«Καθώς γερνάμε, και γινόμαστε σοφότεροι, συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά ότι:….

Εξαιρετικό μήνυμα του Πάπα Φραγκίσκου

«Καθώς γερνάμε, και γινόμαστε σοφότεροι, συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά ότι:

Ένα ρολόι των $300 δείχνει την ίδια ώρα με ένα ρολόι των $30. 

Ένα πορτοφόλι των $300 χωράει τα ίδια χρήματα με ένα των $30.

Η μοναξιά σε ένα σπίτι 30 τ.μ. ή 300 τ.μ. είναι η ίδια.

Ελπίζω μια μέρα να συνειδητοποιήσεις ότι η εσωτερική σου ευτυχία δεν προέρχεται από τα υλικά πράγματα στον κόσμο.

Δεν έχει σημασία αν ταξιδεύεις σε πρώτη ή οικονομική θέση, σε περίπτωση ατυχήματος και στις δυο περιπτώσεις θα βγεις από το αεροπλάνο.

Ελπίζω να συνειδητοποιήσεις ότι αληθινή ευτυχία είναι να έχεις φίλους και αδελφούς με τους οποίους μπορείς να μιλήσεις, να γελάσεις και να τραγουδήσεις.

Πέντε στοιχεία για την ευτυχία:

1. Μην μάθετε στα παιδιά σας να γίνουν πλούσιοι, μάθε τους να είναι ευτυχισμένοι, ώστε να δουν την αξία των πραγμάτων και όχι την τιμή του.

2. Φάτε το φαγητό σας, σαν να είναι το φάρμακό σας, αλλιώς θα πρέπει να παίρνετε το φάρμακο σας, σαν να είναι το φαγητό σας.

3. Όποιος σας αγαπάει δεν θα σας αφήσει ποτέ. Ακόμη κι αν έχει 100 λόγους για να το κάνει, θα βρει έναν λόγο για να μείνει.

Παπάδες και παπατζήδες

Του Δημήτρη Σούλτα

Οι κορώνες ορισμένων ιεραρχών,με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια,δεν είναι απλώς κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα.Είναι μια συνεχής υπόμνηση του τρόπου με τον οποίον λειτουργεί η Εκκλησία στο ανώτατο επίπεδο, τουπώς παρεμβαίνει στη δημόσια σφαίρα και πώς κεφαλαιοποιεί τις παρεμβάσεις της.

Οι μισανθρωπικές κορώνες του Αμβρόσιου ή του Σεραφείμ δεν είναι απλώς οι απόψεις κάποιων πολιτών. Είναι οι απόψεις υψηλόβαθμων δημοσίων υπαλλήλων που καλούν σε άρνηση τήρησης των νόμων, ενώ παράλληλα απειλούν τους εκπροσώπους της νομοθετικής εξουσίας με «κυρώσεις». Είναι απόψεις που δεν αποδοκιμάζονται ούτε εμμέσως από την κεφαλή της Εκκλησίας, είναι απόψεις που δεν επιφέρουν καμία κύρωση στους, αμοιβόμενους από το Δημόσιο, ιεράρχες.

Είναι ένα σκηνικό «αγωνιστικού» οίστρου, που διατυπώνει μια τουλάχιστον περίεργη άποψη περί δικαιωμάτων. Είναι η λογική που θεωρεί ότι η απόδοσηκάποιουδικαιώματοςστοσύνολο ή σε μία ομάδα πολιτών, στερεί από την ίδια την Εκκλησία δικαιώματα, χωρίς ούτε μια διάταξη των νόμων να αναφέρεται σ’ αυτήν ή στην λειτουργία της.

Δεν είναι άλλωστε περίεργο κάτι τέτοιο.Η Εκκλησία τηςΕλλάδας εναντιώθηκε και στην θέσπιση του πολιτικού γάμου ως προαιρετικού. Εναντιώνεται τώρα στην καύση των νεκρών, χωρίς κανένας νόμος να τηςέχει απαγορεύει ή να έχει περιορίσει το δικαίωμα της να τελεί γάμους ή κηδείες κατά το τυπικό.

Οι ιεράρχες αυτοί, με προεξέχοντες τους Αμβρόσιο, Σεραφείμ και Άνθιμο απευθύνονται σε ένα συντηρητικό κοινό, στο οποίο επενδύουν για να συνεχίσουν να παρεμβαίνουν με ωμό τρόπο στα πολιτικά πράγματα και να διατηρούν σε καλή κατάσταση το ταμείο της «επιχείρησής» τους. Ένα διαρκές ποντάρισμα και μάλιστα ασφαλές και με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ * ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

 Χρόνια πολλά  

Καλά Χριστούγεννα 

 με Yγεία και Eυτυχία

Ας ευχηθούμε για μια ακόμη φορά, και ας ελπίσουμε... 

Τα φετινά Χριστούγεννα να είναι η απαρχή μιας νέας περιόδου. Μιας περιόδου με "επί γης ειρήνη".

Με λιγότερη πείνα, λιγότερους πολέμους,  λιγότερους  ξεριζωμένους,  λιγότερο πόνο και δυστυχία... 

Μιας περιόδου που τα παιδιά  θα μεγαλώνουν σε ένα ειρηνικό, φιλικό  και ασφαλές περιβάλλον ...  

Σε ένα περιβάλλον, όπως αυτό περιγράφεται από τον άγγελο τη βραδιά της γέννησης.

 "... και εξαίφνης εγένετο συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων 

τον Θεόν και λεγόντων Δόξα εν ύψιστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία..." 

και για 2000 χρόνια, περιμένουμε,  ελπίζουμε και ευχόμαστε...

   

***

"Αν έστω και ένα παιδί σε κάποια άκρη του κόσμου πεθαίνει από την πείνα 

η από τον πόλεμο, τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά" N. Καζαντζάκης

Απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης του Στέφανου Τζουμάκα για το ντοκυμαντερ του Στ. Κούλογλου «Η αληθινή ιστορία της 17 Νοέμβρη»

Πείτε μου για τον σύλλογο Ηπειρωτών, του οποίου γίνατε πρόεδρος. Γιατί αποφασίσατε να τον φτιάξετε;

Η δικτατορία είχε καταργήσει τους φοιτητικούς συλλόγους που ήταν στις σχολές και ταυτόχρονα είχε καταργήσει και τους συλλόγους των φοιτητών που προερχόταν από διάφορες περιοχές της χώρας. Είχε αρχίσει μια κίνηση ότι ο καλύτερος τρόπος για να ξαναρχίσουμε να θέτουμε το θέμα έμμεσα κατά της δικτατορίας ήταν να ξαναγυρίσουμε στους συλλόγους. Έτσι λοιπόν κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια επί μήνες πάρα πολλούς σχεδόν ένα χρόνο για να βρεθούμε εφτά για να αποτελέσουμε την προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή που θα κατέθετε στο Πρωτοδικείο την αίτηση για να ξανασυσταθεί ο σύλλογος. Και μετά κάναμε άλλο μισό χρόνο για να βρούμε εικοσιένα για να συστήσουμε το σωματείο. Και βέβαια μετά μπήκαμε στο θέμα των προβλημάτων για την εκπαίδευση, των προβλημάτων των φοιτητών, αλλά έμμεσα όλο το θέμα είχε σχέση με τον αγώνα εναντίον της δικτατορίας.

Γιατί κάνατε τόσο χρόνο;

Διότι δεν ήτανε αποφασισμένοι οι φοιτητές. Υπήρχε φόβος και να μην ξεχνάμε Στέλιο ότι ήταν μειοψηφικό το κίνημα εναντίον της δικτατορίας. Ο ελληνικός λαός δεν ήθελε τη δικτατορία αλλά την ανέχθηκε και γι αυτό και σήμερα βγαίνουν στα γκάλοπ 35% με 40% ότι δεν έβλαψε η δικτατορία τη χώρα, δεν κατεστράφη η Κύπρος, δεν πήγαμε πίσω πάνω από δεκαπέντε χρόνια, δεν κατεστράφη το πολιτικό μας σύστημα η κοινωνία μας. Διότι ήταν από τότε. Δηλαδή η ακροδεξιά είχε μία βάση στην Ελλάδα από τότε. Αλλά απλώς δεν είχε τη λαϊκή βάση για να γίνει το σύστημα φασιστικό και έμεινε στρατοκρατικό.

Frontex: η Τζιχάντ των Βρυξελλών

Του Περικλή Κοροβέση

Εξήντα εκατομμύρια άνθρωποι, χωρίς να γνωρίζονται και φυσικά χωρίς να έχουν συνεννοηθεί μεταξύ τους, βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν την ίδια τραγική μοίρα και να βρίσκονται μπροστά στο ίδιο δίλημμα: Ή μένουμε εδώ και έχουμε έναν βέβαιο θάνατο ή φεύγουμε από δω και με τη βοήθεια του Θεού ίσως σωθούμε.

Και αν στον δρόμο πεθάνουμε, μέχρι τότε θα ζούμε με την ελπίδα, που στη χώρα μας έπαψε να υπάρχει πια.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εξήντα εκατομμύρια πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους, γιατί ο πόλεμος δεν ξεχωρίζει μάχιμους και αμάχους.

Στους δέκα νεκρούς μόνο ο ένας είναι μάχιμος. Από αυτούς ελάχιστοι κατορθώνουν και φτάνουν στην Ευρώπη.

Οι περισσότεροι βρίσκουν καταφύγιο σε γειτονικές χώρες, όπου στοιβάζονται σε τεράστια στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες συνθήκες και με έναν ΟΗΕ να τρέχει λαχανιασμένος και να μην προλαβαίνει.Ο μικρός Λίβανος έχει ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία. Δηλαδή το ένα τέταρτο του πληθυσμού του. Δεν είναι ράπισμα στον ανθρωπισμό της Ευρώπης;

Μαζεύτηκαν οι σοφοί ηγέτες της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες, για να δουν τι θα κάνουν με τα κύματα των προσφύγων που καθημερινά δυναμώνουν. Δεν τους απασχόλησε καθόλου γιατί υπάρχουν πρόσφυγες, αλλά για το πώς θα αμυνθεί η ίδια η Ευρώπη από τους ξεριζωμένους.

Οταν γράφονται αυτές οι γραμμές η σύσκεψη των Βρυξελλών είναι σε εξέλιξη και ξέρουμε πως δεν θα παρθούν αποφάσεις.

Η κτηνωδία των πολιτισμένων του βορρά

Ποιος είναι το κτήνος τελικά; Τι αξίζει άραγε σ’ αυτούς που αποφασίζουν για την ζωή και τον θάνατο ελεύθερων πλασμάτων; Ποιος θα κυνηγήσει επιτέλους νόμιμα τα κτήνη του πλανήτη; Θα έρθει άραγε κάποτε η στιγμή να βρεθούν στην πλευρά του κυνηγημένου; Σίγουρα όταν μυρίσουν το δικό τους αίμα θα καταλάβουν έστω και την ύστατη στιγμή την αγωνία του άδικου θανατικού που σπέρνουν συνέχεια.

Χιλιάδες Νορβηγοί (ανθρωπόμορφα κτήνη) εγγράφηκαν για να κυνηγήσουν 16 από τους 30 εναπομείναντες λύκους της χώρας. 

Οι αιτήσεις των Νορβηγών κυνηγών για την άδεια θήρευσης 16 λύκων έφτασαν τις 11.571 φέτος, διαμορφώνοντας μία αναλογία 723 κυνηγών ανά λύκο, για ένα πληθυσμό που μπορεί να αριθμεί μόλις 30 άτομα ελεύθερα στην άγρια φύση της χώρας. 

Η νορβηγική καφέ αρκούδα ακολούθησε σε ζήτηση, με 10.930 εγγεγραμμένους κατόχους άδειας να δηλώνουν πρόθεση για το κυνήγι 18 ζώων. 

Κοινωνικά καπιταλιστές, πολιτικά «αριστεροί»

Του Δαμιανού Βασιλειάδη

Από χρόνια με απασχολεί το πρόβλημα των εννοιών και του καθορισμού των περιεχομένων τους.

Ένα θέμα που με απασχόλησε έντονα και δεν το επεξεργάστηκα ήταν το θέμα της αριστεράς και της έννοιας του αριστερού. Δηλαδή ποιος είναι αριστερός και ποιος μπορεί να φέρει αυτόν τον τίτλο με ουσιαστικό περιεχόμενο.

Ασφαλώς κάποιος που κολλάει στο μέτωπό του, τρόπος του λέγειν, την ταμπέλα «αριστερός» δεν μπορεί βέβαια να ονομαστεί αριστερός για τον λόγο αυτό. Ούτε φυσικά κάποιος που λέει ότι είναι ή πιστεύει στον υλισμό είναι αριστερός. Ούτε φυσικά κάποιος που ομνύει στον Μαρξ, τον Λένιν κ.λπ. Για τον απλούστατο λόγο, γιατί τότε όλοι οι καπιταλιστές, που πιστεύουν και λατρεύουν τον μαμωνά, δηλαδή το κέρδος, δηλαδή το χρήμα, θα πρέπει να είναι αριστεροί, γιατί είναι γνήσιοι υλιστές. Ούτως ή άλλως την μόνη θρησκεία που πιστεύουν οι καπιταλιστές είναι το χρήμα και ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται.

Ποιος λοιπόν πραγματικά μπορεί να φέρει τον τίτλο του αριστερού; Είναι θέμα άραγε θεωρίας ή θέμα πράξης ή και πράξης, αν αναγνωρίζουμε φυσικά ότι η θεωρία πρέπει να επαληθεύεται και να υλοποιείται πάντοτε στην πράξη και ότι πρέπει να υπάρχει διαλεκτική σχέση θεωρίας - πράξης, λόγων και έργων; Γιατί αλλιώς θα έπρεπε να μιλάμε για υποκρισία και φαρισαϊσμό. Το τι σημαίνει υποκρισία και φαρισαϊσμός είναι εύκολο να εξηγηθεί.

Οι δημοκράτες σκοτώνουν καλύτερα

Ξενοφώντας Ερμείδης

Με την γνωστή συνταγή της "δημοκρατίας" η Δύση μοιράζει την Μέση Ανατολή και την Μεσόγειο-Οι αγωγοί ενέργειας θα ενώνουν τους λαούς.

Όλοι οι πόλεμοι της νέας Ιστορίας έγιναν για την ενέργεια. Αυτός που αφήνει εκατοντάδες πτώματα καθημερινά στην Συρία είναι ένας ανάλογος πόλεμος. Πόλεμοι που οι τηλεοπτικοί δέκτες δεν δείχνουν γίνονται την ίδια στιγμή σε Λιβύη, Αίγυπτο, Αλγερία, Υεμένη, Σουδάν και όπου υπάρχει πηγή ή διάδρομος μεταφοράς του ορυκτού πλούτου. Η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ με παντιέρα τον "εκδημοκρατισμό" των χωρών της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής κατάφεραν μέχρι στιγμής να φτιάξουν, όπως αυτές συνέφερε, τις αποικίες ενέργειας. Η Ε.Ε είχε πάντα ως τεράστια αδυναμία την αυτάρκεια σε ενέργεια. Όταν η Ρωσία σκλήρυνε την θέση της προστατεύοντας τα δικά της συμφέροντα κρατώντας την Ε.Ε στο χέρι, αφού ήταν ο κύριος προμηθευτής φυσικού αερίου, Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία με πάντα συμπαραστάτες τις ΗΠΑ θυμήθηκαν τις δικτατορίες των κρατών και έφεραν την "αραβική άνοιξη", τη μήτρα δηλαδή του Ισλαμικού Κράτους.

Φτιάχνοντας αποικίες ενέργειες

Το US Geological Survey’s (USGS) Energy Resources Program ξεκίνησε εδώ και μία δεκαετία την έρευνα του ορυκτού πλούτου της περιοχής που μαίνονται οι πόλεμοι αλλά και η οικονομική κρίση. Η πρώτη του εκτίμηση έγινε για το σύνολο των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή που ανήκει στην ανατολική Μεσόγειο, περιλαμβάνοντας την Λεκάνη του Αιγαίου και την ανατολική λεκάνη (Levant Basin) στα ανοικτά των ακτών της Κύπρου, του Λιβάνου, της Συρίας και του Ισραήλ και την Λεκάνη του Νείλου στα ανοικτά των ακτών της Αιγύπτου. Σύμφωνα με τις έρευνες υπολόγισε το σύνολο της ανατολικής Μεσογείου σε 345 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου. Η Λεκάνη της Δυτικής Σιβηρίας στη Ρωσία, η μεγαλύτερη παγκοσμίως γνωστή λεκάνη φυσικού αερίου, εμπεριέχει 643 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια αερίου.

ΕΠΩΛΗΘΗ Η ΕΛΛΑΣ

Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ* 

Ένα μεγάλο έγκλημα εθνικής μειοδοσίας συντελέστηκε το τελευταίο διάστημα στο όνομα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Ξένα hedge funds αγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές τιςτέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες. Έναντι περίπου 5,3 διςευρώ τα hedge funds αγόρασαν ουσιαστικά το ενεργητικό των τραπεζών, το οποίο μόνο από τα χορηγηθέντα δάνεια στον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται σε 204 δις. ευρώ.

Το έγκλημα που σχεδιάστηκε από τους δανειστές και υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση, εκτός από τον αφελληνισμό του πιστωτικού συστήματος, παραχώρησε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής οικονομίας σε ξένα συμφέροντα. Σημειώνουμε ότι τα δάνεια των 204 δις. αντιπροσωπεύουν το 115% του ΑΕΠ της χώρας. Ακόμη κι’ αν παραμείνουν οι σημερινές διοικήσεις των τραπεζών, αυτές θα είναι υποχρεωμένες να εξυπηρετούν τα συμφέροντατων νέων, αλλοδαπών, ιδιοκτητών τους, που ελέγχουν τώρα την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου.

Η κυβέρνηση συμμορφούμενη με τις απαιτήσεις των δανειστών, που ήθελαν ιδιωτικές τράπεζες, δε συμμετείχε μέσω του ΤΧΣ (ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) στην πρώτη φάση (βιβλίο προσφορών) της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης όπου έλαβαν μέρος μόνο θεσμικοί και επιλέξιμοι επενδυτές! Έτσι το ΤΧΣ, δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο, περιορίστηκε σε μειοψηφικό ποσοστό στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών. Παράλληλα μη συμμετέχοντας στην ανακεφαλαιοποίηση ή συμμετέχοντας σε δύο τράπεζες με ομολογίες , το Δημόσιο απώλεσε ουσιαστικά 24,4 δις. που είχαν δοθεί κατά την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση του 2013.

“Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα…”

Νίκος Μπογιόπουλος

«Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που φτασμένος στα έσχατα της απελπισιάς, παραδίνεται για να σωθεί, στο έλεος του Θεού και στους νόμους των κλεφτών». 

Ο κατά πολλούς ιδρυτής της επαναστατικής Τέχνης στην Ελλάδα, ένας άνθρωπος που αναποδογύρισε μια «βολεμένη» ζωή κι άρχισε, όπως έλεγε ο Τάσος Λειβαδίτης, να γράφει «για εκείνους που δεν ξέρουν να διαβάσουν», ο ποιητής που έγραφε «για τους εργάτες που γυρίζουνε το βράδυ με τα μάτια κόκκινα απ' τον άμμο...», ο Κώστας Βάρναλης, «έφευγε» σαν σήμερα πριν ακριβώς από 41 χρόνια, στις 16 Δεκέμβρη του 1974.

Ο Βάρναλης, υπήρξε ανελέητος μαστιγωτής της εθελοδουλίας. Εχθρός της θωπείας προς τον καταπιεσμένο που μέσα από την αλλοτρίωσή του μετατρέπεται σε θεληματικό θύμα αλλά και σε θύτη. 

«Πάντα οι νικημένοι έχουνε τ’ αδικο. Και τ’ άβουλο πλήθος – έγραφε – πάει ταχτικά με τους νικητές. Ως τώρα η ιστορία του κόσμου είναι ιστορία των Νικητών.

Λεφτεριά θα πει δύναμη. Οι λαοί πιστεύουνε πιότερο τ’ αφτιά τους παρά τα μάτια τους. Πιότερο το Μύθο παρά τα γεγονότα. Πιότερο τη φαντασία τους παρά την κρίση τους».

Ο ίδιος αυτός άνθρωπος, αρνητής κάθε κολακείας προς τον θεληματικό δούλο, αποτελεί, ταυτόχρονα, εκείνη την εμβληματική μορφή που χλευάζοντας την «αισθητική του Κολωνακίου» πήρε την «αντιποιητική γλώσσα» των λαϊκών στρωμάτων και της απέδωσε όλα τα κλέη της ποιητικής της δικαίωσης.

Τα μνημόνια βλάπτουν σοβαρά και τα μνημεία της χώρας

Λάκκος σε αίθουσα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου γεμάτος με γλυπτά

 

Συντάκτης: Νίκος Πηγαδάς

Προσηλωμένος μια ζωή, ψυχή τε και σώματι, στην ανάδειξη και προστασία των ελληνικών αρχαιοτήτων. Με σθένος και υψηλό ηθικό ανάστημα μάχεται διαχρονικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Απέναντί του, δυστυχώς, έχει πολιτικούς, επιχειρηματίες-κοράκια, ενίοτε και συναδέλφους του αρχαιολόγους.

Η πολυετής και πολυσχιδής προσφορά του στον ελληνικό πολιτισμό ανταμείφθηκε διττώς:

α. Με την ανάδειξή του ως γραμματέα της Αρχαιολογικής Εταιρείας και

β. Με την εκλογή του ως μέλους και μετέπειτα ως γραμματέα της Ακαδημίας Αθηνών.

Για τον καταξιωμένο αρχαιολόγο, αλλά και κορυφαία πνευματική προσωπικότητα,Βασίλειο Πετράκο ο λόγος.

Από την κορυφή της πολιτισμικής μας πυραμίδας, ο κ. Πετράκος καταθέτει τα ενδιαφέροντα και άκρως αποκαλυπτικά βιώματά του.

Η συζήτηση με τον κ. Πετράκο άρχισε με το πάντα επίκαιρο θέμα της γερμανικής Κατοχής.

Πατήρ Φιλόθεος Φάρος: «Εμείς οι παπάδες έχουμε πολλές νευρώσεις σχετικά με τον ερωτισμό»

Ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί». Με τα λόγια αυτά που καταρχήν ξαφνιάζουν, σοκάρουν, ο 78χρονος ιερέας π. Φιλόθεος Φάρος αποτιμά τη σημερινή σχέση μεγάλης μερίδας πιστών με το Θείο, μια σχέση «καταναλωτική» την οποία όπως υποστηρίζει ενισχύουν με τη στάση ζωής τους πολλοί κληρικοί. Με λόγο τολμηρό, ενίοτε καυστικό αλλά και αυτοκριτικό ο π. Φιλόθεος είναι ο πρώτος ιερέας που δεν διστάζει να χαρακτηρίσει σωστή την απόφαση για το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» αφού η Πολιτεία απευθύνεται σε πολίτες και όχι σε πιστούς. 

Χαρακτηρίζει «φαρισαίους» και «υποκριτές» ιεράρχες και κληρικούς που έσπευσαν να μιλήσουν για «πορνεία» και «κουσούρια», υποστηρίζοντας ότι όσοι εμφανίζονται αυστηροί στην πραγματικότητα αναζητούν «άλλοθι» για να αποπροσανατολίσουν από δικές τους «αμαρτωλές» πράξεις. Αυτούς μάλιστα θεωρεί υπεύθυνους για το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι καταλήγουν σε ψυχιάτρους φορτωμένοι ενοχικά σύνδρομα. «Μακάρι να ενδιαφερόντουσαν για την ελληνική οικογένεια αλλά αδιαφορούν πλήρως», επισημαίνει. Οσο για εκείνους που βλέπουν μια νέα επίθεση κατά της Εκκλησίας απαντά με νόημα: «Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδυνεύει από εξωτερικούς εχθρούς». Οι θέσεις του πατρός Φιλόθεου Φάρου, όπως τις αναπτύσσει σήμερα στην «Κ», που θίγουν και το πλαίσιο σχέσεων Πολιτείας-Εκκλησίας, σίγουρα θα αποτελέσουν αφορμή διαλόγου, αφού πολλοί θα συμφωνήσουν πολλοί θα διαφωνήσουν, άλλοι θα συνυπογράψουν, άλλοι θα θυμώσουν… 

«Η Πολιτεία ορθώς πράττει και προωθεί το Σύμφωνο. Το ερώτημα όμως είναι αν η Ελλάδα είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή μια θεοκρατία τύπου «Χομεϊνί». Φαίνεται πως σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η Ελλάδα είναι θεοκρατία. Είναι χαρακτηριστικό πως υποψήφιοι βουλευτές, δήμαρχοι και άλλοι πολιτευόμενοι πριν ξεκινήσουν την προεκλογική τους εκστρατεία πρέπει να περάσουν να φιλήσουν το χέρι του Δεσπότη. Και θα φροντίσουν οι κάμερες να το απαθανατίσουν αυτό, για να τους δουν οι ψηφοφόροι τους γιατί αλλιώς δεν έχουν ελπίδες…», λέει ο π. Φιλόθεος Φάρος. 

«Διαφωνείς με το Μνημόνιο, αλλά έχεις κάτι άλλο να προτείνεις;»

Γεωργία Βαλωμένου*

Στις 12 Ιουλίου 2015 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο, «ελλείψει καλύτερης εναλλακτικής πρότασης», σύμφωνα με τους υποστηρικτές της αλλά και πολλούς από τους επικριτές της.

Η διαπραγματευτική ήττα της κυβέρνησης, μια ήττα που μοιραζόμαστε όλοι όσοι τη στηρίξαμε, είναι η ήττα μιας συγκεκριμένης διαπραγματευτικής στρατηγικής, η οποία συνίσταται ακριβώς στην έλλειψη εναλλακτικής. Ο Γ. Βαρουφάκης, στην αρχή των διαπραγματεύσεων, είχε δηλώσει: «Αν δεν διανοείσαι την ρήξη, δεν μπορείς να διαπραγματευτείς». Ωστόσο, η διαπραγματευτική ομάδα δεν διανοήθηκε τη ρήξη, κάνοντας την πολιτική εκτίμηση πως η ρήξη θα είναι Αρμαγεδδώνας για τη χώρα — μια εκτίμηση για την οποία δεν δόθηκε ποτέ καμία αιτιολόγηση.

Η έλλειψη εναλλακτικής πρότασης από την πλευρά της κυβέρνησης, ακριβώς επειδή αποτελούσε στρατηγική επιλογή, δεν αντιμετωπίστηκε ως λάθος, ως κάτι για το οποίο θα έπρεπε να αποδοθούν ευθύνες. Αντίθετα, η κυβέρνηση, απαντώντας στην «κατηγορία» των αντιπάλων της ότι οδηγεί τη χώρα στη δραχμή, και επιλέγοντας να αγνοήσει εκείνους από τους υποστηρικτές της που είχε προσελκύσει με τη φράση «καμία θυσία για το ευρώ», ισχυρίστηκε –και έπεισε– πως ουδέποτε διανοήθηκε την έξοδο από την ευρωζώνη.

Οι όποιες φωνές ακούστηκαν για την ύπαρξη εναλλακτικής πρότασης, Plan b, ρήξη με την Ευρωζώνη αντιμετωπίστηκαν με ένα φάσμα αντιδράσεων που ξεκινούσε από την αποδόμηση και τη γελοιοποίηση και έφτανε έως την ποινικοποίηση. Δεν περιλάμβαναν όμως ούτε μία σοβαρή, τεκμηριωμένη απάντηση, αφού εξάλλου και το προηγούμενο διάστημα η συζήτηση για την εναλλακτική πρόταση δεν έγινε ποτέ με τέτοιους όρους. Η πλευρά του «πάση θυσία στο ευρώ» επιδόθηκε σε αφορισμούς και ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε στο ίδιο μοτίβο δικαιώνοντας την καθεστωτική προπαγάνδα των προηγούμενων χρόνων.

Γαλλία, Λεπέν και προλεταριάτο

Του Γιάννη Παπαϊωάννου

Η Αριστερά στην Γαλλία (βλέπε Μελανσόν) παραμένει φιλοευρωπαϊκή όπως ήταν καθ’ όλη την προηγούμενη 20ετία. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν έχει χτυπηθεί το κοινό της από την κρίση και ακόμη ταυτίζει στις αναλύσεις της την ΕΕ με τον διεθνισμό. 

Δεν αντιλαμβάνεται ότι η ΕΕ δεν προχωρά σε διεθνιστική κατεύθυνση γιατί συμφέρει τους λαούς, αλλά γιατί συμφέρει τις τράπεζες και το κεφαλαίο, τις τοπικές αστικές τάξεις και κυρίως το Γερμανικό Ιμπέριουμ. 

Οι λαοί και το δυνητικό προλεταριάτο σέρνονται σε τετελεσμένα και αποφάσεις που δεν γνωρίζουν. Σέρνονται σε λιτότητα, υπόκεινται σε εκβιασμούς και παρεμβάσεις από το ευρωπαϊκό κέντρο. Όμως, όποτε τους δοθεί η ευκαιρία δηλώνουν την διαφωνία τους με την ΕΕ. 

Σήμερα στην Γαλλία βλέπουμε την εκλογική επιδοκιμασία της Γαλλικής ακροδεξιάς που δηλώνει την αντίθεση προς την ΕΕ και με αυτή την θέση κινείται ταχύτατα προς πλήρη εκλογική επικράτηση. 

Αυτό ευτυχώς δεν συμβαίνει στην Ελλάδα γιατί εδώ υπάρχει ένας διάχυτος ευρωσκεπτικιστικός λόγος που εκφέρεται μέσω ενός ευρύτερου φάσματος πολιτικών κόμματων και προσωπικοτήτων. 

Νομίζω όμως ότι το πολιτικό σκηνικό του μέλλοντος πανευρωπαϊκά, θα διαμορφωθεί σε σχέση με την ΕΕ. Όλα τα κόμματα θα τοποθετηθούν ανάλογα το ποσό φιλικά ή εχθρικά θα είναι προς την ΕΕ και τις δομές της. Το πόσο Ευρώπη θέλουμε θα μπει ως κεντρικό ερώτημα σε κάθε πολιτικό σύστημα εντός της ΕΕ. Επιβάλλεται, λοιπόν, να μην αφήσουμε τον ευρωσκεπτικισμό στην ακροδεξιά ώστε να προλάβουμε την αναβίωση του φασισμού. 

Προλεταριάτο. 

Είναι αυτή η Ευρώπη δημοκρατική;

Στέλιος Ελληνιάδης

Όπως πολύ σωστά επισήμανε ο καθηγητής Σωτήρης Ρούσσος στην εκδήλωση του Δρόμου της Αριστεράς, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, το πρόβλημα των Ευρωπαίων δεν είναι η απορρόφηση μερικών εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που έχουν φτάσει ή οδεύουν προς την κεντρική Ευρώπη. Από τη διαλυμένη Γιουγκοσλαβία και την Αλβανία, οι ευρωπαϊκές χώρες απορρόφησαν πολύ περισσότερους πρόσφυγες χωρίς να το κάνουν θέμα. Κι αυτή τη φορά, εάν μοιράζονταν αναλογικά τους πρόσφυγες, οι χώρες θα δέχονταν, με βάση το μέγεθός τους, από 20 μέχρι 100 χιλιάδες ψυχές, δηλαδή αριθμό μικρό που δεν θα φαινόταν καν.

Οι αρνητικές αντιδράσεις, δυστυχώς, δείχνουν κάποια πολύ σοβαρά ζητήματα που αφορούν την εξέλιξη της ίδιας της Ευρώπης στο σύνολό της. Οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και πολιτισμικά. Εξέλιξη που φαίνεται να συμβαδίζει με την αντίστοιχη τάση στις ΗΠΑ και την παραδοχή έως και επιβολή της σε πολλές χώρες.

Η σοβαρή κοινωνική τάση σε ούλτρα συντηρητική κατεύθυνση και η άνοδος ακροδεξιών κομμάτων με φασιστικό, εθνικιστικό και ρατσιστικό πολιτικό πρόγραμμα, η παραβίαση του Συντάγματος πολλών χωρών (η Ελλάδα ανάμεσα στις πρώτες), η μονομερής παραβίαση διεθνών συμφωνιών, η αύξηση της ανισότητας μεταξύ των χωρών και μέσα σε κάθε χώρα, η ενίσχυση της νομικής ισχύος των πολυεθνικών εταιρειών και ο περιορισμός της ισχύος των κρατών, η καθολική παρακολούθηση των πολιτών από τις αρχές ασφαλείας, η κήρυξη των αστικών δημοκρατιών σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με άλλα λόγια η κήρυξη στρατιωτικού νόμου, π.χ. στη Γαλλία, και η προληπτική παρέμβαση του στρατού, π.χ. στο Βέλγιο, ο περιορισμός των πολιτικών δικαιωμάτων με ειδικούς νόμους, οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι στα Βαλκάνια και στον υπόλοιπο κόσμο, η επιθετικότητα σε βάρος κρατών που βαφτίζονται εχθρικά και εξωθούνται στη σύγκρουση, η διαγραφή, αλλοίωση και προσαρμογή των ιστορικών δεδομένων στα συμφέροντα των ολιγαρχικών εξουσιών, η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας τρίτων χωρών, αλλά και χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, π.χ. της Ελλάδας, ο διαμελισμός κρατών, οι δολοφονίες και απαγωγές ηγετών, η ενίσχυση αυταρχικών καθεστώτων, η αύξηση των οπλοστασίων των δυτικών κρατών και πολλά άλλα ανατριχιαστικά δεδομένα συνθέτουν μία εφιαλτική πραγματικότητα που μόνο δημοκρατική δεν μπορεί να θεωρηθεί ακόμα κι αν ακολουθούνται στην οικοδόμησή της κάποιες τυπικά νόμιμες οδοί.

Η κατά Τσίπρα “αριστερά της ευθύνης”

Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΚΤΗΣ Ε.Ε. ΑΝΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ... ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ! 

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Με άρθρο του που δημοσιεύεται σήμερα στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα “Τι είναι αριστερή πολιτική σήμερα”. Πέρα από την αδέξια προσπάθεια του πρωθυπουργού να απολογηθεί για ταεξοντωτικά μέτρα λιτότητας και την εκποίηση του κοινωνικού πλούτου στο διεθνές τοκογλυφικό κεφάλαιο, το άρθρο παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς για πρώτη φορά, μετά τημνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αποπειράται να σκιαγραφήσει μια κάποια “στρατηγική”, ένα κάποιο “όραμα”, μια κάποια “θεωρία” για την καινούργια κατάσταση πραγμάτων. Αν μη τι άλλο, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Αλέξη Τσίπρα ότι αυτή τη φορά δεν αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων και δεν στερείται μιας κεντρικής, κατευθυντήριας ιδέας: αριστερή πολιτική σήμερα σημαίνει πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα... υπεράσπιση της Ε.Ε. και της θέσης της Ελλάδας στην ευρωζώνη! 

Όπως εξηγεί από την πρώτη παράγραφο του άρθρου του, ο πρωθυπουργός είδε το φως το αληθινό στο δικό του δρόμο προς τη Δαμασκό, ή μάλλον την Ιερουσαλήμ και τη Ραμάλα, που επισκέφθηκε πρόσφατα. Εκεί συνειδητοποίησε, όπως μας εκμυστηρεύεται, “πόσο σημαντικό είναι να ζεις σε ένα έδαφος ειρήνης για 70 χρόνια”. Η Ελλάδα που έχει την τύχη να βρίσκεται στην Ευρώπη της ειρήνης δεν πρέπει να λησμονεί ότι βρίσκεται “στο κέντρο ενός τριγώνου περιφερειακών συγκρούσεων που έχουν εκδηλωθεί στη Λιβύη, τη Συρία και το Ιράκ και την Ουκρανία”, μας θυμίζει ο πρωθυπουργός. Φυσικά, οι συγκρούσεις αυτές δεν έπεσαν από τον ουρανό, σαν θεομηνία και ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καμία δυσκολία να δείξει τον εχθρό και τον φταίχτη: “Ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός αποσταθεροποιεί τη Μέση Ανατολή και συνιστά πλέον τρομοκρατική απειλή για την Ευρώπη”. Επομένως- δικαιούται να συμπεράνει κανείς- όχι μόνο νομιμοποιείται, αλλά είναι αναγκαία η σύμπραξη της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους (και τους Ισραηλινούς και τους Αμερικανούς) εταίρους μας για την αντιμετώπιση της κύριας απειλής, του “ισλαμοφασισμού”. 

Οι φαιδρές εκλογές

Διαβάζω πως εταιρεία λογισμικού κατέθεσε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ζητώντας την αναβολή των εκλογών της ΝΔ και καταγγέλλει μεθοδεύσεις από την πλευρά των υπευθύνων της Νέας Δημοκρατίας με σκοπό να ανατεθεί ο διαγωνισμός στην Vodafone.

Οι λεπτομέρειες αυτές ολίγο με ενδιαφέρουν, όπως ολίγο με ενδιαφέρει ποιά εταιρεία θα αναλάβει την διενέργεια των εκλογών. Αυτό όμως που με ενδιαφέρει ως πολίτη είναι το αλαλούμ που επικρατεί στην αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας μου, στο κόμμα που στόχο έχει να γίνει πάση θυσία (ακόμα κι αν η θυσία αυτή είναι βλαπτική για τον τόπο) να γίνει λοιπόν “Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη”.

Ακόμα χειρότερα, προκειμένου η ΝΔ να καλύψει τα φαιδρά ως γελοία εσωτερικά της προβλήματα που έχουν μετατρέψει τις εσωκομματικές της εκλογές σε κωμικό σίριαλ προσπαθεί να στρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης αλλού. Κι αυτό το αλλού δεν είναι τίποτ΄αλλο παρά η Κυβέρνηση και ο Τσίπρας. Κι έτσι, ο κύριος Πλακιωτάκης σε τελευταία του δήλωση καλεί τον πρωθυπουργό να “αναγνωρίσει την αδυναμία του να κυβερνήσει και να αποχωρήσει”.

Να αποχωρήσει, λέω εγώ, μπας και εκπληρωθεί το όνειρο ν’ αναλάβουν την κυβέρνηση αυτοί που δεν μπορούν να κυβερνήσουν το κόμμα τους.

Οι «επενδυτές» έφτασαν στην Ισπανία

Αμερικανικό funt αγόρασε "κόκκινα δάνεια" αντί 675 εκατ. ευρώ - Έτοιμοι να κάνουν έφοδο και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη.

Η αρχή με τις ξένες επενδύσεις που θα "αναπτύξουν" τις χώρες του Νότου έγινε στην Ισπανία. Περίμεναν την αλλαγή του πτωχευτικού νόμου που υπερψήφισε η κυβέρνηση Ραχόι με τον οποίο οι ισπανικές εταιρίες που διαχειριζόνταν τα "κόκκινα δάνεια" των Ισπανών πετώντας τους στον δρόμο, αναδιαρθρώνονται και ξεπουλάνε τα "κλοπιμαία" τους σε τρίτο επενδυτή. 

Ξεκάθαρα οι υπεύθυνοι της πρώτης εταιρείας που εισέρχεται σε ευρωπαϊκό έδαφος για τα "κόκκινα δάνεια"δηλώνουν ότι άρχισαν να γίνονται τα πρώτα βήματα και σε άλλα κράτη εκτός της Ισπανίας στα οποία οι επενδυτές θα βρουν τεράστιες ευκαιρίες. 

H Capstone Equities Management, ένα αμερικανικό επενδυτικό ταμείο που αγοράζει «κόκκινα» δάνεια (distressed debt fund), εστιάζοντας σε εταιρείες διαχείρισης ακινήτων, έγινε ο πρώτος ξένος επενδυτής που απέκτησε τον έλεγχο ισπανικής εταιρείας.

Σύμφωνα με τους Financial Times, η Capstone Equities, που έχει έδρα τη Νέα Υόρκη, απέκτησε τον έλεγχο της ισπανικής κατασκευαστικής εταιρείας ακινήτων Promociones Habitat, έχοντας αγοράσει τα χρέη της στις τράπεζες ύψους 675 εκατ. ευρώ, με βάση τη νέα ισπανική νομοθεσία για το πτωχευτικό δίκαιο που ισχύει από πέρυσι.

Aριστερά και Ιστορία

Στάθης

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο σημερινός μας τίτλος είναι βαρύγδουπος! πιθανόν! αποτελεί όμως μια απόπειρα επισήμανσης του θεμελιώδους, κατά τη γνώμη μου, προβλήματος της εποχής μας: της αδυναμίας της Αριστεράς, της επί μακρόν αδυναμίας της Αριστεράς, να αποκτήσει εκ νέου την πρωτοβουλία στην κίνηση της Ιστορίας.

Σήμερα η Αριστερά, στο πλήθος των εκδοχών της, όχι μόνον δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη Δεξιά, επίσης στο πλήθος των εκδοχών της, αλλά έχει από καιρό μπει σε μια τροχιά καμπής (ιστορικών διαστάσεων) που τη βγάζει απ’ τον πολιτικό στίβο όλο και πιο έντονα και ταυτοχρόνως συρρικνώνει όλο και πιο πολύ την επιρροή της στις κοινωνίες. Τυχόν αναλαμπές εναντιοδρόμησης σ’ αυτήν τη φορά των πραγμάτων δεν είναι παρά αναλαμπές.

Μετά τον Μάιο του 1968, όταν άρχισε η αποκοπή κομμάτων, σχημάτων και διανοουμένων της Αριστεράς από την εργατική τάξη, η απόσταση ως την απαρχή (μέσα της δεκαετίας του ’70 και δεκαετία του ’80) της Δεξιάς Παλινόρθωσης διανύθηκε γρήγορα. Στο τέλος της δεκαετίας του ’80-αρχές της δεκαετίας του ’90, η ΕΣΣΔ κατέρρευσε, χωρίς να κουνηθεί φύλλο. Νεκρό από καιρό το πρώτο εργατικό κράτος, εξεμέτρησε το ψευδοζείν μένοντας για όλη την Αριστερά ένας άταφος νεκρός. Χωρίς πένθος, χωρίς χοές και χωρίς συζήτηση (πλην των μονολόγων όλων), ο γίγαντας παραχώθηκε στον νου και τις καρδιές μας, χωρίς καν να μας στοιχειώσει το ερώτημα του θανάτου του.

Όταν η αστυνομία “έβγαλε τα κάστανα απ΄τη φωτιά”

Στην Αριστοτέλους γινόταν το αδιαχώρητο. Παρασκευή απόγευμα, η ατμόσφαιρα γιορτινή εν αναμονή του δημάρχου που σήμερα θα «ανάψει» το δένδρο της Πλατείας. Γωνία Τσιμισκή με Αριστοτέλους όμως ο κόσμος παραήταν πολύς για να πιστέψεις ότι περίμεναν το πράσινο για να περάσουν. Μετά ξεχώριζες ανάμεσα στο πλήθος τα άσπρα κράνη των αστυνομικών. Πρέπει να ήταν 6-7, λες δεν μπορεί φονικό θα έχει γίνει.

Η πραγματικότητα ήταν βέβαια σουρεαλιστική όπως αρμόζει σ΄αυτήν την πόλη που δεν παύει να σε εκπλήσσει. Η εν λόγω αστυνομική δύναμη είχε φτάσει επί τόπου μετά από καταγγελία για να συλλάβει τον γνωστό καστανά της γωνίας.

Ο ηλικιωμένος φώναζε πως δεν είναι παράνομος, οι αστυνομικοί έλεγαν πως το καροτσάκι κατάσχεται. Ο ηλικιωμένος ούρλιαζε πως αυτόφωρο δεν πάει και χτυπιόταν ενώ οι αστυνομικοί τραβούσαν το καροτσάκι με τα κάστανα.

Κοινά ντους Ελλήνων και Τούρκων ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση

Του πιτσιρίκου

Αναστάτωση έχει προκαλέσει στην κυβέρνηση η εμμονή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κοινές περιπολίες Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο, αφού η η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητάει τώρα Έλληνες και Τούρκοι λιμενικοί να μένουν μαζί και να κάνουν παρέα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητάει να δημιουργηθούν hotspots στο Αιγαίο, όπου Έλληνες και Τούρκοι λιμενικοί θα συζούν υποχρεωτικά και θα μοιράζονται και τους λογαριασμούς.

Σύμφωνα με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Έλληνες και Τούρκοι λιμενικοί θα τρώνε μαζί και θα κοιμούνται μαζί, ώστε να γνωριστούν καλύτερα.

Σοκ προκαλεί η οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπει πως Έλληνες και Τούρκοι λιμενικοί θα κάνουν ντους μαζί, θα τρίβουν ο ένας την πλάτη του άλλου και οι Έλληνες θα σκύβουν να πιάσουν το σαπούνι.

Όσο για τον χώρο που θα μένουν Έλληνες και Τούρκοι λιμενικοί, η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει τα Ίμια, τα οποία θα μετονομαστούν σε «Νησιά της Αγάπης», θα αποκτήσουν άνετους και πολυτελείς χώρους διαμονής, και θα έχουν και νεροτσουλήθρες.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί πως η συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων λιμενικών θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το προσφυγικό πρόβλημα, αφού Έλληνες και Τούρκοι θα ανταγωνίζονται για το ποιος θα πνίξει τους περισσότερους.

ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΑΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΓΛΕΖΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Σπάστε τα δεσμά των κομματικών παρωπίδων και ελευθερώστε τις συνειδήσεις.

Καθισμένος στο παραγώνι των στερνών κατωφλιών της ζήσης μου, απευθύνομαι σε σας τους Τριακόσιους της Βουλής των Ελλήνων, στον κάθε ένα ξεχωριστά και του βροντοφωνάζω. 

Σύνελθε.

Από το αφιόνι της κομματικής γραμμής ξύπνα.

Τι υποσχέθηκες στον κόσμο και σ΄εμπιστεύθηκαν όσοι σε ψήφισαν και σε ανέδειξαν αντιπρόσωπο του Έθνους. Δεν το αισθάνεσαι.

Η συνείδησή σου αλυσοδεμένη στα έγκατα του είναι σου σπαρταρά.

Ελευθέρωσέ την.

Όσοι, παρ΄ελπίδα, είστε κουφόνοες, αφουγκραστείτε επιτέλους τις γοερές κραυγές των πεινασμένων που λιμοκτονούν για να ξεχρεωθούν τα δάνεια των δανειστών.

Όσοι πάλι βαυκαλίζεστε με την ιδέα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά το δανείζεσθαι και η εποπτεία για την εξόφλησή τους, ξεχάσατε τόσο εύκολα τα λόγια του Μενάνδρου: «Τα δάνεια δούλους τους ανθρώπους ποιεί»

Ο Μικρός Στρεψίας

 Στάθης στον eniko

Οταν ο κ. Καμμένος και αρκετοί βουλευτές της Ν.Δ. εγκατέλειπαν το κόμμα τους για να μη συναινέσουν στη μνημονιακή ατίμωση της χώρας τους, δεν ήταν αποστάτες.

Ούτε κάποιος τους χαρακτήρισε έτσι τότε, δεξιός ή αριστερός.

Οταν υπουργοί και βουλευτές της Αριστερής Πλατφόρμας αποχώρησαν απ’ τον μεταμορφωθέντα σε μνημονιακή δύναμη ΣΥΡΙΖΑ (διά της υπογραφής του γ’ μνημονίου), αμέσως χαρακτηρίσθηκαν ως αποστάτες. Οχι απ’ τους δεξιούς, ούτε από όλους τους αριστερούς, αλλά από ορισμένους εξ αυτών που διακρίνονται για την ηθική τους - μια πάντα χρήσιμη ηθική.

Τώρα, αν κάποιοι βουλευτές του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέξουν άλλο να ψηφίζουν καθ’ υπαγόρευσιν της δικτατορίας Μέρκελ, και αποχωρήσουν, θα είναι και αυτοί αποστάτες.

Αντιθέτως, αν κάποιοι άλλοι βουλευτές εγκαταλείψουν το κόμμα τους, το Ποτάμι ή την Ενωση Κεντρώων ή όποιο άλλο, και συνταχθούν με τον εντολοδόχο της Τρόικας ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί δεν θα είναι αποστάτες, αλλά ναυτοπρόσκοποι που θαδιευρύνουν την κυβερνητική πλειοψηφία!

Δύο μέτρα και δύο

Γενική απεργία κόντρα στις αλλαγές στο ασφαλιστικό

Στους δρόμους

Γενική απεργία πραγματοποιούν σήμερα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αντιδρώντας στο νέο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που αναμένεται να ψηφιστεί μέσα στο Δεκέμβριο. Κινητοποιήσεις και από το ΠΑΜΕ 

Η κεντρική απεργιακή συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ θα πραγματοποιηθεί στις 11:00 στην Κλαυθμώνος ενώ του ΠΑΜΕ στις 10:00 στην Ομόνοια. 

Ποιοι απεργούν 

Με στάσεις εργασίας συμμετέχουν στην απεργία της Πέμπτης που κήρυξαν ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ οι εργαζόμενοι σε τρόλεϊ και λεωφορεία, μετρό, ηλεκτρικό και τραμ, ενώ οι εργαζόμενοι στο σιδηρόδρομο και τον προαστιακό προχωρούν σε 24ωρη απεργία. Δείτε αναλυτικά πώς θα κινηθούν τα μέσα μεταφοράς

Στην κινητοποίηση συμμετέχει και η ΠΝΟ, με αποτέλεσμα τα πλοία σε όλα τα λιμάνια της χώρας να μείνουν ακινητοποιημένα από τα μεσάνυχτα της Τετάρτης ως τα μεσάνυχτα της Πέμπτης.

Στην απεργία της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ συμμετέχουν επίσης ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ και εργαζόμενοι στα νοσοκομεία. 

Ο Πούτιν βάζει σε τάξη τους βιομήχανους της χώρας του!

Η απίθανη «διαπραγμάτευση» του πανίσχυρου Ρώσου ηγέτη Βλαδίμηρου Πούτιν μέ βιομήχανους, προκειμένου οι τελευταίοι να πειστούν να επαναλειτουργήσουν ένα εργοστάσιο.

Το βίντεο, που αποτελεί μέρος αφιερώματος του βρετανικού BBC με τίτλο «Ο Πούτιν, η Ρωσία και η Δύση δείχνει τον Βλαντιμίρ Πούτιν να επισκέπτεται ένα εργοστάσιο.

Η πρώτη του παρατήρηση αφορά σε κάτι «λάθος» που εντοπίζει εκεί: 

«Γιατί δεν το επιδιορθώσατε αυτό νωρίτερα;» ρωτά σε αυστηρό τόνο.

Έπειτα, έχοντας καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους βιομήχανους, τους λέει: «Τρέχατε τριγύρω σαν τις κατσαρίδες όταν μάθατε ότι ερχόμουν…»

Σε αντίθεση με τον Μεντβέντεφ (λέει ο σχολιαστής του BBC), ο Πούτιν αντιμετώπισε τους ιδιοκτήτες του εργοστασίου:

«Κρατάτε ομήρους αυτούς τους ανθρώπους. Με τη φιλοδοξία σας, την ανικανότητά σας και την καθαρή απληστία σας. Πρόκειται για χιλιάδες ζωές. Είναι εντελώς απαράδεκτο. Εάν εσείς, οι ιδιοκτήτες, δεν μπορείτε να έρθετε σε συμφωνία, αυτό το εργοστάσιο θα τεθεί ξανά σε λειτουργία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Θα το κάνουμε με ή χωρίς εσάς».

Στη συνέχεια, απαιτεί από τους ιδιοκτήτες, μεταξύ των οποίων και ο δισεκατομμυριούχος Όλεγκ Ντερεπάσκα, να υπογράψουν επιτόπου μια συμφωνία για να επανεκκινήσουν το εργοστάσιο.

Παίρνοντας έπειτα το χαρτί της συμφωνίας στα χέρια του, ρωτά: «Το υπογράψατε όλοι αυτό;» «Ναι». «Ντερεπάσκα, υπέγραψες;» «Υπέγραψα». «Δεν βλέπω την υπογραφή σου». Του κάνει νεύμα: «Έλα να υπογράψεις. 

Εδώ είναι η συμφωνία».

Ο Ντερεπάσκα υπογράφει, δίνει το έγγραφο στον Πούτιν, και αποπειράται να επιστρέψει στη θέση του, κρατώντας το στιλό που του είχε δώσει ο Ρώσος ηγέτης για να βάλει υπογραφή.

«Δώσε μου πίσω το στιλό μου», του λέει ο Πούτιν…

«Κλασικος Πούτιν», σχολιάζει ο δημοσιογράφος του BBC..

Το τζιν που φοράς το ράβουν παιδιά σε άθλιες συνθήκες

Blood Fashion

Αυτές οι φωτογραφίες δείχνουν τη σκοτεινή πλευρά της βιομηχανίας της μόδας. Στο Μπαγκλαντές, ανήλικα παιδιά εργάζονται σε άθλιες συνθήκες, για πολλές ώρες, και με πενιχρή αμοιβή (σε ορισμένες περιπτώσεις περίπου 10 ευρώ τον μήνα), ράβοντας ρούχα για την τοπική αγορά, την γειτονική Ινδία, αλά και επώνυμες διεθνείς μάρκες, που κατακλύζουν τις αγορές ανά τον κόσμο και κυρίως της Δύσης.

Ο φωτογράφος Claudio Montesano Casillias κατάφερε να «τρυπώσει» σε ένα από τα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας στη Ντάκα καταγράφοντας τις συνθήκες που επικρατούν. Σε ένα μικρό δωμάτιο μπορεί να υπάρχουν μέχρι και 15 ραπτομηχανές. Έξοδοι κινδύνου και πυρασφάλεια δεν υπάρχουν, καθώς οι εγκαταστάσεις δεν υπόκεινται σε ελέγχους ασφαλείας και συχνά σημειώνονται πολύνεκρα δυστυχήματα, όπως αυτό στο εργοστάσιο Rana Plaza, το οποίο κατέρρευσε παρασύροντας στο θάνατο πάνω από 1.100 ανθρώπους.

«Μέσα σε αυτά τα εργοστάσια ρούχων οι εργαζόμενοι δουλεύουν από τις έξι το πρωί έως τις έξι το απόγευμα για τον κατώτατο μισθό. Οι εργαζόμενοι σε αυτά τα εργοστάσια κοιμούνται μέσα σε αυτά ή νοικιάζουν δωμάτια δίπλα σε αυτά τα εργοστάσια. Έρχονται από τα χωριά στις πόλεις αναζητώντας μια απασχόληση και ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή», είπε ο Claudio Montesano Casillias στη Daily Mail.

H ανυπακοή είναι το θεμέλιο της ελευθερίας

Μάρω Βούλγαρη

Εκείνον τον πολύ θερμό Ιούνιο του σωτήριου (πραγματικά σωτήριου) έτους 1789, η αίθουσα συνεδριάσεων των τριών τάξεων, στα ανάκτορα του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ ήταν κλειδωμένη (έτσι κι αλλιώς ο Λουί ήταν μανιώδης συλλέκτης κλειδιών, έβαλε ένα κλειδί παραπάνω). Οι εκπρόσωποι λοιπόν της Γ' Τάξης κατέλαβαν την αίθουσα του σφαιριστηρίου όπου και έδωσαν τον ιστορικό όρκο της 20ής Ιουνίου να παραμείνουν ακλόνητοι και ενωμένοι μέχρι την ψήφιση του νέου Γαλλικού Συντάγματος. Η πράξη αυτή ήταν καθόλα παράνομη. Όμως, όπως έλεγε ο Χένρι Ντέιβιντ Θορό: «η ανυπακοή είναι το πραγματικό θεμέλιο της ελευθερίας. Οι υπάκουοι θα πρέπει να είναι σκλάβοι». Και η παράνομη αυτή πράξη οδήγησε στην ιστορική νύχτα της 4ης Αυγούστου, στη Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στην γκιλοτίνα, αν θέλετε, που κατέβηκε πάνω στο τρυφερό κεφάλι της Μαρίας Αντουανέτας. 

Η ελληνική «αίθουσα του σφαιριστηρίου» υπήρξε πάντα η Πλατεία Συντάγματος. Εκατόν τριάντα τρία χρόνια έπειτα από εκείνον τον θερμό Ιούνιο, τον Οκτώβριο του 1922, ένας καθημαγμένος λαός, δημιουργεί εκεί μια μεγαλειώδη συγκέντρωση 100.000 ανθρώπων. Το αίτημα είναι πάλι η δικαιοσύνη. «Η Μικρασιατική καταστροφή δεν προήλθε είπαν από ήττα αλλά από προδοσία». Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: Μια αμφιλεγόμενη δίκη, και -εδώ αντί για γκιλοτίνα- 6 τουφεκιές! Η περίφημη «δίκη των έξι» δεν θα γινόταν ποτέ αν ο λαός δεν έβγαινε στο δρόμο να απαιτήσει δικαιοσύνη.