Με τίτλο «Κρίση στην Ευρωζώνη: Αν η Ελλάδα φύγει, θα ακολουθήσει και η ευρημερία της Γερμανίας» ο βρετανικός Guardian περιγράφει τις όχι και τόσο θετικές συνέπειες μιας ελληνικής εξόδου από το ευρώ για την μεγαλύτερη δύναμη της Ευρώπης.
«Αν η ευρωζώνη συρρικνωθεί, η κάποτε κυρίαρχη αγορά της Γερμανίας θα γίνει πάρα πολύ φτωχή για να εισάγει: και η ταχεία ανατίμηση του ισχυρότερου ευρώ θα καταστήσει τις εξαγωγές της, πολύ πιο ακριβές» σημειώνεται.
«Η Γερμανία την περασμένη εβδομάδα δανείσθηκε με το εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο 0,07%! Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι το κοινό νόμισμα δεν λειτουργεί».
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης είχαν δείπνο την Τετάρτη στις Βρυξέλλες και όλοι έφυγαν νευριασμένοι.
Ο Ισπανός Μαριάνο Ραχόι κραυγάζει ότι η χώρα του δεν έχει την πολυτέλεια να πληρώνει επιτόκιο 6% για να δανειστεί πάνω από 10 χρόνια. Οι Φρανσουά Ολάντ και Μάριο Μόντι θέλουν την εισαγωγή των ευρωομολόγων. Αλλά οι προσευχές τους έχουν μείνει αναπάντητες, επειδή η Γερμανία δεν έχει πειστεί, ακόμη και μετά τη σύνοδο της G8 το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Καμπ Ντέιβιντ.
Η απροθυμία της κας Μέρκελ είναι, βεβαίως, κατανοητή. Πρώτον, το κόστος των επιτοκίων της Γερμανίας θα αυξηθεί, ίσως και κατά 50 δις ευρώ το χρόνο, αν τα μέλη της ευρωζώνης δανείζονται συνολικά, και όχι ως μεμονωμένες χώρες.
Επίσης οι Γερμανοί ψηφοφόροι είναι πιθανό να αντιδράσουν, καθώς εξακολουθεί να υπάρχει ο ισχυρός μύθος ότι μετά την ενοποίηση, η ίδια η Γερμανία τα κατάφερε μόνη της και πως τα πλεονεκτήματα του να είσαι μέλος του ευρώ ήταν απλώς συμπτωματικά.
Άλλωστε το σχέδιο έξι σημείων της κας Μέρκελ, μέσω του οποίου θέλει να επιβάλει ένα πακέτο «γερμανικών» μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα – συμπεριλαμβανομένων μαζικών ιδιωτικοποιήσεων δημόσιας περιουσίας, περικοπών στην προστασία της εργασίας και ανοιγμάτων στους ξένους επενδυτές – είναι μια υπενθύμιση ότι το Βερολίνο πιστεύει ότι στη δική του οικονομική επιτυχία. Ωστόσο αυτό το σχέδιο αγνοεί το γεγονός ότι υπήρχαν ταυτόχρονα μαζικές δημοσιονομικές μεταβιβάσεις από τη δύση στην ανατολή, που χρηματοδοτούντο μέσω ενός «φόρου αλληλεγγύης».
Η συνταγή της πολιτικής που επιβλήθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη από το δίδυμο Merkozy τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει αποτύχει πλήρως: μεγάλο μέρος της ευρωζώνης είναι σε ύφεση, ή κοντά σε αυτήν, ενώ τα χρέη της Ελλάδας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας – και όλο και περισσότερο της Ισπανίας και της Ιταλίας – παραμένει ανεξόφλητα.
«Εάν οι πιο αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης καταρρεύσουν, με πρώτη που θα πέσει στον γκρεμό την Ελλάδα, και ακόμα και εάν μερικοί πιστεύουν πως κάτι τέτοιο θα ευχαριστήσει την Γερμανία, είναι μεγάλο λάθος να πιστέψουν ότι η Γερμανία θα μπορέσει έτσι απλά να επιστρέψει όπως ήταν πριν» τονίζει.
«Η Γερμανία έχει αποκομίσει οικονομικά μερίσματα από την συμμετοχή της στο ενιαίο νόμισμα την τελευταία δεκαετία, και τώρα θα πρέπει να αποφασίσει αν είναι διατεθειμένη να πληρώσει φόρο αλληλεγγύης. Με λίγες εβδομάδες να απομένουν έως τις ελληνικές εκλογές και τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει, είναι η ώρα της απόφασης για το Βερολίνο, όσο είναι και για την Αθήνα» καταλήγει ο Guardian.
epikaira.g
«Αν η ευρωζώνη συρρικνωθεί, η κάποτε κυρίαρχη αγορά της Γερμανίας θα γίνει πάρα πολύ φτωχή για να εισάγει: και η ταχεία ανατίμηση του ισχυρότερου ευρώ θα καταστήσει τις εξαγωγές της, πολύ πιο ακριβές» σημειώνεται.
«Η Γερμανία την περασμένη εβδομάδα δανείσθηκε με το εξαιρετικά χαμηλό επιτόκιο 0,07%! Αυτό από μόνο του αποδεικνύει ότι το κοινό νόμισμα δεν λειτουργεί».
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης είχαν δείπνο την Τετάρτη στις Βρυξέλλες και όλοι έφυγαν νευριασμένοι.
Ο Ισπανός Μαριάνο Ραχόι κραυγάζει ότι η χώρα του δεν έχει την πολυτέλεια να πληρώνει επιτόκιο 6% για να δανειστεί πάνω από 10 χρόνια. Οι Φρανσουά Ολάντ και Μάριο Μόντι θέλουν την εισαγωγή των ευρωομολόγων. Αλλά οι προσευχές τους έχουν μείνει αναπάντητες, επειδή η Γερμανία δεν έχει πειστεί, ακόμη και μετά τη σύνοδο της G8 το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Καμπ Ντέιβιντ.
Η απροθυμία της κας Μέρκελ είναι, βεβαίως, κατανοητή. Πρώτον, το κόστος των επιτοκίων της Γερμανίας θα αυξηθεί, ίσως και κατά 50 δις ευρώ το χρόνο, αν τα μέλη της ευρωζώνης δανείζονται συνολικά, και όχι ως μεμονωμένες χώρες.
Επίσης οι Γερμανοί ψηφοφόροι είναι πιθανό να αντιδράσουν, καθώς εξακολουθεί να υπάρχει ο ισχυρός μύθος ότι μετά την ενοποίηση, η ίδια η Γερμανία τα κατάφερε μόνη της και πως τα πλεονεκτήματα του να είσαι μέλος του ευρώ ήταν απλώς συμπτωματικά.
Άλλωστε το σχέδιο έξι σημείων της κας Μέρκελ, μέσω του οποίου θέλει να επιβάλει ένα πακέτο «γερμανικών» μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα – συμπεριλαμβανομένων μαζικών ιδιωτικοποιήσεων δημόσιας περιουσίας, περικοπών στην προστασία της εργασίας και ανοιγμάτων στους ξένους επενδυτές – είναι μια υπενθύμιση ότι το Βερολίνο πιστεύει ότι στη δική του οικονομική επιτυχία. Ωστόσο αυτό το σχέδιο αγνοεί το γεγονός ότι υπήρχαν ταυτόχρονα μαζικές δημοσιονομικές μεταβιβάσεις από τη δύση στην ανατολή, που χρηματοδοτούντο μέσω ενός «φόρου αλληλεγγύης».
Η συνταγή της πολιτικής που επιβλήθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη από το δίδυμο Merkozy τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει αποτύχει πλήρως: μεγάλο μέρος της ευρωζώνης είναι σε ύφεση, ή κοντά σε αυτήν, ενώ τα χρέη της Ελλάδας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας – και όλο και περισσότερο της Ισπανίας και της Ιταλίας – παραμένει ανεξόφλητα.
«Εάν οι πιο αδύναμες οικονομίες της ευρωζώνης καταρρεύσουν, με πρώτη που θα πέσει στον γκρεμό την Ελλάδα, και ακόμα και εάν μερικοί πιστεύουν πως κάτι τέτοιο θα ευχαριστήσει την Γερμανία, είναι μεγάλο λάθος να πιστέψουν ότι η Γερμανία θα μπορέσει έτσι απλά να επιστρέψει όπως ήταν πριν» τονίζει.
«Η Γερμανία έχει αποκομίσει οικονομικά μερίσματα από την συμμετοχή της στο ενιαίο νόμισμα την τελευταία δεκαετία, και τώρα θα πρέπει να αποφασίσει αν είναι διατεθειμένη να πληρώσει φόρο αλληλεγγύης. Με λίγες εβδομάδες να απομένουν έως τις ελληνικές εκλογές και τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει, είναι η ώρα της απόφασης για το Βερολίνο, όσο είναι και για την Αθήνα» καταλήγει ο Guardian.
epikaira.g