Ταπεινώς και Αγενώς (Δι)πολικός Αστήρ
Η μάστιγα της αποχαύνωσης
Ερευνώντας το γενεσιουργό αίτιο της διάχυτης αδιαφορίας σε παγκόσμια κλίμακα για την πορεία της ανθρωπότητας εν γένει, είναι πλέον εμφανές για όσους δεν βολεύονται με κατασκευασμένες ειδήσεις, κούφιες ιδεοληψίες και εύπεπτες αναλύσεις, ότι έχουμε φτάσει μετά από 130 χρόνια διαφημιστικής στρατηγικής να αποδεχόμαστε γεγονότα ως δεδομένα μόνον επειδή έχουν καταγράφει σε έντυπα, μπομπίνες, βιντεοκασέτες και σε ψηφιακά μέσα. Ενώ τα ίδια τα μέσα δημιουργούν νέες δυνατότητες ως προς την αναπαραγωγή ειδήσεων, η μη περιγραφή του οποιουδήποτε γεγονότος παγκοσμίως, αυτομάτως το μεταθέτει στο πεδίο της μεταγενέστερης ιστορικής έρευνας από σκαπανείς του ιστορικού γίγνεσθαι.
Για χιλιάδες χρόνια οι αισθητήριες εμπειρίες του κάθε ανθρώπου ήταν η πραγματική του γνώση.
Αργότερα με την εμφάνιση της γραφής δόθηκε η δυνατότητα να καταγράφεται η γνώση ενώ σχετικά πρόσφατα μπόρεσε η συνεχώς αυξανόμενη ποσότητα αλλά και ποιότητα πληροφορίας να μεταφέρεται σε πακέτα γνώσης όπως τα έντυπα μέσα. Η επιλογή του ποιος θα μάθει και τι, ήταν από πάντα καθιερωμένο δικαίωμα της εκάστοτε εξουσίας. Επομένως η ροή της γνώσης υποβάλλονταν στον έλεγχο και τις αποφάσεις των Αρχών και διατηρούνταν χαμηλή για την πλειοψηφία των υπηκόων.
Προχωρώντας προς την σύγχρονη εποχή, τα μέσα επικοινωνίας απέκτησαν διαφορετικούς κανόνες λειτουργίας από τις επιστημονικές μεθόδους και μελέτες, οδηγούμενες κυρίως από την παμπάλαια αλλά αθέμιτη πρακτική της ψυχολογικής ποδηγέτησης και της επιλεκτικής ή και στρεβλής ενημέρωσης προς όφελος μιας μικρής μερίδας ηγετών.
Εκατομμύρια άνθρωποι παραπλανήθηκαν ώστε να πιστέψουν σε ιδεολογίες, φυλετικές διαφορές, δήθεν εθνικά συμφέροντα και τρόπους ζωής ώστε να αποτελέσουν τα πειθήνια εκτελεστικά όργανα της βούλησης των ολιγαρχικών καθεστώτων σε όλο το πλανήτη.
Με αρωγό την εξέλιξη της τεχνολογίας, καινούργια μέσα εμφανίστηκαν, τα οποία εμπεριείχαν την δυνατότητα για ισχυρότερη καθήλωση των μαζών σε αυτά, με ταυτόχρονη μείωση της κριτικής ικανότητας καθώς μαζί με το μήνυμα της προπαγάνδας ήταν εφικτό να ερεθιστούν και τα ένστικτα κατά το δοκούν, ώστε η χειραγώγηση να είναι πλέον παιχνιδάκι. Οι λιγοστές φωνές αντίδρασης - αντίστασης στην επερχόμενη λαίλαπα της ομογενοποιημένης συμπεριφοράς αντιμετωπίζονταν και αντιμετωπίζονται ως μη εναρμονισμένες, αιρετικές και καταδικαστέες με αποτέλεσμα να αποσιωπώνται και να σιγούν.
Ενώ είναι πλέον αισθητή η χρήση των υποβολιμαίων τακτικών αποπροσανατολισμού των οιωνεί πολιτών σε κάθε κράτος, η μακρόχρονη υποβολή των τηλεθεατών σε μεθόδους αλλοτρίωσης, καθιστά τον εθισμό και τη λοβοτομή εφαρμόσιμους με τον πλέον ανώδυνο και ύπουλο τρόπο. Όλες οι εικόνες που αναζητάμε, συμπυκνώνουν τις λέξεις που ξεχνάμε και δημιουργούν μια φαντασιακή αναπαράσταση της ζωής ωσάν μια διαρκή ενατένιση σε άλλη διάσταση εντελώς ξένη και μη προσιτή για την συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της γης.
Για δεκαετίες πιστεύαμε ότι η οθόνη μιας συσκευής υπάρχει για να κάνει προσιτή και εύχρηστη την διεπαφή μας με την ίδια τη συσκευή. Όπως φάνηκε στη πορεία, η οθόνη, ειδικά του προσωπικού υπολογιστή, από παράθυρο στο κόσμο για εμάς, μεταμορφώθηκε σε παράθυρο του κόσμου προς εμάς. Επετράπη αρχικά και ακολούθως απαιτήθηκε να έχουμε όλο μας το είναι σε κοινή θεά στο βωμό της ασφάλειας και της προστασίας.
Αυτός λοιπόν ο ΄καθρέπτης΄, διαλαλούσε σε όλους το ποσό σημαντικό είναι να είμαστε καταγεγραμμένοι στα κατάστιχα του και ότι μόνο εξ ‘αυτού μπορεί κάποιος να πιστοποιήσει την ύπαρξη του. Υπάρχω για να φαίνομαι. Οτιδήποτε υπήρχε εκτός οθόνης αντιμετωπίζεται ως μη αναγνωρίσιμο και συνεπώς ξένο και αδιάφορο. Η ίδια η ανάλυση της οθόνης ως τεχνικό στοιχείο αποτύπωσης της εικόνας, ακολούθησε την αντίστροφη πορεία από την κριτική ανάλυση των γεγονότων και των θεμάτων που αναπαράγονται μέσω αυτής. Όσο πιο καθαρή είναι η εικόνα τόσο πιο θολή και αχνή η ουσία του φαινομένου.
Και όπως ήταν φυσικό η μετάλλαξη δεν άργησε να έρθει.
Δισεκατομμύρια τηλεθεατές αντιλαμβάνονται την ανάγκη να τηλεθεαστούν ως απόδειξη της ύπαρξης τους. Αν μπορούν να βγουν οι ίδιοι στη διατίμηση ως προϊόντα, ακόμα καλύτερα. Ο φακός του ματιού και ο φακός της κάμερας ακολουθούν την ίδια αρχή λειτουργίας, αλλά ενώ ο πρώτος μπορεί να εξαπατηθεί, ο δεύτερος επιβάλλεται να εξαπατήσει.
Ο οφθαλμός επεξεργάζεται, η κάμερα περιεργάζεται. Το είδωλο στην ίριδας μας θα ήταν πιστευτό αν είμασταν ιθαγενείς στην άγρια φύση. Χιλιάδες ώρες όμως αναισθητοποίησης του οπτικού μας νεύρου, οδήγησαν στην τυφλή αποδοχή της επεξεργασμένης εικόνας ως αναγκαίας και μοναδικής.
Με μια νέα τεχνητή μητέρα στην θέση της παλαιάς φυσικής, ο ομφάλιος λώρος του καλωδίου μας επανασυνδέει ως μοναδική τροφός ενός εγκαταλειμμένου και φοβισμένου εμβρύου. Η απομόνωση πλέον ισούται με την ασφάλεια. Είμαστε πλέον όλοι μέλη μιας διαδικτυακής θερμοκοιτίδας. Η μνήμη εξορίζεται στο πυρ το εξώτερον. Η σκέψη απαγορεύεται και σύντομα δεν θα υφίσταται καν ως αυτόνομη νοητική διαδικασία. Ένα πρόγραμμα εγκατεστημένο στον εγκέφαλο μας θα κατευθύνει τη λειτουργία μας χωρίς αντιδράσεις, εναντιώσεις και εμπόδια.
Ζωή με κουμπί ον/οφ.
Αδυνατώντας να συλλάβω το μέγεθος αυτής της μετουσίωσης, φοβάμαι να αντικρύσω το χάος που κατατροπώνει την ύπαρξη μας, υποβιβάζοντας μας σε απλούς θεατές της ματαιοπονίας μας με την υποσχεθήσα φαντασμαγορία. Όλη η ζωή μας, ένα βιντεοπαιχνίδι και αυτό σκάρτο και οδυνηρό. Και μιας και οι σούπερ ήρωες υπάρχουν μόνο ως ολογράμματα στην εικονική πραγματικότητα, στο αντίθετο της τα ολογράμματα είμαστε όλοι εμείς αλλά με μηδενικό ηρωισμό δυστυχώς.
Οπότε μισητοί μου εικονιστές ετοιμαστείτε για ένα βάναυσο Game Over. Ένα συνταρακτικό restart συνείδησης είναι απαιτητό, με αρκετές πιθανότητες επιτυχίας, μόνο όμως μετά την κατάρρευση των ψευδονοημάτων σας. Προσδεθείτε λοιπόν και περιμένετε. Υπάρχει άραγε τίποτα άλλο που μπορείτε να κάνετε πνιγμένοι στη φιλαυτία σας?
Υ.Γ. Το πιο ισχυρό ναρκωτικό είναι ηλεκτρονικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου