Η (επιμνημόσυνη) σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ…

Νικόλ Λειβαδάρη

Mπορεί και να είναι η πρώτη φορά παγκοσμίως που ένα κόμμα… δανείζει τους συνέδρους του σ’ ένα άλλο. Μπορεί επίσης να είναι η πρώτη φορά που η πρόεδρος ενός κόμματος αυτο-επανεκλέγεται στο όνομα της εντολής που έδωσε η βάση άλλου κόμματος. Μπορεί ακόμη, για πρώτη φορά παγκοσμίως, ένα κόμμα να αναζητεί προστασία σε… νεοσυσταθείσα μητρική εταιρία λόγω χρεοκοπίας και στάσης πληρωμών. Και, σίγουρα, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που κάτι τέτοιο ομολογείται δημοσίως, ως λόγος πολιτικής ύπαρξης.

Εν ολίγοις, το ΠΑΣΟΚ άλλαξε όνομα στην ταμπέλα και έγινε ΚΙΝΑΛ λόγω έλλειψης ΑΦΜ και, τώρα πάει, σε έκτακτο συνέδριο γιατί αλλιώς δεν μπορεί… να πάρει σφραγίδα από τις τράπεζες και από την εφορία. Το γεγονός είναι γνωστό σε άπαντες ίσως – πλην ενδεχομένως κάποιων εκ των 200 και πλέον χιλιάδων ψηφοφόρων που πήγαν πρόθυμα κάποτε να εκλέξουν νέα ηγεσία σε έναν νέο κομματικό φορέα, με όραμα της ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς. Ακόμη και για τους τελευταίους των αμύητων όμως ήρθε η ώρα να το πληροφορηθούν χθες, με πάσα επισημότητα. Το είπε ξεκάθαρα, με νούμερα και αριθμούς, ο γενικός διευθυντής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Σαλαγιάννης στην συνεδρίαση της γραμματείας της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου (ΚΟΕΣ) επιχειρώντας να εξηγήσει γιατί το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάει άρον-άρον σε έκτακτο συνέδριο που, ουσιαστικά, θα επικυρώσει την αυτοκατάργησή του.

Το είπε - λίγο πιο μπερδεμένα εκείνος - και ο Χρήστος Πρωτόπαππας, στενός συνεργάτης της Φώφης Γεννηματά, εξηγώντας ότι από την στιγμή που υπάρχουν νομικές δεσμεύσεις και ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ με τις τράπεζες, πρέπει να υπάρχει και το ΠΑΣΟΚ – έστω και ως σφραγίδα: «Έπρεπε», είπε, «να γίνει υποχρεωτικά ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για να υπάρχει νομικό πρόσωπο». Και για να δώσει και μια πολιτική υπόσταση στο… νομικό ζήτημα δεν παρέλειψε να προσθέσει πως «το ΚΙΝΑΛ είναι ο φορέας και το ΠΑΣΟΚ δουλεύει μέσα από το ΚΙΝΑΛ».

Μπακογιάννη: «Αν ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών θα έχουμε μια ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας»

Με αιχμές προς την ευρωπαϊκή στάση αλλά και με σαφή μηνύματα προς το εσωτερικό της ΝΔ συνόδευσε η Ντόρα Μπακογιάννη την τοποθέτησή της για τις εξελίξεις που αφορούν την ευρωπαϊκή προοπτική της Βόρειας Μακεδονίας, μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής.

Όπως τόνισε η βουλευτής της ΝΔ και κορυφαίο στέλεχος του κόμματος, τα αποτελέσματα μια ενδεχόμενης διάλυσης της Συμφωνίας των Πρεσπών θα ήταν τα χειρότερα δυνατά. «Η Ελλάδα πρέπει να πρωτοστατήσει στην ιστορία αυτή (σημ: τη στήριξη της Συμφωνίας των Πρεσπών και της ενταξιακής πορείας της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ)», σημείωσε στέλνωντας μήνυμα έμμεσα και στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, που έχουν περιοριστεί σε ρόλο παρατηρητή των κρίσιμων εξελίξεων. Είναι ενδεικτικό πως ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ παρέκαμψε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ταξίδεψε για τη Ρώμη ώστε να συναντήσει τον Ιταλό ομόλογό του Τζουζέπε Κόντε, ο οποίος έχει αναλάβει πρωτοβουλία για επανεκκίνηση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και υπέρβαση του γαλλικού «βέτο».

Η Ντόρα Μπακογιάννη έκανε ακόμη λόγο για λαϊκισμό στην εξωτερική πολιτική, μια αναφορά που παραπέμπει σαφώς στον Αντώνη Σαμαρά. Αν και θέλοντας να υπερασπιστεί και την προεκλογική στάση του κόμματος, είπε πως η συμφωνία έχει δομικές αδυναμίες, ωστόσο συνεχίζοντας τα μηνύματα προς το εσωτερικό της ΝΔ και τους «μακεδονομάχους» του χώρου, υπογράμμισε πως αν η συμφωνία ακυρωθεί «θα καταλήξουμε να έχουμε μια ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας». «Η Ελλάδα πρέπει να πρωτοστατήσει σε αυτή την ιστορία, διότι αν δεν πρωτοστατήσουμε και δεν συνταχθούμε δυναμικά με όλους αυτούς που θέλουν να ξαναέρθει προς συζήτηση το θέμα πάρα πολύ γρήγορα (σημ: να προχωρήσει δηλαδή η ενταξιακή διαδικασία), θα καταλήξουμε έχοντας μια ωρολογιακή βόμβα στα χέρια μας».

Η οργισμένη ανάρτηση της Έλενας Ακρίτα για την κοινωνία που γνώριζε αλλά αδιαφορούσε …

Εξοργισμένη και συγκλονισμένη η γνωστή δημοσιογράφος ( όπως και όλη η κοινή γνώμη ) από την αποκάλυψη της απίστευτης υπόθεσης του βιαστή ιερέα της Μάνης αλλά κυρίως της αποσιωπησης και απόκρυψης του όνειδους από την τοπική κοινωνία, που αποκάλυψε το Χαμόγελο του Παιδιού. Η δημοσιογράφος πόσταρε την ανάρτηση της φίλης της Μαρίας Λουκά που σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Στην Ανατολική Μάνη – σύμφωνα με ρεπορτάζ του τοπικού Τύπου – ένας ιερέας βίαζε επί 3 χρόνια ένα 12χρονο κορίτσι. Τον συνέλαβαν την Τρίτη. Η τοπική κοινωνία, λέει, γνώριζε ότι κυκλοφορούσε μεθυσμένος και παρενοχλούσε παιδιά αλλά δε μιλούσε. Φρόντιζε να κρατάει μακριά του «τα δικά της παιδιά». Η κόρη της Βουλγάρας, όμως, δεν ήταν «δικό της παιδί», οπότε αφέθηκε απροστάτευτη στο τραύμα, στην κακοποίηση, στην ακύρωση της παιδικότητας της. Απροσμέτρητη οργή για τους εκπροσώπους της θεοκρατίας, τους ρασοφόρους κήρυκες του μίσους και της άγνοιας που ασκούν κυριαρχία σε ευάλωτα σώματα παιδιών. Οργή για τις τοπικές κοινωνίες που διαχωρίζουν τα παιδιά σε «δικά τους» και «ξένα», που δε μιλάνε, που συγκαλύπτουν βιαστές, κακοποιητές και γυναικοκτόνους κάνοντας το σταυρό τους».

Το «μανιφέστο» των 10 κοριτσιών της παρέλασης

Μάριος Διονέλλης

Το σκεπτικό της καλλιτεχνικής «επέμβασης» που πραγματοποίησαν κατά τη διάρκεια της παρέλασης στον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας εκθέτουν τα 10 κορίτσια που πήραν μέρος στη συγκεκριμένη δράση. Σε κείμενό τους που απέστειλαν στην «Εφ.Συν.» τονίζουν μεταξύ άλλων: «Υπήρξαμε για λίγο στρατιωτάκια που αρχίζουν να ξεκουρδίζονται, να βραχυκυκλώνουν απέναντι στις διαταγές, τα παραγγέλματα, τα εμβατήρια. Ισως γιατί πλέον δεν μας πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε όλα αυτά».

Οι ίδιες εξηγούν τους λόγους που επέλεξαν τη συγκεκριμένη περιοχή για την υλοποίηση της ιδέας τους και απαντούν στις αντιδράσεις που προκάλεσε η κίνησή τους τονίζοντας πως «Αυτά ακριβώς είναι τα όρια του πατριωτισμού τους. Η πατρίδα των κανονικών, των προβλέψιμων, των άριστων».

Αναλυτικά το κείμενο των 10 κοριτσιών: 

Στρατιωτάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα;

Στρατιωτάκια ακούρδιστα, μέρα ή νύχτα;

Πώς στα παιδικά παιχνίδια εμπλέκονται οι αρχηγοί, οι στρατοί και τα στρατιωτάκια τους;

Στρατοί που κάνουν πολέμους, βομβαρδισμούς, επεμβάσεις.

Νατ Τέρνερ: Ο ηγέτης της μεγαλύτερης εξέγερσης σκλάβων

Από τις σημαντικότερες εξεγέρσεις σκλάβων της νεότερης ιστορίας είναι αναμφισβήτητα εκείνη στην αμερικανική πολιτεία της Βιρτζίνια, στις 21 Αυγούστου του 1831.

Επικεφαλής της ήταν ο Αφροαμερικανός σκλάβος, Νατ Τέρνερ.

Όταν γεννήθηκε, ο ιδιοκτήτης του έγραψε μόνο το μικρό του όνομα, παραδοσιακά όμως οι σκλάβοι έπαιρναν το επίθετο του αφέντη τους, στην προκειμένη περίπτωση, του Σάμιουελ Τέρνερ. 

Ο ίδιος ο Νατ δεν γνώριζε πολλά για τον πάτερα του, ο οποίος φαίνεται ότι κατάφερε να το σκάσει όταν ο Νατ ήταν ακόμη μικρός. Τον μεγάλωσε η, επίσης σκλάβα, γιαγιά του, Μπρίτζιτ, η οποία προερχόταν από μία φυλή της Γκάνα, η οποία ήταν από τις κύριες «πηγές» σκλάβων για τους δουλέμπορους και, γι’ αυτόν τον λόγο, εξεγέρθηκαν και περισσότερο από τις άλλες φυλές. Η γιαγιά αρπάχθηκε από δουλέμπορους μόλις στα 13 της και πουλήθηκε στις ΗΠΑ.

Ο Νατ πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Σάουθάμπτον της Βιρτζίνια, του οποίου ο πληθυσμός ήταν πλειοψηφικά μαύρος. Ο μικρός ξεχώρισε για την φιλομάθειά του. Έμαθα να διαβάζει και να γράφει από μικρή ηλικία, πράγμα έτσι κι αλλιώς σπάνιο για σκλάβο. Όπως όλοι οι σκλάβοι, έτσι και ο Νατ ήταν βαθιά θρησκευόμενος και ήξερε την Βίβλο σχεδόν απ’ έξω, ενώ την διάβαζε και στους άλλους σκλάβους οι οποίοι τον σέβονταν απόλυτα. Επηρέαζε ακόμη και τους λευκούς. Μάλιστα λέγεται ότι άλλαξε προς το καλύτερο την άστατη ζωή ενός λευκού, μετά από συζήτηση.

Μικροτσίπ στους υπαλλήλους: Ένα δυστοπικό ψηφιακό μέλλον;

Μάρθα Κίσκιλα

Αυτό που υπό άλλες συ

νθήκες θα μπορούσε να αποτελεί δυστοπία στους χώρους εργασίας αποτελεί σχεδόν ρουτίνα σε κάποιες εταιρίες. Η σύριγγα μπαίνει μεταξύ του αντίχειρα και του δείκτη και στη συνέχεια ένα μικροτσίπ χορηγείται με ένεση στο χέρι, με ένα κλικ. Ένα μικροτσίπ μόλις εμφυτεύτηκε στο χέρι του εργαζομένου, ο οποίος μεταξύ άλλων θα μπορεί να ανοίξει πόρτες, να ενεργοποιήσει εκτυπωτές ακόμα και να κάνει check in στο γυμναστήριο ή να χρησιμοποιήσει το τρένο.

Ωστόσο, η ιδέα ότι θα υπάρχουν υπάλληλοι οι οποίοι θα είναι «τσιπαρισμένοι» εγείρει πολλά ερωτήματα και θυμίζει τον ψηφιακό ολοκληρωτισμό που περιγράφεται στο μυθιστόρημα του Dave Eggers «Ο Κύκλος», που επικεντρώνεται σε μια εταιρεία που συλλέγει δεδομένα και ελέγχει τις ενέργειες και τις σκέψεις των υπαλλήλων της.

Όταν εμφύτευσαν για πρώτη φορά ένα μικροτσίπ κάτω από το δέρμα του, ο Alexander Huber είχε ενοχλήσεις αρκετά συχνά. Περιγράφει μάλιστα ότι αισθανόταν περίπου όπως όταν έβαλε για πρώτη φορά βέρα. Σήμερα, όμως, έχει σχεδόν ξεχάσει ότι το αντικείμενο βρίσκεται εκεί. «Έχει γίνει μέρος του σώματός μου», αναφέρει χαρακτηριστικά στο Spiegel.

Οι ΗΠΑ προειδοποιούν να μην τολμήσει κανείς να πάρει τις πετρελαιοπηγές από τους Κούρδους

Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ θα απωθήσουν οποιαδήποτε προσπάθεια για να αποσπαστούν οι πετρελαιοπηγές από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (ΣΔΔ), χρησιμοποιώντας «συντριπτική ισχύ», είτε ο αντίπαλος είναι οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), είτε δυνάμεις που υποστηρίζονται από τη Συρία ή τη Ρωσία, διεμήνυσε το αμερικανικό Πεντάγωνο χθες Δευτέρα. 

Οι ΣΔΔ, είναι η κουρδοαραβική συμμαχία που έχει συμμαχήσει με την Ουάσινγκτον εναντίον των τζιχαντιστών. Οι Κούρδοι και Άραβες, μαζί με Αμερικανούς στρατιώτες και άρματα μάχης, προφυλάσσουν τις πετρελαιοπηγές, τις οποίες κατέκτησαν από το Ισλαμικό Κράτος. Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ ανήγγειλαν την περασμένη εβδομάδα ότι θα ενισχύσουν τις θέσεις τους στην ανατολική Συρία με επιπλέον πόρους, ανάμεσά τους και με μηχανοκίνητες μονάδες, προκειμένου να αποτρέψουν το ενδεχόμενο οι πετρελαιοπηγές να καταληφθούν από υπολείμματα του ΙΚ ή άλλες παρατάξεις. 

Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Μαρκ Έσπερ αναφέρθηκε στο θέμα πιο λεπτομερώς χθες. «Στρατεύματα των ΗΠΑ θα παραμείνουν εγκατεστημένα στην περιοχή αυτή στρατηγικής σημασίας για να απαγορεύσουν στο ISIS την πρόσβαση σε αυτούς τους ζωτικούς πόρους», ανέφερε ο Έσπερ χρησιμοποιώντας το ακρώνυμο μιας παλαιότερης ονομασίας της τζιχαντιστικής οργάνωσης, Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε. 

Τα δίκτυα 5G εξαπλώνονται και παρακινούν όλο και περισσότερους ερευνητές να τα μελετήσουν

Η επιστημονική κοινότητα επιδιώκει να διερευνήσει τα δίκτυα αυτά, προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι δεν είναι επιβλαβή για την υγεία

H έλευση των δικτύων πέμπτης γενιάς (5G) για κινητά τηλέφωνα φέρνει τεράστιες αλλαγές στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Στην Ευρώπη, το δίκτυο αυτό έχει ήδη ξεκινήσει να εξαπλώνεται στην Ελβετία, τη Βρετανία και τη Γερμανία.

Το δίκτυο πέμπτης γενιάς έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι εκατό φορές πιο γρήγορο από το 4G. Αυτό θα επιτρέψει την ανάδυση νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων, όπως για παράδειγμα τη σύνδεση των αυτοκινήτων στο διαδίκτυο και θα συμβάλλει στην εξέλιξη της ενισχυμένης ή (κατ’ άλλους) «επαυξημένης» πραγματικότητας (augmented reality). Είναι, επομένως, φανερό ότι οι υποσχέσεις του 5G σε τεχνολογικό επίπεδο είναι μεγάλες.

Η επιστημονική κοινότητα επιδιώκει να διερευνήσει τα δίκτυα αυτά, προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι δεν είναι επιβλαβή για την υγεία. Το Σεπτέμβριο του 2017, γιατροί και επιστήμονες κυκλοφόρησαν το «5G Appeal», ένα ψήφισμα που καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναστείλει τις ενέργειες που αφορούν τα δίκτυα 5G, μιλώντας για τις επικείμενες επιπτώσεις τους στην υγεία, όπως ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου, οι αλλαγές στις αποκρίσεις των κυττάρων στο άγχος και οι γενετικές βλάβες. Μέχρι τώρα, πάνω από 250 άτομα έχουν υπογράψει το συγκεκριμένο ψήφισμα. Τον περασμένο Μάρτιο, η υπουργός Περιβάλλοντος των Βρυξελλών, Σελίν Φρεμό, ανέστειλε την ανάπτυξη ενός δικτύου 5G λόγω της αβεβαιότητας για τις επιπτώσεις του στην υγεία. Παράλληλα, το Μάιο, μια διαδήλωση στην Βέρνη της Ελβετίας κατάφερε να αποτρέψει την εγκατάσταση κεραιών δικτύου 5G σε ορισμένους δήμους.

Κραυγές από τη Λατινική Αμερική!

Οι εντυπωσιακές σε όγκο και παλμό διαδηλώσεις στο Σαντιάγο της Χιλής, είναι οι τελευταίες από μια σειρά εξεγέρσεων που από κάποιους ονομάστηκε και «Άνοιξη της Λατινικής Αμερικής».

Αυτό που συμβαίνει στο Σαντιάγκο είναι ιστορικό: Εκατομμύρια διαδηλωτών κατεβαίνουν στους δρόμους με σύνθημα «η Χιλή ξύπνησε» και καταλαμβάνουν το κέντρο της πόλης απαντώντας ειρηνικά στην σκληρή καταστολή της κυβέρνησης Πινιέρο, που έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες, αλλά και χιλιάδες συλλήψεις, θυμίζοντας τις μαύρες εποχές του Πινοσέτ.

Είναι άλλωστε η μεγαλύτερη εξέγερση της σύγχρονης χιλιανής δημοκρατίας που ξεκίνησε με αίτημα την κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια και στην πορεία έχει γίνει παλλαϊκή αντίδραση στην άγρια καταστολή. Όπως αναφέρουν οι διαδηλωτές, δεν είναι τα 30 πέσος που προστέθηκαν στην τιμή του μετρό αλλά τα 30 χρόνια αγανάκτησης του λαού της Χιλής. Είναι κάτι ιστορικό και αναβιώνει το πάθος και η παρακαταθήκη των μεγάλων αγώνων του παρελθόντος, τις "μεγάλες λεωφόρους" στις οποίες προέτρεπε ο μεγάλος Αλιέντε. 

Είναι η πιο εντυπωσιακή εικόνα ενός νέου μεγάλου κύματος ανατροπών που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Λατινική Αμερική, με κυρίαρχο αίτημα την κοινωνική δικαιοσύνη. Αλλού με ένταση και οδοφράγματα όπως στον Ισημερινό και αλλού με μετάβαση σε προοδευτική διακυβέρνηση όπως το Μεξικό πρωτύτερα, την Αργεντινή τώρα όπου το σύντομο νεοφιλελεύθερο πείραμα του Μάκρι φτάνει στο τέλος του, στη Βολιβία όπου ο Μοράλες ανανεώνει τη θητεία του και στην Ουρουγουάη, όπου συνεχίζουν οι επίγονοι του Μουνίχα. Ο κοινός παρανομαστής των κοινωνικών εξεγέρσεων και της στροφής στην Αριστερά για τη Λατινική Αμερική, είναι οι βίαιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε γραμμή ΔΝΤ, που αποτελεί και τη δεύτερη αποικιοκρατία των λαών της ηπείρου. Μόνες ωφελημένες οι πολυεθνικές που λυμαίνονται δημόσιους και φυσικούς πόρους, καταδικάζοντας τις κοινωνίες σε εξαθλίωση και τις οικονομίες σε ύφεση.

Χιλή: Ένα ουρλιαχτό που διψά για εξέγερση

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΛΑΛΗΣ 

1) « Θριαμβεύσαμε με αποστολή μας να ανατρέψουμε οριστικά την ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση, να τελειώνουμε με τα μονοπώλια, να πραγματοποιήσουμε μια βαθιά, άξια του ονόματός της αγροτική μεταρρύθμιση, να ελέγξουμε το ισοζύγιο των εισαγωγών και των εξαγωγών και, επιτέλους, να εθνικοποιήσουμε τις τράπεζες»,Σαλβαδόρ Αλιέντε, 4 Νοεμβρίου του 1970, από το μπαλκόνι της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Πανεπιστημίου της Χιλής .

2)«Δεν πρέπει να αφήσουμε τη Λατινική Αμερική να θεωρεί ότι μπορεί να ακολουθήσει το συγκεκριμένο δρόμο χωρίς να υποστεί τις συνέπειες», Ρίτσαρντ Νίξον ενώπιον του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, 6 Νοεμβρίου του 1970.

[LMD, Σεπτέμβριος,2013)

Η συνέχεια, γνωστή. Έπειτα από μια πολύμηνη διαδικασία αποσταθεροποίησης (με θεσμικούςελιγμούς, εργοδοτικά κατευθυνόμενες απεργίες και διαδηλώσεις) ο Λευκός Οίκος κάνει την οικονομία της λατινοαμερικάνικης χώρας να «ουρλιάξει», με τον πραξικοπηματικό μηχανισμό (που υποστηρίζεται από την πλειοψηφία του Τύπου, τη φασιστική Οργάνωση Πατρίδα και Ελευθερία, το Εθνικό Κόμμα και, φυσικά, τις ΗΠΑ και τις πολυεθνικές ITT, Pepsi Cola, Bechtel Group και JPMorgan Chase Bank , τότε Chase Manhattan Bank) να καταλαμβάνει τους κυβερνητικούς θώκους, εγκαθιδρύοντας ένα από τα πιο αιματοβαμμένα χουντικά καθεστώτα της Ιστορίας στην περιοχή.

Οι αριθμοί για την ανεργία λένε ψέμματα. Οι αριθμοί όμως των ΕΛΣΤΑΤ και ΟΑΕΔ «κρύβουν» πίσω τους ανθρώπους

πηγή: Λαϊκός Δρόμος

Από τα στοιχεία της έκθεσης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ προέκυπτε ότι ανέρχονταν σε 25% το ποσοστό ανεργίας που τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία εμφάνιζαν μειωμένο το 2018 σε 19,3%,. Κι αν συμπεριλάβουμε και το δυναμικό των 400.000 ανθρώπων που αναγκάστηκε να μεταναστεύσει λόγω της λαίλαπας των μνημονίων ανεβαίνει στο 33%!

Η μεγάλη αναξιοπιστία των επίσημων στοιχείων που δίνει η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) για το ποσοστό ανεργίας διαπιστώνεται και από την διασταύρωση των στοιχείων αυτών με εκείνα που δίνει ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) που καταγράφει όσους χάνουν την εργασία τους και αναζητούν δουλειά.

Για παράδειγμα τα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα ΟΑΕΔ και ΕΛΣΤΑΤ για την περίοδο Ιανουάριος-Ιούλιος 2019 παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές στον αριθμό και το ποσοστό των ανέργων 

Όπως διαπιστώνεται από τον πινάκα που έχει φτιαχτεί από τα επίσημα Δελτία που εκδίδουν οι δύο Οργανισμοί, η ΕΛΣΤΑΤ καταγράφει πάντοτε μειωμένα νούμερα συγκριτικά με τον ΟΑΕΔ.

Τρεις υπουργοί στο «κόκκινο»

Μαρίνα Αλεξανδρή

Η «ετοιμότητα» και η «αριστεία» της κυβέρνησης Μητσοτάκη τελειώνει εκεί που σταματά η επικοινωνία και αρχίζει η πραγματική πολιτική. Και επ’ αυτής της πολιτικής πραγματικότητας το Μαξίμου μετρά εσχάτως ανοιχτά και δύσκολα διαχειρίσιμα μέτωπα που προσωποποιούνται ήδη και σε τρεις υπουργούς: τον υπουργό Ανάπτυξης Αδωνι Γεωργιάδη, τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοίδη και την υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως.

Η περίπτωση Γεωργιάδη αποτελεί ίσως και το πιο βαθύ πολιτικό πρόβλημα για το Μαξίμου για λόγους που υπερβαίνουν κατά πολύ το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου του. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο αποτυπώνεται πλήρως στα αλλεπάλληλα επεισόδια των τελευταίων δύο εβδομάδων, από την ομολογία Αδωνι στο ντοκιμαντέρ της ελβετικής τηλεόρασης ότι «η Novartis μπορεί να χρημάτιζε πολιτικούς αλλά έσωζε και ζωές» έως την επακόλουθη, και εκτός κάθε μέτρου,«ρουκέτα» του υπουργού Ανάπτυξης περί πιθανού… χρηματισμού του Αλέξη Τσίπρα και του Παύλου Πολάκη.

Ηταν ένα κρεσέντο στο οποίο οδήγησε η διαρκώς εντεινόμενη νευρικότητα που επιδεικνύει ο Αδωνις Γεωργιάδης όσο αποκαλύπτονται νέα στοιχεία στοσκάνδαλο της Novartis και όσο η δικαστική έρευνα γύρω από το πρόσωπό του παραμένει ανοιχτή. Και μπορεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας να έσπευσε να τον καλύψει επικαλούμενος ακριβώς την… συναισθηματική φόρτιση του υπουργού, ήταν όμως ένα κρεσέντο που ενόχλησε σφόδρα το Μέγαρο Μαξίμου.

Nιά δίωξη που δεν αφορά μόνο τον ίδιο αλλά την καρδιά της δημοκρατίας - Με φυλάκιση έως 3 χρόνια κινδυνεύει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης

Σε δίκη παραπέμπεται την ερχόμενη Τετάρτη 30 Οκτωβρίου ο Παν. Λαφαζάνης για την δράση του στο πλαίσιο του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς, κατηγορούμενος για παράβαση των άρθρων 1, 12, 14, 16, 26/1Α, 27/1, 45, 94, 98, 334/3Α, 396, 242/1 του Ποινικού Κώδικα.

Η δίωξη κατά του Παν. Λαφαζάνη, η οποία παραπέμπει σε άλλες σκοτεινές για την χώρα εποχές, έχει ασκήσει με πρωτοβουλία της η Εισαγγελία Αθηνών και με αφορμή μήνυση που κατέθεσε Λιβεριανό fund με έδρα την πρωτεύουσα της Λιβερίας Μονρόβια, το οποίο ενδιαφέρετο να κάνει προσφορά σε “παρεμποδισθέντα” από τον Παν. Λαφαζάνη και άλλους αγωνιστές πλειστηριασμό.

Οι πλέον επαχθείς κατηγορίες κατά του Παν. Λαφαζάνη είναι η παράβαση του άρθρου 334/3Α για διατάραξη κοινής ειρήνης και του άρθρου 396 για παρακώλυση συναγωνισμού, το οποίο άρθρο μετατράπηκε από τους Τσίπρα και Κοντονή σε ιδιώνυμο αδίκημα κατά τα πρότυπα αδικημάτων πολιτικής δίωξης της μετεμφυλιακής περιόδου.

Φυλάκιση μέχρι 3 έτη

Αν ο Παν. Λαφαζάνης κριθεί ένοχος, η παράβαση των ως άνω άρθρων επισύρει ποινή φυλάκισης μέχρι 2 έτη το πρώτο αδίκημα και φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους το δεύτερο.

Πολιτικοί και νομικοί κύκλοι τόνιζαν στην Iksra ότι η δίωξη κατά Λαφαζάνη με τη γνωστή και διάφανη δημοκρατική ιστορική διαδρομή πολιτικών και κοινωνικών αγώνων είναι πρωτοφανής για τα μεταπολιτευτικά χρονικά.

Η ομιλία του Άρη Βελουχιώτη στη Λαμία: Ένα ζωντανό πολιτικό κειμήλιο

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Μια ιστορική ομιλία με διαχρονική αξία, ένα ζωντανό πολιτικό κειμήλιο, ένα από τα τιμαλφή του κομμουνιστικού και του λαϊκού κινήματος στη χώρα μας: Η ομιλία του Άρη Βελουχιώτη στην απελευθερωμένη Λαμία εκ μέρους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ. Η εκφώνηση της έγινε, σαν σήμερα, στις 29 Οκτωβρίου 1944. Ο Άρης παρουσιάζει την πολιτική του ΕΑΜ και μιλώντας από το περίφημο μπαλκόνι, ανάμεσα στα άλλα, λέει:

«Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της!

Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.

Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν’ αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν’ ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ’ αρχίσω σαν τα παραμύθια:

Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ’ όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.

Δωσίλογοι: Οι Έλληνες που στράφηκαν κατά των Ελλήνων

Ελένη Μπέλλου

Μπορεί σήμερα να γιορτάζουμε το «ΟΧΙ», αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το «ΝΑΙ». Το «ΝΑΙ» που ένα μέρος του ελληνικού πληθυσμού είπε στις δυνάμεις Κατοχής, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να στραφούν εναντίον των Ελλήνων.

Ο δωσιλογισμός είναι μία από τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας, που επιμελώς έμεινε κρυμμένη στο σκοτάδι. Υπήρξε για δεκαετίες ένα ταμπού της δημόσιας μνήμης του πολέμου. Όχι τυχαία καθώς εκείνοι που συνεργάστηκαν και δεν τιμωρήθηκαν, στελέχωσαν το μεταπολεμικό κράτος, με τους απογόνους τους να συνεχίζουν την παρακαταθήκη τους μέχρι και σήμερα.

Στο πλαίσιο της μεγάλης έρευνας του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» για την Κατοχή στην Ελλάδα, είχαμε μιλήσει με τους ιστορικούς Στράτο Δορδανάκαι Δημήτρη Κουσουρή για τον δωσιλογισμό και τις προεκτάσεις του στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, δημοσιεύουμε μερικά ανέκδοτα αποσπάσματα από όσα είχαν πει στον φακό της εκπομπής.

Αυτοί που συνεργάστηκαν

28 Οκτώβρη: «Όλοι μαζί», ε; Αλήθεια;

«Να είμαστε όλοι μαζί», «να είμαστε ενωμένοι», «είδατε πόσα καταφέρνουμε όταν είμαστε όλοι ενωμένοι;»… όπως την 28η Οκτωβρίου 1940.

Τα γνωστά κλισέ. Τα ίδια και τα ίδια. 

Συγγνώμη, αλλά δεν θα συμμετάσχουμε σε αυτό το μεθύσι της γενικής συμφιλίωσης. Συγγνώμη, επίσης, που δεν διαβάζουμε ούτε την 28η Οκτώβρη, ούτε την ΕΑΜική αντίσταση, ούτε την Επανάσταση του ’21, ούτε τίποτα απ’ όσα προχώρησαν την Ελλάδα και τον κόσμο ένα βήμα μπροστά, ως αποτέλεσμα είτε της «ενότητας» των προβάτων με τους λύκους, είτε ως αποτέλεσμα της «διαπραγμάτευσης» των προβάτων με τους λύκους.

Άλλωστε αυτού τους είδους η «ενότητα» δεν υπήρξε ποτέ και πουθενά. Σε καμία περίοδο. Σε καμία κοινωνία αντιτιθέμενων συμφερόντων. Αλλού και όχι «μαζί» ήταν οι Έλληνες που μήδισαν από εκείνους που πολεμούσαν τους Πέρσες. Αλλού και όχι «μαζί» με εκείνους που πήγαν στο Βισί ήταν οι Γάλλοι που πολεμούσαν τους ναζί. Αλλού και όχι «μαζί» ήταν οι Καραϊσκάκηδες από τους Νενέκους. Αλλού και όχι «μαζί» ήταν ο Μαρτιν Λούθεν Κινγκ από τους Μακάρθι. Αλλιώς τιμούν την 28η Οκτώβρη αυτοί που δέχονταν τα βόλια του ναζί, με τους άλλους που ενώθηκαν με τον ναζί. 

Αυτό το «όλοι μαζί» υπάρχει μόνο στα «όλοι μαζί τα φάγαμε» των Πάγκαλων. Μόνο όσοι απουσίαζαν και απουσιάζουν από τους αγώνες και τις αγωνίες του ελληνικού λαού προσπαθούσαν και προσπαθούν – πάντα – να κρύψουν την απουσία τους πίσω από την «αθώα» φρασούλα: «Ολοι οι Ελληνες μαζί»…

Της Χιλής οι τρομερές ανάσες

της Όλγας Στέφου

Πάντοτε ήταν ιδιαίτερη η Λατινική Αμερική. Καταπιεσμένη, εξεγερμένη, στραγγαλισμένη, Διεθνή Νομισματικά Ταμεία, επαναστάτες, δικτάτορες. Δικτάτορες εκλεγμένους, ναι, υπάρχουν και τέτοιοι. Στη Χιλή, που κόβονται οι ανάσες.

Χθες βγήκαν στους δρόμους του Σαντιάγκο περίπου ένα εκατομμύριο πολίτες. «Ειρηνικά» είπε η δήμαρχος. Αυτήν την ειρήνη εγώ την αμφισβητώ. Δεν υπάρχει ειρήνη όταν πυροβολεί η αστυνομία στο ψαχνό, όταν υπάρχουν νεκροί, ένα 4χρονο παιδί χαμένο και δακρυγόνα, δακρυγόνα και ξύλο.

Η Χιλή πεθαίνει από την φτώχεια. Είναι ανάμεσα στις χώρες με την πιο άνιση κατανομή του πλούτου κι υποφέρει. Γιατί Χιλή, όπως και οπουδήποτε, είναι ο λαός. Οι άνθρωποι που ζούνε ή πεθαίνουν. Ο εκλεγμένος πρόεδρος Πινιέρα αποφάσισε να είναι πιο κοντά στον στρατό παρά στον λαό. Πλαισιώνεται από στρατιωτικούς στα διαγγέλματά του, τους αμόλησε στον δρόμο να εξοντώνουν πολίτες, επέβαλε στρατιωτικό νόμο, σιωπή, απαγόρευση κυκλοφορίας. Κι έχασε. Γιατί στη Χιλή γράφεται ιστορία, για εκείνον, όμως, οι σελίδες θα είναι μαύρες.

Νεκροί 18, λέει η κυβέρνηση, ξύλο πολύ και δακρυγόνα, βασανιστήρια και σεξουαλικές επιθέσεις από την αστυνομία και τον στρατό. Κι οι άνθρωποι στους δρόμους να κάνουν εξέγερση χωρίς βήμα πίσω, με τραγούδια, χορούς κι οργή. Γιατί πεινάνε. Γιατί δε ζούνε.

Μαουτχάουζεν, του Ιάκωβου Καμπανέλλη: ένα σημαντικότατο αντιναζιστικό ντοκουμέντο

Κρατούμενοι του Μάουτχάουζεν φωτογραφίζονται τη στιγμή της απελευθέρωσής τους (5 του Μάη 1945)

Δημήτρης Δαμασκηνός  

Ο Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σεναριογράφος, δημοσιογράφος Ιάκωβος Καμπανέλλης (1921-2011) με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σχεδίαζε μαζί μ' ένα φίλο του να καταφύγουν στη Μέση Ανατολή. Επειδή το χρηματικό ποσό που χρειάζονταν ήταν υπέρογκο, αποφασίσαν να περάσουν στην Ελβετία μέσω Αυστρίας. Στην διαδρομή από Βιέννη προς Ελβετία σε έναν έλεγχο συνελήφθησαν στο Ίνσμπρουκ. Ο Καμπανέλλης μεταφέρθηκε στην Βιέννη για ανάκριση και κατέληξε στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως και εξοντώσεως Μαουτχάουζεν.

Εκεί παρέμεινε ως τις 5 Μαΐου 1945, όταν το στρατόπεδο απελευθερώθηκε από τον αμερικανικό στρατό. Οι συγκρατούμενοι του, χίλιοι εκατό Έλληνες και Ελληνοεβραίοι, τον εξέλεξαν αντιπρόσωπο τους στη Διεθνή επιτροπή που φροντίζει για την ανάρρωση και την επιστροφή τους στην πατρίδα. 

Η εμπειρία «του επιζώντος» –που αποτελεί ταυτόχρονα μαρτυρία της ναζιστικής θηριωδίας αλλά και έναν ύμνο στην ανθρώπινηαξιοπρέπεια– αποτυπώθηκε στο ομώνυμο αφηγηματικό έργο (από όπου και τα αποσπάσματα), καθώς και σε έναν κύκλο τραγουδιώνπου μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη το 1966.

Αργεντινή: Αλλάγη σελίδας με την νίκη του περονιστή Αλμπέρτο Φερνάντες

Ο Αλμπέρτο Φερνάντες έκανε προσπάθειες να καθησυχάσει τους πολίτες, τονίζοντας «θα σεβαστούμε τις αποταμιεύσεις σας», σχολιάζοντας τις πληροφορίες για την επάνοδο του corralito, της επιβολής ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων

Ο κεντροαριστερός περονιστής πολιτικός Αλμπέρτο Φερνάντες, ο οποίος εξελέγη χθες Κυριακή πρόεδρος της Αργεντινής επικρατώντας από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, διαβεβαίωσε ότι θα συναντηθεί σήμερα με τον απερχόμενο κεντροδεξιό πρόεδρο Μαουρίσιο Μάκρι και θα συζητήσει μαζί του σχετικά με τη μεταβίβαση της εξουσίας στη χώρα της Λατινικής Αμερικής, που μαστίζεται από οικονομική κρίση.

Ο Φερνάντες επέμεινε ότι θα συνεργαστεί «με όποιον τρόπο μπορεί» με τον Μάκρι για την αντιμετώπιση των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων της χώρας, ο πληθυσμός της οποίας (45 εκατομμύρια) βρίσκεται αντιμέτωπος με ταχεία άνοδο του πληθωρισμού και την παράλυση της δραστηριότητας στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της νότιας Αμερικής.

Με πάνω από το 90% των ψηφοδελτίων να έχει καταμετρηθεί, ο Αλμπέρτο Φερνάντες συγκέντρωνε 47,79% των ψήφων και ο Μαουρίσιο Μάκρι 40,71%, αποτέλεσμα που σημαίνει πως δεν θα χρειαστεί να διεξαχθεί δεύτερος γύρος. Η συμμετοχή πλησίασε το 80%, γνωστοποίησε το υπουργείο Εσωτερικών.

Ποιος ήταν ο ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους

Ήταν το πρόσωπο που κρυβόταν πίσω από τη φρίκη του Ισλαμικού Κράτους. Ο αρχηγός των τζιχαντιστών, ο Ιρακινός Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, δεν είναι πια ζωντανός. Κι αν πολλές φορές κυκλοφόρησε η φήμη ότι τον σκότωσαν, αυτή τη φορά είναι αλήθεια.

«Ο αρχηγός του Ισλαμικού Κράτους, Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι είναι νεκρός». Με αυτή τη δήλωση ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιβεβαίωσε την είδηση που είχε αρχίσει να κάνει τον γύρο του κόσμου. Σε διάγγελμά του, δήλωσε πως ο ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια αμερικανικής επιχείρησης στη Συρία, τη νύχτα της 26ης Οκτωβρίου.

Δίνοντας ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τον θάνατο του χαλίφη που έκανε ολόκληρο τον κόσμο να ανατριχιάζει με τον «Φρανκενστάιν» που είχε δημιουργήσει, ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι ο αλ Μπαγκντάντι σκοτώθηκε όταν παγιδεύτηκε σε ένα τούνελ. «Τον κυνήγησαν τα σκυλιά μας. Πυροδότησε γιλέκο και σκοτώθηκε μαζί με τα 3 ανήλικα παιδιά του. Το σώμα του διαλύθηκε, αλλά οι εξετάσεις απέδειξαν ότι ήταν αυτός», είπε. «Ο φονιάς, που προσπαθούσε τόσο σκληρά να εκφοβίσει άλλους, πέρασε τις τελευταίες στιγμές του στον απόλυτο φόβο, πανικό και τρόμο για τις αμερικανικές δυνάμεις που έρχονταν εναντίον του. Οι αναγκαστικοί εξισλαμισμοί, οι πορτοκαλί στολές που φορούσαν στους ομήρους πριν τους εκτελέσουν ήταν αυτό που ήθελε ο Μπαγκντάντι. Και τώρα είναι νεκρός. Πέθανε ως δειλός που τό έβαλε στα πόδια για να σωθεί. Πέθανε σαν σκύλος», συμπλήρωσε.

Ένας σουλτάνος «χειροπόδαρα» δεμένος

Ραγκίπ Ντουράν

Ο μονάρχης της Άγκυρας ήθελε να υλοποιήσει τα «αυτοκρατορικά» του όνειρα στη Συρία. Όμως τελικά δέχτηκε δύο χτυπήματα μέσα σε μια εβδομάδα. Το πρώτο ήταν η κατάπαυση του πυρός που του επέβαλαν οι ΗΠΑ. Το δεύτερο ήταν ο περιορισμός της επιθετικότητάς του από τη Ρωσία.

Ενώ ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πίστευε πως θα μπορούσε να ταλαντεύεται και να «απολαμβάνει» τα οφέλη και από τις δύο υπερδυνάμεις, τελικά αναγκάστηκε επί της ουσίας να τερματίσει τη στρατιωτική επιχείρηση «Πηγή της Ειρήνης». «Αποχαιρέτησε» τα σχέδια για τη λεγόμενη «ζώνη ασφαλείας» βάθους 32 χιλιομέτρων και έκτασης 444 χιλιομέτρων στη Βόρεια Συρία (από τα σύνορα του Ιράκ μέχρι τη Γιαραμπλούς). «Αποχαιρέτησε» ακόμη και το σχέδιο δημιουργίας μιας περιοχής για την εγκατάσταση 2 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων.

Οι δύο συμφωνίες με Ουάσιγκτον και Μόσχα, που έχουν την υπογραφή της Άγκυρας, περιορίζουν σαφώς τους στόχους του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Όμως ούτε οι Κούρδοι βγήκαν κερδισμένοι, παρά τις αποτυχίες της Άγκυρας. Οι κουρδικές δυνάμεις καλούνται πλέον να αποσυρθούν από την τουρκοσυριακή παραμεθόριο. Οι Κούρδοι προδόθηκαν για άλλη μια φορά από την Ουάσινγκτον και τη Μόσχα, γεγονός που επαληθεύει και την παροιμιώδη φράση τους «φίλοι μας μονάχα τα βουνά». Αναγκάστηκαν να συνάψουν μια συμμαχία με τον καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ, κάτι που σημαίνει πως εγκαταλείπουν τα σχέδια για αυτόνομη περιφέρεια στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής συνομοσπονδίας ως εναλλακτική στα σχέδια για Έθνος – Κράτος.

Χιλή: Τα δεινά του νεοφιλελευθερισμού

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Τουλάχιστον 18 νεκροί. Ανάμεσά τους ένα παιδί 4 ετών. Τουλάχιστον 269 τραυματίες. Τουλάχιστον 1.900 συλλήψεις. Αυτά επισήμως μέχρι και την Πέμπτη. Οι αριθμοί που συγκροτούν το τρέχον πλαίσιο της εξέγερσης στη Χιλή, που ξεκίνησε με αφορμή την αύξηση της τιμής του εισιτηρίου του μετρό, αλλά που η αιτία της βρίσκεται στα δεινά του λαού από μια νεοφιλελεύθερη αστική δημοκρατία, πάνω από την οποία, ωστόσο, πλανάται το οικονομικό και πολιτικό φάντασμα της χούντας του Πινοσέτ. 

Η άγρια καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων από την κυβέρνηση Πινιέρα, η οποία οδήγησε στην κήρυξη της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και την εμφάνιση τανκ στους δρόμους του Σαντιάγκο για πρώτη φορά μετά την πτώση της χούντας, συνοδεύεται από μια ρητορική η οποία παραπέμπει ευθέως στο «εχθρός - λαός»: «Είμαστε σε πόλεμο εναντίον ενός ισχυρού εχθρού» δήλωσε ο πρόεδρος της χώρας, Σεμπαστιάν Πινιέρα, σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση από το γενικό επιτελείο του στρατού. «Η δημοκρατία έχει όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και το καθήκον να αμυνθεί με όλα τα μέσα ... και το κράτος δικαίου να καταπολεμήσει εκείνους που θέλουν να το καταστρέψουν».

Διαβάστε επίσης: Εξέγερση στη Χιλή... του Πινοσέτ

Ο Τραμπ προδίδει τους Κούρδους... αλλά ποτέ τα πετρέλαια

Γρηγόρης Ν. Θεοχάρης

Όταν έχεις χύσει το αίμα 11.000 μαχητών και μαχητριών σου για να νικήσεις μία από τις μεγαλύτερες τρομοκρατικές απειλές των τελευταίων χρόνων, το Ισλαμικό Κράτος, το μόνο που δεν περιμένεις είναι, όχι μόνο να εγκαταληφθείς από τους συμμάχους σου, αλλά και να βρεθείς να πολεμάς πάλι για την επιβίωσή σου, όντας πλέον εσύ στη θέση του «τρομοκράτη».

Οι Κούρδοι της Συρίας, προδομένοι από τις ΗΠΑ, βρέθηκαν εντελώς μόνοι τους να μάχονται ενάντια στην τουρκική εισβολή στα εδάφη τους. Εκατοντάδες νεκροί, ανάμεσά τους παιδιά, 300.000 πρόσφυγες και τουλάχιστον 300 αγνοούμενοι είναι οι απώλειές τους μέχρι και την οριστική κατάπαυση του πυρός μετά και τη συμφωνία Πούτιν - Ερντογάν στο Σότσι. Ήδη, μετά την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων, οι Κούρδοι αναγκάστηκαν να αφήσουν τα συριακά κυβερνητικά στρατεύματα να μπουν στην περιοχή τους, μαζί με τα ρωσικά, ως ένα απελπισμένο μέσο άμυνας στην τουρκική επιθετικότητα.

Πλέον, με τις ένοπλες δυνάμεις τους να έχουν υποχωρήσει πριν την ζώνη των 30 χλμ βάθους που ορίζει η ρωσο-τουρκική συμφωνία και έχοντας αφήσει τα σύνορα με την Τουρκία - άρα και το όνειρο ενός ενιαίου Κουρδιστάν - να φυλάσσονται από τα συριακά και ρωσικά στρατεύματα, με τους Τούρκους να ελέγχουν μια περιοχή περίπου όσο η Αττική, οι Κούρδοι βλέπουν τους Αμερικανούς να κάνουν ακόμη μία στροφή: Ο Τραμπ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να διατηρήσει μια μικρή δύναμη περίπου 200 στρατιωτών στη Βόρεια Συρία για να αποτρέψει τον Ασαντ και τους Ιρανούς συμμάχους του να καταλάβουν τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου της περιοχής.

Ναζισμός - φασισμός: Οι «άγνωστες λέξεις» της «αριστείας»

Γράφει ο Γεράσιμος Χολέβας

Oι διορθώσεις και οι λέξεις που… έλειπαν από το μήνυμα («έκθεση ιδεών» για κάτω από τη βάση) της υπουργού Παιδείας, Ν. Κεραμέως για την 28η Οκτωβρίου.

Θα ήταν γελοίο και κωμικό το μήνυμα της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, εάν δεν αφορούσε ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα. 

Το μήνυμα της «άριστης» υπουργού Παιδείας, της «άριστης» κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, για την 28η Οκτωβρίου ήταν κάτι σαν «έκθεση ιδεών» (για κάτω από τη βάση). Απευθύνεται σε μαθητές και εκπαιδευτικούς με ένα κείμενο, το οποίο θα «ταίριαζε» σε κάθε περίσταση, και γράφει για κάποιους καλούς και κάποιους κακούς… Εδώ όμως μιλάμε για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ναζισμό και τον φασισμό, λέξεις που απουσίασαν από το μήνυμα της υπουργού Παιδείας. 

Να σημειωθεί ότι η «άριστη» κυρία υπουργός μάλλον δεν ήξερε πότε ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, αφού στο μήνυμα της όταν πρωτοδημοσιεύθηκε σε πολλές ιστοσελίδες (και εκπαιδευτικές) έγραφε ότι ο Οκτώβριος του 1940 ήταν «παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου»! Ο πόλεμος ξεκίνησε το 1939.Στη συνέχεια, προφανώς, εντοπίστηκε το λάθος και στην ιστοσελίδα του υπουργείου έχει αντικατασταθεί από το «στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου»… 

Ας δούμε όμως το μήνυμα της υπουργού: 

Ρακοσυλλέκτες βρήκαν σε κάδο σκουπιδιών τόμο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως του 1864

Ένα ντοκουμέντο για την ιστορία της Ελλάδας βρήκαν στα σκουπίδια δύο ρακοσυλλέκτες

Ο Χασάν Ραΐφ και τον Ερτσάν Χασάν ανακάλυψαν σε κάδο απορριμμάτων στο Παγκράτι έναν δεμένο τόμο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως του 1864, σε άριστη κατάσταση.

 

Οι δύο ρακοσυλλέκτες κατάλαβαν αμέσως την αξία του ευρήματός τους και – αντί να τον πουλήσουν – παρέδωσαν τον τόμο της Βιβλιοθήκης της Βουλής.

«Σήμερα λάβαμε ένα ντροπαλό τηλεφώνημα από τον Χασάν Ραΐφ και τον Ερτσάν Χασάν. Ήθελαν να φέρουν στην Βιβλιοθήκη έναν τόμο του 1864 που βρήκαν στα σκουπίδια της περιοχής Παγκρατίου.

Βλέπουν και βρίσκουν πολλά σαν μέλη του Σωματείου Ρακοσυλλεκτών Η Πρόοδος. Έφεραν ένα δεμένο τόμο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως του 1864, σε άριστη κατάσταση. Τους ευχαριστούμε που σκέφτηκαν την Βιβλιοθήκη της Βουλής» αναφέρεται στην ανάρτηση που έγινε στον λογαρισμό της Βιβλιοθήκης της Βουλής, στο Facebook. 

Βίκτωρ Χάρα: Η αντιφασιστική φωνή της Λατινικής Αμερικής

«Και τώρα τραγούδα για την πουτάνα τη μάνα σου». H φράση του βασανιστή, στον δημιουργό του θρυλικού τραγουδιού «Venceremos», όταν του έκοψε με τσεκούρι και τα δέκα δάκτυλα.

«Θα νικήσουμε» τραγουδούσε ο Βίκτορ Χάρα για τα βάσανα του λαού στη Χιλή και τους αγώνες του για δικαιοσύνη, ισότητα και αξιοπρέπεια. «Θα νικήσουμε» τραγουδούσε και όταν οι βασανιστές του Πινοσέτ του έσπασαν τα δάχτυλα. Λίγες μέρες αργότερα τον δολοφόνησαν με 44 σφαίρες.

Με τη μουσική του ο Βίκτορ Χάρα ενσάρκωσε τις κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που συνέβαιναν στην χώρα. Έγινε παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα κατά της δικτατορίας και του ιμπεριαλισμού. Η στράτευση του με την Αριστερά και η υποστήριξη του στον σοσιαλιστή πρόεδρο της χώρας Σαλβαντόρ Αλιέντε προδιέγραψε το τέλος του.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια μικρή πόλη έξω από το Σαντιάγκο. Παιδί φτωχής οικογένειας, αναγκάστηκε από μικρός να δουλέψει στα χωράφια για να στηρίξει την οικογένειά του. Θύμα ενδοοικογενειακής βίας, βρήκε καταφύγιο στη μουσική. Ο θάνατος της μητέρας του στα 15 προκάλεσε μεγάλες αλλαγές στη ζωή του, χωρίς όμως ποτέ να εγκαταλείπει την τέχνη του. Η παρηγοριά του ήταν η κιθάρα του. Επηρεάστηκε από το παραδοσιακό τραγούδι και ενσωμάτωσε σε αυτό πολιτικά στοιχεία ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με το θέατρο.

Massive protests continue in Santiago

«Έλα μπαμπά, με συνέλαβαν, γιατί έπαιζα με άλλα παιδιά

Αδάμ Γιαννίκος

O γονέας ενός ανηλίκου ο οποίος το Σάββατο πήγε με το παιδί του σε γνωστό σινεμά εμπορικού κέντρου στο Μαρούσι για να δει την ταινία «Joker», έγραψε μια επιστολή στην εφημερίδα «Έθνος», περιγράφοντας τα όσα συνέβησαν. Όπως περιγράφει στο γράμμα του ο γονέας, αμέσως οι αστυνομικοί ζήτησαν από τα παιδιά να τηλεφωνήσουν στους γονείς τους και να τους ενημερώσουν ότι συνελήφθησαν και πως πρέπει να οδηγηθούν στο Α.Τ. της περιοχής τους. Αμέσως εκείνα, σύμφωνα με τον γονέα, άρχισαν να τηλεφωνούν, λέγοντας: « Έλα, μπαμπά, με συνέλαβαν γιατί έβλεπα το Τζόκερ». 

Η παρακάτω παραγραφος είναι χαρακτηριστική: «Έξω από την κινηματογραφική αίθουσα επικράτησε πανικός. Οι αστυνομικοί μαζί με τους γονείς που βρίσκονταν εκεί προσπαθούσαν να βρουν τρόπο για να μεταφερθούν τα παιδιά στο Α.Τ. της περιοχής. Τότε, σύμφωνα με τον καταγγέλλοντα, ειπώθηκε ότι τα παιδιά θα μεταφέρονταν στο Α.Τ. με κλούβες. Κάποιοι αντέδρασαν και έτσι οι μαθητές πήγαν με τα περιπολικά και άλλοι συνοδεία των γονέων τους. Στο αστυνομικό τμήμα, όμως, συνεχίστηκε το δράμα τους. Και αυτό γιατί άλλοι έμειναν στην αυλή του Α.Τ. και άλλοι ήταν μέσα ανάμεσα σε κρατούμενους και περίμεναν για περίπου έξι ώρες».

* ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο Τζόκερ και το ταξικό χαρτί

Οι γονείς αντέδρασαν και πολύ σωστά έκαναν. Καλά έκαναν, επίσης, όλοι που καταδικάζουν την παραμονή εφήβων στα κρατητήρια μαζί με άλλους που βρίσκονται εκεί όχι επειδή είδαν «ακατάλληλη» ταινία.

Αναζωπύρωση του εθνικισμού στη Βόρεια Μακεδονία

Γιώργος Στάμκος

Οι πολιτικές εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία επιταχύνθηκαν δραματικά, έπειτα από την αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως λόγω της απειλής του γαλλικού “βέτο”, να επιτρέψει την έναρξη των πολυπόθητων ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Σε σύσκεψη που διοργάνωσε ο πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019, ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ και οι πολιτικοί ηγέτες και των επτά κοινοβουλευτικών κομμάτων της χώρας συμφώνησαν να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές στις 12 Απριλίου 2020, δηλαδή μισό χρόνο πριν από το κανονικό. Αν και όλοι τους συμφώνησαν πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην ένταξη στην Ε.Ε. και πως η χώρα τους πρέπει να συνεχίσει να χτυπά στην πόρτα της Ευρώπης, παρότι προς το παρόν παραμένει κλειστή λόγω της Γαλλίας, εντούτοις η ατμόσφαιρα ήταν βαριά.

Η απογοήτευση των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων, και του Ζάεφ προσωπικά, ήταν έκδηλη, σχετικά με τον κίνδυνο απώλειας του βασικού αφηγήματος και οράματος της χώρας, που είναι η ευρωατλαντική ενσωμάτωση. Χωρίς το ευρωπαϊκό όραμα ως αντίμετρο ο εθνικισμός μπορεί και πάλι να αναζωπυρωθεί. Άλλωστε στα Βαλκάνια ο εθνικισμός καραδοκεί πάντα και είναι έτοιμος να εκραγεί σαν σκουριασμένη βόμβα από την κόλαση...

VMRO: ποντάροντας και πάλι στον εθνικισμό

Σ’ αυτό το ρευστό περιβάλλον λοιπόν οι παλιές πολιτικές διαμάχες επανεμφανίζονται και ο εθνικισμός του αντιπολιτευόμενου κόμματος VMRO DPMNE αναζωπυρώνεται. Αυτός ο σλαβομακεδονικός εθνικισμός έχει ως εύκολο στόχο του την “ταπεινωτική” Συμφωνία των Πρεσπών η οποία, όπως υποστηρίζουν, «παρέδωσε στους Έλληνες όνομα και ιστορία». Όσο το VMRO προηγείται δημοσκοπικά ο αρχηγός του, Χρίστιαν Μιτσκόσκι, μπαίνει και πάλι στον πειρασμό να ακολουθήσει το παράδειγμα του προκατόχου του, Νίκολα Γκρουέφσκι, ποντάροντας στον μακεδονικό εθνικισμό αλλά και στον Ευρωσκεπτικισμό, έχοντας τον Όρμπαν ως πολιτικό πρότυπο.

Τα μηνύματα που στέλνει το VMRO είναι σαφώς προς αυτή την κατεύθυνση. "Αν κερδίσουμε τις εκλογές το θέμα της ονομασίας και της Συμφωνίας των Πρεσπών θα ανοίξει και πάλι. Είμαστε Μακεδονες από τη Μακεδονία", δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Σκάι ο γραμματέας διεθνών σχέσεων του VMRO, Μίτσκο Μιτσούνσκι. Ενδεχομένως να πρόκειται για επικοινωνιακές προεκλογικές απειλές, ωστόσο αν δεν υπάρξει ξεκάθαρη ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας το πιθανό είναι η εφαρμογή των όρων της Συμφωνίας των Πρεσπών να καθυστερήσει απελπιστικά και τελικά να ατροφήσει. 

Απειλούν και τον Ζάεφ στα social media της Βόρειας Μακεδονίας

Όσο η Βόρεια Μακεδονία θα εισέρχεται στην προεκλογική περίοδο, τόσο θα ανεβαίνει και το θερμόμετρο της πολιτικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό, με κίνδυνο να απελευθερωθεί και πάλι το τέρας του εθνικισμού. Ήδη οι εθνικιστές του VMRO “ακονίζουν τα μαχαίρια” τους, τόσο κατά των πολιτικών τους αντιπάλων, όσο και κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, με όλα όσα προβλέπει.

Για την ώρα ξεσπούν κυρίως μέσα από social media, με ύβρεις και απειλές κατά του Ζόραν Ζάεφ. Απειλούν τον “προδότη Ζάεφ” πως θα τον βάλουν στη φυλακή ή ότι “θα κάνουν τατουάζ στο πρόσωπό του τον δεκαεξάκτινο ήλιο της Βεργίνας, που παρέδωσε στους Έλληνες” κ.λ.π.

Είναι απίστευτο το τοξικό μίσος και ο εθνικισμός που μπορούν να αναπαράγουν τα social media μιας μικρής βαλκανικής χώρας. Καθόλου παράξενο λοιπόν που στα Βαλκάνια ισχύει όντως το, “όσο πιο μικρή και φτωχή είναι μια χώρα, τόσο μεγαλύτερο εθνικισμό έχει”.

Ο βανδαλισμός των πινακίδων της “Λεωφόρου Φιλίας” (πρώην Μεγάλου Αλεξάνδρου)

Μια άλλη έκφραση του “πολιτικού ακτιβισμού” των εθνικιστών της Βόρειας Μακεδονίας συνίσταται στον βανδαλισμό των πινακίδων και των συμβόλων, που άλλαξαν λόγω της πολιτικής του Ζόραν Ζάεφ και της εφαρμογής της “κατάπτυστης” Συμφωνίας των Πρεσπών. Από την πρώτη στιγμή κιόλας, με την αλλαγή της ονομασίας του αυτοκινητόδρομου ταχείας κυκλοφορίας (τμήμα του πανευρωπαϊκού άξονα Ε75), που ενώνει τη Γευγελή με τα Σκόπια, από το προκλητικό “Λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου” σε “Λεωφόρο Φιλίας” (την περίοδο της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας ο ίδιος αυτοκινητόδρομος είχε ονομαστεί από τον Τίτο “Λεωφόρος Αδελφότητας και Ενότητας”), οι σλαβομακεδόνες εθνικιστές δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια.

Με σπρέι έσβησαν σχεδόν όλες τις σχετικές πινακίδες, που τοποθέτησε η κυβέρνηση του Ζάεφ, γράφοντας μάλιστα υβριστικά συνθήματα με αναφορές και στον Μέγα Αλέξανδρο, τον οποίο και συνεχίζουν να θεωρούν “δικό τους”. Διασχίζοντας προχθές τη “Λεωφόρο Φιλίας” με κατεύθυνση το Βελιγράδι, διαπίστωσα με τα μάτια μου πως η καταστροφή είναι πλέον σχεδόν ολοκληρωτική, το όνομα “Λεωφόρος Φιλίας” δε φαίνεται καν, ενώ τα υβριστικά συνθήματα αυξήθηκαν έπειτα κι από την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, όπως βλέπετε και στις σχετικές φωτογραφίες.

Από τη μανία των εθνικιστών δε γλίτωσαν ούτε και οι πινακίδες, που ενημερώνουν πως ένα τμήμα του αυτοκινητόδρομου συνχρηματοδοτήθηκε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Βανδαλίστηκαν κι αυτές καθώς η Ε.Ε. είναι κι αυτή στοχοποιημένη από τους εθνικιστές της Βόρειας Μακεδονίας καθώς τη θεωρούν συνυπεύθυνη για την πίεση που άσκησε ώστε να γίνουν οι συνταγματικές αλλαγές και να ψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών.

Η “αντίσταση” των εθνικιστών: Αγάλματα, Ήλιος της Βεργίνας και Makedonjiaσκέτο

Πρέπει να σημειωθεί πως βανδαλισμοί έχουν γίνει και στις πινακίδες που τοποθετήθηκαν στα αγάλματα του Αλέξανδρου και του Φίλιππου, στα Σκόπια και σε άλλες πόλεις, υπενθυμίζοντας πως “αποτελούν τμήμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας”, όπως προβλέπει και η Συμφωνία των Πρεσπών. Κι αυτές οι πινακίδες συγκέντρωσαν την οργή των βορειομακεδόνων εθνικιστών, θεωρώντας ότι τους “αφαιρούν τη μακεδονική ιστορία”.

Ο “ακτιβισμός” των εθνικιστών της γείτονος επικεντρώθηκε και στην αναπαραγωγή με σπρέι του, απαγορευμένου λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, δεκαεξάκτινου Ήλιου της Βεργίνας, που το βλεπουμε πλέον συχνότερα από πριν, ακόμη και στην άσφαλτο. Με σπρέι βλέπουμε πιο συχνά και το όνομα Μακεδονία(Makedonjia) σκέτο, γραμμένο στα Κυριλλικά σε γέφυρες και σε τοίχους, ως υπενθύμιση πως το επίθετο “Βόρεια” δεν είναι ανεκτό. Κι αυτού του είδους ο “ακτιβισμός” ενδέχεται να αυξηθεί κατά την προεκλογική περίοδο.

Μακεδονομάχοι: βανδαλισμοί στις πινακίδες των αυτοκινήτων των βορειομακεδόνων τουριστών

Αλλά και στην στην άλλη πλευρά των συνόρων, στην ελληνική Μακεδονία, ανθεί ο “ακτιβισμός” των εγχώριων Μακεδονομάχων που ξεσπούν συνχά την καταπιεσμένη μνησικακία τους, ειδικά τώρα που συνειδητοποίησαν την “οβιδιακή κωλοτούμπα” του Κ. Μητσοτάκη σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών, στις πινακίδες των αυτοκινήτων των τουριστών από τη Βόρεια Μακεδονία που παραθερίζουν στην Ελλάδα. Δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, περιστατικά τέτοιων βανδαλισμών γίνονται κάθε χρόνο με το ξήλωμα ή το σβήσιμο με σπρέι, όχι μόνο του παλαιότερου σήματος ΜΚ, αλλά και του νεότερου ΝΜΚ, το οποίο και έχει αναγνωρίσει επίσημα η Ελλάδα. Οι τουρίστες από τη Βόρεια Μακεδονία (“μπατιροτουρίστες” σύμφωνα με τους Μακεδονομάχους) συνήθως διατηρούν την ψυχραιμία τους, διότι “αγαπάνε την Ελλάδα”. Αρκετοί ωστόσο δεν αντέχουν άλλο να αισθάνονται ανεπιθύμητοι και στρέφονται έτσι προς την Τουρκία, που έγινε και πιο φτηνή λόγω της υποτίμησης της τουρκικής λίρας.

Σε κάθε περίπτωση οι εθνικιστές και των δύο χωρών, λες και συνεργάζονται υπογείως μεταξύ τους, επιδεικνύουν αδιαλλαξία και οπαδική συμπεριφορά που δυναμιτίζει τις προσπάθειες των φιλοευρωπαίων πολιτικών. Με όλο αυτόν τον “ακτιβισμό” τους υπονομεύουν ανοικτά όχι μόνον τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και την πολλά υποσχόμενη κυοφορούμενη φιλία και συνεργασία των δύο γειτονικών λαών. Έτσι το Τώρα οπισθοδρομεί αιφνίδια στο παρελθόν και η επίκληση της μνήμης είναι πάντοτε εργαλειακή και γίνεται με επικίνδυνη προβολή στο μέλλον.

Φωτογραφίες: Γιώργος Στάμκος


https://tvxs.gr/news/eyropi-eop/anazopyrosi-toy-ethnikismoy-sti-boreia-makedonia

Granma: Η Βο­λι­βία σε κα­τά­στα­ση συ­να­γερ­μού — Συ­νω­μο­σία σε εξέ­λι­ξη

ΠΑΝΟΣ ΑΛΕ­ΠΛΙΩ­ΤΗΣ 

Για σκευω­ρία ενα­ντί­ον του επα­νε­κλε­γέ­ντα προ­έ­δρου Evo Morales από τη δεξιά αντι­πο­λί­τευ­ση και τις ΗΠΑ κάνει λόγο δη­μο­σί­ευ­μα της κου­βα­νι­κής εφη­με­ρί­δας Granma.

“Κα­ταγ­γε­λία για εκ­στρα­τεία απο­στα­θε­ρο­ποί­η­σης και βίας” κάνει λόγο και ο Υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών της Κού­βας Μπρού­νο Ρο­ντρί­γκες.

Τα προ­κα­ταρ­κτι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών στη Βο­λι­βία επι­βε­βαιώ­νουν την απο­φα­σι­στι­κή λαϊκή υπο­στή­ρι­ξη της κυ­βέρ­νη­σης του Evo Morales. Η συ­νω­μο­σία ωστό­σο ξε­δι­πλώ­νε­ται.

Η βο­λι­βια­νή δεξιά, που εδρεύ­ει στην επαρ­χία της Σάντα Κρουζ, σκο­πεύ­ει να ανα­κη­ρύ­ξει τον υπο­ψή­φιο τηeς, τον Carlos Mesa, ως Πρό­ε­δρο, αγνο­ώ­ντας τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών της Κυ­ρια­κής, που έδω­σαν στον Evo Morales μια σαφή νίκη. Πρό­κει­ται, ση­μειώ­νει η Granma, για μια προ­φα­νή προ­σπά­θεια πρα­ξι­κο­πή­μα­τος υπο­στη­ρι­ζό­με­νη από κυ­βερ­νή­σεις της πε­ριο­χής και των Ηνω­μέ­νων Πο­λι­τειών.

«Βόμβα» για Novartis από τους εισαγγελείς διαφθοράς: Ο Μανιαδάκης είπε πως τον εκβίαζε ο Στουρνάρας

Νέα διάσταση παίρνει το σκάνδαλο της Novartis, αφού ένα έγγραφο που υπογράφουν τρεις Εισαγγελείς που διενεργούν έρευνα για την υπόθεση φέρνει στο φως εκβιασμούς και απειλές για να «θαφτούν» στοιχεία, ενώ βάζει στο κάδρο τον Γιάννη Στουρνάρα και τις επαφές του με τον πρώην προστατευόμενο μάρτυρα και νυν κατηγορούμενο Νίκο Μανιαδάκη. Ήδη πάντως έχει διαταχθεί εισαγγελική έρευνα μετά τις εν λόγω αποκαλύψεις.

Το έγγραφο, που φέρνει στο φως το Documento, αποτελεί κοινή αναφορά της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένης Τουλουπάκη και των Εισαγγελέων Στυλιανού Μανώλη και Χρήστου Ντζούρα και διαβιβάστηκε μέσω του Υπουργού Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρα, στις 16 Οκτωβρίου στη Βουλή.

Οι τρεις Εισαγγελείς είχαν αλλεπάλληλες επαφές με τον Νίκο Μανιαδάκη, κατηγορούμενο για το σκάνδαλο της Novartis, o οποίος είχε μετατραπεί σε προστατευόμενο μάρτυρα αλλά συνελήφθη όταν προέκυψαν στοιχεία σε βάρος του και επιχείρησε να διαφύγει στο εξωτερικό. Σύμφωνα με όσα καταθέτουν, ο Μανιαδάκης, τον Οκτώβριο - Νοέμβριο του 2018, όταν ακόμη ήταν στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και κατέθετε ως προστατευόμενος μάρτυρας, τους ενημέρωσε πως τον κάλεσε ο Γιάννης Στουρνάρας στην Τράπεζα της Ελλάδας και αφού του είπε πως γνωρίζει ότι είναι προστατευόμενος μάρτυρας, τον απείλησε λέγοντας πως αυτός και άλλα πολιτικά πρόσωπα όταν αλλάξει η κυβέρνηση θα τσακίσουν τους μάρτυρες. 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ που σοκάρουν! Στα άδυτα του Facebook στο Μοσχάτο...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Επί μήνες ο Τάσος έκανε μια δουλειά στο Μοσχάτο για την οποία απαγορευόταν να μιλήσει. Αποφάσιζε τι έπρεπε να διαγραφεί ως ακατάλληλο από το Facebook. Στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που μεσολαβούσαν μέχρι να εμφανιστεί η επόμενη ανάρτηση στην οθόνη του ένιωθε ένα σφίξιμο. Αν είχε και την παραμικρή αμφιβολία για την κρίση του θα έπρεπε να συμβουλευθεί πρώτα ένα ηλεκτρονικό εγχειρίδιο «με τα χειρότερα παραδείγματα του κόσμου». Εκεί θα έβλεπε εικόνες σκληρής πορνογραφίας, ακόμη και βασανισμού ζώων. «Δεν έχω ξεχάσει τη φωτογραφία με δύο σκυλάκια που τα είχαν κρεμασμένα από τα μπροστινά τους πόδια», λέει. Δεν του ήταν, όμως, πάντοτε ξεκάθαρο πού χαράσσονται τα όρια. Πότε απομακρύνει ανάρμοστο υλικό και πού ξεκινάει η λογοκρισία.

«Οι κανόνες που μας είχε θέσει το Facebook ήταν θολοί και οι διατυπώσεις τους πρόχειρες. Συχνά δεν ξέραμε αν παίρναμε τις σωστές αποφάσεις», λέει.

Ο Τάσος ήταν ένας από τους εκατοντάδες υπαλλήλους της εταιρείας Teleperformance που εργάζονται στην Αθήνα ως content moderators για λογαριασμό του Facebook. Είναι διαχειριστές περιεχομένου που αποφασίζουν τι είναι ακατάλληλο ή παραπλανητικό και πρέπει να διαγραφεί από το μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Εστιάζουν μόνο στις διαφημίσεις που δημοσιεύονται στο Facebook και όχι στις προσωπικές αναρτήσεις κάθε χρήστη όπως κάνουν άλλοι «ψηφιακοί καθαριστές» σε άλλα μέρη του κόσμου. Στην εκπαίδευσή του ο Τάσος είχε ενημερωθεί ότι, πέρα από την Ελλάδα, τουλάχιστον άλλα δύο αντίστοιχα τμήματα Business Integrity του Facebook λειτουργούν διεθνώς, ένα στην Πορτογαλία και ένα στη Μαλαισία.

Εξέγερση στη Χιλή... του Πινοσέτ

Ελένη Μπέλλου

Το γεγονός ότι μια αύξηση 3% στην τιμή των εισιτηρίων του μετρό ήταν αρκετή για να πυροδοτήσει μια κοινωνική έκρηξη στη Χιλή, δεν είναι καθόλου τυχαίο. «Δεν πρόκειται για τα 30 πέσος, αλλά για τα τελευταία 30 χρόνια», είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά συνθήματα που ακούει κανείς στις μαζικές διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στη Χιλή από την περασμένη Παρασκευή. Αν και η χώρα θεωρείται πρότυπο πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας στη Λατινική Αμερική, οι πολίτες της δεν έχουν δει το «θαύμα» με τα μάτια τους. Τώρα εξεγείρονται, με το φάντασμα του Πινοσέτ να πλανιέται ακόμα πάνω από τη Χιλή. 

Ούτε ο στρατός που κατέβηκε στους δρόμους το Σάββατο, αφού ο συντηρητικός πρόεδρος της Χιλής, Σεμπαστιάν Πινιέρα, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης δεν μπόρεσε να σταματήσει το ποτάμι μιας οργής που έχει ξεχειλίσει. Ήταν μάλιστα η πρώτη φορά που τα τανκς βρέθηκαν απέναντι στους πολίτες μετά την δικτατορία του Αουγκούστο Πινοσέτ. Όπως φαίνεται, όμως, πολλά πράγματα σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο δεν έχουν αλλάξει από τότε που έπεσε ο δικτάτορας, με τους Χιλιανούς να βρίσκονται αντιμέτωποι με τεράστιες ανισότητες. Ακόμη και το γεγονός ότι ο Πινιέρα -υπό το βάρος των διαδηλώσεων- αναγκάστηκε να πάρει πίσω την αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων, δεν ήταν αρκετό για να κατευνάσει τα πνεύματα.

Τουλάχιστον οκτώ άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι σήμερα, πάνω από 70 έχουν τραυματιστεί ενώ περισσότεροι από 1.500 διαδηλωτές έχουν συλληφθεί. Οι διαδηλώσεις κατέληξαν σε βίαια εισόδια κατά τα οποία δεκάδες καταστήματα αλλά και κυβερνητικά κτίρια λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν. Οι διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε λεωφορεία και κατέστρεψαν σταθμούς του μετρό και άλλες δημόσιες υποδομές. Από την άλλη 10.500 άνδρες του στρατού και της αστυνομίας αναπτύχθηκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας, Σαντιάγο, ρίχνοντας δακρυγόνα και κάνοντας χρήση κανονιών νερού κατά των διαδηλωτών αλλά και πυροβολώντας εναντίον τους με πλαστικές σφαίρες.

Φράουλες και αίμα - Η εξέγερση, το βιβλίο, τα τραγούδια, η ταινία

Πολλοί ρωτούν ποιοι είμαστε και μερικοί νομίζουν κιόλας πως το ξέρουν. Είμαστε, λέει, ένα μάτσο μυξιάρικα που δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι δύσκολο να πω τι ακριβώς είμαστε. Αλλά δεν έχουμε μύξες. Εκείνο που έχουμε είναι φόβος κι ελπίδα. Ή μεταπτώσεις, καθώς λένε...

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο-ντοκουμέντο του 19χρονου Αμερικανού φοιτητή Τζέιμς Κούνεν με τίτλο «Φράουλες και αίμα» (The Strawberry Statement) το οποίο αποτελεί μια ιστορική καταγραφή των γεγονότων που έλαβαν χώρα στο εξέχον πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Columbia, την περίοδο 1966-68. Έμφαση δίνεται στα γεγονότα του Απριλίου 1968 όταν διαμαρτυρόμενοι φοιτητές κατέλαβαν το γραφείο του πρύτανη του πανεπιστημίου εκφράζοντας την ολοκληρωτική απόρριψη του ιμπεριαλισμού των HΠA μαζί με την εναντίωσή τους για όλα τα μείζονα κοινωνικά ζητήματα που καθόρισαν τη δεκαετία του '60.

Στα μέσα της δεκαετίας του '60 οι φοιτητές πρωταγωνιστούν στο κίνημα ενάντια στον πόλεμο του Bιετνάμ.

Tον Aπρίλη του '68 καταλαμβάνουν το πανεπιστήμιο της Kολούμπια στη Nέα Yόρκη, εκφράζοντας την ολοκληρωτική απόρριψη του ιμπεριαλισμού των HΠA. Παλεύουν ενάντια στα κέντρα κατάταξης στο στρατό που λειτουργούν στο εσωτερικό του πανεπιστημίου και στις φυλετικές διακρίσεις, ενώ κύριο πεδίο δράσης τους γίνεται ο αγώνας ενάντια στο σύστημα και το ρόλο της εκπαίδευσης.

Η Συρία και οι «σωτήρες» της

 Του Νίκου Μπογιόπουλου

Επί οκτώ χρόνια δολοφονούν έναν λαό. Καταστρέφουν μια χώρα. Σκορπίζουν τον τρόμο και την προσφυγιά.

Οι ΗΠΑ, Τουρκία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία πρωταγωνιστούν στο μακελειό ανθρώπων μοιράζοντας εδάφη, κέρδη, ενεργειακές πηγές και σφαίρες επιρροής.

Τώρα βρισκόμαστε στη νέα φάση του δράματος για εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους και τις νέες εκατόμβες νεκρών που ακούει στο όνομα «Πηγή Ειρήνης» του Ερντογάν…

Σφαγή…

Από τον Μάρτιο του 2011 όταν και ξεκίνησε ο ανελέητος βομβαρδισμός της Συρίας από τους δυτικούς δολοφόνους και στα χρόνια που ακολούθησαν με τις συγκρούσεις να μαίνονται, οι άμεσοι και έμμεσοι νεκροί από τον πόλεμο ξεπερνούν τους 500.000 ανθρώπους!

Συνολικά:

Το 13% του πληθυσμού έχει σκοτωθεί ή τραυματιστεί από την έναρξη της κρίσης τον Μάρτιο του 2011.

Πάνω από 2 εκατομμύρια πολίτες έχουν τραυματιστεί. 

Το προσδόκιμο ζωής έπεσε από τα 70 χρόνια το 2010 στα 55,4 το 2015.

Πάνω από 6,5 εκατομμύρια οι εκτοπισμένοι εντός της χώρας, πάνω από 5 εκατομμύρια οι πρόσφυγες.

Ψήφος αποδήμων: «Αριστερό μέτωπο» ή «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο»;

Νικόλ Λειβαδάρη

Η πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση της ψήφου των αποδήμων ήταν, εξ αρχής, να απαντήσει σε ένα θεσμικά ανορθόδοξο δίλημμα: Να επιλέξει ανάμεσα στην δημοκρατική και προοδευτική συνέπεια και την πολιτική τακτική.

Δεν είναι το δίλημμα για το εάν η... Κέητ που ζει 30 χρόνια στην Ατλάντα πρέπει να έχει ισότιμο δικαίωμα ψήφου με την Κατίνα από τα Φιλιατρά. Εδώ η απάντηση είναι προφανής - όσο προφανές είναι το ότι δεν μπορεί εν έτει 2019, σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία, να μπαίνει σε συζήτηση το εάν το «δίκαιο του αίματος» υπερισχύει των δικαίων της δημοκρατίας.

Το πρόβλημα όμως είναι πως υπερασπίζεσαι και πως προωθείς αυτά τα δημοκρατικά δίκαια εάν δεν τα έχεις αναδείξει ως κοινό αίτημα του προοδευτικού κοινωνικού και πολιτικού τόξου. Πόσο μάλλον όταν, επίσης εξαρχής, βασική επιδίωξη της κυβέρνησης στο θέμα της ψήφου των αποδήμων ήταν να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ απομονωμένο πολιτικά.

Είναι ένα πρόβλημα κι ένα δίλημμα που φρόντισε να το κάνει απολύτως προφανές το ΚΚΕ ανοίγοντας - προς αιφνιδιασμό της Κουμουνδούρου - παράθυρο συναίνεσης με την κυβέρνηση για την, υπό όρους, «ισότιμη ψήφο» των αποδήμων. Και η προσπάθεια απάντησης σ’ αυτό το πρόβλημα εξηγεί και την στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσέρχεται στην σημερινή συνεδρίαση της διακομματικής επιτροπής επιμένοντας μεν στην δική του «ολοκληρωμένη πρόταση» για το θέμα, αλλά κάνοντας ταυτόχρονα κι ένα βήμα πίσω προκειμένου να μείνει εντός του κάδρου των εξελίξεων και να διαμορφώσει νέους όρους στις πιθανές συναινέσεις.