Η «Ιταλία Που Αντιστέκεται» Κύκλωσε Τα Δημοτικά Κτήρια Σε 300 Πόλεις...

Μεγάλες και μικρές εκδηλώσεις αψήφησαν τον κακό καιρό, που ταλαιπώρησε το Σάββατο σχεδόν όλη την Ιταλία για να οργανώσουν και να συμμετέχουν σε μια χαρούμενη κυκλική συμβολική κίνηση γύρω από τα δημοτικά κτήρια των περίπου 300 πόλεων που συμμετείχαν. 

Η πρωτοβουλία, που γεννήθηκε αυθόρμητα μέσα από το διαδίκτυο, είχε σκοπό να διαδηλώσει δημόσια την αντίθεση των ανθρώπων στο ρατσισμό και να υπογραμμίσει για μια ακόμα φορά ότι η Ιταλία είναι χώρα υποδοχής.

Μέλη του ιταλικού γραφείου της Pressenza ήταν στην Πιστόια και στο Μιλάνο ενώ η Ντανιέλα Άντητα από τη Figline Valdarno έστειλε τη βασική φωτογραφία του άρθρου.

Οι φωτογραφίες είναι από Μιλάνο και Πιστόια αντίστοιχα από Matilde Mirabella και Tatiana Boretti

Γάζα: Δύο Παλαιστίνιοι έφηβοι νεκροί από ισραηλινά πυρά

Δύο Παλαιστίνιοι έφηβοι σκοτώθηκαν σήμερα από πυρά του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας σε διαδηλώσεις κατά μήκος του φράχτη που χωρίζει το Ισραήλ από τον παλαιστινιακό θύλακα, ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας της Χαμάς.

Ο 14χρονος Χασάν Σαλαμπί και ο 18χρονος Χάμζα Ισχατάουι σκοτώθηκαν στα ανατολικά της Χαν Γιουνίς και ανατολικά της πόλης της Γάζας από τους ισραηλινούς πυροβολισμούς που δέχθηκαν στο στήθος και το λαιμό αντιστοίχως, ανέφερε με ανάρτηση στο Twitter το υπουργείο.

Δεκαοκτώ Παλαιστίνιοι επίσης τραυματίστηκαν από πυρά κατά μήκος των συνόρων.

Ο ισραηλινός στρατός δεν αναφέρθηκε στους θανάτους των δύο Παλαιστινίων. Έκανε λόγο για περίπου 8.200 Παλαιστινίους που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις κατά μήκος του φράκτη που περιφρουρείται από ισραηλινούς στρατιώτες.

Μερικοί από τους διαδηλωτές εκτόξευσαν πέτρες, εμπρηστικούς μηχανισμούς και χειροβομβίδες στους στρατιώτες από την άλλη πλευρά του φράχτη, και ο στρατός απάντησε με μέσα διασποράς εναντίον των διαδηλωτών και με πραγματικά πυρά, σύμφωνα με εκπρόσωπο του στρατού.

Δεν αναφέρονται τραυματισμοί από την ισραηλινή πλευρά.

Πάπας Φραγκίσκος: Ιερείς μετατρέπουν μοναχές σε σκλάβες του σεξ

Στην παραδοχή ότι καθολικοί ιερείς εκμεταλλεύονταν σεξουαλικά μοναχέςκαι τις χρησιμοποιούσαν ως σκλάβες του σεξ προχώρησε ο Πάπας Φραγκίσκος, τονίζοντας ότι έχει δεσμευθεί να σταματήσει κάθε είδους κακοποιήσεις.

Ο Πάπας έκανε τις παραπάνω δηλώσεις στο αεροπλάνο της επιστροφής του από το Αμπού Ντάμπι, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με ένα άρθρο στο περιοδικό του Βατικανού που αναφερόταν στην κακομεταχείριση των καλογριών της καθολικής εκκλησίας.

Όλο και περισσότερες καλόγριες, στο πλαίσιο του κινήματος MeeToo, άρχισαν να μιλούν για την κακοποίησή τους στα χέρια ιερέων και επισκόπων.

Πέρυσι, η διεθνής ένωση που εκπροσωπεί πάνω από 500.000 καθολικές καλόγριες ενθάρρυνε τα μέλη της να σπάσουν τη σιωπή τους.

«Είναι αλήθεια. Υπάρχουν ιερείς, ακόμη και επίσκοποι, οι οποίοι το έχουν κάνει. Θεωρώ ότι συμβαίνει ακόμη, αφού κάτι δεν σταματά επειδή απλά το γνωρίζεις. Εργαζόμαστε για αυτό εδώ και πολύ καιρό. Έχουμε θέσει σεδιαθεσιμότητα αρκετούς ιερείς για τέτοιες υποθέσεις», δήλωσε ο πάπας

Πρόσθεσε, ακόμη, ότι το Βατικανό βρίσκεται σε διαδικασίες για το κλείσιμο ενός εκκλησιάσματος γυναικών λόγω σεξουαλικής κακοποίησης και διαφθοράς, αν και δεν την κατονόμασε.

Μπογιόπουλος – Χατζηστεφάνου για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα

Τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, με φόντο τις αμερικανικές απειλές στρατιωτικής εισβολής, αλλά και την κυκλοφορία σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες του νέου ντοκιμαντέρ Make The Economy Scream, συζήτησε ο Νίκος Μπογιόπουλος στον Real FM με τον δημοσιογράφο Αρη Χατζηστεφάνου.

Στη συζήτηση εξέτασαν τις τρομακτικές ομοιότητες με προηγούμενα πραξικοπήματα που οργάνωσαν οι ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική, τα πραγματικά αίτια της οικονομικής κρίσης στη Βενεζουέλα αλλά και το κατά πόσο οι κυβερνήσεις Τσάβες και Μαδούρο ήταν «σοσιαλιστικές», όπως τις παρουσιάζουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Ακόμη συζήτησαν τις κατηγορίες που εξαπολύονται εναντίον του Μαδούρο για νοθεία στις εκλογές αλλά και την πραξικοπηματική αναρρίχηση του Χουάν Γκουαϊδό στην ηγεσία της δεξιάς αντιπολίτευσης της χώρας.

Ακούστε τη συζήτηση εδώ:

00:00

00:00

Χρησιμοποιείστε τα πλήκτρα Πάνω/Κάτω βέλος για να αυξήσετε ή να μειώσετε ένταση.

Χρησιμοποιείστε τα πλήκτρα Πάνω/Κάτω βέλος για να αυξήσετε ή να μειώσετε ένταση.

Ο Αρης Χατζηστεφάνου παρουσίασε επίσης το υπό έκδοση ντοκιμαντέρ για τη Βενεζουέλα με τίτλο Make The Economy Scream το οποίο πραγματοποιείται με αποκλειστική χρηματοδότηση από τους ίδιους του θεατές του. Το ντοκιμαντέρ, το οποίο επιχειρεί να ανατρέψει τους μύθους που προωθούν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης για τη Βενεζουέλα θα συμμετάσχει στο επίσημο πρόγραμμα του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Συνηθίσαμε την κτηνωδία;

Φωτεινή Λαμπρίδη

Αυτή είναι μια εικόνα της σημερινής Λιβύης. Δεν θα κουραστώ να γράφω στο Tvxs.gr για τους σκλάβους που βιάζονται σκοτώνονται αγοράζονται πωλούνται, πνίγονται με ευθύνη και της ΕΕ που δεν τους έχει αφήσει καμία δυνατότητα να δραπετεύσουν από τα κάτεργα. Η εικόνα αυτή όμως μου θύμισε μια άλλη ιστορία.

Ήμουν δεν ήμουν 11, στην παραλία του χωριού μου στην Κάρπαθο όταν μιλώντας με μια θεία μου για την ιστορία του χωριού μας μου λέει μεταξύ άλλων: «Εδώ σε αυτή την παραλία κάποτε γινόταν το μεγαλύτερο σκλαβοπάζαρο της Μεσογείου. Έφερναν σκλάβους από την ανατολή και τους αγόραζαν οι ευρωπαίοι».

Άρχισε ξαφνικά το τοπίο να μεταμορφώνεται μπροστά μου. Η παραλία της ανέμελης παιδικής μου ηλικίας άρχισε να μυρίζει αίμα από άλλες εποχές. «Να εδώ από πίσω» συνέχισε η θεία Ρηγώ, είχε έναν μεγάλο λάκκο. Εκεί έριχναν όσους δεν κατάφερναν να πουλήσουν και τους άφηναν εκεί αλυσοδεμένους μέχρι να πεθάνουν». Θύμωσα και ρώτησα τη θεία πως το επέτρεπαν οι άνθρωποι να συμβαίνει αυτό. «Συνηθίζουν την κτηνωδία εύκολα» μου είπε ή κάπως έτσι τέλος πάντων.

Σήμερα αυτός ο λάκκος είναι στη Λιβύη και όχι μόνο εκεί. Και δεν μου επιτρέπει η ηλικία μου να θέσω ξανά το ερώτημα «Μα πως το επιτρέπουμε αυτό». Και δεν σωπαίνουμε γιατί η Λιβύη είναι μακριά. Φοβάμαι ότι και δίπλα μας να ξανάρθει αυτός ο λάκκος η απάντηση θα είναι η ίδια. «Συνηθίζουμε την κτηνωδία».

Βίντεο: 100 χρόνια Ανδρέας Παπανδρέου... με την κάμερα του Τάσου Μπιρσίμ

Το βίντεο «μετρά» 23 σταθμούς στη ζωή του Ανδρέα Παπανδρέου: από την Ελλάδα στο Χάρβαρντ, την επιστροφή του και την εκλογή του ως πρωθυπουργός της χώρας, το ειδικό δικαστήριο κ.ά.

Ένα βίντεο με αφορμή τα 100 χρόνια από την γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου δημιούργησε ο Τάσος Μπιρσίμ, που έγραψε ιστορία για την τηλεοπτική κάλυψη των προεκλογικών συγκεντρώσεων του πρώην πρωθυπουργού. 

Το βίντεο «μετρά» 23 σταθμούς στη ζωή του Ανδρέα Παπανδρέου: από την Ελλάδα στο Χάρβαρντ, την επιστροφή του και την εκλογή του ως πρωθυπουργός της χώρας, το ειδικό δικαστήριο κ.ά.

Ο Παύλος Γερουλάνος απαντά στο Μακελειό: Φοβάμαι ότι το Πούλιτζερ θα αργήσει

Απάντηση στο απαράδεκτο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Μακελειό με τίτλο «Βγήκαν οι βρώμες στη φόρα για Γκλέτσο – Γερουλάνο. “Το ψήνουν το ψάρι κι απ’ τις δυο πλευρές” τα παλουκ-άρια;», έδωσε ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων.

Πιο συγκεκριμένα, ο Παύλος Γερουλάνος στην δήλωση του αναφέρει:

«Το δημοσίευμα διατείνεται ότι μου αρέσει το ψάρι και το ψήνω και από τις δύο πλευρές πριν το φάω. Σωστά. Χρόνια στην ιχθυοκαλλιέργεια κάτι έμαθα από ψήσιμο και θα ήταν χαρά μου να κάνω το τραπέζι στον δημοσιογράφο «Μαυρογυαλούρο», που υπογράφει το άρθρο και μου έκανε την τιμή να ασχοληθεί μαζί μου, για να το διαπιστώσει δια ζώσης.

Επίσης, το δημοσίευμα διατείνεται ουσιαστικά ότι ήμουν, είμαι και θα είμαι περήφανος υπέρμαχος των δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου. Σωστά! Και είμαι εξίσου περήφανος για το έργο που προλάβαμε να επιτελέσουμε στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού για τις οργανώσεις ΛΟΑΤΚΙ.

Αντιθέτως, η περιγραφή της σχέσης μου με τον φίλο Απόστολο από τον δημοσιογράφο «Μαυρογυαλούρο» εμπεριέχει - πώς να το πω ευγενικά... - μία δόση υπερβολής. Οπότε, πολύ φοβάμαι ότι το Πούλιτζερ θα αργήσει για την εφημερίδα ΜΑΚΕΛΕΙΟ.

Υ.Γ. Μπορεί εγώ, η οικογένειά μου και όσοι με γνωρίζουν να έχουμε τη δυνατότητα να διασκεδάζουμε με τα μακελεμένα μυαλά, αλλά υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας που υποφέρουν από τον στιγματισμό με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Τέτοια δημοσιεύματα είναι ρατσιστικά και κηρύττουν το μίσος. Αναρωτιέμαι δεν υπάρχει εισαγγελέας με ευαισθησίες;»

Πώς οι ΗΠΑ «κατασκεύασαν» τον Χουάν Γκουαϊδό

Ο Χουάν Γκουαϊδό είναι προϊόν ενός δεκαετούς έργου που εποπτεύεται από τα κέντρα εξουσίας της Ουάσιγκτον. Μπορεί να παρουσιάζεται ως θιασώτης της δημοκρατίας, βρέθηκε όμως για χρόνια στην πρώτη γραμμή μιας βίαιης εκστρατείας αποσταθεροποίησης της Βενεζουέλας. Και για αυτό ανταμείφθηκε.

Πριν την 23η Ιανουαρίου λίγοι γνώριζαν το όνομά του. Μόλις πριν 5 μήνες, ο 35χρονος αυτόκλητος πρόεδρος τςη Βενεζουέλας ήταν μια σκοτεινή φιγούρα σε μία πολιτική ομάδα που κινείται στα όρια της ακροδεξιάς και συνδέεται στενά με σκληρή βία στους δρόμους.

Χρειάστηκε όμως μόλις ένα τηλεφώνημα από τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Μάικλ Πένς, ώστε ο Χουάν Γκουαϊδό να αυτοανακηρυχθεί πρόεδρος τςη Βενεζουέλας, της χώρας με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο.

Εκφράζοντας την φωνή του Τραμπ οι New York Times χαρακτήρισαν τον Γκουαϊδό ως τον «αξιόπιστο αντίπαλο» του Μαδούρο, που έχει ένα «αναζωογονητικό όραμα να οδηγήσει τη χώρα προς τα εμπρός». Το Bloomberg τον χειροκρότησε για την προσπάθεια «αποκατάστασης της δημοκρατίας» και η Wall Street Journal τον εξύμνησε ως τον «νέο δημοκρατικό ηγέτη». Εν τω μεταξύ, ο Καναδάς, πολλά ευρωπαϊκά έθνη, το Ισραήλ και το μπλοκ των δεξιών λατινοαμερικανικών κυβερνήσεων, γνωστών ως η Ομάδα της Λίμας αναγνώρισαν τον Γκουαϊδό ως νόμιμο ηγέτη της Βενεζουέλας.

Ο Μαδούρο λέει ναι σε βουλευτικές εκλογές - Ενδέχεται να στείλουν οι ΗΠΑ στρατό, δηλώνει ο Τραμπ

Ο Νικολάς Μαδούρο συνεχίζει να αψηφά τη Δύση ενώ λήγει σήμερα το τελεσίγραφο που έχουν απευθύνει έξι χώρες της ΕΕ, οι οποίες τον καλούν να συγκαλέσει νέες προεδρικές εκλογές. Ναι σε βουλευτικές εκλογές, απάντησε ο ίδιος μιλώντας σε μεγάλη συγκέντρωση των υποστηρικτών του. Ανοιχτό άφησε ο Ντόναλντ Τραμπ το ενδεχόμενο να στείλουν οι ΗΠΑ στρατό στη Βενεζουέλα.

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο δήλωσε το Σάββατο θετικά διακείμενος στο ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων βουλευτικών εκλογών, εντός του 2019, ενώ προβλέπονταν για το 2020 κι ενώ το κοινοβούλιο ελέγχεται αυτήν τη στιγμή από την αντιπολίτευση.

Η Συντακτική Συνέλευση καλεί σε «πρόωρες βουλευτικές εκλογές για αυτήν τη χρονιά (...) Συμφωνώ και τάσσομαι υπέρ αυτής της απόφασης» είπε ενώπιον χιλιάδων υποστηρικτών του στο Καράκας.

Η θητεία των βουλευτών, που εκλέχθηκαν στα τέλη του 2015, λήγει τον Ιανουάριο του 2021. Οι επόμενες βουλευτικές εκλογές θα έπρεπε να διεξαχθούν στα τέλη του 2020.

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας εμφανίστηκε το Σάββατο δημοσίως, για πρώτη φορά μετά τη φερόμενη επίθεση με drones την 4η Αυγούστου, με αφορμή τη συγκέντρωση, με τη συμμετοχή χιλιάδων υποστηρικτών του, για τα 20 χρόνια από την «μπολιβαριανή επανάσταση».

Κουφοντίνας για τη βόλτα του στην Αθήνα: Το πρόβλημα είναι ότι πήρα άδεια;

Η φωτογραφία που τον έδειχνε να περπατά στους δρόμους της Αθήνας, κοντά στα σημεία όπου ως εκτελεστής της 17 Νοέμβρη είχε δολοφονήσει τα θύματα του, είχε προκαλέσει σάλο. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας απαντά ότι το πρόβλημα δεν είναι πως παίρνει εκείνος άδεια.

Μιλώντας στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο Δημήτρης Κουφοντίνας, ο εκτελεστής της «17Ν» και καταδικασμένος πολλάκις σε ισόβια, υπερασπίστηκε τη βόλτα του στην Αθήνα, περιγράφοντας την κατάσταση που αντίκρισε. Δεν αρνείται ότι μαζί του ήταν στέλεχος του Ρουβίκωνα, ενώ χαρακτηρίζει πολιτική υπόθεση τις άδειές του και τις αντιδράσεις που προκαλούνται κάθε φορά από τις ΗΠΑ και την Τουρκία.click4more Σάλος από την «βόλτα» Κουφοντίνα στο κέντρο της Αθήνας

Απαντώντας σε ερώτηση για τις αντιδράσεις που προκαλούν οι άδειές του και τις «φωνές» πως η κυβέρνηση δεν τις σταματά, ο Δημήτρης Κουφοντίνας υποστηρίζει πως αυτό δείχνει ολοκάθαρα πως «πρόκειται για απολύτως πολιτική υπόθεση, αυτό ακριβώς που δεν θέλησαν ποτέ να παραδεχτούν».

Αφήνει αιχμές γιατί «έχουν ασχοληθεί ποτέ με την άδεια οποιουδήποτε άλλου; Ή μήπως ο Σάββας, με αναπηρία 98%, έχει λιγότερα προβλήματα υγείας από τους Φλώρους της κάθε εποχής; Και τα λέει αυτά η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που παραμένουν «φονιάδες των λαών», που αυτή τη στιγμή οργανώνουν τον αιματηρό εμφύλιο στη Βενεζουέλα. Τα λέει η κυβέρνηση της Τουρκίας που σφάζει αυτή τη στιγμή τους Κούρδους στη Συρία. Τα λέει η αντιπολίτευση που έφερε τα μνημόνια που οργάνωσαν τον πόλεμο κατά του κόσμου της εργασίας. Και τα λέει χρησιμοποιώντας έναν λόγο μεταμφυλιακής περιόδου, ομολογώντας έτσι ότι εκεί θέλει να οδηγήσει τη χώρα».

Εργαζόμενη μητέρα: Ο σύγχρονος «δούλος»

Το πρωί βιάζεται στον δρόμο να πάει γρήγορα στη δουλειά της. Έτσι βιαστικά επιστρέφει σπίτι. Καθισμένη στο γραφείο βοηθάει το παιδί στα μαθήματα. Μιλάει στο τηλέφωνο με τον παιδίατρο για να κλείσει ραντεβού. Βάζει ένα πλυντήριο και μαζεύει το σπίτι. Σκέφτεται πότε θα πάει το παιδί να αγοράσει ένα ρούχο που χρειάζεται. Κοιτάει το ρολόι για να μην αργήσει να το πάρει από το φροντιστήριο τώρα που σκοτεινιάζει και νωρίτερα. Πάνω από την κουζίνα, ετοιμάζει το αυριανό φαγητό. Στην τηλεόραση βλέπει ένα σποτ που της τονίζει ότι δεν πρέπει να αμελήσει το εμβόλιο της κόρης της -είναι δική της ευθύνη, πατέρας δεν εμφανίζεται στο σποτ. Και το βράδυ, μισοκοιμισμένη, ακούει σε μια εκπομπή κάποιους να μιλούν για την «ισότητα των φύλων».

Πράγματι, στη δημόσια συζήτηση έχει επανέλθει το «γυναικείο ζήτημα». Αλλά τι σημαίνει «γυναικείο ζήτημα»; Τι σημαίνει «ίσες ευκαιρίες»; Και αυτοί που το λένε -άντρες και γυναίκες- εννοούν όλοι το ίδιο πράγμα;

Είναι αλήθεια ότι η ζωή για τις εργαζόμενες μητέρες μπορεί να είναι καλύτερη σε κάποιες χώρες, χειρότερη σε άλλες, ανάλογα με το επίπεδο κοινωνικού κράτους και τον συντηρητισμό της κοινωνίας -συνήθως αυτά τα δύο πηγαίνουν χέρι-χέρι. Όμως, ο κοινός παρονομαστής είναι ότι η πίεση στην εργαζόμενη μητέρα αυξάνεται παντού.