Ο πλανήτης οδεύει προς το 2025 ανάμεσα σε ελπίδες για ειρήνη και την αναμενόμενη επιστροφή του Τραμπ

Ο κόσμος κάνει απόψε ρεβεγιόν με πυροτεχνήματα για να γιορτάσει την έλευση του 2025, έπειτα από μια χρονιά που σηματοδοτήθηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τη θορυβώδη επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και νέες ανατροπές στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία, δημιουργώντας ελπίδες για ειρήνη στους άμαχους πληθυσμούς.

Η χρονιά 2024, η οποία θα είναι με βεβαιότητα η πιο ζεστή που έχει καταγραφεί ποτέ, είχε επίσης σοβαρές φυσικές καταστροφές που επιδεινώθηκαν λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας του κλίματος, από το φονικό καύσωνα στη Μέκκα μέχρι τις τραγικές πλημμύρες στην κοιλάδα του Κατμαντού.

Σήμερα το απόγευμα στο Σίδνεϊ, σε μία από τις πιο ανατολικές ωριαίες ατράκτους του πλανήτη, πολλοί είναι οι Αυστραλοί οι οποίοι δηλώνουν ανακουφισμένοι που αποχαιρετούν το 2024.

«Υπάρχουν ασφαλώς πολλοί πόλεμοι και αναταραχή σε πολλά μέρη», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο 32χρονος Στιούαρτ Έντουαρντς, εργαζόμενος στον τομέα των ασφαλειών, την ώρα που το πλήθος αυξάνεται κατά μήκος της παραλίας. «Θα ήταν καλό για τον κόσμο αν διευθετούνταν από μόνα τους τα πράγματα».

Οι Χούτι ανακοίνωσαν πλήγμα στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Harry S. Truman

Κείμενο: Valeria Gorodetskaya

Οι Χούτι της Υεμένης από το κίνημα Ανσάρ Αλλάχ επιτέθηκαν στο αεροπλανοφόρο USS Harry S. Truman χρησιμοποιώντας drones και πυραύλους, δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινήματος Yahya Saria.

Η Σάρια, η δήλωση της οποίας μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι Al Masirah , ανακοίνωσε κοινή επιχείρηση του ναυτικού της Υεμένης, των πυραυλικών δυνάμεων και των μονάδων μη επανδρωμένων συστημάτων εναντίον του αεροπλανοφόρου USS Harry S. Truman, αναφέρει το TASS . Σύμφωνα με τον ίδιο, ο στόχος της επιχείρησης επετεύχθη με τη χρήση μεγάλου αριθμού drones και πυραύλων κρουζ.

Σύμφωνα με τον Saria, την ώρα της επίθεσης, οι αμερικανικές δυνάμεις ετοιμάζονταν να χτυπήσουν το έδαφος της Υεμένης.

Η Σάρια ανέφερε επίσης μια άλλη επίθεση των Χούτι, κατά την οποία εκτοξεύτηκε υπερηχητικός βαλλιστικός πύραυλος τύπου Palestine 2 στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν στο Τελ Αβίβ.

Υπόγειο: Χτυπήματα στο Κίεβο έπληξαν τα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ ή ξένους στρατιωτικούς

Κείμενο: Μαρία Ιβάνοβα

Στα νοτιοανατολικά προάστια του Κιέβου το πρωί, πραγματοποιήθηκαν τρία χτυπήματα, πιθανώς στο αρχηγείο ή ξένο στρατό, όπως αποδεικνύεται από έμμεσα σημάδια όπως ο κλοιός της SBU και η παρουσία ξένων ασθενοφόρων, δήλωσε ο συντονιστής του Ρώσος αντίσταση Νικολάεφ, Σεργκέι Λεμπέντεφ.

Το πρωί της 31ης Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκαν απεργίες στα νοτιοανατολικά προάστια του Κιέβου, αναφέρει το RIA Novosti . Σύμφωνα με τον Σεργκέι Λεμπέντεφ, στόχος θα μπορούσε να είναι ένα από τα αρχηγεία ή ξένο στρατιωτικό προσωπικό. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα χτυπήματα έγιναν τρεις φορές προς μία κατεύθυνση.

«Στις τέσσερις το πρωί έφτασε στα νοτιοανατολικά προάστια του Κιέβου. Δεν υπάρχουν ακόμη λεπτομέρειες, αλλά με βάση έμμεσα δεδομένα, όπως ο κλοιός της SBU και η παρουσία ξένων ασθενοφόρων, μπορεί να υποτεθεί ότι στόχος έγινε ένα από τα αρχηγεία ή στρατιωτικό προσωπικό του ΝΑΤΟ», είπε ο Λεμπέντεφ.

Σημειώνεται ότι οι λεπτομέρειες του συμβάντος δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί, ενώ επίσημες πηγές δεν έχουν σχολιάσει το περιστατικό.

Από την Ισλαμική απειλή στον «πόλεμο όλων εναντίον όλων»

Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*

Είναι πλέον όλο και περισσότερο αντιληπτό πως ζούμε την γενίκευση ενός κατακερματισμένου, έμπρακτου πλέον και όχι πια μόνο συμβολικού εμφυλίου πολέμου. Αυτός ο πόλεμος φαίνεται να παίρνει τις απεχθείς μορφές μιας σύγκρουσης μεταξύ ατόμων, μειονοτήτων ενδεχομένως και πολιτισμών που συμβιώνουν, παρά τις αντιθέσεις τους, επί ενός εδάφους που οι αυτόχθονες μέχρι πρότινος θεωρούσαν αποκλειστικά δική τους πατρίδα.

Σε όλη τη δυτική Ευρώπη προφανώς ένας από τους βασικότερους μοχλούς πυροδότησης τέτοιων συγκρούσεων προέρχεται από την μετανάστευση μουσουλμανικών πληθυσμών προς την Ευρώπη. Γι’ αυτό, θα έπρεπε ίσως να αντιμετωπιστεί το Ισλάμ σαν αυτό ακριβώς που είναι. Τόσο στη χώρα μας, όσο και άλλες δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες: ένας, ας τον ονομάσουμε απρόσκλητο πολιτισμικό επισκέπτη, που μοιάζει εκ των πραγμάτων με προσκεκλημένο, αφού δεν διέρχεται ως φιλοξενούμενος, αλλά εγκαθίσταται και διαμένει δίπλα στους εγχώριους πληθυσμούς. Αξίζει τον σεβασμό μας, ίσως και την συμπάθειά μας. Όμως, για το πως λειτουργεί ο οίκος μας, η χώρα, η ήπειρος που τον φιλοξενεί, δεν θα έπρεπε να έχει λόγο, μέχρι τουλάχιστον να αφομοιωθεί πλήρως, συνεπώς, να πάψει να υφίσταται ως παρείσακτη πολιτικοπολιτισμική μειονότητα. Όπως ξέρουμε κάτι τέτοιο δεν έγινε. Και είναι ίσως πλέον αργά για να γίνει. Διότι, όπως το αναφέρει ο Παπαμιχαήλ στο «Ανυπόφορο Βουητό του Κενού»

Πλάτων: Α-φιλοσοφία και πολιτική Ακολασία

ΠΛΑΤΩΝ 427-347 π.Χ.

Ἀφιλοσοφία και πολιτικοί κηφήνες

§1

Ι. Ανάμεσα στους εκατόν ογδόντα περίπου ορισμούς –184 για την ακρίβεια– σχετικά με διάφορες έννοιες της πλατωνικής φιλοσοφίας απαντά και ένας ορισμός για την αφιλοσοφία. Τι είναι όμως οι όροι; Είναι ένα είδος φιλοσοφικού λεξικού με ορισμούς εννοιών της πλατωνικής φιλοσοφίας. Θεωρείται το αρχαιότερο λεξικό, του οποίου η σύνταξη αποδίδεται στον Σπεύσιππο, μαθητή του Πλάτωνος και διάδοχό του στην Ακαδημία. Με τους όρους μπορεί κανείς να έχει μπροστά του θεμελιώδεις αρχές και θέσεις της πλατωνικής φιλοσοφίας, έτσι όπως τις συναντάμε στα μεγάλα θεωρητικά του έργα.

