Το Blue Sky έκρυβε στα "σπλάχνα" του μια μικρή πόλη! - Συγκλονιστικές φωτογραφίες: Πάνω από 900 ψυχές ήταν στοιβαγμένες στ' αμπάρια του!

- Το πλοίο Blue Sky M το εγκατέλειψε το πλήρωμά του ενώ είχε μέσα 900 μετανάστες!

- Αν βούλιαζε το πλοίο θα ήταν μια από τις χειρότερες ναυτικές τραγωδίες 

- Λίγο πριν επέμβει η ιταλική ακτοφυλακή το πλοίο ήταν έτοιμο να πέσει στα βράχια

- Μια γυναίκα γέννησε εν πλώ 

- Τουλάχιστον 4 νεκροί

Ένα πλοίο γεμάτο ψυχές απελπισμένες που έψαχναν μια καλύτερη ζωή.

Ενα πλοίο με άνδρες, γυναίκες και παιδιά που εγκαταλείφθηκε στην μανιασμένη θάλασσα και σώθηκε την τελευταία στιγμή λίγο πριν χτυπήσει στα βράχια. Ενα πλοίο με τουλάχιστον 900 ψυχές οδηγήθηκε από την ιταλική ακτοφυλακή σε λιμάνι της Απουλίας.

Το εγκαταλελειμμένο από το πλήρωμά του υπό μολδαβική σημαία πλοίο Blue Sky M μετέφερε 900 μετανάστες και την τελευταία στιγμή αποτράπηκε μία εκατόμβη στην Αδριατική Θάλασσα.

Όπως ανακοινώθηκε από τον ιταλικό Ερυθρό Σταυρό, τέσσερις μετανάστες βρέθηκαν νεκροί πάνω στο πλοίο.

Χρόνια πολλά. Καλή χρονιά

Και τώρα εμείς… είναι ηλίθιο να μην έχουμε αποφασίσει το τι ΔΕΝ θέλουμε.

Και τώρα εμείς… Είναι δύσκολο ν’ αποφασίσουμε τι θέλουμε. Όμως επιτέλους, ύστερα απ’ όλα όσα ζήσαμε είναι ηλίθιο να μην έχουμε αποφασίσει το τι ΔΕΝ θέλουμε.

Γράφει ο ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

Ίσως να χαίρομαι πρώτη φορά στη ζωή μου επειδή έπεσα έξω στις προβλέψεις μου. Οι 180 δε βρέθηκαν κι αν βρέθηκαν, δεν τόλμησαν. Ομολογώ πως είχα αρχίσει να πιστεύω ότι αυτοί δεν έπεφταν με τίποτα. Κι όμως έπεσαν και μάλιστα ταπεινωτικά, με δύο πρωθυπουργούς – o Βενιζέλος πάντα έτσι πίστευε – να μη μπορούν να κάνουν μια εξαγορά ψήφου της προκοπής.

Η αντιπολίτευση έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Έριξε την κυβέρνηση. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Με συνειδησιακούς και ηθικούς εκβιασμούς των ανεξάρτητων; Ίσως! Όμως απέναντι σε ένα τόσο βάρβαρο καθεστώς που απολαμβάνει απίστευτα τον εξευτελισμό των πολιτών δεν έχεις πολλές επιλογές.

Υπάρχει βέβαια μία αμηχανία στην ατμόσφαιρα. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε εμείς από τις πλατείες και τους δρόμους, το έκαναν κόμματα και βουλευτές μέσα στη Βουλή. Οπότε τώρα το βάρος πέφτει διπλό επάνω μας. Και τώρα εμείς… Τι κάνουμε εμείς οι οργισμένοι, οι αδικημένοι, οι κυνηγημένοι;

Η συνωμοσία του... ό,τι να ναι

Φωτεινή Λαμπρίδη

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, με όρους αγάπης και ομορφιάς. Δεν ανήκω στους ανθρώπους που πιστεύουν πως με την καταγγελία μόνο και τη μονόπλευρη πολεμική μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Ούτε σε εκείνους που ψάχνουν λόγους για να στιγματίσουν τον ιδεολογικό τους αντίπαλο ενθαρρύνοντας τον κανιβαλισμό. Ωστόσο, μένω έκπληκτη μπροστά σε μια τάση δημοσίων προσώπων και πολιτικών σχημάτων που υποστηρίζει πως η αγάπη γενικώς και αορίστως με ολίγη ομορφιά θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Και μένω έκπληκτη δύο φορές όταν δεν πρόκειται για απλή πρόζα σε πρωινάδικο. Και μένω έκπληκτη τρεις και τέσσερις φορές όταν συνειδητοποιώ πως απογυμνώνουν την αγάπη από το ουσιαστικό της νόημα και κρατούν από αυτήν μόνο μια στείρα παθητικότητα. Ας δούμε τα τρανταχτά επιχειρήματα.

«έλα μωρέ όλοι αδέρφια είμαστε, κάνε και λίγο την πάπια εθνική ομοψυχία, μην τρελαίνεστε με τους πρόσφυγες κι άλλοι υποφέρουν, μη μιλάτε για τους ανέργους η ανεργία υπήρχε πάντα. Με αγάπη θα ορθοποδήσουμε, μην αυτοαποκαλείστε αντιμνημονιακοί, γίνεστε χωριστικοί δηλαδή εμείς το θέλουμε; Αναγκαίο κακό. Οι διαδηλώσεις είναι βίαιες ο πολιτικός σας λόγος εχθρικός.» Αποκορύφωμα της ρητορικής αυτής είναι η συνωμοσία του Καλού και οι μαγικές της δυνάμεις της. Δηλαδή ο Χάρυ Πότερ.

Με λίγα λόγια ό,τι δεν κατάφεραν οι υπέρμαχοι των νεοφιλελεύθερων ιδεών προσπαθούν οι υπέρμαχοι της αγάπης γενικώς και αορίστως. Ή αλλιώς όταν οι νεοφιλελεύθεροι ενδύονται τον μανδύα του Χριστού.

Μικρά καθεστώτα που πρέπει να πέσουν: Το καθεστώς του άστεγου

Τις ημέρες των Χριστουγέννων πληθαίνουν τα ρεπορτάζ για τους άστεγους. Πώς τα βγάζουν πέρα, πώς τα βρίσκουν μεταξύ τους, πώς βρίσκουν βοήθεια, τι τους προσφέρει ο Δήμος και όλα τα σχετικά που συνθέτουν μια παράλληλη και παράπλευρη κανονικότητα.

Φωτογραφία: Από το ιστολόγιο της Marta Kopiec

Το καθεστώς του άστεγου στις πρωτεύουσες ή τις μεγάλες πόλεις των δυτικών κρατών είναι ακριβώς αυτό, δηλαδή «καθεστώς». Φαγητό - συσσίτια από το δήμο, ρούχα από την εκκλησία ή κάποια οργάνωση ελεημοσύνης - «φιλανθρωπική» (φιλάνθρωποι: αυτοί που αγαπούν τον άνθρωπο σε αντίθεση με ποιους άραγε;), στέγη σε εγκαταλελειμμένα/κατειλημμένα κτίρια και, τώρα πια, ο άστεγος έχει και «δουλειά»: πουλάει το περιοδικό δρόμου που βραβεύεται απο την Eυρωπαϊκή Ένωση για την ευαισθησία και την «πραγματική λύση» που δίνει στους ατυχείς και για αυτό δυστυχείς άστεγους, οι οποίοι όμως παραμένουν άστεγοι. Οριακά το λες και θεσμοθετημένο. Για παράδειγμα, κάποιος που «ατύχησε» και «δεν πρόκοψε», απολύθηκε και του πήραν το σπίτι γιατί είχε δάνειο ή γιατί δεν είχε λεφτά για το νοίκι (και δεν έχει σπίτι σε κανά χωριό είτε γιατί ειναι ξένος είτε γιατί ειδικά στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες η αστικοποίηση μετρά πολλά χρόνια και δεν υπάρχουν πια δεσμοί με την ύπαιθρο), μπορεί να περάσει μια ζωή επίσημα καταγεγραμμένος ως άστεγος και αυτό να μην αποτελεί πρόβλημα για κανέναν. Δηλαδή να μην αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα. Να είναι κάτι που απλά να εύχεσαι να μη σου τύχει (μαζί με όλα τα υπόλοιπα που εύχεσαι ή δεν πιστεύεις καν ότι σε αφορούν γιατί δεν πρόκειται να σου συμβούν!). Από ό,τι φαίνεται όμως συμβαίνουν και σε «κανονικούς» ανθρώπους. Να μία κανονική κατάσταση, ένα καθεστώς που το συνηθίσαμε, μα πρέπει να πέσει.http://kommon.gr/ix/166-kathestws-astegou

Ο καθημερινός φασισμός

Φώντας Λάδης .Συνέντευξη στη Νόρα Ράλλη 

Νόρα Ράλλη 

Μπορεί ο χρόνος για κάποια γεγονότα να είναι ο καλύτερος γιατρός, ωστόσο για κάποια άλλα απλά είναι σαν μην έχει περάσει ούτε στιγμή. Ο στιχουργός, δημοσιογράφος και συγγραφέας Φώντας Λάδης μαζί με τον εκδότη Θανάση Συλιβό των εκδόσεων «Μετρονόμος» αποφάσισαν τα ποιήματα του πρώτου για το φασισμό να κυκλοφορήσουν για πρώτη φόρα σε βιβλίο. Ο «Καθημερινός Φασισμός» που συμπεριλαμβάνει γνωστούς και λιγότερο γνωστούς στίχους του Λάδη, φαντάζει τραγικά επίκαιρο βιβλίο κι όμως τα γεγονός μας φαίνεται σχεδόν φυσικό. Το γιατί μας το εξηγεί καλύτερα ο ίδια ο δημιουργός, Φώντας Λάδης.

Ποιος το περίμενε, στίχοι που γράφτηκαν στη δεκαετία του 1970 να είναι τόσο επίκαιροι σήμερα; «Ο Φασισμός», για παράδειγμα, μελοποιήθηκε πριν από 36 χρόνια. Τα υπόλοιπα ποιήματα της έκδοσης θα γίνουν και αυτά τραγούδια στο σήμερα; 

To reality show του φλεγόμενου πλοίου

Της Ζωής Γεωργιάδου

Σήμερα το πρωί ανοίγοντας την τηλεόραση είδα την πραγματική εικόνα ενός πλοίου, πάνω στο οποίο εκδηλώθηκε φωτιά, με εγκλωβισμένους επιβάτες σε συνθήκες καταιγίδας.

Θυμήθηκα τα χρόνια του πολέμου του κόλπου, όπου καθισμένοι αναπαυτικά στους καναπέδες μας παρακολουθούσαμε βομβαρδισμούς, εκτοξεύσεις πυραύλων και καταστροφές πόλεων και εδαφών, που όμως τοποθετούνταν πολύ μακριά.

Η κατάσταση που παρακολουθούσα ήταν δυστυχώς πιο οικεία. Οι επιβάτες μιλούσαν ελληνικά και χρησιμοποιούσαν τα κινητά τους τηλέφωνα στην αρχή για να περιγράψουν την κατάσταση- πώς ανέβηκαν στο κατάστρωμα, τι καιρό έκανε, πόσο κρύο έκανε, ποια πλοία ήταν τριγύρω.

Αργότερα όμως άρχισαν να εκπέμπουν την αγωνία τους ότι τα κύματα ήταν τεράστια, ότι κανείς δεν μπορούσε να τους σώσει, ότι τα κοντινά πλοία δεν μπορούσαν να τους προσεγγίσουν, ότι η φωτιά συνέχιζε και όλα αυτά συνδυάζονταν με πληροφορίες από οδηγούς που είχαν επιβιβασθεί με τα φορτηγά τους γεμάτα λάδι στο πλοίο, από μετεωρολόγους που προέβλεπαν επιδείνωση του καιρού, από επιβάτες στα κοντινά πλοία, που παρακολουθούσαν και φωτογράφιζαν την κατάσταση.

Δημοσιογράφοι που ξεφεύγοντας από την πολιτική επικαιρότητα και από το ρόλο του τιμητή των κοινωνικών καταστάσεων, μετατράπηκαν σε εκφωνητές ενός αγώνα επιβίωσης. Και ενδιάμεσα διαφημίσεις για καφέδες και προσφορές.

Δεν "περπατάει" το σενάριο-εφιάλτης για Πρόεδρο με τις ψήφους της ΧΑ

Το γύρο του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου έκαναν την Τετάρτη σενάρια αναφορικά με την πιθανότητα νεοναζί βουλευτές να ψηφίσουν Σταύρο Δήμα στην τρίτη ψηφοφορία για Πτδ, προκειμένου είτε να «εξαγνιστούν» είτε να εξευτελίσουν τη διαδικασία. Με δήλωσή του έβαλε τέλος στα σενάρια ο υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Ο Σταύρος Δήμας εξέδωσε ανακοίνωση, την Τετάρτη, στην οποία εξέφρασε κατηγορηματικά, ότι δεν επιθυμεί την εκλογή του, εάν εξαρτηθεί από την ψήφο των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Δεν ψηφίζουν Σταύρο Δήμα, επανέλαβαν μετά από λίγη ώρα, με ανακοίνωσή τους, οι νεοναζί.

Στο θέμα είχαν αναφερθεί από το πρωί της Τετάρτης δύο βουλευτές της ΝΔ, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να δηλώνει «αρνούμαι να συμπράξω σε εκλογή Προέδρου με τη Χρυσή Αυγή», και τον Χρ. Μαρκογιαννάκη να διαβεβαιώνει πως «δεν δεχόμαστε στήριξη από εγκληματική οργάνωση». Αν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας διαπιστώσουν πως η Χρυσή Αυγή προτίθεται να ψηφίσει τον Σταύρο Δήμα για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε «πολλοί» νεοδημοκράτες βουλευτές θα ψηφίσουν «παρών» στην τρίτη και κρίσιμη ψηφοφορία, είχε δηλώσει, στο ίδιο μήκος κύματος, η Ντόρα Μπακογιάννη.

Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ προσδοκά η αγγλική αντι-ΕΕ Δεξιά.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Χωρίς περιστροφές οι διατυπώσεις της «Ντέιλι Τέλγκραφ», της ναυαρχίδας στον Τύπο της αγγλικής Δεξιάς για πάνω από δύο αιώνες: «Στους αντάρτες πέφτει το καθήκον να δράσουν ως καταλύτες στην οργή που ετοιμάζεται να ξεσπάσει. Οι ηγέτες της Ευρώπης μπορεί να έχουν συναντήσει τον ισάξιο αντίπαλό τους επιτέλους στον ψυχρό σαν πάγο κ. Τσίπρα»! Ο αρθρογράφος συνεχίζει ακάθεκτος: «Τα γεγονότα εξέθεσαν με τραχύ τρόπο τηναυταπάτη ότι ο λαός της Ελλάδας θα υποταχθεί ήσυχα σε μια δεκαετία αποικιοκρατικής μεταχείρισης και υποδούλωσης στους δανειστές. Οπως είναι τα πράγματα, είναι πιθανόν ότι ένας Αλέξης Τσίπρας που αψηφά τα πάντα θα εκλεγεί πρωθυπουργός της Ελλάδας στα τέλη Ιανουαρίου. Η συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ του οποίου ηγείται έχει ορκιστεί δημόσια και επίμονα ότι θα ανατρέψει το καθεστώς της τρόικας της ΕΕ και του ΔΝΤ, αρνούμενος να εφαρμόσει τις θεμελιώδεις απαιτήσεις του» υπογραμμίζει ο Αγγλος δημοσιογράφος. «Ο κ. Τσίπρας ποντάρει στο ότι οι ηγέτες της Ευρώπης -δηλαδή η Ανγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε της Γερμανίας- θα υποχωρήσουν. Ο υπολογισμός του είναι ότι δεν θα τολμήσουν να τινάξουν στον αέρα τη νομισματική ένωση σε αυτή την ύστερη φάση και για ένα σχετικά εξευτελιστικό ποσό. Εχει επενδυθεί υπερβολικά μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο» προσθέτει. 

Ο Εμπροουζ Πρίτσαρντ -αυτό είναι το όνομα του αρθρογράφου της «Ντέιλι Τέλεγκραφ»- γράφει στη συνέχεια, αναφερόμενος στο τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός: «Περιμένει να λάβει τηλεφώνημα από την ΕΚΤ μέσα σε εβδομάδες από τότε που θα αναλάβει (την πρωθυπουργία), το οποίο θα του υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα οφείλει κάπου 40 δισ. ευρώ για την υποστήριξη του τραπεζικού συστήματος. Θα πρόκειται για συγκαλυμμένη απειλή «αδειάσματος», όπως η ΕΚΤ απείλησε να κάνει στην Ιρλανδία και έφτασε πολύ κοντά να το κάνει στην Κύπρο. Είμαι αξιόπιστα πληροφορημένος ότι η απάντηση Τσίπρα σε οποιαδήποτε τέτοια κλήση θα είναι «Κάνετε ό,τι χειρότερο μπορείτε!».

Ο Σταύρος Δήμας και η αξιοπρέπεια της χώρας

 Του Γρηγόρη Κλαδούχου

Οι πύλες αυτού του κόσμου έχουν ανοίξει για να συνδεθούμε σε ζωντανή σύνδεση με τη φρίκη του τηλεοπτικού και πολιτικού υποκόσμου. Εκβιασμοί, δωροδοκίες μαφιόζικης πατέντας. Οι συνειδητοί μεταπράτες εξαγωγείς κεφαλαίων, προϊόντων κλοπής από τους Έλληνες αγωνιούν για τη σωτηρία τους. Οι ανεπαρκείς κι ανεύθυνοι αδυνατούν να συγκροτήσουν πειστικό λόγο προοπτικής. 

Παρατηρώ όμως την προσεκτική σιωπή από τον προτεινόμενο ως πρόεδρο από τα μιζοκόμματα. Ο κ. Δήμας γιατί ανέχθηκε το εκφυλισμένο περιβάλλον εκλογής του; Θεωρεί ότι απ’ αυτές τις συνθήκες εκλογής του θα έχει κύρος; Πριν από λίγες ημέρες χρησιμοποίησε τη λέξη αξιοπρέπεια. Οι λέξεις, όμως, έχουν χάσει το νόημά τους. Είναι ο πρώτος και καλύτερος τρόπος αλλοτρίωσης. Το εξήγησε καλά ο Θουκυδίδης. 

Η σιωπή του κ. Δήμα για το βάρβαρο πολιτικό περιβάλλον εκλογής του, η συμμετοχή του σ’ ένα κόμμα συνυπεύθυνων για την σημερινή κατάσταση, που δε διαχώρισε κόμμα από το κράτος, αλλά και η αναφορά του στην αξιοπρέπεια προσβάλλει τους Έλληνες και ιδιαίτερα τους Κορίνθιους. Και ο κ. Δήμας ένα μόνο κεκτημένο έπρεπε να προβάλλει: το δημοκρατικό, ελληνικό κεκτημένο. Υπενθύμισα, παλιότερα, στον κ. Μπεγλίτη ότι η Αθήνα του τότε, και η Κόρινθος δίδασκε, δίδασκαν, «ότι η ανοχή προσβολών δεν είναι ελληνικό χαρακτηριστικό πολιτισμού». Ο κ. Δήμας έπρεπε να υπερασπιστεί αυτήν την παιδεία αυτοσεβασμού, αυτοδιεύθυνσης, αξιοπρέπειας. Πώς θα υπερασπίσει ο κ. Δήμας την αξιοπρέπεια της χώρας, όταν οι ξένοι εκβιάζουν, βρίζουν τους Έλληνες κι αυτός δε μιλάει; Και είναι πολύ πιο επιβαρυντικό γι’ αυτόν, όταν δεν μιλάει για τις προσβολές που δέχεται ο ελληνικός λαός, εφόσον αυτές τον βοηθούν να καταλάβει το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Την αξιοπρέπεια μιας χώρας διαφυλάττουν και ο λαός και η ηγεσία του.

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ... Πέθανε ο Νίκος Καργόπουλος

Σε ηλικία 66 ετών έφυγε χθες το βράδυ από τη ζωή ο Νίκος Καργόπουλος, παλαιό πολιτικό στέλεχος και από εκείνους που αντιστάθηκαν ενεργά στη δικτατορία και πλήρωσαν τη μη συμμόρφωσή τους με το καθεστώς των συνταγματαρχών.

Ο Νίκος Καργόπουλος έγινε περισσότερο γνωστός όταν εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, το 1975, όπου αναδείχθηκε γρήγορα στην ιεραρχία του Κινήματος, φθάνοντας μέχρι τη θέση του Γραμματέα της πανίσχυρης, τότε, Επιτροπής Οργανωτικού.

Διαφώνησε σε πολλές από τις επιλογές του ΠΑΣΟΚ και είναι χαρακτηριστικό ότι αποχώρησε, λόγω διαφωνιών, από το Κίνημα το 1981, όταν όλοι εγγράφονταν μαζικά.

Ο Νίκος Καργόπουλος γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1948 στην Αθήνα. Από 15 χρονών οργανώθηκε δραστήρια στη Νεολαία της ΕΔΑ και, στη συνέχεια, στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη.

Φοιτητής στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας από το φθινόπωρο του 1966, αναμίχθηκε δραστήρια από την πρώτη ημέρα στην αντιδικτατορική Αντίσταση, με αποτέλεσμα να μπει νωρίς στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών της χούντας και να συλληφθεί στη διάρκεια των γεγονότων της κηδείας του Γεωργίου Παπανδρέου στις 3 Νοεμβρίου 1968.

Δικάστηκε από το στρατοδικείο της δικτατορίας, καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση και εξέτισε την ποινή του στις Φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού. Αποφυλακίστηκε στις 26 Μαρτίου του 1970.

“ΟΧΙ” ΑΠΟ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΝΕΛ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΑΜΑΡΑ

«Όχι» στο άνοιγμα του Αντώνη Σαμαρά για συναινετική εκλογή του Σταύρου Δήμα στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ενδεχόμενο ανασχηματισμό και ορισμό ημερομηνίας εκλογών «ακόμα και στο τέλος του 2015» απαντά με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Ο τόπος έχει ανάγκη από μια νέα ισχυρή κυβέρνηση, από μια νέα πορεία. Η διαδικασία εκλογής Προέδρου θα ολοκληρωθεί και ο λαός θα μιλήσει», σχολιάζει χαρακτηριστικά η Κουμουνδούρου, δηλώνοντας εμμέσως πλην σαφώς αμετακίνητη στην θέση της για μη εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή και πρόωρες εκλογές στις αρχές του 2015.

Εκτιμά δε πως ο κ. Σαμαράς «απολύτως φανερά» επιδιώκει την εκλογή Προέδρου προκειμένου να «εφαρμοσθούν όλα εκείνα τα μέτρα που έχει συμφωνήσει με την τρόικα».

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:

«Η συνειδητοποίηση εκ μέρους του κ. Σαμαρά πως δεν συγκεντρώνεται ο απαιτούμενος ο αριθμός από το σύνταγμα των 180 ψήφων, τον εξανάγκασε σήμερα να επαναλάβει τις ήδη γνωστές του θέσεις διανθισμένες για άλλη μια φορά με αρκετή δόση επιθέσεων εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.

Χιλιάδες Ρώσοι κατέλαβαν το Ντονέτσκ της Ουκρανίας!

Τους την έφερε μια χαρά ο Πούτιν. Η Ρωσία δεν  χρειάζεται να εισβάλει στην Ουκρανία, ο ρωσικός πληθυσμός της Ουκρανίας αρκούσε να ξεσηκωθεί για να τελειώσει η πλάκα με τους ναζί του Κιέβου.

Ο πρόεδρος Ομπάμα μάλλον πρέπει να απολύσει τους συμβούλους του, ποτέ άλλοτε ο Λευκός Οίκος δεν τα πήγαινε τόσο χάλια γεωπολιτικά.

Και η Άνγκελα Μέρκελ; Τι κάνει αυτή η ψυχή; Μούγκα;

Η εικόνα είναι από την πόλη Ντονέτσκ, όπου οι χιλιάδες Ρώσοι πολίτες έδιωξαν τον Ουκρανό κυβερνήτη και προχώρησαν σε καταλήψεις κυβερνητικών κτιρίων.

Η Ουκρανία φλέγεται και η Δύση μάλλον πρέπει να σκεφθεί σοβαρά εάν σκοπεύει να αφήσει τους αλλοπρόσαλλους Γερμανούς και τους άλλους μανιακούς του Βορά να της κάνουν κουμάντο.

www.tribune.gr

Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2014/03/blog-post_4161.html#ixzz3MQ2JK4by

Προσχωρεί στον ΣΥΡΙΖΑ ο υπεύθυνος οικονομικών της ΝΟΔΕ Λάρισας της Νέας Δημοκρατίας!

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι έτοιμος να αποδεχθεί την διαφορετική κουλτούρα που θα συναντήσει στην αριστερά αλλά σίγουρα θα βρει εκεί τον πραγματικό πατριωτισμό και όχι την πατριδοκαπηλία της δεξιάς παράταξης

Από www.onlarissa.gr

Ο υπεύθυνος Οικονομικών της ΝΟΔΕ Λάρισας της ΝΔ Μπάμπης Τσιαπάλας σε επιστολή του στην «Ε» σημειώνει τα εξής:

«Μετά από αρκετά χρόνια στήριξης και παρουσίας μου στη δεξιά παράταξη της ΝΔ, ήρθε η ώρα να αποχωρήσω από αυτή, εφόσον ούτε τα πρόσωπα αλλά πολύ περισσότερο οι αντιλαϊκές πολιτικές της δεν αρμόζουν στο προσωπικό μου όραμα για τον τόπο μας.

Δεν μπορώ πλέον να ανεχτώ τον χλευασμό της κοινής γνώμης για την παράταξη που στήριξα από τα 15 μου χρόνια και δεν είμαι ο μοναδικός από τη ΝΔ που τα ακούω καθημερινά. Είμαι όμως από τους μοναδικούς, που δεν θα προσκυνήσω το σιωνισμό αλλά ούτε και τη στεγνή προπαγάνδα προς οποιαδήποτε πολιτική δύναμη του τόπου προσπαθεί να σταματήσει την πλήρη εξαθλίωση των Ελλήνων.

Ιωάννα Γαϊτάνη: για τη νεολαία και το Ν. Ρωμανό

Η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε την Doaa Al Zamel από τη Συρία

Το ετήσιο Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών άνευ προκηρύξεως δόθηκε στη 19χρονη Doaa Al Zamel από τη Συρία, η οποία διέσωσε βρέφος από τη θάλασσα μετά από ναυάγιο νοτιοδυτικά της Κρήτης. Οι γονείς δύο βρεφών τα εμπιστεύτηκαν στη Ντοά καθώς οι ίδιοι προσπαθούσαν να σώσουν τα άλλα τους παιδιά και η νεαρή κοπέλα κατάφερε και έσωσε ένα εξ” αυτών κολυμπώντας δίπλα του για τρείς ημέρες.

 Read more: http://www.haniotika-nea.gr

Διαβάστε περισσότερα: http://www.kar.org.gr/

Μισώ τους αδιάφορους

«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.

Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.

Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ;;

Θα εκλεγεί Πρόεδρος στην τρίτη ψηφοφορία; 

Θα πάμε σε εκλογές; 

Πρέπει να πάμε σε εκλογές; 

Μήπως χρεωκοπήσουμε εάν πάμε σε εκλογές και κυβερνήσει ο Τσίπρας και η αλλοπρόσαλλη παρέα του; 

«Ερωτήματα» και «μήπως», είναι αυτά που βασανίζουν την κοινή γνώμη το τελευταίο διάστημα. 

Ας κάνουμε όμως μια αναδρομή στο κοντινό παρελθόν, (τον Μάιο του 2010 από το Καστελόριζο, τότε που ο Παπανδρέου ζήτησε να μας σώσει το ΔΝΤ) προσπαθώντας να βοηθήσουμε στην εξεύρεση απαντήσεων. 

Νωρίς νωρίς, ένα χρόνο μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, τον Οκτώβριο του 2010, ο Παπανδρέου βάζει το δίλημμα-απειλή «σωτηρία ή χρεοκοπία». 

Στη συνέχεια όλοι μα όλοι οι νόμοι που ψηφίζονταν από την ελληνική Βουλή (Μεσοπρόθεσμα και Εφαρμοστικοί Νόμοι των μνημονίων), ψηφίζονταν με την απειλή «ή ψηφίζετε ή χρεωκοπούμε». 

Και ψήφιζαν οι βουλευτές, αφού βέβαια για μέρες πριν, περιδιάβαιναν τα ΜΜΕ και εκτόξευαν τις δικές τους απειλές για δήθεν κόκκινες γραμμές, οι οποίες τις ημέρες των ψηφοφοριών ξεθώριαζαν εντελώς. 

Και αφού ψήφιζαν, δεν χρεωκοπούσαμε. 

“Αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς”

Ο άνθρωπος που αναποδογύρισε μια «βολεμένη» ζωή κι άρχισε να γράφει «για εκείνους που δεν ξέρουν να διαβάσουν, για τους εργάτες που γυρίζουνε το βράδυ με τα μάτια κόκκινα απ' τον άμμο...», όπως έλεγε ο Τάσος Λειβαδίτης, ο κατά πολλούς ιδρυτής της επαναστατικής Τέχνης στην Ελλάδα, ο Κώστας Βάρναλης,«έφευγε» σαν σήμερα πριν ακριβώς 40 χρόνια, στις 16 Δεκέμβρη του 1974. 

Ο αμετανόητος κομμουνιστής Βάρναλης, στις αιτιάσεις εναντίον του για την «στράτευσή του», ήταν καταιγιστικός: «…όλες οι τέχνες "πολιτεύονται", είτε το ξέρουνε είτε όχι, είτε τους φαίνεται είτε όχι.Κι η επαναστατική τέχνη "πολιτεύεται" - έλεγε ο Βάρναλης - με τη διαφορά, πως το ξέρει. Γιατί αν είναι κανείς συντηρητικός από κοινωνική Συνήθεια, γίνεται επαναστάτης μονάχα από γνώση της πραγματικότητας κι από αντίδραση στη Συνήθεια».

Τα ρούχα του βασιλιά

Παλιά, κι ο βασιλιάς γυμνός ήταν. Όπως όλοι οι άνθρωποι. Και οι εικόνες του Αδάμ και της Εύας το μαρτυρούν, και οι ανθρωπολόγοι μάς το βεβαιώνουν.

Παλιά, κι ο βασιλιάς γυμνός ήταν. Όπως όλοι οι άνθρωποι. Και οι εικόνες του Αδάμ και της Εύας το μαρτυρούν, και οι ανθρωπολόγοι μάς το βεβαιώνουν. Ρούχα μπορεί να μην φορούσαν, στολιζόντουσαν όμως. Και μετά έβαφαν πρόσωπο και σώμα. Και στη συνέχεια, έκαναν και τατουάζ. Ήταν οι πρώτες μορφές καλλωπισμού και ενδυμασίας. Πίστευαν πως έτσι προστατεύονταν από τα κακά πνεύματα και ταυτόχρονα προξενούσαν φόβο και θαυμασμό στα ζώα και τους άλλους ανθρώπους. Με το τέλος της παλαιολιθικής εποχής, όταν το κλίμα άρχισε να γίνεται ψυχρό, επινόησαν και τα πρώτα ρούχα.

Από τότε, και σε όλη την ιστορική διαδρομή του ανθρώπινου γένους, η ενδυμασία εκτός από χρηστική, έγινε και ταξική, και συναισθηματική, και μέσον επικοινωνίας. Το ένδυμα του βασιλιά σε σχέση με το ένδυμα του αγρότη, δίνει σαφές στίγμα του ποιος είναι ποιος και ποία η θέση του στην κοινωνία. Το ένδυμα του στρατιωτικού, του ιερέα και του δικαστή, επίσης δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών για το έργο που επιτελεί ο καθείς, και την εξουσία που έχει. Στη συνέχεια, με όχημα την ενδυμασία, επιβάλλεται και μια ξεχωριστή κόμμωση, στάση και περπάτημα για το κάθε άτομο, ώστε να εναρμονίζεται με τον ρόλο του.

Να τρομάξει ποιός? Ο κανένας?

Οι φασαρίες, οι λεγόμενοι μπαχαλάκηδες, η προβοκάτσια, τα "στημένα" να τρομάξουν ποιον? Τους πολίτες που τις υπόλοιπες μέρες ζουν μια όμορφη ζωή, γεμάτη από ευτυχία, χαρά, υγεία, πλούτο, καλοπέραση? Τους πολίτες που θα κατέβουν να σπαταλήσουν τα άφθονα λεφτά τους σε γιορτινά μπιχλιμπίδια? Τους πολίτες που ευημερούν και εκνευρίζονται αφάνταστα όταν κάποιος χαλάει αυτή την υπέροχη τακτοποιημένη και λειτουργική χώρα?....

Βρε χαιβάνια κοιτάχτε λίγο γύρω σας.. Η κυρίαρχη ιδεολογία ενός κατεστραμμένου και εξαθλιωμένου λαού είναι η κλασική αμερικάνικη ατάκα...

who gives a fu@k! Οι τελευταίοι ανήσυχοι σ΄αυτόν εδώ το τόπο είναι οι μαυραγορίτες, οι λαδέμποροι, οι τοκογλύφοι, μια οικονομική ελίτ που πάσχει από σοβαρότατο βουλιμικό σύνδρομο (καταπίvει ΤΑ ΠΑΝΤΑ) οι λακέδες παρατρεχάμενοι, και μερικές χιλιάδες ακατοίκοιτοι εγκέφαλοι που έχουν μόνιμη σύνδεση με τα μεσημερινάδικα στο χαζοκούτι, τις επιδείξεις από σεφ και μόδιστρους, τα τεταρτοκλασάτα βραδινά κ@λόμπαρα και τη μόνιμη καρέκλα τους στα προπατζίδικα να πιάσουν τη καλή...

To πρώτο πραξικόπημα των αγορών στην ιστορία

Του Στέλιου Κούλογλου

Αν στη Βενεζουέλα το 2002 έγινε το πρώτο τηλεοπτικό πραξικόπημα στην ιστορία, στην Ελλάδα του 2014 βρίσκεται σε εξέλιξη το πρώτο πραξικόπημα των αγορών, στα παγκόσμια χρονικά. Τότε μονταρισμένα πλάνα από τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια με παραπλανητικές εικόνες, οδήγησαν στην σύλληψη και την προσωρινή καθαίρεση του προέδρου Ούγκο Τσάβες. Σήμερα, μια καλά συντονισμένη επιχείρηση πολιτικών, εκδοτών και οικονομικών παραγόντων με διεθνείς διασυνδέσεις, πάει να ανατρέψει την λαϊκή θέληση και την δημοκρατία, επιβάλλοντας, με τα σύγχρονα οικονομικά τανκς, έναν πλήρως αποτυχημένο πρωθυπουργό και μια κυβέρνηση σε κατάρρευση.

Πρώτες προειδοποιητικές βολές, ήταν οι χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων υπέρ του κ. Δήμα και της κυβέρνησης. Τέτοια ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της, η Ελλάδα είχε να γνωρίσει από την εποχή της αμερικανοκρατίας μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ αλλά και ο κ. Δήμας δεν έδειξαν να διαθέτουν ιδιαίτερη εθνική ευαισθησία, αλλά οι κινήσεις δεν είχαν αποτέλεσμα: οι Σαμαράς - Βενιζέλος δεν μπόρεσαν να μαζέψουν παρά ελάχιστους ανεξάρτητους βουλευτές.

Ο κοινός τόπος

http://www.kathimerini.gr/

ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ

H συνεδρίαση της Βουλής το βράδυ της περασμένης Τρίτης και η ευτυχής κατάληξή της την επόμενη μέρα αποτελούν το πιο ενθαρρυντικό σημείο για την υγεία της δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια. Σε αυτές τις συνεδριάσεις, οι βουλευτές όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, πλην Χρυσής Αυγής, μαζί με βουλευτές του συγκυβερνώντος ΠΑΣΟΚ εργάστηκαν με ζήλο και ευρηματικότητα για να προτείνουν στον υπουργό Δικαιοσύνης μια νομοθετική λύση που θα διατηρούσε στη ζωή τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό και ταυτόχρονα θα διατηρούσε αλώβητα το κύρος και τη λειτουργικότητα του σωφρονιστικού συστήματος, αλλά και της δημοκρατίας και των αναγνωρισμένων δικαιωμάτων.

Η αλήθεια είναι ότι και άλλοι πολιτειακοί παράγοντες κινητοποιήθηκαν εκτάκτως και έριξαν το βάρος τους για εξεύρεση λύσης. Ωστόσο, σε επίπεδο Κοινοβουλίου δεν θυμόμαστε στο πρόσφατο παρελθόν τέτοια αποτελεσματικότητα και σύγκλιση. Συνηθίζεται να λέγεται ότι οι βουλευτές ομοφωνούν διακομματικά μόνο όταν πρόκειται για τις αμοιβές και τα προνόμιά τους. Με την πράξη τους αυτή έσωσαν την τιμή του κοινοβουλευτισμού.

Και όχι μόνον: έδειξαν εμπράκτως ότι σε κρίσιμα ζητήματα μπορεί να βρεθεί κοινός τόπος – αυτό είναι το ιστορικής σημασίας μήνυμα. Εδειξαν, κατ’ αρχάς, ότι μπορούν να συμφωνήσουν πως υπάρχει πρόβλημα και επιθυμούν να το ορίσουν. Κατόπιν, έδειξαν ότι μπορούν να συμφωνήσουν πως πρέπει να βρεθεί λύση· κάποια λύση, όχι η λύση του ενός ή του άλλου, αλλά μια συνισταμένη ή οποιαδήποτε γίνεται αποδεκτή και επιλύει ικανοποιητικά το πρόβλημα. Τέλος, απέδειξαν ότι οι νομοθέτες μπορούν να είναι ταχείς και αποτελεσματικοί, με «βροχή» εναλλακτικών προτάσεων, με ειλικρινή διάθεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις, χωρίς κανείς να μειώνεται πολιτικά, αλλά και με τελικό εξαγόμενο που προάγει το Δίκαιο και την Πολιτική.

Περί νεοφιλελεύθερων μυθοπλασιών για τη δημοσιονομική κρίση χρέους

Του Καλλίνικου Νικολακόπουλου*

Στην Ελλάδα έχει εμπεδωθεί ο μύθος της νεοφιλελεύθερης αφήγησης, που παρουσιάζει την αποκρουστική εικόνα ενός Γολιάθ ‘υπερτροφικού’ και ‘αδηφάγου’ κράτους, με υπερπληθώρα άχρηστων δημοσίων υπαλλήλων. Τα πρόσφατα όμως στατιστικά στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2013, κατατάσσουν τη χώρα μας στην 31η θέση μεταξύ των 33 χωρών-μελών του με τον μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, ως ποσοστό του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Συγκεκριμένα, το ποσοστό των ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων ανέρχεται σε 8,5% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, ενώ ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 15,5%. Ο αντίστοιχος μέσος όρος των χωρών της ευρωζώνης είναι 17%, ενώ σε χώρες του ‘σκληρού’ πυρήνα του βορρά είναι 17,5% στο Βέλγιο, 13% στην Ολλανδία και 10,5% στη Γερμανία. Οι χώρες της περιφέρειας-νότου της ευρωζώνης παρουσιάζουν ποσοστά 14% στην Ιταλία, 13% στην Ισπανία και 12,5% στην Πορτογαλία αντίστοιχα. Σε χώρες της ΕΕ τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 17,5% στη Βρετανία, 26% στη Σουηδία και προσεγγίζει το 30% στις Σουηδία και Δανία, ενώ στην μητρόπολη του καπιταλισμού ΗΠΑ είναι 14,9%. Το κόστος της δημόσιας διοίκησης της χώρας μας είναι 12,4% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της ευρωζώνης ανέρχεται σε 21,4%. Τα αντίστοιχα ποσοστά σε χώρες του ευρωπαϊκού κέντρου-βορρά ανέρχονται σε 28,5% στην Ολλανδία, 25,2% στη Φινλανδία, 24,8% στις Γαλλία και Βέλγιο, 20% στη Γερμανία και 18,7% στην Αυστρία. Σε χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας-νότου τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 19,7% στην Ισπανία, 19,2% στην Ιταλία, 18,2% στην Πορτογαλία και 16,3% στην πρώην ‘κελτική τίγρη’ του νεοφιλελευθερισμού Ιρλανδία. 

Ζμπούτσαμ!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ενόψει των εκλογών το παραμύθι ξανάρχισε. Όλο το κυβερνητικό ασκέρι των γελοίων «Παϊσιων» της καταστροφής, όλα τα αλαλάζοντα κύμβαλα της χυδαίας κινδυνολογίας, μας εκβιάζουν με εικόνες «Αποκάλυψης». 

Με ανασηκωμένο το φρύδι και με το δάκτυλο προτεταμένο, οι κυβερνώντες και οι μιντιακές πυροβολαρχίες τους απευθύνονται στους ψηφοφόρους. Δηλαδή, στα εκατομμύρια των Ελλήνων που οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι τους άφησαν χωρίς δουλειά, χωρίς μισθό, χωρίς σύνταξη, χωρίς παρόν και μέλλον. Και τι λένε; 

«Εάν μας διώξετε, εάν μας καταψηφίσετε, εάν πάψουμε να σας κυβερνάμε, εάν πάψουμε να είμαστε υπουργοί και αφέντες σας, εάν πάψουμε να σας “σώζουμε”, τότε – απειλούν οι κυβερνώντες – οι Αγορές θα “αντιδράσουν”. Τότε η τρόικα θα “εκνευριστεί”. Τότε η Ευρωζώνη θα μας “διώξει”. Τότε ο Γιούνγκερ θα “ενοχληθεί”. Τότε το ΔΝΤ θα “τσαντιστεί”. Τότε οι ντόπιοι και οι ξένοι τραπεζίτες θα “εξοργιστούν”. Τότε οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι εργολάβοι δεν θα… “επενδύσουν”». 

Όλα αυτά, λοιπόν, κι αλλά τόσα πολύ χειρότερα και ακατονόμαστα θα μας συμβούν αν πάψουν οι Σαμαροβενιζέλοι να κάθονται στο σβέρκο μας… 

Σαν και σήμερα: Η ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1981

Σαράντα χρόνια από την ίδρυσε του, το ΠΑΣΟΚ είναι βέβαια φάντασμα του πανίσχυρου κόμματος της δεκαετίας του 1980, αλλά έχει τουλάχιστον την ικανοποίηση ότι συνεργάζεται στην κυβέρνηση με εκείνους που το θεωρούσαν τότε εθνικό κίνδυνο.

«Αν ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ, θα πεινάσεις κι εσύ και τα παιδιά σου» έλεγε τις προάλλες ο Αδωνις Γεωργιάδης. Παρόμοιες δηλώσεις θα συναντήσει κανείς και σε εκπροσώπους της κυβέρνησης με λιγότερο απύλωτα στόματα. Αλλά δεν είναι κάτι νέο. Από ό,τι φαίνεται, οι ιθύνοντες της Νέας Δημοκρατίας έχουν αποφασίσει να αντιμετωπίσουν το κόμμα της Αριστεράς, το οποίο προηγείται πλέον όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις, αλλά και στις εκλογικές αναμετρήσεις, με τη μέθοδο που εφάρμοζαν οι προκάτοχοί τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980 με σκοπό την αναχαίτιση του ΠΑΣΟΚ. Βέβαια γνωρίζουμε όλοι πού οδήγησε εκείνη η προεκλογική στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας. Οχι μόνο στη θριαμβευτική επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 με το πρωτοφανές 48,70%, αλλά και στην κατάρρευση του ίδιου του συντηρητικού κόμματος, το οποίο με 35,87% δέχτηκε την πιο σοβαρή μέχρι τότε ήττα του και οδηγήθηκε σε αλλαγή ηγεσίας και σοβαρή κρίση, από την οποία έκανε χρόνια να ανακάμψει.

Μπορεί σήμερα η Νέα Δημοκρατία να συγκυβερνά με το ΠΑΣΟΚ, αλλά εκείνη την εποχή το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου αντιπροσώπευε το απόλυτο κακό στα μάτια του ηγετικού πυρήνα του κόμματος που βρισκόταν στην εξουσία από τις πρώτες εκλογές της Μεταπολίτευσης. Κυρίως επειδή το ΠΑΣΟΚ ανήκε σε ένα πολιτικό ρεύμα, το οποίο πρώτη φορά διεκδικούσε την κυβερνητική εξουσία με συνθήματα ριζοσπαστικά και σε μεγάλο βαθμό δανεισμένα από την παραδοσιακή Αριστερά. Μέχρι εκείνη τη στιγμή η ελληνική Αριστερά βρισκόταν εγκλωβισμένη στο δικό της περιθώριο και δεν φαινόταν ικανή να διεκδικήσει κυβερνητικό ρόλο. Αλλωστε, μόλις το 1974 είχε νομιμοποιηθεί η παρουσία του ΚΚΕ στην ελληνική πολιτική.

Μπόμπι Σαντς : Μια απεργία πείνας που συγκλόνισε τον κόσμο

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥ IRA ΣΙΑΝΑ ΟΥΟΛΣ 

Ο συναγωνιστής του Μπόμπι Σαντς θυμάται την απεργία πείνας που συγκλόνισε τον κόσμο 

Η απεργία πείνας 66 ημερών που τελικά τον οδήγησε στον θάνατο ανέδειξε παγκοσμίως το συγκεκριμένο είδος αγώνα ως απόλυτο και έσχατο μέσο διαμαρτυρίας μέσα στη φυλακή.

Ο Σίανα Ουόλς έχει διατελέσει διοικητής του IRA στις φυλακές του Λονγκ Κες, ενώ ήταν ο άνθρωπος που το 2005 ανακοίνωσε το τέλος του ένοπλου αγώνα του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού.

Τριάντα τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Ιρλανδός Μπόμπι Σαντς, μέλος του IRA, και εκλεγμένος βουλευτής που αγωνίστηκε επί πρωθυπουργίας Μάργκαρετ Θάτσερ, για να συνεχίσει να ισχύει το καθεστώς πολιτικού κρατούμενου για τα φυλακισμένα μέλη της οργάνωσης, θεωρείται ήρωας από τους συντρόφους του και κορυφαίο σύμβολο για το συγκυβερνών κόμμα Σιν Φέιν στη Βόρεια Ιρλανδία. 

Μολονότι οι δύο περιπτώσεις διαφέρουν σε πολλά, η απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού δεν θα μπορούσε παρά να ενεργοποιήσει συνειρμούς. Το «Εθνος της Κυριακής» αναζήτησε ανθρώπους που έζησαν τις ταραγμένες μέρες του 1981 μέσω του Ιδρύματος Μπόμπι Σαντς. 

Στο τραπέζι η κατάργηση της "ομάδας Δέλτα" λόγω άσκοπης βίας....

Ανησυχία και προβληματισμός επικρατούν στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. για την… αποκλίνουσα συμπεριφορά αστυνομικών στις λεγόμενες «ειδικές δυνάμεις» του Σώματος. Το πρόβλημα, σύμφωνα με ανώτατα στελέχη του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, εστιάζεται στην ομάδα Δέλτα, η οποία δημιουργήθηκε πριν από περίπου έξι χρόνια για την αντιμετώπιση των κουκουλοφόρων. 

Οπως λένε στον «Ε.Τ.» της Κυριακής αξιόπιστες πηγές, το αποκορύφωμα του προβληματισμού εκφράστηκε από στρατηγό της Αστυνομίας, ο οποίος έφτασε στο σημείο πριν από δύο εβδομάδες να ρίξει στο τραπέζι την πρόταση για κατάργηση της ομάδας.

Η πρόταση αυτή προέβλεπε την απορρόφηση των ανδρών της Δέλτα σε άλλες υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. Ανάλογη πρόταση είχε γίνει ύστερα και παλιότερα από άλλο στρατηγό του Σώματος επί υπουργίας Χρήστου Παπουτσή. Η εισήγηση προέβλεπε τότε την απορρόφηση του προσωπικού της ομάδας στις δυνάμεις των ΜΑΤ.

Οι συζητήσεις γύρω από το μέλλον της Δέλτα άνοιξε ξανά ύστερα από πρόσφατα κρούσματα αδικαιολόγητης βίας. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για την ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. ήταν η συμπεριφορά αστυνομικών της ομάδας κατά τη διάρκεια των επεισοδίων που έγιναν στις 17 Νοεμβρίου στα Εξάρχεια μετά το τέλος της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου.

Οι φυλακές των εργολάβων

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Yπάρχει μια χώρα όπου όταν η εγκληματικότητα μένει στάσιμη ή μειώνεται οι κρατούμενοι των φυλακών αυξάνονται. Λέγεται Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Από την εποχή που ο Ρόναλντ Ρέιγκαν απελευθέρωσε την «αγορά του σωφρονισμού» ο αριθμός των κρατουμένων αυξήθηκε κατά 700%. Με πρόσχημα την ανάγκη διαχείρισης των εκατομμυρίων μεταναστών που κατέληγαν σε προσωρινά (και λιγότερο προσωρινά) κέντρα κράτησης δημιουργήθηκε μια αγορά δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων η οποία είχε έναν και μοναδικό στόχο: να στείλει όσοτο δυνατόν περισσότερους ανθρώπους πίσω από τα κάγκελα.

Η ιδιωτικοποίηση των φυλακών δημιούργησε ένα ακόμη γιγαντιαίο λόμπι το οποίο ασκεί πιέσεις στο Κογκρέσο προς δύο κατευθύνσεις: προώθηση νομοθετημάτων που κάνουν πιο εύκολη την αποστολή κατηγορούμενων στη φυλακή και ρυθμίσεις ώστε οι κρατούμενοι να μπορούν να εργάζονται για πολυεθνικές εταιρείες (όπως η Wal-Mart, η Microsoft και τα Starbucks) με μισθούς που θυμίζουν το μηνιάτικο… Ελληνα φαντάρου. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κρατούμενοι (μισθωτοί) σκλάβοι λαμβάνουν από 23 σεντς του δολαρίου την ώρα. Ο μισθός τους, δε, παραμένει στάσιμος από το 2000 σε αντίθεση με τους μισθωτούς σκλάβους στην Ινδία ή την Κίνα που είδαν τα εισοδήματά τους να διπλασιάζονται την ίδια περίοδο.

Αφιέρωμα: Νέα παγκόσμια τάση η επαναδημοτικοποίηση του νερού

Κατερίνα Μπακιρτζή

Περισσότερες από 180 πόλεις και κοινότητες σε 35 χώρες έχουν αναλάβει και πάλι τον έλεγχο των υπηρεσιών του νερού τους τα τελευταία 15 χρόνια, αποκαλύπτει μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Transnational Institute (ΤΝΙ), τη Διεθνή Ερευνητική Μονάδα για τις Δημόσιες Υπηρεσίες (PSIRU) και το Παρατηρητήριο των Πολυεθνικών. 

Η έκθεση αποκαλύπτει πως η επανάκτηση του νερού αποτελεί τη νέα παγκόσμια τάση. Από τον Οκτώβριο του 2014, η παγκόσμια λίστα των επαναδημοτικοποιήσεων νερού που συνέβησαν από το 2000 έως το 2014 καταγράφει 180 περιπτώσεις. Δεδομένου ότι η χαρτογράφηση της διαδικασίας αυτής είναι ακόμα στα σπάργανα, πολλές ακόμη περιπτώσεις αναμένεται να έρθουν στο φως στο μέλλον. Η έντονη αυτή τάση είναι παρατηρήσιμη τόσο σε χώρες του Βορρά όσο και του Νότου. 136 περιπτώσεις παρατηρούνται σε χώρες υψηλού εισοδήματος ενώ 44 περιπτώσεις αφορούν τις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Στον Βορρά, η λίστα των πόλεων που έχουν επαναδημοτικοποιήσει τις υπηρεσίες του νερού περιλαμβάνει πρωτεύουσες όπως το Παρίσι στη Γαλλία και το Βερολίνο στη Γερμανία και μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, όπως η Ατλάντα και η Ινδιανάπολη. Πέρα από τις μεγάλες πόλεις και πολλοί μικρότεροι δήμοι επιλέγουν το δημόσιο έλεγχο. Για παράδειγμα μόνο στη Γαλλία πάνω από 50 δήμοι και κοινότητες έχουν τελειώσει με τις συμβάσεις ιδιωτικής διαχείρισης ή αποφάσισαν να μην τις ανανεώσουν. Στο Νότο την ίδια πολιτική ακολούθησαν και πρώην ναυαρχίδες της ιδιωτικοποίησης του νερού, συμπεριλαμβανομένου του Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή, της Λα Παζ στη Βολιβία, του Γιοχάνεσμπουργκ στη Νότια Αφρική, του Νταρ Ες Σαλάμ στην Τανζανία και της Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία. Ταυτόχρονα στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, υπάρχει επίσης μια ισχυρή εκστρατεία για επαναδημοτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης της πόλης. 

ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: ΜΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΨΗΦΟ ΑΝΟΧΗΣ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Συνέντευξη του οινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ στην "Εφημερίδα των Συντακτών"

*Κύριε Λαφαζάνη θα βρεθούν οι 180 "πρόθυμοι" βουλευτές ώστε η παρούσα Βουλή να εκλέξει ΠτΔ?

Το κυβερνητικό μπλοκ δεν βρίσκει 180 βουλευτές ούτε «στον αιώνα τον άπαντα».

*Εκτιμάτε ότι στην τρίτη ψηφοφορία μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε άλλη υποψηφιότητα από αυτή του Σταύρου Δήμα?

Δεν είναι εύκολο να κάνω προβλέψεις για αλλαγή ή όχι της προεδρικής υποψηφιότητας. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αν αποσυρθεί με οποιονδήποτε τρόπο ο Στ. Δήμας και πεταχτεί στον κάλαθο ως υποψήφιος μιας ή δύο αποτυχημένων χρήσεων, τότε αυτό θα δείχνει για το κυβερνητικό μπλοκ αναξιοπιστία, αποδοχή της ήττας και ευτελισμό. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή και επομένως να αποφύγει τις εκλογές όσους υποψηφίους Προέδρους και με οποιοδήποτε πρόσχημα κι αν αλλάξει.

*Ο Α. Τσίπρας κάνει λόγο για κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, ποιά θα είναι τα χαρακτηριστικά της?

ME ΝΕΟ ΕΓΓΡΑΦΟ Η ΤΡΟΪΚΑ AΠAITEI EΦΑΡΜΟΓΗ 100% ΤΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ

Την απαίτηση της τρόικας για 100% εφαρμογή των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει η κυβέρνηση με το δεύτερο μνημόνιο το 2012 αποτυπώνει το έγγραφο που έστειλαν οι δανειστές, ως συνοδευτικό υλικό στο αίτημα της χώρα για δίμηνη παράταση του μνημονίου. Μεταξύ άλλων, ζητείται ανεξάρτητος οργανισμός για φόρους και έσοδα, στα πρότυπα του αμερικάνικου IRS.

Σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, στο έγγραφο τίθενται όλα τα ανοιχτά ζητήματα (συμπληρωματικά μέτρα για τον προϋπολογισμό του 2015, αυξήσεις στο ΦΠΑ, αλλαγή στη ρύθμιση για τις 100 δόσεις, σταδιακή κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, απελευθέρωση κλειστών αγορών, μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη και το πτωχευτικό δίκαιο) και για πρώτη φορά θίγεται το ζήτημα ανεξάρτητου οργανισμού για τους φόρους.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι με το αίτημα αυτό, οι δανειστές θέλουν να καταστήσουν γνωστές τις ενστάσεις τους για την λειτουργία της «ανεξάρτητης» γγ Δημοσίων Εσόδων και την αποτελεσματικότητα της διοίκησης του υπουργείου Οικονομικών στο σκέλος των εσόδων.

πηγή: in.gr

Το Σαμαρικό Success Story που γκρεμίστηκε σε 2 μέρες και η ζητούμενη επίδειξη αξιοπρέπειας για τον ελληνικό λαό

Του Σπύρου Γουδέβενου 

Μέχρι τα τέλη Νοέμβρη όλα στην Ελλάδα πήγαιναν εξαιρετικά. Βρήκαμε ένα τρίμηνο που είχαμε "ανάπτυξη", το χρέος δεν ήταν στο 180% του ΑΕΠ, αλλά στο 60% με δικά μας μαθηματικά, τα έσοδα ήταν εξαιρετικά, η τρόικα σχεδόν ικανοποιημένη.

Τι και αν τα τελευταία 5 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας έχει πέσει κατά 25%, νούμερο που παλιότερα δικαιολογούνταν μόνο σε περίπτωση πολέμου, τα έσοδα έπεφταν μήνα με τον μήνα, με τα χρέη των πολιτών προς την εφορία να αυξάνονται εδώ και ενάμισι χρόνο 1 δις ανά μήνα. Τι και αν η απελευθέρωση των κατασχέσεων από τις αρχές του 2015, οδηγούσε σε ξεσπίτωμα δεκάδων χιλιάδων λαού. Παρόλα αυτά, το παραμύθι μέχρι και πριν λίγες μέρες, λεγόταν από το Μαξίμου με ένταση!

Και έρχεται η σφαλιάρα από του δανειστές, που απαιτούν επί της ουσίας το μακροχρόνιο δέσιμο της χώρας με τις απεχθείς συμβάσεις τους. Η σφαλιάρα στον Σαμαρά, όπως έγραψα σε παλιότερο άρθρο, ήρθε γιατί απέκτησε αντιμνημονιακή ρητορεία, σκίζοντας κάθε μέρα μνημόνια με αποκορύφωμα την έξοδο που θα έκανε από 1/1/2015. Ο Σαμαράς έβλεπε εκλογές, και οι δανειστές είδαν να γκρεμίζεται η όποια ιδεολογική κηδεμονία του μνημονιακού μονοδρόμου, από τους ίδιους εγχώριους εκφραστές του. Μετά την σφαλιάρα, τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα είναι τόσο πολλά, που ο Σαμαράς δεν άντεξε να τα περάσει πριν τον Φλεβάρη, και έτσι εξαντλεί σήμερα τις όποιες πιθανότητες έχει να εκλέξει ΠτΔ, χωρίς να έχουν προηγηθεί νέα μέτρα...Έτσι απλά, για αυτό επίσπευσε την Προεδρική εκλογή!

Η δόξα των φθαρμένων υλικών

 Στάθης στον eniko

Εκ Βρυξελλών άρξασθαι, μιας και εκεί, στα γύρω και τα πέριξ, η Ενωμένη Ευρώπη «τετέλεσται». Είναι ένα είδος ιστορικής ειρωνείας, ότι λίγο έξω απ’ τις Βρυξέλλες βρίσκεται το Βατερλώ,

διότι σήμερα οι Βρυξέλλες αποτελούν ένα διαρκές Βατερλώ της Ευρωπαϊκής Ιδέας, της ενότητας και της Ενωσης. Ελεγαν έως προσφάτως και λέγουν κάποιοι ακόμα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναβαθμίστηκε, απέκτησε αρμοδιότητες και σημαίνοντα ρόλο στα Ευρωενωσιακά πράγματα. Ανοησίες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει μετατραπεί σε έναν στεγανό χώρο, μια

νεκρή ζώνη που προστατεύει την Κομισιόν από οποιονδήποτε έλεγχο, οποιουδήποτε κόμματος, οποιουδήποτε κοινοβουλίου, οποιουδήποτε κράτους - πλην ενός.

Το Ευρωκοινοβούλιο όχι μόνον δεν ελέγχει κανένα απ’ τα εκτελεστικά όργανα της Ενωσης, αλλά ούτε μπορεί καν να προωθεί οτιδήποτε, πόσω μάλλον να υπαγορεύει πολιτικές ανάλογες των εντολών που δίνουν στους ευρωβουλευτές οι ευρωψηφοφόροι.

Το “δάσος - Λαγκάρντ” και το “δέντρο - Παπακωνσταντίνου”

Με αφορμή την παραπομπή του πρώην υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο, και πέρα από την υπόθεση αυτή καθ’ αυτή, ορισμένες γενικότερες παρατηρήσεις:

Νίκος Μπογιόπουλος

Πρώτη παρατήρηση: Το Κολοσσαίο δεν παύει να είναι Κολοσσαίο ακόμα κι όταν στην αρένα του ρίχνονται οι μέχρι χτες πραιτοριανοί του. Μάλιστα, όσο λιγότερος είναι ο «άρτος» για το λαό, τόσο περισσότερο έχουν ανάγκη οι άρχοντες του Κολοσσαίου να καταφεύγουν στα θεάματα για τον εξευμενισμό του πλήθους. Και τι πιο «καθαρτήριο» θέαμα, τι πιο «εξαγνιστική» παράσταση για τους δήμιους και τους πραίτορες, από την εικόνα ενός πραιτοριανού - δήμιου που τον ρίχνουν στα θηρία οι ίδιοι οι πραίτορες, οι ίδιοι οι δήμιοι.

Αιώνες τώρα, αυτός είναι ένας από τους τρόπους για να αναπαράγεται το Κολοσσαίο. Αν χρειαστεί και όποτε χρειαστεί «τρώει» και κάποιους από τους δικούς του. Γιατί το θέμα, τελικά, είναι να βγαίνουν «καθαροί» οι άρχοντες του Κολοσσαίου. Να μπορούν να παριστάνουν τους «άτεγκτους». Κάποιες φορές η θυσία ενός πραιτοριανού καθίσταται αναγκαία προϋπόθεση ώστε να συνεχιστεί ο κανιβαλισμός. Η απανθρωπιά. Η σφαγή και η βαρβαρότητα. Και μάλιστα στο όνομα της δικαιοσύνης και της κάθαρσης...

Ο Γιούνκερ θέλει «οικεία πρόσωπα» στην εξουσία στην Ελλάδα- Ευθεία Παρέμβαση

Νέα παρέμβαση από την Ευρώπη στιςσχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ.
πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Προτιμούμε τα «οικεία πρόσωπα», είπε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σημειώνοντας πως «οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά τι θα σημάνει για την χώρα τους και την ευρωζώνη ένα λανθασμένο εκλογικό αποτέλεσμα».«Οι υποστηρικτές των μνημονίων αλληλοστηρίζονται»,

Μιλώντας στην αυστριακή τηλεόραση, ο πρόεδρος της Κομισιόν ανέφερε πως «δεν θα ήθελα να έρθουν στην εξουσία ακραίες δυνάμεις». Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο αν θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα «ακραία δύναμη» απάντησε: «Θα ήθελα η Ελλάδα να κυβερνηθεί από ανθρώπους που έχουν στραμμένο το βλέμμα και την καρδιά τους σε πολλούς αδύναμους ανθρώπους στην Ελλάδα και που κατανοούν την αναγκαιότητα των Ευρωπαϊκών διαδικασιών».

«Κάθε κόμμα που κατεβαίνει στις εκλογές, πρέπει να ανταποκρίνεται σε αυτά τα πρότυπα. Δεν θέλω να σχολιάσω τις πιθανότητες του ενός και του άλλου κόμματος, αλλά θα προτιμούσα να εμφανιστούν οικεία πρόσωπα», είπε, με τον EuObserver να αναφέρει πως πρόκειται για μια «προφανή αναφορά» στον Σταύρο Δήμα, ο οποίος στο παρελθόν είχε διατελέσει επίτροπος της ΕΕ.

Μαξίμου: Το σχέδιο της αλεπούς

Σπύρος Γεωργάτος

Η επίσπευση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας ανακοινώθηκε αιφνιδιαστικά, αφού προηγουμένως ο Αντώνης Σαμαράς και οι επιτελείς του είχαν αφήσει να διαρρεύσει στον φίλιο τύπο ότι «δε βλέπουν εκλογές» και ότι «η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής Προέδρου θα δημιουργήσει προεκλογικό κλίμα και θα αποσταθεροποιήσει τη χώρα στη μέση μιας εξαιρετικά δύσκολης διαπραγμάτευσης». Η κίνηση αυτή δεν είναι επομένως «απλώς ανακόλουθη» όπως τόσες άλλες, αλλά προδίδει τέχνασμα και προτοιμασία. Είναι σαφές ότι κάτι πέραν του προφανούς συμβαίνει που θυμίζει «τη μπλόφα της μπλόφας», δηλαδή την τακτική που ακολουθούσε ο Ρόμμελ, η «αλεπού της ερήμου» για να βγει απ’ τα δύσκολα στον πόλεμο της Αφρικής. Ας δούμε λοιπόν ένα υποθετικό σενάριο που στηρίζεται σε αυτή τη λογική.

Οι συμπληγάδες στις οποίες βρέθηκε η κυβέρνηση μετά τις αντιδράσεις του ευρωπαικού διευθυντηρίου ήταν από τη μία πλευρά η σχεδόν βέβαιη διάλυσή της αν επέλεγε να συνεχίσει αποδεχόμενη τους νέους όρους της τρόικα –αφού πολλοί βουλευτές της συμπολίτευσης είχαν αυτο-δεσμευθεί ότι δεν θα ψηφίσουν από εδώ και πέρα νέα μέτρα- και από την άλλη ο κίνδυνος να εξαναγκασθεί να πάει σε πρόωρες εκλογές, αφού οι 180 ψήφοι για την εκλογή του Προέδρου θα ήταν πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν τώρα, υπό τις δεδομένες πολιτικές συνθήκες. Από τα δύο ενδεχόμενα φαίνεται να επέλεξε το δεύτερο, αλλά όχι χωρίς σχέδιο να δώσει μια «τελευταία μάχη». Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η μάχη αυτή δεν δίνεται με την υποψηφιότητα Δήμα. Ο Σταύρος Δήμας, αν και έχει αρκετές συμπάθειες στον πολιτικό χώρο της μετριοπαθούς Δεξιάς και του Κέντρου, δεν παύει να είναι μια χαμηλής διεισδυτικότητας υποψηφιότητα που είναι απίθανο να προσελκύσει τις ψήφους των ΑΝΕΛ ή των «αριστερών συναινετικών» που προέρχονται από τη ΔΗΜΑΡ και να τους αναγκάσει να παρεκκλίνουν από τις αποφάσεις των κομματικών τους οργάνων.

Τα Βαλκάνια για τους λαούς των Βαλκανίων

M. Medenica & A. Zivkovic

Τα Βαλκάνια παλεύουν ενάντια σε μια τριπλή κρίση: του εξωτερικού χρέους, της μαζικής ανεργίας και της στασιμότητας του παραγωγικού τομέα. Στη πραγματικότητα, πρόκειται για μια κρίση εξάρτησης από το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Η οικονομική ζωή εξαρτάται πλήρως από τη δαπανηρή εισαγωγή ευρωπαϊκού κεφαλαίου προκειμένου να καλυφθούν τα πελώρια δημοσιονομικά και εμπορικά ελλείμματα που αντιπροσωπεύουν τη τεράστια λεηλασία εθνικού πλούτου προς όφελος των ευρωπαίων τραπεζιτών. 

M. Medenica
&
A. Zivkovic

Με τη κρίση, οι ξένοι τραπεζίτες που ελέγχουν το χρηματιστικό σύστημα της περιοχής, σταμάτησαν να δανείζουν και έτσι κατάρρευσε η πυραμίδα του χρέους. Από τότε μέχρι σήμερα η Ελλάδα, η Σλοβενία, η Σερβία, η Ρουμανία και η Βοσνία βρίσκονται σε καθεστώς πτωχευτικής διαχείρισης από την Τρόϊκα (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) που επέβαλε, με τη συνεργασία του ντόπιου πολιτικού κατεστημένου, προγράμματα λιτότητας τόσο άγρια που προκάλεσαν μια ανθρωπιστική καταστροφή. Μαίνεται ένας νέος ευρωπαϊκός πόλεμος. Στόχος του είναι να κάνει τα Βαλκάνια και την υπόλοιπη περιφερειακή Ευρώπη να πληρώσουν για τα χρέη των τραπεζών της Βόρειας Ευρώπης.

Η νίκη του Ρωμανού αφορά κι αυτούς που δεν πήραν είδηση

Υποχώρηση της κυβέρνησης την τελευταία στιγμή. Σταμάτησε την απεργία πείνας ο Νίκος Ρωμανός. Δημοκρατική συμμαχία έκτακτου χαρακτήρα στη Βουλή από ΣΥΡΙΖΑ - ΚΚΕ - ΔΗΜΑΡ - ΑΝΕΛ - ΠΑΣΟΚ για να σωθεί η ανθρώπινη ζωή. Η Χρυσή Αυγή άνοιξε το βόθρο αποκαλύπτοντας υπόγειες συνεννοήσεις με τη ΝΔ μέχρι χθες. Για νίκη μιλά η πλειοψηφία των υποστηρικτών του δίκαιου αιτήματος.

Ο Νίκος Ρωμανός επέλεξε την πιο άτεγκτη μορφή πάλης εντός της οποίας ήταν κατά κάποιον τρόπο εγκλωβισμένος όταν στην κοινωνία δεν φαινόταν να διαμορφώνεται ευνοϊκός συσχετισμός προς το αίτημά του και προς τον πολιτικό του χώρο. Η νίκη του έχει τεράστια σημασία γιατί είναι μία νίκη σε αντίξοες συνθήκες.

Φάνηκε ότι παρά τον κατακερματισμό της κοινωνικής συνείδησης και την προέλαση των αντιδραστικών ιδεών, ο πυρήνας των δημοκρατικών αξιών δεν έχει πληγεί, ή αλλιώς δεν έχει εμπεδωθεί ο συσχετισμός του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Ο «δημοκρατικός λαός» εξακολουθεί να έχει το προβάδισμα ως υποκείμενο παρέμβασης στις εξελίξεις ειδικά σε κρίσιμες ώρες. Το είχαμε δει στο αντιφασιστικό ξέσπασμα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Αυτός ο κόσμος ξαναβγήκε στο δρόμο, ξαναπήρε το λόγο. Δεν είναι η «μαχητική αναρχία», όπως γράφει ο Ρωμανός, που τα έκανε όλα. Είναι αυτός ο ανώνυμος, δηλαδή πολυάριθμος, δημοκρατικός λαός. Δεν χρειάζεται να ταυτίζεται ιδεολογικά με έναν νεαρό αναρχικό για να μπορεί να διαβάσει το δίκαιο αίτημά του και να κινητοποιηθεί για αυτό. 

Ο δημιουργός του φόρου Στουρνάρας ζητά να μην πληρώσει ΕΝΦΙΑ η ΤτΕ!

Την απαλλαγή των κτηρίων που έχει στην κυριότητά της η Τράπεζα της Ελλάδος από τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων, ζητά με επιστολή του προς το υπουργείο Οικονομικών ο Γιάννης Στουρνάρας. 

Ο άνθρωπος που δημιούργησε τον ΕΝΦΙΑ ζητά από τη νέα του θέση να απαλλαγεί από αυτόν, αγνοώντας τις δυσκολίες που έχει προκαλέσει σε εκατομμύρια φορολογούμενους ο ίδιος φόρος, θέλοντας να προστατεύσει τους ιδιώτες μετόχους της κεντρικής τράπεζας, οι οποίοι μοιράζονται μερίσματα εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο.Ο Γιάννης Στουρνάρας επικαλούμενος το δημόσιο συμφέρον μιας ανώνυμης εταιρείας, όπως είναι η Τράπεζα της Ελλάδος, έστειλε επιστολή προς την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, ζητώντας την απαλλαγή των 29 κτηρίων που ανήκουν στην ΤτΕ σε όλη την ελληνική επικράτεια.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Καιρός είναι ν' αρχίσουν ν' ανησυχούν και οι άλλοι. Ο φόβος τους η ελπίδα μας!!

http://vathiprasino.blogspot.gr/

Ο Νόαμ Τσόμσκυ για την «αμερικανική βαριοπούλα» του πολέμου

«Στη Συρία και το Ιράκ, η ‘αμερικανική βαριοπούλα’ του πολέμου έχει το συνηθισμένο αποτέλεσμα». Αυτό υποστήριξε ο καθηγητής και συγγραφέας, Νόαμ Τσόμσκυ κατά την πρόσφατη τηλεοπτική του εμφάνιση στην εκπομπή «The Laura Flanders Show». Μετάφραση – νοηματική απόδοση: Χρήστος Θ. Παναγόπουλος

«Οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί αντλούν, κατά το συνήθη και προφανή τρόπο, την οργή των πολιτών που δέχονται επίθεση. Δεν τους αρέσει το Ισλαμικό Κράτος. Το μισούν, αλλά δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να γίνεται στόχος επιθέσεων από τις αμερικανικές βόμβες», υπογράμμισε ο Τσόμσκι.

Ακολουθεί το κείμενο από τη συνέντευξη του Νόαμ Τσόμσκυ στην Λώρα Φλάντερς

Λώρα Φλάντερς: Ο πρόεδρος Ομπάμα διάλεξε τη δέκατη επέτειο από τη μάχη τη Φαλλούτζα (2004) προκειμένου να ανακοινώσει το διπλασιασμό της παρουσίας των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ. Κάποιοι από αυτούς τους στρατιώτες επιστρέφουν στην επαρχία Άνμπαρ, όπου βρίσκεται η Φαλλούτζα. Ο κόσμος μιλά για την κρίση που δημιουργεί το Ισλαμικό Κράτος (ISIS), αλλά και την έλλειψη σωστών επιλογών από την πλευρά της Δύσης; Συμμερίζεστε την άποψη αυτή;