Γιώργος Βαρεμένος Μια προηγούμενη φορά που ανέβηκα στο υπουργείο Οικονομικών ήταν στο κτήριο της Καραγιώργη Σερβίας, συνοδεύοντας εκπροσώπους φορέων της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Στον άχαρο διάδρομο του μελαγχολικού κτιρίου παρατήρησα με το μάτι του δημοσιογράφου την εξής εικόνα: Ένας άνδρας των λεγόμενων κλιμακίων της τρόικας στεκόταν όρθιος και, κρατώντας νοερά ένα μπαστούνι, μιμούνταν τις κινήσεις του γκολφ. Ναι, δεν ήθελε να χάσει χρόνο από την αγαπημένη του ασχολία. Τώρα, ποιοι αποτελούσαν τα μπαλάκια, μπορείτε κι εσείς νοερά να το υποθέσετε. Οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από τους αριθμούς των προγραμμάτων της τρόικας; Πιθανόν.
Η τελευταία φορά μου στο υπουργείο ήταν στο διπλανό κτήριο της πλατείας Συντάγματος, δευτερόλεπτα αφότου ο αστυνομικός με τη σιδερογροθιά είχε επιτεθεί στις καθαρίστριες. Απίστευτες εικόνες, που δεν θα μπορούσε να κινηματογραφήσει ούτε ο Κώστας Γαβράς. Γυναίκες λέαινες -μια στο καροτσάκι της- με τα νύχια να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις ασπίδες των ΜΑΤ. Μια, με δάκρυα στα μάτια, να ρωτά τον σιδερόφρακτο άντρα απέναντί της, τι θα πει στη μάνα του το βράδυ. Κάποιοι τουρίστες κοντοστέκονται, ενώ ένας άντρας, συμπατριώτης μας, παίρνει μια κορίνα της τροχαίας και τη ρίχνει στους power rangers. Με το μάτι τον επιτιμώ και μου απαντά ότι δεν πρόλαβα τη σκηνή με τον αστυνομικό, αλλιώς θα είχα άλλη γνώμη.
Παρένθεση: Από φοιτητής έχω παρακολουθήσει άπειρες απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις. Από τη ΛΑΡΚΟ, τον Πετζετάκη, τα Τρία Δέλτα Δημητριάδης, μέχρι πολλές άλλες μονάδες που, δυστυχώς, δεν υπάρχουν πια. Για να μην αναφερθώ στις κινητοποιήσεις της εποχής του μνημονίου. Κατέληξα να μην αγιοποιώ καταστάσεις. Θεωρώ τον αγώνα της εργατικής τάξης, όχι τον ασφαλή δρόμο για να πάει στον παράδεισο, αλλά ιερό δικαίωμα προάσπισης στοιχειωδών δικαιωμάτων, ιδιαιτέρως όταν αυτά πετσοκόβονται κατά τρόπο πρωτοφανή. Οι καθαρίστριες, ειδικότερα, αποτελούν τις Ερινύες ενός αυταρχικού καθεστώτος, αλλά συγχρόνως ταρακουνάνε τον καναπέ ενός τέλματος που τείνει να εξελιχθεί σε εθνική και κοινωνική καθίζηση.
Ούτε με τη δαιμονοποίηση συμφωνώ. Προσδοκώ σε μια αστυνομία που θα ασκεί τα καθήκοντά της με επαγγελματισμό και θεωρώ αταξικό ότι ο αστυνομικός εξ ορισμού είναι μπάτσος, γουρούνι, δολοφόνος. Μέχρι που στους δρόμους της Αθήνας ή στο ατέλειωτο κυνηγητό στα χωράφια της Κερατέας, συναντώ γενίτσαρους, άνδρες που ενεργούν με προσωπικό μένος εναντίον των πολιτών, ακόμα και αν αυτές είναι αγωνιζόμενες γυναίκες. Με αποκορύφωμα τον αστυνομικό μπράβο έξω από το υπουργείο. Τα αποτελέσματα υπέρ της Χρυσής Αυγής σε αστυνομικά τμήματα συνιστούν ένα φαινόμενο το οποίο δεν απασχόλησε σοβαρά κανέναν από την κυβέρνηση. Γι’ αυτούς προέχει η με κάθε τρόπο επιβολή της διαλυτικής πολιτικής τους. Τα υπόλοιπα έποινται… Κλείνει η παρένθεση.
Με συναδέλφους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περνούμε την «εμπόλεμη ζώνη» και τους ελέγχους για να συναντήσουμε τον νέο υπουργό Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη. Εμφανίζεται ένας άνδρας με την κοψιά του Χριστοδουλάκη (λίγο πιο κοντός) και μ’ ένα ύφος χαμηλότονο, εντελώς αντίθετο με το κλίμα που επικρατεί στο ισόγειο. Οι συνάδελφοι του ζητούν με επιχειρήματα να συναντήσει αντιπροσωπεία των γυναικών, χωρίς, όπως του εξηγούν, να θέλουν να του επιβάλουν τι ακριβώς θα τους απαντήσει. Αφού δήλωσε ότι δεν είναι πολιτικός και αναρωτήθηκε αν πρέπει να περιμένουμε τη δικαστική απόφαση του Σεπτεμβρίου, απευθύνθηκε και σε μένα. Του απάντησα ότι η απόφαση είναι -και πρέπει να είναι- πολιτική, χωρίς να μετακυλίεται το βάρος στη Δικαιοσύνη.
Και ενδεχόμενη άρνησή του να συναντήσει τις καθαρίστριες, θα σημάνει τη θέλησή του να ακολουθήσει μέχρι κεραίας την εφαρμοζόμενη πολιτική. Με λοξή, ελαφρώς καχύποπτη ματιά, φάνηκε να συμφωνεί με την ουσία της τελευταίας παρατήρησης και ζήτησε χρόνο να σκεφτεί αν θα δεχτεί να γίνει η συνάντηση. Υποσχέθηκε, επίσης, ότι για το θέμα των ΜΑΤ θα επικοινωνήσει με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης. Έκτοτε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τον κ. Γκίκα Χαρδούβελη…
Οι καθαρίστριες στο ισόγειο άκουσαν με προσοχή το τι διημείφθη με τον υπουργό και δήλωσαν την αμετάκλητη θέση τους να συνεχίσουν τον αγώνα. Έναν αγώνα σύμβολο: Οι καθαρίστριες απέναντι στη βρωμιά που οδήγησε ως εδώ την Ελλάδα. Έναν αγώνα που σώζει την τιμή του κινήματος, αν όχι της χώρας ολόκληρης. Από την αρχή τις συναντούσα στα πιο απίθανα μέρη και προσπαθώντας να μη δημιουργήσω την εικόνα του προστάτη, τους έλεγα χαριτολογώντας: «Πάτε να πείσετε κανέναν άλλον, εγώ έχω πεισθεί». Δεν φαντάστηκα ότι θα σήκωναν στους ώμους τους ένα τέτοιο τιτάνιο βάρος. Έδωσαν μαθήματα ζωής.
Υστερόγραφο 1. Ο προκάτοχος του κ. Χαρδούβελη, ο κ. Στουρνάρας, δήλωσε ότι πέρασε καλά στο υπουργείο. Προφανώς, οι καθαρίστριες ήταν σαν να μην υπάρχουν. Αόρατες. Τις έκρυβε το τείχος από τις ασπίδες των ΜΑΤ.
Υστερόγραφο 2. Ο κ. Σαμαράς, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, μιλούσε, λέει, σε επιλεγμένα ακροατήρια. Προφανώς, έκαναν κάποια τεστ DNA για να διαπιστώσουν αν τα μνημόνια πέρασαν στο αίμα των συμμετεχόντων. Κατά τα άλλα, επί δύο χρόνια δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να τα σκίζει, ο ανεπανάληπτος…
Ο Γιώργος Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου