Περί φόβου ο λόγος και που καταλήγει αυτός που τον πιστεύει και υποκύπτει στο άκουσμα του.

Εκλογές, το τέλειο παράδειγμα
Σε λίγες μέρες θα έχουμε εκλογές. Θα έχουμε όμως? Ήδη κάποιοι έχουν ξεκινήσει το παιχνίδι του ωμού εκφοβισμού. Το παιχνίδι αυτό ξεκινά με το ένα άκρο του να είναι ο απλός εκφοβισμός του στιλ, όποιοι βγουν πρώτοι εκτός από ΝΔ ΠΑΣΟΚ θα μας πάρουν ότι έχουμε και δεν έχουμε μέχρι το άλλο άκρο του θα γίνουμε Ουκρανία η Συρία η ότι θέλετε εσείς, διαλέγετε και παίρνετε. Οι εκλογές είναι το κατεξοχήν παιχνίδι συμφερόντων. Τα συμφέροντα αυτά έχουν να κάνουν πρωτίστως με τις μεγάλες δυνάμεις και τι συμφέρει αυτές, οπότε και προσπαθούν να ευνοήσουν τις μελλοντικές καταστάσεις υπέρ τους.

Για τα μικρά και ανίσχυρα κράτη όπως το δικό μας η μόνη δυναμική που μπορεί να υπάρξει υπέρ του λαού για να αλλάξει μια κατάσταση έστω και για λίγο υπέρ του, είναι αυτή των εκλογών, μια μέρα ανά τέσσερα χρόνια. Αυτή είναι η δημοκρατία μας. Και όλα, μα όλα, γίνονται ώστε αυτή η μέρα να φέρει όσο το δυνατόν όφελος όχι στο λαό αλλά σε αυτούς που εκμεταλλεύονται το λαό. Με αυτό το σκεπτικό ότι θα ακούσετε μέχρι και την τελευταία μέρα πριν από τις εκλογές, από όποιον και αν το ακούσετε, έχει σκοπό τον επηρεασμό σας, είτε αυτός είναι θετικός υπέρ μιας υφιστάμενης κατάστασης είτε αυτός είναι αρνητικός.

Σε αυτό το κείμενο θα σταθώ μόνο σε ένα από τα όπλα εναντίον των πολιτών, όχι στα υπόλοιπα, αυτό το οποίο είναι και το πιο ισχυρό, αυτό που η δίδυμη αδερφή του λέγεται προπαγάνδα. Ο φόβος λοιπόν και η προπαγάνδα είναι δίδυμα αδελφάκια και πάνε χέρι - χέρι κυβερνούν εκ μέρους των ισχυρών πολλά μα πολλά χρόνια.

Φόβος και προπαγάνδα
Το κύριο πρόβλημα των πολιτών είναι ότι δεν έχουν καταλάβει ακόμα τη δύναμη της προπαγάνδας η οποία περνά φοβικά μηνύματα, την υποτιμούν ενώ αυτή δρα υποσυνείδητα μέσα τους. Τρανταχτή απόδειξη είναι τα αποτελέσματα παλαιότερων εκλογών στα οποία υπάρχει μια μαγική κάρτα από αυτές που δείχνουν οι δημοσκόποι και αφορά τα πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα.
Η μαγική κάρτα λέγεται συσπείρωση ψηφοφόρων. Τι σημαίνει μικρή συσπείρωση? γιατί μεγάλη ξέρουμε τι σημαίνει. Μικρή συσπείρωση σημαίνει ότι οι πολίτες λοξοκοιτάζουν και είναι έτοιμοι να ψηφίσουν άλλα κόμματα εκτός αυτού που ψηφίσαν.

Θυμίζω ότι σε παλαιότερες εκλογές, πάντα οι συσπειρώσεις ήταν χαμηλές αλλά πάντα κάτι γινόταν προς την τελική ευθεία των εκλογών και ως δια μαγείας οι ψηφοφόροι επέστρεφαν στο κόμμα τους και είχαμε υψηλές συσπειρώσεις.Και επειδή τα κόμματα δεν μπορούν να ταΐζουν όλους τους ψηφοφόρους με διάφορες θεσούλες και θεσάρες και απ ευθείας αναθέσεις έργων, αναγκαστικά στηρίζονται στα δίδυμα αδελφάκια για να προσεγγίσουν τους υπόλοιπους πολίτες οι οποίοι εντελώς ανυποψίαστοι ψήφιζαν στο παρελθόν τα μεγάλα κόμματα.
Τώρα όμως που στέρεψαν τα ευρώ λόγω Μέρκελ και ΔΝΤ τι αρχίζουν να ψελλίζουν τα αδελφάκια που στο τέλος δεν θα ψελλίζουν αλλά θα βροντοφωνάζουν?Έρχεται η διάλυση θα γίνουμε Συρία κτλ κτλ.


Ποιος ακούει τα αδελφάκια?
Δυστυχώς δεν υπάρχουν ακόμα αρκετοί παιδεμένοι και πεπαιδευμένοι πολίτες. Αν υπήρχαν θα είχαμε ένα πιο υψηλού επιπέδου δίδυμο φόβου-προπαγάνδας. Αυτό είναι της πλάκας. Όμως λειτουργεί, η τουλάχιστον λειτουργούσε μέχρι τώρα γιαυτό και κυβερνούν αυτοί που μας κυβερνούν.
Όσοι άκουσαν μέχρι τώρα τα αδελφάκια και υπέκυψαν σε αυτά κατάλαβαν ότι δεν υπάρχει ακόμα μηδενικός αριθμός για αυτούς που αυτοκτονούν καθημερινά, για αυτούς που χάνουν τις δουλειές τους τις συντάξεις τους το μέλλον τους τα σπίτια τους τα φάρμακά τους τα υπάρχοντά τους την αξιοπρέπεια τους την υπερηφάνεια τους τη δύναμη τους για ζωή τα όνειρά τους. Κατάλαβαν, και το λέω αυτό γιατί πλέον δεν υπάρχει έγκυρη δημοσκόπηση και οι πιο σώφρονες τις αποφεύγουν να τις μνημονεύουν.

Είναι όλα ανοιχτά για όλους. Μέχρι στιγμής τα αδελφάκια δεν κάνουν καλή δουλειά, γιατί δεν υπάρχει ακόμα καμιά καθαρή προσέγγιση πιθανών αποτελεσμάτων. Κατάλαβαν επίσης ότι όποιος φοβάται όχι μόνο πέφτει και κοιμάται που λέει και ένας φίλος, αλλά αφήνει να τον συμπιέζουν όσο το δυνατόν περισσότερο και να του αποσπούν πλέον ότι έχει και δεν έχει, ακόμα και με νταηλίκι.

Τολμώ να πω πως ήρθε η ώρα όπου πλέον οι πολίτες αχρήστευσαν τον φόβο πάνω τους, επίκειται μεγάλη αλλαγή. Και αυτό είναι το σωστό, διότι αν σκεφτούμε τον άνθρωπο σαν ελατήριο τον οποίο συμπιέζουν διαρκώς με όλο και περισσότερη δύναμη, τότε θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι όταν αυτό δεν μπορεί να συμπιεστεί άλλο διότι θα καταστραφεί τότε θα εκτιναχθεί και ότι βάρος είναι πάνω του θα καταστραφεί η θα εκτιναχθεί σε άλλα "μέρη", ελπίζω σε αυτά των φυλακών.
Αυτοί που πίεσαν το ελατήριο θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται ότι η δύναμη της εκτίναξης του είναι ανάλογη με την πίεση που δέχτηκε, που σημαίνει ότι μου έκανες θα στο κάνω. Δράση - αντίδραση, αυτό λέει η φυσική, οποίοι νομίζουν ότι θα καταρριφθούν οι νόμοι που μας περιβάλλουν επειδή μια κατασκευή λέγεται ευρώ η Αμερική η Ε.Ε. η ότι άλλο, ζουν στον κόσμο τους και δεν έχουν καμιά επαφή με την πραγματικότητα.


Για να μην πιεστεί πάλι το ελατήριο
Θα πρέπει, ανεξαιρέτως, όλοι οι πολίτες να έχουν σαν πυξίδα οχι πλέον κάποιες "κομματικές" ιδέες αλλά αρχικά την εφαρμογή της δικαιοσύνης η οποία δεν υφίσταται σε αυτό το κράτος. Όλα ξεκινούν από εκεί. Το ζήτημα αρχικά είναι ηθικό μετά πολιτικό και τελευταία οικονομικό.
Απαιτείται εφαρμογή της δικαιοσύνης σαν πρώτο βήμα για να ξεκινήσει με τη σειρά του ο πολίτης να εμπιστεύεται και πάλι το κράτος του.
Για να μην το κλέβει να μην προσπαθεί να βολευτεί να νιώθει ελεύθερος και ικανός για να δημιουργήσει και τελικά να κάνει ότι αυτός θέλει, να μπορεί να έχει τη δυνατότητα να κάνει οτι θέλει. Το κράτος μας λειτουργεί ακριβώς ανάποδα, τους έχει αποκλείσει όλους και δίνει όπου θέλει αυτό θέσεις εργασίας και έργα κατά βούληση.


Αγάπα και αγκάλιασε το φόβο σου
Ο φόβος μπορεί να εξελιχθεί σε φοβερό σύμμαχο και να γυρίσει σαν μπούμερανγκ σε αυτούς που τον στέλνουν αν...τον δεχτούμε και τον αγκαλιάσουμε. Αγκαλιάζω τον φόβο μου σημαίνει ότι αυτός δεν με κυριεύει, ελέγχω τι με φοβίζει και το αντιμετωπίζω.
Όποιος φοβάται από αυτά που ακούει να κάτσει κάτω με μόνο τη δική του φωνή και λογική, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο, αρκεί να αναρωτηθεί: "ποιοί είναι αυτοί που μου λένε αυτά που μου λένε? τι έχουν κάνει αυτοί όλα αυτά τα χρόνια? ποιοί μπορούν να έρθουν στη θέση αυτών?αν δεν τα καταφέρουν αυτοί που θα έρθουν τι θα γίνει?πρέπει να στέλνω συνεχώς άλλους στην εξουσία μέχρι να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα όλων μας?" αυτά και άλλα που έχει ο καθένας στο μυαλό του πρέπει να τα απαντήσει η καθένας μόνος του.

Όποιος δώσει πειστικές απαντήσεις στον εαυτό του τότε έχει νικήσει το φόβο και είναι ελεύθερος να ψηφίσει. Και όποιος ψηφίσει ελεύθερα σε αυτές τις εκλογές θα ανατρέψει περισσότερα πράγματα από όσα φαντάζεται...


Έλληνας πολίτης
Πηγή: Περί φόβου ο λόγος και που καταλήγει αυτός που τον πιστεύει και υποκύπτει στο άκουσμα του. - RAMNOUSIA