Η οδυνηρή ανάμνηση ενός παιδιού που του έκλεψαν τα παιδικά του χρόνια

Της Bathoul Ahmed

Ο οκτάχρονος Ναουφάλ κάνει όμορφα γράμματα. Αν όμως δεν πάει σχολείο, είναι καταδικασμένος να ακολουθήσει τη μοίρα μιας χαμένης γενιάς.

Είμαι τυχερή που κάνω μια δουλειά η οποία μου επιτρέπει να έχω λόγο. Μου δίνει την ευκαιρία να γράψω ένα τέτοιο άρθρο και να το μοιραστώ μαζί σας. Μου δίνει την ευκαιρία να μιλήσω για εκείνους που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να ακουστούν.

Σήμερα, θα σας μιλήσω για τον Ναουφάλ.

Ο Ναουφάλ είναι ένα οκτάχρονο αγόρι. Δυο μήνες πριν διέφυγε από τη Ράκα της Συρίας μαζί με τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς του, αφήνοντας πίσω τον πατέρα του. Ζει σε έναν πρόχειρο καταυλισμό στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου. Όπως και χιλιάδες άλλα παιδιά εδώ, ο Ναουφάλ δεν πάει σχολείο.

Αργά ένα απόγευμα, καθώς περπατώ σε έναν από τους 1417 πρόχειρους καταυλισμούς της χώρας, με τραβά από το μανίκι. Η ερώτησή του με εξέπληξε.

«Τι γράφει το βιβλίο σου;» με ρωτά.

Κουβαλάω πάντα μαζί μου αυτό το σημειωματάριο, κανείς όμως ποτέ δεν με έχει ρωτήσει για αυτό.

Η ευθύνη για τις τράπεζες

του Κώστα Λαπαβίτσα

Η νέα ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών είναι οικονομικό έγκλημα, το οποίο συντελέστηκε με τέτοια ανικανότητα και κυνισμό που έχει αφήσει άναυδους ακόμη και αυτούς που περίμεναν τα χειρότερα. Αν έχει απομείνει ίχνος λογικής στη χώρα, θα πρέπει να υπάρξει απόδοση ευθυνών σε όσους χειρίστηκαν την υπόθεση.

Η ανακεφαλαιοποίηση βασίστηκε σε πρόσφατη μελέτη της ΕΚΤ η οποία εκτίμησε ότι οι τράπεζες χρειάζονται επιπλέον 14,4 δις για να αντιμετωπίσουν το υποθετικό «κακό σενάριο» οικονομικών εξελίξεων για το 2015-17. Συγκεκριμένα, η Πειραιώς χρειάζεται 4,9 δις, η Εθνική 4,6 δις, η Alpha 2,7 δις και η Eurobank 2,1 δις. Στη χειρότερη θέση βρίσκεται η Πειραιώς, με την Εθνική απο κοντά. Ο λόγος είναι η τεράστια συσσώρευση προβληματικών δανείων, τα οποία έχουν ήδη δημιουργήσει μεγάλες «τρύπες» στους ισολογισμούς τους.

Το σχέδιο ήταν να εξασφαλίσουν οι τράπεζες ιδιωτικά κεφάλαια ύψους τουλάχιστον 4,4 δις. Το υπόλοιπο, μέχρι και 10 δις, θα συμπληρωνόταν από το ΤΧΣ με τα νέα δάνεια του τρίτου μνημονίου. Οι τράπεζες δήλωσαν ότι θα έβρισκαν τα ιδιωτικά κεφάλαια κυρίως με ανταλλαγή ομολογιακών τίτλων και έκδοση νέων μετοχών. Η Εθνική ανακοίνωσε επίσης την πώληση της τουρκικής θυγατρικής της, Finansbank, δηλαδή του πιο κερδοφόρου κομματιού της. Με το σχέδιο αυτό θα διασφαλιζόταν ο «ιδιωτικός» χαρακτήρας των τραπεζών και θα περιοριζόταν ο νέος δανεισμός από το κράτος.

ΠΕΙΝΑΛΕΩΝ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ … (ΜΠΟΣΤ)

ΚΑΘΕ ΟΜΟΙΟΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΧΑΙΑ …

«Διά της παρούσης μου δηλώ εντός στη δήλωσή μου

λαβών γνώσιν ο έφορος και άνευ χαρτοσήμου

ότι δεν έχω κότερον και ούτε λιμουζίνα

άνεργος όντος πάσχοντος συνήθως από πείνα.

Η μήτηρ η γεννήσαντος προσφέρων τας θηλάσεις

ζει εκ δανείων δωρεών και πρόθυμος διά βάσεις

και η μικρά μου αδελφή βαρύνας να νηστεύει,

έχει εξάγει τα χαρτιά διά να μεταναστεύει.

Όντες πολλάκις νηστικών και πάσχων η μητέρα

είναι βολεύων εναλλάξ, αλλάζοντος πατέρα.

Έχοντος πρώτον Βρετανόν, μετά Αμερικάνον

νυν θα συζεί με Γερμανόν και άνθρωπον τσογλάνον,

όστις βιάσας την μαμά, ελλείποντες οι άλλοι

τώρα τα θέλει και αυτή μη έχοντος κεφάλι.

Η φιλαρέσκεια αυτής και θέλων να αρέσει,

προσέχει πάντα εις λεφτά κι αν έχει καλή θέση,

ων ερωτύλος εις βαθμόν ανώτερον τυγχάνων

ποθεί ενδύσεις εκλεκτάς, τα τέκνα της ξεχάνων

ξεχάνοντες κι εμείς αυτήν, που πάντας προσκυνεί

εξέρχεται στην Αγοράν διά να γινεί Κοινή

με Ευρωπαίους συζητεί κι ενώ την αποθώσι,

αρκεί που είναι δυτικοί, απεχθανεί τους Ρώσοι.

Κέρδη δηλώνουν άπαντα μικρά-μεγάλα κράτη,

και η μαμά μας δόσεων δίδει διά το κρεβάτι,

το «λίκνον του πολιτισμού», έτσι αυτή το λέει,

κι όλον αυτό μας κοπανεί και κάθεται και κλαίει,

ενώ δυο λόγια να της πουν, κι αν δει ότι αρέσει,

ξανά μανά διά Ζάλογγον και στη φωτιά θα πέσει,

Όθεν το κέρδος μας μηδέν, μηδέν δηλώ εισπράξεις

πάσχων μαζί με την μαμά και άπαντες οι τάξεις.

Είναι μυστήρια μαμά! Ίσως κι εμείς να φταίμε,

είναι αυτό που λέγουσι, Θε μου συγχώρεσέ με».

Αποζημίωση 150.000 ευρώ στους δυο αλλοδαπούς για τα χαστούκια που έτρωγαν στο ΑΤ Ομονοίας

Περισσότερα από 150.000 ευρώ θα πρέπει να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο σε δύο αλλοδαπούς που κακοποιήθηκαν από αστυνομικούς του τμήματος Ομονοίας το 2007.

Η υπόθεση τότε είχε προκαλέσει σάλο. Είχε βγει στη δημοσιότητα βίντεο που έδειχνε αξιωματικό υπηρεσίας...

να ραπίζει και στη συνέχεια να δίνει εντολές στους αλλοδαπούς να χαστουκίζουν ο ένας τον άλλο. Ήθελε να τους τιμωρήσει γιατί επιτέθηκαν σε ηλικιωμένη για της αρπάξουν την τσάντα.

Όπως γράφει το Πρώτο Θέμα ο αρχιφύλακας προφυλακίστηκε και τελικά αποτάχθηκε από το αστυνομικό σώμα, ενώ η αγωγή που κατέθεσαν ένας Καζάκος και ένας Αλβανός υποχρεώνει το δημόσιο να τους πληρώσει από 70.000 ευρώ συν νόμιμο τόκο 6% το χρόνο.

Το βίντεο ανέβηκε στο youtube και ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν αστυνομικό της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος που έκανε βραδινή βάρδια.

Μόνο Οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί

Γελωτοποιός

– Ποιο είναι το χειρότερο όταν είσαι γέρος;

– Ότι θυμάσαι πώς ήσουν νέος.

The Straight Story, του Ντέιβιντ Λιντς

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Όταν είσαι παιδί υπάρχουν μόνο δύο ηλικίες: Τα παιδιά και οι μεγάλοι.

Στην εφηβεία τρεις: Τα μικρά, «εμείς» κι οι γέροι. Γέρος θεωρείται όποιος είναι πάνω από τριάντα.

Στα τριάντα, λίγο πριν-λίγο μετά, δεν είσαι κάτι συγκεκριμένο. Μπορεί να είσαι γονιός, αλλά μπορεί και να ζεις σαν έφηβος. Δεν είσαι νέος. Οι δεκαοχτάχρονοι σε σέβονται ή σε κοροιδεύουν, όταν προσπαθείς τόσο σκληρά ν” αποδείξεις ότι είσαι σαν κι εκείνους.

Έπειτα γίνεσαι σαράντα κι όλοι οι εικοσάρηδες σε λένε κύριο/κυρία.

Εσύ μπορεί να νιώθεις τζόβενο, παρά τους πόνους στη μέση και τον πρωινό πονοκέφαλο -αν τύχει να πιείς λίγο παραπάνω.

Αν είσαι γυναίκα μπορεί να έχεις μεγάλη επιτυχία με τα πιτσιρίκια (20+) και τους τριαντάρηδες, που ξέρουν ότι μια σαραντάρα θα αποδώσει όσο δύο εικοσάρες.

Οι γυναίκες, λένε, απελευθερώνονται σεξουαλικά μετά τα σαράντα. Γιατί περίμεναν τόσα χρόνια;

Κείμενο-γροθιά στο στομάχι, από συγγενή θύματος στο Παρίσι.

Στις 16 Νοεμβρίου, στις 2:18 μ.μ., ο Antoine Leiris δημοσίευσε στο προφίλ του αυτό το κείμενο:

Δεν θα κερδίσετε το μίσος μου.

Την Παρασκευή το βράδυ κλέψατε τη ζωή μιας εξαιρετικής ύπαρξης, του έρωτα της ζωής μου, της μητέρας του γιου μου, αλλά δεν θα κερδίσετε το μίσος μου. Δεν γνωρίζω ποιοι είσαστε και δεν θέλω να το μάθω, αλλά είσαστε ήδη νεκροί. Εαν ο Θεός αυτός για τον οποίο σκοτώνετε στα τυφλά σας έπλασε καθ' ομοίωσή του, κάθε σφαίρα στο κορμί της γυναίκας μου θα ήταν μια πληγή στην καρδιά του.

Λοιπόν δεν θα σας κάνω το δώρο να σας μισήσω. Αυτό θέλετε να πετύχετε αλλά αν απαντούσα στο μίσος με την οργή θα υπέκυπτα στην ίδια άγνοια που σας έκανε αυτό που είσαστε. Θέλετε να παραδοθώ στον φόβο, να κοιτάω τους συμπολίτες μου με καχύποπτο μάτι, να θυσιάσω την ελευθερία μου για την ασφάλεια. Χάσατε. Θα συνεχίσω σαν και πριν.

Την είδα σήμερα το πρωί. Επιτέλους, μετά από νύχτες και μέρες αναμονής. Ήταν τόσο όμορφη όσο όταν έφυγε την Παρασκευή το βράδυ, τόσο ωραία όσο τότε που την ερωτεύτηκα τρελά πριν δώδεκα χρόνια. Βεβαίως είμαι συντετριμμένος από το πένθος, σας αναγνωρίζω αυτή τη μικρή νίκη, αλλά θα είναι σύντομη. Ξέρω πως θα μας συνοδεύει κάθε μέρα και θα την ξαναβρούμε στον παράδεισο εκείνο, των ελεύθερων πνευμάτων στον οποίο δεν θάχετε ποτέ πρόσβαση.

Τα μιντιακά τύμπανα του πολέμου κρύβουν την αλήθεια

Γιώργος X. Παπασωτηρίου

Εκείνοι που πιστεύουν ότι ο εχθρός των δυτικών είναι οι τζιχαντιστές-τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους πλανώνται πλάνην οικτράν. Ο μεγάλος εχθρός των δυτικών είναι ο Πούτιν. Η συνάντηση του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και του γάλλου ομολόγου του Φρ. Ολάντ μπορεί να έχει ως τίτλο τη φράση: «Απομονώστε τον Πούτιν»! Όποιος εκπλήσσεται μ’ αυτό, προδήλως θεωρεί –κατά τη γνώμη μας αφελώς- ότι το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) δεν είναι δημιούργημα των δυτικών αλλά «προϊόν τ’ ουρανού».

Με άλλα λόγια, η επίθεση της Άγκυρας εναντίον της Ρωσίας με την κατάρριψη του πολεμικού αεροσκάφους της τελευταίας δεν είναι μία μονομερής ενέργεια. Η άμεση δήλωση στήριξης του Ερντογάν εκ μέρους του Μπαράκ Ομπάμα αυτό υποδηλώνει. Ο αμερικανός πρόεδρος δεν επιθυμεί τη Ρωσία στον δυτικό συνασπισμό, ενώ είναι γνωστό ότι ο Φρ. Ολάντ έχει ήδη αναγνωρίσει στην πράξη τη συμβολή της Μόσχας στην εξολόθρευση του Ισλαμικού Κράτους.

Επίσης είναι γνωστό ότι οι Γάλλοι έχουν υποστεί μεγάλες ζημίες από τις οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Μόσχας λόγω της κρίσης στην Ουκρανία και τώρα θέλουν να τις άρουν κάτι που βρίσκει αντίθετη την Ουάσινγκτον. Πολλοί αμερικανοί, πάντως, ασκούν ήδη κριτική στον αρχηγό του Λευκού Οίκου για «μη-στρατηγική» σε ό,τι αφορά την κρίση στη Συρία και πως στέλνει τους δυτικούς συμμάχους στην αγκαλιά του Πούτιν. Κι αυτό γιατί ο Ομπάμα αρνείται να προχωρήσει σ’ έναν στρατιωτικό «συνασπισμό» κατά των τζιχαντιστών, όπου θα συσσωματώνεται όλη η Δύση, αρκούμενος σ’ έναν απλό «συντονισμό».

25η Νοεμβρίου: Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών

«Σπάστε τη Σιωπή»

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Τιμώντας την ημέρα, η Βουλή θα φωταγωγηθεί με πορτοκαλί χρώμα (χρώμα που έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ).

Η Βία κατά των Γυναικών είναι ένα πρόβλημα που διαπερνά όλους τους πολιτισμούς, όλες τις χώρες, όλες τις κοινωνίες, ανεξάρτητα από έθιμα ή παραδόσεις, κοινωνική τάξη, μόρφωση, επίπεδο υγείας κ.λπ. Αναγνωρίζεται πλέον ως έγκλημα με άμεσες κι έμμεσες επιπτώσεις, τόσο για τις γυναίκες θύματα, όσο και για τη κοινωνία στο σύνολό της.

Tα στοιχεία σοκάρουν:

Κάθε χρόνο 3.500 γυναίκες πεθαίνουν λόγω ενδοοικογενειακής βίας στα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ. 62 εκατομμύρια γυναίκες στην ΕΕ, δηλαδή 1 στις 3 γυναίκες ηλικίας 15 και άνω, έχει υπάρξει θύμα σωματικής ή και σεξουαλικής βίας.

13 εκατομμύρια γυναίκες σε διάστημα 12 μηνών κατά τη διεξαγωγή της πανευρωπαϊκής έρευνας είχαν βιώσει κάποια μορφή ψυχολογικής βίας από έναν τέως ή νυν σύντροφο.

Πάνω από το 50% των Ευρωπαίων γυναικών έχει πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης, κυρίως στο χώρο εργασίας, ενώ υπολογίζεται ότι 3,7 εκατομμύρια γυναίκες έχουν βιώσει σεξουαλική βία μέσα σε ένα έτος.

Ιδού οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις των δανειστών: ξεπούλημα και φτωχοποίηση

Γράφει ο Δημήτριος Κ. Φίλιππας κατά κόσμον Διογένης ο Κυνικός

Σίγουρα οι περισσότεροι από εσάς έχετε ακούσει για την «ληστεία του αιώνα». Για παράδειγμα στην Μεγάλη Βρετανία έτσι ονομάζουν το ριφιφί που έγινε σε θυρίδες και κλάπηκαν διαμάντια άγνωστης αξίας. Ή την αφαίρεση 20 εκατομμυρίων στερλινών από τραπεζικούς λογαριασμούς από χάκερς. Στην Ελλάδα έτσι ονόμασαν την ληστεία στις θυρίδες της Τραπέζης Εργασίας όπου με την μέθοδο του ριφιφί άνοιξαν 301 θυρίδες αφού έσκαψαν πρώτα τούνελ 20 μέτρων!

Σήμερα εμείς θα σας παρουσιάσουμε την ΛΗΣΤΕΙΑ όχι του αιώνα αλλά της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας, που είναι το ξεπούλημα των Ελληνικών συστημικών τραπεζών σε ξέναfunds! Αρχικά πρέπει να ομολογήσουμε ότι είναι άριστα σχεδιασμένη!!! Και μπράβο σε αυτά τα κοράκια που εμπνεύστηκαν το σχέδιο όπως πολλά μπράβο αξίζουν στους ξένους και ντόπιους αξιωματούχους που με θρησκευτική ευλάβεια το εφαρμόζουν. Όπως σε κάθε ληστεία, η σπείρα πρέπει να έχει έτοιμο έναν αντιπερισπασμό για να μην την πιάσουν στα πράσα κατά το κοινώς λεγόμενο. Ο αντιπερισπασμός εδώ ονομάζεται φτωχοποίηση του Ελληνικού λαού!!! Το δε σχέδιο της ληστείας φέρει την κωδική ονομασία μεταρρυθμίσεις!!!

Για να γίνει λοιπόν η ληστεία, συγγνώμη, οι μεταρρυθμίσεις θέλαμε να γράψουμε, πρέπει να φτωχοποιηθεί ο Έλληνας για να μην τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο πέρα από την καθημερινή του επιβίωση. Πως θα τα βγάλει πέρα. Πως δεν θα του κόψουν το νερό, το ηλεκτρικό, το τηλέφωνο, πως θα φάει, πως θα ταΐσει την οικογένεια του, πως θα κάνει τα εμβόλια στα παιδιά του μια που είναι ανασφάλιστος, άνεργος και όλα τα παρόμοια. Γιατί αν σε απασχολούν όλα αυτά, σιγά μην πάει το μυαλό κανενός στην ληστεία που γίνεται σε βάρος της δημόσιας περιουσίας, που είναι η περιουσία του Ελληνικού λαού. Και αν πάει το μυαλό σου, όταν αντιμετωπίζει κάποιος αυτά τα προβλήματα, έχει διάθεση να κατέβει στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί ή να ασχοληθεί τι γίνεται με τις τράπεζες, με τον ορυκτό πλούτο κλπ; Φυσικά και όχι!

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΜΟΚ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ 

ΥΠΟΠΤΗ ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒ, ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Σε καθεστώς στρατιωτικού νόμου, χωρίς να έχει προηγηθεί στρατιωτικό πραξικόπημα, βρίσκεται η Γαλλία, στον απόηχο των αποτρόπαιων, τρομοκρατικών επιθέσεων του Ισλαμικού Κράτους. Το Παρίσι έχει μετατραπεί σε πόλη-φάντασμα, με τους δρόμους έρημους και το Λούβρο γεμάτο στρατιώτες. Όλες οι δημόσιες συγκεντρώσεις έχουν απαγορευτεί. Αστυνομικοί σπάνε πόρτες, πραγματοποιώντας έρευνες και συλλήψεις χωρίς δικαστικό ένταλμα. Μέχρι χθες, 139 άνθρωποι είχαν προσαχθεί σε αστυνομικά τμήματα και 117 είχαν τεθεί σε κατ' οίκον περιορισμό, υποχρεωμένοι να παρουσιάζονται τέσσερις φορές την ημέρα στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορούν ούτε να σπουδάσουν, ούτε να δουλέψουν. Η μεγαλύτερη μουσουλμανική κοινότητα της Ευρώπης- περίπου το 8% του γαλλικού πληθυσμού- ασφυκτιά στον κλοιό της αστυνομικής αυθαιρεσίας και της γενικευμένης ισλαμοφοβίας. Οι υπεράνω πάσης υποψίας για αριστερές συμπάθειες New York Times παραλληλίζουν, στο σημερινό κύριο ρεπορτάζ τους, την ατμόσφαιρα στο Παρίσι με το γερμανόδουλο καθεστώς του Βισί. 

Όλα αυτά γίνονται με πλήρη κοινοβουλευτική κάλυψη. Η γαλλική Βουλή ενέκρινε τα έκτακτα μέτρα που ζήτησε ο “σοσιαλιστής” Φρανσουά Ολάντ (τρίμηνη παράταση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, ενίσχυση του σχετικού, αυταρχικού νόμου του Ντε Γκωλ, από το 1955, επιβολή ενός είδους γαλλικού PATRIOT, κατ' αναλογία με την αντίστοιχη, “αντιτρομοκρατική” νομοθεσία του Τζορτζ Μπους την επομένη της 11ης Σεπτεμβρίου) με ψήφους 555 υπέρ έναντι μόλις έξι κατά και μιας αποχής. Η τραγωδία είναι ότι το ΚΚ Γαλλίας υπερψήφισε αυτά τα επονείδιστα μέτρα, μη τολμώντας να έρθει σε σύγκρουση με το κλίμα της καλλιεργούμενης, γενικευμένης τρομοϋστερίας. Οι επτά βουλευτές που, προς τιμήν τους, διαφοροποιήθηκαν προέρχονταν από τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους. Μόνο το Αριστερό Κόμμα του Μελανσόν και το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα του Μπεζανσενό τάχθηκαν ανοιχτά εναντίον των μέτρων. Η μόνη συγκροτημένη αντιπολίτευση βρίσκεται εκτός κοινοβουλίου... και στη Γαλλία. 

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η 2ήμερη Πανελλαδική Συνάντηση της ΛΑΕ

Ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 22/11/2015 με πολύ μεγάλη επιτυχία και πρωτοφανή συμμετοχή οι εργασίες της διήμερης πανελλαδικής σύσκεψης της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, η οποία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Μελίνα Μερκούρη του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας.

Συμμετείχαν 1200 αντιπρόσωποι και από όλη την χώρα εκπροσωπώντας περισσότερες από 200 οργανώσεις της ΛΑΕ, τοπικές θεματικές και κλαδικές που συγκροτήθηκαν τους τελευταίους δυόμισι μήνες και κυρίως μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου.

Κατά την διάρκεια του διημέρου μίλησαν 130 περίπου αντιπρόσωποι απ όλη την Ελλάδα και κατέθεσαν γόνιμους προβληματισμούς για την ιδεολογική, πολιτική, κοινωνική ταυτότητα και φυσιογνωμία της ΛΑΕ για το πρόγραμμά της και για τον τρόπο οργάνωσης της.

Επίσης πραγματοποιήθηκαν με την συμμετοχή εκατοντάδων αντιπροσώπων πανελλαδικές συσκέψεις των θεματικών επιτροπών της ΛΑΕ (Εργατικό, Αγροτικό, Εκπαιδευτικοί, ενέργεια, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Εξωτερικής Πολιτικής, Δικαιωμάτων, Επαγγελματοβιοτεχνών, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Νεολαίας)

Ο τύπος τίποτα

Πάνε αρκετά χρόνια απ’ όταν ένας αισχρός όρος, ο όρος«απασχολήσιμος», εισήχθη ως ένας από τους προπομπούς της αισχρότατηςορολογίας, την οποίαν καθιέρωνε τότε ο «εκσυγχρονισμός» ως επίσημη γλώσσατου κράτους

και ως πεμπτοφαλαγγίτικη (εις όσα αφορούν το αίσθημα της αυταξίας των προσώπων) γλώσσα της προπαγάνδας.

Από τον κ. Σημίτη έως τον κ. Τσίπρα, η διαδρομή υπήρξε διά πυρός και σιδήρου, όμως η γλώσσα της υποτέλειας και της ευτέλειας υπήρξε και υπάρχει κυρίαρχη,

σιδηρόφρακτη, τοξική.

Απ’ τον «απασχολήσιμο» λοιπόν στον «συνεργάσιμο»! Συνεργάσιμοςδε εστί εκείνος και όποιος οι Τράπεζες αποφαίνονται ότι είναι συνεργάσιμος. Πρόκειται για ταυτολογία; όχι! πρόκειται για δικτατορία.

Κι εξηγούμαι. Η κάθε μέρα και όλο πιο ανάξια αυτή κυβέρνηση Τσίπραπροσπαθεί να ξεγελάσει (δηλαδή να δουλέψει και να εξαπατήσει) και τον τελευταίο Ελληνα πολίτη, και τον έσχατο φουκαρά. Από τις περίφημες κόκκινες γραμμές (και πράσινα άλογα) για τα κόκκινα δάνεια κατάφερε να κρατήσει υπόπροστασίαν το 25% των δανειοληπτών α’ κατοικίας. Τρίχες! Ούτε

Κατασκευάζοντας τρομοκράτες…

Νίκος Μπογιόπουλος

Ακούμε ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία αμφισβητείται. Αμφισβητείται, δηλαδή, ότι ο τύπος αριστερά, αυτός που συμμετείχε τον Μάη του 2013 στην συνάντηση του υποψήφιου προέδρου και γερουσιαστή των ΗΠΑ, του ΜακΚέιν, με την λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση» δεν είναι, τελικά, ο λεγόμενος «χαλίφης» του ISIS. Έστω…

***

1) Ρωτάμε: Αμφισβητείται, μήπως, κι αυτή η φωτογραφία;

Η φωτογραφία είναι από τη συνέντευξη του τότε συμβούλου του Κάρτερ, κατόπιν του Κλίντον και αργότερα του Ομπάμα, του Μπρζεζίνσκι, στο περιοδικό «American Interest» (τεύχος Μάης - Ιούνης 2008).

Το περιοδικό κυκλοφόρησε με τίτλο που καθιστά περιττό κάθε σχολιασμό: «Θα το ξαναέκανα! Μιλώντας για το Αφγανιστάν με τον Ζίγκμπνιου Μπρζεζίνσκι».

Θανάσης Παφίλης: Το ΚΚΕ λέει «μολών λαβέ» για τους πλειστηριασμούς και αιτία πολέμου το ασφαλιστικό,θα γίνει κόλαση αν τολμήσετε...

«Το ΚΚΕ προειδοποιεί για τη λαϊκή κατοικία. Αν μπείτε στη διαδικασία πλειστηριασμών, δυο λέξεις: "Μολών λαβέ". Και πάρτε το χαμπάρι.

Το ΚΚΕ θα κάνει τα πάντα μέσα από όλους τους μαζικούς φορείς που δουλεύει, θα προσπαθήσει να κινητοποιήσει όλους ώστε να ισχύσει το "μολών λαβέ" και δεν έχει "λαβέ", δεν θα τις πάρετε τις λαϊκές κατοικίες».

Αυτό υπογράμμισε ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, μιλώντας σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής για τα προαπαιτούμενα του νέου πολυνομοσχεδίου,που ψηφίστηκε τελικά από 153 κυβερνητικούς βουλευτές.

Παράλληλα και αναφερόμενος στο Ασφαλιστικό, ο Θανάσης Παφίλης προειδοποίησε την κυβέρνηση να μην τολμήσει να βάλει χέρι στα εναπομείναντα τελευταία δικαιώματα στην Κοινωνική Ασφάλιση.

«Η επίθεση στο Ασφαλιστικό είναι αιτία πολέμου και θα γίνει κόλαση», όπως χαρακτηριστικά σημείωσε. «Δεν πρόκειται να αφήσουμε το λαό να παραδοθεί και να οδηγηθεί στην ακραία δυστυχία. Θα το πληρώσετε πάρα πολύ ακριβά και θα έχουμε και το λαό με το μέρος μας», κατέληξε.

Το προσφυγικό και τα νέα βάρη της Ελλάδας

Τι σχεδιάζει να επιβάλλει η Μέρκελ στη χώρα μας

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου 

Μετά την ελληνική κρίση χρέους, που για πολλούς μήνες επισκίασε σχεδόν κάθε άλλη δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήρθε, στις απαρχές του φθινοπώρου, η προσφυγική-μεταναστευτική κρίση, για να μονοπωλήσει με τη σειρά της το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και να διχάσει την Ευρώπη. Η «σκοτεινή υπερδύναμη του ευρώ και της τρόικας», που βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα όλων σχεδόν των έγκυρων ΜΜΕ της Ευρώπης ως ο αλαζονικός «τύραννος της Ελλάδας», αίφνης μεταμορφώθηκε σε μεγαλομανή «προστάτη των ευρωπαϊκών αξιών» και σε «πρότυπο ηθικής ανωτερότητας», ενώ η καγκελάριος Μέρκελ επέδειξε «ιστορικό μεγαλείο» με το να καταργήσει, ουσιαστικά μόνη της, τα εθνικά σύνορα και να επιβάλει πανευρωπαϊκά, για μια ακόμα φορά, «ειδικό ρόλο» για τη Γερμανία.Η χώρα, που και στις δυο κρίσεις παρέμεινε στο επίκεντρο της κριτικής και των απαξιωτικών νουθετήσεων, είναι, η ανυπεράσπιστη και με ανύπαρκτη πλέον εθνική κυριαρχία, όπως αποδεικνύεται, Ελλάδα. Αυτή τη φορά επειδή αδυνατεί, όντας το «εξωτερικό σύνορο» της Ευρώπης, ν’ αντιμετωπίσει το μεταναστευτικό τσουνάμι, παραβιάζει κοινοτική νομοθεσία (Δουβλίνο ΙΙ, Σένγκεν) και δεν ελέγχει τα θαλάσσια σύνορά της, που μετατράπηκαν, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειές της, σε καθημερινό υγρό τάφο παιδιών και ταλαιπωρημένων ψυχών. Βεβαίως, ουδείς αναφέρεται επικριτικά στη νεοθωμανική Τουρκία, τη χώρα-κλειδί που ελέγχει δουλέμπορους/διακινητές και τεράστιες μεταναστευτικές ροές, αλλά ούτε και στις αιτίες που προκαλούν την προσφυγιά και τον ανθρώπινο ξεριζωμό. Αναμενόμενο, γιατί αλλιώς θα έπρεπε κανείς ν’ αναφερθεί στα «καλά και ωφέλιμα» του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού και να αναμοχλεύσει παλιές ιστορίες που δεν τιμούν τη Δύση.

Αφού για πολλά χρόνια η βρυξελλιώτικη γραφειοκρατία και οι λοιποί δυτικοευρωπαίοι «φιλάνθρωποι» παρακολουθούσαν εκ του μακρόθεν, σαν να επρόκειτο για «θεϊκή μάστιγα», τον συριακό εμφύλιο και το πώς η ταλαίπωρη Ελλάδα (και η Ιταλία) προσπαθούσε με τις πενιχρές της δυνάμεις να αντιμετωπίσει τις συνεχώς αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία, ξαφνικά αποφάσισαν να δράσουν. Αντιλήφθηκαν, έστω και με καθυστέρηση, ότι το μερκελικό αξίωμα «θα τα καταφέρουμε», γιατί «δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά», οδηγεί, εφόσον συνεχιστεί, σχεδόν νομοτελειακά, σε διαχειριστικό/λογιστικό χάος και στην υπονόμευση της προτεσταντικής αποτελεσματικότητας και ασκητικής ηθικής. Επιπλέον, όλοι γνωρίζουν πια ότι, εκτός από τον κλασικό, γερμανικό οικονομικό ιμπεριαλισμό, υπάρχει και ο ηθικός, που εκπορεύεται από τη γνωστή γερμανική «κουλτούρα της ευθύνης».

Φοβάμαι (Μανώλης Αναγνωστάκης)

Φοβάμαι

τους ανθρώπους που εφτά χρόνια

έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι

και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–

βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας

«Δώστε τη χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που με καταλερωμένη τη φωλιά

πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που σου 'κλειναν την πόρτα

μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια

και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο

να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που γέμιζαν τις ταβέρνες

και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια

κάθε βράδυ

και τώρα τα ξανασπάζουν

όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη

και έχουν και «απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους

που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν

και τώρα σε λοιδορούν

γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

Ι.Κουμής – Σ.Κανελλοπούλου: Οι ξεχασμένοι νεκροί της αστυνομικής βίας

Σαν σήμερα, στις 16 Νοεμβρίου 1980, δολοφονήθηκαν ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής και η εργάτρια από το Περιστέρι, Σταματίνα Κανελλοπούλου -θύματα και οι δύο της αστυνομικής βίας στην πορεία του Πολυτεχνείου του 1980. Η πορεία αυτή έμεινε στην ιστορία για τα πιο αιματηρά γεγονότα μετά τη μεταπολίτευση.

Η απαγορευμένη αντιαμερικανική πορεία

Η δολοφονία των δύο νέων από τις δυνάμεις των ΜΑΤ δεν ήρθε σε τυχαία χρονική συγκυρία. Όπως αναφέρεται στο ιστορικό λεύκωμα της εφημερίδας «Καθημερινή», το φθινόπωρο του 1980 η κυβέρνηση Ράλλη είχε θέσει ως πρώτη προτεραιότητα μιας ιδιαίτερα φιλόδοξης ατζέντας την άρση όλων των εκκρεμοτήτων στις σχέσεις της Ελλάδας με το «δυτικό κόσμο». Στο πλαίσιο αυτό, στις 21 Οκτωβρίου 1980 η Ελλάδα έγινε ξανά δεκτή στη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ, ενώ η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ για την ανανέωση των συμφωνιών παραμονής των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα και ο Ευάγγελος Αβέρωφ, τότε υπουργός Άμυνας, συμμετείχε για πρώτη φορά μετά την αντιπολίτευση στην Επιτροπή Πυρηνικού Σχεδιασμού του ΝΑΤΟ.

Η αντίδραση του λαού ήταν έντονη, ενώ διάχυτος ήταν ο αντιαμερικανισμός, ιδίως ανάμεσα στους φοιτητές, καθώς ήταν νωπές ακόμα οι μνήμες της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και του αμερικανικού παράγοντα στην ελληνική στρατιωτική Χούντα. Ωστόσο, για την κυβέρνηση, το ενδεχόμενο η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου να κινηθεί προς την αμερικανική πρεσβεία αποτελούσε εξέλιξη που έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθεί. Έτσι, με συνοπτικές διαδικασίες η κυβέρνηση απαγορεύει στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη πρεσβεία και θέτει ως όριο την πλατεία Συντάγματος: οι διαδηλωτές μπορούσαν να φτάσουν μόνο ως το Σύνταγμα και εκεί να διαλυθούν.

Στάθης: Είμαστε όλοι Γάλλοι (όταν η Γαλλία δεν βομβαρδίζει)

Ο Γάλλος Πρόεδρος διαπίστωσε ότι η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο. Έχει απόλυτο δίκιο! Μάλιστα, η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο. Και ο πόλεμος στην Ευρώπη θα τελειώσει, όταν τελειώσει στον Αραβικό κόσμο. Ή όπου αλλού η Ευρώπη πολεμά μόνη ή μαζί με τις ΗΠΑ όλους τους άλλους.

Ο πολύ μικρός petite Ολάν, διαπίστωσε ότι η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο, μετά τα χτυπήματα στο Παρίσι, ενώ η Γαλλία βρίσκεται σε πόλεμο ήδη απ’ τα δικά της χτυπήματα στη Συρία.

Είναι απορίας άξιον πως ο ιμπεριαλισμός επαναλαμβάνει την ίδια ρητορική για να ηθικοποιήσει τις σφαγές, τις εισβολές και τις λεηλασίες που επί χρόνια διαπράττει και είναι ακόμα πιο πολύ «θαυμαστή» η χρονοκαθυστέρηση με την οποίαν οι κοινωνίες στη Δύση «αντιλαμβάνονται» τις αιτίες και τα αποτελέσματα των πολέμων που διεξάγουν οι ταγοί τους.

Όταν σκοτώνονται 300 άνθρωποι με τη μία στη Βαγδάτη, 60 στη Βηρυτό ή 50 στη Δαμασκό ουδείς απ’ όσους τώρα δηλώνουν «Γάλλοι» δήλωσαν τότε Ιρακινοί ή Λιβανέζοι ή Σύροι. Γιατί; Είναι θέμα υποκρισίας ή αγνής κι ανόθευτης βλακείας;

Ο τρόμος γεννιέται μέσα στη φρίκη της Ευρώπης

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η σφαγή το βράδυ της Παρασκευής στην Πόλη του Φωτός ήρθε να βυθίσει ολόκληρη την Ευρώπη, την πλουσιότερη γωνιά του κόσμου, στη σκοτεινιά του τρόμου. Η τρομοκρατία όμως είναι σύμπτωμα και όχι το πρόβλημα.

«Εισαγόμενη τρομοκρατία», «οι τζιχαντιστές εξαπλώνονται παντού», «η Ευρώπη βάλλεται» είναι μερικές από τις εύκολες ατάκες, που βοηθούν να καταναλωθεί χωρίς κόπο ο ραδιοφωνικός – τηλεοπτικός χρόνος και να γεμίσουν έντυπες και ηλεκτρονικές σελίδες. Και το κερασάκι: «Πόσοι τζιχαντιστές πέρασαν στην Ελλάδα και την Ευρώπη ανάμεσα στους πρόσφυγες;». Ήδη ένας φαίνεται να «ταυτοποιήθηκε» στη Λέρο.

Και ένα ακόμη δημοσιογραφικό ερώτημα: «Τι θα γίνει αν τελειώσει ο πόλεμος στη Συρία και επιστρέψουν οι τζιχαντιστές που προέρχονται από την Ευρώπη;».

Η Ευρώπη, λοιπόν, αυτή που το βράδυ της Παρασκευής βυθίστηκε στη φρίκη της εν ψυχρώ σφαγής στο Παρίσι, φοβάται ότι θα εισαγάγει τρόμο. Ήδη όμως η ίδια τον εκτρέφει και τον εξάγει. Και δεν μιλάμε για την πολεμική και διπλωματική συμμετοχή της στην αποσταθεροποίηση της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, που μετέτρεψε τέως σταθερές χώρες σε απέραντα σφαγεία.

Πάνω από 2.500 υπολογίζονται οι τρυφεροί βλαστοί Ευρωπαίων πολιτών που έφυγαν από τη Γηραιά Ήπειρο για να στελεχώσουν τον στρατό των τζιχαντιστών στη Συρία και το Ιράκ – ακόμη και νεαρές γυναίκες καταφεύγουν στο Ισλαμικό Κράτος με στόχο να… γεννήσουν τους επόμενους στρατιώτες του Ισλάμ.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΓΑΛΛΙΑΣ : Η πιο δύσκολή νύχτα του Παρισιού

Οι πόλεμοί τους, οι νεκροί μας

Σε μια πρωτοφανή επίθεση στα Ευρωπαϊκά χρονικά, τρομοκράτες με αναφορά στο Ισλαμικό κράτος (σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες) αιματοκύλησαν το κέντρο του Παρισιού και την περιοχή γύρω από το Stade de France στο προάστιο του Saint-Denis. Ο απολογισμός πέρα από κάθε εφιάλτη : πάνω από 128 επιβεβαιωμένοι νεκροί, σχεδόν 200 τραυματίες πολλοί από αυτούς σοβαρά. Οι μαρτυρίες ειδικά από τον συναυλιακό χώρο Bataclan, στο 11ο διαμέρισμα ανατριχιαστικές. Οι τρομοκράτες έριχναν στο πλήθος και εκτελούσαν εν ψυχρώ τους παρευρισκόμενους έναν-έναν, ενώ παράλληλα ήταν ζωσμένοι με εκρηκτικά για να αποτελειώσουν το έργο τους όταν θα έφτανε η αστυνομία.

Το σοκ της επίθεσης είναι πιο ισχυρό από ποτέ. Και πάνω σε αυτό το συναίσθημα του θρήνου και της οργής επενδύουν για μια ακόμα φορά τα μαύρα κοράκια της ΕΕ και της ακροδεξιάς. Η Μαρίν ΛεΠέν ψάχνοντας τρόπο να φανεί ως η αξιόπιστη δύναμη της ασφάλειας, μίλησε για το « σωστό μα καθυστερημένο » κλείσιμο των συνόρων ζητώντας την το οριστικό κλείσιμο των συνόρων αλλά και τον επανοπλισμό της Γαλλικής αστυνομίας και του στρατού, θυμίζοντας την καμπάνια εκφοβισμού και ισλαμοφοβίας που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια το κόμμα της. Ο αποτυχημένος και υπόδικος σε οικονομικά σκάνδαλα πρώην πρόεδρος Σαρκοζύ μίλησε για πόλεμο που κήρυξαν οι τρομοκράτες και για ανάγκη απάντησης, προφανώς στρατιωτικής εντός και εκτός συνόρων. Και ο μεγάλος κερδισμένος, ο Πρόεδρος Ολάντ του οποίου η δημοτικότητα στο ναδίρ καταγράφοντας τα χειρότερα μεταπολεμικά ποσοστά, αφού δήλωσε συντετριμμένος κήρυξε το κράτος σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, άρχισε ελέγχους στα σύνορα και εξέφρασε την ανάγκη εθνικής ομοψυχίας. Απέναντι σ’αυτή την « ιερή συμμαχία », οι γαλλικές πολιτικές δυνάμεις έχουν ήδη αρχίσει να αντιπαραθέτουν τους Σύριους πρόσφυγες οι οποίοι αποτελούν κι’άλλωστε τον άμεσο λόγο για το κλείσιμο των συνόρων. Τα θύματα του ISIS οι οποίοι αψήφησαν αμέτρητες κακουχίες για να ξεφύγουν απ’τους θύτες τους εξισώνονται με τρομοκράτες σ’ένα καινούργιο κυνήγι μαγισσών των γαλλικών και ευρωπαϊκών δυνάμεων. 

Mπροστά στην βαρβαρότητα

Του Γιώργου Ρακκά

Μπροστά στην βαρβαρότητα, κάθε νοήμων άνθρωπος έχει διπλό καθήκον: Αφενός να σταθεί απέναντί της –ειδάλλως θα χάσει την ανθρωπιά του, θα πάψει δηλαδή να είναι άνθρωπος.

Αφετέρου να κατανοήσει τους μηχανισμούς που την παράγουν, για να ξέρει προς τα που βαδίζει, για να μπορέσει να καταστρώσει μια έξοδο διαφυγής από αυτήν.

Από χθές το βράδυ, οι περισσότεροι που φωνάζουν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ανακατεύουν παραληρηματικά το ένα με το άλλο, εκτοξεύοντας κάθε ειδών κραυγές κι ανοησίες νομίζοντας ότι με το να διολισθαίνουν στον πανικό και την υστερία –κάθε λογής υστερία– θα τις ξορκίσουν, και θα γλυτώσουν από το επερχόμενο κακό, που κλιμακώνεται κατά κύματα εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Διότι, ας το έχουμε στο νου μας, όλα όσα σηματοδοτεί και συνεπάγεται η χτεσινοβραδινή επίθεση στο Παρίσι μένουν ακόμα να συμβούν, και εκείνα με την σειρά τους θα πυροδοτήσουν αντιδράσεις, καταβυθίζοντάς μας σε ένα σπιράλ χάους και αταξίας μπροστά στο οποίο η σημερινή στιγμή φαντάζει ακόμα, αναμφίβολα ως belle époque.Βρισκόμαστε στα 1938 του 21ου αιώνα. Πως φτάσαμε μέχρις εδώ; Δεν χρειαζόταν μαντικές ικανότητες, ή κάποια υψηλή γνώση της πλανητικής πραγματικότητας στην πρώτη αυγή του 21ου αιώνα, για να κατανοήσει κανείς ότι τα σαλπίσματα περί «τέλους της ιστορίας» τα οποία υποδέχθηκαν οι θιασώτες της παγκόσμιας (και στο μυαλό τους ‘αιώνιας’ –αυτό ακριβώς ήρθε να εκφράσει η ρητορική του ‘τέλους’) δυτικής ηγεμονίας, καλοσωρίζοντας ένα κόσμο όπου τα στρατεύματα, οι τράπεζες και οι πολυεθνικές τους θα ενεργούν προς κάθε αζιμούθιο, έμελλε πολύ σύντομα να διαψευσθούν οδηγώντας τον πλανήτη στην ακραία αντίθετη κατάσταση.

Το είπε προσφάτως ο Ντεμπρέ ότι «όπου δεν υπάρχουν σύνορα υψώνονται τείχη», και η στρατιωτικό-οικονομική παγκοσμιοποίηση της δυτικής κυριαρχίας διέπραξε ακριβώς αυτό το έγκλημα –με το να αξιώσει την καθολικότητά της, συνέβαλε να υψωθούν «τείχη» αμείλικτων πολιτισμικών συγκρούσεων κατανομής της ισχύος και του πλούτου, όχι μόνον στην Βαγδάτη ή το Χαλέπι, αλλά και στο Παρίσι, ή «προσεχώς» στο Βερολίνο, τον Λονδίνο.

Η αμήχανη Αριστερά και τ’ ανοιχτά ερωτήματα

Η ανάγκη ακόμα πιο ευρηματικών κινημάτων σε μια όλο και πιο σύνθετη περίοδο

Του Βασίλη Ξυδιά

Μπροστά στο ισχυρό ενδεχόμενο ενός νέου αγωνιστικού ξυπνήματος της κοινωνίας ή τμημάτων της, το μεγάλο ερωτηματικό είναι η πολιτική Aριστερά· η Aριστερά ως φορέας πολιτικής εκπροσώπησης των αγώνων και ως ηγετική δύναμη διεξόδου για την κοινωνία συνολικά. Μια τέτοια Aριστερά, ικανή να παίξει αυτόν τον ρόλο, όχι μόνο δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, αλλά και δεν φαίνεται να μπορεί να αναδειχθεί στο άμεσο μέλλον.

Για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητάμε. Αυτός έχει να τραβήξει το δικό του ευχάριστο μαρτύριο, ανακαλύπτοντας, μέρα με τη μέρα, την κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας. Όμως και η άλλη πλευρά της Aριστεράς βρίσκεται πολύ μακριά απ’ αυτό που απαιτούν οι καταστάσεις. Θα ήταν πολύ εύκολο, αλλά και πολύ στενάχωρο, να αρχίσουμε να απαριθμούμε τα χαρακτηριστικά της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ Αριστεράς που την καθιστούν πολιτικά ανεπαρκή.Ίσως το πιο θλιβερό είναι όταν διαπιστώνει κανείς πως το κομμάτι της Αριστεράς που ενδιαφερόταν πραγματικά να ηγηθεί πολιτικά της κοινωνίας είναι τελικώς αυτό που παραδόθηκε στον αντίπαλο και που έχει πλέον ενσωματωθεί στις κρατικές δομές· ενώ η άλλη Αριστερά, αυτή που δεν παραδόθηκε, αποτελεί ένα σύμφυρμα από αποκλίνουσες συνιστώσες, που στην πλειοψηφία τους ούτε θέλησαν ποτέ, ούτε ήταν σε θέση να λειτουργήσουν ηγετικά οδηγώντας την «υπαρκτή» ελληνική κοινωνία έξω από την κρίση. 

Οι δύο όψεις

Βηρυτός: Toυλάχιστον 44 νεκροί και 200 τραυματίες

Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη των δυο τυφλών βομβιστικών ενεργειών σε προάστιο του Λιβάνου που το βράδυ της Παρασκευής δέχθηκε μια από τις χειρότερες επιθέσεις των τελευταίων χρόνων, βυθίζοντας τη χώρα στο πένθος

Το πραγματικό λουτρό αίματος συνέβη στο σιιτικό προάστιο Burj el-Barajneh που βρίσκεται στα νότια της πρωτεύουσας όταν δυο βομβιστές αυτοκτονίας που επέβαιναν σε μοτοσικλέτες προσέγγισαν πλήθος κόσμου και, με διαφορά λίγων μόνο λεπτών, πυροδότησαν τα εκρηκτικά που έφεραν επάνω τους. 

Αξίζει να σημειωθεί πως, εκείνη τη στιγμή ο κόσμος επέστρεφε από τις δουλειές του ενώ η αγορά ήταν γεμάτη από άτομα κάθε ηλικίας ακόμη και μικρά παιδιά.

Σύμφωνα με τον Υπουργό Παιδείας του Λιβάνου, μία από τις δυο εκρήξεις έγινε έξω από αυλόπορτα σχολείου. 

Από τις δυο μεγάλης ισχύος εκρήξεις, μέχρι στιγμής καταμετρήθηκαν τουλάχιστον 44 νεκροί και 200 τραυματίες, πάρα πολλοί εκ των οποίων σε κρίσιμη κατάσταση κάτι που προκαλεί φόβους για το ότι ο αριθμός των θυμάτων μπορεί να ανέβει. 

Το Υπουργείο Υγείας του Λιβάνου και οι στρατιωτικές Αρχές της χώρας, ανέφεραν τον εντοπισμό ενός τρίτου βομβιστή αυτοκτονίας, το πτώμα του οποίου βρέθηκε στο σημείο των δυο εκρήξεων. 

Λίγη ώρα αργότερα, το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε (ΙSIL) ανέλαβε την ευθύνη των πολύνεκρων ενεργειών, βάζοντας έτσι ένα ακόμη σημάδι στον παγκόσμιο χάρτη του τρόμου που ξεδιπλώθηκε την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας και με τους δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας να έχουν πλημμυρίσει στο αίμα. 

Έξαλλη η Κωνσταντοπούλου για την κατάργηση της Επιτροπής Αλήθειας Χρέους

Την οργή της εξέφρασε η τέως Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου για την απόφαση του διαδόχου της Ν. Βούτση να καταργήσει την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους που είχε συστήσει η ίδια επί των ημερών της.

Μάλιστα μιλώντας στην αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής, όπου έλαβε μέρος στην προγραμματισμένη κατά την δική της θητεία εκδήλωση της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων με θέμα το δημόσιο χρέος υπό το φως του συνταγματικού και του διεθνούς δικαίου, η κυρία Κωνσταντοπούλου είπε ότι η σχετική απόφαση του νυν Προέδρου της Βουλής αποτελεί «ντροπή», ενώ εξέφρασε την θλίψη της για την εξέλιξη αυτή καθώς δεν θα αξιοποιηθεί το «πρωτότυπο και πρωτοπόρο», όπως το χαρακτήρισε, έργο της Επιτροπής Αλήθειας, αλλά «αποφασίστηκε να παρεμποδιστεί αιφνιδιαστικά και εν κρυπτώ».

Μάλιστα τόνισε ότι η κατάργησή της ανακοινώθηκε παραμονή της εκδήλωσης αυτής, ημέρα απεργίας, και προειδοποίησε ότι «θα κριθούμε όλοι από την Ιστορία». «Δεν είμαστε αυτά που λέμε αλλά αυτά που πράττουμε», συμπλήρωσε η τέως Πρόεδρος εμφανώς ενοχλημένη, κάνοντας μάλιστα λόγο για «σκοτεινές περιόδους» και «κυνήγι μαγισσών» σε μια προσπάθεια «να φιμωθεί κάθε φωνή που αποκαλύπτει και αποκωδικοποιεί αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη».

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1907

Το παρακάτω κείμενο είναι ένα ντοκουμέντο. Πρόκειται για την αστυνομική διαταγή που εξέδωσε ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Ματαράγκας Καρδίτσας, στις 8 Δεκεμβρίου 1907 και είναι αποκαλυπτική για τα ήθη της επαρχίας εκείνης της εποχής. Απολαύστε το:

Προς απάσας τας αρχάς που διοικούν το χωρίον Ματαράγκα Καρδίτσης:Δήμαρχο, ιερέα του χωριού, Δάσκαλο και άπαντας τους προύχοντας του χωρίου.

Ήρθα εις Ματαράγκαν κατόπιν διαταγής του διοικητού μου μετά ενός χωροφύλακος προς επιβολήν της τάξεως, από άκρου εις άκρον του χωρίου, άνευ χρονοτριβής και άμεσα.

Διότι προχθές στο σιργιάνη μετά την Θίαν και Ιεράν Λιτουργίαν εν τω ναό όταν έπεζαν τα κλαρίνα και τα όργανα ο Κώστας (ας μην αναφέρο το ονομά του) χόρεβε σινέχεια μπροστά χορίς να αφίνη και τους άλους να χορέψουν μπροστά με κατά συνέπια παραξιγιθήκατε και πλακoθίκατε στο ξίλο με τα παλούκια και τα μαχέρια με αποτέλεσμα και κατά σινέπια να τραβματιστούν πολλοί άνθροποι.

Πάραφτα να εφαρμόσετε απάσας τα εξίς διαταγάς μου:

1) Αν ξανασιμβή τιάφτη πράξης εν τω χωρίο να γνορίζετε ότι θα σας συλλάβω και άνεφ χρονοτριβής αμέσος θα σας κλείσο στη φυλακή. Όταν πέζουν τα κλαρίνα και τα μουσικά όργανα στο σιργιάνη στο πανιγίρη και στο γάμο πρέπη να χορέβουν μπροστά άπαντες που επιθιμούν να χορέψουν και όχι μόνο ο ίδιος άνθροπος. Αφτό είνε γαηδουριά.

2) Μου αναφέρθικε ότι ο γάηδαρος του χαντζόπουλου τον Σεπτέμβριο μπίκε στο καλαμπόκι του Βάϊου (ας μην αναγράψο το επίθετο) και ο Βάϊος εκνεβρίστικε και κάρφοσε τον γάηδαρο με την αξάλη στο ένα καπούλι. Καταλαβένετε ο γάηδαρος δέν είναι όνος αλά ο Βάϊος. Άνεφ πολόν σκέψεον καταλαβένη κανής ότι το κεφάλη δεν έχει μιαλό αλά κολοκιθόσπορο. Απαγορεύετε να ξαναγίνη εκ νέου τέτιο απαράδεκτο ή παρόμιο πράγμα.

Ο Αρχηγός των Δροσουλιτών

Ξενοφώντας Ερμείδης

Η ιστορία δεν του έδωσε την θέση που θα έπρεπε ίσως γιατί δεν ζήτησε τίποτε από την πατρίδα του αντίθετα με «οσιομάρτυρες καπεταναίους» που έγιναν στρατηγοί σε περίοδο αδελφοκτόνων πολέμων. Αυτός τα έδωσε όλα. Περιουσία και ζωή. 

Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η στρατηγική του απόφαση την συγκεκριμένη στιγμή ήταν λάθος, γιατί μεσολάβησαν πολλά μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών. Φαίνεται ότι ήταν γραπτό να φθάσει στην τελική μάχη αφού μία άλλη σωστή απόφαση μέσω διπλωματίας που επιχείρησε για να στρέψει τους τοπικούς άρχοντες του Λιβάνου εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κάνοντας αντιπερισπασμό δεν ευδοκίμησε.

Για την συγκεκριμένη ιστορική προσωπικότητα σημασία είχε η πίστη στα δίκαια και στην γενναιότητα τόσο του ιδίου όσο και των ανδρών του. Δεν συγκρότησε σώμα πολεμιστών από πλιάτσικο και λαφυραγωγίες αλλά από την προσωπική του περιουσία βοηθώντας και σε άλλες επιχειρήσεις του Αγώνα. Η θυσία του δεν συγκίνησε την «επίσημη» ελληνική ιστορία. Όμως στην καρδιά του λαού είναι ο Αρχηγός των Δροσουλιτών. 

Αυτή είναι η νίκη που ψάχνουμε

Πιτσιρίκος

Είναι βέβαιο πως έρχονται οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Η βεβαιότητα για τις κατασχέσεις και τους πλειστηριαμούς δεν προκύπτει από το ότι έχουν ήδη ψηφιστεί, ούτε επειδή πιέζει το Eurogroup: Μόνο και μόνο που ο Αλέξης Τσίπρας εγγυήθηκε προσωπικά την προστασία της πρώτης κατοικίας, είναι βέβαιο πως έρχονται οι κατασχέσεις. 

Οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας θα γίνουν για να συμμορφωθούν οι υπόλοιποι πολίτες αλλά και για να μαζέψουν τα σπίτια, όπως είναι ο στόχος τους. 

Το 1999, με το Χρηματιστήριο, μάζεψαν το χρήμα των Ελλήνων, και τώρα θα μαζέψουν τα σπίτια των Ελλήνων. 

Επειδή δεν είναι ούτε αφελείς, ούτε ερασιτέχνες, οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας θα γίνουν με πολύ έξυπνο τρόπο. 

Τα πρώτα σπίτια που θα επιλεγούν για κατάσχεση δεν θα είναι τυχαία. 

Θα ανήκουν σε «αντιπαθητικούς» ανθρώπους, που θα κάνουν πολλούς Έλληνες να συμφωνήσουν πως τους «αξίζει» η κατάσχεση. 

Δηλαδή, η πρώτη οικογένεια που θα της γίνει κατάσχεση της πρώτης κατοικίας δεν θα είναι δυο άνεργοι γονείς με τρία παιδιά. 

Η μεγαλύτερη γενοκτονία στην Ιστορία της ανθρωπότητας

Βάρβαρος είναι όποιος πιστεύει στη βαρβαρότητα

Claude Levi-Straus

Στην Ιστορία της ανθρωπότητας οι γενοκτονίες είναι τόσο συνηθισμένες που μοιάζει λες και οι άνθρωποι είναι απευθείας απόγονοι των μυρμηγκιών.

Απ’ τις πιο κοντινές (χωροχρονικά) γενοκτονίες, όπως εκείνες των Αρμενίων και των Ποντίων ή το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, μέχρι τις πιο μακρινές, όπως την πλήρη εξάλειψη των Τασμανών (δείτε παλιότερο κείμενο “Γενοκτονία!”http://sanejoker.info/2013/06/genocide.html), διαφαίνεται μια δολοφονική μανία που δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο θηλαστικό.

Οι αιτίες κάθε γενοκτονίας, αν δούμε πίσω απ’ τις προφάσεις και τις επιφάσεις, είναι πάντα οι ίδιες: Κυριαρχία και Κέρδος.

Η Θρησκεία, το Έθνος, η Φυλή είναι σαφώς ιδεολογήματα που χρησίμευσαν (και χρησιμεύουν) ως παραπετάσματα ή ως λάβαρα, για να πείθονται οι θύτες ότι πράττουν κάτι ορθό.

Ό,τι είναι Ιερό, κάθε δόγμα, οδηγεί αναπόφευκτα στην Εξόντωση του Άλλου.

Αν εξαιρέσουμε την τελευταία γενοκτονία, την παγκόσμια και νεοφιλελεύθερη, υπάρχει μια άλλη (όχι τόσο γνωστή ούτε τόσο προβεβλημένη) που κατέχει τα σκήπτρα της πιο αποτρόπαιης. Είναι η γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής, των αυτόχθονων κατοίκων της αμερικανικής ηπείρου, που εξολοθρεύτηκαν απ’ τον “ανώτερο πολιτισμό” των Ευρωπαίων.

H μετανάστευση των Εθνών

Στάθης

Τα σημερινά εθνικά αστικά κράτη της Δύσης δημιουργήθηκαν από μεταναστεύσεις εθνών, λαών, φυλών και πληθυσμών, κατά την ύστερη αρχαιότητα. Ας δούμε ένα μικρό χρονικό: οι λόγοι για τους οποίους η Ρωμαϊκή ισχύς στη Δύση αποσαρθρώθηκε, ήταν κυρίως τρεις: η χαοτική συσσώρευση του πλούτου στα χέρια ολίγων και όλο και πιο λίγων, ο απορφανισμός της μικρής γαιοκτησίας από την προστασία του κράτους και η πίεση των εθνών ένα γύρω στα σύνορα της αυτοκρατορίας, κυρίως στον Ρήνο και τον Δούναβη.

Στην αρχή η Ρώμη αντιμετώπισε τις μεταναστεύσεις με το σπαθί, στη συνέχεια επέτρεψε εγκαταστάσεις πληθυσμών στις παραμεθόριες περιοχές υπό το καθεστώς του φεδεράτου (του συμμάχου) και με την υποχρέωση των πρώην «βαρβάρων» να φυλάνε μαζί με τις λεγεώνες (που έφθιναν όσον και ο αγροτικός πληθυσμός στο εσωτερικό της επικράτειας) τα σύνορα. Ήταν μια μεταβατική εποχή κατά την οποίαν οι «βάρβαροι» δεν ήθελαν να εκβαρβαρώσουν τον ελληνορωμαϊκό κόσμο, αλλά να εκρωμαϊσθούν οι ίδιοι.

Και το κατάφεραν. Η Ρώμη έσβησε γλυκά – πικρά στην αγκαλιά εκρωμαϊσμένων αλλοεθνών σε πρώτη φάση, ώσπου η κατάρρευση της Αυτοκρατορίας στη Δύση να συντελεσθεί και στη θέση των επαρχιών να αναδυθούν νέα κράτη. Στη Ρώμη πλέον το μόνο που έμεινε απ΄την ισχύ των Καισάρων ήταν η επιρροή του Καισαροπαπισμού. Η χριστιανική από καιρό Ρώμη δια του εκχριστιανισμού των «βαρβάρων» και με την καθιέρωση της λατινικής ως γλώσσας (της εξουσίας της δικής της) και του θεού προσπάθησε και επί αιώνες κατάφερε να απολαμβάνει στις πρώην επαρχίες της και νυν νέα κράτη ένα υποκατάστατο της αλλοτινής της ισχύος, καθόλου ευκαταφρόνητο.

Τι σχεδιάζουν με τα κόκκινα δάνεια;

Γράφει η Φλώρα Νικολιδάκη – 

Για να μπορέσουμε να καθορίσουμε τη στάση μας στο ζήτημα της στέγης, πρέπει να καταλάβουμε τι θέλει ο αντίπαλος.

Κατά τη γνώμη μου, η ανάλυση των κακών τραπεζών και των πουλημένων πολιτικών, που θέλουν να εξοντώσουν τους φτωχούς, μας εμποδίζει να αναπτύξουμε ένα κίνημα αντάξιο των περιστάσεων και των πραγματικών κινδύνων που μας απειλούν.

Η λογική των δανειστών για τα κόκκινα δάνεια

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμηθούμε είναι ότι οι δανειστές ακολούθησαν μια ολόκληρη πορεία προκειμένου να φτάσουμε στη σημερινή συγκυρία. Η πορεία αυτή ξεκίνησε το 2001-2003, με την προσαρμογή της χώρας στο ευρώ. Με την ισοτιμία που συμφωνήθηκε 1 ευρώ=340,75 δραχμές, αυτομάτως δημιουργήθηκε η ανάγκη του ιδιωτικού δανεισμού. Ο δανεισμός αυτός δόθηκε απλόχερα μέχρι το 2008. Το ιδιωτικό χρέος που δημιουργήθηκε είχε δύο στοιχεία:

Μετατόπιση εσόδων από άλλους τομείς στις τράπεζες, μέσω της εξυπηρέτησης των δανειακών υποχρεώσεων

Συγκέντρωση της αξίας του ιδιωτικού χρέους στην κατανάλωση και τα ακίνητα.

Το 2005, έγινε το «μπουμ» στην έκδοση οικοδομικών αδειών με την απειλή του ΦΠΑ στην οικοδομή, πράγμα που έδωσε οριστικό τέλος στη αντιπαροχή. Με την αρχή της κρίσης το 2008, ήδη είχαμε ανάσχεση των πωλήσεων ακινήτων.

Σε λίγες ώρες η οριστική ρήξη της Καταλονίας με το Ισπανικό Κράτος

Λίγες ώρες απομένουν πια για να αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά η ανεξάρτητη Δημοκρατία της Καταλονίας. Πράγματι, το πρωί της Δευτέρας 9 Νοεμβρίου 2015 θα μείνει σίγουρα στην ιστορία καθώς είναι τότε που το Κοινοβούλιο της Καταλονίας θα ψηφίσει τη 

Διακήρυξη που σηματοδοτεί τη ρήξη της χώρας με το Ισπανικό Κράτος!...

Περιττό να πούμε ότι η ατμόσφαιρα που επικρατεί στη Μαδρίτη των επιγόνων του Φράνκο, της Μοναρχίας των Βουρβόνων και της Ιερής Συμμαχίας των νεοφιλελεύθερων κομμάτων του «νόμου και της τάξης» (Λαϊκό, Σοσιαλιστικό και Ciudadanos) είναι κάτι περισσότερο από τεταμένη. Διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων στο γραφείο του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι και γαϊτανάκι «δραματικών δηλώσεων» ενάντια σε αυτό που σύσσωμα τα καθεστωτικά ΜΜΕ και το πολιτικό κατεστημένο αποκαλούν «πραξικόπημα» της πλειοψηφίας της καταλανικής Βουλής. Και φυσικά, ελάχιστα καλυμμένες απειλές ενάντια στους… «στασιαστές» που πρέπει οπωσδήποτε να υποταγούν. Όπως για παράδειγμα εκείνη του πρώην ισχυρού άνδρα του Σοσιαλιστικού Εργατικού κόμματος και μακροβιότερου αντιπροέδρου ισπανικών κυβερνήσεων Αλφόνσο Γκέρα που παροτρύνει τον πρωθυπουργό Ραχόι να σωφρονίσει τους «Καταλανούς στασιαστές» με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έκανε το ισπανικό Κράτος πριν από 81 χρόνια!…

Βίλχελμ Ράιχ: Ανθρωπάκο σε περιφρονούν κι εσύ φωνάζεις «ζήτω, ζήτω»

Σαν σήμερα στις 3 Νοεμβρίου του 1957

έφυγε από τη ζωή ο Βίλχελμ Ράιχ, ψυχίατρος και ψυχαναλυτής του οποίου η θεωρία της οργόνης χαρακτηρίστηκε ψευδοεπιστημονική, όμως η επιρροή που άσκησε στα νεανικά κινήματα αμφισβήτησης στις δεκαετίας του ’60 και του ’70, θεωρείται αδιαμφισβήτητη. Άσκησε σφοδρή κριτική στα υφιστάμενα κοινωνικά και σεξουαλικά ήθη ενώ έγινε κυρίως γνωστός από τα βιβλία του «Η Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού» και «Άκου Ανθρωπάκο».

Ο αγαπημένος μαθητής του Φρόυντ έγραψε το «Άκου, Ανθρωπάκο» το 1946 και το δημοσίευσε το 1948. Πρόκειται για την κραυγή αγωνίας ενός μεγάλου στοχαστή, που βλέπει τα σπέρματα του φασισμού και του ολοκληρωτισμού μέσα στον κοινό, καθημερινό άνθρωπο.

Διαβάστε αποσπάσματα από το «Άκου Ανθρωπάκο»:

«Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράγμα! Τελικά δεν βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται. Κι ό,τι τον κάνει να συγκρατηθεί είναι μια μικρή ελπίδα• πως ανάμεσα στα τόσα κοτόπουλα, μπορεί κάποτε να βρεθεί ένα αητόπουλο, ικανό σαν εκείνον τον ίδιο, ένα αητόπουλο που από την ψηλή φωλιά του θ' ατενίζει μακριά κόσμους καινούριους, σκέψεις καινούριες, καινούρια σχήματα ζωής. Μόνο αυτή η ανεπαίσθητη ελπίδα κρατάει τον λυπημένο, τον αποξενωμένο αητό από την απόφασή του να φάει όλα τα κοτόπουλα και όλες τις κότες που κακαρίζουν, και που δεν βλέπουν ότι τα κλωσσάει ένας αητός, δεν καταλαβαίνουν ότι ζούνε σ' ένα ψηλό, απόμακρο βράχο, μακριά από τις υγρές και σκοτεινές κοιλάδες. Δεν ατενίζουν την απόσταση, όπως κάνει ο απομονωμένος αητός.

Τα παιδιά του καπνού: H Bραζιλία δίνει το παράδειγμα στις ΗΠΑ

Η παιδική εργασία σε φυτείες καπνού αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο και παρουσιάζεται κυρίως σε χώρες που μαστίζονται από ανέχεια, αστάθεια, ανεργία, ελλειπή εκπαίδευση και ενημέρωση. Παρ΄ όλα αυτά, στην Βραζιλία, μια αναπτυσσόμενη ακόμα χώρα, η απασχόληση ανηλίκων στις καπνοφυτείες έχει απαγορευτεί από το 2008. Κανένα παιδί κάτω των 18 ετών δεν επιτρέπεται να δουλεύει σε φυτείες καπνού ακόμα και αν έχει τη συγκατάθεση των γονέων του. Αντιθέτως, στις ΗΠΑ, τη δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στην παραγωγή καπνού παγκοσμίως, δεν υπάρχει κανένα νομοθετικό πλαίσιο που να απαγορεύει την εκμετάλλευση ανηλίκων στις φυτείες καπνού παρ’ όλο που οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από μία τέτοια απασχόληση είναι πλέον ευρέως γνωστοί.

Ένα οδοιπορικό της Μάργκαρετ Γουρθ, ερευνήτρια των δικαιωμάτων των παιδιών στο Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) παρουσιάζει πώς η Βραζιλία, μία χώρα με εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό ανέχειας και παιδικής εργασίας, κατάφερε όχι μόνο να προωθήσει αλλά και να υλοποιήσει έναν τέτοιο νόμο, και να γίνει παράδειγμα που οι ΗΠΑ θα έπρεπε να ακολουθήσουν.

«Οι γονείς μας καλλιεργούσαν καπνό και από την ηλικία των δώδεκα ετών καλλιεργούσαμε και εμείς», υποστηρίζει η Σάντρα- το πραγματικό όνομα της οποίας παραμένει κρυφό- η οποία συνεχίζοντας την παράδοση των δικών της καλλιεργεί, στο Ριο Γκραντε ντο Σουλ της Βραζιλίας, μερικά εκτάρια καπνού κάθε χρόνο και τα πουλάει σε πολυεθνική εταιρεία που προμηθεύει φύλλα καπνού σε μεγάλους παρασκευαστές τσιγάρων. Μαζί με τον σύζυγό της κάνουν την περισσότερη δουλειά στις φυτείες, ενώ η κόρη τους που είναι σχεδόν είκοσι πέντε βοηθούσε όσο ζούσε μαζί τους, έχοντας ξεκινήσει από την ηλικία των 14.

Η πραγματική ιστορία του V

Μηχανή του Χρόνου

Ο αληθινός Anonymous πολέμησε την αυθαιρεσία της εξουσίας, βασανίστηκε και διαμελίστηκε. Προσπάθησε να ανατινάξει το βασιλιά, τους βουλευτές και την αριστοκρατία της Αγγλίας που τυραννούσε τον λαό

Ήταν 31 Ιανουαρίου του 1606, όταν τα μέλη της Συνωμοσίας της Πυρίτιδας μαζί με τον εμπνευστή της Γκάι Φοκς, οδηγήθηκαν στην αγχόνη και κατόπιν διαμελίστηκαν για παραδειγματισμό.

Το χρονικό της συνωμοτικής δράσης

Στη Βρετανία, ο προτεστάντης Βασιλιάς Ιάκωβος Α’, ασκούσε την εξουσία με τρόπο βίαιο και τυραννικό. Οι μαζικές εκτελέσεις, οι κατασχέσεις περιουσιών και οι εκδιώξεις από τα αξιώματα, αποτελούσαν μια οδυνηρή πραγματικότητα για τους Καθολικούς. Ένας Άγγλος στρατιώτης από το Γιορκ, ο Γκάι Φοκς, ανέλαβε την οργάνωση μιας ομάδας Καθολικών, που στόχο είχε τη δημιουργία επανάστασης σε ολόκληρη την Αγγλία. Το εγχείρημά του Φοκς στηριζόταν στη θεωρία του Ντόμινο. Ευελπιστούσε πως η πυροδότηση μιας σειράς έκρυθμων γεγονότων στο Λονδίνο θα δημιουργούσε χάος και αναρχία, που θα εξαπλώνονταν σε όλη την επικράτεια και με τη βοήθεια του καθολικού στέμματος της Ισπανίας, θα γινόταν εφικτή η ανατροπή της Μοναρχίας, επιφέροντας ταυτόχρονα ένα καίριο χτύπημα στον Προτεσταντισμό.

Αιτωλοακαρνανία: Δείτε την επικινδυνότητα της επαρχιακής οδού Πατιόπουλο-Περδικάκι

Είναι η επαρχιακή οδό που ενώνει τα χωριά Πατιόπουλο-Περδικάκι Αιτωλοακαρνανίας καλύτερα θα ήταν να αποφύγετε αυτή τη διαδρομή!

Ο δρόμος αυτός έχει κίνηση ιδίως από τους κατοίκους που μένουν εκεί είναι εξαιρετικά στενός και πολύ επικίνδυνος, χρειάζεται μεγάλη προσοχή πέφτουν συνέχεια πέτρες, τον χειμώνα της περισσότερες μέρες έχει χιόνι.

Η οδήγηση εκεί είναι πραγματικά πρόκληση για τους τολμηρούς.

Πάντως είναι λίγο υπερβολή... Δεν είναι τόσο τραγικά

http://amfiloxia-online.blogspot.gr/2015/08/blog-post_27.html

Ο δήμαρχος Πάτρας, καλεί το λαό να ξεσηκωθεί

Με ένα μεγάλο πανό στην πρόσοψη του Μεγάρου Λόγου και Τέχνης, που ανάρτησαν ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κατερίνα Γεροπαναγιώτη και Αντιδήμαρχοι, ο Δήμος καλεί το λαό της Πάτρας, με σύνθημα «Ξεσηκωθείτε», να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις, στην μεγάλη πανεργατική απεργία στις 12 Νοέμβρη και στην συγκέντρωση στην πλατεία Γεωργίου.

Κ. Πελετίδης: Εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, ενωμένοι και όχι διαιρεμένοι

Εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, ενωμένοι και όχι διαιρεμένοι, μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους και τα λαϊκά στρώματα, στον αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Αυτό το μήνυμα έστειλε σήμερα το πρωί ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, στους εκατοντάδες συγκεντρωμένους εργαζομένους του Δήμου, που πραγματοποίησαν κατάληψη στο Δημαρχείο, διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα φωτιά, στο ασφαλιστικό.

Ο Δήμαρχος με την υπόλοιπη Δημοτική Αρχή, βρέθηκε μαζί με τους εργαζόμενους στο πεζοδρόμιο μπροστά στο Δημαρχείο, στηρίζοντας τον αγώνα τους.

Η απεργία –τόνισε χαρακτηριστικά- στις 12 Νοέμβρη, πρέπει να μετατραπεί σε γενικό ξεσηκωμό, να βροντήξει ο τόπος από την οργή και την μαχητικότητα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Αυτή η απεργία, αυτός ο αγώνας πρέπει να έχει στο επίκεντρό του, τις λαϊκές ανάγκες, τα δικά μας ταξικά αιτήματα.

ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ – Η τερατόικα εκβιάζει, η κυβέρνηση κάνει ότι αντιστέκεται

Οι δανειστές απαιτούν την άμεση εκποίηση της λαϊκής περιουσίας

Του Παύλου Δερμενάκη* 

Η «κυβέρνηση» στο πλαίσιο της εφαρμογής των δεσμεύσεών της επιταχύνει τους ρυθμούς εφαρμογής των κάθε φορά προαπαιτούμενων για να πάρει τη «δόση» της… Ένα από τα 48 προαπαιτούμενα για τον Οκτώβριο 2015 (τον Νοέμβριο θα έχουμε και άλλα) είναι η ρύθμιση των «κόκκινων δανείων» και οι συνδεδεμένοι με αυτήν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.

Το «εναρκτήριο λάκτισμα» επί του θέματος δόθηκε από τον κ. Στουρνάρα. Στις 15/10/2015 δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ η νέα απόφαση που αφορά τον Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Έρχεται να εξειδικεύσει την εφαρμογή της αντίστοιχης προηγούμενης απόφασης (δείτε στο www.e-dromos.gr σχετικά άρθρα με τίτλους: «Με τις ευλογίες της ΤτΕ η αρπαγή των ακινήτων» και «Παραδίνουν το Λαό δεμένο χειροπόδαρα στους τραπεζίτες»).

Σύμφωνα με τη νέα απόφαση ορίζονται οι διαδικασίες για την «ρύθμιση» οφειλών (συνεργάσιμοι δανειολήπτες) ή την έναρξη διαδικασιών πλειστηριασμού (μη συνεργάσιμοι). Το συνεργάσιμος ή μη είναι αυστηρά στην αρμοδιότητα της εκάστοτε τράπεζας. Δηλαδή, αν ο δανειολήπτης υποκύψει στις προτάσεις-αποφάσεις της θα κριθεί συνεργάσιμος, διαφορετικά θα κριθεί μη συνεργάσιμος και συνεπώς δεν θα έχει κανένα επί της ουσίας πλαίσιο προστασίας.

Στο σφυρί με το… καλημέρα

Τι δεν καταλαβαίνεις;

Ν. Μπογιόπουλος

Ο κόσμος της «ελεύθερης αγοράς». Των πολυεθνικών. Της «ελεύθερης οικονομίας». Της ελεύθερης κίνησης κεφαλαίων. Των τραπεζών. Των χρηματοπιστωτικών οίκων. Του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Αυτοί είναι που γράφουν την Ιστορία. Και τυχαίνει να είναι οι ίδιοι – μαζί με τους πολιτικούς φίλους τους –που διατείνονται ότι έχει επέλθει το «τέλος της Ιστορίας». Τουτέστιν, έτσι είναι τα πράγματα, δεν αλλάζουν και δεν αλλάζουν διότι έτσι πρέπει να παραμείνουν.

Μάλιστα… Ας δούμε λοιπόν, πως έχουν αυτά τα πράγματα που «δεν πρέπει να αλλάξουν».

Πριν από λίγες μέρες δόθηκε στην δημοσιότητα η έκθεση της «Credit Suisse». Παρεμπιπτόντως, πρόκειται για την απαλλαγμένη από κάθε είδους «κομμουνιστικό μικρόβιο» ελβετική τράπεζα…

Όπως μαθαίνουμε από την «Credit Suisse», λοιπόν, και από την έκθεση που εκπόνησε για τον Παγκόσμιο Πλούτο, οι γιγαντιαίες ανισότητες στην κατανομή του παγκόσμιου πλούτου εκφράζονται το 2015 ως εξής:

α) Μόλις το 8,1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 84,6% του παγκόσμιου πλούτου,

β) από τους παραπάνω ένα ποσοστό λιγότερο από το 1% κατέχει το 45% του συνολικού παγκόσμιου πλούτου,

γ) για το 71% των φτωχότερων ενηλίκων παγκοσμίως εκείνο που απομένει να κατέχει είναι μόλις το 3% του παγκόσμιου πλούτου.

Πιο συγκεκριμένα: