«Να σταματήσουμε τους πνιγμούς στο Αιγαίο, να γκρεμίσουμε το φράχτη του Έβρου»

Η ανακοίνωση του Συντονιστικού ενάντια στο φράχτη του Έβρου:

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΝΙΓΜΟΥΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ, ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ

Καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι κυνηγημένοι από τους βομβαρδισμούς της Δύσης, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, τη φονταμενταλιστική φρίκη και ξεριζωμένοι από την ακραία φτώχεια και την «ανάπτυξη» των πολυεθνικών, παλεύουν να περάσουν τα σύνορα και να εισέλθουν στην Ευρώπη. Οδηγούνται σε έναν αγώνα επιβίωσης και αναζήτησης μίας ζωής με ειρήνη και αξιοπρέπεια. Χιλιάδες απ’ αυτούς, πνίγονται στα παράλια της Μεσογείου, αλλά και όσοι καταφέρνουν να φτάσουν στα ευρωπαϊκά κράτη ζωντανοί, έρχονται αντιμέτωποι με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις φασιστικές/ρατσιστικές επιθέσεις, την αστυνομική βία και την κερδοσκοπία ή αντιμετωπίζονται σαν φτηνό εργατικό δυναμικό, έτοιμο για εκμετάλλευση.

Παρ’ όλη την υποκριτική επίκληση ενός δήθεν ανθρωπισμού, οι ηγέτες της Ευρώπης επικεντρώνονται στην ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων, στην αύξηση του στρατού και της Frontex, στα κέντρα κράτησης, στις απελάσεις και στις επαναπροωθήσεις, αποκαλύπτοντας έτσι το πραγματικό πρόσωπο της Ευρώπης-Φρούριο.

Το μεγάλο ΟΧΙ του λαού

Γιώργος Πετρόπουλος

Η έναρξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου βρήκε την Ελλάδα κάτω από το καθεστώς την στυγνής μεταξικής δικτατορίας. 

Τα πολιτικά κόμματα ήταν εκτός νόμου, τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες ανύπαρκτα. 

Η φύση του ίδιου του καθεστώτος παρέπεμπε σε ένα φασιστικό κακέκτυπο, καθώς η δικτατορία του Μεταξά δεν προήλθε από τα κάτω -ως απόρροια της δράσης ενός μαζικού φασιστικού κινήματος- αλλά επιβλήθηκε από τα πάνω. 

Ετσι το καθεστώς επιχείρησε εκ των υστέρων να αποκτήσει τη μαζικότητα και την οργάνωση που ουδέποτε είχε εκ των προτέρων. 

Κρατικοποίησε τα συνδικάτα, δημιούργησε ενιαία οργάνωση νεολαίας με υποχρεωτική συμμετοχή και με στρατιωτικό τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας, εφάρμοσε παντού τη λογοκρισία, ώθησε στο έπακρο τη δράση των δυνάμεων καταστολής, διάνθισε την παρουσία του με εκδηλώσεις-οπερέτες και φυσικά έδωσε άπλετο χώρο στη φασιστική προπαγάνδα. 

Οι «περιστρεφόμενες πόρτες» των επιτρόπων

του Γιώργου Τσιάρα (*)

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά... είκοσι δύο (!) δουλειές σε ινστιτούτα, ιδρύματα και πανεπιστήμια εξασφάλισε μετά την αποχώρησή του από τις Βρυξέλλες ο επί δεκαετία πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο

Ο Πορτογάλος πρώην πολιτικός που συνέβαλε όσο λίγοι με την αδράνεια, αλλά και τις μετέπειτα «ύποπτες» ενέργειές του στη γιγάντωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, μετά το «κραχ» του 2008.

Παλιά τον καλούσαν στη λέσχη Μπίλντεμπεργκ για να μιλήσει ως «ειδικός»: τώρα ανέλαβε πόστο στη διοργάνωση των συνεδρίων της!

Από κοντά ακολουθούν και πολλοί άλλοι διορισμένοι «χρυσοκάνθαροι» πρώην πολιτικοί και κατόπιν επίτροποι-ευρωκράτες, που, σύμφωνα με νέα έκθεση-κόλαφο της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, βρήκαν εν μιά νυκτί δουλειά σε μεγάλες εταιρείες, πανεπιστήμια, εταιρείες λόμπι και think tanks, αμέσως μετά την αποχώρησή τους από την πρωτεύουσα του Βελγίου.

Μια εκτέλεση στα αζήτητα!

τουΝίκου Θεοδοσίου

«Ανήμερα στις 28 Οκτωβρίου του 1947 ετοιμαζότανε το εκτελεστικό απόσπασμα να σκοτώσει τέσσερα παιδιά από το Περιστέρι – που οι γονείς τους ή οι συγγενείς τους ήταν οι δημιουργοί του μεγάλου έπους μαζί με τους άλλους ηρωικούς πολεμιστές», γράφει ο Μιχάλης Σταφυλάς στο χειρόγραφο σημείωμα που συνοδεύει κάτι κιτρινισμένα αποκόμματα μιας εφημερίδας.

Τα αποκόμματα, όπως αναφέρει, προέρχονται από ένα έκτακτο παράρτημα της εφημερίδας Ακρόπολης που κυκλοφόρησε σε λίγα αντίτυπα το μεσημέρι της 29ης Οκτωβρίου 1947 και δεν έχει αρχειοθετηθεί ούτε στη Βιβλιοθήκη της Βουλής ούτε στην Εθνική βιβλιοθήκη. Μπορεί αυτά τα αποκόμματα να είναι τα μόνα σωζόμενα.

Τι έκανε την καθεστωτική εφημερίδα να κυκλοφορήσει έκτακτο παράρτημα για την εκτέλεση τεσσάρων παιδιών, μια εποχή που οι εκτελέσεις αριστερών ήταν στην ημερήσια διάταξη; Τι το διαφορετικό είχε αυτή η εκτέλεση για να δοθεί τέτοια δημοσιότητα;

Στον, ανέκδοτο, δεύτερο τόμο της ιστορίας μου για το Περιστέρι, που καλύπτει την περίοδο 1936-1956, γράφω γι αυτό το περιστατικό.

Η «συμμορία της Χασιάς»

Ιστορικό Γράμμα Νίκου Ζαχαριάδη - μαχητικό πανεθνικό-πατριωτικό εγερτήριο σάλπισμα κατά των φασιστών επιδρομέων

Το υπερήφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στους Ιταλούς Φασίστες επιδρομείς

ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλαίβει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.


Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δόσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.


Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.


Αθήνα 31 του Οχτώβρη 1940


ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ


Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ

Σπάνιο οπτικό υλικό από την Γερμανική Κατοχή

Το βλέμμα της εξοικείωσης με τον θάνατο...

Δεν έχει διαφορά αν είσαι έτοιμος 

να σκοτώσεις ή να σκοτωθείς...

Απλά κοιτάς τον θάνατο με παγερό βλέμμα, 

χωρίς συναίσθημα, με κόρη διεσταλμένη...

Έτοιμος/η για ΟΛΑ! Η σφαίρα που θα έτρωγε 

εντός ολίγων ωρών η Ελληνίδα γερόντισσα 

δεν ήταν τίποτε μπροστά σε αυτό που έζησε 

εκείνη την στιγμή ο Γερμανός στρατιώτης!

«Και κοίταξαν τον θάνατο κατάματα... 

Κι ο Χάρος εφοβήθηκε από τέτοιο θάρρος!»

Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr

Ο δεκάλογος του καλού ολιγάρχη

Σωτήρης Αμάραντος

Σε κάθε εγκατεστημένη μορφή εξουσίας, πέραν των νομικών και κατασταλτικών προϋποθέσεων συντήρησης και ενίσχυσης της οικείας τάξης πραγμάτων, αναπτύσσονται και μορφές ιδεολογικής εκλογίκευσης και δικαίωσης της ανισότητας που το σύστημα παράγει. Εάν παρατηρούσαμε με προσοχή τις αντιδράσεις των εκπροσώπων της κομματικής ελίτ, (η οποία συνιστά μια παρασιτική κοινωνική ομάδα που λυμαίνεται τα δημόσια αγαθά, στηριζόμενη στις δυνατότητες που της παρέχει ο αποκλειστικός έλεγχος του κράτους), ενώπιον της επιχειρηματολογίας αποδόμησης των θεμελίων νομιμοποίησης της κυρίαρχης τάξης πραγμάτων και κυρίως της κριτικής που την ταξινομεί στην ολιγαρχική οργάνωση του πολιτεύματος, θα διαπιστώναμε, ότι ανεξάρτητα απ΄ το ιδεολογικό σημείο εκκίνησης, οι εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων, υπερβαίνουν τις επιμέρους ιδεολογικές τους διαφορές, όπου στο εσωτερικό της κομματοκρατίας φαντάζουν αγεφύρωτες, όπως λόγου χάρη, η ένταση μεταξύ δεξιάς-αριστεράς και συσπειρώνονται γύρω από μια ενιαία εννοιολογική πλατφόρμα, με στόχο τη μη διασάλευση της νομοκατεστημένης πραγματικότητας, απ΄ την οποία αντλούν την αυτοτέλεια και τη δύναμή τους, δηλαδή την ολιγαρχική συνθήκη του πολιτεύματος.

Με άλλα λόγια, μόνο ο αληθινά αντισυστημικός λόγος μπορεί να συνενώσει εις βάρος του (Η ισχύς εν τη ενώσει), όλους τους ιδεολογικά αντίθετους μνηστήρες της εξουσίας, οι οποίοι οφείλουν την πολιτική τους υπόσταση στην ύπαρξη της θεμελιώδους και αυστηρής διάκρισης που επιβάλλει η ολιγαρχική φύση του πολιτεύματος, μεταξύ κυβερνόντων και κυβερνωμένων. Ώστε παρατηρούμε τους κομματικούς εκπροσώπους της «δεξιάς», της «αριστεράς» και του «κέντρου», να εγκαταλείπουν τις αμοιβαία εχθρικές τους δια-θέσεις και να ενώνονται για να κατασπαράξουν όποιον δηλώνει εναντίος των κοινών εξουσιαστικών τους συμφερόντων. Το φαινόμενο αυτό, πιστοποιεί τις βαθύτερες, κοινές ιδεολογικές τους καταβολές, αλλά και την αμοιβαιότητα των συμφερόντων τους. Στη συνέχεια, γίνεται μια προσπάθεια να αποκωδικοποιηθούν οι τακτικές ιδεολογικής εκλογίκευσης της ολιγαρχίας.

Χιλιάδες Ισραηλινοί διαδήλωσαν υπέρ της ειρήνης με τους Παλαιστινίους

Χιλιάδες Ισραηλινοί διαδήλωσαν σήμερα στο Τελ-Αβίβ υπέρ της επανάληψης των διαπραγματεύσεων με τους Παλαιστινίους, με την ευκαιρία της 20ης επετείου της δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργοί Γιτζάκ Ραμπίν, μεγάλης φυσιογνωμίας της προσπάθειας για την ειρήνη. 

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της οργάνωσης Ειρήνη Τώρα και άλλων οργανώσεων που υποστηρίζουν μια λύση «με δύο κράτη», σε μια περίοδο που οι προοπτικές για τη διευθέτηση μιας από τις παλαιότερες συγκρούσεις στον πλανήτη σπάνια έμοιαζαν πιο σκοτεινές. Ένα πρόσφατο κύμα βίας δημιουργεί μάλιστα φόβους για μια νέα ιντιφάντα.

Οι διαδηλωτές ξεκίνησαν από την πλατεία που φέρει το όνομα του Γιτζάκ Ραμπίν, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός το 1992 και έπεσε νεκρός στις 4 Νοεμβρίου 1995 από τις σφαίρες ενός φανατικού ορθόδοξου εβραίου, του Γιγκάλ Αμίρ.

Αυτόν τον άνθρωπο έπρεπε να τον γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες... δεν τον ξέρει όμως σχεδόν κανείς!

Ας κοιτάξουμε αυτή την φωτογραφία. Ας δούμε αυτό το πρόσωπο. Είναι ένας άνθρωπος που αντίστοιχό του δεν υπάρχει στην παγκόσμια ιστορία. Το όνομά του Έιζα Τζένιγκζ.

Γεννήθηκε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης και τον Αύγουστο του 1922, λίγες μέρες πριν την καταστροφή της Σμύρνης, βρέθηκε στην πόλη, να εργάζεται ως γραμματέας της YMCA.

Όταν η μοιραία πόλη πυρπολήθηκε και μισό εκατομμύριο περίπου πρόσφυγες Ελληνικής και Αρμενικής καταγωγής ήταν αποκλεισμένοι στην παραλία, χωρίς ελπίδα σωτηρίας, αυτός ήταν ο μόνος δυτικός που είχε παραμείνει εκεί. Αρνήθηκε να φύγει, έτσι ώστε να μπορέσει να σώσει ζωές. Ναι. Κι΄ αν έσωσε λέει. 350 χιλιάδες! Φαντάσου το! Έσωσε 350 χιλιάδες ανθρώπους! Πως;

Συναντήθηκε με τον Κεμάλ κ εκμαίευσε από αυτόν προθεσμία 7 κ μετά επιπλέον 4 ημερών, για να φύγουν οι πρόσφυγες... Ύστερα θα ξεκινούσαν οι Τούρκοι τις εκτοπίσεις στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας όσων προσφύγων δεν είχαν μπορέσει να φύγουν.

Πως όμως θα έφευγαν, με τι μέσα θα διασώζονταν;

Ο Έιζα, αυτός ο σύγχρονος άγιος, έπεισε καταρχήν τον πλοίαρχο ενός πλοίου να μεταφέρει όσους μπορούσε. Έναν άλλο, τον πλήρωσε με δικά του χρήματα. Και μετά βρέθηκε στη Μυτιλήνη όπου εξεβίασε (ναι, εξεβίασε) την Ελληνική κυβέρνηση αναγκάζοντάς την να δεχτεί να σώσει τους Έλληνες που παρέμεναν αποκλεισμένοι στην κατεστραμμένη Σμύρνη.

Σαν σήμερα, 25/10/1917: Η Οκτωβριανή Επανάσταση ξεσπά

Η Ρωσική Επανάσταση ήταν μια σειρά από μεγάλα ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στη Ρωσία κατά το χρονικό διάστημα από την 24η Οκτωβρίου 1917 μέχρι την 31η Οκτωβρίου 1920 και δεν σφράγισαν μόνο την ιστορική πορεία της χώρας αυτής, αλλά επηρέασαν καθοριστικά ολόκληρη τη νεότερη παγκόσμια ιστορία. Έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά γεγονότα της ανθρωπότητας. Είναι γνωστή και ως Οκτωβριανή Επανάσταση, από το γεγονός που υπήρξε το σημείο αναφοράς της, την κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων, έδρας της προσωρινής ρωσικής κυβέρνησης, τη νύχτα της 24ης Οκτωβρίου 1917 (με το παλαιό ημερολόγιο), στην Αγία Πετρούπολη.

Όπως η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789, έτσι και η Ρωσική του 1917 αποτελούν κεφαλαιώδους σημασίας ορόσημα στη μακραίωνη και πολύμοχθη πορεία των λαών της Γης για την πραγματοποίηση του ιδεώδους της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Η Ρωσική Επανάσταση γεννήθηκε σε μια κρίσιμη για την ανθρωπότητα στιγμή, σ` ένα κλίμα πάντως ευνοϊκό για την εξέλιξή της.

«Παράξενοι φτωχοί στρατιώτες» Ποιά είναι άραγε η εθνική τους ταυτότητα;

Του Θεόδωρου Ζιάκα

Το βιβλίο μιλά για κάποιους παράξενους πολεμιστές. Που στον 15οαιώνα εμφανίζονται στα βενετικά αρχεία με το όνομα «Στρατιώτες». Αργότερα εμφανίζονται με το όνομα «Αρβανίτες». «Αρβανίτες» ήταν για παράδειγμα πολλοί πρωταγωνιστές της Επανάστασης του 1821. Από τα στοιχεία που μας δίνει το βιβλίο συμπεραίνουμε ότι πρόκειται για στρατιωτική παράδοση, με εκπληκτικές επιδόσεις στον «ανορθόδοξο πόλεμο». Ποια ήταν άραγε η ταυτότητα αυτής της παράδοσης; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι και ο κεντρικός σκοπός του βιβλίου.

Θέμα παράξενο και συνάμα τρομερά ενδιαφέρον. Ιδίως ως προς τα γενικότερα συμπεράσματα στα οποία οδηγεί τον αναγνώστη.

Ξέρουμε ότι πολλοί συμπολίτες μας έχουν «αρβανίτικη καταγωγή». Μεταξύ αυτών και ο συγγραφέας του βιβλίου, καθώς επίσης και ο συν-εισηγητής μου Γιώργος Καραμπελιάς. Θα θέσω εξ αρχής το πολύ προκλητικό ερώτημα: γιατί άραγε δεν είναι «Αλβανοί» οι «Αρβανίτες»; Ξέρω βέβαια ότι θα διαμαρτυρηθούν έντονα, καθώς είναι ακράδαντα πεπεισμένοι ότιείναι Έλληνες. Για ποιον όμως λόγο είναι Έλληνες; Με ποιο κριτήριο;

Πλιάτσικο μετά τιμών - Φοβού τους Γάλλους και δώρα φέροντας

Επίσημα δείπνα με την Ελλάδα για κυρίως πιάτο

της Μαρίας Τσολακίδη

Από τις πιο ειρωνικές στιγμές στην ιστορία της έζησε η Ελλάδα κατά την επίσημη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Ολάντ. Την ώρα της ανάκρουσης του Ύμνου εις την Ελευθερία με τις καρικατούρες της ελληνικής κυβέρνησης ως παραστάτες στον Γάλλο πρόεδρο, οι γαλλικές εφημερίδες έβγαιναν στην κυκλοφορία με τίτλους: "Η Ελλάδα βρίσκεται προς πώληση".

Ήρθαν, είδαν κι άρπαξαν

Δυστυχώς για άλλη μια φορά το ιλουστρασιόν των επισημοτήτων και των μεγάλων λόγων περί "ελευθερίας", "ευρωπαϊκής αλληλεγγύης" και "Ελλάς-Γαλλίας: Συμμαχία" προσπαθεί να κρύψει την πραγματική αιτία της επίσκεψης των Γάλλων επιχειρηματιών που κρύβονται πίσω από την φούστα της γαλλικής δημοκρατίας. Η Figaro μέσω του κυρίου άρθρου της κρίνει ότι "η Γαλλία άργησε να κάνει ψώνια στην Ελλάδα αφού ένας ικανός αριθμός άλλων κρατών πρόλαβαν και πήραν τα φιλέτα της ελληνικής γης". 

Η αναξιοπρέπεια της ελληνικής κυβέρνησης δεν έχει σταματημό εφόσον την ώρα που έχει αρχίσει την φοροεπιδρομή εναντίον του ελληνικού λαού, καλεί 70 επιχειρηματίες να διαλέξουν τι θα πάρουν σε τιμή προσφοράς με τον γνωστό μανδύα των "επενδύσεων για την ανάπτυξη".

Συγκλονίζουν τα στοιχεία: Πάνω από 20.000 γυναίκες και 1000 ανήλικα κορίτσια στην ελληνική βιομηχανία του αγοραίου έρωτα!

του Γεράσιμου Μαντά

Το αθέατο έγκλημα της διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων ολοένα αυξάνεται οδηγώντας στα σκλαβοπάζαρα των σύγχρονων αγορών εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά, θύματα της βίας και της ομηρίας των σύγχρονων δουλεμπόρων. Φαινόμενο σε έξαρση, λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής και πολιτικής κρίσης στα περισσότερα σημεία του πλανήτη, με την ακμάζουσα δραστηριότητα της «βιομηχανία σαρκός» να αποφέρει ετήσια κέρδη 25,7 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία στη συνέχεια «ξεπλένονται» σε εταιρίες «βιτρίνας».

Το Trafficking αναγνωρίζεται, διεθνώς, ως μια από τις σοβαρότερες μορφές οργανωμένου εγκλήματος και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πλήττει με βάναυσο τρόπο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, εκμαυλίζει συνειδήσεις υποθάλπει τη διαφθορά και απεμπολεί το αξιακό σύστημα γιατί συχνά το ίδιο το θύμα «αποδέχεται» την κατάσταση του, λόγω της έλλειψης ουσιαστικών επιλογών και διεξόδων από την ανέχεια.

Οργανωμένο έγκλημα

ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΥΕΜΕΝΗ – Η ΙΚΕΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΥ ΑΓΟΡΙΟΥ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ

Στις 13 Οκτωβρίου μία ρουκέτα έπληξε κατοικημένη περιοχή στην πόλη Τάιζ της Υεμένης. Μεταξύ των υπολοίπων θυμάτων της ήταν και ο 6χρονος Fareed Shawki που έπαιζε με άλλα παιδιά έξω από το σπίτι στο οποίο έπεσε η ρουκέτα την οποία είχαν εκτοξεύσει οι αντάρτες Χούτι.

Τραυματίστηκε πιο σοβαρά από τα υπόλοιπα παιδιά, υπέστη τραύματα στο κεφάλι και το σώμα και είχε εσωτερική αιμορραγία.

Στο βίντεο που ακολουθεί- και θα κάνει την καρδιά και του πιο σκληροτράχηλου ανθρώπου να ραγίσει- ο μικρούλης φαίνεται ξαπλωμένος στο νοσοκομείο να παρακαλεί τους γιατρούς: «Μην με θάψετε… » καθώς τα δάκρυα κυλούν στο πρόσωπό του.

Οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούν. Και ο Fareed πάλεψε κι εκείνος όσο μπορούσε. Αλλά δύο μέρες αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του.

«Νέο Μνημόνιο και εξελίξεις στο ασφαλιστικό. Υπάρχει εναλλακτική πολιτική;». Εκδήλωση ΜΑΧΩΜΕ

Ο «Μαρξιστικός Χώρος Μελέτης και Έρευνας» (ΜΑΧΩΜΕ), σας προσκαλεί στην εκδήλωση-συζήτηση με θέμα:

«Νέο Μνημόνιο και εξελίξεις στο ασφαλιστικό.

Υπάρχει εναλλακτική πολιτική;»

Η εκδήλωση θα γίνει την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015 στις 7.00’μ.μ., στα γραφεία του ΜΑΧΩΜΕ (οδός Αγ. Κωνσταντίνου & Γερανίου 47, 1ος όροφος, Ομόνοια)

Πρόγραμμα εκδήλωσης

«Οι μνημονιακές αλλαγές στο ασφαλιστικό και η εναλλακτική απάντηση της Αριστεράς», Δημήτρης Στρατούλης, πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης και μέλος «Πολιτικού Συμβουλίου» της ΛΑΕ

«Ταξικές συμμαχίες για αποτροπή ασφαλιστικού «μεσαίωνα» και ανατροπή του νέου Μνημονίου», Γιώργος Χαρίσης, Γραμματέας του ΜΕΤΑ και μέλος της Ε.Ε. της ΠΟΕ-ΟΤΑ

Συντονιστής εκδήλωσης, Φωτόπουλος Τάσος, μέλος του Προεδρείου του ΜΑΧΩΜΕ

http://anemosantistasis.blogspot.gr 

Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης: Ο μεγάλος πρόσφυγας ήταν ο Χριστός

 Χ.Α εκπαιδεύει δολοφόνους (video)

Κάλεσμα προς τους πολίτες να βοηθήσουν τους πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα μας απηύθυνε ο μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης, Παύλος, μιλώντας το πρωί της Κυριακής στο Mega.

Λέγοντας πως ο μεγάλος πρόσφυγας ήταν ο Χριστός, ο μητροπολίτης Παύλος επισήμανε: «Αυτό δείχνει τον πολιτισμό ενός κόσμου που τελικά είναι απολίτιστος. Αυτό το θέαμα των ανθρώπων, που έρχονται με σαπιοκάραβα, που πολλοί χάνουν τη ζωή τους προπαντός αυτά τα αθώα παιδάκια που δεν έφταιξαν σε τίποτα είναι ένα δείγμα του πόσο πολιτισμένος είναι ο πολιτισμένος κόσμος μας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν παύουν να βρίσκονται σε μια κρίσιμη ώρα της ζωής τους και το τόλμημά τους να φύγουν με αυτά τα μέσα για να έρθουν στην Ελλάδα και να σωθούν είναι ήδη πάρα πολύ μεγάλο και ιδιαίτερα όταν παίρνουν μαζί τους μικρά παιδιά».

Αναφερόμενος στη Χρυσή Αυγή, την χαρακτήρισε «παγανιστική» και πρόσθεσε πως «δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Εκκλησία και την Ορθόδοξη θεολογία και είναι αυτό που τόνισε από την αρχή. Χρησιμοποιεί την Εκκλησία ή επιχειρεί να τη χρησιμοποιήσει προκειμένου να κάνει τη δουλειά της. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος που είναι θρησκευόμενος να εκπαιδεύεται ως εγκληματίας. Ακούσατε και τον ακούσαμε όλοι μας τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής να παίρνει την πολιτική ευθύνη για μια δολοφονία και προσπαθώ να καταλάβω τη λέξη πολιτική ευθύνη. Ο πιο απλός τρόπος να την καταλάβω είναι ότι εκπαιδεύουν δολοφόνους».

Ανάρτηση από: http://www.enallaktikos.gr

Για να αλλάξουμε τον κόσμο… πρέπει πρώτα να τον κατανοήσουμε

Για να αλλάξουμε τον κόσμο …πρέπει πρώτα να τον κατανοήσουμε. Πρέπει να κατανοήσουμε το μηχανισμό που δημιουργεί τις συνειδήσεις, να συνειδητοποιήσουμε δηλαδή τις προκαθορισμένες σχέσεις και την ταξική συγκρότηση της κοινωνίας που ζούμε. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει εάν δεν αλλάξουν εκ θεμελίων οι παραγωγικές σχέσεις.

Ο Καρλ Μαρξ το έχει θέσει καθοριστικά.

«Ο τρόπος παραγωγής της υλικής ζωής καθορίζει την πολιτική, κοινωνική και πνευματική πορεία της ζωής γενικά. Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που καθορίζει το Είναι τους, αντίθετα, το κοινωνικό Είναι που καθορίζει τη συνείδησή τους»«Οι άνθρωποι δημιουργούν την ίδια τους την ιστορία, τη δημιουργούν όμως όχι όπως τους αρέσει, όχι μέσα σε συνθήκες που οι ίδιοι διαλέγουν, μα μέσα σε συνθήκες που υπάρχουν άμεσα, που είναι δοσμένες και που κληροδοτήθηκαν από το παρελθόν. Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σαν βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών».

«Στην κοινωνική παραγωγή της ύπαρξής τους οι άνθρωποι έρχονται αναπόφευκτα σε καθορισμένες σχέσεις, οι οποίες είναι ανεξάρτητες από τη θέλησή τους, δηλαδή σε σχέσεις παραγωγής, που αντιστοιχούν σε μια ορισμένη βαθμίδα στην ανάπτυξη των υλικών δυνάμεων της παραγωγής. Το σύνολο αυτών των παραγωγικών σχέσεων αποτελεί την οικονομική δομή της κοινωνίας, την υλική βάση, πάνω στην οποία υψώνεται ένα νομικό και πολιτικό εποικοδόμημα και στην οποία αντιστοιχούν καθορισμένες μορφές κοινωνικής συνείδησης.

Νέα (και καλά) ήθη φέρνει ο Δήμος της Πάτρας. Έργα από δημοτικές υπηρεσίες χωρίς εργολάβους!

Ο Κομμουνιστής Δήμαρχος της, Κώστας Πελετίδης, κάνει την διαφορά, και πράττει πραγματικά Αριστερά!

Αλλάζει όψη το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας. Ηδη τόνοι χωμάτων έχουν στρωθεί σε μία μεγάλη έκταση στην οποία πριν ήταν σκουπιδότοπος. Ετσι ο χώρος αναψυχής στα ευκάλυπτα, κοντά στην έξοδο του νέου λιμανιού επεκτείνεται. 

Όπως δήλωσε ο Δήμαρχος Κώστας Πελετίδης, ο χώρος θα παραδοθεί στους Πατρινούς και θα περιλαμβάνει, γκαζόν, χώρο περιπάτου, χώρο για ποδήλατα mountain, αλλά και για άλλες δραστηριότητες. 

Το σημαντικότερο είναι ότι η ανάπλαση του χώρου δεν στοιχίζει το παραμικρό στους πολίτες. Όλα γίνονται από τα συνεργεία του Δήμου. Όπως τόνισε ο κ. Πελετίδης υπό άλλες συνθήκες η ανάπλαση θα στοίχιζε εκατομμύρια ευρώ. Θα απαιτείτο προμελέτη, μελέτη, δημοπράτηση και κατασκευή από εργολάβο. Τώρα στοιχίζει ελάχιστα.

Επιτέλους στο σκαμνί η φοροφυγάς. Πέντε χιλιάδες πρόστιμο για δυο......... κιλά καλαμπόκια!!!

Σε μία γριούλα, με μηδενικά εισοδήματα, θέλησαν να εξαντλήσουν την αυστηρότητά τους υπάλληλοι της δημοτικής αστυνομίας!

Σε μία γριούλα που καλείται να πληρώσει πρόστιμο πέντε χιλιάδων για δύο κιλά καλαμπόκια!!!

Η ηλικιωμένη γυναίκα, δεν είχε άδεια μικροπωλητή. Εντοπίστηκε όμως στη Βουνοπλαγιά, τις ημέρες της εμποροπανήγυρης, να ψήνει καλαμπόκια και να τα πουλάει.

Δύο κιλά ήταν όλα κι όλα...

Για λίγα ευρώ, αφού είναι εντελώς άπορη. Τη γνωρίζουν και το γνωρίζουν όλοι στην Ελεούσα.

Και τώρα καλείται να πληρώσει ένα αστρονομικό ποσό...

Χρυσάφι το καλαμπόκι!

epirusPost.gr

Η Δίκη του Πολυτεχνείου

Στις 16 Οκτωβρίου 1975 άρχισε η δίκη των κατηγορουμένων για την αιματηρή καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Ολοκληρώθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1975 με βαριές καταδίκες για τους πρωταιτίους.

Η δίωξη των υπευθύνων για τη σφαγή του Πολυτεχνείου ξεκίνησε με πρωτοβουλία πολιτών στις 5 Σεπτεμβρίου 1974, ενάμισι μήνα μετά την πτώση της δικτατορίας. Ακολούθησε προανάκριση από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Δημήτριο Τσεβά, ο οποίος παρέδωσε το πόρισμά του στις 14 Οκτωβρίου 1974 στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών. Στις 28 Ιουλίου 1975 το Συμβούλιο Εφετών με το βούλευμα υπ’ αριθμόν 677 παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών.

Η δίκη άρχισε στις 9 το πρωί της 16ης Οκτωβρίου 1975, σε αίθουσα των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού για λόγους ασφαλείας. Πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο εφέτης Ιωάννης Κουσουλός και εισαγγελέας της έδρας ο Νικόλαος Γανώσης. Κατηγορούμενοι για 24 φόνους και σωρεία άλλων εγκλημάτων, σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, 33 στρατιωτικοί, αστυνομικοί και πολιτικοί. Ένας από τους κατηγορουμένους, ο πρώην έφεδρος αξιωματικός Ηλίας Τσιαπούρας φυγοδικούσε. Στις τελευταίες σειρές των εδωλίων κάθονταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και ο Δημήτριος Ιωαννίδης για ηθική αυτουργία στις δολοφονίες. 82 δικηγόροι παρέστησαν στη δίκη, είτε ως συνήγοροι υπεράσπισης (Γ. Αλφαντάκης, Α. Ανδρεουλάκος, Ι. Καζάκος κ.ά.), είτε ως συνήγοροι πολιτικής αγωγής (Α. Λυκουρέζος, Ν. Κωνσταντόπουλος, Φ. Κουβέλης, Σπ. Φυτράκης, Ευ. Γιαννόπουλος κ.ά.).

ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ: ΟΠΛΟ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ*

Το πόρισμα της Επιτροπής των λεγόμενων «Σοφών» για το ασφαλιστικό αποτελεί ένα ακραίο αντικοινωνικό, κυριολεκτικά θατσερικό μανιφέστο εκθεμελίωσης της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, καταστροφής των συντάξεων και εξανδραποδισμού των συνταξιούχων.

Η κυβέρνηση έχει επιφυλάξει για την Επιτροπή των λεγόμενων «Σοφών» το ρόλο του «λαγού» για την προωθούμενη από αυτήν και συμφωνημένη με την Τρόικα στο 3ο μνημόνιο κατεδάφιση των συντάξεων. Συγκεκριμένα:

- Η σύνδεση των κατωτάτων συντάξεων με εισοδηματικά κριτήρια, σε συνδυασμό με τις μειώσεις που θεσμοθετήθηκαν μετά τις εκλογές, θα τις μετατρέψει σε αόρατες.

- Ο νέος τρόπος υπολογισμού των κύριων συντάξεων, ώστε το ποσοστό αναπλήρωσης του συντάξιμου μισθού για ήδη συνταξιούχους και νέους συνταξιούχους να ισοπεδωθεί προς τα κάτω για όλους και να μειωθεί από 70% σε 55%, θα τις μετατρέψει σε απλά φιλοδωρήματα και τους συνταξιούχους σε επαίτες.

- Η θέσπιση ατομικών ασφαλιστικών μερίδων, δηλαδή «ατομικού κουμπαρά» για κάθε ασφαλισμένο και η αντικατάσταση του συστήματος των «καθορισμένων παροχών» από το σύστημα «καθορισμένων εισφορών» καταργούν πλήρως τον αναδιανεμητικό και αλληλέγγυο μεταξύ των γενεών χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης και τον μετατρέπουν σε ατομικό – κεφαλαιοποιητικό, επιβάλλοντας έναν ακραίο κοινωνικό Δαρβινισμό.

Εδώ τελειώνει η Κοινωνική Ασφάλιση…

Το πόρισμα των «Σοφών» για το Ασφαλιστικό

Τη διάλυση του όποιου ψήγματος δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα είχε απομείνει στην Κοινωνική Ασφάλιση επιφέρει το πόρισμα της «Επιτροπής Σοφών» που παραδόθηκε στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, το μεσημέρι της Πέμπτης 15 Οκτώβρη.

Η «νέα αρχιτεκτονική», εφιάλτης για τους εργαζόμενους

Η «νέα αρχιτεκτονική» του συνταξιοδοτικού συστήματος παραδέχεται κυνικά στο πόρισμα της Επιτροπής ότι «καμία λύση δεν είναι ανώδυνη» και προτείνει ένα «διανεμητικό σύστημα εικονικών λογαριασμών καθορισμένων εισφορών υποστηριζόμενο από μια εθνική (κοινωνική) σύνταξη και ένα κεφάλαιο για την εγγύηση της βιωσιμότητας του συστήματος». Με την καθιέρωσή της η εθνική σύνταξη θα αποκτήσει «αυτοτέλεια» και θα «αποχωριστεί» από το πλαίσιο των ασφαλιστικών (αναλογικών) παροχών του κάθε φορέα.

Επάνω σε αυτό το σύστημα θα προστίθεται η βασική σύνταξη που θα δίνεται σε όσους συμπληρώνουν τα 67 χρόνια. Ουσιαστικά, με την πρόταση αυτή ο ασφαλισμένος θα ξέρει μόνο πόσα θα πληρώνει και ποτέ πόση σύνταξη θα λάβει. Το σύστημα ουσιαστικά θα ανατρέχει στον ατομικό λογαριασμό του ασφαλισμένου καθ” όλη την περίοδο του εργάσιμου βίου του για να αναζητήσει αρχική περίοδο με χαμηλές αμοιβές -άρα και εισφορές- περίοδο εκτεταμένης ανεργίας -άρα καθόλου εισφορές- περιόδους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις -άρα μισές εισφορές- με αποτέλεσμα η τελική του σύνταξη να μετατρέπεται σε προνοιακό βοήθημα. Υπό αυτό το πρίσμα το πόρισμα προτείνει να επιτρέπεται η «ελαστική συνταξιοδότηση», να επιλέγει δηλαδή με το «πιστόλι στον κρόταφο» ο ίδιος ο εργαζόμενος τη στιγμή της συνταξιοδότησής του, δηλαδή να δουλεύει μέχρι τα βαθιά γεράματα προκειμένου να μπορέσει να συμπληρώσει κάπως τη σύνταξη-«επίδομα πτωχοκομείου».

Παλαιστίνιοι αποφασίζουν να συλλαμβάνονται χαμογελώντας

Μπορεί να τους σέρνουν πάνοπλοι αστυνομικοί και στρατιώτες, αλλά δε μασάνε

Αυτές τις μέρες συμβαίνει άλλη μια αναζωπύρωση των συγκρούσεων Ισραηλινών και Παλαιστίνιων στις διεκδικούμενες περιοχές της ανατολικής Ιερουσαλήμ και της Δυτικής Όχθης. Από την πρώτη του Οκτώβρη μέχρι τις 10, είχαν συλληφθεί 400 Παλαιστίνιοι. Η κατάσταση, όπως βλέπετε στο παρακάτω πολύ σκληρό βίντεο, είναι χάλια:

Οι νεαροί Παλαιστίνιοι που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις με τις Ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας, αποφάσισαν να ξεκινήσουν ένα trend που γίνεται viral τις τελευταίες μέρες. Χαμογελούν όταν τους φωτογραφίζουν ως συλληφθέντες, προκειμένου να δείξουν ότι δε μασάνε κι ότι το ηθικό τους δε σπάει. Όπως η 15χρονη Shaimaa Ahmed:

Αντίο πατρίδα

Του Simple Man

Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη μετόπη της αξιοπρέπειας.

Να τον ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Να χώνει το τσαπί τόσο βαθιά στην γη σκοτώνοντας το χώμα για να σπείρει με τα χέρια του ζωή. Να τον δω να σταματά και να ξαποσταίνει κοιτώντας τον ήλιο που κονταροχτυπιόταν από τα γεννοφάσκια του για το ποιος θα αντέξει πιο πολύ μέχρι να πέσει το σκοτάδι.

Να τα ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Τα παιδιά να παίζουν μπάλα στις αλάνες με τα λιτά παντελονάκια τους και ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι. Να ματώνουν τα γόνατά τους και να σηκώνονται χωρίς δάκρυα σαν γεννημένοι πολεμιστές έτοιμα για τις μάχες που θα έρχονταν.

Να τους ξαναδώ ήθελα. Τους πικραμένους αυτής της χώρας . Να κάθονται στις ξεχαρβαλωμένες καρέκλες ενός καφενείου κάπου στα σύνορα και να κοιτούν μέσα από τα βρώμικα τζάμια την Ελλάδα να τους αποχαιρετά όπως έκανε κάθε μέρα, κάθε εποχή, κάθε χρόνο κι αυτοί να είναι εκεί να την κοιτούν μόνο για να την βλέπουν να φεύγει.

Κουλούρι δίχως απόδειξη: αυτή η μάστιγα

Του Cogito ergo sum

Καταλάβατε τι είναι αυτό που φταίει για τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας ή πρέπει να το ξαναπούμε; Φταίει η φοροδιαφυγή! Αυτή είναι η γάγγραινα που ταλαιπωρεί το ταλαίπωρο κορμί τής χώρας μας, τελεία και παύλα. Και δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα αν δεν συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι πρέπει να ζητάμε πάντοτε απόδειξη για οποιαδήποτε αγορά κάνουμε και για οποιαδήποτε υπηρεσία λαμβάνουμε.

Το καταλάβατε, επί τέλους ή πρέπει να σας το επαναλαμβάνουν κάθε βράδυ τα κανάλια; Μην περιμένετε αύξηση στους μισθούς σας αν ο κυρ-Μήτσος ο φούρναρης δεν μάθει να κόβει απόδειξη ακόμη και για το τελευταίο κουλούρι Θεσσαλονίκης που πουλάει. Μην ελπίζετε ότι θα πάψουν να κατρακυλάνε οι συντάξεις σας αν η Βούλα η κομμώτρια δεν χτυπάει στην ταμειακή της μηχανή ακόμη και το τελευταίο χτένισμα που κάνει. Μην ονειρεύεστε ανάκαμψη στα οικονομικά σας αν επιμένετε να αναθέτετε τα ιδιαίτερα της κόρης σας στον κάθε τυχάρπαστο φοιτητάκο που δεν κόβει αποδείξεις. Και, βέβαια, παραδεχτείτε τις δικές σας ευθύνες για την κατάντια αυτού του τόπου, εφ’ όσον προσπαθείτε να πετύχετε φτηνότερο νοίκι για την γκαρσονιέρα τού φοιτητή κανακάρη σας, προτείνοντας στον ιδιοκτήτη να μη σας κόβει αποδείξεις για τα νοίκια.Το καταλάβατε τώρα το μέγεθος του προβλήματος της φοροδιαφυγής; Μπράβο! Και το πιστέψατε; Τρομάρα σας…

Ρε σεις, φοροδιαφυγή κάνουν τα λιγούρια. Οι λεφτάδες δεν ασχολούνται μαζί της, καθ’ όσον υπάρχει η νόμιμη φοροαποφυγή! Ψωνίσατε ποτέ από τον Βασιλόπουλο τον ΆλφαΒήτα δίχως απόδειξη; Όχι βέβαια. Άρα ο ΑλφαΒήτας πληρώνει τους φόρους του κανονικά, έτσι; Μάλιστα. Κανονικώτατα! Ο άνθρωπος είναι νομιμώτατος και πληρώνει μέχρι δεκάρας όσα προβλέπει ο νόμος να πληρώσει. Μόνο που ο νόμος προβλέπει για τον ΑλφαΒήτα λιγώτερα απ’ όσα προβλέπει για την κοπέλλα που κάθεται στο ταμείο και κόβει τις αποδείξεις.

Πως νιώθουμε παράφορα, πως ζούμε έτσι αδιάφορα

Γελωτοποιός

Η ζωή είναι ένα εκκρεμές που κινείται μπρος και πίσω από τον πόνο στη βαρεμάρα.

Α. Σοπενχάουερ 

Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.

Οδυσσέας Ελύτης 

Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια,

χωρίς αυτή τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια

«Το γράμμα», Σωκράτης Μάλαμας 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Ξενυχτούσα στο σπίτι ενός φίλου στη Νέα Σμύρνη. Μιλούσαμε για τη φωτογραφία και τη λογοτεχνία, ενώ έξω έβρεχε καταιγίδες ο ουρανός κι έπεφταν ουραγκάν απ” τ” άστρα. 

Στην τηλεόραση έπαιζε τον Νεκρό, του Τζάρμους. Οι παραμορφωμένες κιθάρες του Νιλ Γιανγκ ακούγονταν σαν αστραπές. 

Κάποτε χτύπησε το τηλέφωνο. Το κοιτάξαμε σαν να “ταν κάποιος παρείσακτος που “χε έρθει να διαταράξει την ανησυχία μας. Μετά το πέμπτο κουδούνισμα ο Βασίλης κατάφερε να σηκωθεί. 

«Για σένα είναι», μου είπε, κι εγώ απόρησα πώς με βρήκαν οι φίμπις, οι πράκτορες του FBI, σ” εκείνο το κρησφύγετο. 

Σαν το “πιασα και μίλησα άκουσα μόνο μια ερώτηση:

Ατμόσφαιρα τρίτης Ιντιφάντα στην Παλαιστίνη

Π. Παπακωνσταντίνου

ΓΕΝΙΚΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*

Το φάντασμα μιας τρίτης «Ιντιφάντα» των Παλαιστινίων πλανιέται πάνω από το Ισραήλ, με την ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου να αναζητά, σε απανωτές συσκέψεις, σχέδιο δράσης για να καταστείλει διά πυρός και σιδήρου την αυθόρμητη εξέγερση, που απλώνεται με ρυθμούς χιονοστιβάδας, το τελευταίο δεκαπενθήμερο.

Ρόλο πυροκροτητή έπαιξε η προσπάθεια του Ισραήλ να ανατρέψει το στάτους κβο στους ιερούς χώρους της Ιερουσαλήμ, επιτρέποντας τη μαζική προσέλευση και προσευχή Εβραίων προσκυνητών έξω από το τέμενος Αλ Άκσα, τον τρίτο (μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα) πιο ιερό χώρο για τους ανά τον κόσμο μουσουλμάνους. Η βεβήλωση του Άλ Άκσα από τον (μετέπειτα πρωθυπουργό του Ισραήλ) Αριέλ Σαρόν, τον Σεπτέμβριο του 2000, ήταν η αφορμή που πυροδότησε την ιδιαίτερα αιματηρή και παρατεταμένη Ιντιφάντα του 2000-2005.

Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, η βεβήλωση του ιερού χώρου ήταν μόνο η αφορμή. Η πραγματική αιτία βρίσκεται στην απελπιστική καθημερινότητα των Παλαιστινίων, και ιδίως των νέων, που ασφυκτιούν κάτω από τη μπότα της ισραηλινής κατοχής. Οι ελπίδες των Παλαιστινίων για δουλειά, ψωμί και ελευθερία σε ένα ανεξάρτητο κράτος διαψεύδονται καθημερινά από τη συνέχιση του εθνοτικού απαρτχάιντ και τη συστηματική επέκταση των ισραηλινών εποικισμών, κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα της λεγόμενης «διεθνούς κοινότητας», δηλαδή των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που διαλύουν αραβικά κράτη (Ιράκ, Λιβύη, Συρία) και θωρακίζουν το σιωνιστικό κράτος.

Φοροδιαφεύγει ο λαός;

Τι σημαίνει φοροδιαφυγή; Ποιοι φοροδιαφεύγουν; Αποτελούν οι φόροι και τα χαράτσια, η ισοπεδωτική έμμεση φορολογία πολιτική αναδιανεμητικού χαρακτήρα όπως παρουσιάζεται; Ποιοι πληρώνουν φόρους και που πάνε αυτά τα λεφτά;

Η έμμεση φορολογία (φόροι στα είδη κατανάλωσης – ΦΠΑ) ποιους επιβαρύνουν;Ποιοι σηκώνουν το συντριπτικά μεγαλύτερο βάρος; Το 80-90% της κοινωνίας που εκ των πραγμάτων καταναλώνει ποσοτικά περισσότερα.

Έχουν οι έμμεσοι φόροι αναδιανεμητικό χαρακτήρα; Εισπράττονται για να καλύπτουν κοινωνικές παροχές και δαπάνες, όταν οι πολιτικές που εφαρμόζονται τις περικόπτουν ή τις καταργούν, όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια;Πώς αναδιανέμει τις εισπράξεις των φόρων το σημερινό αστικό κράτος;

Ένα απλό και κατανοητό παράδειγμα; Το δημόσιο εθνικό οδικό δίκτυο: Με χρήμα των φορολογούμενων, που θεωρείται δημόσιο χρήμα χρηματοδοτήθηκαν τα έργα οδοποιίας. Οι εργολάβοι ανέλαβαν την εκμετάλλευση τους και εισπράττουν τα διόδια!

Η κοινωνία φορολογείται για παροχές και υποχρεώνεται να πληρώνει πάλι για τις ίδιες τις παροχές της «αναδιανομής» που επικαλείται η πολιτική εξουσία. Το μοντέλο αυτό σχεδιάζουν και υλοποιούν σταδιακά για τις παροχές στην υγεία και την παιδεία. Με την ίδια στρατηγική μετατρέπουν σε εμπόρευμα το κοινωνικό αγαθό της ενέργειας και του νερού. Στην ίδια κατεύθυνση υλοποιούνται οι πολιτικές για το ασφαλιστικό σύστημα και τις συντάξεις.

Άκου εργάτη της El Dorado Gold!

Ο δικός μου θάνατος δεν έχει όνομα. Δε θα φτιάξουν για μένα εκπομπές και ντοκιμαντέρ με τις τελευταίες μου λέξεις πριν πεθάνω, δε θα γίνει μνημείο το σημείο που σκοτώθηκα, όπου συγκινημένοι άνθρωποι θα έρχονται να μου αφήνουν κεριά και μηνύματα, δε θα ρωτήσουν τους φίλους και τους συγγενείς μου τι είπα και τι σκέφτηκα εκείνη την τελευταία μέρα. Κάθε μου μέρα και ώρα είναι ίδια. Οι σκλάβοι δεν πρέπει να έχουν σκέψεις και επιθυμίες. Βαθιά μέσα στη γη, όχι για να φτιάξω βραχογραφίες, αλλά για να φέρω μέσα από τα σπλάχνα της τα χρυσά κοσμήματα και τα ελάσματα, που επικυρώνουν την αξία των πραγμάτων και των στιγμών. Για να φτιαχτούν οι χρυσοί κρίκοι, που βάζουν κάποιοι στα χέρια τους, για να εγγυηθούν αιώνια αγάπη, οι χρυσοί σταυροί που εγγυώνται την ακλόνητη πίστη στο θεό, οι χρυσές πλάκες, που φυλάνε οι τράπεζες και τα χρηματοκιβώτια, για να ανεβάσουν και να κατεβάσουν κυβερνήσεις και πρόσωπα από τον θρόνο τους. Όλα αυτά που τα φυλάνε τέλος πάντων κάποιοι καλύτερα και από την καρδιά τους.

Είμαι ένας εργάτης δολοφονημένος στο μεταλλείο χρυσού του Σουδάν. Παράνομο λέει ήταν το μεταλλείο που εργαζόμουν… λες και ο νόμος είναι ποτέ ικανός να ξεπλένει τους θανάτους και τον βιασμό της φύσης. Το όνομά μου –και να στο έλεγα– θα το ξεχνούσες την επόμενη στιγμή, αν μπορούσες κιόλας να το προφέρεις. Δε θα το βάλουν ούτως ή άλλως και σε καμιά πλάκα μαζί με τα ονόματα των άλλων νεκρών. Τα δικά μας ονόματα είναι γραμμένα με «ψιλά γράμματα». Άλλωστε, δεν έχει και καμία σημασία τελικά αν θα γραφτεί κάπου. Ίσως να νομίζεις ότι με σένα είναι διαφορετικά, εσύ έχεις καλύτερες συνθήκες σκλαβιάς και ίσως να έχεις και δίκιο από τη μεριά σου. Μπορεί να είσαι και από αυτούς που πιστεύουν ότι «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» ή ότι μόνο το δικό σου μέρος αξίζει να μείνει ανέπαφο από την καταστροφή. Μπορεί. Μα εγώ λέω ότι η σκλαβιά είναι σκλαβιά. Δεν έχει καλύτερους και χειρότερους όρους. Ο πολιτισμός ο ίδιος, αυτό το αχόρταγο κτήνος που θέλει τις ίδιες μας τις ψυχές για να τραφεί, είναι ο απόλυτος τρόμος και όχι τα ζώα που κυνηγούσα, όσο ήμουν ελεύθερος. Μας καταπίνει ολόκληρους, μαζί με τις στιγμές μας. Και μη νομίζεις∙ οι στιγμές δε διαφέρουν, όπου κι αν είσαι. Όλοι κατά βάθος τα ίδια αναζητάμε, απλά διαφέρουμε στην απόσταση που μας χωρίζει από αυτά.

Εντίθ Πιαφ 1915 – 1963

Γαλλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός. Η ερμηνεία της στο σανσόν (γαλλική μπαλάντα), που αντικατόπτριζε της τραγωδίες της προσωπικής της ζωής, της χάρισε παγκόσμια φήμη. Μεγάλες της επιτυχίες, τα χιλιοτραγουδισμένα «La vie en rose» και «Non, je ne regrette rien».

H Eντίτ Zιοβανά Γκασιόν, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίου του 1915. Ο πατέρας της ήταν ακροβάτης δρόμου και η μητέρα της τραγουδίστρια σε καφέ. Εγκατέλειψαν αμφότεροι τη μικρή Εντίθ, η οποία μεγάλωσε με τη γιαγιά της, ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής στη Νορμανδία.

Σε ηλικία οκτώ ετών, η Eντίθ τυφλώθηκε από μηνιγγίτιδα, ωστόσο ξαναβρήκε το φως της τέσσερα χρόνια αργότερα. Στα εφηβικά της χρόνια, την πήρε κοντά του ο πατέρας της, που εργαζόταν ως ακροβάτης σε τσίρκο, και την έβαζε να τραγουδάει για να συμπληρώνει το «νούμερό» του. Εκεί την ανακάλυψε ένας ιδιοκτήτης καμπαρέ και της έδωσε την πρώτη της δουλειά σε νυχτερινό κέντρο. Ο ίδιος την παρότρυνε να μετονομασθεί σε «Πιάφ», που στην παρισινή αργκό σημαίνει σπουργίτι.

Το 1932 ερωτεύτηκε τον Λουί Ντιπόν, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, τη Μαρσέλ. O Ντιπόν απαίτησε από την Πιάφ να εγκαταλείψει το τραγούδι και να βρει μια κανονική δουλειά. Οι καυγάδες ήταν συχνοί για το θέμα αυτό, με αποτέλεσμα γρήγορα οι δυο τους να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους. Η μικρή Μαρσέλ έζησε με τη μητέρα της, η οποία συχνά την άφηνε μόνη της, λόγω της δουλειάς της. Χωρίς ουσιαστική μητρική φροντίδα, η μικρή Μαρσέλ έφυγε γρήγορα από τη ζωή, σε ηλικία δύο χρονών, την εποχή που η μητέρα της άρχισε να γνωρίζει τη δόξα, τραγουδώντας στα μεγαλύτερα μιούζικ-χολ του Παρισιού.

Μία συνάντηση με τον Τσε

της Ευθυμίας Γιώσα

Εκείνο το πρωινό του Αυγούστου ο ουρανός μοσχοβολούσε. Οι μενεξέδες που ‘χαν φυτρώσει στην αγκαλιά του, ανέδυαν, σε κάθε τους κρυφό αναστεναγμό, τις μαβιές τους αποχρώσεις. Ένας σπίνος έδινε το πρώτο ρεσιτάλ της μέρας και το τραγούδι του απλωνόταν σαν δίχτυ πάνω στην αγουροξυπνημένη οροσειρά. Πλήθος λιόδεντρα αγνάντευε το μάτι. Στα κλαδιά τους τρεμόπαιζαν οι δροσερές στάλες της αυγής.

Ύστερα από έναν ανήσυχο ύπνο με μπερδεμένα όνειρα, η νέα μέρα χάρισε και σ’ εμένα την προσωρινή ανακούφιση του φωτός, στον κουρασμένο σύντροφο ενός ατρόμητου κομαντάντε. Εκείνος, κουρασμένος από τις απογοητεύσεις και τις δυσκολίες των τελευταίων μηνών στη Βολιβία, κοιμόταν ακόμα πάνω στο αυτοσχέδιο αχυρένιο στρώμα. Ο μικρός στάβλος που ‘χαμε για σπίτι, πρωτύτερα φιλοξενούσε γίδες κι αγελάδες, γι’ αυτό κι η μυρωδιά των σωμάτων τους αιωρούνταν ακόμη στον αέρα.

Μέσα στο τσίγκινο κουτάκι, είχε απομείνει λίγη βρώμη. Πριν ρίξω το γάλα και ξεγελάσω μ’ αυτόν τον τρόπο την πείνα μου, ο Τσε είχε κιόλας σηκωθεί. Με τα μαλλιά του ανάκατα, έψαξε για μια στιγμή το ημερολόγιό του. Το ‘χε ακουμπήσει σιμά του χθες βράδυ όταν, απορροφημένος από τις αναμνήσεις, δεν άφησε λεπτό απ’ το χέρι το χοντρό του μολύβι.

Hasta la victoria siempre, Comandante – 48 χρόνια από την αιχμαλωσία και τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα

Σήμερα συμπληρώνονται 48 χρόνια από την αιχμαλωσία και τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα, στις 8 προς 9 Οκτώβρη 1967, στη Βολιβία. 

Γνωστός ως Τσε Γκεβάρα, ήταν Αργεντινός γιατρός, κομμουνιστής μαρξιστής-λενινιστής επαναστάτης, ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών στην Κούβα και πολιτικός.

Συμμετείχε στο κίνημα της 26ης Ιουλίου που πέτυχε την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα, αρχικά προσφέροντας τις ιατρικές γνώσεις του και αργότερα ως διοικητής των ανταρτών, ενώ υπήρξε μέλος της επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης προωθώντας ριζικές μεταρρυθμίσεις. Το 1965, πιστός στη νίκη της επανάστασης στην Κούβα, έφυγε με στόχο την οργάνωση νέων επαναστατικών κινημάτων στο Κονγκό και αργότερα στη Βολιβία, όπου τραυματίστηκε, συνελήφθη και δολοφονήθηκε στις 9 Οκτωβρίου του 1967 στη Λα Ιγκέρα (La Higuera).

Σε ποιον ελπίζεις;

Του Καρτέσιου

Πληρώνονται με 5.705 ευρώ τον μήνα και ψηφίζουν να ζεις με 500, 400 ή και καθόλου ευρώ τον μήνα.

Παίρνουν επίδομα οργάνωσης γραφείου και ψηφίζουν νόμους που οδηγούν στο κλείσιμο του δικού σου γραφείου ή μαγαζιού.

Παίρνουν οικογενειακό επίδομα και ψηφίζουν νόμους που καταργούν κάθε δικό σου επίδομα.

Παίρνουν έξοδα κίνησης για να μην τους αγχώνει πόσο ακριβή είναι η βενζίνη και ψηφίζουν νόμους που σε στέλνουν στον εισαγγελέα αν δεν πληρώσεις διόδια.

Έχουν ελευθέρας σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και δεν κρατάνε ούτε ενός λεπτού σιγή όταν ελεγκτής σκοτώνει επιβάτη επειδή δεν είχε εισιτήριο.

Έχουν τηλεφωνική ατέλεια για σταθερά και κινητά τηλέφωνα τα οποία μοιράζουν σε όποιον θέλουν, ενώ το δικό σου τηλέφωνο είναι κομμένο κι αν χρειαστείς βοήθεια θα βγεις στο μπαλκόνι να φωνάζεις.Πληρώνονται έξτρα για κάθε συμμετοχή σε επιτροπή ενώ εσύ έχεις υπογράψει σύμβαση για 4ωρο και δουλεύεις 8 ώρες.

Παίρνουν 1.000 – 1.200 ευρώ επίδομα ενοικίου ενώ εσύ χρωστάς 5 νοίκια και σε πακετάρουν για έξωση. 

Έχουν δωρεάν αυτοκίνητο ενώ εσύ αν έχεις ακόμη αυτοκίνητο τρέχεις να πληρώσεις ΚΤΕΟ, να πληρώσεις ασφάλεια, να πληρώσεις τέλη κυκλοφορίας, να πληρώσεις λάστιχα για να μη σκοτωθείς, να πληρώσεις ποινή στην εφορία επειδή απλώς μπορείς και έχεις αυτοκίνητο. 

Έχουν πληρωμένους από το κράτος δύο επιστημονικούς συνεργάτες με μισθό 1.600 ευρώ, κάτι που τους μετατρέπει κατευθείαν σε αφεντικά οπότε μην αναρωτιέσαι αν σκέφτονται σαν εργαζόμενοι.

Έχουν φορολογικές απαλλαγές ενώ εσύ θα φορολογείσαι από το πρώτο ευρώ.

Η ιστορία μιας πoυτάνας

Φίλε Πιτσιρίκο,

Κάποτε είχα γνωρίσει ένα τύπο, πότε ναυτικός στο εμπορικό, πότε γυρολόγος, χωμένος παντού και ιδίως σε όλα τα βρώμικα πράγματα. Δεν είχε σπουδάσει τίποτα –μετά βίας έγραφε και διάβαζε – αλλά ήταν έξυπνος και σπουδαίος παραμυθάς. Έχοντας καταλάβει ότι υπήρχαν στιγμές που απολάμβανα τις ιστορίες που έλεγε, δεν έχανε ευκαιρία να μου διηγείται πράγματα από τα όσα είχε γνωρίσει στην ζωή του.

Την εποχή εκείνη η Ελλάδα ζούσε τον μύθο της. Είχε Αλβανούς χιλιάδες να οργώνουν για το τίποτα τα χωράφια της και να δουλεύουν στις χιλιάδες οικοδομές παράνομα.

Σύμφωνα δε με τα ΜΜΕ της εποχής, ήταν όλοι πρώην εγκληματίες που δραπέτευσαν από τις φυλακές του Χότζα.

Είχε ηλικιωμένες Ρωσίδες και άλλες γυναίκες από το πρώην ανατολικό μπλοκ να φροντίζουν τις μανάδες και τους πατεράδες των φαντασμένων νεοελλήνων.

Είχε νέες και συνηθέστερα όμορφες γυναίκες από τις ίδιες πατρίδες, που ο νεοέλληνας τις θεωρούσε και τις αντιμετώπιζε σαν πόρνες.

Οι νεοέλληνες εκείνη την μακρινή εποχή ήταν Ευρωπαίοι πάνω στην ανάπτυξη και φυσικά επιχειρηματίες που διάβαζαν ΚΛΙΚ και ΝΙΤΡΟ στις διακοπές τους.

Θύμα του ανταγωνισμού η ένοχη Φολκσβάγκεν

 του Αλέκου Αναγνωστάκη

Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυση μιας τράπεζας, λέει στην απολογία του ο Μακχήθ, ο ήρωας στο διάσημο θεατρικό έργο του Μπέρτολντ Μπρεχτ η Όπερα της Πεντάρας. Σήμερα, θα μπορούσε να γράψει κανείς «Τι είναι ένας γκάνγκστερ μπροστά σε έναν βιομήχανο»; Τι είναι ένας Αλ Καπόνε μπροστά σε έναν Βίντερκορν, μπροστά στον απελθόντα πρόεδρος της Φολκσβάγκεν;

Δεν είναι υπερβολή πως, σε αυτούς τους καιρούς, όποια πέτρα και να σηκώσεις από κάτω υπάρχει και ένα σκάνδαλο με μία γερμανική εταιρία η οποία συνδέεται, κατά κανόνα, με πολλαπλά νήματα με το γερμανικό κράτος. Το σκάνδαλο της Φολκσβάγκεν, όπως και της Ζίμενς το οποίο αντίστοιχα εκδηλώθηκε και στη χώρα μας, αποκαλύφθηκε από τους Αμερικάνους. Το συγκεκριμένο σκάνδαλο βέβαια και ό,τι αυτό αποκαλύπτει, ξεπερνά κάθε τι άλλο.

Με σχέδιο, σπουδή, ιδιαίτερο κόπο, τέχνη και χρήση ειδικής τεχνολογίας, διοικητικού, τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού, η εταιρεία αυτοκινήτων Φολκσβάγκεν οργάνωσε και υλοποίησε μια απάτη τεραστίων διαστάσεων με τη συνένοχη σιωπή αρκετών, από την κεφαλή της διοίκησης της εταιρείας ως τη βάση. Τοποθέτησαν σκοπίμως λογισμικό στους πετρελαιοκινητήρες αυτοκινήτων το οποίο μείωνε τους εκπεμπόμενους ρύπους κατά τα διάρκεια των τεστ, καταφέρνοντας έτσι να εξαπατούν τον ανεξάρτητο φορέα διενέργειας των ελέγχων.

Αχ Συρία......

Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες που διέφυγαν απ’ τις στρατιές του Ιμπραήμ Πασά το 1839.

Η Συρία έγινε σπίτι για τους Κιρκασιανούς πρόσφυγες το 1860.

Η Συρία έγινε σπίτι για τους Αρμένιους πρόσφυγες το 1914.

Η Συρία έγινε σπίτι για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες το 1948.

Η Συρία έγινε σπίτι ακόμα μια φορά για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες το 1967.

Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ το Κουβέιτ το 1990.

Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ τον Λίβανο το 1996.

Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ το Ιράκ το 2003.

Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ τον Λίβανο το 2006.

Θα γραφτεί στα βιβλία της ιστορίας και οι γενιές θα θυμούνται, ότι η Συρία ποτέ δεν έκλεισε τα σύνορα της για αυτούς που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αναζητώντας ασφάλεια και καταφύγιο.

Η Συρία δεν ζήτησε ποτέ από κανέναν Άραβα βίζα για να εισέλθει στα εδάφη της, ακόμα κι αν ήταν μια απλή επίσκεψη ή μόνιμη διαμονή.

Στη Συρία, στα σύνορα, δεν είχε στηθεί ούτε μια σκηνή για να φιλοξενήσει πρόσφυγες, τα σπίτια ήταν ανοιχτά, οι δρόμοι εκκενώθηκαν και πόλεις μετονομάστηκαν, ώστε να επιτρέψουν στους πρόσφυγες να νιώσουν σαν στο σπίτι τους.

Ο μεγάλος αδελφός λέγεται ΤΤΙΡ και είναι εδώ

Της Δέσποινας Σπανούδη

Το Σάββατο 10 Οκτώβρη είναι άλλη μια παγκόσμια ημέρα δράσης[1] κατά των μυστικών εμπορικών συμφωνιών που ετοιμάζεται να συνάψει η Ευρώπη και άλλες περιοχές του πλανήτη με ΗΠΑ και Καναδά. Πρόκειται για τις συμφωνίες με τα ακρωνύμια TTIP, CETA, ΤPP & TΙSA. Ο όρος «εμπορικές» μοιάζει σχετικά ανώδυνος. Στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται για συμφωνίες που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ εταιρειών, αλλά τις σχέσεις ανάμεσα στις μεγάλες πολυεθνικές από τη μια πλευρά, τα κράτη και τους πολίτες από την άλλη. Είναι συμφωνίες που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ, παρακάμπτοντας τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, όταν οι BRICS αύξησαν την επιρροή τους. 

Οι συνομιλίες για αυτές τις συμφωνίες διέπονται από άκρα μυστικότητα, γεγονός που από μόνο του εγείρει μείζον δεοντολογικό ζήτημα για ένα πλαίσιο που μοιάζει με εφιάλτη για τη δημοκρατία και την ελευθερία των λαών. Για λογαριασμό της Ε.Ε., τις διαπραγματεύσεις διεξάγει η Κομισιόν. Το εξωφρενικό είναι ότι ενώ οι ευρωβουλευτές, οι κυβερνήσεις και τα εθνικά κοινοβούλια έχουν εξαιρετικά περιορισμένη πρόσβαση στην ενημέρωση, οι πολυεθνικές συμμετέχουν άμεσα στην διαπραγμάτευση. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η Κομισιόν αρνήθηκε την έναρξη πρωτοβουλίας πολιτών ενάντια σε αυτές τις συνθήκες, ένα θεσμικό όπλο που παρέχεται στους πολίτες της Ε.Ε. Η πρωτοβουλία προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και ξεκίνησε εξωσθεσμικά, τηρώντας ωστόσο τους κανόνες που ισχύουν για τις θεσμικές πρωτοβουλίες, αναμένεται δε να συγκεντρώσει πάνω από 3 εκατ. υπογραφές [2] μέχρι την ολοκλήρωσή της, στις 6 Οκτώβρη. 

Μαγαζί γωνία

Του Καρτέσιου

Κυλάει η ζωή. Λειτουργεί άψογα το Σύστημα. Πάντα θα ανακαλύπτει έναν Τσίπρα για να σώζει την πολιτική αγορά των παζαρτζίδικων. Βλέπεις ποια μηδένια εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για την ηγεσία της ΝΔ, βλέπεις το όλον του Τίποτα, τη Φώφη, να ηγείται του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ κι αντιλαμβάνεσαι εύκολα ότι ακόμη κι αν δεν είχαμε Αλέξη θα κάναμε εισαγωγή έναν.

Ευτυχώς, γι’ αυτούς, υπήρχε. Έτοιμος να υποκύψει στη γοητεία του Κλίντον. Έτοιμος να δεχτεί τα εύσημα από τον Big Boss, «Good job Alexis», τι μεγάλη χαρά! Έτοιμος να δώσει εντολή στο υπουργείο Οικονομικών για έκδοση της ανακοίνωσης: «Είναι σαφές ότι η εξέλιξη αυτή είναι για την κυβέρνηση πολιτική αναγκαιότητα (και όχι επιλογή) που προκύπτει από τη συμφωνία με τους θεσμούς και βασικό στάδιο για να προχωρήσει η αξιολόγηση και τα επόμενα βήματα».

Δεν έχει σημασία σε ποια εξέλιξη αναφέρεται. Από δω και πέρα όλες οι εξελίξεις εναντίον μας θα είναι ως «πολιτικές αναγκαιότητες (και όχι επιλογές)», λες και μας νοιάζει αν οι συντάξεις θα κοπούν, οι φόροι θα αυξηθούν, η ανεργία θα γιγαντωθεί και οι αυτοκτονίες θα συνεχιστούν ως κυβερνητικές επιλογές ή ως πολιτικές αναγκαιότητες. Άλλωστε οι όποιες πολιτικές αναγκαιότητες προέκυψαν από την κυβερνητική επιλογή αποδοχής του τρίτου μνημονίου, οπότε τζάμπα βγαίνουν οι διευκρινιστικές ανακοινώσεις.Μαγαζί γωνία ο ΣΥΡΙΖΑ, όλη την πελατεία θα μαζέψει, τρία ΠΑΣΟΚ σε ένα – του Αντρέα, του Σημίτη και του ΓΑΠ – κι αν μας τελειώσει σε 20, 30, 40 χρόνια ο Τσίπρας, άλλος Τσίπρας θα εφευρεθεί, ανακαλυφθεί, κατασκευαστεί. Δεν έχει σημασία αν θα είναι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιου άλλου πολιτικού φορέα που θα αναδυθεί ως όμορφη εναλλακτική λύση από τον αφρό της λιτότητας, όλα ίδια είναι, τα χρώματα της διακόσμησης αλλάζουν. Όσο υπάρχουν πελάτες, τόσο τα παζαρτζίδικα θα έχουν λόγο ύπαρξης και θα καλοπερνάνε.