Από το ημερολόγιο ενός ανέργου

Από το ημερολόγιο ενός ανέργου

Να βγω έξω να μη χάσω την ευκαιρία.

Να ξεφύγω από τη μαυρίλα του σπιτιού και να νιώσω λίγο άνθρωπος, να περιπλανηθώ στους δρόμους της Αθήνας, να καταλάβω επιτέλους πως εκεί έξω υπάρχει ζωή. Έξω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού, έξω από την καθημερινή έγνοια της ανεργίας που καθημερινά με στοιχειώνει.

Έξω, λοιπόν!

1,40 το εισιτήριο του μετρό, δεν είναι τίποτα, θα αποζημιωθώ με την τονωτική ένεση κοινωνικότητας που θα πάρω, σκέφτηκα στην αρχή. Ούτε 1,80 ο καφές που έκανα δώρο στον εαυτό μου για να αισθανθώ πως δεν τρέχει τίποτα, όλα κυλάνε κανονικά. 2,70 οι φωτοτυπίες που έβγαλα μια και βρέθηκα σε φωτοτυπάδικο και είπα να μη χαλάσω το μελάνι του εκτυπωτή μου. Και καλά μέχρι εδώ… μετά άρχισε ο κατήφορος. Κάτι τα σοκολατάκια που μου έκλεισαν το μάτι, 8,50 ευρώ. Δύο πολύχρωμα τετράδια που πήρα για την κόρη μου, έτσι, σαν μια μικρή έκπληξη, 5,60. Ένα βιβλίο μισοτιμής, 7,50 ευρώ. Στο τέλος, και πριν πάρω το μετρό της επιστροφής ένα περιοδικό του δρόμου ΣΧΕΔΙΑ που αγόρασα από έναν άστεγο και 1,40 το εισιτήριο για να γυρίσω στο κλουβί μου.

Ηγέτης των Κούρδων της Συρίας συνελήφθη στην Πράγα έπειτα από αίτημα της Άγκυρας

Το κύριο πολιτικό κόμμα των Κούρδων της Συρίας PYD (που έχει ως ένοπλη πτέρυγα την πολιτοφυλακή YPG) ανακοίνωσε σήμερα ότι ένας από τους ηγέτες του συνελήφθη το Σάββατο 24 Φλεβάρη στην Πράγα κατ' εντολήν της Τουρκίας, όπου ένα δικαστήριο τον έχει κατηγορήσει για αποσχιστική δράση. 

Ο Σάλεχ Μούσλιμ, ένας κορυφαίος Κούρδος πολιτικός, έχει «πλήρη δικαιώματα Σύρου πολίτη» και επισκεπτόταν την Ευρώπη με επίσημη ιδιότητα, ανακοίνωσε το κόμμα PYD.

Στη δήλωσή του, το κόμμα κατηγορεί το τουρκικό κράτος ότι «ζητάει τη σύλληψη ατόμων που δεν είναι πολίτες του ... χωρίς οποιαδήποτε νομική δικαιολογία».

Ο Μούσλιμ ήταν παλαιότερα συμπρόεδρος του PYD (Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας), που αποτελεί την κύρια συνιστώσα του συνασπισμού TEV-DEM, ο οποίος κυβερνά ελεγχόμενα από τους Κούρδους αυτόνομα τμήματα της βόρειας Συρίας, περιλαμβανομένου του Αφρίν.

Η Άγκυρα θεωρεί το PYD και την πολιτοφυλακή προεκτάσεις του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) αν και οι κουρδικές οργανώσεις τονίζουν ότι είναι ανεξάρτητες.

Η Τουρκία έχει εκδώσει από το Νοέμβριο 2016 ένταλμα σύλληψης του Μούσλιμ σχετικά με μια επίθεση που είχε πραγματοποιηθεί στην Άγκυρα το Φλεβάρη του 2016, στην οποία ο Μούσλιμ αρνείται οποιαδήποτε ανάμιξη.

Το τουρκικό υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε πως άρχισε τις προσπάθειες για την έκδοση του Μούσλιμ στην Άγκυρα και πως είχε ζητήσει από τις τσεχικές αρχές να τον συλλάβουν.

«Αφού διαπιστώθηκε ότι το εν λόγω πρόσωπο βρισκόταν στην Τσεχική Δημοκρατία, έγιναν οι απαραίτητες επαφές και ζητήθηκε να συλληφθεί και να εκδοθεί στη χώρα μας», αναφέρει το υπουργείο σε δήλωση που εξέδωσε.

Η ιστορία του «Ντιρλαντά» του πιο διάσημου ελληνικού τραγουδιού σε όλο τον κόσμο

«Ώ Ντιρλαντά, ντιρλανταντά,

ω ντιρλαντά βρε και βραδιάζει,

βρε κι η κουβέρτα αναστενάζει

Βρε και ο μάγειρας φωνάζει, ω ντιρλαντά, ντιρλανταντά,

Βρε ντιρλαντά και τέζα όλοι

και πως θα πάρουμε την Πόλη.

Από την πόλη την καλή,

ήρθε μια σκούνα με πανί

Ώ ντιρλαντά, ντιρλανταντά,

αχ η Μαρία του Μηνά, Επάνω στ΄ άσπρο της ποδάρι,

θα πάω να δέσω παλαμάρι…

Το «Ντιρλαντά», με ρυθμό που σε ξεσηκώνει και χωρίς μουσικό τέλος, την δεκαετία του ‘70 ήταν το πιο διάσημο ελληνικό τραγούδι στον κόσμο, έπαιζε ακόμα και στην Ιαπωνία, διαδεδομένο από τους Έλληνες ναυτικούς που έφταναν στα λιμάνια της χώρας και από την διασκευή που είχε κάνει η Δαλιδά, η διεθνούς φήμης τραγουδίστρια, και το έκανε παγκόσμια επιτυχία.

Το τραγούδι έγραψε τη δεκαετία του ΄60 ο Καλύμνιος καπετάνιος ενός τσούρμου σφουγγαράδων, ο Παντελής Γκινής, που έγινε γνωστός ως Ντιρλαντάς. Ο ρυθμός του λέγεται ότι προέρχεται από τους λαούς της Βόρειας Αφρικής, αφού πηγαινοερχόταν για σφουγγάρια από τη Μπαρμπαριά.

Πώς γράφτηκε το τραγούδι

Να διαλυθεί το ρατσιστικό παρακράτος στον Έβρο

Θανάσης Κούρκουλας |

Τα τελευταία χρόνια στον Έβρο, λειτουργεί ένας παρακρατικός μηχανισμός, που απάγει, ξυλοκοπάει και επαναπροωθεί ανθρώπους που έχουν περάσει τα ελληνικά σύνορα στη γειτονική Τουρκία. Στα τέλη Γενάρη είδαν το φως της δημοσιότητας ρεπορτάζ με αδιάσειστα στοιχεία, βίντεο, ηχητικά, γραπτά μηνύματα και προφορικές μαρτυρίες προσφύγων που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία.

Τους ξυ­λο­κο­πούν και τους κλέ­βουν

Οι δι­κη­γό­ροι Αντώ­νης και Θο­δω­ρής Κα­ρα­γιάν­νης ασχο­λού­νται με υπο­θέ­σεις προ­σφύ­γων τα τε­λευ­ταία 4 χρό­νια. Από το κα­λο­καί­ρι του 2017, για του­λά­χι­στον τέσ­σε­ρις πε­ρι­πτώ­σεις, που έχουν κλη­θεί από πρό­σφυ­γες στην πε­ριο­χή προ­κει­μέ­νου να ανα­λά­βουν τη διεκ­πε­ραί­ω­ση των αι­τη­μά­των ασύ­λου τους, δια­θέ­τουν στοι­χεία για πα­ρά­νο­μες επα­να­προ­ω­θή­σεις. Έχο­ντας την ακρι­βή το­πο­θε­σία των προ­σφύ­γων, ει­δο­ποιούν τις αστυ­νο­μι­κές αρχές προ­κει­μέ­νου να τους εντο­πί­σουν για να υπο­βά­λουν αι­τή­μα­τα ασύ­λου. Στη συ­νέ­χεια και αφού η αστυ­νο­μία φτά­σει στο ση­μείο και συλ­λά­βει τους πρό­σφυ­γες, δια­κό­πτε­ται κάθε επι­κοι­νω­νία με τους δι­κη­γό­ρους και οι άν­θρω­ποι αυτοί εξα­φα­νί­ζο­νται. 

Ένα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πε­ρι­στα­τι­κό είναι αυτό του πε­ρα­σμέ­νου Οκτω­βρί­ου. Στις 21 Οκτω­βρί­ου το πρωί, οι δύο δι­κη­γό­ροι δέ­χο­νται στα κι­νη­τά τους τη­λέ­φω­να μη­νύ­μα­τα από πρό­σφυ­γες που τους ενη­με­ρώ­νουν πως έχουν πε­ρά­σει τα σύ­νο­ρα και βρί­σκο­νται σε ελ­λη­νι­κό έδα­φος. Τα γρα­πτά μη­νύ­μα­τα πε­ρι­λαμ­βά­νουν την ακρι­βή το­πο­θε­σία των προ­σφύ­γων μέσω εφαρ­μο­γής GPS, φω­το­γρα­φί­ες μπρο­στά σε ελ­λη­νι­κές πι­να­κί­δες και φω­το­γρα­φί­ες των δια­βα­τη­ρί­ων τους. Οι δι­κη­γό­ροι ξε­κι­νούν από τη Θεσ­σα­λο­νί­κη για τον Έβρο και στην πο­ρεία ενη­με­ρώ­νουν τις αστυ­νο­μι­κές αρχές για να εντο­πί­σουν τους αν­θρώ­πους, ενώ στη συ­νέ­χεια δέ­χο­νται μη­νύ­μα­τα από τους πρό­σφυ­γες που βε­βαιώ­νουν πως πράγ­μα­τι η αστυ­νο­μία τούς πα­ρέ­λα­βε και έχουν με­τα­φερ­θεί στο Αστυ­νο­μι­κό Τμήμα Νέου Χει­μω­νί­ου. Όταν οι δι­κη­γό­ροι φτά­νουν στο αστυ­νο­μι­κό τμήμα το με­ση­μέ­ρι και ανα­ζη­τούν τους εντο­λείς τους, οι αστυ­νο­μι­κοί αρ­νού­νται την ύπαρ­ξή τους και ισχυ­ρί­ζο­νται πως στο ση­μείο που τους υπέ­δει­ξαν δεν υπήρ­χε κα­νείς. Μέσω κι­νη­τού τη­λε­φώ­νου όμως οι πρό­σφυ­γες συ­νε­χί­ζουν για ώρες την επι­κοι­νω­νία με τους δι­κη­γό­ρους τους και ζη­τούν ια­τρι­κή βο­ή­θεια, καθώς στο κρα­τη­τή­ριο βρί­σκε­ται μια έγκυος γυ­ναί­κα που αι­μορ­ρα­γεί και αρ­κε­τά παι­διά. Ενώ η ώρα περ­νά­ει και οι αστυ­νο­μι­κές αρχές αρ­νού­νται την ύπαρ­ξη των προ­σφύ­γων, τα μη­νύ­μα­τα από το εσω­τε­ρι­κό του τμή­μα­τος συ­νε­χί­ζο­νται και οι δι­κη­γό­ροι ενη­με­ρώ­νο­νται ότι οι κρα­τού­με­νοι ξυ­λο­κο­πού­νται. 

“Εφημερίς των Κυριών: Τ’ Όνειρο”, μια παράσταση για τη ζωή της Καλλιρρόης Παρρέν, στο Μέγαρο Μουσικής

«Εφημερίς των Κυριών: Τ’ όνειρο». Μια ιδιαίτερη παράσταση, αφιερωμένη στην πρώτη ελληνίδα φεμινίστρια και εκδότρια εφημερίδας, την Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν, θα ανέβει από τις 26 Φεβρουαρίου μέχρι και το τέλος Μαρτίου, υπό την αιγίδα του ΚΕΘΙ (Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας),στη Μουσική Βιβλιοθήκη του Συλλόγου οι Φίλοι της Μουσικής, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Σαν σε όνειρο, η Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν συναντιέται με τη λυρική ποιήτρια Σαπφώ και μέσα από τους διαλόγους τους παρουσιάζονται η ζωή, το έργο τους και οι αγώνες τους για τη χειραφέτηση της γυναίκας.

Η Καλλιρρόη Παρρέν, στην Αθήνα στα τέλη του 19ου αιώνα, αποφασίζει να ακολουθήσει το επάγγελμα της δημοσιογραφίας. Έτσι, το 1887 γίνεται η πρώτη ελληνίδα δημοσιογράφος, εκδότρια της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Εφημερίς των Κυριών» που συντασσόταν αποκλειστικά από γυναίκες και απευθυνόταν σε γυναίκες.

Επιστολή προστατευόμενου μάρτυρα της Novartis: Γιατί έγινα πληροφοριοδότης...

Ο «Πληροφοριοδότης Β», μία από τις τρεις ανώνυμες ελληνικές πηγές του FBI στα πλαίσια των ερευνών για τις πρακτικές της Novartis στην Ελλάδα, έστειλε μέσω του δικηγόρου του Παύλου Σαράκη στο Ραδιόφωνο 24/7 και στο News247.gr το μανιφέστο του. Οι έρευνες του FBI εστιάζουν στις παραβάσεις του Νόμου περί Διαφθοράς Εταρειών στην Αλλοδαπή (Foreign Corrupt Practices Act) καθώς η Novartis είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Στην επιστολή που έστειλε ο «Β» εξηγεί γιατί έγινε πληροφοριοδότης και τι τον έκανε να συνεργαστεί με το FBI – πρόκειται για ένα μανιφέστο το οποίο μπορεί να διαβαστεί ως εξήγηση των πράξεών του, αλλά και ως έκκληση για δράση από άλλους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος.

Στο κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνονται προσωπικές απόψεις και μαρτυρίες του «Πληροφοριοδότη Β». Το γεγονός ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες και οι ανώνυμοι πληροφοριοδότες της υπόθεσης Novartis έχουν μπει στο στόχαστρο εμπλεκομένων και μη κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, μας κάνει να θεωρούμε ότι υπάρχει εύλογο δημόσιο ενδιαφέρον και συμφέρον να καταγραφεί και η δική τους πλευρά, εκτός των ανακριτικών αιθουσών και διαδικασιών.

Γιατί έγινα πληροφοριοδότης

Φεβρουάριος 2018

«Περνάγαμε ωραία,

μ’ εκείνη την παρέα

ταξίδια με γιατρούς, καθηγητές.

Λαδώναμε τους πάντες

Hikikomori: Ένα εκατομμύριο άνθρωποι-νησιά στην Ιαπωνία

O νεαρός της φωτογραφίας λέγεται Churo και είναι 24 ετών. Ονειρεύεται να τραγουδά στην όπερα αλλά για την κακή του τύχη, είναι ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, κι αυτό στην Ιαπωνία σημαίνει ότι πρέπει να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση. Ο Churo αρνείται. Το σώμα του, το μυαλό του, η ψυχή του αρνούνται. Κλείστηκε στο δωμάτιό του και δεν βλέπει άνθρωπο εδώ και δύο χρόνια. Ούτε φίλους, ούτε γονείς, ούτε ξένους, κανέναν. Άλλος ένας νεαρός Ιάπωνας που έγινε hikikomori.

Ιφιγένεια Κοντού

Τι είναι το/οι hikikomori;

Ο όρος hikikomori στα ιαπωνικά αναφέρεται σε ανθρώπους που αποφεύγουν τις κοινωνικές και προσωπικές επαφές για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο η οποία μπορεί να διαρκεί από έξι μήνες έως και χρόνια. Αυτός είναι ο ορισμός που δίνει το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Ευημερίας της Ιαπωνίας. Ο ίδιος όρος περιγράφει τόσο τους ανθρώπους όσο και το φαινόμενο της απομάκρυνσης και του εγκλεισμού στο σπίτι. Τις περισσότερες φορές οι hikikomori ή πιο επίσημα shakaiteki hikikomori απομονώνονται στο δωμάτιό τους, κρύβονται από όλο τον κόσμο και συνήθως δεν μπορούν να συντηρήσουν οικονομικά τους εαυτούς τους.

Τον Σεπτέμβριο του 2016 ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας σύμφωνα με την οποία, ο αριθμός των hikikomori σε ολόκληρη την Ιαπωνία είναι 540.000 άτομα. Από αυτούς, το 35% επέβαλαν μόνοι τους στους αυτούς τους συνθήκες εγκλεισμού και απομόνωσης από τον κόσμο. Αυτά είναι τα κρατικά στοιχεία. Από την άλλη, οι ίδιοι οι hikikomori αλλά και οι εδικοί ψυχικής υγείας υπολογίζουν τον αριθμό αυτό σε ένα εκατομμύριο άτομα, μόνο στην Ιαπωνία.

Ο Τούρκος επιζών της τραγωδίας στον Έβρο περιγράφει τις δραματικές στιγμές του διωγμού και της διάσωσης

«Όποιος μεταναστεύει στο όνομα του Αλλάχ

και πεθαίνει... η ανταμοιβή του θα είναι να βρεθεί δίπλα Του...». Ο Φατί Γιασάρ είναι ο επιζών της τραγωδίας στον Έβρο λέει μια προσεύχη για τις δύο οικογένειες που χάθηκαν στα παγωμένα νερά του ποταμού που αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Ο 35χρονος κατάφερε να επιζήσει. Τρία μικρά αγόρια και οι γονείς τους δεν είχαν την ίδια τύχη. Η τραγωδία εκτυλίχθηκε τα ξημερώματα της περασμένης Τρίτης. Συνολικά 9 άτομα χωρίς σωσίβια επέβαιναν στην μικρή πλαστική βάρκα που ανετράπη, λίγα μέτρα από την ελληνική όχθη.

Όπως και οι δύο οικογένειες, ο Φάτι επέλεξε τον δρόμο της προσφυγιάς για να γλιτώσει από τις μαζικές διώξεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στον απόηχο της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος.

Σήμερα διαμένει μαζί με άλλους Τούρκους αντικαθεστωτικούς σε σπίτι σε περιοχή της Αττικής. Εκεί τον συναντήσαμε και μας περιέγραψε τις εφιαλτικές στιγμές που βίωσε.

«Όλα έγιναν αστραπιαία. Δεν μπόρεσα να καταλάβω τι γίνεται. Πέσαμε στο νερό. Ήταν τόσο παγωμένο λες κι ένα βέλος μας χτυπούσε στις καρδιές. Δεν μπορούσα να κουνηθώ. Ήπια δύο φορές νερό στην προσπάθεια μου να μείνω στην επιφάνεια. Όταν το σκάφος βυθίστηκε άκουσα μόνο κάποιον να φωνάζει Αλλάχ», δηλώνει σε συνέντευξή του στο Euronews.

Συμβολή στην ιστορία του ΚΚΕ εσωτερικού

Όπως η γέννηση του ΚΚΕ εσωτερικού υπήρξε επώδυνη, έτσι και η πορεία του θα είναι επώδυνη και δύσβατη. Δεν ήταν μόνο η εγγενής δυσκολία του «καινούργιου» που έπρεπε να ανοίξει το δρόμο του κόντρα στο παλιό· ήταν και η ανομοιογένεια που χαρακτήριζε τα στελέχη και τα μέλη του, ιδίως τα πρώτα δυο-τρία χρόνια. Μια ανομοιογένεια που αφορούσε τη συνειδητοποίηση του καινούργιου, της νέας κουλτούρας.

του Τάκη Μπενά

Όπως η γέννηση του ΚΚΕ εσωτερικού υπήρξε επώδυνη, έτσι και η πορεία του θα είναι επώδυνη και δύσβατη. Δεν ήταν μόνο η εγγενής δυσκολία του «καινούργιου» που έπρεπε να ανοίξει το δρόμο του κόντρα στο παλιό· ήταν και η ανομοιογένεια που χαρακτήριζε τα στελέχη και τα μέλη του, ιδίως τα πρώτα δυο-τρία χρόνια. Μια ανομοιογένεια που αφορούσε τη συνειδητοποίηση του καινούργιου, της νέας κουλτούρας.

Όμως −και παρά ταύτα− η ιστορική συνέχεια του ΚΚΕ υπέστη μια σαφέστατη ρήξη, το 1968. Άλλο ήταν το ΚΚΕ μέχρι τότε και άλλο μετά. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, δύο διαφορετικά Κ.Κ. Έχει τελειώσει το «ιστορικό ΚΚΕ» με τα όποια σωστά και τα λάθη του. Από το 1968 μπήκαμε πια σε μια διαδικασία «ανασύνθεσης της Αριστεράς», που όφειλε να έχει ξεκινήσει νωρίτερα. Διότι το ΚΚΕ και η ΕΔΑ μπαίνουν στη δικτατορική περίοδο, το 1967, σέρνοντας μαζί τους τις σοβαρές αδυναμίες και τα λάθη τους της τελευταίας προδικτατορικής περιόδου. Και ιδίως την αδυναμία της Αριστεράς να κατανοήσει τις νέες πραγματικότητες που γεννά η δεκαετία του 1960 − αλλαγές ταξικές, κοινωνικές, οικονομικές αλλά και πολιτικές. Και ενώ ωρίμαζε μια αλλαγή πολιτικής, η εν Ελλάδι Αριστερά δεν τολμά τη ρήξη, την αφήνει στην πρωτοβουλία του δόγματος. Παραμένει, έτσι, χωρίς την απόρριψη της υποταγής άμεσα μεν στην αποστεωμένη ηγεσία του αποσπασμένου ΚΚΕ, έμμεσα δε στο διεθνές κέντρο του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Δεν είχε τολμήσει τη ρήξη, αλλά τα εκρηκτικά της στοιχεία είχαν συσσωρευτεί και πολλαπλασιαστεί, για να εκραγούν λυτρωτικά το Φεβρουάριο του 1968.

Περί του «Μακεδονικού» και άλλων εθνικών…δαιμονίων

της Έλενας Χουζούρη

Είμαι γηγενής – και όχι εξ αγχιστείας, εννοώ εκ Πόντου, Μικρασίας, Καυκάσου, Καρς και Ανατολίας γενικώς-Ελληνομακεδόνισσα. Ο ένας παππούς μου ήταν Μακεδονομάχος [βλέπε «Αφανείς γηγενείς μακεδονομάχοι» και Αθηνάς Κακούρη «Θέκλη» όπου ο Δημητράκης Χουζούρης κάνει περατζάδες]. Ο έτερος, εκ Μελενίκου, παλαιάς βυζαντινής ακριτικής κωμόπολης, με πλειοψηφούν ελληνικό στοιχείο και εξαιρετικό κρασί στην Μακεδονία του Πιρίν, του οποίου ο ελληνικός πληθυσμός μετά την επιδίκαση της πόλης στη Βουλγαρία, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου 1913, αφού έσπασε τα πήλινα δοχεία με τα κρασιά να ρέουν στους δρόμους, κατέβηκε σούμπιτος λίγα χιλιόμετρα παρακάτω [18 για την ακρίβεια] πέρασε τα άρτι διαμορφωμένα ελληνικά σύνορα και εγκαταστάθηκε στο Σιδηρόκαστρο [Ντεμίρ Χισάρ] και στις Σέρρες. Η μία γιαγιά ήταν κόρη μεγαλοτσιφλικά των Πιερίων -μιλάμε για 19ο– αιώνα και η έτερη εκ της Άνω Τζουμαγιάς, μετά τους Βαλκανικούς γνωστό ως Μπλαγκόεβγραντ, επίσης Μακεδονία του Πιρίν, ελληνόφωνη ερχόμενη και αυτή με τους δικούς της στο Σιδηρόκαστρο, μετά το 1913.
Οι γονείς μου γεννήθηκαν, ο ένας στον Κολινδρό Πιεριας, η άλλη στο Σιδηρόκαστρο. Το ειδύλλιο προέκυψε στη Θεσσαλονίκη και ως εκ τούτου η αφεντιά μου. Τα γράφω όλα αυτά για να δηλώσω ευθαρσώς και μετά από τα πολλά σχετικά μου διαβάσματα -ξεστραβώματα τα τελευταία είκοσι και πλέον έτη, ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να μοιραστώ την περιλάλητη μακεδονικότητα μου με την μακεδονικότητα του Ζάεφ και του Ντιμιτρόφ. Με τη διαφορά ότι η δική μου είναι ελληνομακεδονικότητα και η δική τους σλαβομακεδονικότητα. Το όλο ζήτημα μοιάζει όταν δύο άνθρωποι έχουν κοινό όνομα και επίθετο. Τι κάνουν για να μη τους ταυτίζουν; Προσθέτουν το αρχικό του πατρώνυμου τους, δηλαδή δηλώνουν την διαφορετική καταγωγή τους και όλα καλά. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Έλληνες μακεδόνες και τους Σλάβους μακεδόνες. Και οι δύο κατοικούν την ευρύτερη περιοχή που από την βυζαντινή αυτοκρατορία και εντεύθεν ονομάζεται Μακεδονία με κάποιες σχετικές διαφοροποιήσεις ανά τους αιώνες. Οι Σλάβοι της περιοχής βρίσκονται εκεί από τις αρχές του 7ου αιώνα.

Ποια Είναι Πραγματικά η Ομάδα ΔΕΛΤΑ

Αντώνης Ντινιακός

Αρχές, 2009. Η Ελλάδα, φουντωμένη από τη σαρωτική «επήρεια» των πρόσφατων «Δεκεμβριανών», παραπατά εν μέσω κοινωνικών τριγμών και μιας «ηλεκτρισμένης» οργής για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Το περιβόητο «μονοπώλιο της βίας» έχει «διαρραγεί» -η κυβέρνηση ζαλισμένη αδυνατεί να διαχειριστεί το εύφλεκτο κλίμα, ενώ οι νωπές μνήμες των συγκρουσιακών πορειών και η αυθόρμητη μεταφορά της δύναμης από το κράτος στους διαδηλωτές έχει δημιουργήσει τρόμο στους διαδρόμους των κυβερνητικών γραφείων. Μπροστά στην προοπτική μιας νέας, ενδεχόμενης απώλειας του ελέγχου, οργανώνεται βεβιασμένα η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας. Σύντομα, κάνει στους δρόμους την εμφάνισή του το πιο βίαιο και σκληροπυρηνικό κομμάτι της κρατικής καταστολής. Η μονάδα που μέσα σε ελάχιστα χρόνια χαρακτηρίζεται ο «εφιάλτης των διαδηλωτών». Η ομάδα ΔΕΛΤΑ.

Μίκης Θεοδωράκης... πικρό αντίο

«Μίκη αλλάζεις την Ιστορία» φώναζαν κάποιοι στο συλλαλητήριο την ώρα που ο Μίκης Θεοδωράκης διάβαζε στους συγκεντρωμένους ένα παράλογο κείμενο. Πράγματι αλλάζει την ιστορία: τη δική του. Ο Αρχάγγελος που άπλωνε τα τεράστια χέρια του στις μεγάλες συναυλίες για να διευθύνει τα μεγάλα έργα του, δεν υπάρχει πια.

Όσοι τον λάτρεψαν έκλειναν τα μάτια τους και τα αυτιά τους για να μην ακούνε και να μη βλέπουν. Άλλοι υπήρξαν απλώς; συγκαταβατικοί. Ας του συχωρήσουμε ένα ακόμη λάθος, ήταν το νόημα μιας δήλωσης που έκανε ο Σταύρος Θεοδωράκης.

«Εμείς θα σε αγαπάμε πάντα» ίσως έλεγε σπαρακτικά από μέσα του ο πιο στενός του φίλος Σάκης Τόδουλος.

Αλλά τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Ένας θρύλος της Αριστεράς εναντίον της κυβέρνησης της Αριστεράς. Ένας πολύπειρος άνθρωπος εναντίον της μόνης λογικής λύσης. Ένας κήρυκας της ειρήνης υπέρ της αναμέτρησης. Ένας θεόρατος καλλιτέχνης μπροστά στην οπισθοδρόμηση. Τα τραγούδια του σε μια εκδήλωση στις οποίες έδιναν τον τόνο όσοι δεν τα τραγούδησαν ποτέ.

Η κυβέρνηση να ευχαριστήσει τους οργανωτές του συλλαλητήριου

Του Σ. Κούλογλου

Στέλιος Κούλογλου

Η σουρεαλιστική Ελλάδα διαδήλωσε σήμερα. Οι παπάδες που τώρα διεκδικούν τη Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο, παρότι είναι η εκκλησία τους που μίσησε και έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να καταστρέψει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ο Μίκης αγκαλιά με τους απογόνους όσων τον βασάνισαν στη Μακρόνησο, τον έστειλαν εξορία και απαγόρευσαν τα τραγούδια του. Και τα οποία, οι περισσότεροι από τους διοργανωτές, μισούν και απεχθάνονται ακόμα.

Παραθρησκευτικές οργανώσεις, Χρυσή Αυγή και λοιποί συγγενείς στα επίσημα τους, πολιτικάντηδες κάθε είδους ψαρεύοντας στα θολά νερά της ακροδεξιάς. Ο «Ζορό» Μάκης Ψωμιάδης χωρίς τη στολή του και ο Σαμαράς να κοιτάει με ύφος Νέρωνα το πλήθος: αν δεν ήταν η πολιτική του καριέρα, κανείς δεν θα θυμόταν το μακεδονικό σήμερα, που θα έλεγε και ο πατέρας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πως να μην την κλαις ΑΥΤΗ τη Ρωμιοσύνη. Καλά τον Ρίτσο δεν τον ντράπηκε ο Μίκης;

Όμως αν και μαζική, κατώτερη όμως από τις προσδοκίες των οργανωτών και των ΜΜΕ που την διαφήμιζαν τόσες μέρες, η σημερινή συγκέντρωση στη πραγματικότητα μπορεί να δουλέψει υπέρ της κυβέρνησης. Πρώτον γιατί στις διαπραγματεύσεις μπορεί ακριβώς να επικαλεστεί μια ισχυρή αντιπολίτευση μέσα στη χώρα. Δεύτερον επειδή η καιροσκοπική, τυχοδιωκτική στάση του Κ. Μητσοτάκη του στερεί όλο το κύρος και κάθε ίχνος σοβαρής υποστήριξης σε διεθνές επίπεδο. Και τρίτον γιατί συνεχίζοντας τις προσπάθειες για να βρεθεί λύση, η κυβέρνηση αναβαθμίζει τη χώρα και αναβαθμίζεται διεθνώς. Τόσο η ίδια όσο και ο Αλέξης Τσίπρας.

Σαουδική Αραβία: Λίγες αλλαγές για να μην αλλάξει τίποτα;

Σηματοδοτεί η ταχεία άνοδος του Πρίγκιπα Μουχάμαντ Μπιν Σαλμάν μια νέα εποχή στη Σαουδική Αραβία; Πολλές απροσδόκητες κινήσεις και δηλώσεις του, μετά την διαδοχή τον περασμένο Ιούνιο, δείχνουν ότι φιλοδοξεί να μονοπωλήσει την εξουσία και να μετασχηματίσει την σαουδαραβική κοινωνία. Θέλει να ελέγξει την πολιτική, την οικονομία και την διπλωματία, αλλά για να τα πετύχει όλα αυτά, για να πετύχει, δηλαδή, το στόχο του, πρέπει επίσης να ελέγξει την σημαντικότερη δύναμη του βασιλείου: τη θρησκεία. 

Η έκκληση για ένα μετριοπαθές Ισλάμ, η εκχώρηση του δικαιώματος στις γυναίκες να οδηγούν, η άρση της απαγόρευσης των συναυλιών και η επανέναρξη της λειτουργίας των σινεμά θεωρήθηκαν πρωτοφανή ακόμη και επαναστατικά, τόσο σε επίπεδο κυβέρνησης, όσο και κοινωνίας. Αλλά είναι σημαντικό να δει κανείς πίσω από αυτό το ρεύμα και να εξετάσει τους ιστορικούς και κοινωνιολογικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τα ενδεχόμενα σχέδια της ηγεσίας. 

Έχουν καταβληθεί προσπάθειες για την τυποποίηση ή την περιθωριοποίηση του θρησκευτικού κινήματος του Ουαχαμπισμού* σε όλη την ταραγμένη ιστορία του βασιλείου. Η θεοκρατία της Σαουδικής Αραβίας, που ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα στην κεντρική Αραβία, βασίστηκε σε μια κυριολεκτική ερμηνεία του Κορανίου κι ένα αυστηρό, μεσαιωνικό δόγμα για να νομιμοποιήσει τις ηγεμονικές της φιλοδοξίες.

Πως ο Μητσοτάκης "παρέδωσε" το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια!

Πώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχασε τη μάχη της ονομασίας των Σκοπίων και παρέδωσε το όνομα Μακεδονία

Το ακόλουθο κείμενο, προέρχεται από ομιλία του κ. Κρις Σπύρου, Πρώην Πρόεδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας, Νιου Χάμσαϊρ, ΗΠΑ, για το Μακεδονικό ζήτημα, στην εκδήλωση της «Ένωσης των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων».

Γνώρισα την Μακεδονία από τα λίγα χρόνια που πήγα σχολείο στην Ελλάδα. Έφυγα για την Αμερική 13 ετών πριν από 48 χρόνια. Έμαθα για την Μακεδονία από τον παππού μου τον Θανάση Σπύρου, ο οποίος άφησε την γυναίκα του έγκυο το 1910, με τον πατέρα μου στην κοιλιά της, και έφυγε για την Αμερική. Πήρε τρία παιδιά μαζί του και άφησε πίσω στο χωριό άλλα 4 παιδιά με τη γιαγιά μου την Ελένη. Έμαθα για την Μακεδονία από αυτόν τον παππού που δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Αμερική ξαναγύρισε στην Ελλάδα να πολεμήσει για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και των άλλων κατεχομένων εδαφών από τους Τούρκους. Έξι (6) ολόκληρα χρόνια πολέμησε και δεν ξαναείδε ποτέ τα τρία παιδιά του που άφησε στην Αμερική.

Ξέρω τους Μακεδόνες από τον πατέρα μου τον Κώστα που πολέμησε στην Μακεδονία, στο Ιταλικό μέτωπο και τραυματίας μας διηγιόταν χρόνια μετά για «τα μεγάλα νταούλια» που παίζανε οι Μακεδόνες όταν αυτός έπαιζε το μαντολίνο του στο μέτωπο. Με καμάρι μας έδειχνε φωτογραφίες και μας έλεγε για την φιλοξενία που τους προσέφεραν οι Έλληνες της Μακεδονίας. Το Μακεδονικό το έμαθα από το Νίκο Μάρτη, τον Βαγγέλη Κωφό, και τον Στέλιο Παπαθεμελή, τρεις έξοχους Έλληνες Μακεδόνες που έχουν κάνει αγώνες για την Μακεδονία. Από τα ντοκουμέντα που θα δείξω απόψε θα δείτε πως για πρώτη φορά μετά το 1993 απεφάσισα να μιλήσω δημόσια για όσα ξέρω για το Μακεδονικό και δέχτηκα την πρόσκληση των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων να συμμετέχω στην αποψινή συζήτηση.

Και τον Λένιν να φέρετε, το συλλαλητήριο θα είναι εθνικιστικό

Μάριος Διονέλλης

Το σοβαρότερο επιχείρημα για την ορθότητα του επικείμενου συλλαλητηρίου είναι ότι θα συμμετάσχει και ο Μίκης Θεοδωράκης. Περίπου μας λένε: Αφού θα είναι και ο Μίκης, το σύμβολο της Αριστεράς, τότε το συλλαλητήριο είναι όλου του λαού και όχι μόνο των ακροδεξιών – εθνικιστών.

Κι όμως σύντροφοι, ακόμα και τον Λένιν να καταφέρετε να αναστήσετε και να τον κοτσάρετε στην εξέδρα, το συλλαλητήριο θα είναι εθνικιστικό και ακροδεξιό. Επειδή τέτοιου χαρακτήρα είναι τα συνθήματα και οι επιδιώξεις του. Δε μιλώ για τα ακραία «Γυφτοσκοπιανοί» κτλ που ακούστηκαν στο προηγούμενο. Ούτε για τα πανό με τη φράση «Σύνορα με τη Σερβία» που ήδη κυκλοφορούν. Υπερβολές είναι, το δέχομαι.

Την προσφορά του Μίκη στην πατρίδα δεν την αμφισβητεί κανείς αλλά τη σούμα με τα στερνά του και τα πρώτα θα την κάνει η ιστορία.

Όμως ακόμα και το «Η Μακεδονία είναι ελληνική» αν το αφήσεις να φουντώσει και να θεριέψει θα τον ανακαλύψει μέσα του τον αλυτρωτισμό, τόσο όσο η «Μεγάλη και ενιαία Μακεδονία» που κοτσάρουν οι αντίστοιχοι ακροδεξιοί από την άλλη πλευρά των συνόρων. Θα βλέπουμε μόνο την καμπούρα του άλλου, η θα συνεννοηθούμε και θα τα βάλουμε κάτω αντί να μετράμε ποιος τον έχει μεγαλύτερο τον αλυτρωτισμό του;

Εν τόπω χλοερώ

Χρήστος Χωμενίδης

«Μην τολμήσει κανείς να γράψει "καλό παράδεισο" γιατί θα τον τσακίσω!» προειδοποίησε θερμοκέφαλος θαμών του απέραντου διαδικτυακού καφενείου, το οποίο αποκαλείται facebook. «O Τζιμάκος ήξερε πως δεν είμαστε παρά οργανική ύλη και με τον θάνατό μας επιστρέφουμε στην απόλυτη ανυπαρξία. Σιχαινόταν επιπλέον τις ψαλμωδίες και το παπαδαριό!».

Και ιδού που το ίνδαλμά του τον διέψευσε παταγωδώς. Ο Τζίμης Πανούσης κηδεύτηκε χριστιανικότατα, με λαό αλλά και με κλήρο, με «δεύτε λάβετε τελευταίον ασπασμόν», με «Χριστός σε αναπαύσοι εν χώρα ζώντων και πύλας Παραδείσου ανοίξοι σοι»...

Δεν θα πέσω στην ίδια ανόητη παγίδα, να βγάλω εκ του μακρόθεν συμπεράσματα για την κρυμμένη ευσέβεια του Τζίμη Πανούση. Να εκφραστώ με το θράσος του κοινού, που επειδή έχει δει έναν καλλιτέχνη δύο φορές πάνω στην πίστα, αυταπατάται ότι τον γνωρίζει προσωπικά. Που επειδή έχει μερακλώσει ή βαλαντώσει με τα τραγούδια του εννοεί να έχει άποψη και προσδοκία από την όλη συμπεριφορά του.

Θα μιλήσω γενικά.

Υπερβολικός θόρυβος έχει σηκωθεί εσχάτως σχετικά με την τελική κατάληξή μας, του ξέψυχου - εννοώ - σαρκίου μας. Η Εκκλησία, από τη μια, φρίττει στο ενδεχόμενο της αποτέφρωσης, «άμα καούμε», ρωτά, «πώς θα αναστηθούμε τη Δευτέρα Παρουσία εν σώματι;». Τα «απολωλότα πρόβατα», από την άλλη, αφήνουν λεπτομερείς οδηγίες. «Να σκορπίσετε τη στάχτη μου στο πέλαγος». «Στο βουνό». «Να τη βάλετε σε ένα ωραίο βάζο και να τη στολίσετε στο σαλόνι...».

Τελικά η Libertatia δεν κάηκε ποτέ (ή φταίει ο Ρουβίκωνας)

Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου στη θεσσαλονίκη για το «Μακεδονικό», φασιστικές ομάδες, με την ανοχή και υποστήριξη της αστυνομίας και με βίντεο όπου καταγράφεται η δράση τους, προχώρησαν στον εμπρησμό ενός κτιρίου και στην επίθεση σε ένα ακόμα, στο κέντρο της πόλης. Μάλλον ψέματα θα είναι. Για ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού συστήματος, των ΜΜΕ και της κοινωνίας, οι ακροδεξιές επιθέσεις στη «Libertatia» και στο «Σχολείο»... δεν συνέβησαν ποτέ. Η μάλλον η πολυδιάστατη τύφλωση του «Μακεδονικού» λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις

του Θάνου Καμήλαλη

Δύο σχεδόν εβδομάδες μετά το συλλαλητήριο για το «Μακεδονικό» στη Θεσσαλονίκη και ενόψει του αντίστοιχου στην Πλατεία Συντάγματος, Δεν υπάρχει καμία σύλληψη ή προσαγωγή για τον εμπρησμό στο νεοκλασσικό της Θεσσαλονίκης, που βρισκόταν η κατάληψη Libertatia, αλλά και την επίθεση στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο. Τα αστυνομικά ρεπορτάζ δεν έχουν γεμίσει με πληροφορίες ότι «οι έρευνες συνεχίζονται» η «οι δράστες βρίσκονται υπό αστυνομικό κλοιό». Ο υπουργός Δημοσίας Τάξης, Νίκος Τόσκας, δεν έχει κάνει δηλώσεις ζητώντας τη σύλληψη των δραστών, ή την εκκαθάριση των ακροδεξιών στοιχείων εντός της αστυνομίας. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν καταθέσει ερωτήσεις στη Βουλή, αντίθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που πιστεύει ότι «η βία προέρχεται αποκλειστικά από την άκρα αριστερά», την επόμενη μέρα θεώρησε χρήσιμο να τοποθετηθεί για τα Εξάρχεια και τον Ρουβίκωνα. Ο φιλελεύθερος χώρος, που πρωτοστατεί συνήθως στην «καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται, δεν έχει γεμίσει από αναλύσεις για επιθέσεις που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να έχουν νεκρούς και τραυματίες.

Ποιος θυμάται τη Monica Ertl;

Του Μιχάλη Μιχελή

Το πρωινό εκείνο, της 13ης Μαΐου 1973, οι εφημερίδες της Λα Παζ στην Βολιβία, είχανε στο εξώφυλλό τους, τη φωτογραφία μιας όμορφης κοπέλας.

Η λεζάντα έγραφε: Επιτέλους σκοτώθηκε η Μonica Ertl. Πυροβολήθηκε σε ενέδρα, που της έστησαν οι μυστικές δυνάμεις της χώρας.

Στα γραφεία της στρατιωτικής ασφάλειας της Βολιβία, ο επικεφαλής των ερευνών, έβαλε την υπογραφή του πάνω σε μια σφραγίδα κι έκλεισε για πάντα τον φάκελο της καταζητούμενης. Το πλέον μισητό πρόσωπο της βολιβιανής κυβέρνησης, τελείωσε εκείνη την μέρα…

Μα ποια ήταν η Monica Ertl;

Η πανέμορφη Γερμανίδα, είναι μια τρυφερή ανάμνηση, μόνο για λίγους. Γιατί δυστυχώς η φανταχτερή ιστορία, τα επαναστατικά κόμματα, οι βολεμένοι ριζοσπάστες, δεν θέλουν να την μνημονεύουν.

Η ζωή της ήταν μια γερή γροθιά, στα ήθη και στα λόγια, όλων εκείνων, που σήμερα έχουν συμβιβαστεί με τον πολιτικό- οικονομικό συντηρητισμό. Που σήμερα, απόμειναν για να διασύρουν με τις τυχάρπαστες πράξεις τους, το επαναστατικό πνεύμα, που άνθισε σε μια άλλη, πιο ρομαντική εποχή.

Η Monica Ertl, ήταν κόρη της αγαπημένης φωτογράφου του Χίτλερ Leni Riefenstahl και του κινηματογραφιστή συνεργάτη της, Hans Ertl.