Οι αλήθειες του Σίγκμουντ Φρόυντ, του θεμελιωτή της ψυχαναλυτικής σχολής, για τις σχέσεις, την αγάπη και τη σεξουαλικότητα.
Αν υπάρχει ένα πράγμα που σχεδόν όλοι οι θεραπευόμενοι διαπραγματεύονται στη θεραπεία τους, αυτό είναι η αγάπη. Είμαι πραγματικά αγαπητός; Τι μπορώ να κάνω για να πετύχει η σχέση μου; Γιατί δεν μπορώ να βρω ένα σταθερό σύντροφο; Κάνω κάτι λάθος;
Σας θυμίζει κάτι; Αν όχι, είστε ένας από τους λίγους ανθρώπους εκεί έξω που δεν κάνουν παρόμοιες ερωτήσεις. Είτε έτσι είτε αλλιώς, όλοι μας επιθυμούμε να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάνε. Η αγάπη, το σεξ, οι φαντασιώσεις και οι ερωτικές σχέσεις βρίσκονται στο μυαλό μας κάθε στιγμή, συνειδητά και ασυνείδητα. Όταν πρόκειται για το σεξ και την αγάπη, ο Sigmund Freud έχει τοποθετηθεί σωστά για ορισμένα πράγματα. Ο Αμερικανικός Ψυχαναλυτικός Σύλλογος μοιράζεται μαζί μας ποιά είναι αυτά:
1) Η σεξουαλικότητα είναι η αδυναμία και η δύναμη του καθενός: Το σεξ είναι ένα πρωταρχικό κίνητρο και κοινός παρονομαστής για όλους μας. Ακόμα και οι πιο πουριτανοί άνθρωποι μπορούν να παλεύουν σε μεγάλο βαθμό με τις σεξουαλικές ορέξεις και την έκφρασή τους. Αν ψάχνει κάποιος ενδείξεις, αρκεί μόνο να κοιτάξει τα πολλά σκάνδαλα που έχουν συγκλονίσει το Βατικανό και τις φονταμενταλιστικές εκκλησίες. Ο Freud παρατήρησε αυτή τη λάγνη πάλη στους άνδρες και τις γυναίκες από νωρίς στη Βικτοριανή Βιέννη. Αλλά η σεξουαλικότητά μας, μας καθορίζει επίσης σε υγιείς και εντελώς απαραίτητους τρόπους.
2) Κάθε μέρος του σώματος είναι ερωτικό: Ο Freud γνώριζε ότι τα ανθρώπινα όντα ήταν από την αρχή σεξουαλικά όντα. Εμπνεύστηκε από το μωρό στο στήθος της μητέρας για να τονίσει το παράδειγμα μίας πιο ώριμης σεξουαλικότητας, λέγοντας: «Όποιος έχει δει ένα μωρό να ξαπλώνει στο στήθος, χορτασμένο μετά το θηλασμό και να κοιμάται με κόκκινα μάγουλα και ένα ευτυχισμένο χαμόγελο, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον προβληματισμό ότι η εικόνα αυτή παραμένει ως πρωτότυπο της έκφρασης της σεξουαλικής ικανοποίησης αργότερα στη ζωή». Ήξερε, επίσης, ότι η σεξουαλική διέγερση δεν περιορίζεται στα γεννητικά όργανα, καθώς η ευχαρίστηση επιτυγχάνεται μέσω ερωτικής προσκόλλησης σε δυνητικά κάθε ιδιοσυγκρασιακά καθορισμένης περιοχής του σώματος. Ακόμα και σήμερα πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη δυσκολία να αποδεχθούν αυτή την ιδέα.
3) Η ομοφυλοφιλία δεν είναι μια ψυχική ασθένεια: Ο Freud σημείωσε ότι οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι διακρίνονται συχνά από ιδιαίτερα υψηλή πνευματική ανάπτυξη και πολιτιστική ηθική. Το 1930, υπέγραψε ένα δημόσιο έγγραφο για να καταργήσει έναν νόμο που ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία. Και στην περίφημη επιστολή του προς μια μητέρα που επιθυμεί να θεραπεύσει το γιο της για την ομοφυλοφιλία, ο Freud έγραφε: «Η ομοφυλοφιλία δεν είναι σίγουρα ένα πλεονέκτημα αλλά δεν είναι τίποτα για να ντρεπόμαστε, δεν είναι αμαρτία, δεν χρήζει ανθρώπινης υποτίμησης και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια ασθένεια». Αυτό δήλωσε το 1935.
4) Όλες οι σχέσεις αγάπης περιέχουν αμφιθυμικά συναισθήματα: Μεταξύ των διαφόρων ανακαλύψεων του Freud ήταν η αμφιθυμία που εμπλέκεται σε όλες τις στενές και προσωπικές σχέσεις. Ενώ μπορεί συνειδητά να αισθανόμαστε πραγματική και ρεαλιστική αγάπη προς μια σύζυγο, σύντροφο, γονέα ή παιδί, τα πράγματα δεν είναι ποτέ ακριβώς αυτό που φαίνονται. Στον κόσμο του ασυνείδητου, κάτω ακόμα και από την πιο ζεστή και στοργική συμμετοχή βρίσκονται τα συναισθήματα, οι φαντασιώσεις και οι ιδέες που είναι αρνητικές, απεχθείς και καταστροφικές. Ο Freud αναγνώρισε ότι αυτό το μίγμα της αγάπης και του μίσους στο πλαίσιο στενών σχέσεων είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και όχι απαραίτητα παθολογικό.
5) Μαθαίνουμε πώς να αγαπάμε από τις πρώιμες σχέσεις μας με τους γονείς: Οι πρώιμες σχέσεις μας με τους γονείς, μας βοηθούν να σχηματίσουμε ένα «χάρτη αγάπης» που παραμένει σε όλη τη ζωή μας. Αυτό στην ψυχαναλυτική ορολογία αναφέρεται ως «μεταβίβαση». Ο Freud επεσήμανε ότι όταν βρούμε ένα αντικείμενο αγάπης, στην ουσία το «επαναβρίσκουμε». Εξ ου και το συχνά αναγνωρισμένο φαινόμενο των ατόμων που επιλέγουν τους συντρόφους που τους θυμίζουν τη μητέρα/πατέρα τους. Όλοι το έχουμε δει.
6) Ο σύντροφός μας γίνεται μέρος του εαυτού μας: Ο Freud σημείωσε ότι τα χαρακτηριστικά, οι πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές εκείνων που αγαπάμε ενσωματώνονται στον εαυτό μας και γίνονται μέρος της ψυχής μας. Ονόμασε αυτή τη διαδικασία «εσωτερίκευση». Η θεωρία του σχετικά με το βάθος της σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων περιέχεται σε αυτές τις εκφράσεις καθώς αναφερόμαστε σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, ως «το άλλο μου μισό».
7) Η φαντασίωση είναι σημαντικός παράγοντας στην σεξουαλική διέγερση: Ο Freud παρατήρησε ότι η σεξουαλική διέγερση προέρχεται από τρεις κατευθύνσεις: • τον εξωτερικό κόσμο (σχέσεις, σεξουαλική ιστορία) • το οργανικό εσωτερικό (ορμόνες φύλου) • την ψυχική ζωή (σεξουαλικές φαντασιώσεις). Στις σεξουαλικές μας φαντασιώσεις συχνά πλάθουμε όλα τα είδη των παράξενων και «διεστραμμένων» σεναρίων που προσθέτουν σεξουαλική διέγερση με την ελπίδα να οδηγηθούμε σε κλιμακωτή ευχαρίστηση. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά δε σημαίνει ότι θέλουμε πραγματικά να συμμετάσχουμε σε τέτοιου είδους σενάρια.
* Ο Σίγκμουντ Φρόυντ ήταν γερμανός Αυστριακός ιατρός, φυσιολόγος, ψυχίατρος και θεμελιωτής της ψυχαναλυτικής σχολής στον τομέα της ψυχολογίας. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πλέον βαθυστόχαστους αναλυτές του 20ου αιώνα που μελέτησε και προσδιόρισε έννοιες όπως το ασυνείδητο, την απώθηση και την παιδική σεξουαλικότητα. Οι επιστημονικές θεωρίες του Φρόυντ και οι τεχνικές θεραπείας που ανέπτυξε θεωρήθηκαν ιδιαίτερα καινοτόμες και αποτέλεσαν αντικείμενα έντονης αμφισβήτησης όταν παρουσιάστηκαν στη Βιέννη του 19ου αιώνα. Ωστόσο και σήμερα συνεχίζουν να εγείρουν έντονο προβληματισμό και αντιπαραθέσεις. Η επίδραση του Φρόυντ δεν περιορίστηκε μόνο στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, αλλά ταυτόχρονα απλώθηκε σε πολλούς τομείς της επιστήμης (ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, φιλοσοφία) και της τέχνης.
Δημοσιεύθηκε στα ελληνικά στο Doctv / Πηγές: Science Archives, American Psychoanalytic Association, Psychology now
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου