Κ. Βαξεβάνης: Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ' την Ελλάδα.Το φάντασμα του Αλλιέντε

Του Κώστα Βαξεβάνη 

Καμιά φορά μπορεί να αδικείς τους ικανούς ανθρώπους βάζοντάς τους να περπατήσουν στο δρόμο της Ιστορίας φορώντας τα δικά σου παπούτσια, αλλά αν μιλήσεις με άλλο τρόπο από αυτόν που πιστεύεις ως σωστό, τότε εσύ φοράς τα παπούτσια κάποιου άλλου. Ούτε να προσφέρεις μπορείς, ούτε να έχεις τη δικιά σου περπατησιά.

Έτσι θα το πω όπως το σκέφτομαι. Αν και ελπίζω,φοβάμαι. Δεν φοβάμαι ούτε το Grexit,ούτε το Grexident ,ούτε τις απειλές που αφήνει στο χαρτί το βρώμικο χέρι γηραιών εκδοτών. Δεν με ανησυχούν οι βρυχηθμοί ενός συστήματος που τελειώνει, αλλά αυτοί που αντιλαμβάνονται τον επιθανάτιο ρόγχο όχι ως θάνατο αλλά ως το «ζωντανό ακόμη θηρίο».

Η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας, κινδυνεύουν από τη δική τους «11η Σεπτεμβρίου». Δεν εννοώ την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, αλλά την 11η Σεπτεμβρίου του 1973, η οποία αποτελεί μια καταγραφή για την Παγκόσμια Αριστερά. Ο Σαλβατόρ Αλλιέντε, ο λαοφιλής και δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης της Χιλής, έπεσε από πραξικόπημα το οποίο οργάνωσε ο Πινοσέτ, ο αρχηγός τους Στρατού που ο ίδιος διόρισε.

Πριν τη πτώση του ο Αλλιέντε, αυτή η μεγάλη μορφή της πολιτικής, είχε μπροστά του όλα τα δείγματα και για το καλό και για το κακό. Έτσι συμβαίνει πάντα άλλωστε. Ανέλαβε τη χώρα, την έκανε την πρώτη ουσιαστική Δημοκρατία της Λατινικής Αμερικής, προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις και άντεξε τις διαδηλώσεις που οργάνωσε η CIA στη χώρα με το Συνδικάτο Φορτηγών. Ο Κίσσινγκερ επιχείρησε να οργανώσει ανατροπή του Αλλιέντε στη Χιλή με το στρατηγό Ρενέ Σνάιντερ, ο οποίος πιστός στη Δημοκρατία αρνήθηκε. Ο Σνάιντερ βρέθηκε δολοφονημένος μερικές μέρες αργότερα.

Νέα στοιχεία! Ο 28χρονος συγκυβερνήτης είχε τρία χέρια!

Του Στρατή Μαζίδη

Είναι πραγματικά φοβερή αυτή η διαρκής ροή πληροφοριών ενοχοποιήσης του νεκρού συγκυβερνήτη του μοιραίου Airbus, Andreas Lubitz.

Και ήδη καταγράφεται πλέον διεθνώς ισχυρός αντίλογος από φορείς και επίσημα πρόσωπα στα όσα έχουν δει ως σήμερα το φως της δημοσιότητας όπως το ότι αμφισβητήθηκε πλήρως ο γάλλος εισαγγελέας πως στο ηχητικό ντοκουμέντο ακούγεται η ανάπνοη του Lubitz και ότι πάτησε το κουμπί της καθόδου.

Ο Gerard Arnoux πρόεδρος της διαρκούς επιτροπής αεροπορικής ασφάλειας αμφισβητεί το ότι μπορεί να καταγραφεί η αναπνοή και φυσικά αναρωτιέται πως προκύπτει το συμπέρασμα του εισαγγελέα της Μασσαλίας πως πατήθηκε το κουμπί της καθόδου.

Μέχρι στιγμής λοιπόν έχουμε έναν:

- τρελό για τα κάγκελα

- σήμερα μάθαμε ότι είναι και γκαβός

- καταθληπτικός

- ήξερε να ξεγελά και να κρατά κρυφά πράγματα

- ψυχασθενής

- απογοητευμένος στην προσωπική του ζωή

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΛΙΣΤΑ

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Εν αναμονή, λοιπόν, του πλήρους κειμένου της «λίστας μεταρρυθμίσεων» που ανέλαβε να γράψει κατ’ απαίτηση των Γερμανών ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας: δεν αρκούν οι εσκεμμένες, ευνοϊκές για την κυβέρνηση «διαρροές», προκειμένου να σχηματίσει κανείς γνώμη γύρω από το αν η Αθήνα υποχρεώθηκε να κάνει σοβαρές υποχωρήσεις κατά την επτάωρη (!) παραμονή του Τσίπρα στην καγκελαρία του Βερολίνου. Επειδή και οι διατυπώσεις έχουν μεγάλη σημασία στο συγκεκριμένο θέμα, πρώτα θα δούμε το πλήρες κείμενο κι έπειτα θα διαμορφώσουμε άποψη.

Έχουν πλέον περάσει πάνω από δύο μήνες από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές και σχημάτισε κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Έχουν περάσει 50 μέρες από τις 8 Φεβρουαρίου που ο πρωθυπουργός παρουσίασε στη Βουλή τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του. Στο διάστημα αυτό δεν έχει ακόμη υλοποιήσει καμιά από τις φιλολαϊκές υποσχέσεις του! Οι 100 δόσεις που ψήφισε σίγουρα διευκολύνουν τον κόσμο, αλλά τον διευκολύνουν να πληρώσει το κράτος, όχι να εισπράξει! Αυτό μας ανησυχεί πολύ. Όχι επειδή αμφιβάλλουμε για τις προθέσεις του πρωθυπουργού και των υπουργών του. Γνωρίζοντας όμως την ασφυκτική πίεση που ασκούν οι Γερμανοί του Δ’ Ράιχ και με επίγνωση της γερμανικής νοοτροπίας έχουμε προ πολλού συνειδητοποιήσει πως ό,τι δεν γίνει αμέσως πολύ δύσκολα θα υλοποιηθεί αργότερα. Θα το απαγορεύσει το Βερολίνο!

Π. Λαφαζάνης: Η Ελλάδα έχει πολλούς εναλλακτικούς προοδευτικούς δρόμους να επιλέξε

Ξεχνάνε, όμως, ότι το μαχαίρι που χρησιμοποιούν κόβει και από τις δύο πλευρές του

«Ο μοναδικός ρεαλισμός στις κρίσιμες στιγμές που διανύει ο τόπος, είναι η ανατροπή» δηλώνει ο Υπουργός ΠΑΠΕΝ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΚΕΦΑΛΑΙΟ» και τη δημοσιογράφο Νίκη Ζορμπά.

Από το LEFT

«Επειγόντως τολμηρές εναλλακτικές επιλογές, σε σύγκρουση με τη Γερμανική Ε.Ε. – Οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ε.Ε. πνίγουν τη χώρα και στραγγαλίζουν την οικονομία.»

«Μοναδικός ρεαλισμός, στις κρίσιμες στιγμές που διανύουμε, είναι η ανατροπή».

«Μας εκβιάζουν ωμά. Ξεχνάνε, όμως, ότι το μαχαίρι που χρησιμοποιούν, κόβει και από τις δύο πλευρές του».

Ο Π. Λαφαζάνης επισημαίνει ότι σήμερα είναι ακόμη πιο σαφές πως η πορεία διεξόδου της χώρας από την κρίση περνάει μέσα από την σκληρή αντιπαράθεση, αν όχι τη σύγκρουση, με τη γερμανική Ευρώπη. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό αντιληπτό τόσο το καλύτερο, γιατί χρόνος δεν υπάρχει, η Ελλάδα βρίσκεται σε κάτι παραπάνω από οριακό σημείο και απαιτούνται, επειγόντως, μεγάλες και τολμηρές επιλογές, εναλλακτικές απέναντι στη γερμανική και κατεστημένη ΕΕ.

Ο Παν. Λαφαζάνης κάνει λόγο για ωμό εκβιασμό των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ που πνίγουν κυριολεκτικά τη χώρα μας και σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό της οικονομίας, εφαρμόζοντας την πιο παρατεταμένη και βασανιστική εκδοχή του βρώμικου σχεδίου που υλοποίησαν και στην Κύπρο, με το τελεσίγραφο της μιας εβδομάδας.

Οι τέσσερις λέξεις *, του Κ.Καστοριάδη

1. Φαντασία

Ποιο είναι το ίδιον του ανθρώπου; Τι είναι αυτό που μας διαφοροποιεί από τα ζώα; Επαναλαμβάνουν, εδώ και αιώνες, ότι είναι ο ορθός λόγος. Αρκεί όμως να προσέξουμε τη συμπεριφορά των άλλων γύρω μας αλλά και τη δική μας, για να αντιληφθούμε ότι αυτό δεν αληθεύει. Οι ατομικές και οι συλλογικές συμπεριφορές πολύ συχνά είναι παράλογες. Τα ζώα είναι πιο “λογικά” από εμάς· δεν σκοντάφτουν, δεν τρώνε δηλητηριώδη μανιτάρια, κάνουν αυτό που πρέπει, για να συντηρηθούν και να αναπαραχθούν. Ποιο είναι το ίδιον του ανθρώπου; Είναι το πάθος και οι επιθυμίες; Ναι, πράγματι. Τα ζώα από ό,τι μπορούμε να ξέρουμε δεν έχουν πάθη ούτε πραγματικές επιθυμίες τα ζώα έχουν ένστικτα. Τι όμως συνιστά την ιδιαιτερότητα του πάθους και των επιθυμιών; Είναι ακριβώς το γεγονός ότι το πάθος και οι επιθυμίες -ο έρωτας, η δόξα, το κάλλος, η εξουσία, ο πλούτος- δεν είναι «φυσικά» αλλά φαντασιακά αντικείμενα.

Η φαντασία, λοιπόν, είναι το ίδιον του ανθρώπου. Η φαντασία μάς διαφοροποιεί από τα ζώα.Η φαντασία, ακόμη και εάν κλείσουμε τα μάτια και τα αυτιά, δεν αναχαιτίζεται. Υπάρχει πάντα μια εσωτερική ροή από εικόνες, ιδέες, αναμνήσεις, επιθυμίες, αισθήματα. Μια ροή που δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Δεν μπορούμε καν να την ελέγξουμε, τουλάχιστον όχι πάντα. Κάποιες φορές το κατορθώνουμε, λίγο ως πολύ, προκειμένου να σκεφτούμε λογικά και συστηματικά. Αλλά ακόμη και σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αναπάντεχες αναμνήσεις και επιθυμίες διακόπτουν τον στοχασμό μας. Η φαντασία μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην παραφροσύνη, στη διαστροφή, στην τερατωδία αλλά, επίσης, στην αυταπάρνηση και σε κάθε μεγαλειώδη δημιουργία. Χάρη στη φαντασία το ένστικτο έπαψε να είναι ο μοναδικός ρυθμιστής της συμπεριφοράς μας. Χάρη στη φαντασία μπορούμε να δημιουργούμε. Χάρη σ’ αυτήν δημιουργήσαμε την τέχνη, την επιστήμη, τη φιλοσοφία. Η φαντασία δεν γνωρίζει όρια και κανόνες, ούτε ηθικούς και λογικούς νόμους. Πάντως, εάν είχαμε αφεθεί χωρίς περιορισμούς στη φαντασία, ασφαλώς δεν θα είχαμε επιβιώσει ως είδος. Ο άνθρωπος επιβίωσε ως είδος, επειδή δημιούργησε κοινότητες, κοινωνίες, θεσμούς, κανόνες που οριοθετούν και περιορίζουν τη φαντασία, αλλά και που συχνά επίσης την καταπνίγουν.

“Δεν μπορούμε να χτίσουμε αν δε γκρεμίσουμε τα πάντα ως τα θεμέλια”

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου η σημερινή. Ο ένοικος της στήλης παραμερίζει.
Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι από το κολοσσιαίο έργο του μεγάλου Πέτερ Βάις «Η δολοφονία του Μαρά» (εκδόσεις «Δωδώνη») σε αξεπέραστη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη.

Ο Πέτερ Βάις επινοεί μια συνάντηση μεταξύ του Μαρκήσιου ντε Σαντ με τον Ζαν Πωλ Μαρά. 

Από τη μια ο ηδονιστικός εγωκεντρισμός. Από την άλλη η φλόγα της Επανάστασης.

Από τη μια ο ατομικισμός που ποζάρει τον μηδενισμό του σαν «ελευθερία». Από την άλλη ένα «κατηγορώ» τόσο προς τους πατρίκιους που ζουν μακριά από το λαό και θεωρούν το λαό σαν μια άπλαστη και άμορφη μάζα, όσο και προς εκείνους που στο όνομα του λαού επιδιώκουν να υποβιβάσουν τα δικαιώματα του λαού το πολύ μέχρι το επίπεδο της «αξιοσέβαστης φτώχειας». 

*** ΣΑΝΤ: «Εμείς, μονάχα εμείς, δίνουμε κάποια σημασία στη ζωή μας, η Φύση θα ‘μενε σιωπηλή και αδιάφορη ακόμα κι αν ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή αφανιζόταν. Μισώ τη Φύση, θέλω να τήνε δυναστέψω, θέλω να τήνε πολεμήσω με τα δικά της τα όπλα (…). 

Πάντα και πάντα, δεν πασχίζαμε, στης Φύσης να υπακούσουμε το νόμο, που παραδίνει τον αδύναμο γυμνό στο έλεος του δυνατού; Πάντα και πάντα, δεν πνίξαμε την ψεύτικη αρετή κάτω από την πιο χοντροκομμένη πονηριά; Πάντα και πάντα, δεν κάναμε πειράματα στα εργαστήρια πριν φτάσουμε στα τελικά βασανιστήρια; (…). 

Η συμπόνια, Μαρά, είναι χτήμα των προνομιούχων. Όταν σκύβει ο “πονετικός” να ελεήσει ένα ζητιάνο, είναι γεμάτος περιφρόνηση, καμώθηκε πως συγκινήθηκε για να δείξει τα πλούτη του κι η ελεημοσύνη που δίνει δεν είναι παρά κλωτσιά στα πισινά. 

Όχι , Μαρά, ασ’ τα φτηνοαισθήματα, ξέρω πως άλλα έχεις στο νου σου. Για σένα, όπως και για μένα, μόνο το απόλυτο έχει σημασία».

ΟΙ ΤΟΝΟΙ ΕΠΕΣΑΝ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΒΙΑΙΕΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ* 

Αλήθεια είναι πως μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην καγκελάριο της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ, ο τόνος των επιθέσεων των γερμανικών εφημερίδων εναντίον της Ελλάδας είναι σαφώς ηπιότερος. Προφανώς η κυβέρνηση του Βερολίνου κάνειυπομονή μέχρι την αρχή της επόμενης εβδομάδας, προκειμένου να δει με τα μάτια της ποιες θα είναι τελικά οι μεταρρυθμίσεις που θα περιλαμβάνονται στη λίστα που θα υποβάλει προς έγκριση στους Ευρωπαίους εταίρους της η ελληνική κυβέρνηση. Οι πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου λένε ότι στόχος της κυβέρνησης Τσίπρα είναι να υποβάλει τη λίστα μεταρρυθμίσεων τη Δευτέρα, ει δυνατόν, και την Τρίτη να συγκληθεί εκτάκτως ηΕυρωομάδα (το Eurogroup) προκειμένου να τις εγκρίνει κατ' αρχήν ή και πλήρως. Η υποβάθμιση της φραστικής βιαιότητας των επιθέσεων εκ μέρους των Γερμανών δεν σηματοδοτεί όμως καθόλου και αλλαγή πολιτικής. Αντιθέτως. «Από τη Δευτέρα η Αθήνα πρέπει να κάνει υπεραναλήψεις από τους λογαριασμούς της» ήταν για παράδειγμα ο χθεσινός τίτλος άρθρου της εφημερίδας της γερμανικής ελίτ «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» αναφερόμενο στη χώρα μας. Ακόμη πιο επιθετικοί επί της ουσίας ήταν οι υπότιτλοι: «Στην αρχή της εβδομάδας εξαντλούνται τα μετρητά της κυβέρνησης. Η ΕΚΤ τραβάει το χαλινάρι»! Η ίδια εφημερίδα είχε φροντίσει από προχτές να καθησυχάσει τους αναγνώστες της, πληροφορώντας τους με τους τίτλους της πρώτης σελίδας της ότι «Δεν δόθηκε καμιά υπόσχεση προς την Ελλάδα στη συνάντηση με τον Τσίπρα».

Ας βοηθήσουμε όλοι την ΟΥΚ να μπει στην Πόλη.. Αφού τον έχουνε τόσο καημό...

 Άκης Γαβριηλίδης 

Εδώ και αρκετά χρόνια, τα μέλη της Ομάδας Υποβρύχιων Καταστροφών εκδηλώνουν κάθε 25η Μαρτίου τον διακαή πόθο τους να «μπουν στην Πόλη». Το ίδιο έκαναν και φέτος στην παρέλαση.

Το γεγονός ότι η έκφραση της επιθυμίας αυτής επαναλαμβάνεται περιοδικά, δείχνει ότι προφανώς δεν έχει πραγματοποιηθεί.

Αυτό είναι πραγματικά κρίμα. Πιθανόν να δημιουργηθεί ψυχικό τραύμα στους ηρωικούς κομμάντο από την τόσο μακρόχρονη ματαίωση.

Νομίζω λοιπόν ότι είναι χρέος μας να συμβάλουμε ώστε το όνειρό τους να γίνει πραγματικότητα.

Οποιαδήποτε περίοδο του χρόνου, αλλά ιδίως κάθε Πάσχα, διοργανώνονται δεκάδες εκδρομές από πρακτορεία με προορισμό, ακριβώς, την Πόλη. Οι περισσότερες δεν είναι ιδιαίτερα ακριβές. Θα ήταναρκετά απλό οι ενδιαφερόμενοι να μαζέψουν κάποια χρήματα και να δηλώσουν συμμετοχή σε μία απ’ αυτές. Εάν δεν μπορούν, ίσως θα μπορούσε να δώσει κάποια επιχορήγηση το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ή να κάνουμε κάποιο έρανο.

Το κέρδος από μια τέτοια επένδυση θα είναι πολλαπλό· θα ωφεληθούν τόσο οι ενδιαφερόμενοι όσο και οι διεθνείς σχέσεις της χώρας.

Γ. Καραϊσκάκης: «Ρώτησα τον μπούτσον μου και μου είπε να μη σε προσκυνήσω» ...

Ο Καραϊσκάκης ήταν γενναίος, ζούσε για τη νίκη και όλοι είχαν να λένε για την αθυροστομία του.

Γεννημένος το 1782 σε μια σπηλιά και αφού η μάνα του ήταν καλόγρια, τον ακολουθούσε πάντα η φράση: «Ο γιος της καλογριάς». Από νεαρή ηλικία έδειξε την επαναστατική του διάθεση. Φυσικά, έγινε κλεφτόπουλο και η επανάσταση τον βρήκε καπετάνιο. Ωστόσο, τον πρώτο καιρό της επανάστασης, δεν πήρε μέρος, γιατί πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν πως βρισκόταν σε συνεννόηση με τους Τούρκους, επειδή είχε θητεύσει στην αυλή του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. 

Μάλιστα, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος τον κατηγόρησε, πως είχε: «μυστικήν ανταπόκρισην (καπάκια) με τον Ομέρ Βρυώνη και ότι συμφώνησε… να του παραδώσει Μεσολόγγι και Αιτωλικό». Γρήγορα όμως, ο Καραϊσκάκης απάντησε με πράξεις στους επικριτές του. Έλαβε μέρος στην επανάσταση και διακρίθηκε για την αγωνιστικότητά, τις ηγετικές και στρατηγικές του ικανότητες. 

ΚΑΤΑΝΟΗΤΗ Η ΤΑΡΑΧΗ

Λύσσαξαν οι ύαινες. Από την πείνα. Δεν βρίσκουν ψοφίμι να ικανοποιήσουν την πείνα τους. Με τα σάλια τους να τρέχουν, ψάχνουν απεγνωσμένα για «ΧΑΟΣ, ΧΑΟΣ, ΧΑΟΣ», ανήθικους Κατρούγκαλους και έναν ταπεινωμένο Τσίπρα στο Βερολίνο. Δε βρίσκουν τίποτα.

Χάος δεν υφίσταται, κωλόχαρτα έχουμε, ακόμη κι αν υπάρξει Grexit θα γίνει έτσι ώστε να είναι ενδεικτικό των προθέσεων των αρπακτικών και όχι της αποτυχίας της κυβέρνησης – διότι καμία κυβέρνηση δεν απέτυχε διεκδικώντας την αξιοπρέπεια της χώρας και των πολιτών της –, αν βρεθούν χρήματα θα γίνει με τις δυνατόν λιγότερες υποχωρήσεις, ο Κατρούγκαλος ορθότατα έπραξε απευθυνόμενος στη Δικαιοσύνη παρά το τραγικό του λάθος να σύρεται επί μέρες στα βοθροκάναλα για να πείσει ότι δεν είναι ελέφαντας και μάλιστα γαλάζιος, ενώ ο Τσίπρας πήγε στο Βερολίνο, μίλησε και νίκησε.

Δεν νίκησε με την έννοια ότι έλυσε το αδιέξοδο της λιτότητας και της ύφεσης. Νίκησε επειδή εμφανίστηκε ως αρχηγός μιας χώρας που δεν είναι προτεκτοράτο. Δεν προσέφερε δώρα στα πόδια της Μέρκελ, όπως έκανε επανειλημμένα ο Σαμαράς ρεζιλεύοντάς μας παγκοσμίως, αλλά μίλησε για την εγκληματική συμπεριφορά της Siemens επί 10ετίες και την ανάγκη να συνδράμουν οι γερμανικές δικαστικές αρχές ώστε να ανακαλυφθεί το ποσοστό συμμετοχής της στη δημιουργία περιβάλλοντος διαφθοράς, για την αποτυχία τού προγράμματος «διάσωσης» και τα καταστροφικά του αποτελέσματα, για τη διατήρηση των αντίθετων απόψεων, για τα λάθη της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης, για τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων στην πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, για προσδιορισμό των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών και των οπτικών τους για την οικονομία και την Ευρώπη, για μεταρρυθμίσεις που θα έχουν ως απαραίτητη προϋπόθεση την κοινωνική συναίνεση, για δημοσιονομική προσαρμογή επίσης με απαραίτητη προϋπόθεση την κοινωνική δικαιοσύνη, για το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές επανορθώσεις όχι ως ζητιανιά αλλά ως μέγα ηθικό θέμα που πρέπει να τελειώσει.

ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΟΥΝ

«Βρισκόμαστε σε μία ιδιότυπη παράλυση η οποία για την πραγματική οικονομία έχει τεράστιο κόστος.Σήμερα υπάρχουν επιχειρήσεις που για πρώτη φορά δεν πληρώνουν μισθούς σε εργαζομένους, υπάρχουν εξαγωγικές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις εξαγωγές τους, το τραπεζικό σύστημα έχει πλήρως παραλύσει, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να χρηματοδοτηθούν ούτε καν στοιχειώδεις ανάγκες κεφαλαίου κίνησης για οποιαδήποτε επιχείρηση• μα δεν μπορεί να συνεχίζεται άλλο αυτή η κατάσταση».

Αυτά τα είπε ο Κούλης του Μητσοτάκη. Όχι, δεν τα είπε το 2010, το 2011, το 2012, το 2013, το 2014. Τα είπε χτες, 19 Μαρτίου 2015, σε συνέντευξή του στον Real. Ανακάλυψε ξαφνικά ο Κούλης του Μητσοτάκη ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που δεν μπορούν να πληρώσουν τους μισθούς των εργαζομένων τους και ότι το τραπεζικό σύστημα έχει πλήρως παραλύσει. Τώρα έγιναν αυτά, για τον Κούλη του Μητσοτάκη. Τις τελευταίες 50 μέρες.

Πριν, επί κυβέρνησης Σαμαρά και υπουργίας Κούλη του Μητσοτάκη, οι επιχειρήσεις δεν προλάβαιναν να μοιράζουν μισθούς και οι τράπεζες χάριζαν άτοκα δάνεια στις επιχειρήσεις. Ζούσαμε σ’ έναν παράδεισο που ξαφνικά μας τον έκλεψαν οι κομμουνιστές. Δηλαδή να μας τρελάνουν. Οι εγκληματίες. Οι φονιάδες. Η συμμορία. Οι μνημονιακοί τσάτσοι, οι υπεύθυνοι της καταστροφής όλης της αγοράς, των λουκέτων, της εξαθλίωσης, των απολύσεων τολμάνε να κάνουν κριτική και να φορτώνουν το αποτέλεσμα ολόκληρου του δικού τους καταστροφικού έργου σε μία κυβέρνηση 50 ημερών.

“Το κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι” γέμισε… σβάστικες

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το… «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι», δεν είναι μόνο το γνωστό άντρο των οικονομικών εκβιαστών, των Μνημονίων, των τραπεζιτών και των επιτρόπων που μας εύχονται «καλό κουράγιο Έλληνες».

Είναι και… λίκνο της «δημοκρατίας». Εκείνης της «δημοκρατίας» που αρμόζει στους «θεσμούς», στους Σόιμπλε, στους Ντάισελμπλουμ και στους Ντράγκι. Ορισμένα παραδείγματα:

Νίκος Μπογιόπουλος – enikos.gr 

***

Σε επιστολή της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ προς τον Γιούνκερ με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απάντησε επί λέξει:

«Με επιστολή της 18ης Φεβρουαρίου 2015, με ερωτάτε ποια είναι η θέση της Επιτροπής ως προς το {...} δικαίωμα του ελληνικού λαού για την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, την πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών από το γερμανικό κράτος. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, "η Ένωση ενεργεί μόνον εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη - μέλη με τις Συνθήκες (...)". Εφόσον δεν έχει ανατεθεί στην Ένωση καμία αρμοδιότητα για τα θέματα στα οποία αναφέρεστε, η Επιτροπή δε λαμβάνει θέση επί των θεμάτων αυτών».

Η μεγάλη περιπέτεια του Ιάκωβου -Ο ρατσισμός, η παρέμβαση της υπουργού και το «πάγωμα» των σπουδών

του Γιάννη Μπελεγρίνη

«Είμαι άνθρωπος και εγώ». Είναι τα λόγια ενός νέου, που προσπαθεί να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα του, παρά τα εμπόδια που του παρουσιάζονται.

Ο Ιάκωβος Ανδρεαδάκης, είναι ένας 22χρονος, με Σύνδρομο Down. Αμέσως μετά την αποφοίτηση του από το γενικό λύκειο, επέλεξε να σπουδάσει Τουρισμό, στο δημόσιο ΙΕΚ Αναβύσσου (Ειδικός Ξενοδοχειακών Υπηρεσιών και Τροφοδοσίας).Ωστόσο, τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενε. Ήρθε αντιμέτωπος με την ψυχρότητα του κράτους, αλλά και συγκεκριμένων καθηγητών μέσα στην ίδια σχολή.

Η HuffPost Greece συνάντησε τον Ιάκωβο. Μαζί με την μητέρα του, Ειρήνη Γράψια και τον αδερφό και συμφοιτητή του, Παναγιώτη Ανδρεαδάκη, ο οποίος μάλιστα είχε γράψει πρόσφατα και ανοιχτή επιστολή- καταγγελία, μέσω της οποίας δημοσιοποιήθηκε η περιπέτεια του Ιάκωβου.

Ο 22χρονος νέος, αποφάσισε να σπουδάσει Τουρισμό, αφού αυτό είναι ένα από τα πιο δυνατά «χαρτιά» της Ελλάδας. Όπως τονίζει η μητέρα του «θα ήταν πολύ ωραίο να βρίσκεται στην ρεσεψιόν κάποιου ξενοδοχείου και να υποδέχεται τα άτομα με αναπηρία. Έτσι ώστε και αυτοί να νιώθουν πιο άνετα».

Η Μαρία Βλαζάκη νέα γενική γραμματέας στο υπουργείο Πολιτισμού

Η αρχαιολόγος Μαρία Ανδρεάδη Βλαζάκη, σύμφωνα με πληροφορίες της "Αυγής" φέρεται να, είναι η νέα γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού.

Ο αναπληρωτής υπουργός Νίκος Ξυδάκης είχε προαναγγείλει ότι στη θέση αυτή θα τοποθετηθεί "ο πλέον κατάλληλος να διοικεί το υπουργείο" και "θα ξέρει πολύ καλά τη δουλειά". Επέλεξε όντως μια εγνωσμένου κύρους αρχαιολόγο, με πλούσιο και σημαντικό επιστημονικό έργο, με μακρά και επιτυχή θητεία στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Επιπροσθέτως ο Νίκος Ξυδάκης με την απόφασή του αποκαθιστά μια μεγάλη αδικία της κυβέρνησης Σαμαρά στο πρόσωπο της κ. Βλαζάκη η οποία είχε καρατομηθεί τον περασμένο Οκτώβριο από τη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του υπουργείου Πολιτισμού, γιατί είχε αρνηθεί, τότε, να συναινέσει στην αξιολόγηση του προσωπικού του υπουργείου Πολιτισμού, ενώ είχε εκφράσεις σαφείς αντιρρήσεις για τον πολιτικό χειρισμό της ανασκαφής της Αμφίπολης.

Η απομάκρυνσή της έγινε με φωτογραφική τροπολογία του τότε υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την αντικατάσταση με μεταβατικές διατάξεις όλων των γενικών διευθύνσεων στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εφαρμογή των νέων οργανισμών. Η αποπομπή της κ. Βλαζάκη έγινε με υπουργική απόφαση του τότε υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τασούλα (27/10/2014) χωρίς να αιτιολογείται η απόφαση και να περιγράφονται τα δεδομένα. Όπως μάλιστα είχε καταγγείλει τότε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, "ο υπουργός Κ. Τασούλας και η γενική γραμματέας Λ. Μενδώνη έφεραν στη Βουλή φωτογραφική διάταξη στον Ν. 4304 (άρθρο 31) μόνο για να μπορέσουν να απομακρύνουν τελικά απολύτως αυθαίρετα τη γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων κ. Μ. Βλαζάκη".

Γιούργια στη Γιορτή

«Τι έχεις, Κωνσταντίνε μου, και λιβανιές μυρίζεις;» - απ’ το«Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού», τραγουδήθηκε σε όλες τις βαλκανικές γλώσσες κι ακόμα στα αρμένικα, τα τουρκικά και σ’ άλλες λαλιές. Απ’ το ίδιο του το πένθος γεννήθηκε ο νέος ελληνισμός. Από το σοκ της πρώτης Αλωσης, το 1204, οι Ρωμιοί βγήκαν αλαφιασμένοι με την (αυτονόητη ρωμαϊκή) θεϊκή τάξη των πραγμάτων γύρω τους να καταρρέει. Ελληνες τους έλεγαν όλοι οι άλλοι, Ελληνες άρχισαν πάλι να ονομάζουν τον εαυτόν τους κι ορισμένοι εξ αυτών, «Ελληνες εσμέν, καθώς η γλώσσα και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί» έλεγε ο Πλήθωνας, αλλά

ο πολύς λαός δεν καταλάβαινε από «πρώιμο βυζαντινό ανθρωπισμό», όπως τον αποκαλούμε σήμερα, τη Ρωμανία αγάπαγε και η Ρωμανία χανόταν. «Σάπιος ο θρόνος των Καισάρων» και η καμαρίλα της Πόλης διάλεγε αφέντες, τιάρα παπική ή φακιόλι τούρκικο, λίγοι οι εύψυχοι ευγενείς κι αδύναμος ο πολύς λαός, περίμεναν κισμέτ τη μοίρα τους, «την τιμωρία τους για τις αμαρτίες τους», οργίαζαν οι Ησυχαστές, κόπηκαν τα λείψανα της παλιά ισχύος σε ενωτικούς κι ανθενωτικούς, όλα πέθαιναν πλην απ’ τα γράμματα (η Παλαιολόγια Αναγέννηση) ώσπου η Πόλη έπεσε, ο Πόντος έπεσε και η Τουρκιά απλώθηκε στη μισή Ελλάδα - την άλλη μισή τη βάσταγαν οι Βενετοί.

Ν. Μπογιόπουλος: "Γιατί Σοσιαλισμός"

Το Σάββατο που μας πέρασε συμπληρώθηκαν 136 χρόνια από τη γέννηση του κορυφαίου φυσικού και θεμελιωτή της θεωρίας της σχετικότητας, του Αλμπερτ Αϊνστάιν, στις 14 Μαρτίου 1879.

Η σκέψη του Αϊνστάιν δεν «περιοριζόταν» στη φυσική επιστήμη.

Τα αποσπάσματα που παραθέτουμε είναι από το άρθρο του Αϊνστάιν με τίτλο«ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ» που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 1o τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Monthly Review, το 1949.

«Υπάρχει διέξοδος;

Είναι εύκολο να θέτεις τέτοια ερωτήματα, αλλά είναι δύσκολο να τα απαντήσεις με κάποιο βαθμό βεβαιότητας. Εντούτοις, πρέπει να προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ, αν και είναι εν γνώσει μου το γεγονός ότι

τα συναισθήματα και οι επιδιώξεις μας βρίσκονται πολύ συχνά σε αντίθεση και δεν μπορούν να εκφραστούν με εύκολες και απλές φόρμουλες.

Ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα μοναχικό και κοινωνικό ον.

Σαν μοναχικό ον προσπαθεί να προστατέψει την ύπαρξή του καθώς και την ύπαρξη αυτών που είναι κοντά του, να ικανοποιήσει τις προσωπικές του επιθυμίες και να αναπτύξει τις έμφυτες ικανότητές του.

Κ. Λαπαβίτσας: Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο τέλος της

Δεν είναι νέο ότι ο Κώστας Λαπαβίτσας, καθηγητής στο SOAS στο Λονδίνο, έχει υποστηρίξει ενεργά το Grexit- αν και αυτή είναι η πρώτη φορά που το κάνει από τότε που εξελέγη βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιανουάριο του 2015. Οι απόψεις του ήταν για άλλη μια φορά διαφορετικές όχι μόνο από τους πολιτικούς αντιπάλους αλλά και από τους υπουργούς του δικού του κόμματος.

Ωστόσο, ακόμη και αν κάποιος διαφωνεί με τις ιδέες του Λαπαβίτσα σχετικά με το νόμισμα, είναι δύσκολο να απορρίψει την εκτίμησή του - επιβεβαιώθηκε από τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων - ότι η Ευρωζώνη δεν φαίνεται να επιτρέπει οποιαδήποτε πραγματική ενδιάμεση λύση μεταξύ λιτότητας και ενός Grexit: «Η ηγεσία του κόμματος ξέρει ότι έχει μια πολύ σκληρή επιλογή μπροστά της: Να επιμείνουμε στο πρόγραμμα που διακηρύξαμε στον ελληνικό λαό; Ή μήπως να υποβάλουμε όσα μέτρα θέλουν τα θεσμικά όργανα, η ομάδα των Βρυξελλών, η τρόικα, όπως αλλιώς θέλετε να το ονομάσετε; Αυτά τα δύο πράγματα είναι ασύμβατα μεταξύ τους. "

Δύο πρόσφατες συνεντεύξεις του στην εφημερίδα «Bild» στη Γερμανία και το περιοδικό «Jacobin» στις ΗΠΑ προκάλεσε μια αναταραχή αντιδράσεων στην Ελλάδα: «Ένα τρελό σχέδιο με δραχμή και δελτίο για φυσικό αέριο» (σύνδεσμος στα Ελληνικά) με τίτλο «μέτρα» TOC, που ακολουθείται από παρόμοιους τίτλους στα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας.

Νέα Μανωλάδα: Ποιος είναι ο «θρήσκος» επιχειρηματίας που έδινε 3 ευρώ μεροκάματο – Τι λένε στις σοκαριστικές καταθέσεις οι μετανάστες

Το προφίλ του θρήσκου φιλοτεχνούσε ο 51χρονος ιδιοκτήτης μεγάλης πτηνοτροφικής μονάδας, ο οποίος φέρεται να πρωταγωνιστεί στη νέα υπόθεση «Μανωλάδας» στον Δήμο Ερυμάνθου στην Αχαΐα.

Πρόκειται για τον επιχειρηματία που έδινε, σύμφωνα με πληροφορίες, τρία ευρώ μεροκάματο σε Ρουμάνους για να δουλεύουν 15 ώρες την ημέρα.

Δίπλα από τα δωμάτια-τρώγλες όπου τους κρατούσε «φυλακισμένους» στις εγκαταστάσεις της εταιρίας είχε χτίσει εκκλησάκι που το φωτογράφιζε και το «ανέβαζε» στο Facebook.

«Ο Άγιος Μοδέστρος κοσμεί και προστατεύει τις εγκαταστάσεις μας», γράφει χαρακτηριστικά. Ο 51χρονος διαφήμιζε στο διαδίκτυο τη μονάδα του ως πρότυπο επιχείρησης με υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις. Σε αναρτήσεις του δημοσιεύει όμορφες εικόνες που τις συνοδεύει με σχόλιο: «Στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μας όπου γίνεται η παραγωγή και η εκτροφή των νεοσσών».

Κάτω, ωστόσο, από την… ιλουστρασιόν εικόνα που ήθελε να προβάλει κρυβόταν, σύμφωνα με την Αστυνομία, μία νέα «Μανωλάδα».

Τύμπανα πολέμου..

Ακούγονται εκατέρωθεν. Κι όσο πάει και πιό δυνατά.

Έχουμε πει τόσες και τόσες φορές ότι η κρίση τούτη είναι κατ' εξοχήν κρίση θεσμών, ηθικής και πολιτικής.

Και θα έπρεπε να έχουμε σκεφτεί και συνειδητοποιήσει πως σε μιά πολιτική κρίση η λύση μπορεί να είναι μόνον πολιτική.

Η αποστροφή στην χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού: ''Οι εκλεγμένοι θα συνομιλούν με τους εκλεγμένους και οι τεχνοκράτες με τους τεχνοκράτες''(εννοώντας τους πολιτικούς ως εκλεγμένους), είναι από μόνη της διάγγελμα.

Όπως και οι στρατιωτικοί έτσι και οι τεχνοκράτες όταν αναλαμβάνουν έστω και άτυπα την εξουσία, γίνονται επικίνδυνοι.

Άλλωστε οι τεχνοκράτες δεν είναι παρά οι στρατιωτικοί των αριθμών!

Καταλαβαίνουν μόνον από αριθμούς και αντιλαμβάνονται μόνον με''ισοδύναμα''.

Η ανθρώπινη ζωή όμως δεν έχει ισοδύναμα!

Ούτε η ευτυχία του ανθρώπου!

Ούτε το χρήμα είναι το ισοδύναμο της ευτυχίας!

Αυτά όμως είναι πράγματα που οι τεχνοκράτες δεν είναι εκπαιδευμένοι για να καταλάβουν.

Μόνον οι πολιτικοί (οι πολιτικοί είπαμε, όχι οι δωσίλογοι) που έχουν την ευθύνη ανθρώπινων ζωών και κοινωνίας ανθρώπων,

Η γερμανική μελέτη που δείχνει πως οι «μεταρρυθμίσεις» διέλυσαν τους μικρομεσαίους στην Ελλάδα

Οι μεταρρυθμίσεις έφεραν τη φτώχεια στην Ελλάδα. Ο τίτλος αυτός δεν προέρχεται από κάποια ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, αλλά από άρθρο της Die Welt. Είναι το το συμπέρασμα της έρευνας που έκανε το γερμανικό Ίδρυμα Hans Böckler.

Η μελέτη (εδώ στα αγγλικά) αριθμεί 137 σελίδες και υπογράφεται από δύο Έλληνες, τον Τάσο Γιαννίτση και τον Σταύρο Ζωγραφάκη. Δύο είναι τα πιο συγκλονιστικά ευρήματα (ή μάλλον παραδοχές της μελέτης):

α) Ότι οι μειώσεις μισθών ήταν πολύ μεγαλύτερες από αυτές που χρειάζονταν για να γίνει ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία.

β) Ότι το βάρος της κρίσης το σήκωσαν τα κατώτερα στρώματα και οι μικρομεσαίοι.

Η φορολόγηση των χαμηλότερων στρωμάτων αυξήθηκε κατά 337,7% σε σχέση με το 2008. Αντίθετα, η φορολόγηση των ανώτερων στρωμάτων αυξήθηκε μόλις κατά 9%.

Τα μη προνομιούχα νοικοκυριά έχασαν μέσα στην κρίση το 86% του συνολικού τους εισοδήματος, ενώ οι πιο εύπορες οικογένειες μόλις το 16% με 20%.

Ένα αγόρι είδε μερικούς νταήδες να παρενοχλούν ένα συμμαθητή του. Διαβάστε τι συνέβη 6 χρόνια μετά

Μια μέρα, όταν πήγαινα πρώτη γυμνασίου, είδα ένα παιδί από την τάξη μου να πηγαίνει με τα πόδια στο σπίτι από το σχολείο. Το όνομά του ήταν Κάιλ. Φαινόταν σαν να κουβαλούσε μαζί του όλα τα βιβλία του. Σκέφτηκα, «Γιατί κάποιος να κουβαλάει μαζί του κάθε μέρα όλα τα βιβλία του; Θα πρέπει να είναι φυτό!»

Είχα προγραμματίσει όμορφα το Σαββατοκύριακο μου. Το Σάββατο το βράδυ θα πήγαινα σε ένα πάρτι και το απόγευμα της Κυριακής θα συναντιόμασταν με τους φίλους μου να παίξουμε ποδόσφαιρο στο γήπεδο.

Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος που τέλειωσε επιτέλους άλλη μια δύσκολη εβδομάδα, για αυτό και δεν του έδωσα περισσότερο σημασία. Σήκωσα τους ώμους μου και συνέχισα τον δρόμο μου.

Καθώς περπατούσα, είδα μια ομάδα παιδιών να τρέχουν προς το μέρος του. Τον πλησίασαν, πέταξαν τα βιβλία από τα χέρια του, του έβγαλαν τα γυαλιά του και τον έσπρωξαν με δύναμη. Το αγόρι προσγειώθηκε άσχημα στο χώμα. 

Τον κοίταξα και είδα αυτή την τρομερή θλίψη στα μάτια του. Τον λυπήθηκα. Όταν τα αγόρια έφυγαν, τον πλησίασα για να τον βοηθήσω. Σέρνονταν στο χώμα ψάχνοντας τα γυαλιά του. Δεν δυσκολεύτηκα να δω ένα δάκρυ να κυλάει από τα μάτια του.

Τη στιγμή που του έδινα τα γυαλιά του, μου είπε «Αυτοί οι τύποι είναι ηλίθιοι. Δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν στη ζωή τους και ασχολούνται συνέχεια μαζί μου.»

Φόρεσε τα γυαλιά του, με κοίταξε και μου είπε «Σε ευχαριστώ!» Για πρώτη φορά τον είδα να χαμογελάει. 

Οι γελοιογραφίες της ημέρας!

Je suis…

Τα δύο μέτρα και σταθμά των μεγάλων δυτικών ΜΜΕ

Του Νόαμ Τσόμσκι* 

Όλος ο κόσμος ένιωσε φρίκη για τη δολοφονική επίθεση στο γαλλικό σατυρικό περιοδικό Σαρλί Εμπτντό. Σε άρθρο των Νιου Γιορκ Τάιμς, ο ανταποκριτής Στίβεν Ερλάνγκερ περιέγραψε τον απόηχο της επίθεσης, που πολύ την ονομάζουν «γαλλική Ενδεκάτη Σεπτεμβρίου», ως «μια μέρα γεμάτη σειρήνες, ελικόπτερα στον αέρα, οργισμένα δελτία ειδήσεων, αστυνομικές ζώνες, τρομαγμένα πλήθη και μικρά παιδιά που τα απομάκρυναν από τα σχολεία, για να διαφύγουν τον κίνδυνο. Μια μέρα τρόμου και αίματος σε ολόκληρο το Παρίσι». Τη διεθνή κατακραυγή συνόδευε ο προβληματισμός πάνω στα βαθύτερα αίτια της θηριωδίας. «Πολλοί βλέπουν Σύγκρουση Πολιτισμών», ανέφερε ένας τίτλος των Νιου Γιορκ Τάιμς.

Η φρίκη και η αποστροφή είναι απολύτως δικαιολογημένες, όπως και η αναζήτηση των βαθύτερων αιτίων της θηριωδίας, όσο διατηρούμε στο μυαλό μας κάποιες βασικές αρχές. Η αντίδραση θα πρέπει να είναι εντελώς ανεξάρτητη από το τι πιστεύει κανείς για το περιοδικό και ό, τι αυτό παράγει. Το πανταχού παρόν σύνθημα «Είμαι Σαρλί», μαζί με άλλα παρόμοια, δεν θα έπρεπε να σημαίνει, ή έστω να υποδεικνύει, οποιαδήποτε ταύτιση με το περιοδικό, τουλάχιστον στα πλαίσια υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου. Θα έπρεπε να εκφράζει την υπεράσπιση του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης, ανεξάρτητα από το τι μπορεί κανείς να πιστεύει για το περιεχόμενό της, ακόμη και αν το θεωρεί μισητό ή φαύλο.Επίσης, τα συνθήματα θα πρέπει να εκφράζουν την καταδίκη ενάντια στη βία και την τρομοκρατία. Ο επικεφαλής του εργατικού κόμματος του Ισραήλ, και κυριότερος διεκδικητής για τις επερχόμενες εκλογές στο Ισραήλ, Ισαάκ Χέρτζογκ, έχει μάλλον δίκιο όταν λέει ότι: «Η τρομοκρατία είναι τρομοκρατία. Δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά». Δίκιο έχει και όταν λέει ότι: «Όλα τα Έθνη που ζητούν ειρήνη και ελευθερία [αντιμετωπίζουν] μια τεράστια πρόκληση» από τη δολοφονική τρομοκρατία – ας βάλουμε στην άκρη την επιλεκτική του ερμηνεία αυτής της πρόκλησης.

Ισλανδία: Οι τραπεζίτες στη στενή, οι τοκογλύφοι στον αγύριστο…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Τις προηγούμενες μέρες μια είδηση πέρα στα «ψιλά», δίχως να τύχει της προβολής που τις άξιζε: Η κεντροδεξιά (!) κυβέρνηση της Ισλανδίας απέσυρε το αίτημα ένταξης της χώρας στην ΕΕ.Προφανώς τέτοιου είδους ειδήσεις σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που το «με κάθε θυσία στο ευρώ» καλλιεργήθηκε και προβάλλεται ως η σύγχρονη μεγάλη ιδέα του έθνους, δημιουργούν ερωτήσεις στην κοινωνία. Και γι αυτό θάβονται… Ας δούμε λοιπόν κάποιες απ αυτές τις ερωτήσεις (με τις απαντήσεις τους) και ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του:

Τι έγινε στην Ισλανδία; Την περασμένη Πέμπτη η Ισλανδία ανακοίνωσε ότι απέσυρε οριστικά την υποψηφιότητά της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δύο χρόνια μετά την ανάδειξη της κεντροδεξιάς κυβέρνησης που είχε δεσμευτεί ότι θα έβαζε τέλος στη διαδικασία αυτή, που ξεκίνησε το 2009.

Τι γίνεται στην Ελλάδα; Από το 2010 μέχρι και σήμερα η χώρα δανείζεται για να ακολουθήσει τους κανόνες και να παραμείνει στην ΕΕ. Οι εν λόγω κανόνες συνοψίζονται στα μνημόνια τις δανειακές συμβάσεις τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα και τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου με τα οποία κυβερνάται η χώρα. Το αποτέλεσμα αυτών των κανόνων είναι πια ολοφάνερο: Ανεργία (πανευρωπαϊκό ρεκόρ), ανεργία νέων (σχεδόν παγκόσμιο ρεκόρ) περικοπές μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και παρ όλα αυτά χρέος στο 180% του ΑΕΠ- από το 120% που ήταν όταν ξεκίνησε η θεραπεία. Δεδομένων τούτων των πολιτικών επιλογών σε καθ’ ένα απ΄ τα δέκα εκατομμύρια Έλληνες του αναλογούν 2.000 ευρώ το χρόνο, κάθε χρόνο μέχρι το 2030 για να ξεχρεωθούν τα τρέχοντα 300 δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού χρέους!

ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ;

Toυ ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ*

Οταν άρχισε να υποχωρεί κάπως το επικοινωνιακό μπαράζ που επιχείρησε να παρουσιάσει την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη μεταξύ κυβέρνησης και Eurogroup (και την «λίστα μεταρρυθμίσεων» που τη συμπληρώνει) ως περίπου νίκη, το βασικό επιχείρημα των υποστηρικτών της είναι ότι «αγόρασε χρόνο». Για να το επιτύχει, σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, χρειάστηκε βέβαια να προβεί σε υποχωρήσεις, οι οποίες όμως έγιναν στα πλαίσια όμως ενός «προωθητικού συμβιβασμού» για να χρησιμοποιήσουμε την ορολογία του Γιάννη Δραγασάκη[1]. Το επιχείρημα εδώ είναι ότι για αυτούς τους τέσσερις μήνες δεν θα παρθούν νέα μέτρα λιτότητας τύπου μέηλ Χαρδούβελη, ενώ λύνεται το πρόβλημα της ρευστότητας που είχε φέρει το τραπεζικό σύστημα στα πρόθυρα της κατάρρευσης πριν συναφθεί η συμφωνία και δίνεται ένα περιθώριο ώστε η κυβέρνηση ναπροετοιμαστεί για τον νέο γύρο διαπραγματεύσεων τον Ιούνη χωρίς να εγκαταλείπει τους στρατηγικούς της στόχους. Δεν πρόκειται λοιπόν περί ήττας αλλά περί τακτικής υποχώρησης και ανακωχής που λειτουργεί προς όφελος της ελληνικής πλευράς.

Χωρίς να μπούμε εδώ σε μια λεπτομερή ανάλυση των δεσμεύσεων που ανέλαβε η κυβέρνηση υπογράφοντας τη συμφωνία[2], τα βασικά σημεία του προηγούμενου επιχειρήματος δεν άργησαν να διαψευστούν από την πραγματικότητα. 

ΜΕΣΑ ΣΤΟ «ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΚΛΟΥΒΙ»

Βίλα Κοτοπούλη: Το γαμήλιο δώρο που θυμίζει σαλέ

Της Χαράς Τζαναβάρα-Φωτογραφίες Βασίλης Μαθιουδάκης

Στη δεκαετία του 1920 ήταν ένα από τα θαυμάσια εξοχικά που αποτέλεσαν τη «μαγιά» για τον οικισμό που πήρε το όνομά του από τον μεγαλοϊδιοκτήτη, πολιτικό και καθηγητή πανεπιστημίου Ιωάννη Ζωγράφο. Φιλοξένησε τις βεγγέρες της αξεπέραστης ηθοποιού, στις οποίες έδιναν το «παρών» τα σημαντικότερα ονόματα της ελληνικής σκηνής. Στην Κατοχή επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και μετά την απελευθέρωση στέγασε το αστυνομικό τμήμα. Πέρασε στην ιδιοκτησία του δήμου και στην ουσία είναι ένα μουσείο με σπουδαιότερο έκθεμα το ίδιο το κτίριο.

Μια στάση με το όνομα της μεγάλης τραγωδού στην οδό Αλέξανδρου Παναγούλη είναι το πρώτο «σημάδι» της περίφημης βίλας Κοτοπούλη. Το ίδιο το κτίριο όμως, όπως φαντάζει πίσω από τη σιδερένια εξώπορτα, είναι έναυσμα για απόδραση από την εικόνα που δημιουργούν οι πανύψηλες πολυκατοικίες.

Το φλας μπακ ξεκινά από το 1832, χρονιά απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Τούρκους. Ο Χατζηπαρθένης Πετράκης, ηγούμενος της ομώνυμης μονής, αγόρασε από τον πασά χιλιάδες στρέμματα στις παρυφές του άλσους της Καισαριανής. Λίγα χρόνια αργότερα, οι κληρονόμοι του άρχισαν να πουλάνε διάφορα τμήματα. Το 1902 ο Ιωάννης Ζωγράφος, βουλευτής του κόμματος του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, απέκτησε από «δεύτερο χέρι» μια μεγάλη έκταση. Κράτησε ένα τμήμα στη διασταύρωση των σημερινών λεωφόρων Ζωγράφου και Παπάγου για την οικογένειά του, ενώ την υπόλοιπη τη ρυμοτόμησε και την πουλούσε με δόσεις των 112 δραχμών τον μήνα. Η περιοχή ήταν ακόμη… εξοχή και πολλοί έσπευσαν να φτιάξουν τις βίλες τους. Μέσα σε λιγότερα από δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν πάνω από 100 εξοχικά και αποτέλεσαν τον πυρήνα του πρώτου οικισμού, ο οποίος το 1929 αποκόπηκε από τον δήμο Αθηναίων και ανακηρύχθηκε κοινότητα που πήρε το όνομα της οικογένειας Ζωγράφου. Οι επαύλεις Βοναπάρτη, Βουγά, «Αγλατζιάς», Νίνου, Συριώτη και η κατοικία του μεγάλου ζωγράφου Γ. Γουναρόπουλου, μαζί με τα δυο αρχοντικά της οικογένειας Ζωγράφου είναι τα λίγα απομεινάρια αυτής της εποχής…

Οι γελοιογραφίες του Σαββατοκύριακου!

Γ. Δελαστίκ: Κόλπο του ΣΥΡΙΖΑ οι Αποζημειώσεις

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι ούτε ο υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παρασκευόπουλος θα τολμήσει να υπογράψει την απόφαση του Αρείου Πάγου του έτους 2000 που δίνει το δικαίωμα στους συγγενείς θυμάτων του Διστόμου που εκτελέστηκαν από τους ναζί να προχωρήσουν σε κατασχέσεις κρατικών ακινήτων της Γερμανίας που βρίσκονται στην Ελλάδα. Το προανήγγειλε ήδη: «Η δική μου υπογραφή θα πρέπει να μπει αφού πρώτα γίνει πολιτική διαπραγμάτευση για το συγκεκριμένο θέμα […] Η ελληνική νομοθεσία λέει ότι σε αυτές τις περιπτώσεις παρέχει και ο υπουργός Δικαιοσύνης μια άδεια, για να μπορεί να σταθμίσει τα ζητήματα τα οποία συνδέονται με την εξωτερική πολιτική της χώρας» δήλωσε στο ραδιοσταθμό Παραπολιτικά.

Ούτε οι προκάτοχοί του υπουργοί Δικαιοσύνης τα τελευταία 15 χρόνια τόλμησαν να βάλουν την υπογραφή τους. Δεν θα το κάνει ούτε ο Ν. Παρασκευόπουλος γιατί και η κυβέρνηση Τσίπρα τρέμει τους Γερμανούς. Η διαγραφόμενη υποχώρηση της κυβέρνησης όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι ήταν έξυπνη η κίνησή της να φέρει το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων στη Βουλή. Φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση τους Γερμανούς, καθώς με έμμεσο αλλά αντιληπτό από όλους τρόπο συνδέει την αδιαφιλονίκητα ηγεμονική σήμερα στην ΕΕ Γερμανία με τη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ και τα εγκλήματα που διέπραξε εναντίον όλης της ανθρωπότητας. Αφυπνίζει έτσι έμμεσα όλους τους λαούς της Ευρώπης για τους κινδύνους που τους απειλούν και σήμερα λόγω της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ – όσους λαούς, εννοείται, πολέμησαν εναντίον των γερμανών ναζί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίοι δεν ήταν και τόσοι πολλοί! Η γερμανική Αριστερά έσπευσε να στηρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα στο θέμα του αναγκαστικού κατοχικού δανείου. «Δεν παραγράφεται. Είναι δάνειο το οποίο πρέπει να αποπληρωθεί» δήλωσε ο ίδιος ο πρόεδρος του γερμανικού κόμματος Ντι Λίνκε Μπερντ Ρίζινγκερ.

Ορισμένοι Γερμανοί εξετάζουν την έξοδο από την ευρωζώνη πριν από την Ελλάδα

Karel Vereycken Solidarité & Progrès (Γαλλία) (μτφρ. Κριστιάν)

Μόνο οι ηλίθιοι εξακολουθούν να το αρνούνται: το ευρώ είναι σαν το Κάπρι, μας τελείωσε (Capri, c’estfini!). 

Ωστόσο, όπως την εποχή της κατάρρευσης του σοβιετικού συστήματος, ο καθένας συνεχίζει να προσποιείται ότι το εμπιστεύεται και πιστεύει σ’ αυτό. Λένε: Ο απολογισμός είναι «συνολικά» θετικός και το ευρώ είναι το μέλλον της ανθρωπότητας...

Εάν η Γερμανία (τα «μυρμήγκια» σύμφωνα με το μύθο του Αίσωπου (La Fontaine)), επιφανειακά, εμφανίζεται αδιάλλακτη ενώπιον των Ελλήνων (τα «τζιτζίκια»), υπάρχει μια «κριμένη όψη» πίσω από την αδιαλλαξία του Βερολίνου.

Αυτό που ενοχλεί περισσότερο από ένα ανεξόφλητο χρέος, είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα αποδεικνύει ότι η λιτότητα δεν λειτουργεί. Και αν ενσωματώνουμε αυτό το νέο στοιχείο, τίθεται ολόκληρη η ευρωπαϊκή πολιτική υπό αμφισβήτηση. Σαν να ήταν ένας θανατηφόρος ιός τύπου Έμπολα, οι Βρυξέλλες μιλάνε για «κίνδυνο λοίμωξης», επειδή υπάρχει κίνδυνος άλλα ευρωπαϊκά έθνη να αρνηθούν να πιούν τα θανατηφόρα φίλτρα που τους έχουν συνταγογραφήσει.

Κάποιος να μαζέψει την γερμανική κυβέρνηση και τον Μάρτιν Σουλτς

Ο Γερμανός πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ζήτησε από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να βάλει τέλος στη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στην κυβέρνηση, και χαρακτήρισε «λάθος» τη συνεργασία των δυο κομμάτων. Επίσης, ο Μάρτιν Σουλτς είπε πως «σε σύγκριση με τον κ. Καμμένο, ο ελέφαντας στο κατάστημα με τις πορσελάνες μοιάζει με διπλωμάτη που ξέρει να ελίσσεται». 

Ο Μάρτιν Σουλτς ενοχλήθηκε από τις δηλώσεις του Πάνου Καμμένου στην Bild, όπου είπε, μεταξύ άλλων, πως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δηλητηριάζει τις σχέσεις των λαών της Ελλάδας και της Γερμανίας και πως «δεν έχει πάντα δίκιο να κάνει κριτική για τη διαφθορά στην Ελλάδα, γιατί αφενός έχει κι ο ίδιος εμπλακεί σε υπόθεση υπεξαίρεσης και αφετέρου, η Γερμανία δεν έχει εκδώσει τον Χριστοφοράκο».

Ο Πάνος Καμμένος δεν είπε ψέματα.

Είναι αλήθεια πως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε -ο οποίος έχει πάντα το δάχτυλο σηκωμένο και το παίζει παρθένα- έχει παραδεχτεί πως είχε λάβει 100 χιλιάδες γερμανικά μάρκα από έμπορο όπλων, για λογαριασμό της Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών, και αναγκάστηκε μάλιστα να παραιτηθεί από την προεδρία του κόμματος, εξαιτίας αυτής της υπόθεσης.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης: Ζωή για σένα ο θάνατος κι αθάνατος θα μείνεις…

Ο ήρωας και ποιητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης στάθηκε μέχρι τέλους πιστός στην αγάπη του για την Κύπρο και επισφράγισε με τη θυσία της σάρκας του το πνεύμα και το νόημα της ποιητικής του μαρτυρίας. Γιατί προτίμησε τον τιμημένο θάνατο του ανδρειωμένου, που θάνατος δε λογιέται, από τη ζωή της σκλαβιάς και της υποτέλειας στο σαρκασμό του δυνάστη.

Η σύντομη αλλά γεμάτη νόημα ζωή του, αποτελεί σπάνια περίπτωση ολοκλήρωσης της πρόθεσης και συνέπειας στην ποιητική υπόσχεση.

Γεννημένος σ' ένα χωριό της Πάφου, την Τσάδα, στις 28 Φεβρουαρίου 1938, ήταν ο μικρότερος από τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, που άφησε την τελευταία του πνοή στην αγχόνη, για την λευτεριά. Η εφηβική του ηλικία σημαδεύεται ανεξίτηλα από το δημοψήφισμα που κατέδειξε την επιθυμία των Κυπρίων για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, για την οποία η ψυχή του είναι γεμάτη από αγάπη.

Την 1η Ιουλίου 1953 και ενώ οι Άγγλοι γιορτάζουν τη στέψη της νέας βασίλισσας στο γυμναστήριο της πόλεως, οι μαθητές, εξοργισμένοι και με μπροστάρη τον Ευαγόρα διαδηλώνουν ζητώντας ν' αδειάσει το γυμναστήριο κι οι άλλοι χώροι, από τους Άγγλους στρατιώτες. Στην κεντρική πλατεία ο Ευαγόρας με απαράμιλλο θάρρος σκαρφαλώνει και κατεβάζει την σημαία του κατακτητή. Οι μαθητές την κουρελιάζουν, φωνάζοντας συνθήματα εναντίον των Άγγλων. Η γιορτή ματαιώνεται. Στην παιδική ψυχή του Ευαγόρα, όμως, ήδη έχει ανάψει η φλόγα για λευτεριά.

Το χρέος ποτέ δεν πεθαίνει

του Περικλή Κοροβέση

Η χούντα τετραπλασίασε το δημόσιο χρέος για να κάνει το θεάρεστο έργο να βάλει την Ελλάδα στον γύψο. Οι «γυψωθέντες» πολίτες αυτής της χώρας είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν τον γύψο των δικτατόρων; Ο βασανισθείς πολιτικός κρατούμενος, ο φυλακισμένος ή εξόριστος και αυτός που αναγκάστηκε να γίνει πολιτικός πρόσφυγας, πρέπει να πληρώσουν τα έξοδα της δίωξής τους; Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ δέχτηκαν το χρέος της χούντας και πλειοδότησαν. Σήμερα το χρέος ξεπερνάει τα 320 δισ. ευρώ. Οπως λένε όλοι οι έγκυροι οικονομολόγοι, δικοί μας και ξένοι, το χρέος είναι ένα τέρας που αναγεννάται και δεν μπορεί να εξοφληθεί ποτέ. Είναι ένα εργαλείο για να κατακτηθεί μια χώρα και να γίνει αποικία των δανειστών-τοκογλύφων, όσο και να έχουν βαρύγδουπα ονόματα και διεθνές κύρος (Π.Τ., ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.λπ.).

Και για τους συμπατριώτες μας που έχουν ακόμα τη δυνατότητα να σκεφτούν μπαίνει ένα πολύ απλό ερώτημα: Πώς δημιουργήθηκε αυτό το χρέος-Λερναία Υδρα; Από τη διεθνή εμπειρία ξέρουμε μερικά πράγματα. Δάνεια για την αγορά εξοπλιστικών συστημάτων, στην ουσία παλιοσίδερα. Για τη δημιουργία άχρηστων φαραωνικών έργων που ποτέ δεν λειτούργησαν. Εξαγορά πολιτικών, ΜΜΕ και δημοσιογράφων-παπαγάλων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον αιμοσταγή Πινοσέτ, που είχε περισσότερους από εκατό τραπεζικούς λογαριασμούς ανά τον κόσμο, και τον δολοφόνο του Λουμούμπα, τον Μουμπούτου, που η περιουσία του ήταν όσο το δημόσιο χρέος. Η λογική απαιτεί, πριν πληρώσουμε ένα χρέος, να μάθουμε πώς δημιουργήθηκε και να δούμε ποιο είναι το πραγματικό και ποιο το κομπιναδόρικο.

“BRUSSELS GROUP” ΚΑΙ… ΒΡΑΣΤΕ ΟΡΥΖΑ

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ* 

«Έχει παρατηρηθεί πως ένα από τα αποτελέσματα της υπερβολικής καταπίεσης της εξουσίας είναι ότι οι λέξεις παραμορφώνονται στη σωστή κι απλή τους έννοια και χρησιμοποιούνται για να εκφράζουν το αντίστροφο της βασικής σημασίας τους».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Οσκαρ Ουάιλντ και καταγράφονται στο δοκίμιό του «Η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό». Να ένα δείγμα που επιβεβαιώνει τα λεγόμενά του:

Ο καπιταλισμός – σύμφωνα με τους κατόχους της εξουσίας - δεν είναι καπιταλισμός. Είναι η «οικονομία της ελεύθερης αγοράς»...

Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ιμπεριαλισμός. Είναι «παγκοσμιοποίηση»...

Οι βομβαρδισμοί λαών δεν είναι βομβαρδισμοί. Είναι «προληπτική δράση»...

Οι δολοφονίες αμάχων δεν είναι δολοφονίες. Είναι «παράπλευρες απώλειες»...

Ο πολιτικός, οικονομικός και στρατιωτικός στραγγαλισμός λαών και χωρών δεν είναι στραγγαλισμός. Είναι «εξαγωγή δημοκρατίας»…

Είναι προφανές, λοιπόν, πως το «λεξικό» των στραπατσαρισμένων εννοιών μέσω τηςαποκολοκύνθωσης των λέξεων είναι διαδεδομένο και στα τέσσερα σημεία του πλανήτη.

Ειδικά στην Ελλάδα, όμως, μπορούμε να είμαστε περήφανοι: Εδώ είχαμε να μας κυβερνούν τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Εδώ, δηλαδή, το κυρίαρχο πολιτικό κατεστημένο στηρίχτηκε σε κόμματα με τόση προϋπηρεσία στο «άλλα λέω, άλλα πιστεύω, άλλα εννοώ και άλλα κάνω», που δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν αναγάγει σε επιστήμη το διασυρμό των εννοιών μέσα από την παραμόρφωση των λέξεων.

ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΕΡΙΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΑΙΠΕΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ*

Tο δημόσιο χρέος που προέκυψε λόγω της ανάληψης από τα κράτη των χρεών των τραπεζών είναι η βασιλική οδός υφαρπαγής της περιουσίας του δημοσίου και εξαθλίωσης της εργασίας. Αυτή είναι η βαθύτερη ουσία της στρατηγικής του παγκόσμιου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να βρεθεί ανέτοιμος στην αναμενόμενη σύγκρουση με την ΕΕ , την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, σπαταλώντας το λαϊκό κεφάλαιο του 27% σε πολιτικούς τακτικισμούς, που οδήγησαν μεν στην κυβέρνηση χωρίς όμως τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της χώρας σε συνθήκες ασφυκτικής πίεσης από τους λεγόμενους θεσμούς.

Τούτων δεδομένων, η περιουσία του δημοσίου είναι το μεγάλο θύμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Η εκποίηση της αποδίδεται με τον ουδέτερο όρο των μεταρρυθμίσεων και αφορά σεγενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις χωρίς καν το όφελος του πενιχρού τιμήματος που πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους, το οποίο απομειώνεται ελάχιστα.

Η περιουσία του δημοσίου είναι θεμελιώδης προϋπόθεση , μοχλός για την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση η οποία βρίσκεται εδώ και καιρό στις καλένδες μαζί με τη φορολογία του πλούτου (Εκκλησία, μεγάλη ιδιοκτησία, τραπεζίτες, βιομήχανοι , εφοπλιστές κλπ. ) , που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σχετικά άμεσα την χρηματοπιστωτική ασφυξία.

ΦΛΑΜΠΟΥΡΑΡΗΣ: ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΕΡΑΣ. ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΜΕ… ΑΕΡΑ

Σύγκριση των χρεών της Ελλάδας με τα χρέη συνολικά της ευρώπης κάνει ο υπουργός επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή».

Ο κ. Φλαμπουράρης θεωρεί ότι οι ευρωπαίοι «δεν έχουν αποφασίσει να διαλύσουν την ευρωζώνη» και τονίζει ότι «έξοδος της Ελλάδας σημαίνει διάλυση της Ευρωζώνης».

Η δημοσιογράφος τον ρωτά αν υπάρχει κίνδυνος «ατυχήματος» και ο υπουργός επικρατείας απαντά: «Οχι δεν υπάρχει ‘ατύχημα’. Πολιτικές αποφάσεις είναι. Δηλαδή, συγγνώμη, τα πάνω από 10 τρισ. που χρωστάει συνολικά η Ευρώπη ποιος της τα δάνεισε; Που τα βρήκαν; Τι είναι; Υπεραξία από την πραγματική οικονομία ή είναι αέρας;» Η δημοσιογράφος περίμενει μια ξεκάθαρη απάντηση: «Εσεις τι λέτε;»

Και ο υπουργός απαντά: «Αέρας είναι. Γι’ αυτό κι εμείς θα τους πληρώσουμε με αέρα!…» και μετά από μια μικρή παύση ξεσπά σε γέλια.

Μνημόνιο

Κακά σκυλιά, τρόμο γεμάτα, γαβγίζουν...

Ο Στάθης στον eniko

Πάνω στους καθεδρικούς γοτθικούς ναούς είναι σκαλισμένες δεκάδες τερατώδεις μορφές - διαβολικές, σαν το κακό να φρουρεί το καλό. Στις πλατείες των αρχαίων πόλεων, στις αγορές και τα φόρα, έστεκαν πάνω στα βάθρα τους οι θεοί-θεσμοί κι επόπτευαν τα φερσίματα των ανθρώπων, στη συνέχεια πέτρινοι αυτοκράτορες αφ’ υψηλού, οβελίσκοι και αψίδες του θριάμβου ιστορούσαν το συναξάρι της εξουσίας και υπέβαλλαν στους λαϊκούς το δέος απέναντί της. Στα νεότερα χρόνια, πρώτος ο Χίτλερ με τη χρήση του ραδιοφώνου άνοιξε τον δρόμο για την υποταγή των ΜΜΕ, των εφημερίδων και της τηλεόρασης, στην προπαγάνδα που καθηλώνει τις εργαζόμενες τάξεις στην εξουσία της αστικής τάξης. Με την εξαίρεση λίγων ΜΜΕ που πάνω τους και κατά μέρος ανακλάται η ταξική πάλη, η «τέταρτη» λεγόμενη εξουσία, αντί να ελέγχει τις άλλες τρεις, συμπλέκεται μαζί τους, όπως άλλωστε συμπλέκονται αντί να διακρίνονται μεταξύ τους και οι ίδιες. Κατ’ αντίθεσιν προς τις φιλοσοφικές αποκαλύψεις (τον υλιστικό ορθολογισμό αλλά και τις μεταφυσικές υποθέσεις), κατ’ αντίθεσιν επίσης προς τις ηθικές υπαγορεύσεις των θρησκειών και το αίσθημα δικαιοσύνης των ανθρώπων, όσον «προοδεύει» η ανθρωπότητα τόσον και πιο ολοκληρωτικές γίνονται οι δομές της εξουσίας που τη διέπουν.

Οι αστικές επαναστάσεις άφησαν πίσω τους αστικά καθεστώτα που έφθασαν σήμερα, δύο και τρεις αιώνες μετά, να μη χρειάζονται πλέον τις αστικές δημοκρατίες. Η μία και μόνη εργατική επανάσταση εξέπνευσε μέσα στην εντροπία που της προκάλεσε η αποβλάκωσή της απ’ τον κομφορμισμό της. Κι έτσι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ το αρχαιότατο πρόταγμα, αίτημα και ιδανικό, της «απελευθέρωσης του ανθρώπου απ’ τον άνθρωπο» είναι πιο αναγκαίο απ’ οτιδήποτε άλλο.

Κυρίες και κύριοι, ιδού ο Χαλίφης!

Του Πέπε Εσκομπάρ*

Τα πραγματικά όρια και δυνατότητες του ηγέτη των τζιχαντιστών στο Ιρακ

Ο Χαλίφης είναι πια ένας σταρ. Από τότε που ο δρ Ιμπραήμ αλ Μπάντρι από τη Σαμάρα, ένας κατώτερος Σουνίτης κληρικός που νομίζει ότι είναι ο μεσαιωνικός Χαλίφης Αμπού αλ Μπαγκντάτι, εμφανίστηκε στον άμβωνα ενός τζαμιού στη Μοσούλη, έχει την τύχη με το μέρος του.

Διαφήμισε με το παραπάνω το διεθνές real estate που εκτείνεται από τα προάστια του Χαλεπιού μέχρι τη Μοσούλη. Γύρισε το δικό του βίντεο. Εξόντωσε τους ανταγωνιστές του (σκοτώνοντάς τους). Ενθουσίασε τους μουτζαχεντίν καλώντας τους σε τζιχάντ, στο όνομα του Αλλάχ. Καταδίκασε τους διεφθαρμένους και τους υποκριτές κηρύσσοντας τη «νίκη των Μουσουλμάνων από την Ανατολή μέχρι τη Δύση».

Φορώντας ένα ρολόι 7.000 δολαρίων, ο Χαλίφης δήλωσε ότι το Ισλαμικό Χαλιφάτο του (πρώην Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ) δεν αφορά μόνο το Λεβάντε.

«Κάτι μεταξύ μουλά, Ομάρ και Οσάμα»

Ο Χαλίφης φαίνεται έτοιμος να κατακτήσει τη Ρώμη (οι Σαρακηνοί τη λεηλάτησαν το 846). «Θα κατακτήσετε τη Ρώμη και θα κυριαρχήσετε σε όλο τον κόσμο». Αυτό βέβαια δεν πρόκειται να συμβεί πριν την Κυριακή, οπότε ο πάπας μπορεί να παρακολουθήσει το παιχνίδι Αργεντινής-Γερμανίας ανενόχλητος (σ.τ.μ.: το άρθρο γράφτηκε πριν από τη διεξαγωγή του τελικού του Μουντιάλ).

«Ποιος σώζει ποιον;»

«Ποιος σώζει ποιον;» είναι ο τίτλος του γερμανικού ντοκιμαντέρ 104 λεπτών που γύρισαν η Λέσλι Φράνκε και ο Χέρντολορ Λόρεντς. Θέμα του η οικονομική κρίση στην Ευρώπη με ιδιαίτερο βάρος στην Ελλάδα.

Μαρία Ρηγούτσου

Η Λέσλι Φράνκε και ο Χέρντολορ Λόρεντς είναι ιδρυτές της κινηματογραφικής εταιρείας Kern στο Αμβούργο. Εδώ και 30 χρόνια γυρίζουν ντομιμαντέρ με οικονομικό και κοινωνικό περιεχόμενο και συνεργάζονται στενά με τα δημόσια γερμανικά κανάλια ZDF, WDR και στο γαλλογερμανικό ARTE.

H τελευταία τους ταινία «Ποιoς σώζει ποιoν;» προβάλλεται τις τελευταίες εβδομάδες κυριολεκτικά σε ολόκληρο τον κόσμο, σε περίπου 150 χώρες, αναμεσά τους στην Ελλάδα και φυσικά στη Γερμανία. Στο επίκεντρο βρίσκεται η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία, ενώ στο τέλος παρουσιάζεται και το παράδειγμα της Ισλανδίας. Πριν από μερικές ημέρες η ταινία προβλήθηκε στην κινηματογραφική λέσχη της Καλλιτεχνικής Ένωσης της Κολωνίας. Η Λέσλι Φράνκε μιλώντας στην Deutsche Welle μας εξήγησε γιατί οι δύο κινηματογραφιστές θέλησαν να κάνουν αυτή την ταινία:

Δεκάδες θάνατοι από την Πείνα στην Ουκρανία:Μαζική Εξαθλίωση το τίμημα της "Ευρωπαϊκής Ιδέας"

 Του Ανδρέα Ζαφείρη

Θάνατοι από πείνα, στρατόπεδα συγκέντρωσης, ομαδικές εκτελέσεις και τάφοι, μαζική εξαθλίωση. Δεν είναι στιγμιότυπα από το 1945. Είναι η Ευρώπη του 2015.

Στην ανατολική Ουκρανία σημειωθήκαν οι πρώτοι θάνατοι από πείνα. Το καθεστώς του Κιέβου έχει διακόψει τη παροχή συντάξεων και μισθών. Χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν κανένα πλέον εισόδημα. Σε όσες περιοχές δε μπορεί, για λόγους στρατιωτικούς, να φτάσει η βοήθεια από τη Ρωσία δεν υπάρχουν τρόφιμα και σημειώνονται κρούσματα μαύρης αγοράς. Οι τιμές των προϊόντων , συγκριτικά με τα εισοδήματα, έχουν αυξηθεί δραματικά. Ένα λίτρο γάλα στο 1 ευρώ όταν οι συντάξεις φτάνουν τα 75 ευρώ το μήνα. Το τοπίο το συμπληρώνουν 800.000 πρόσφυγες και άγνωστος αριθμός νεκρών.

Η Tanya είναι δασκάλα σε ένα οικοτροφείο που στεγάζει 150 παιδιά, ηλικίας 4-18. Τα περισσότερα ορφανά και με ειδικές ανάγκες. Οι δάσκαλοι έχουν να πληρωθούν 9 μήνες. Το οικοτροφείο δεν έχει πλέον χρηματοδότηση και κινδυνεύει η ζωή των παιδιών. Στο διπλανό χωριό 5 άνθρωποι πέθαναν από πείνα τη τελευταία εβδομάδα. Ο φόβος έχει φωλιάσει παντού.

Συγκλονιστικός Μίκης: «Είμαστε ατίθασος λαός και αυτό φάνηκε από τη στάση του Βαρουφάκη στον Ντάισελμπλουμ»

Μια συγκινητική συνέντευξη έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης, με αφορμή την παράσταση «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού», που ανεβαίνει από 18 Μαρτίου στο θέατρο Badminton, προβαίνοντας σε συνταρακτικές αποκαλύψεις.

Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης μίλησε για τη ζωή και τον θάνατο, σχολίασε τη σημερινή πολιτική επικαιρότητα, αλλά εκείνο που συγκλόνισε πραγματικά ήταν η αποκάλυψη για τον τρόπο με τον οποίο αποχαιρέτισε τον έτερο μεγάλο, Μάνο Χατζιδάκι.

«Ο Μάνος είχε ησυχάσει και άρχισε να ομορφαίνει. Ήταν πάρα πολύ όμορφος. Τον πλησίασα του έκλεισα τα μάτια και του είπα “Καλή Αντάμωση Μάνο μου” και έφυγα» είπε φανερά συγκινημένος ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης. 

Μιλώντας για τον Μάνο Χατζιδάκι ανέφερε ότι είχαν πρωτογνωριστεί στην ΕΠΟΝ και πως ήταν ένας από τους ανθρώπους που του άσκησαν τη μεγαλύτερη επιρροή.

«Είμαστε ατίθασος λαός και αυτό φάνηκε από τη στάση του Βαρουφάκη προς τον Ντάισελμπλουμ», είπε ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης. Ο Μίκης αναφέρθηκε στο περιστατικό Ντάισελμπλουμ – Βαρουφάκη λέγοντας: «Όταν ήρθε ο Ντάισελμπλουμ σε εκείνη την συνέντευξη με το “ουάου” αισθάνθηκα ωραίος σαν Έλληνας για την περήφανη στάση του υπουργού Οικονομικών». Ωστόσο, δεν παρέπεμψε να επικρίνει την πρόταση του υπουργού Οικονομικών για τουρίστες, νοικοκυρές πράκτορες κατά της φοροδιαφυγής. «Τώρα θέλουν να κάνουν χαφιέδες τους μισούς και να παρακολουθούν τους άλλους μισούς» είπε χαρακτηριστικά. 

10 ΜΑΡΤΙΟΥ 1944: ΜΙΑ ΝΕΑ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ

Στις 10 του Μάρτη 1944 στην τότε Ελεύθερη Ελλάδα διαδραματίστηκε ένα γεγονός, που έμελλε να ασκήσει ισχυρή επίδραση στον απελευθερωτικό αγώνα του ελληνικού λαού: Στη Βίνιανη της Ευρυτανίας συγκροτήθηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ).

Το φούντωμα του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης, η απελευθέρωση σημαντικού μέρους του εθνικού εδάφους και η ανάγκη της συνένωσης και επιστράτευσης όλων των δυνάμεων, για το διώξιμο του κατακτητή και την απελευθέρωση της χώρας, ήταν οι λόγοι που επέβαλαν στην ηγεσία του ΕΑΜικού κινήματος Αντίστασης να προχωρήσει στη συγκρότηση της ΠΕΕΑ.

Οι σκοποί, που αποτέλεσαν τη βάση της Ιδρυτικής Πράξης της ΠΕΕΑ, διακηρύχτηκαν επίσημα με Διάγγελμά της προς τον ελληνικό λαό, στο οποίο τονιζόταν: «Αφ' ότου η επαναστατική δράση του ελληνικού λαού, βαδίζοντας από νίκη σε νίκη, έφερε στην απελευθέρωση ενός μεγάλου τμήματος τηςελληνικής γης και στη δημιουργία πολυάριθμου λαϊκού στρατού, πρόβαλε φανερά η ανάγκη ενός υπεύθυνου πολιτικού οργάνου στην Ελεύθερη Ελλάδα, που να συμβολίζει την εθνική ενότητα, να συντονίζει τον αγώνα κατά των Γερμανών και των Βουλγάρων και να κατευθύνει τα διοικητικά όργανα, που είχαν αυθόρμητα δημιουργηθεί».

Το Διάγγελμα υπέγραφαν οι: Ευριπίδης Μπακιρτζής, Εμμανουήλ Μάντακας, Γιώργος Σιάντος,Ηλίας Τσιριμώκος και Κώστας Γαβριηλίδης, που αποτέλεσαν την ΠΕΕΑ στην πρώτη σύνθεσή της.

Στις 18 του Απρίλη 1944 η ΠΕΕΑ ανασχηματίστηκε σε ευρύτερη πολιτική βάση και κατένειμε ως εξής τις αρμοδιότητές της: