Διαβάζοντας το Παρελθόν. Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
5 ΙΟΥΛΙΟΥ 1931.
ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ.
ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.
του Αριστείδη Καλάργαλη
Στις 5 Ιουλίου 1931 πραγματοποιήθηκε αναπληρωματική εκλογή στον Νομό Λέσβου (εξαιτίας της παραίτησης του βουλευτή Βύρωνα Καραπαναγιώτη).
Σ' αυτές ο υποψήφιος της Αριστεράς (ΚΚΕ), Αχιλλέας Κοντάρας, συγκέντρωσε το 21,39% των ψήφων, ενώ στις προηγούμενες εκλογές του 1928 (Ενιαίον Εκλογικόν Μέτωπον) είχε λάβει μόλις 5,37%. Ταυτόχρονα, οι ψήφοι των Φιλελευθέρων από 82,95% ελαττώθηκαν περίπου στο μισό (46,53%).
Αυτές οι δύο μεταβολές θορύβησαν πολλούς. Ανησύχησαν για την άνοδο της Αριστεράς -- όπως και σήμερα. Στις τοπικές εφημερίδες δημοσιεύθηκαν δύο άρθρα που σχολιάζουν τα αποτελέσματα και τα αίτιά τους.
Ο αρθρογράφος με το ψευδώνυμο ΤΡ.ΑΠ.ΕΡΙΑΝΟΣ γράφει απ' την κωμόπολη Πολιχνίτος της Λέσβο, στην εφημερίδα Ταχυδρόμος (9.7.1931), την άποψή του για το εκλογικό αποτέλεσμα, στο άρθρο «Ο κόσμος πείνασε. Ξεγυμνώθηκε, ξεπαπουτσώθηκε». Περιγράφει την κατάσταση του χωριού του, η οποία είναι η ίδια σε πολλά χωριά, αλλά παρουσιάζει μεγάλη ομοιότητα με το σήμερα.
«Παλιοί κτηματίαι νοικοκυρεμένοι, σήμερα δυστυχούν μαζί με τις οικογένειές των. Δεν έχουν στην τσέπη των ούτε τη δραχμή για καφέ. Πολλοί δεν κατεβαίνουν στο χωριό γιατί ο τσαγκάρης τούς αρνήθηκε την πίστωση και από πολλού το πόδι τους ξέμαθε να φορεί παπούτσι. Είναι οικογένειες που μόνη τροφή τους έχουν τα κουκιά προϊόν της εποχής και λάδι. Στερούνται και το ψωμί των ακόμα και το κάθε είδος της ανάγκης αφού ο βερεσές έπαψε προ πολλού. […] Στα καφενεία δεν κατεβαίνει τα βράδια γιατί έτσι που κατήντησε ντρέπεται κι αυτός τον εαυτό του».
Φοβάται για το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών. Γιατί η ψήφος των πολιτών θα είναι «μαύρη βγαλμένη απ' τις μαυρισμένες ψυχές των. "Μαύρη η ψήφος γι' αυτούς που δε φάνηκαν πιστοί στην εργαζόμενη και μοχθισμένη τάξη, μαύρη πέρα ως πέρα για αυτούς που παρασύρθηκαν απ' τους κεφαλαιοκράτες και μεγαλοβιομηχάνους και ξέχασαν ολότελα στο ύπαιθρο, τον ήλιο και στη βροχή τον κόσμο ο οποίος με τον ιδρώτα και τις στερήσεις του πληρώνει τους υπέρογκους φόρους στο κράτος τους οποίους χαμοτρώνε οι λυμεώνες των συμβάσεων και οι Ευρωπαίοι τοκογλύφοι».
Ζει στο χωριό του και αντιλαμβάνεται ότι οι συγχωριανοί του, όπως και των άλλων χωριών, δεν αντέχουν πλέον την παραπλάνηση. «Την πάθαμε μια, την πάθαμε δυο, λεν οι καημένοι μ' όλο το δίκιο μ' όλη τους τη ψυχική αγανάχτηση. Δεν την ξαναπαθαίνουμε πια […] θα ψηφίσουμι δικούς μας ανθρώπους που θα μας υποστηρίξουν. Όχι κεφαλαιοκράτες!».
Γνωρίζει, όπως και σήμερα, ότι οι καθημερινοί άνθρωποι του μόχθου αντιλήφθηκαν «κατάλαβαν την εκμετάλλευση που τους γίνεται, ξύπνησαν από τον λήθαργο και είναι έτοιμοι σε κάθε στιγμή να υποστηρίξουν τα συμφέροντα τους, χωρίς να παραπλανηθούν με παχιά λόγια και με δημοκοπίες».
Και, ενώ κάνει σωστές παρατηρήσεις και εκτιμήσεις, συμπεραίνει ότι φταίνε οι κομμουνιστές.
Γράφει: «Οι Κουμμουνισταί βρίσκουν πρόσφορο το έδαφος και δρουν. Έχουν προσαρτήσει πολλούς αφελείς και ανήξερους ανθρώπους οι οποίοι παρασύρονται πολύ εύκολα με τα επιχειρήματα και τις ιεροδιδασκαλίες των αντιπροσώπων της Μόσχας». Για τον αρθρογράφο οι νέοι δεν σκέφτονται πολιτικά, δεν επιλέγουν τους υποψηφίους ταξικά ή λόγω της άσχημης οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης αλλά, «η νεολαία κουμμουνίζει γιατί το παίρνει της μόδας». Τους κατηγορεί ότι είναι «φύσει οκνηροί που τεμπελιάζουν αιωνίως προσέτρεξαν και ασπάσθηκαν τη θρησκεία του Λένιν. […] Ο Κομμουνισμός οργιάζει, υπερτρακόσιοι κομμουνισταί συνεδριάζουν σε εξοχικές τοποθεσίες τας μεταμεσονυκτίους ώρας οι αρχηγοί ρητορεύουν και οι λοιποί χειροκροτούν».
Πολλοί από τους ψηφοφόρους της Λέσβου που επέλεξαν το ψηφοδέλτιο του Αχιλλέα Κοντάρα ήταν για τον αρθρογράφο «αφελείς οι οποίοι αύριο θα χτυπούν το κεφάλι τους στο τοίχο όταν καταλάβουν πόσο άδικα μεταχειρίστηκαν την ψήφο των, παραδίδοντάς την στους άεργους μπαγαπόντες της Μόσχας».
Ταυτοχρόνως στην εφημερίδα Δημοκράτης (9.7.1931) της Λέσβου αναδημοσιεύεται άρθρο της αθηναϊκής εφημερίδας Έθνος, για το ίδιο θέμα. «Το γεγονός ότι επί 21.542 ψηφισάντων ο κομμουνιστής υποψήφιος συνεκέντρωσε 4680 ψήφους – δηλαδή το εν τέταρτον – αποτελεί μίαν σαφή προειδοποίησιν προς τα όλα τα αστικά κόμματα, ανεξαρτήτως πολιτικών φρονημάτων».
«Πρόκειται περί κινδύνου του αστικού καθεστώτος, διαγραφομένου ήδη εναργώς και μη προερχομένου εκ μέρους των κεκηρυγμένων εχθρών του, διά τους οποίους υπάρχει και το ιδιώνυμον».
Όπως και σήμερα, ο αρθρογράφος προτείνει να ενωθούν τα υγιή κόμματα. «Οφείλουν να υπεραμυνθούν και αυτού του κινδυνεύοντος κοινωνικού συνόλου και να συμπράξουν διά την σύμπηξιν ενιαίου αστικού μετώπου κατά του ολονέν ενισχυόμενου αριστερισμού». Για το κομματικό συμφέρον των αστικών κομμάτων, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, πρέπει να συνεργαστούν. Να διδαχτούν από το «σωτήριον μάθημα της Μυτιλήνης».
Είναι σα να τους ακούμε σήμερα: «Προσοχή οι κόκκινοι έρχονται»!
*Ο Αριστείδης Καλάργαλης είναι δάσκαλος,
διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Πηγή:Ενθέματα Εφημερίδας "Αυγή"-17/5/2014
http://vaspik.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου