Οι φοιτητές τήρησαν την υπόσχεση τους και βούλιαξαν το κέντρο της Αθήνας!
Σχεδόν όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι και όλες οι κατειλημμένες σχολές τις χώρας διαδήλωσαν σήμερα μαζί με μαθητές και εργαζόμενους σε μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών!
Ενδεικτικά, ενώ η αρχή της διαδήλωσης βρισκόταν στο Σύνταγμα η απόληξη της ήταν ακόμη στην Πανεπιστημίου.
Οι φοιτητές έδωσαν ένα σημαντικό μήνυμα για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα απέναντι στην κυβέρνηση που παρουσίασε χθες το νομοσχέδιο. Δεν ενέδωσαν στις πιέσεις της κυβέρνησης, ούτε στην καταστολή και στις απόπειρες εκφοβισμού που επέδειξε με την εκκένωση της Νομικής του ΔΠΘ και με την προσαγωγή αγωνιστών χθες στην πλατεία Συντάγματος επειδή άνοιξαν ένα πανό, προπαγανδιστικό για τη σημερινή κινητοποίηση.
Αντιθέτως, ο αυταρχισμός και η καταστολή είτε εκφράζεται με συλλήψεις είτε με ηλεκτρονικές εξεταστικές περισσότερο θωρακίζουν και μαζικοποιούν το φοιτητικό κίνημα παρά το πλήττουν.
Είναι αναγκαίο όμως, το φοιτητικό κίνημα να θωρακιστεί και απέναντι σε αντιλήψεις και λογικές που υπονομεύουν τη δράση του. Λογικές και αντιλήψεις που θεωρούν ότι ζητήματα ηγεμονίας και διαπάλης θα λυθούν μέσα από την οργανωτική σύγκρουση και την επιβολή του δικαίου του “ισχυρού”. Παράλληλα χρειάζεται να περιφρουρηθεί απο προβοκατόρικες ενέργειες που θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα των αγωνιστών και των διαδικασιών τους, χαρίζοντας επικοινωνιακά εργαλεία στο κράτος για να τα χρησιμοποιήσει εναντίον του φοιτητικού κινήματος.
Ο λόγος στους φοιτητές λοιπόν. Στους φοιτητές και τα όργανα τους μέσα από τα οποία πρέπει να συγκροτείται και να επικυρώνεται όλη η δράση και ο σχεδιασμός του φοιτητικού κινήματος, από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. Από την διάταξη των μπλοκ και των πανό στους δρόμους μέχρι τους αιρετούς/ανακλητούς εκπροσώπους των συλλόγων και την πολιτική ανάλυση των κειμένων τους.
Όλες οι οργανωμένες αντιλήψεις οφείλουν να σεβαστούν τη δημοκρατία και την αυτοτέλεια των οργάνων του φοιτητικού κινήματος χωρίς να τα αντιμετωπίζουν σαν προέκταση τους και χωρίς να γίνεται ευκαιριακή χρήση τους για να λυθούν ζητήματα μικροηγεμονίας, πολιτικής υπεραξίας και “ελέγχου” ανάμεσα τους. Να εγγυηθούμε την ενιαία δράση και κίνηση του φοιτητικού κινήματος μέσα από κοινά πλαίσια και κοινά συντονιστικά με αδιαπραγμάτευτο στοιχείο τον αγωνιστικό και συγκρουσιακό χαρακτήρα τους.
Όσον αφορά το τελευταίο οι ευθύνες της ΚΝΕ για την διάσπαση του συντονιστικού των συλλόγων και μάλιστα μετά από μια τόσο ελπιδοφόρα πανεκπαιδευτική κινητοποίηση είναι τεράστιες. Δείχνουν πως για άλλη μια φορά ιεραρχεί υψηλότερα την πολιτική “κατοχύρωση” των γεγονότων παρά την κλιμάκωση τους για την επίτευξη νικών που θα οφελήσουν συνολικότερα τον λαό. Η στάση της ΚΝΕ είναι ζωντανό παράδειγμα (αν και όχι το μοναδικό) των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω και συνδράμει στην εμφάνιση εκφυλιστικών φαινομένων αντίστοιχων των.
Επομένως, ο μόνος τρόπος για να ξεπεραστούν οι παθογένειες, ο αγώνας να είναι νικηφόρος και το κίνημα μαζικό και ανθεκτικό είναι η περαιτέρω οργάνωση του και ο ενιαίος και δημοκρατικός χαρακτήρας του. Για να νικήσει το λαϊκό κίνημα πρέπει να ηττηθούν και οι χρεοκοπημένες λογικές που ευθύνονται για πολλές από τις πληγές του. Πρέπει λοιπόν ο κόσμος των αγωνιζόμενων φοιτητών να τις απορρίψει για χάριν μιας πραγματικής και ουσιαστικής πολιτικής διαπάλης γύρω από τα πραγματικά πολιτικά επίδικα που τους αφορούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου