Μια επιχείρηση εμπορίου ανθρώπινης σάρκας... με κέρδη δισεκατομμυρίων!

Σε κάποια σημεία διαφωνώ, αλλά το ανεβάζω γιατι συμφωνώ γενικα με το σχολιαστή  

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Τραπεζίτες και πολυεθνικές, αυτοί που κυβερνούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, αυτοί που κάνουν τους

πολιτικούς, οικονομικούς, κλιματικούς πολέμους, αλλά κυρίως τους πολέμους σε πεδία μαχών, μάλιστα χρησιμοποιώντας «τρομοκράτες», τώρα παράγουν εκατομμύρια «πρόσφυγες-μετανάστες» προς την Ευρώπη.

Μια εμπορική επιχείρηση ανθρώπινης σάρκας με κέρδη δισεκατομμυρίων…

Χιλιάδες οι νεκροί, αλλά όχι όλοι οι «μετανάστες-πρόσφυγες», γιατί είναι χρήσιμοι… Χρειάζονται ως φθηνοί επιστήμονες, φθηνά εργατικά χέρια, βαποράκια ναρκωτικών, όμορφες κοπέλες για το εργοστάσιο της πορνείας, εγκληματίες για το οργανωμένο έγκλημα, μικρά παιδιά για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις των παιδόφιλων (σε λίγο θα μας κάνουν να νοιώθουμε ενοχές για τη χρήση του όρου παιδόφιλος και θα μας χαρακτηρίζουν «παιδόφοβους«, κατά το «ομόφοβος»). Κι οι παιδόφιλοι αφθονούν στις πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές κάστες)…

Ταυτόχρονα, με την ευγενή συνεισφορά των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων της νέας εποχής των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», δημιουργούν το αναγκαίο ΣΟΚ, για το συνεχές και διαρκές ψαλίδισμα των ελευθεριών και εργασιακών δικαιωμάτων των Ευρωπαϊκών λαών.

Σήμερα, κατασκευάζουν «τρομοκράτες» (ποιος άραγε μπορεί να ερμηνεύει, να εξηγήσει τη σημαίνει ο έντεχνα εισαγόμενος όρος «τρομοκρατία», που επέβαλαν παντού;)… πολέμους… τη νέα κερδοφόρα μπίζνα: «πρόσφυγες»!

Βρίσκουν «συμμάχους» σε ευαίσθητους ανθρώπους, εμφανίζοντας στην κοινή γνώμη το «ανθρωπιστικό» ζήτημα, τη «φιλανθρωπία», την φιλοξενία… έμφυτη από αρχαιοτάτων χρόνων στον λαό μας και από το δικό μας δράμα της «μετανάστευσης», σε πολλές περιόδους τον περασμένο αιώνα κι ειδικότερα μετά το τέλος της ναζιστικής κατοχής, τη νίκη της Εθνικής Αντίστασης, αλλά την επικράτηση των δωσίλογων και ταγματασφαλιτών στην πατρίδα μας.

Αν δεις μαύρη γάτα… απλώς κάπου πηγαίνει

Στέλιος Κανάκης

Γενικώς, στο ιδεολογικό οπλοστάσιο της άρχουσας τάξης υπάρχουν μπόλικα μεταφυσικά και παραφυσικά τερτίπια, δεισιδαιμονίες και μπουρδολογίες ολκής. Μπορούμε να αντιδράσουμε; Υπάρχει ελπίδα να μην πνιγούμε στο βούρκο της ανοησίας και της σαχλαμάρας; Πέρα από τα κοινωνικοοικονομικά αίτια που γεννούν και τρέφουν όλες αυτές τις ανοησίες, διαθέτουμε αρκετά εργαλεία, μέσα από τον πλούτο της επιστήμης, για να αντισταθούμε στην πληθώρα των παπάδων αλλά και των μάγων, των τηλεπαθητικών, των μέντιουμ και των τσαρλατάνων. 

Μπορούμε να φανταστούμε την επιστήμη και τη γνώση γενικότερα, σαν ομπρέλα που ως σύνολο των επιμέρους κλάδων της, μας προσφέρει την απαραίτητη προστασία έναντι της πτώσης ανόητων λίθων, από τους οποίους ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουμε. Διαθέτουμε λογικές διαδικασίες και μεθοδολογίες που επιτρέπουν να μην παραδιδόμαστε στους κρουνούς αποχαύνωσης που εκτοξεύουν απ’ όλες τις κατευθύνσεις. Η λογική, συνεπικουρούμενη από τη γενική γνώση, μπορεί να αντικρούσει και να ξεσκεπάσει την καθημερινή βλακεία, ιερή ή ανίερη. 

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα στην αντίστασή μας με τη χαζομάρα που δεν πρέπει να μας διαφεύγουν. Καταρχάς, πρέπει να ξέρουμε πώς η θεωρία, η ιδιαίτερη άποψη που τρέφουμε, επιδρά στην αντιλαμβανόμενη πραγματικότητα. 

«Αυτό που παρατηρούμε δεν είναι η ίδια η φύση, αλλά ό,τι αντιλαμβανόμαστε από αυτήν βάσει των μεθόδων της έρευνάς μας», είχε πει χαρακτηριστικά ο Βέρνερ Χάιζενμπεργκ1. 

Με άλλα λόγια, η πραγματικότητα τείνει προς τον “υποκειμενισμό” τουλάχιστον, ανάλογα με το βαθμό ακριβείας των μέσων παρατήρησης, την αντιληπτική ικανότητα του παρατηρητή. 

Η Δύση είναι τελειωμένη - αλλά γιατί;

του Andre Vltchek

Παρά κάποιες οικονομικές και κοινωνικές καθυ-στερήσεις και προβλήματα, η δυτική αυτοκρα-τορία τα πάει αρκετά καλά, αν μετρήσουμε, δηλαδή, την επιτυχία με την ικανότητα ελέγχου του κόσμου, επηρεασμού της σκέψης των αν-θρώπων σε όλες τις ηπείρους και συντριβής σχεδόν όλων των ουσιωδών διαφωνιών, εντός και εκτός των χωρών της.

Αυτό που έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τη ζωή σε μέρη όπως η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο ή το Παρίσι είναι η απλή ανθρώπινη χαρά, που είναι τόσο οφθαλμοφανής όταν υπάρχει. Παραδόξως, στα ίδια τα κέντρα εξουσίας, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν αγωνιώδη, άδεια σχεδόν τρομακτική ζωή. Όλο αυτό κάπως δεν ταιριάζει. Δεν θα έπρεπε οι πολίτες των κατακτητικών χωρών του κόσμου, του νικηφόρου καθεστώτος, να είναι τουλάχιστον βέβαιοι για τον εαυτό τους και αισιόδοξοι;

Βεβαίως, υπάρχουν πολλοί λόγοι που δεν είναι και κάποιοι φίλοι μου ήδη έχουν περιγράψει με λεπτομερή και παραστατική γλώσσα τις βασικές, τουλάχιστον, αιτίες για την κατάθλιψη και την έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή που στην κυριολεξία καταβροχθίζουν ζωντανούς εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.

Η κατάσταση αναλύεται κυρίως από κοινωνικο-οικονομική σκοπιά. Ωστόσο, πιστεύω ότι οι πιο....

σημαντικές αιτίες της παρούσας κατάστασης πραγμάτων είναι πολύ πιο απλές: η Δύση και οι αποικίες της κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά τα πιο ουσιαστικά ανθρώπινα ένστικτα: την ικανότητα των ανθρώπων να ονειρεύονται, να είναι παθιασμένοι, να εξεγείρονται και να «ανακατεύονται» - να συμμετέχουν.

Πένθος, στη χώρα που δεν μαθαίνει ποτέ

Στέλιος Κούλογλου:  

Κανονικά, η ΝΔ θα έπρεπε να πανηγυρίζει με την διαφαινόμενη συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές. Ο κ. Μητσοτάκης υπέστη μια ψυχρολουσία κατά την επίσκεψη του τη προηγούμενη εβδομάδα στο Βερολίνο. Η Μέρκελ ήταν επιφυλακτική, ο ψυχρός Σόιμπλε δεν δέχθηκε να βγάλει ούτε μια φωτογραφία με τον πρόεδρο της ΝΔ και όλοι οι Γερμανοί συνομιλητές τού τόνισαν ότι θεωρούν το ελληνικό πολιτικό σύστημα αναξιόπιστο.

Ο βασικός λόγος για αυτό είναι ότι θεωρούν πως οι Έλληνες πολιτικοί νοιάζονται για την εξουσία, αλλά όχι για την χώρα τους. Την ώρα δηλαδή η τύχη της κρέμεται από μία κλωστή, η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει και το grexit από την ευρωζώνη ξαναμπαίνει στη δημόσια συζήτηση, το τελευταίο που θα έπρεπε κανείς να ζητήσει είναι πρόωρες εκλογές. Η πολιτική και οικονομική κρίση που θα προκαλούσαν, θα γύριζαν τη κατάσταση χρόνια πίσω. Θα διευκόλυναν τα σχέδια του φον Σόιμπλε που θέλει να χρησιμοποιήσει μια νέα ελληνική κρίση για να προσαρμόσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στα γερμανικά μέτρα.

Είναι οι διαφορές μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ και οι νέες απαιτήσεις που προβάλλει το τελευταίο μετά από κάθε ελληνικό συμβιβασμό, που βασικά ευθύνονται για την καθυστέρηση της αξιολόγησης: μετά το καλοκαίρι, ζητούσε πρόσθετα μέτρα 2 δις. Όταν τα οικονομικά αποτελέσματα δεν τα δικαιολογούσαν, άρχισε να ζητάει "κόφτη" για τις συντάξεις και το αφορολόγητο για μετά το 2018, παρότι δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο από το μνημόνιο Όταν η κυβέρνηση έδειξε να το συζητάει, ελπίζοντας ότι ο κόφτης δεν θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί,το ΔΝΤ επανήλθε απαιτώντας τα μέτρα να νομοθετηθούν εκ των προτέρων.

Πρόκληση: Η Alpha Bank που σώσαμε με τα μνημόνια θα δανείσει την Fraport για να αγοράσει τα αεροδρόμια μας!

Σε συμφωνία με πέντε δανείστριες τράπεζες για τη χρηματοδότηση της ιδιωτικοποίησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων κατέληξε η Fraport Greece. H χρηματοδότηση αφορά τόσο το εφάπαξ τίμημα της εξαγοράς (Acquisition Facility) όσο και το ποσό για τις επενδύσεις που έχει δεσμευθεί να πραγματοποιήσει (Capital Expenditure Facility), αναφέρουν στην «Κ» τραπεζικές πηγές από το εξωτερικό. Την ίδια ώρα παραμένουν προς επίλυση κρίσιμα ζητήματα ευθύνης του Δημοσίου, όπως η στελέχωση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των ιατρείων των αεροδρομίων που ενδεχομένως να δημιουργήσουν προβλήματα στο χρονοδιάγραμμα μεταβίβασης της 15ης Μαρτίου.

Η συνολική χρηματοδότηση που απαιτείται είναι της τάξεως του 1,5 δισ. ευρώ, το 40% περίπου εκ της οποίας θα προέλθει από ίδια κεφάλαια των μετόχων της Fraport Greece. Το χρηματοδοτικό σχέδιο κατατέθηκε προς έγκριση στο ελληνικό Δημόσιο και τελεί υπό επεξεργασία από το ΤΑΙΠΕΔ και τους συμβούλους του για την παραχώρηση.

Από τις πέντε τράπεζες, οι τέσσερις είναι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και η μία ελληνική. Ειδικότερα, στη χρηματοδότηση συμμετέχουν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η European Investment Bank (ΕΙΒ), η European Bank for Reconstruction and Development (EBRD), η International Finance Corporation (IFC, θυγατρική της World Bank), η Black Sea Trade and Development Bank (BSTDB) και η Alpha Bank. H αρχιτεκτονική του χρηματοδοτικού σχήματος είναι τέτοια, που επιτρέπει την είσοδο πρόσθετων πιστωτών κατά τη διάρκεια του δανείου, συμπληρώνουν.

Ο Τραμπ στο Λευκό Οίκο: Όταν ανοίγουν οι ασκοί του πιο εφιαλτικού Αιόλου!..

Του Γιώργου Μητραλιά

Μετά από τέσσερις βδομάδες στο Λευκό Οίκο, ένας πρώτος απολογισμός της προεδρίας Τραμπ είναι όχι μόνο εφικτός αλλά και εξαιρετικά χρήσιμος καθότι μεστός πολύτιμων διδαγμάτων. Καταρχήν, αντίθετα από ό,τι έσπευδαν να προβλέψουν οι ευσεβείς πόθοι των διεθνών ΜΜΕ και των καγκελαριών που τον ήθελαν να “προσαρμόζεται στη πραγματικότητα” και να γίνεται «συνεννοήσιμος», ο Τραμπ κάνει ό,τι λέει, δηλαδή ό,τι υποσχέθηκε να κάνει (χωρίς αυτό να σημαίνει και ότι πετυχαίνει ό,τι κάνει). Και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ…

Αυτή η πρώτη διαπίστωση έχει ήδη τις εξής τέσσερις σημαντικότατες συνέπειες: Πριν απ’όλα, ο Τραμπ αποδεικνύεται -στην πράξη πια- ακόμα πιο εφιαλτικά επικίνδυνος από όσο τον είχαν εμφανίσει τα προεκλογικά του “επιτεύγματα”. 

Το γεγονός μάλιστα ότι προχωράει μεθοδικά και βάσει σχεδίου,ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του μέντορά του και φημολογούμενου “ουσιαστικού προέδρου των ΗΠΑ” Στίβεν Μπάννον, τον καθιστά ακόμα πιο επικίνδυνο καθώς αρχίζουν να φωτίζονται πτυχές των στόχων του που παρέμεναν μέχρι χτες σκοτεινές και μυστηριώδεις. Συγκεκριμένα, οι συμπτώσεις είναι πια τόσο πολλές ώστε να μας κάνουν να μην έχουμε πια την παραμικρή αμφιβολία ότι ο Τραμπ προχωράει ακολουθώντας σχεδόν κατά γράμμα το παράδειγμα των πρώτων διδαξάντων... Μουσολίνι και -κυρίως- Χίτλερ.

Ωστόσο προσοχή: Όπως το γράφαμε ήδη σε προηγούμενο κείμενό μας (1), δεν αρκεί να το θέλεις για να είσαι φασίστας, ειδικά μάλιστα όταν δεν πρόκειται για ένα άτομο αλλά για ένα υπό δημιουργία καθεστώς. 

Ενόσω ο Τραμπ και οι φίλοι του θα συνεχίσουν να στερούνται εκείνου του οργανωμένου μαζικού κινήματος που θα τους δώσει την υλική δυνατότητα να υλοποιήσουν την διακηρυγμένη υπόσχεσή τους να συντρίψουν τους αντιπάλους τους (εθνικές, φυλετικές και άλλες μειονότητες, και πριν απ’όλα το εργατικό κίνημα και τις οργανώσεις του), θα παραμένουν ένα ημιτελές κακέκτυπο των φασιστικών κινημάτων και καθεστώτων του προηγούμενου αιώνα...

«Ελληνικό Νόμισμα: ερωτήματα & απαντήσεις»...

Αν θέλετε κρατική οντότητα, κυριαρχία & πολιτισμό, έχετε νόμισμα. Τελεία!... Αναγκαία συνθήκη είναιη κυρίαρχη δημοσιονομική ΚΑΙ νομισματική πολιτική. Απὸ τον καιρό του Ομήρου.

Τοῦ Γιώργου Κακαρελίδη*

Πρίν ἀπ' ὅλα πρέπει νὰ ἀπαντηθοῦν τὰ ἑξῆς θεμελιώδη έρωτήματα:

-΄Επιθυμοῦμε κρατική κυριαρχία Ναί /Οχι; Ἄν, ΟΧΙ τότε περιττή κάθε περαιτέρω συζήτηση.

Ἄν ΝΑΙ, ἀναγκαία συνθήκη εἶναι ἡ κυρίαρχη δημοσιονομική ΚΑΙ νομισματική πολιτική. Ἀπὸ τὸν καιρό τοῦ Ὁμήρου. Τὸ δὲ μῖγμα ἀκολουθητέας οἰκονομικῆς πολιτικῆς, δηλαδή τὰ τεχνικά ἐργαλεῖα, εἶναι ἀρκετά (ἔχουν γραφεῖ 4 παραπλήσιες καὶ συγκροτημένες μέθοδοι γιά τήν ἀποχώρηση ἀπό τό εὐρώ, ἀπό τόν Roger Bootleκαὶ τὴν ὁμάδα του τῆς Capital Economics, τόν Νίκο Ἰγγλέση, τόν Κώστα Κόλμερ, τόν Θεοδ. Κατσανέβα καὶ τὴν ὁμάδα του, ὅπως καὶ σειρά ἄρθρων, ἐξαιρετικῶν οἰκονομολόγων στὰ ἐπί μέρους εἰδικά ἐργαλεῖα).

- Γιατί ὄχι στό ευρώ;

Γνωρίζουμε ὅτι τό εὐρώ οὔτε νόμισμα εἶναι οὔτε "κοινό". Δὲν εἶναι νόμισμα, διότι:

1) δὲν ἔχει ἐκ κατασκευῆς τούς βασικούς μηχανισμούς τοῦ νομίσματος ὅπως Μηχανισμό ἀνακύκλωσης πλεονασμάτων, Μηχανισμό διαχείρισης ἐλλειμμάτων (!) κτλ καὶ

2) δὲν φτιάχτηκε, σὲ ἀντίθεση μέ τό δολλαριο, προνοῶντας γιὰ τὴν σταθερότητα ἐργασίας!

3)Δὲν εἶναι "κοινὀ" διότι τό κόστος του στίς ἐπιχειρήσεις (πχ τοῦ νότου) εἶναι διαφορετικό (πχ ἀπό τόν βορρᾶ), μέ ἀποτέλεσμα τὴν καταδίκη σὲ μόνιμη ὑπανάπτυξη καὶ μαρασμό αὐτῶν. Ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν Γαλλία. Φτιάχτηκε ἁπλᾶ καί μόνο στὴν προσπάθεια Γαλλίας Γερμανίας νὰ ἐλέγξουν ἡ μιά τὴν ἄλλη.

Διπλό έγκλημα: τυρόπιτα στα Εξάρχεια!

Δύο είναι οι πληγές της σύγχρονης Ελλάδας: το άβατο των Εξαρχείων και η αγορά τυρόπιτας χωρίς απόδειξη. Ο άνθρωπος που θα συμβόλιζε λοιπόν το απόλυτο μνημονιακό κακό, τον συνδυαστικό Βελζεβούλ της κρίσης, είναι αυτός που θα έτρωγε τυρόπιτα χωρίς απόδειξη στα Εξάρχεια. Εξετάζω ψύχραιμα τις δηλώσεις δύο αμόλυντων εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος, του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Θόδωρου Πάγκαλου, για τους κινδύνους από τους οποίους απειλείται το αγνό κορμάκι της ελληνικής κοινωνίας: τα μπάχαλα και τη χαμηλής κλίμακας φοροδιαφυγή.

του Κωνσταντίνου Πουλή

Αυτό που έχει μάθει ο φαυλοκράτης, λέει ο Θωμάς Κοροβίνης, είναι να αρμέγει την εθνική αγελάδα, να καμαρώνει για τα αξιώματα και να διεκπεραιώνει ρουσφέτια. Η λίστα δεν είναι πλήρης, με βάση την πρόσφατη εμπειρία μας. Πρέπει να συμπληρωθεί: ο φαυλοκράτης αρμέγει, καμαρώνει, διεκπεραιώνει και ηθικολογεί. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που μας κάθονται στο σβέρκο και καλοπερνάνε εις βάρος μας είναι το υψωμένο δάχτυλο, για όλους τους μικροκινδύνους που έχουμε υποτιμήσει, αλλά που είναι σημαντικότεροι όλων. Κι έτσι, καθισμένοι πάνω στο σβέρκο μας, μας καλούν να κηρύξουμε πόλεμο ενάντια στις μύγες που μας τσιμπάνε. Στο άβατο των Εξαρχείων, τον απρόσεκτο τυροπιτοφάγο, όλους αυτούς που μας τρώνε τη ζωή. Με λίγα λόγια, ετοιμαστείτε για αυτό που συνήθως ονομάζεται "λαϊκισμός" στην τρέχουσα πολιτική αργκώ.

Το άβατο των Εξαρχείων είναι κάτι σαν έλεγχος πραγματικότητας για την πολιτική μας σκηνή. Είναι ένα κριτήριο με το οποίο μπορείς να αντιληφθείς κατά πόσο ζούμε στον ίδιο πλανήτη με τον άνθρωπο που μιλά, ή σε ποιο βαθμό μιλάμε την ίδια γλώσσα αλλά δεν καταλαβαινόμαστε. Η προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι εντελώς διαφανής: ο μέσος νοικοκυραίος φοβάται τα μπάχαλα και αγαπάει την ασφάλεια. Όσο περισσότερο του λείπει η ασφάλεια, τόσο περισσότερο χρειάζεται να του τη θυμίζεις και να ρίχνεις το φταίξιμο σε αυτούς που σε βολεύει. Ανασφάλεια όμως σε αυτό το σύμπαν δεν είναι η εργασιακή ανασφάλεια, αυτή είναι «ευελιξία» ή (ακόμη χειρότερα) «ευελφάλεια», ευελιξία και ασφάλεια μαζί, όπως πρέπει επιτέλους να μάθουμε να λέμε. Η ασφάλεια απειλείται από τις ορδές των βαρβάρων που κατοικούν μέσα στην πόλη μας. Ή, όπως έγραψε iefimerida, αντιεξουσιαστές που καθημερινά δεν διστάζουν να διαλύουν τα σπίτια των κατοίκων για να φτιάξουν πολεμοφόδια για τη μάχη με την αστυνομία. Φωτογραφίες από τοίχους με γκράφιτι πείθουν για του λόγου το αληθές. Θυμόμαστε το ρεπορτάζ με τους ιπτάμενους αναρχικούς, ως δείγμα της ξεκαρδιστικής ηλιθιότητας με την οποία ασκείται ενίοτε η συστημική προπαγάνδα. Σε αυτό τώρα προστίθεται το άβατο των Εξαρχείων.

16-17 Φεβρουαρίου του 1943.. “Από παρελθούσης Τρίτης, κωμόπολις Δομενίκου δεν υπάρχει»...

Ψυχικό μεγαλείο ενός απροσκύνητου λαού!

Μερικούς μήνες αργότερα, με τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο 1943, εκατοντάδες ιταλοί στρατιώτες θα ζητήσουν καταφύγιο στα χωριά της περιοχής, οι κάτοικοι των οποίων θα τους βοηθήσουν να συνδεθούν με τον ΕΛΑΣ. “Από παρελθούσης Τρίτης, κωμόπολις Δομενίκου δεν υπάρχει». Με αυτή τη λιτή πρόταση ξεκινούσε το τηλεγράφημα του διευθυντή υποδιοικήσεως Ελασσόνας Νίκου Μπάμπαλη, μετά τη σφαγή στο Δομένικο. Στη συνέχεια περιέγραφε συνοπτικά τα γεγονότα της 16ης – 17ης Φεβρουαρίου του 1943, που στοίχισαν τη ζωή σε 194 αθώους κατοίκους... 

74 χρόνια έχουν περάσει από τη σφαγή του Δομένικου, στις 16-17 Φεβρουαρίου 1943, ενός από τα πλέον στυγερά εγκλήματα των ιταλών φασιστών στον ελλαδικό χώρο. 

Μετά από επίθεση του ΕΛΑΣ σε κοντινή περιοχή -στο σημείο Μαυρίτσα- κατά την οποία σκοτώθηκαν οχτώ ιταλοί στρατιώτες και ένας αξιωματικός, μεγάλη στρατιωτική δύναμη εισέβαλε στο Δομένικο και με τη βοήθεια του διορισμένου από το οπερετικό "Πριγκιπάτο της Πίνδου" προέδρου της κοινότητας, Νίκου Χώτου. 

Οι Ιταλοί αποφάσισαν να εκδικηθούν τον άμαχο πληθυσμό.

Γκάμπριελ: Η Ελλάδα δαπανά το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα και δεν έχει να πληρώσει συντάξεις

"Ας μην ξεκινήσουμε χαρωπά μια νέα κούρσα εξοπλισμών"

Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ έφερε ως παράδειγμα την Ελλάδα, για δύο διαφορετικά ζητήματα, μιλώντας στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου. 

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών προειδοποίησε για τους κινδύνους των «ακρωτηριασμών» της Ευρώπης, αναφέροντας ως παράδειγμα την Ελλάδα. Κάτι που, όπως το ερμηνεύει το Spiegel, ήταν ένα κρυφό μήνυμα κατά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που επανέφερε το Grexit στο τραπέζι. 

Δύσκολο θα ήταν για τη Γερμανία να προσθέσει 25 δισεκατομμύρια ευρώ στο αμυντικό προϋπολογισμό της προκειμένου να ανταποκριθεί στον στόχο αμυντικών δαπανών που έχει θέσει το ΝΑΤΟ, αν την ίδια στιγμή, οι πολιτικοί επιδιώκουν να μειώσουν τους φόρους, σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Ο Σοσιαλδημοκράτης Γκάμπριελ είπε πως η Γερμανία παραμένει δεσμευμένη στον στόχο του ΝΑΤΟ, αλλά είπε πως τα μέλη του ΝΑΤΟ χρειάζεται επίσης να επικεντρωθούν στις ριζικές αιτίες των απειλών ασφαλείας, όπως η κλιματική αλλαγή και η φτώχεια, και να μην επικεντρώνονται αποκλειστικά στις αμυντικές δαπάνες.

Έθεσε επίσης υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της άποψης που επικεντρώνεται αποκλειστικά στις αμυντικές δαπάνες ως ποσοστό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, σημειώνοντας πως η Ελλάδα ανταποκρίνεται στον στόχο του ΝΑΤΟ δαπανώντας το δύο τοις εκατό του οικονομικού προϊόντος της για την άμυνα, αλλά δεν μπορεί ταυτόχρονα να καταβάλει επαρκείς συντάξεις στους πολίτες.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ : ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΥΠΠΟΑ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΥΠΠΟΑ ΠΕΡΙ ΜΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΩΣ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

Κατατέθηκε στις 13/2/2017 αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά της απόφασης της κ. Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού να μη χαρακτηρίσει ως διατηρητέα νεώτερα μνημεία πολύ σημαντικά κτήρια στην περιοχή του πρώην Αεροδρομίου Ελληνικού, όπως : 

το αρχικό κτήριο του πρώην Δυτικού Αεροσταθμού, ο παλαιός Πύργος Ελέγχου και το ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξίας συγκρότημα πέντε (5) κτηρίων του πρώην Αμερικανικού Κολλεγίου Θηλέων των αρχών της δεκαετίας του 1930. 

Την αίτηση ακύρωσης υπογράφουν κάτοικοι των Δήμων Ελληνικού - Αργυρούπολης, Αλίμου και Γλυφάδας (στους οποίους ανήκει το δημόσιο ακίνητο Ελληνικού) - ενεργά μέλη της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού, η ομότιμη καθηγήτρια Ε.Μ.Π. Ελένη Πορτάλιου, η πρώην βουλευτής Β’ Αθηνών και αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Νάντια-Όλγα Βαλαβάνη, καθώς και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών - Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ).

Η αίτηση ακύρωσης συντάχθηκε και κατατέθηκε από τον Δικηγόρο στον Άρειο Πάγο Δημήτρη Μπελαντή και αναφέρεται κυρίως στην πολλαπλή παραβίαση των διατάξεων του νόμου για τα διατηρητέα νεώτερα κτήρια και τις αρχαιότητες (ν. 3028/2002) καθώς και στην πλημμελή και εσφαλμένη αιτιολογία της απόφασης της κ. Υπουργού να μην χαρακτηρίσει τα κτήρια ως διατηρητέα. Η αίτηση στηρίζεται στην σύμφωνη με την κήρυξη/χαρακτηρισμό θέση αρμοδίων Υπηρεσιών του ΥΠ.ΠΟΑ καθώς και σε αναλυτική Έκθεση Τεκμηρίωσης της Σχολής Αρχιτεκτόνων - Μηχανικών Ε.Μ.Π.

Ντομπρόβσκις: "ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΗΜΑ"

- "Εχουν βρεθεί τα μέτρα για το κενό στο πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας"

- Μαξίμου: Θέλουμε συμφωνία όχι τυπικό κλείσιμο της αξιολόγησης

- WSJ: Η διαπραγμάτευση θα κρατήσει ακόμη και μήνες

- «Η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τους θεσμούς είναι εφικτή, υπό την προϋπόθεση ότι θα κάνουν όλοι προσπάθεια για συμβιβασμό» ανέφερε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Βάλντις Ντομπρόβσκις.

Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη συζήτηση για την Ελλάδα, ο κ. Ντομπρόβσκις τόνισε ότι οι στόχοι του προγράμματος είναι σε καλή πορεία. Ωστόσο αποκάλυψε ότι «υπάρχει ένα κενό σε ό,τι αφορά το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018, αλλά έχουν εντοπιστεί τα μέτρα που θα το καλύψουν». Διευκρίνισε μάλιστα ότι «τα κενά μπορούν να καλυφθούν άμεσα».

Σύμφωνα με τον Ντομπρόβσκις «αυτό που μένει είναι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, το οποίο κάνει πιο μετριοπαθείς προβλέψεις για την ανάπτυξη στην Ελλάδα από την Επιτροπή». Για να καταλήξει: «Η ελληνική οικονομία βρίσκεται από φέτος επιτέλους σε πορεία ανάκαμψης. Είναι κρίμα να μην κάνουμε το τελευταίο βήμα για να παραμείνει το πρόγραμμα σε τροχιά».

Ανοίγοντας τη συζήτηση για την Ελλάδα, σήμερα το απόγευμα, στην Ολομέλεια του ΕΚ στο Στρασβούργο ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τόνισε πως «η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο και πρέπει να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση, ούτως ώστε να τονιστεί η πρόοδος την οποία διαπιστώσαμε τους τελευταίους 18 μήνες».

«Θα πρέπει να καταλήξουμε σε συμφωνία μεταξύ των Υπηρεσιών, εφ' όσον όλες οι πλευρές συνεχίζουν να τηρούν τις υποχρεώσεις τους. Η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων συνεχίζεται και πολλές από τις δράσεις που απαιτούνται για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης είναι κοντά στην ολοκλήρωσή τους» τόνισε.

Αναφερόμενος στις προσπάθειες που έχουν γίνει από την Ελλάδα στο πλαίσιο του προγράμματος, ο αντιπρόεδρος έκανε ειδική αναφορά στη «δημιουργία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων και τη λειτουργία του νέου Ταμείου ιδιωτικοποιήσεων.

Ρώσικη ρουλέτα οι εκλογές στη Γαλλία

 ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Γάλλοι απαντούν για τα μεγαλύτερα προβλήματα της καθημερινότητάς τους. Ο κάθε πίνακας δείχνει το πρόβλημα: υγεία, εκπαίδευση, ενότητα, οικολογία, ειρήνη, κοινωνία κ.ά.

Σε κινούμενη άμμο, που εξαφανίζει όλα τα φαβορί και γελοιοποιεί κάθε λογική πρόβλεψη, μετατρέπεται το πολιτικό τοπίο της άγριας Δύσης. Υστερα από τη Βρετανία του Brexit και την Αμερική του Τραμπ, ήρθε η σειρά της Γαλλίας να συμπληρώσει την εικόνα της χαώδους αβεβαιότητας. Σε πρώτο χρόνο, με την απροσδόκητη επικράτηση του άχρωμου πρώην πρωθυπουργού Φρανσουά Φιγιόν απέναντι στους Νικολά Σαρκοζί και Αλέν Ζιπέ, στις προκριματικές εκλογές της Κεντροδεξιάς. Ακολούθησε η ακόμη περισσότερο απροσδόκητη νίκη του σοσιαλιστή «αντάρτη» Μπενουά Αμόν εις βάρος του μέχρι χθες πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς, στις προκριματικές εκλογές της Κεντροαριστεράς.

Κι εκεί που όλες οι δημοσκοπήσεις προέβλεπαν περίπατο του Φιγιόν, ο συντηρητικός υποψήφιος κατακρημνίστηκε από τον Ολυμπο στα Τάρταρα με το μέγα σκάνδαλο Penelopegate, που εμπλέκει τη σύζυγο και δύο παιδιά του. Η δημοτικότητά του υποχώρησε στην τρίτη θέση, πίσω από τα δύο αουτσάιντερ, την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν και τον φιλελεύθερο Εμανουέλ Μακρόν.

Βάρκιζα

του Νίκου Μπογιόπουλου 

Ένα χρόνο μετά από την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας, με την συμπλήρωση ενός χρόνου από από τον αφοπλισμό του ΕΑΜ, στις 12/2/1946, δημοσιεύεται και κατατίθεται στον ΟΗΕ ο απολογισμός της κρατικής καταστολής, της βρετανικής κατοχής και της δράσης των 206 μοναρχοφασιστικών συμμοριών που λεηλατούν τη χώρα. 

Νεκροί: 1.289. Τραυματίες: 6.671. Βασανισθέντες: 31.632. Συλληφθέντες: 84.931. Βιασμένες γυναίκες: 165. Ληστείες: 6.567. Επιδρομές σε τυπογραφεία: 572. Καταδιωκόμενοι δημοκρατικοί πολίτες: Πάνω από 100.000.

Από το συγκλονιστικό ντοκουμέντο αφοπλισμού του ΕΛΑΣ:

Το τι θα ακολουθούσε για το λαό και το κίνημά του από τις διαπραγματεύσεις στη Βάρκιζα κι από εκείνον τον απαράδεκτο συμβιβασμό, το είχε προβλέψει ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ, ο Άρης Βελουχιώτης.

"Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός" - Μνημόσυνο για τους 534 εκτελεσμένους από τους ναζί στη Καλαμάτα

Περίπου 35 χρόνια ιστορίας έχει το μνημόσυνο που γίνεται για τους 534 πατριώτες που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στο στρατόπεδο της Καλαμάτας, στις 8 Φλεβάρη του 1994, όμως πρώτη φορά σήμερα Μητροπολίτης βρέθηκε στην τελετή. Και εκτός από τον Μητροπολίτη βρέθηκε στο μνημόσυνο και βουλευτής, κάτι που έχει συμβεί ελάχιστες φορές στο παρελθόν.

Το μνημόσυνο ξεκίνησε να γίνεται επί δημαρχοντίας Σταύρου Μπένου, όμως οι εκπρόσωποι των αρχών απέφευγαν να προσέλθουν, ακόμη το αποφεύγουν πολλοί. Και ο λόγος είναι αυτός που υπαινίχθηκε και φέτος η εκπρόσωπος των συγγενών και απογόνων των εκτελεσμένων, Πότα Κακκαβά, ότι δηλαδή η μνήμη τους αμαυρώθηκε άδικα λίγο μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, όταν επανήλθαν στην εξουσία οι ντόπιοι συνεργάτες των κατακτητών, που αμείλικτα επεδίωκαν να σβήσουν κάθε μνήμη αντίστασης και αγώνα για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη…

Σήμερα λοιπόν, στο νεκροταφείο της Καλαμάτας, το μνημόσυνο για τους 534 εκτελεσμένους, σύμφωνα με τον αριθμό που παρουσίασε η Πότα Κακκαβά, είχε ίσως τον περισσότερο κόσμο από κάθε προηγούμενο, σε ό,τι αφορά τους εκπροσώπους των αρχών. Ειδικότερα, παραβρέθηκαν ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, η βουλευτής Γιώτα Κοζομπόλη, η αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη. Το δήμαρχο Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα, εκπροσώπησε ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Φάββας ενώ παραβρέθηκε και ο αντιδήμαρχος Θανάσης Βασιλόπουλος. 

Επίσης έδωσαν και φέτος το «παρών» οι επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης, Μανώλης Μάκαρης, Θόδωρος Μπρεδήμας, Μιχάλης Αντωνόπουλος.

Ο Ιγκλέσιας επανεξελέγη στην ηγεσία των Podemos με ποσοστό πάνω από 89%

Με ποσοστό που ξεπέρασε το 89%, ο Πάμπλο Ιγκλέσιας επανεξελέγη σήμερα γενικός γραμματέας του Podemos από το Συνέδριο του Κόμματος. Νίκησε τον πολιτικό του αντίπαλο και πολιτικό γραμματέα του κόμματος Ινίγο Ερεχόν, ο οποίος ήταν επίσης υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος. 

Η νίκη του Ιγκλέσιας είναι καθοριστική και για την πολιτική πορεία του κόμματος. Ο Ιγκλέσιας διατηρεί και την πλειοψηφία στην «Επιτροπή των Πολιτών», με 37 μέλη ενώ ο Ερεχόν εξέλεξε 23 και η «Αντικαπιταλιστική Αριστερά» των Μιγκέλ Ουρμπάν και Τερέσα Ροντρίγκεθ 2 μέλη. Επίσης εκτός από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ιγκλέσιας, παραμένει στην ηγεσία εγκρίθηκε από το Συνέδριο και το πολιτικό του πρόγραμμα με ποσοστό 56%. Αντίθετα, οι θέσεις που πρότεινε ο 33χρονος Ινίγο Ερεχόν, συγκέντρωσαν ποσοστό 34%.

Ο Ιγκλέσιας υποστηρίζει τη διατήρηση της συμμαχίας του Podemos με την Ενωμένη Αριστερά και την συνέχιση της έντονης κινηματικής δράσεις, σε αντίθεση με τον Ινίγο Ερεχόν, ο οποίος ζητούσε μια «στροφή» του κόμματος προς το κέντρο προκειμένου αυτό να μπορέσει να συνεργαστεί με τους Σοσιαλιστές (PSOE). Επίσης ο Ερεχόν ζητούσε αποκέντρωσε των εξουσιών στο κόμμα καθώς έκρινε ότι αυτή είναι υπερβολικά συγκεντρωμένη στα χέρια του Ιγκλέσιας. 

Η στιγμή της επανεκλογής του Ιγκλέσιας

«Ενότητα, ενότητα, ενότητα», φώναζαν τα μέλη του κόμματος όταν εμφανίστηκαν μαζί τα δύο κορυφαία στελέχη του μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος. «Ενότητα και ταπεινότητα μέχρι τη νίκη» απάντησε ο Ιγκλέσιας στο πλήθος και ευχαρίστησε τους υποστηρικτές του αφού αγκάλιασε προηγουμένως τον Ερεχόν.

Το ξεχασμένο «προφητικό» άρθρο του Ανδρέα που ανέσυρε από το αρχείο του ο Λαλιώτης

Ένα συγκλονιστικό – «προφητικό» άρθρο του Ανδρέα Παπανδρέου στο περιοδικό «N
ew Perspectives Quarterly» (που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ στις 25/10/1987), με τίτλο «Μπορεί ο Σοσιαλισμός;», ανέσυρε (και μας απέστειλε) από το πλούσιο άρχειο του το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Κώστας Λαλιώτης . Όπως σημειώνει ο ίδιος με νόημα σε προλογικό του σημείωμα προς το The Caller «αυτό το άρθρο είναι επίκαιρο στη ζωή και έχει τη δική του αυθεντική αξία. Με τις κατευθύνσεις του μπορεί να αποτελέσει μια πυξίδα προς ναυτιλομένους (Κόμματα, Κυβερνήσεις, Πολιτικοί, Ηγέτες, Στελέχη, Δημοσιολογούντες) έτσι ώστε, έστω την ύστατη στιγμή, να μην ρίξουν την Ελλάδα στα βράχια και να μην μετατρέψουν τους Έλληνες πολίτες σε ναυαγούς».

«ΜΠΟΡΕΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ;»

Άρθρο του Ανδρέα Παπανδρέου στο περιοδικό «New Perspectives Quarterly» (που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ στις 25/10/1987)

Το προφητικό κείμενο του Ανδρέα Παπαπανδρέου για την Γερμανία που θα δίχαζε την Ευρώπη σε Βορά και Νότο

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει επικριθεί ποικιλοτρόπως από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Τον έχουν αποκαλέσει δημαγωγό, λαϊκιστή, λαοπλάνο, καιροσκόπο και πολλά άλλα…

Ελάχιστοι ωστόσο μπορούν να αμφισβητήσουν ότι ήταν χαρισματικός ηγέτης, μια εμβληματική προσωπικότητα και ένας διορατικός πολιτικός.

Πρωτοπόρος στη σκέψη και στις πολιτικές του επιλογές, άφησε πίσω του σπουδαία παρακαταθήκη προς μελέτη και αξιοποίηση τόσο για τους υποστηρικτές του όσο και για τους αμφισβητίες του.

Βασικό προτέρημα ήταν ότι έβλεπε μπροστά από την εποχή του. Είχε το αισθητήριο να «διαβάζει» τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στο ελληνικό και διεθνές γίγνεσθαι, ανοίγοντας δρόμους και χαράζοντας μακροπρόθεσμα σχέδια για τη χώρα και τους πολίτες.

Είχε μυαλό στρατηγού και βούληση πολεμιστή, υποστηρίζουν όσοι τον έζησαν από κοντά, αρετές τις οποίες συνήθως συνδύαζε με αρμονία, επιτυγχάνοντας σημαντικά αποτελέσματα για το λαό και τον τόπο.

Προφανώς, δεν δικαιώθηκε σε όλα και -εφόσον άσκησε εξουσία ως πρωθυπουργός για αρκετά χρόνια- μπορεί κανείς να του καταλογίσει μερίδιο ευθύνης για τα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν μέχρι τις μέρες μας.

Να πεθάνει στη φυλακή;

Θανάσης Καρτερός

Ξέρω ότι πολλοί δεν ενδιαφέρονται, ενώ άλλοι έχουν την άποψη «να πεθάνει στη φυλακή». Για τον Άκη Τσοχατζόπουλο ο λόγος, που η επιστολή ενός μπλόγκερ στην Αυγή και σε μένα προσωπικά, θυμίζει την περιπέτειά του. Διότι ο Τσοχατζόπουλος σαπίζει - κυριολεκτικά - στη φυλακή, και κανένας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται.

Ούτε οι παλιοί του φίλοι και σύντροφοι, από τους οποίους ένας δεν βρέθηκε να του συμπαρασταθεί ανθρώπινα. Ενώ η Δικαιοσύνη, παρά το γεγονός ότι και τυπικά πληροί τις προϋποθέσεις, απορρίπτει τη μια μετά την άλλη τις αιτήσεις αποφυλάκισης για λόγους υγείας.

Δεν πιστεύω ότι κάθε φορά πρέπει να ξαναδικάζουμε κάποιον ο οποίος έχει ήδη καταδικαστεί, και βρίσκεται για χρόνια στη φυλακή. Ο φυλακισμένος είναι φυλακισμένος. Είτε πρόκειται για καταχραστή του δημόσιου χρήματος, όπως ο Τσοχατζόπουλος, είτε για εραστή της τρομοκρατίας, όπως ο Ξηρός, είτε για οτιδήποτε άλλο.

Εφόσον έχει σοβαρά προβλήματα υγείας, και υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή του, η Δημοκρατία οφείλει να εξαντλεί την επιείκειά της. Έστω κι αν το αγριεμένο πλήθος απαιτεί να σαπίσει στη φυλακή ο τρομοκράτης, ο κλέφτης, ο πήξε και ο δείξε. 

Μετά λόγου γνώσεως και εν γνώσει των συνεπειών της άποψής μου, πιστεύω ότι αυτό που γίνεται με τον Τσοχατζόπουλο δεν είναι προς τιμή ούτε της Δικαιοσύνης, ούτε της Δημοκρατίας, ούτε κανενός από μας. Ακόμα κι αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι προπαγανδιστικά χρησιμοποιήθηκε σαν αποδιοπομπαίος τράγος του πολιτικού συστήματος, που οδήγησε την Ελλάδα στο σημερινό δράμα, η πραγματικότητα επιμένει πεισματικά: Είναι 76 χρόνων και σε πολύ κακή κατάσταση. Και δεν είναι πια ούτε κατά διάνοια επικίνδυνος για οτιδήποτε άλλο, εκτός από το ΕΣΥ, που θα επιβαρύνει με τη νοσηλεία του.

Γιατί λοιπόν μένει φυλακή ακόμα; Είναι αυτό δίκαιη τιμωρία; Ή εκδίκηση; Είναι υποταγή στη νομιμότητα, ή στον δικαιολογημένα αγανακτισμένο από τα «κατορθώματα» του κόμματός του και του ίδιου, κόσμο; Στηρίζει μια τέτοια επιμονή τα δημοκρατικά και ανθρώπινα χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας; Ή επιτρέπει σε μια λογική αντιποίνων και εκδίκησης να εμφανίζεται ως νόμιμη και ηθική επιταγή; Ο καθείς και τις απαντήσεις του, προφανώς.

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις αναφορικά με την πορεία της β’ αξιολόγησης - Κοινή γραμμή ΕΕ-ΔΝΤ έναντι Ελλάδας

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις αναφορικά με την πορεία της β’ αξιολόγησης με Ευρωζώνη και ΔΝΤ να τηρούν πλέον κοινή στάση έναντι της Αθήνας και όλα να κρίνονται σε άτυπη συνάντηση Τσακαλώτου – Ευρωπαίων απόψε.

Η Κομισιόν επιβεβαίωσε την επικείμενη σημερινή πολυμερή συνάντηση των θεσμών Ντάισελμπλουμ – Βίζερ – Τσακαλώτου για την Ελλάδα. Συγκεκριμένα κοινοτικές πηγές αναφέρουν πως η Κομισιόν θα εκπροσωπηθεί στο ανώτερο τεχνικό επίπεδο δηλαδή τον Μάρκο Μπούτι γενικό διευθυντή της γενικής διεύθυνσης οικονομικών της Κομισιόν και τον Ντέκλαν Κοστέλο επικεφαλής της Κομισιόν στην Τρόικα. 

Δεν πρόκειται να υπάρξουν εκπρόσωποι από άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Συντονιστής της συζήτησης θα είναι ο Γερούν Ντάισελμπλουμ και ο Επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί δεν θα παρευρεθεί. Τα διαπραγματευόμενα μέρη θα προσπαθήσουν να καθορίσουν το δημοσιονομικό διάδρομο για τα έτη μετά 2018 και τον τρόπο προληπτικής νομοθέτησης που αποτελεί απαράβατη προϋπόθεση για μια συμφωνία.

Στόχος είναι να καταγραφεί ένα “περίγραμμα μέτρων”, τα οποία θα ικανοποιούν τις απαιτήσεις όλων των πλευρών περιλαμβανομένου του ΔΝΤ, έτσι ώστε να δώσει τη συγκατάθεση του και να επιστρέψουν οι επικεφαλής των θεσμών στην Αθήνα.

Νωρίτερα σε επιβεβαίωση των πληροφοριών για σύγκλιση έκτακτης συνάντησης στις Βρυξέλλες για το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης, είχε προχωρήσει προχώρησε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ. 

Ο Πρόεδρος σημείωσε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας θα αποτελέσει θέμα συζήτησης, όμως εξήγησε ότι δεν διαβλέπει ατμόσφαιρα κρίσης καθώς υπάρχουν ακόμα αρκετοί μήνες μέχρι την επόμενη εξόφληση κάποιας ελληνικής δόσης. 

Την ίδια ώρα σύμφωνα με τον Επίτροπο Πιέρ Μοσκοβισί, “εάν όλοι οι εταίροι κάνουν τώρα ένα βήμα για να συγκλίνουν μεταξύ τους, μπορούμε να ολοκληρώσουμε την αξιολόγηση και τελικά να γυρίσουμε σελίδα σε ένα δύσκολο κεφάλαιο. Είμαστε σε μία διχάλα στον δρόμο: Μπορούμε επιλέξουμε να κτίσουμε στην πρόοδο που έχει γίνει ή να θέσουμε αυτή σε κίνδυνο”, δήλωσε ο Επίτροπος Οικονομικών στους Financial Times. Κοινή στάση έναντι Ελλάδας

Μονόδρομος, για ανθρωπιστικούς λόγους, η αποφυλάκιση του βαριά άρρωστου Άκη Τσοχατζόπουλου

Του Παπαδόπουλου Παναγιώτη (Κάϊν)

O Ακης Τσοχατζόπουλος ήταν μέρος μιας πολιτικής τάξης πού χρησιμοποίησε τον σοσιαλισμό και τoν "τρίτο δρόμο" για προσωπικό όφελος και αξιώματα. Διέβρωσε και κακοποίησε την μεταπολιτευτική στροφή και επιθυμία (μετά την πτώση της χούντας) για Κοινωνική Αναγέννηση και Αλλαγή και τις παραμόρφωσε σε θεσμό και αντίληψη για προσωπικό όφελος, βόλεμα και ατομικισμό. 

Πίσω από την καταδίκη του ΄Ακη Τσοχατζόπουλου σε 25,5 χρόνια σκεπάσθηκε και απαλλάχθηκε πολιτικά και νομικά η ανευθυνότητα και διαφθορά των "συντρόφων" του στο ΠΑΣΟΚ πού απολαμβάνουν σήμερα τα "δώρα" της θητείας τους από το πάντρεμα του "σοσιαλισμού" με τον "πολιτισμό" της μίζας ,του ρουσφετιού και του πλουτισμού. 

Η ποινή όμως της "συλλογικής ευθύνης" είναι φασισμός, γεμάτη αίμα και αδικίες.

Ο ΕΝΑΣ δεν θα αφήνεται μέχρι εξόντωσης στο κελί για τις αμαρτίες ΟΛΩΝ των άλλων και οι "αναμάρτητοι" μάλιστα να ρίχνουν και πέτρες σ΄ αυτόν τον μισοπεθαμένο ΕΝΑΝ.... 

Γι αυτό είμαι απέναντι στις επιλογές και την απάθεια ενός δικαστικού-πολιτικού συστήματος πού έχει απορρίψει αιτήσεις αποφυλάκισης ενός κρατουμένου (όποιος κι αν είναι αυτός,ο χειρότερος εγκληματίας....)πού στα 76του χρόνια η τσακισμένη υγεία του πρέπει να ανοίγει πόρτα στην ευαισθησία και όχι στην απαξίωση και στην βαρβαρότητα. Κανείς δεν έχει να πάρει "ευχαρίστηση" από την εξόντωση ενός βαριά άρρωστου κρατουμένου εκτός από τους οπαδούς του δόγματος του σαδισμού και της εκδίκησης. 

Σύννεφα πολέμου στην Ουκρανία, μποφόρ επιθετικότητας στο Αιγαίο

Του Σπύρου Παναγιώτου

Αναζωπυρώνεται η στρατιωτική αντιπαράθεση στην περιοχή του Ντονέτσκ – Εντείνονται οι τουρκικές προκλήσεις κατά της χώρας μας

Εικοσιένα χρόνια μετά από τα δραματικά γεγονότα του 1996 η ιστορία επαναλαμβάνεται, δυστυχώς όχι ως φάρσα. 

Η τουρκική επιθετικότητα έχει από τότε τροφοδοτηθεί και ενταθεί υπό το βάρος σημαντικών γεωπολιτικών, οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων με αποτέλεσμα τα Ίμια να αποτελούν το σημείο αιχμής μιας συνολικότερης αμφισβήτησης των συνόρων του Αιγαίου που τώρα εξαπλώνονται σε ολόκληρο τον άξονα από τη Θράκη μέχρι την Κύπρο. 

Τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά. Πολεμικά πλοία της Τουρκίας με επιβαίνοντα τον αρχηγό του Γενικού της Επιτελείου έκοβαν βόλτες γύρω από τα Ίμια και έβγαζαν φωτογραφίες προκαλώντας ανοικτά κάθε έννοια δικαίου και την ίδια την ειρήνη στην περιοχή. Το φωτογραφικό υλικό αναρτήθηκε στην επίσημε ιστοσελίδα του τουρκικού στρατού, όχι μόνο για εσωτερικούς λόγους, αλλά κυρίως ως μια επίσημη διακοίνωση, σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε., ότι το «καθεστώς γκρίζου» στο Αιγαίο έχει παγιωθεί και στη βάση αυτή θα γίνει όποια συζήτηση αφορά το Κυπριακό, τα σύνορα, τις μεταναστευτικές ροές, την ΑΟΖ και ό,τι άλλο θεωρεί η Τουρκία σημαντικό για τα συμφέροντά της. 

Η ελληνική κυβέρνηση απάντησε ως συνήθως. Άκρα σιγή για τα μεγάλα επίδικα, «αυτοσυγκράτηση» για την προκλητική παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και υψηλές δόσεις επικοινωνιακής πολιτικής. Ελικόπτερο με τον Π. Καμμένο πέταξε στην περιοχή των Ιμίων, για να ρίξει στεφάνι προς τιμή των νεκρών αξιωματικών του ΄96, «συνοδευόμενος» από τουρκικά μαχητικά που παραβίασαν τον ελληνικό εναέριο χώρο καμιά εκατοστή φορές. 

Ο Μαρξ είχε δίκιο: 5 γεγονότα του σήμερα που προέβλεψε τότε

O Mαρξ έκανε λάθη, τα γραπτά του όμως (πολλά εκ των οποίων προηγήθηκαν του Αμερικανικού Εμφυλίου) προέβλεψαν με ακρίβεια διάφορες πτυχές του σύγχρονου καπιταλισμού, από τη Μεγάλη Ύφεση έως το iPhone στην τσέπη σας. Και ιδού πέντε γεγονότα, που η ανάλυση του Μαρξ για τον καπιταλισμό προέβλεψε σωστά, εδώ και πάνω από έναν αιώνα:

1. Η Μεγάλη Ύφεση (Η Χαοτική Φύση του Καπιταλισμού): Η εγγενώς χαοτική, επιρρεπής σε κρίσεις, φύση του καπιταλισμού υπήρξε βασικό κομμάτι στα γραπτά του Μαρξ. Υποστήριξε ότι ο αμείλικτος αγώνας για κέρδος, θα οδηγούσε τις εταιρείες στη μηχανοποίηση των χώρων εργασίας τους, παράγοντας όλο και περισσότερα αγαθά, συμπιέζοντας παράλληλα τους μισθούς των εργαζομένων, έως ότου δε θα μπορούσαν πλέον ν’ αγοράζουν τα προϊόντα που δημιουργούσαν. Σίγουρα, τα σύγχρονα ιστορικά γεγονότα, από τη Μεγάλη Ύφεση ως τη φούσκα των dot-com, μπορούν να αναχθούν σ’ αυτό που ο Μαρξ ονομάζει «πλασματικό κεφάλαιο» – χρηματοοικονομικά μέσα, όπως οι μετοχές και οι ΣΑΚΑ (συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης – Credit default swap ή απλά CDS). Παράγουμε ακατάπαυστα μέχρις ότου να μη μείνει κανείς ν’ αγοράζει τ’ αγαθά μας, καθόλου νέες αγορές, κανένα νέο χρέος. Και ο κύκλος συνεχίζεται μπροστά στα μάτια μας: Σε γενικές γραμμές, αυτό είναι που έκανε τη αγορά ακινήτων να καταρρεύσει το 2008. Δεκαετίες άμβλυνσης ανισοτήτων με μείωση των εισοδημάτων, η οποία οδήγησε όλο και περισσότερους Αμερικανούς στη χρεοκοπία. Όταν δεν υπήρχαν πια άλλα ενυπόθηκα δάνεια, όλη η πρόσοψη κατέρρευσε, όπως ακριβώς γνώριζε ο Μαρξ πως θα γινόταν.

«Πάμε Ντόλυ…» Έφυγε ένας «φτωχός και μόνος καουμπόι»

Πέθανε σήμερα τα ξημερώματα ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ξεχωριστός καλλιτέχνης, έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στην εξέλιξη της μουσικής στη χώρα μας. 

Δανειζόμαστε το βιογραφικό του Λουκιανού Κηλαηδόνη από την προσωπική του ιστοσελίδα (εξ ου και ο ενεστώς χρόνος) : 

«Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κυψέλη. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (Θεσσαλονίκη), καθώς και στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο (Αθήνα), χωρίς ποτέ να ασκήσει το επάγγελμα του αρχιτέκτονα, αφού από πολύ νωρίς φαινόταν ότι θα τον κέρδιζε ολοκληρωτικά η μουσική. 

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 γράφει τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου «Η Πόλη μας». Τα τραγούδια στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε ερμηνεύουν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς. 

Ακολουθεί ο δίσκος «Κόκκινη Κλωστή» σε στίχους Νίκου Γκάτσου με την Δήμητρα Γαλάνη και τον Μανώλη Μητσιά. Το 1973 κυκλοφορούν σε κόκκινο βινύλιο τα «Μικρoαστικά» σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη, όπου για πρώτη φορά ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ερμηνεύει δικές του συνθέσεις. Αυτή η δουλειά είναι σταθμός στην καλλιτεχνική πορεία του Λουκιανού, αλλά και στα μουσικά μας πράγματα, γιατί τα «Μικροαστικά» πριν εκδοθούν σε δίσκο κυκλοφορούν παράνομα στη διάρκεια της δικτατορίας και γίνονται σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά. Επόμενη δισκογραφική δουλειά του είναι τα «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας» πάλι σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη. 

Το 1976 ο Λουκιανός γράφει την «Media Luz» τον μοναδικό του δίσκο με ορχηστρική μουσική, που είναι το soundtrack μιας υποθετικής ταινίας “Film Noir” . 

Πέθανε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης

Έφυγε από τη ζωή σήμερα τα ξημερώματα ο αγαπημένος μουσικός Λουκιανός Κελαηδόνης σκορπώντας θλίψη στους οικείους του και τον καλλιτεχνικό χώρο.

Τη δυσάρεστη είδηση ανακοίνωσε στο Facebook η σύζυγός του, Αννα Βαγενά. 

«Ευχαριστούμε πολύ όλους τους γιατρούς, τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές που τον φρόντισαν σε όλες του τις νοσηλείες. Ευχαριστούμε όλους εσάς που τον αγαπήσατε και ξέρουμε ότι θα τον αγαπάτε για πάντα.

Η τελετή θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.

Στη μνήμη του Λουκιανού όσοι θέλετε μπορείτε να καταθέσετε χρήματα στον λογαριασμό GR8501101130000011395450502 της Εθνικής Τράπεζας βοηθώντας μία αγαπημένη μας οικογένεια που το έχει ανάγκη».

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο οποίος αντιμετώπισε αναπνευστικό πρόβλημα λόγω καρδιακών προβλημάτων, είχε μεταφερθεί στην εντατική του νοσοκομείου Υγεία στις αρχές Ιανουαρίου.

Όπως αναφέρει στην λιτή ανακοίνωση : «Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης απεβίωσε τα ξημερώματα μετά από βραχεία νοσηλεία στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ, λόγω προχωρημένου σταδίου καρδιακής ανεπάρκειας».

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 15 Ιουλίου 1943. Σπούδασε στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων και κατόπιν Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, καθώς και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, χωρίς ποτέ να ασκήσει αυτό το επάγγελμα. Ήταν παντρεμένος με την Άννα Βαγενά. Το 1999 δημιούργησαν μαζί τη δική τους μουσική σκηνή, το «Μεταξουργείο», στο οποίο εμφανίζονταν μέχρι πρότινος.

Η καλλιτεχνική καριέρα του Λουκιανού Κηλαηδόνη ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '70, όταν έγραψε τη μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου «Η Πόλη μας». Τα τραγούδια, στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε, ερμηνεύουν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς.

«Ο μυστικός γάμος του Αλέξη Τσίπρα στο Παρίσι»!

«Σάλος έχει ξεσπάσει μετά την αποκάλυψη της γαλλικής εφημερίδας Le Monde πως ο Αλέξης Τσίπρας παντρεύτηκε κρυφά την Περιστέρα Μπαζιάνα με θρησκευτικό γάμο στο Παρίσι.

Ο γάμος του Αλέξη Τσίπρα με την Περιστέρα Μπαζιάνα έγινε στον ελληνορθόδοξο καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου, χοροστατούντος του μητροπολίτη Παρισίων Μικέ.

Το ζευγάρι είχε υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης αλλά η Περιστέρα δεν εμπιστεύεται τις υπογραφές του Αλέξη, οπότε του ζήτησε να ντυθεί νυφούλα και να την πάρει με παπά και με κουμπάρο, για να μην σχολιάζουν στην γειτονιά πως την έχει αστεφάνωτη και την λένε όλοι παστρικιά.

Επίσης, ο Αλέξης και η Μπέτυ περίμεναν να μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά τους για να θυμούνται τον γάμο των γονιών τους, αφού μια από τις μεγαλύτερες απορίες όλων των παιδιών της γης είναι γιατί δεν θυμούνται τίποτα από τη μέρα του γάμου των γονιών τους.

Κουμπάροι του ζευγαριού ήταν ο ιδιοκτήτης της L’ Oreal, ενώ παρευρέθη σύσσωμη η οικογένεια Ρότσιλντ, η οικογένεια Ροκφέλερ και άλλες οικογένειες της επαναστατικής Αριστεράς του χαβιαριού.

Στην διάρκεια της τελετής, η Μπέτυ Μπαζιάνα πάτησε το πόδι του Αλέξη Τσίπρα, και ο Αλέξης της έχωσε μια μπούφλα αλλά μπήκαν στη μέση οι Ρότσιλντ και τους χώρισαν, ενώ οι Ροκφέλερ τους πέταγαν ρύζια.

Μετά τον γάμο, ακολούθησε μια λιτή δεξίωση στο αριστοκρατικό ξενοδοχείο Four Seasons, ενώ ο Αλέξης και η Μπέτυ έμειναν στη βασιλική σουίτα του ξενοδοχείου, στην οποία είχε μείνει και ο Άκης Τσοχατζόπουλος.

Το επόμενο πρωί, ο Αλέξης και η Μπέτυ σηκώθηκαν από τα χαράματα και πήγαν να εντοπίσουν τα σπίτια που έχουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η γυναίκα του στο Παρίσι, ώστε να τα βγάλουν φωτογραφίες και να τα τρίψει ο Αλέξης στη μούρη του Κυριάκου στη Βουλή.

Η μεγαλύτερη γενοκτονία στην Ιστορία της ανθρωπότητας

Στην Ιστορία της ανθρωπότητας οι γενοκτονίες είναι τόσο συνηθισμένες που μοιάζει λες και οι άνθρωποι είναι απευθείας απόγονοι των μυρμηγκιών.

Απ’ τις πιο κοντινές (χωροχρονικά) γενοκτονίες, όπως εκείνες των Αρμενίων και των Ποντίων ή το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, μέχρι τις πιο μακρινές, όπως την πλήρη εξάλειψη των Τασμανών (δείτε παλιότερο κείμενο «Γενοκτονία!» http://sanejoker.info/2013/06/genocide.html), διαφαίνεται μια δολοφονική μανία που δεν παρατηρείται σε κανένα άλλο θηλαστικό -με εξαίρεση τους κοινούς χιμπατζήδες.

Οι αιτίες κάθε γενοκτονίας, αν δούμε πίσω απ’ τις προφάσεις και τις επιφάσεις, είναι πάντα οι ίδιες: Κυριαρχία και Κέρδος.

Η Θρησκεία, το Έθνος, η Φυλή είναι σαφώς ιδεολογήματα που χρησίμευσαν (και χρησιμεύουν) ως παραπετάσματα ή ως λάβαρα, για να πείθονται οι θύτες ότι πράττουν κάτι ορθό.

Ό,τι είναι Ιερό, κάθε δόγμα, οδηγεί αναπόφευκτα στην Εξόντωση του Άλλου.

Αν εξαιρέσουμε την τελευταία γενοκτονία, την παγκόσμια και νεοφιλελεύθερη, υπάρχει μια άλλη (όχι τόσο γνωστή ούτε τόσο προβεβλημένη) που κατέχει τα σκήπτρα της πιο αποτρόπαιης. Είναι η γενοκτονία των Ινδιάνων της Αμερικής, των αυτόχθονων κατοίκων της αμερικανικής ηπείρου, που εξολοθρεύτηκαν απ’ τον «ανώτερο πολιτισμό» των Ευρωπαίων.

Πρώτη μέρα στο σχολείο για το αγοράκι που το εγκατέλειψαν επειδή ήταν «μάγος»...

Οσο υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει ελπίδα: Το αγόρι που οι γονείς του άφησαν να πεθάνει γιατί νόμιζαν ότι ήταν μάγος, στην πρώτη του μέρα στο σχολείο.

Πριν από ένα χρόνο, η εικόνα ενός «στοιχειωμένου» αγοριού από τη Νιγηρία το οποίο είχαν εγκαταλείψει οι γονείς του επειδή πίστευαν ότι ήταν μάγος και το είχαν αφήσει να τριγυρνά στους δρόμους γυμνό, αποστεωμένο και αφυδατωμένο προκάλεσε σοκ σε όλο τον κόσμο.

Μια φωτογραφία που στοίχειωσε το μυαλό μας, και χαράχτηκε στη μνήμη μας ως μια από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες του 2016. 

Ηταν στις 30 Ιανουαρίου του 2016 όταν μια γυναίκα από τη Δανία, η φιλάνθρωπος Anja Ringgren Loven, έβαλε τέλος στο μαρτύριο αυτού του παιδιού που έμοιαζε με αγρίμι, πλησιάζοντάς το και δίνοντάς του νερό από ένα μπουκάλι που είχε μαζί της και λίγα μπισκότα. Από τότε ανέλαβε προσωπικά την ανάρρωσή του και το ξανάφερε στη ζωή.

Ζούσε στους δρόμους για 8 ολόκληρους μήνες

Οσο συγκλονιστική είναι η ιστορία του 3χρονου αγοριού, το οποίο εξορίστηκε από το σπίτι του και έζησε στους δρόμους σαν ζώο για οκτώ ολόκληρους μήνες τρώγοντας αποφάγια, πολλαπλάσια συγκλονιστικό είναι το πείσμα του να επιβιώσει σε συνθήκες που είναι σχεδόν αδύνατον να ζήσει άνθρωπος. Πόσο μάλλον ένα τόσο μικρό παιδί.

Οσο υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει ελπίδα…

Χάρις στην ευαισθησία της Loven και κόντρα σε όλες τις πιθανότητες, η ζωή αυτού του παιδιού σώθηκε και η εξέλιξη της υγείας του είναι αξιοθαύμαστη. Μέσα σε 12 μήνες, αυτό το «αγρίμι» μεταμορφώθηκε σε ένα υπέροχο και υγιέστατο αγόρι, το οποίο ανταποκρίθηκε πλήρως στη θεραπεία που υποβλήθηκε.

Ρωμανός: Ο Κορκονέας ανέλαβε και την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας

Με εκτενές κείμενό του, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα athens.indymedia.org, ο φυλακισμένος Νίκος Ρωμανός, σχολιάζει τη δήλωση του Επαμεινώνδα Κορκονέα, πως “δεν πρόκειται να ζητήσει συγγνώμη από κανένα 15χρονο”.

Ο Νίκος Ρωμανός, ο φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου που τον είδε να πέφτει νεκρός δίπλα του στις 6 Δεκέμβρη του 2008, από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού Κορκονέα, “βλέπει” στην πρόσφατη δήλωση του δράστη μια ομολογία πολιτικής δολοφονίας από πλευράς του.

Σύμφωνα με το Νίκο Ρωμανό, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας “Με την άρνηση του να ζητήσει συγγνώμη για την δολοφονία του συντρόφου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου εισάγοντας ως βασική επιχειρηματολογία το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος ήταν αναρχικός ουσιαστικά αναλαμβάνει πέρα από τις όποιες ποινικές προεκτάσεις που μας είναι αδιάφορες και την πολιτική ευθύνη καθιστώντας την δολοφονία πολιτική με τις πολιτικές ευθύνες να αναρριχούνται έως την κορυφή της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.”

Προσθέτει ακόμα για τον δράστη της δολοφονίας του 15χρονου φίλου του πως “Έχει αντίληψη του θεσμικού του ρόλου καθώς θεωρεί ότι η πράξη του δεν εξελίχθηκε εκτός των αστυνομικών του καθηκόντων αλλά μέσα στα πλαίσια που ορίζει η υπηρεσία του στην αστυνομία.”

Ολόκληρο το κείμενο του Νίκου Ρωμανού, όπως αναρτήθηκε στο Indymedia:

“Στις 23 Δεκεμβρίου σε μια από τις συνεδριάσεις του μικτού ορκωτού εφετείου Λαμίας το οποίο δικάζει τους μπάτσους – δολοφόνους Κορκονέα και Σαραλιώτη η πρόεδρος του δικαστηρίου ζήτησε όπως συνηθίζεται από τους κατηγορούμενους να τοποθετηθούν σχετικά με τις κατηγορίες που τους αποδίδονται.

Οι ΗΠΑ στη δίνη του εθνικισμού και του ακτιβισμού

της Ειρήνης Κοσμά

Με καρατόμηση υπουργού και σημειώσεις ονομάτων σε επίπεδο διεθνούς διπλωματίας που αμφισβητούν το νέο αμερικανικό δόγμα του «πολέμου κατά του Ισλάμ» αντιδρά η προεδρία Τραμπ. Ο Λευκός Οίκος δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφιβολίας για το πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τους «αντιφρονούντες», εν μέσω του νέου κύματος διαμαρτυριών εναντίον του εντός και εκτός ΗΠΑ.

Αφορμή για τη νέα «αφύπνιση» κατά του Τραμπ, λίγες μόλις μέρες μετά το πρώτο κύμα διαδηλώσεων, με αφορμή την ορκωμοσία του, αποτέλεσε το προεδρικό διάταγμα που περιορίζει την είσοδο στη χώρα σε ταξιδιώτες προερχόμενους από επτά χώρες με κυρίως μουσουλμανικό πληθυσμό.

Ογκώδεις διαδηλώσεις κατά του διατάγματος πραγματοποιήθηκαν σε πολλές πόλεις όπως στη Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον και τη Βοστόνη, καθώς και σε αεροδρόμια των ΗΠΑ, αλλά και στη Βρετανία, όπου έγιναν πορείες στο Λονδίνο, το Εδιμβούργο, το Κάρντιφ, το Μάντσεστερ και το Μπέρμιγχαμ. Η βρετανίδα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, αναγκάστηκε να υπερασπιστεί μεν την κίνησή της να προσκαλέσει τον νέο αμερικανό πρόεδρο σε πρώτη συνάντηση, ταυτόχρονα όμως και να πάρει αποστάσεις από την πολιτική του.

Πραξικόπημα προ των πυλών

Τάσος Παππάς

Με τη μεθοδικότητα και τον κυνισμό που χαρακτηρίζει τις συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος και τους επαγγελματίες οικονομικούς δολοφόνους με τα λευκά κολάρα, προετοιμάζεται το κλίμα για...

ένα νέο πραξικόπημα κατά της Ελλάδας, πολύ χειρότερο από εκείνο του Ιουλίου του 2015.

Πρωταγωνιστής και σ’ αυτή τη βρόμικη ιστορία είναι το Βερολίνο και κομπάρσοι οι συνήθεις ύποπτοι, δηλαδή οι γνωστοί για την εγκυρότητα και την αμεροληψία τους οίκοι αξιολόγησης και φυσικά ορισμένα μεγάλα δίκτυα ενημέρωσης που σέβονται τον ρόλο και την αποστολή τους.

«Καθυστερεί η αξιολόγηση; Υπάρχει κίνδυνος να επιστρέψει το σενάριο του Grexit» μας προειδοποιούν οι οίκοι αξιολόγησης.

Στο ερώτημα ποιος φέρει την ευθύνη για την καθυστέρηση, η απάντηση είναι σαφής: Η ελληνική πλευρά που δεν δέχεται τις προτάσεις των εταίρων.

Ούτε κουβέντα για τις σοβαρές διαφωνίες ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία.

Προφανώς για τους καλοπληρωμένους συντάκτες των εκθέσεων πρόκειται για λεπτομέρεια άνευ σημασίας.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη παίρνουν τα ΜΜΕ που έχουν καλές προσβάσεις στις πολιτικές ελίτ.

Η γνωστή Bild, επικαλούμενη κύκλους της Χριστιανοδημοκρατίας, υποστηρίζει ότι «επειδή το ΔΝΤ αρνείται, όπως φαίνεται, να συνεχίσει τη συμμετοχή του στο ελληνικό πρόγραμμα, ο υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε τάσσεται υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ».

Γιατί όμως το ΔΝΤ αρνείται την εμπλοκή του;

Μήπως γιατί θεωρεί ότι τα πλεονάσματα (που θέλει ο Σόιμπλε) δεν πιάνονται με καμία κυβέρνηση και μήπως γιατί πιστεύει ότι αν δεν μειωθεί δραστικά το χρέος (που δεν θέλει ο Σόιμπλε) δεν υπάρχει προοπτική;

Ο φόβος της ελευθερίας

«Δεν υπάρχει έγνοια πιο βασανιστική και πιο συνεχής για τον άνθρωπο, όταν μείνει ελεύθερος, από το να βρει το γρηγορότερο κάποιον να προσκυνήσει. 

Αλλά ο άνθρωπος γυρεύει να προσκυνήσει κάποιον που είναι κιόλας αναμφισβήτητος, τόσο αναμφισβήτητος που όλοι οι άνθρωποι θα συμφωνήσουν αμέσως να τον προσκυνήσουν όλοι μαζί. Γιατί η έγνοια που βασανίζει αυτά τα αξιολύπητα πλάσματα δεν είναι μονάχα να βρουν κάτι που να το προσκυνήσω εγώ ή κάποιος άλλος, αλλά να βρουν κάτι που θα το πιστέψουν όλοι και που θα το προσκυνήσουν, που θα το προσκυνήσουν οπωσδήποτε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Αυτή λοιπόν, η ανάγκη της γενικής λατρείας, είναι το κυριότερο μαρτύριο του κάθε ανθρώπου χωριστά, όπως και ολόκληρης της ανθρωπότητας από την αρχή του κόσμου. 

Εξαιτίας της γενικής λατρείας εξολόθρευαν ο ένας τον άλλον με το σπαθί. Δημιούργησαν θεούς και φώναζαν ο ένας στον άλλον: "Παρατήστε τους θεούς σας και ελάτε να προσκυνήσετε τους δικούς μας, ειδεμή θα πεθάνετε και σεις και οι θεοί σας!" Κι αυτό θα γίνεται μέχρι τη συντέλεια του κόσμου, ακόμα και τότε, όταν θα έχουν εξαφανιστεί οι θεοί στον κόσμο: και τότε ακόμα θα πέσουν γονατιστοί μπροστά σε είδωλα. [...]

Σου λέω πως ο άνθρωπος δεν έχει πιο βασανιστική έγνοια, όταν βρεθεί ελεύθερος, από το να βρει εκείνον, στον οποίο θα παραδώσει πιο γρήγορα το δώρο της ελευθερίας, που μ' αυτό γεννιέται αυτό το δύστυχο πλάσμα...»

Νεαρή κοπέλα βούτηξε στο κενό μετά από υπερωρίες 150 ωρών

Πηγή: reuters

Πάνω από 200 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ιαπωνία, μεταξύ των οποίων πολλοί αυτοκτονούν, θύματα του «καρόσι», του άγχους που προέρχεται από την εξαντλητική δουλειά, όπως έχει κωδικοποιηθεί η έκφραση στην Ιαπωνία.

Η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου έχει το χαμηλότερο εδώ και 22 χρόνια ποσοστό ανεργίας: 3,1% το 2016, ποσοστό απόλυτα φυσιολογικό, σύμφωνα με τους οικονομολόγους. Για κάθε 100 Ιάπωνες υπάρχουν 143 διαθέσιμες θέσεις εργασίας, λένε οι στατιστικές. Όμως, αυτοί οι καθ' όλα θετικοί δείκτες σε συνδυασμό με την εργασιακή δεοντολογία των Ιαπώνων και την αύξηση των ωρών εργασίας που απαιτούν οι επιχειρήσεις, έχουν δημιουργήσει το φαινόμενο «καρόσι» ήτοι: θάνατος από εξαντλητική δουλειά!

Το «καρόσι» έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις ώστε η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να λάβει μέτρα. 'Ορισε ανώτατο όριο για υπερωριακή απασχόληση τις 60 ώρες, με εξαίρεση 100 ώρες τους μήνες που υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην παραγωγή.

Τα μέτρα προβλέπουν ανάπαυση 11 ωρών από την ώρα που ο εργαζόμενος θα φύγει από την δουλειά του έως την επομένη που θα πάει ξανά. Μέχρι σήμερα, ένας εργαζόμενος που παρέμενε έως τις 11 το βράδυ στο γραφείο του ήταν υποχρεωμένος την επομένη ημέρα, στις 8 το πρωί, να πιάσει πάλι δουλειά. Με το νέο μέτρο, θα έχει την ευκαιρία να ξεκουρασθεί για 11 ώρες.