ΙΙ. Πώς ορίζεται η εν λόγω έννοια; Ορίζεται ως εξής:

«Ἀφιλοσοφία ‒ἕξις καθ’ ἣν ὁ ἔχων μισόλογος ἐστίν = αφιλοσοφία είναι η διάθεση ή κατάσταση, στην οποία όποιος βρίσκεται μισεί τον λόγο».

Η αφιλοσοφία, κατ’ αυτό το πνεύμα, παραπέμπει ευθέως στην εχθρική στάση του ανθρώπου απέναντι στο λόγο. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο άνθρωπος, ως άτομο και ως γένος, φέρει μέσα του δυνάμει το θεϊκό στοιχείο, την έννοια δηλαδή και την αίσθηση του ιερού, του πνευματικού, του ιδεατού, του ορθολογικού ή εξ-ορθο-λογισμένου και του αυθεντικά αληθινού. Ως εκ της φύσης του έτσι, καθ’ όλη την πορεία του βίου του προορίζεται να καλλιεργεί αυτό το στοιχείο.

ΙΙΙ. Όσο το καλλιεργεί, τόσο γίνεται φιλόμουσος, ευαίσθητος, διαλεκτικός, αυτάρκης, αυτοπροσδιοριζόμενος, αυτόνομος, σκεπτόμενος, αυτοσυνείδητος κ.λπ. Και στο μέτρο που τείνει να πραγματώνει τέτοιες και παρόμοιες αρχές ζωής, στον μεγάκοσμο της κοινωνίας και της πολιτικής κοινότητας μπορεί να συμπεριφέρεται στοχαστικά και να αγωνίζεται για το γενικό καλό. Αντίθετα, ο αφιλόσοφος είναι αντικειμενικά μισόλογος· μισεί δηλαδή τον λόγο, τον διαλεκτικό λόγο πρωτίστως και καταστρέφει κάθε δυνατότητα παραγωγής λόγου και δια-λόγου. Τότε συμβαίνει να ρέπει προς την καθημερινή φλυαρία και να εχθρεύεται τη σκέψη, τη γλώσσα, την αρμονία, τη συμμετρία, την κοσμιότητα, τον ρυθμό και ως εκ τούτου την ευτυχία και ευδαιμονία Εαυτού και πολιτείας. Παραδίνεται άνευ όρων στη «γαστριμαργία» [=λαιμαργία, αδηφαγία] (Τίμαιος 73] και, ως δημόσιο/πολιτικό πρόσωπο δεν είναι σε θέση να σκεφτεί το βάθος των προβλημάτων της κοινωνίας και να αναπτύξει αντίστοιχους στοχαστικούς προβληματισμούς: στον δημόσιο λόγο και έργο του εκβαρβαρώνει και εκβαρβαρώνεται.

Ο Λαβρόφ κατονόμασε την αιτία της πτώσης της κυβέρνησης Άσαντ

Λαβρόφ: Ο Άσαντ απέτυχε να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά προβλήματα στη Συρία λόγω της αμερικανικής επέμβασης@ Petrov Sergey/news.ru/Global Look Press

Κείμενο: Ντάρια Γκριγκορένκο

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ συνέδεσε τη ραγδαία εξέλιξη της κατάστασης στη Συρία με την αδυναμία του πρώην προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά προβλήματα ενόψει των καταστροφικών βημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Λαβρόφ κατηγόρησε τις ΗΠΑ για τη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης στη Συρία. Σύμφωνα με τον ίδιο, η αδυναμία του Άσαντ να αντιμετωπίσει τα κοινωνικά προβλήματα στη χώρα ήταν ένας από τους λόγους για την υποβάθμιση της κατάστασης. Ο Λαβρόφ σημείωσε ότι τα καταστροφικά βήματα της Ουάσιγκτον, συμπεριλαμβανομένης της κατοχής της βορειοανατολικής περιοχής της Συρίας και της πίεσης κυρώσεων στη Δαμασκό, έχουν επιδεινώσει την κρίση, αναφέρει το TASS .

Ο επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών τόνισε ότι οι ενέργειες της Ουάσιγκτον οδήγησαν σε αύξηση της κοινωνικής δυσαρέσκειας και των συναισθημάτων διαμαρτυρίας στη Συρία. Οι αρχές της χώρας αναγκάστηκαν να λάβουν αντιλαϊκά μέτρα, όπως η μείωση και η κατάργηση των επιδοτήσεων για κοινωνικά σημαντικά αγαθά και υπηρεσίες. Αυτό, σύμφωνα με τον Λαβρόφ, οδήγησε σε μείωση του επιπέδου υποστήριξης προς την κυβέρνηση μεταξύ του πληθυσμού.

Μαύρο κορίτσι παρενοχλήθηκε επειδή «δεν συμμορφώνεται με τις φινλανδικές παραδόσεις»

@ Global Look Press/Keystone Press Agency

Κείμενο: Stanislav Leshchenko

Για πολλά χρόνια, η Φινλανδία προβάλλει την εικόνα μιας ευρωπαϊκής χώρας πρότυπο που είναι ανεκτική στις εθνοτικές διαφορές. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η πραγματική διάθεση τουλάχιστον μέρους της φινλανδικής κοινωνίας είναι εντελώς διαφορετική. Ένα αθώο μαύρο κορίτσι, που επιλέχθηκε ως ένα από τα σύμβολα των χειμερινών διακοπών, έγινε ξαφνικά θύμα φυλετικού μίσους. Τι μιλάμε;

Η Ημέρα της Αγίας Λουκίας είναι μια γιορτή που γιορτάζεται ευρέως στις 13 Δεκεμβρίου σε καθολικές και προτεσταντικές χώρες. Βασίζεται στη λατρεία της μάρτυρα από τις Συρακούσες - Αγίας Λουκίας (Λουκία), η οποία τυφλώθηκε και σκοτώθηκε για την πίστη της στον Χριστό κατά την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Αυτή η γιορτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη Σουηδία, από όπου μετανάστευσε στη Φινλανδία το 1930 μέσω των προσπαθειών της σουηδικής κοινότητας του Suomi. Κάθε χρόνο πραγματοποιείται η «Στέψη της Λουκίας» στον Καθεδρικό Ναό του Ελσίνκι. Ένα από τα κορίτσια επιλέγεται ως «Λουκία» και τελείται η τελετή «στεφάνης» της.

Στη συνέχεια, στους δρόμους του Ελσίνκι πραγματοποιείται η «Παρέλαση της Λουτσίας», την οποία συγκεντρώνονται δεκάδες χιλιάδες Φινλανδοί για να παρακολουθήσουν. Η νεόκοπη «Λουκία», συνοδευόμενη από χορωδία, επισκέπτεται γηροκομεία, νοσοκομεία και νηπιαγωγεία τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο. Πραγματοποιείται συγκέντρωση χρημάτων για να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη.

Antoine de Saint-Exupéry - Η Τέχνη των μικρών βημάτων

Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ

Μάθε μου, Κύριε, την τέχνη των μικρών βημάτων

Δε ζητώ τα θαύματα ούτε τα οράματα

Αλλά τη δύναμη για την καθημερινότητα!

Κάνε με προσεκτικό και επινοητικό για να αδράξω

την κατάλληλη στιγμή τις γνώσεις και τις εμπειρίες

που με συγκινούν προσωπικά.

Στερέωσέ μου τις επιλογές

μέσα στο μοίρασμα του χρόνου μου.

Κάνε με να αισθάνομαι αυτό που είναι κύριο

και αυτό που είναι δευτερεύον.

Ζητώ τη δύναμη, την κυριαρχία εαυτού και το μέτρο

εκείνο που δεν με αφήνει να παρασυρθώ από τη ζωή,

αλλά οργανώνει με φρόνηση το ξετύλιγμα της ημέρας.

Βοήθησέ με να ανταποκρίνομαι το ίδιο καλά και σθεναρά

στο άμεσο, να αναγνωρίζω την παρούσα στιγμή

ως την πιο σημαντική.

Κάνε με να παραδέχομαι με διαύγεια

ότι η ζωή συνοδεύεται από δυσκολίες και αποτυχίες

που είναι ευκαιρίες για να εξελιχθεί κανείς και να ωριμάσει.

Κάνε με έναν άνθρωπο ικανό να συναντήσει και πάλι

αυτά που φωλιάζουν στα βάθη της ψυχής του.

Δώσε μου όχι ό,τι εύχομαι

Αλλά εκείνο το οποίο έχω ανάγκη.

Μάθε μου, Κύριε, την τέχνη των μικρών βημάτων.

Πώς ο Ιησούς έγινε ιστορικό πρόσωπο

 Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ  

Εδώ και αιώνες η προσέγγιση του μυθικισμού διερευνά την ιστορικότητα του Ιησού αμφισβητώντας τις ρίζες και την ουσία της. Ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους της, ο ιστορικός, Δρ. Richard Carrier, αναλύει.

Μεταξύ των δεκαετιών του 30 και του 70 μ.Χ. μερικά από τα χριστιανικά εκκλησιάσματα βαθμιαία μυθοποίησαν το αφήγημα για τον ουράνιο Κύριο Ιησού, με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και άλλες μυστηριακές λατρείες για τους δικούς τους θεούς, ώσπου τελικά τον παρουσίασαν ρητορικά και συμβολικά με απροκάλυπτα ιστορικά αφηγήματα, και στη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου, το μεγαλύτερο μέρος της πιο εσωτεριστικής αλήθειας κρατήθηκε μυστικό για τα ανώτερα επίπεδα της μύησης. Ακριβώς στα μέσα αυτής της διαδικασίας ο Ιουδαϊκός Πόλεμος του 66-70 μ.Χ. κατέστρεψε την αρχική εκκλησία της Ιερουσαλήμ, αφήνοντάς μας χωρίς ενδείξεις ότι κάποιος από τους πρώτους Αποστόλους διασώθηκε κι έζησε και μετά τον πόλεμο αυτό. Προηγουμένως, βέβαια, οι διώξεις από τις ιουδαϊκές Αρχές και οι λιμοί σε ολόκληρη την αυτοκρατορία (και, αν όντως έτσι συνέβη, οι διώξεις του Νέρωνα το 64, που αφάνισαν την εκκλησία της Ρώμης) επιδείνωσαν τα πράγματα, προκαλώντας έτσι τριακονταετή σκοταδισμό στην Ιστορία της εκκλησίας, από τη δεκαετία του 60 ως τη δεκαετία του 90, δηλαδή μία ολόκληρη γενιά κατά την οποία δεν έχουμε ιδέα για το τι συνέβη ή ποιος καθοδηγούσε τις εξελίξεις.

Η μαύρη τρύπα της ιστορίας του Χριστιανισμού

Στην πραγματικότητα, αυτός ο εκκλησιαστικός μεσαίωνας μάλλον διήρκεσε πενήντα χρόνια, από τη δεκαετία του 60 ως τη δεκαετία του 110 μ.Χ., αν η Α’ Επιστολή Κλήμεντος γράφτηκε στη δεκαετία του 60 και όχι του 90 μ.Χ., όπως εγώ και πολλοί άλλοι μελετητές πιστεύουμε ότι σαφώς τότε γράφτηκε. Έτσι, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για οτιδήποτε συνέβη, μέχρι τα γραπτά του Ιγνάτιου ή του Παπία, που και οι δυο τους μπορεί να συνέγραψαν οποτεδήποτε μεταξύ των δεκαετιών του 110 και του 140 μ.Χ. Κι είναι μέσα στο διάστημα αυτού του πρώιμου «μεσαίωνα» της χριστιανικής Ιστορίας που όπως φαίνεται συντάχθηκαν τα Κανονικά Ευαγγέλια, από άγνωστους συγγραφείς.

Ντόμινο κατάρρευσης στο ουκρανικό μέτωπο – «Εξαϋλώθηκε» η περίφημη 95η Ουκρανική Ταξιαρχία – Lavrov: Η Ρωσία έτοιμη για ειρήνη ή… Oreshnik

Από iskra

Ντόμινο κατάρρευσης επικρατεί σε όλη την γραμμή του μετώπου στην Ουκρανία με τις ρωσικές δυνάμεις να προχωρούν με άλματα και βήματα, ενώ τους εξαντλημένους Ουκρανούς στρατιώτες να μην έχουν ούτε το ηθικό, ούτε τις αντοχές πια να αντέξουν την πολεμική βουλησιαρχία του προέδρου τους Volodymyr Zelensky.

Καίρια ήταν τα ρωσικά χτυπήματα στην περιοχή του Κιέβου, της Zaporizhia, του Kharkiv, του Sumy, της Οδησού, του Mykolaiv και της Kherson.

Οι ρωσικές δυνάμεις προωθήθηκαν ακόμη περισσότερο στις περιοχές της Velyka Novosilka, (έκοψαν την πρόσβαση από δυτικά και ανατολικά), του Kurakhovo, στα δυτικά του συνεχίζονται οι μάχες, του Pokrovsk, του Chasov Yar, του Ulakly, κοντά στην Konstantinopolskoe, στο χωριό Shevchenko και στην Slavyanka, στην Lysivka, στην Novovasylivka, ενώ συνεχίζονται μάχες στην Pishchane, στο Sukhyi Yar, στην Novoyelizavetivka, στην Vozdvyzhenka.

Οι ρωσικές δυνάμεις πήραν τον έλεγχο της Novodarivka, ενώ συνεχίζονται οι συγκρούσεις και στο Novy Komar.

Κι ενώ η ρωσική προέλαση συνεχίζεται, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergei Lavrov σε μια εφόλης συνέντευξή του επανέλαβε πως η Ρωσία είναι έτοιμη για συνομιλίες για οριστική ειρήνη, αρκεί να γίνει αποδεκτή η νέα πραγματικότητα στο έδαφος της Ουκρανίας, δεν δέχεται προσωρινή εκεχειρία, ενώ ξεκαθάρισε πως η Ρωσία είναι έτοιμη για όλα… για κάθε σενάριο, είτε ειρήνης, είτε απάντησης σε κάθε πρόκληση από όπου κι αν προέλθει στο πνεύμα της αναλογικότητας της πρόκλησης.

Αν χάσουν οι Κούρδοι, χάνουμε όλοι

από Άρδην - Ρήξη  

 

Ο Γάλλος συγγραφέας Πατρίς Φραντσεσκί* τόνισε πως η επίθεση στη Ροζάβα είναι επίθεση στις ελευθερίες. «Θέλουν να καταστρέψουν τη Ροζάβα. Αν χάσουν οι Κούρδοι, χάνουμε όλοι».

Ο ερευνητής και συγγραφέας Πατρίς Φραντσεσκί δήλωσε στο ANF ότι οι δυτικές δημοκρατίες είναι σήμερα σχετικά αδύναμες και η συμμετοχή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ περιπλέκει τα πράγματα. Πρόσθεσε: «Όσο η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, θεωρείται αναγκαστικά σύμμαχος των ευρωπαϊκών κρατών. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία θα έπρεπε να αποβληθεί από το ΝΑΤΟ. Δεν έχει καμία θέση εκεί, επειδή ολόκληρο το πρόγραμμα, η ατζέντα και η βούλησή της είναι εναντίον της Δύσης, των δημοκρατιών και όλων των άλλων. Επομένως, όσο μια χώρα όπως η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βοηθηθούν οι Κούρδοι».

Το καθεστώς Μπάαθ έπεσε έπειτα από επιθέσεις υπό την ηγεσία ένοπλων ομάδων της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), στις 27 Νοεμβρίου. Πώς αξιολογείτε την πτώση του καθεστώτος;

Θα πρέπει να δηλώσω ότι η πτώση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ είναι καλό πράγμα, αλλά αυτοί που το ανέτρεψαν θα μπορούσαν να αποδειχτούν χειρότεροι. Το γεγονός ότι ένα αποτρόπαιο καθεστώς καταρρέει δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι διάδοχοί του θα είναι καλύτεροι. Θα μπορούσαν να είναι χειρότεροι. Θυμηθείτε την κατάσταση με τον Σάχη του Ιράν το 1979. Υπήρξε ένας τύραννος και, όταν ανατράπηκε, όλοι πίστευαν ότι οι διάδοχοί του θα ήταν καλύτεροι, αλλά τα πράγματα πήραν μια πολύ πιο φρικτή τροπή. Ως εκ τούτου, νομίζω ότι είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι ο Μπασάρ αλ Άσαντ εκδιώχθηκε από την εξουσία, επειδή η διακυβέρνησή του ήταν ποτισμένη με αίμα. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, καθώς αυτοί που θα πάρουν τη θέση του μπορεί να είναι χειρότεροι, ειδικά για τους Κούρδους και όλες τις μειονότητες στη Συρία.

Anton Pannekoek: Η ισχύς των τάξεων

Antonie Pannekoek 

Η ισχύς των τάξεων (1936)

[Πηγή: International Council Correspondence, Vol. II (1935-1936), No 6 (May 1936), p. 1-7, με ψευδώνυμο John Harper. Πηγή: Association Anton Pannekoek Archives]

Μετάφραση από τα αγγλικά: Γ. Παπαπαναγιώτου

Η ισχύς της αστικής τάξης είναι τεράστια. Ποτέ στην ιστορία δεν υπήρξε άρχουσα τάξη με τόση ισχύ.

Πρώτα απ’ όλα, η ισχύς τους είναι η δύναμη του χρήματος. Όλα τα πλούτη του κόσμου είναι δικά τους, και το σύγχρονο κεφάλαιο, που έχει παραχθεί από τον ακατάπαυστο μόχθο εκατομμυρίων εργαζομένων, ξεπερνάει όλα τα πλούτη του παλιού κόσμου. Η υπεραξία συσσωρεύεται κατά ένα μέρος σε ακόμη μεγαλύτερο και σε νέο κεφάλαιο· κατά ένα άλλο μέρος δαπανάται από τους καπιταλιστές. Πληρώνουν υπηρέτες ως υπηρετικό προσωπικό τους· πληρώνουν, όμως, και ανθρώπους για να προστατεύουν την εξουσία τους και την κυριαρχική τους θέση στην κοινωνία. Όλα μπορούν να αγοραστούν με το χρήμα στον καπιταλισμό· οι μυώνες και τα μυαλά, όπως και η αγάπη και η τιμή, όλα έχουν γίνει εμπορεύσιμα αγαθά. Ο Τζον Ντ. Ροκφέλλερ ο πατέρας έλεγε: «Δεν υπάρχει κανείς που να μην μπορεί να αγοραστεί, αρκεί να ξέρεις ποια είναι η τιμή του». Αυτή η δήλωση μπορεί να μην είναι απόλυτα σωστή, δείχνει, όμως, τον τρόπο με τον οποίο οι καπιταλιστές βλέπουν τον κόσμο.

Οι καπιταλιστές μισθώνουν νεαρούς προλετάριους ως προσωπικό ασφαλείας. Με τον ίδιο τρόπου που πληρώνουν ιδιωτικούς αστυνομικούς ενάντια σε απεργούς, σε καιρούς μεγαλύτερου κινδύνου οργανώνουν ολόκληρους στρατούς από εθελοντές, εξοπλισμένους με τα καλύτερα σύγχρονα όπλα, καλοταϊσμένους και καλοπληρωμένους, για να υπερασπιστούν το ιερό και απαραβίαστο καπιταλιστικό τους καθεστώς.

Περί ρωσσικής πυρηνικής απειλής.

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Η όλη παραφιλολογία περί απειλής πυρηνικού πολέμου, καθώς και η αντίστοιχη κινδυνολογία που επικρατεί περίπου σε επίπεδο υστερίας τελευταία, ξεκινά από την πεποίθηση ότι μια άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη σύγκρουση στην Ουκρανία, θα οδηγούσε «αναγκαστικά» σε ταυτόχρονη πυρηνική κλιμάκωση από την πλευρά της Ρωσσίας. Δεν συνέβη! Είναι γνωστό, ότι προσωπικά είχα ταχθεί με την άποψη ότι οι πιθανότητες μιας εκτροπής προς την κατεύθυνση πυρηνικού πολέμου, ενώ δεν αποκλείονται είναι σχετικά περιορισμένες, αφού μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν καταστροφική για όλους. Δεν αμφιβάλω, ότι στο εσωτερικό του «βαθέως κράτους» των ΗΠΑ και του διεθνούς «κόμματος του πολέμου» υπάρχουν διάφοροι διαταραγμένοι που ερωτοτροπούν με την ιδέα ενός τελικού ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μέσω πυρηνικού πολέμου, αλλά φαίνεται ότι ο λόγος τους δεν έχει ιδιαίτερη πέραση. Χρησιμοποιούνται ως τα «σκυλιά που γαυγίζουν» για να τρομοκρατείται ο αντίπαλος.

Σε αυτήν την προσφιλή στους πάσης φύσεως αναλυτές παραφιλολογία περί επικείμενου πυρηνικού ολέθρου, έχει συμβάλλει τα μέγιστα τόσο η δυτική προπαγάνδα, όσο και κάποια αντικειμενικά δεδομένα, όπως προκύπτουν από το πεδίο. Επίσης, έχουν συμβάλλει κατά καιρούς δηλώσεις «υπενθύμισης» από την πλευρά στελεχών της ρώσσικης ηγεσίας, ότι μια πυρηνική υπερδύναμη είναι αδύνατον να ηττηθεί στρατηγικά, καθώς και αντίστοιχες αναλύσεις τόσο δυτικών όσο και Ρώσσων «εμπειρογνωμόνων» και αναλυτών. Σε όλα αυτά προστέθηκε η πρόσφατη χρήση νατοϊκών πυραύλων στο έδαφος της Ρωσσίας, η «απάντησή» της, καθώς και η επικαιροποίηση του αμυντικού (πυρηνικού) δόγματος της Ρωσσικής Ομοσπονδίας.

Το «πυρηνικό» δόγμα

Επικαιρότητα | Εν Βεροία | 27/12/24

Το «θέαμα» του πολέμου

του Σαράντου Φράγκου

Κατά την Ελληνική μυθολογία η Ήρα, η επίσημη γυναίκα του Δία είναι ζηλιάρα και αιωνίως θυμωμένη επειδή ο Δίας ανέκαθεν έχει σχέσεις με πολλές γυναίκες, γυναίκες θεές και κοινές θνητές. Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησίοδου η Ήρα κάποια στιγμή από αντίδραση γεννά τον Ήφαιστο από εξώγαμη σχέση.

Ο Ήφαιστος γεννιέται άσχημος και ανάπηρος. Η Ήρα δεν αντέχει στη θέα του και τον πετά από τον Όλυμπο στη θάλασσα να πνιγεί. Η έγκαιρη όμως επέμβαση της Θέτιδας και της Ευρυνόμης τον διασώζει. Από αυτό το γεγονός, πάντα μισεί τη μητέρα του πάντα είναι βίαιος, ακόμα και στο γάμο του με την Αφροδίτη που διαλύεται το πρώτο βράδυ.

Είναι αυτός που χαλκεύει τα δεσμά του Προμηθέα, αυτός που κληρονομεί την απόρριψη και την οικογενειακή βία όπως και τη δύναμη του πυρός από μια ισχυρή εξουσία. Και με τη σειρά του όσα κληρονομεί προσπαθεί να τα διαβιβάσει σε άλλους.

Κάποια στιγμή η βία κατεβαίνει από τον Όλυμπο και κατοικεί μέσα στους ανθρώπους. Οι πόλεμοι οι θεϊκοί, οι γιγαντομαχίες, οι τιτανομαχίες και τόσα άλλα μυθικά χάνουν την αίγλη τους γιατί οι άνθρωποι αρχίζουν να χωρίζονται σε ισχυρούς και αδύναμους, σε έχοντες και μη και οι ισχυροί επιβάλουν πάντα τη θέλησή τους είτε με τα όπλα είτε με την ψυχολογική βία και καταναγκασμό. Έτσι ο πόλεμος από θεϊκό προνόμιο μετατρέπεται σε ανθρώπινο.

Η εποχή μας δεν έχει ανάγκη από θεϊκούς μύθους γιατί διαθέτει μια σειρά από μηχανισμούς που οδηγούν στη βία μια σειρά από πολεμικές κατακτήσεις.

Γεωργία: Ορκίστηκε πρόεδρος ο Μ.Καβελασβίλι εν μέσω αναταραχών και εντάσεων

Συνεχίζονται και σήμερα οι αναταραχές και οι εντάσεις στη Γεωργία, για την επικράτηση του ευρωατλαντικού μπλοκ ή της Ρωσίας στην περιοχή, με την ορκωμοσία ως προέδρου του Μιχαήλ Καβελασβίλι από το «Γεωργιανό Όνειρο».

Το νεοεκλεγέντα πρόεδρο «υποδέχτηκαν» έξω από την ορκωμοσία του «φιλοδυτικοί» διαδηλωτές, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει έως το 2028 τις συζητήσεις για την ένταξη της Γεωργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η προκάτοχός του Μ.Καβελασβίλι, η Σαλομέ Ζουραμπιχβίλι έχει εκκενώσει το προεδρικό μέγαρο στην Τιφλίδα, αλλά υποστηρίζει ότι είναι η «μόνη νόμιμη πρόεδρος» της χώρας, καθώς δεν αναγνωρίζει ως νόμιμο πρόεδρο τον Καβελασβίλι, αφού υποστηρίζει ότι οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν από νοθεία.

Ο Καβελασβίλι έχει κατηγορήσει επανειλημμένα ότι «οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών σχεδίαζαν να οδηγήσουν τη Γεωργία σε πόλεμο με τη γειτονική Ρωσία».

Πηγή: 902.gr

«Νέα» λατινοαμερικανική Δεξιά;

Πηγή: teleSUR  

 

Η δεξιά περνάει μια πνευματική κρίση και αυτό την οδηγεί σε βίαιες ενέργειες, επιθέσεις, αιματοχυσίες και περιθωριοποίηση για τους λαούς.

Δεν είναι μόνο η δεξιά «σκέψη» που ξεχειλίζει από τις παλιές ή τις νέες εκκλησίες της. Δεν είναι μόνο η δεξιά «σκέψη» που ξεχειλίζει από τον συντηρητισμό ορισμένων ηθικιστικών αιρέσεων που ρυθμίζουν την κοινωνική συμπεριφορά για να υπερασπιστούν τις οικογενειακές επιχειρήσεις.

Δεν είναι μόνο οι δεξιές «ιδέες» που επιδεικνύουν κάποιες μαριονέτες μεταμφιεσμένες σε «πολιτικούς» με τις ρεφορμιστικές τέχνες εξημέρωσης για να πουλήσουν τον εαυτό τους ως αντιδραστικό εμπόρευμα ενάντια στις ιστορικές αλλαγές που προωθούν οι οργανώσεις βάσης. Οι δεξιοί ζουν μια πνευματική κρίση και αυτό τους οδηγεί στη βίαιη δράση, στις επεμβάσεις, στις απαγωγές, στις αιματοχυσίας και στην περιθωριοποίηση των λαών. Το ιδεολογικό ατόπημα της δεξιάς δεν είναι ένα δημοκρατικό παιχνίδι όπου οι «διαφορετικές απόψεις» αντιμετωπίζονται απλά ανταγωνιστικά, αλλά με"φωτιά και τσεκούρι".

Παύλος Σιδηρόπουλος

Αύρα Μπακούρου

O Παύλος Σιδηρόπουλος, σε ηλικία μόλις 42 ετών, έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του μία τεράστια μουσική κληρονομιά.

Όπως όλα εκείνα τα πυροτεχνήματα, άστραψε και αποχώρησε νωρίς. Σε ηλικία μόλις 42 ετών, έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του μία τεράστια μουσική κληρονομιά, όχι μόνο για τη ροκ μουσική σκηνή, αλλά για την Ελλάδα γενικότερα.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε στις 27 Ιουλίου 1948. Γόνος ευκατάστατης οικογένειας, ο Σιδηρόπουλος ήταν δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά, ανιψιός της πεζογράφου, παιδαγωγού και δημοσιογράφου, Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη, λογοτέχνιδος και πρώτης συζύγου του συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη.

Το ξεκίνημα της καριέρας του

Η μουσική του πορεία ξεκινά το 1970 από τη Θεσσαλονίκη, όπου σπουδάζει Μαθηματικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δεληγιαννίδη, με τον οποίο δημιουργούν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας». Μαζί κυκλοφορούν τον δίσκο 45 στροφών «Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους» και συμμετέχουν στη συλλογή «Ζωντανοί στο κύτταρο». Από το 1972 έως το 1974 ενσωματώνονται στα «Μπουρμπούλια». Καρπός αυτής της συνεργασίας είναι το 7ινστο «Ο Ντάμης ο σκληρός».

Η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε ως τακτικό μέλος της για την έδρα «Θεατρική Τέχνη» τον σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινό

Ο σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός φωτο via ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η Ακαδημία Αθηνών, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της 5ης Δεκεμβρίου 2024, εξέλεξε τον σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινό ως τακτικό μέλος της, στην προκηρυχθείσα έδρα «Θεατρική Τέχνη», στη Β’ Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών.

Ακολουθεί το βιογραφικό του κ. Λιβαθινού, όπως δημοσιεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών:

Ο κ. Λιβαθινός γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη, ενώ σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Είναι αριστούχος απόφοιτος του διάσημου Τμήματος Θεάτρου του Κρατικού Ινστιτούτου Θεάτρου της Ρωσίας στη Μόσχα (GITIS, Государственный институт театрального искусства) στη Σκηνοθεσία και στην Υποκριτική Θεάτρου.

Η Γαλλία αποκάλυψε τον “ζουρλομανδύα” της λιτότητας που οδηγεί σε βέβαιο και σύντομο πλέον θάνατο την Ευρώπη! Κίνηση απελπισίας του τυχοδιώκτη Μακρόν να “σπάσει” το μέτωπο της Αριστεράς – καλεί στα Ηλύσια μόνον τους Σοσιαλιστές

Ότι ο Μπαρνιέ ήταν ένας εντολοδόχος των Βρυξελλών, της Φραγκφούρτης (ΕΚΤ) αλλά και των Γάλλων τραπεζιτών, το γνώριζαν ακόμα και οι “κλοσάρ” στα “μπιανλέ” του Παρισιού! Το ότι θα αποδεικνυόταν τόσο σύντομα “αναλώσιμος” αφήνοντας τον “Λουδοβίκο” Μακρόν γυμνό … δεν το περέμενε ίσως κανείς εντός των “τειχών” της Βαστίλης (εξουσίας) στα Ηλύσια Πεδία!

Αυτό που συνειδητοποιούν πλέον όλοι και μάλιστα “βίαια” εν μεσω των τεκτονικών σεισμικών δονησεων που αναμένεται να προκαλέσειστην Ευρώπη η νέα επιστροφή Τραμπ, είναι οτι πλέον είναι στον αέρα οι δημοσιονομικές πολιτικές εν συνόλω στην ΕΕ, εξαιτίας της μείζωνος πολιτικής κρίσης που επέφεραν στην Γαλλία.

Ο μόνος που επιμένει να δίνει την προσωπική του μαχη οπισθοφυλακής είναι ο ίδιος ο Μακρόν, που ακολουθεί πλέον πολιτικές πρακτικές “τσαρλατάνου” !

Ποντάρει ως μια ύστατη πρσπάθεια σε μια συνεργασία των Σοσιαλιστών με τη δεξιά και γι αυτό «σπάει» το μέτωπο της Αριστεράς και καλεί στο Ελιζέ μόνο τους Σοσιαλιστές!

Το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (Parti Socialiste) δήλωσε σήμερα έτοιμο να συζητήσει με τον πρόεδρο Μακρόν και τη δεξιά στη βάση «αμοιβαίων παραχωρήσεων» για να σχηματισθεί μια νέα κυβέρνηση εν μέσω σοβαρής πολιτικής κρίσης.

Όλα αυτά που θέλω να ρωτήσω τον εαυτό μου και ξεχνάω

Γελωτοποιός

Νομίζω ότι η αυτογνωσία είναι απ’ τα σημαντικότερα προτερήματα κάθε ανθρώπου. Ή μήπως είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να πάθεις;

Τι προτιμάμε; Να μάθουμε όλη την αλήθεια για τον εαυτό μας ή να ζούμε σε μια καλοφτιαγμένη αυταπάτη; Είναι σαν τα δυο χάπια του Matrix.

Για να είσαι ο εαυτός σου πρέπει πρώτα να μάθεις ποιος είσαι – και να το αποδεχτείς.

Και η χειρότερη/καλύτερη ερώτηση είναι: Μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε ποιοι είμαστε;

Τι ξέρει το ψάρι για το νερό που μέσα του κολυμπάει όλη του τη ζωή; Τι γνωρίζουμε εμείς για την κοινωνία που μέσα της ζούμε;

Ένα κορίτσι που μεγαλώνει σε μια κοινωνία όπου το γυναικείο σώμα πρέπει να κρύβεται, η παρθενιά να φυλάσσεται, θα το θεωρήσει θέσφατο, και θα επιλέξει «ελεύθερα» να το κάνει.

Γάλλος μισθοφόρος στο Κουρσκ: «Οι Ρώσοι προχωρούν και εμείς υποχωρούμε – Μας εντοπίζουν πολύ γρήγορα»

Από iskra

Στα όριά τους και οι Ουκρανοί στρατιώτες: «Δεν έπρεπε να είμαστε εδώ!»

Όταν το Ουκρανικό Επιτελείο σχεδίαζε, επί χάρτου, την επίθεση στο Κουρσκ, πίστευε ότι θα αιφνιδιάσει τους Ρώσους, αναγκάζοντάς τους, μεταξύ άλλων, να αποδεσμεύσουν δυνάμεις από το ανατολικό μέτωπο αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική.

Τρεις μήνες μετά, όμως, τα ουρανικά και μισθοφορικά στρατεύματα διαψεύδουν τα αρχικά σχέδια ενώ αποκαλυπτική είναι η εξομολόγηση Γάλλου μισθοφόρου.

«Οι Ρώσοι προχωρούν και εμείς υποχωρούμε. Το πεζικό προσπαθεί να αποκρούσει την επίθεση των ρωσικών στρατευμάτων, τα οποία γίνονται όλο και πιο σκληρά στην μάχη.

Αυτό είναι πολύ δύσκολο έδαφος. Το λέμε «The landing». Αυτή είναι η δεντροστοιχία όπου κρυβόμαστε από τα drones. Μας εντοπίζουν πολύ γρήγορα.»

Μονάδες δίχως κίνητρο να συνεχίσουν, ενισχύσεις που δεν φτάνουν ποτέ, ανελέητοι ρωσικοί βομβαρδισμοί και βασανιστική αϋπνία, θερίζουν τον στρατό εισβολής που έφτιαξε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι για την εισβολή στη ρωσική επικράτεια.

Γάλλος μισθοφόρος στο Κουρσκ: «Οι Ρώσοι προχωρούν και εμείς υποχωρούμε – Μας εντοπίζουν πολύ γρήγορα»

Από iskra

Στα όριά τους και οι Ουκρανοί στρατιώτες: «Δεν έπρεπε να είμαστε εδώ!»

Όταν το Ουκρανικό Επιτελείο σχεδίαζε, επί χάρτου, την επίθεση στο Κουρσκ, πίστευε ότι θα αιφνιδιάσει τους Ρώσους, αναγκάζοντάς τους, μεταξύ άλλων, να αποδεσμεύσουν δυνάμεις από το ανατολικό μέτωπο αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική.

Τρεις μήνες μετά, όμως, τα ουρανικά και μισθοφορικά στρατεύματα διαψεύδουν τα αρχικά σχέδια ενώ αποκαλυπτική είναι η εξομολόγηση Γάλλου μισθοφόρου.

«Οι Ρώσοι προχωρούν και εμείς υποχωρούμε. Το πεζικό προσπαθεί να αποκρούσει την επίθεση των ρωσικών στρατευμάτων, τα οποία γίνονται όλο και πιο σκληρά στην μάχη.

Αυτό είναι πολύ δύσκολο έδαφος. Το λέμε «The landing». Αυτή είναι η δεντροστοιχία όπου κρυβόμαστε από τα drones. Μας εντοπίζουν πολύ γρήγορα.»

Μονάδες δίχως κίνητρο να συνεχίσουν, ενισχύσεις που δεν φτάνουν ποτέ, ανελέητοι ρωσικοί βομβαρδισμοί και βασανιστική αϋπνία, θερίζουν τον στρατό εισβολής που έφτιαξε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι για την εισβολή στη ρωσική επικράτεια.

Έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας: Το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων

Η έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας βρήκε επαρκείς αποδείξεις για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το Ισραήλ έχει διαπράξει και συνεχίζει να διαπράττει γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Λωρίδα της Γάζας, ανέφερε η οργάνωση σε μια νέα έκθεση-ορόσημο που δημοσιεύθηκε σήμερα.

Η έκθεση με τίτλο «Νιώθεις Σαν Να Μην Εισαι Άνθρωπος»: Η γενοκτονία του Ισραήλ Κατά των Παλαιστινίων στη Γάζα (‘You Feel Like You Are Subhuman’: Israel’s Genocide Against Palestinians in Gaza), τεκμηριώνει πώς, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του επίθεσης που εξαπέλυσε μετά τις φονικές επιθέσεις υπό την ηγεσία της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ σκόρπισε τον όλεθρο και την καταστροφή στις/στους Παλαιστίνιες/ους στη Γάζα με θράσος, αδιάκοπα και με πλήρη ατιμωρησία.

«Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας καταδεικνύει ότι το Ισραήλ προέβη σε πράξεις που απαγορεύονται από τη Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, με συγκεκριμένη πρόθεση να καταστρέψει τις/τους Παλαιστίνιες/ους στη Γάζα. Οι πράξεις αυτές περιλαμβάνουν δολοφονίες, πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχικών βλαβών και σκόπιμη επιβολή στους Παλαιστίνιους στη Γάζα συνθηκών ζωής που υπολογίζεται ότι θα επιφέρουν τη φυσική τους εξόντωση. Κάθε μήνα που περνά, το Ισραήλ αντιμετωπίζει τους Παλαιστίνιους στη Γάζα ως μια υποδεέστερη ομάδα ανθρώπων ανάξια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας, αποδεικνύοντας την πρόθεσή του να επιφέρει τη φυσική τους εξόντωση», δήλωσε η Agnès Callamard, Γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

Η φωτογραφία της ημέρας – “Χιόνια και χιονάθρωποι”

Επιστολή Ρωμανού από τη φυλακή: Αρνούμαι το κατηγορητήριο στο σύνολό του

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου, ήταν η μέρα όπου ο χρόνος σταμάτησε για άλλη μια φορά για εμένα. Κουκουλοφόροι της αντιτρομοκρατικής, χειροπέδες, κρατητήρια, τηλεοπτικές κάμερες, δελτία ειδήσεων, δημοσιογραφικά σενάρια, αστυνομικές θεωρίες. Πίσω από αυτό το γνώριμο μοτίβο και την επικοινωνιακή καταιγίδα ενοχής, υπάρχει μία άλλη πραγματικότητα.

Είναι τα τραύματα που επαναφέρονται και επιδράνε πολλαπλασιαστικά, τσακίζοντας οικογένειες, καταστρέφοντας ανθρώπινες σχέσεις, εκμηδενίζοντας όνειρα, ελπίδες, σχέδια μίας ζωής που καταδικάζεται για άλλη μία φορά στον θάνατο του παγωμένου χρόνου.

Επειδή η γλώσσα της αλήθειας δεν μπορεί να κρυφτεί, επαναλαμβάνω, αρνούμαι το κατηγορητήριο στο σύνολό του. Ένα κατηγορητήριο αίολο, αβάσιμο, διογκωμένο, αστήριχτο, που προκύπτει καταχρηστικά, δημιουργώντας περισσότερα ερωτήματα από τις απαντήσεις που πραγματικά δίνει. Ακολουθώντας την πάγια πολιτική λογική του αντιτρομοκρατικού νόμου ο οποίος δημιουργεί μια κατηγορία διωκόμενων η οποία βρίσκεται εκτός του νομικού δικαίου, αφού όλοι είναι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίον. Η γλώσσα που μίλησε το σύστημα έβγαλε ήδη την καταδίκη της. Έγινα ένα περιφερόμενο λάφυρο προς πάσης φύσεως εκμετάλλευση. Ένα έκθεμα στις προθήκες των μουσείων του ψεύδους και της λήθης. Με κρεμασμένη την ταμπέλα του «τρομοκράτη» στο παράρτημα «ένοχοι παντός καιρού», προς παρατήρηση από συνήθως αφελείς, αλλά κυρίως τρομαγμένους και φιλήσυχους επισκέπτες.

ΣΥΡΙΖΑ: Προσπάθεια να σώσουν οτιδήποτε κι αν σώζεται, της Όλγας Μοσχοχωρίτου

ByΌλγα Μοσχοχωρίτου

Ή πώς να μαζέψεις τα ασυμμάζευτα

Η τελευταία τραγελαφική διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η τρίτη και η φαρμακερή κατά τη λαϊκή έκφραση, εάν εξαιρέσουμε τις μεμονωμένες αποχωρήσεις στελεχών και μελών που πλέον δεν μπορούν να καταμετρηθούν (π.χ ο Πέτρος Κόκκαλης που ίδρυσε την πολιτική κίνηση ΚΟΣΜΟΣ).

Την πρώτη μαζική αποχώρηση της αριστερής αντιπολίτευσης , εκείνη που έγινε μετά την ματαίωση της λαϊκής ετυμηγορίας όπως εκφράστηκε στο Δημοψήφισμα του Ιουλίου του ’15, την οπισθοχώρηση και υπογραφή του τρίτου μνημονίου στο τέλος του καλοκαιριού , την ξορκίζουν όλοι κι αυτοί που έφυγαν κι αυτοί που έμειναν, επιθυμώντας να την θάψουν στα βάθη του πολιτικού τους ασυνείδητου.

Οι τελευταίες εξελίξεις όμως, οδήγησαν το κόμμα να χάσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή, να αρκεστεί σε 26-27 βουλευτές – γεγονός πρωτοφανές, τουλάχιστον μεταπολιτευτικά. Το δε πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, με ευθύνη των στελεχών και της ηγεσίας του, βυθίστηκε στη γελοιότητα , έρμαιο στη χλεύη των αντιπάλων του και όχι μόνον…

Και είναι γνωστό πως μια πολιτική ακόμα και στρατιωτική ήττα , μπορεί να είναι προάγγελος μιας μεγαλύτερης νίκης, στο πεδίο της πραγματικής μάχης ή της ηθικής και της Ιστορίας, ενώ η γελοιότητα ρίχνει, βυθίζει τους συμμετέχοντες στην ανυποληψία. Κι απ’ αυτήν δεν συνέρχεσαι.

Συνάντηση: Μητσοτάκη - Ανδρουλάκη

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ.!

- «Θέλω να έχουμε ανοιχτό δίαυλο εποικοινωνίας»

Την πρώτη του συνάντηση μετά την ανάληψη των καθηκόντων του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ,Νίκος Ανδρουλακης με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, στο γραφείο του στη Βουλή.Η συνάντηση γίνεται μέσα σε ένα κλίμα έντασης μεταξύ των δύο κομμάτων, κυρίως για οικονομικά θέματα, με κυρίαρχο αυτό της φορολογίας.

«Κάθε πράγμα στον καιρό του, χαίρομαι που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία θέλω να έχουμε ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την έναρξη της συνάντησης.

Κατά την άφιξη του ο πρωθυπουργός είχε ένα σύντομο διάλογο με τους δημοσιογράφους.

ΔΗΜ:«Τι έχει για κέρασμα;»

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: «Ό,τι ζητήσει ο φιλοξενούμενος.»

“Ολομέτωπη” Χαρίτση στην Σακελλαροπούλου: “Διευκόλυνε επιδιώξεις Μητσοτάκη και κυβέρνησης”

Επιμένει η ΝΕΑΡ στην πρόταση Χρ. Ράμμου για ΠτΔ. Και ενώ ήδη η πρόταση αυτή έχει προκαλέσει αναταραχή και ζυμώσεις σε όλους τους χώρους, στο πολιτικό σκηνικό καθώς η πολιτική της εμβέλεια σαφέστατα ξεπερνά την κλασική σημειολογία του πολιτειακού θεσμού εν προκειμένω, σκληρή κριτική στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως προς τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων της άσκησε εκ νέου ο Αλέξης Χαρίτσης.

«Ο/η πρόεδρος της Δημοκρατίας θεωρώ ότι πρέπει να παίζει τον συνταγματικό του ρόλο. Θα πρέπει να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον και θα πρέπει να αντιτίθεται σε κάθε προσπάθεια καταρράκωσης των θεσμών και του κράτους δικαίου νομίζω ότι η κα Σακελλαροπούλου με τη στάση της σε πολλές περιπτώσεις διευκόλυνε τις επιδιώξεις του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης», είπε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στα Παραπολιτικά ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς. Είπε δηλαδή δημοσίως κάτι που λόγω σεβασμού στο θεσμό δεν έχουν πει αρκετοί που θα ήθελαν να το πουν. Και δεν αναφερόταν μόνο στο θέμα των υποκλοπών.

Αφού διευκρίνισε πως η Νέα Αριστερά έχει εξασφαλίσει προφανώς την έγκριση του ίδιου του Χρήστου Ράμμου, υποστήριξε πως «εμείς δεν πετάμε πυροτεχνήματα στον αέρα».

Hegel: Πώς νοείται το αληθινό Συγκεκριμένο;

Γκέοργκ Χέγκελ 1770–1831

Από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο

§1

Όλοι ή σχεδόν όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν –και αναλόγως μοχθούν– να αντιμετωπίζουν τα πράγματα της ζωής με λιγότερο ή περισσότερο συγκεκριμένο τρόπο. Έτσι, στην καθημερινή μας –θεωρητική και πρακτική– συμπεριφορά είμαστε ήδη οικειωμένοι σχετικά με το «συγκεκριμένο» και το «αφηρημένο». «Συγκεκριμένο», ας πούμε, είναι ό,τι συζητάμε εδώ και τώρα ή ό,τι βλέπουμε, ακούμε, γευόμαστε κ.λπ., γενικώς ό,τι προσλαμβάνουμε δια της τρέχουσας κουβέντας και δια των αισθήσεων. Σε ένα παρόμοιο περίπου περιβάλλον της καθημερινής γλώσσας, αίσθησης και σκέψης τοποθετείται και το αφηρημένο. Αυτή η συνηθισμένη χρήση των δύο εννοιών άλλοτε συμπίπτει με ό,τι αποδεικνύει η ίδια η πράξη ως συγκεκριμένο ή αφηρημένο, άλλοτε όχι. Απέναντι στην τρέχουσα αντίληψη για τις εν λόγω έννοιες, η φιλοσοφία ορθώνει τις δικές της διερευνήσεις γύρω από το αφηρημένο και το συγκεκριμένο. Μια πρώτη διερεύνηση μας λέει πως το «αφηρημένο» και το «συγκεκριμένο», ανεξάρτητα από τη φιλοσοφική θεωρία ή κατεύθυνση, αποτελούν δομικά στοιχεία της φιλοσοφικής σύλληψης ως τέτοιας, δηλαδή της βαθύτερης περίσκεψης του ανθρώπου. Μια δεύτερη διαπιστώνει πως το αυθεντικό συγκεκριμένο χωρεί πέρα και πάνω από το κοινώς αποδεκτό ως συγκεκριμένο. Τι έχει να μας πει ο Χέγκελ επ’ αυτού; Από άποψη γενικής αρχής, η φιλοσοφική του γλώσσα οικοδομεί όλα τα νοηματικά και δια-νοηματικά της σύνολα πάνω στα θεμέλια της διαλεκτικής αφηρημένου και συγκεκριμένου. Το συγκεκριμένο, στην εγελιανή του σύλληψη, είναι η έννοια και όχι το αισθητό, όχι το κατ’ αίσθηση, το άμεσα δεδομένο, το εύρημα της αισθητηριακής εμπειρίας.

§2

Μαργαρίτα Καραπάνου: «Το να ξεχνάς είναι το μεγάλο μυστικό των δυνατών ανθρώπων...»

Μαργαρίτα Καραπάνου

«Το να ξεχνάς είναι το μεγάλο μυστικό των δυνατών ανθρώπων. Το να θυμάσαι και να αναμασάς είναι η έσχατη ανθρώπινη αδυναμία, και το πληρώνουν πάντα οι άλλοι. Αλλά βέβαια το πληρώνεις πάντα κι εσύ.»

«Ο έρωτας είναι σατανικός: αναιρεί συνέχεια ό,τι υπόσχεται και υπόσχεται συνέχεια ότι σκοπεύει να αναιρέσει στο μέλλον.»

«Ξαπλωμένοι στο ξέφωτο ακούγαμε τις ζωές μας σαν παραμύθι. Κάναμε συγκρίσεις. Ήταν σαν να βάζαμε τάξη σε δυο ετερόκλητα σπίτια, σαν να πετούσαμε ένα έπιπλο για να κρατήσουμε ένα άλλο.. Προσπαθούσαμε να φυλάξουμε τις καλές στιγμές και ν’ αφανίσουμε τον πόνο, τις ενοχές, την ασχήμια, την απελπισία.»

«Κι οι άνθρωποι που μας αγαπούν μας γδέρνουνε, σαν τον Καίσαρα. Πρέπει ν’ αφήνουμε στον άλλο την ελευθερία να μας δείχνει την αγάπη του όπως θέλει, όπως ξέρει, όπως μπορεί, αρκεί να μη μας καταστρέφει. Κι ο έρωτας τι είναι; Νυχιές αγάπης είναι, σημάδια, ίχνη που αφήνει ο άλλος μέσα σου. Εγώ αυτό που φοβάμαι πάνω απ όλα είναι η ησυχία, η σιωπή. Θέλω ανεξίτηλα σημάδια, ζωή.». Άλκη, για μένα ο έρωτας είναι λευκή μαγεία!»

«Τη ζωή μας τη φτιάχνουμε. Αν θέλεις τη δυστυχία θα την έχεις. Η ευτυχία τρομάζει, συμφωνώ, είναι πολύ πιο δύσκολη. Πρέπει να σπάσεις πολλές αντιστάσεις για να φτάσεις τους άλλους. Φαίνεται παράδοξο αλλά η δυστυχία είναι εύκολη. Ενώ πρέπει να αγαπάς πολύ τον εαυτό σου για να τον αφήσεις ελεύθερο να ευτυχήσει. Πρέπει να αισθάνεσαι ότι το αξίζεις. Αλλιώς δεν αντέχεις τη χαρά.»

Νότιος Κορέα: Υπό την επήρεια του Κιμ, ή της διαφθοράς; Γιατί ο Yoon Suk Yeol κήρυξε στρατιωτικό νόμο;

του Παναγιώτη Καυγά*

Η ξαφνική κήρυξη στρατιωτικού νόμου από τον Πρόεδρο Yoon Suk Yeol το βράδυ της Τρίτης κατέπληξε το έθνος των Κορεατών, αφήνοντας την μεγάλη πλειοψηφία αγανακτισμένους για την «αυθόρμητη» δράση του, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, την Τετάρτη. (Kwak Yeon Soo)

Σε έκτακτη ενημέρωση τύπου, που μεταδόθηκε ζωντανά το βράδυ της Τρίτης, ο Yoon αναφέρθηκε στους πολιτικούς του αντιπάλους ως «υποστηρικτές της Βορείου Κορέας και αντικρατικές δυνάμεις που απεργάζονται την διάλυση του κράτους», τους κατηγόρησε δε ότι προσπαθούν να παραλύσουν την κυβέρνησή του και να υπονομεύσουν τη συνταγματική τάξη. Τόνισε ότι το σκεπτικό πίσω από την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου είναι η «εξάλειψη των αντικρατικών δυνάμεων που έχουν εμπλακεί σε καταστροφικές ενέργειες με σχέδια για την ανατροπή του καθεστώτος καθώς και την υπονόμευση της χώρας».

Η ξαφνική κήρυξη στρατιωτικού νόμου από τον Yoon, ακολουθούμενη από την απόρριψή της από το νομοθετικό σώμα, το κοινοβούλιο, περίπου δυόμισι ώρες αργότερα, ήρθε μετά από μήνες νομοθετικού αδιεξόδου μεταξύ της κυβέρνησης και του Δημοκρατικού Κόμματος της Κορέας (DPK) της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Γαλλία: Κατέρρευσε η κυβέρνηση Μπαρνιέ – «Πέρασε» η πρόταση μομφής

Από iskra

Δεκτή κατά πλειοψηφία έγινε η πρόταση μομφής από το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» κατά της κυβέρνησης Μπαρνιέ στη γαλλική Εθνοσυνέλευση. Υπέρ της πρότασης ψήφισαν 331 βουλευτές. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά από το 1962. Η κρίση στη Γαλλία βαθαίνει με τον προϋπολογισμό (2025) να βρίσκεται στον «αέρα» μετά την πτώση της κυβέρνησης.

Τον πρώτο λόγο έχει πλέον ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν ο οποίος οφείλει να διορίσει εκ νέου πρωθυπουργό και να προχωρήσει μαζί του στο σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.

Μέχρι το Σάββατο ο νέος πρωθυπουργός

Σύμφωνα με πληροφορίες (Reuters) ο Μακρόν θα προχωρήσει άμεσα στον διορισμό νέου πρωθυπουργού. Μία από τις πηγές του ειδησεογραφικού πρακτορείου είπε ότι πρόθεση του Μακρόν είναι να έχει διοριστεί ο νέος πρωθυπουργός μέχρι το Σάββατο, όταν ηγέτες από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, συγκεντρωθούν στο Παρίσι για την επαναλειτουργία του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων. «Τίποτα δεν έχει αποφασιστεί», απάντησε το Ελιζέ σε σχετική ερώτηση.