Δεν είναι ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι είναι ένα Παραμύθι για το γιο μου …ένα παραμύθι με το γιο μου !
Νικόλα που είσαι; Έλα λίγο κοντά μου, έλα πλησίασε, θέλω να σου πω ένα παραμύθι Ναι ξέρω μεγάλωσες και δεν σου αρέσουν πια τα παραμύθια, προτιμάς να παίζεις με τα ηλεκτρονικά σου παιχνίδια και τους σούπερ ήρωες τους. Πρέπει να ξέρεις όμως ότι πάντα ένα παραμύθι είναι ένας ωραίος τρόπος για να κοιμηθείς, αλλά και να ονειρευτείς μωρό μου.
Αυτό το παραμύθι θα με βοηθήσει να σου εξηγήσω τι λέω κρυφά τόσες μέρες με τη μαμά. Είναι ένα παραμύθι που θα σε κάνει να καταλάβεις, γιατί πολλές φορές τελευταία δεν έρχομαι να σε πάρω από το σχολείο και γιατί ο μπαμπάς συναντά συχνά το γιατρό.
 |
| Ο Δημήτρης Σιάχος έφυγε σήμερα 21 Ιουλίου 2017 δίνοντας γενναία και με χαμόγελο μάχη ... |
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας σκληρός και άκαρδος μάγος που λεγόταν Καρκίνος. Αυτός ο μάγος είχε γεννηθεί στο βάθος του χρόνου και στις αρχές του τρόμου.
Μεγάλωνε και μίκραινε, πέθαινε και ξανά γεννιόταν.
Δε σου γέμιζε το μάτι καθώς ήταν μικροκαμωμένος και καμπούρης, με νύχια γαμψά αλλά ξεφλουδισμένα και βρώμικα και μάτια κόκκινα γεμάτα μίσος και κακία. Δεν γελούσε ποτέ, ίσως για να μην φανούν τα κίτρινα δόντια του, ούτε να μιλήσει ήθελε, δεν είχε να πει άλλωστε πολλά. Η αλήθεια είναι πως και κανείς δεν ήθελε να μιλάει μαζί του, γιατί ήταν καταχθόνιος, δαιμονικός, ο πιο ύπουλος μάγος όλων των εποχών, όλων των ηπείρων και όλων των ωκεανών.
Ήταν πιο δυνατός από τον Spiderman, μπορούσε να τον διαλύσει καταστρέφοντας του τον ιστό. Ήταν πιο γρήγορος από τονSuperman μπορούσε να τον νικήσει αφαιρώντας του τις δυνάμεις όπως κάνει ο κρυπτονίτης…
Ο καρκίνος μπορούσε να βρει τρόπους να νικήσει δυνατούς, σοφούς, πλούσιους, φτωχούς, μεγάλους και μικρούς
Αυτός ο μάγος λοιπόν… είχε πολλές μαγικές δυνάμεις, σκοτεινές δυνατότητες και πολλές ανίκητες ιδιότητες. Η πιο ύπουλη όμως και η πιο φοβερή απ’ όλες ήταν ότι μπορούσε να πηγαίνει σε οποίο σπίτι ήθελε και να μπαίνει μέσα στο σώμα όποιου θέλει.
Έμπαινε στο σώμα των ανθρώπων και το κυρίευε κάνοντάς το δικό του.
Άλλοτε επέλεγε τις γιαγιάδες και τους παππούδες, άλλες φορές τις μαμάδες και τους μπαμπάδες και όταν ένοιωθε πολύ κακός έμπαινε μέσα στο σώμα των παιδιών…
Έτσι μια φορά ο κακός μάγος καρκίνος, ήρθε και στη δίκη μας πόλη και στο δικό μας σπίτι και επέλεξε να μπει μέσα στο σώμα του μπαμπά…με βρήκε ευάλωτο και αδύναμο αγόρι μου ,γιατί κουραζόμουν πολύ, δεν έτρωγα σωστά και είχα πολύ άγχος με τη δουλειά
Σε λίγο καιρό από τώρα ο κακός αυτός μάγος θα εγκατασταθεί για τα καλά στο σπίτι μας και θα προσπαθήσει να τα’ αλλάξει όλα… θα κάνει τον μπαμπά να χάσει τα μαλλιά του ,πολλά κιλά και τις δυνάμεις του. Δεν θα μπορώ να παίξω μπάσκετ μαζί σου, ούτε να άνω μακροβούτια το καλοκαίρι στη θάλασσα. Ίσως να κάνει και την μαμά να κλαίει, γιατί ο μπαμπάς δεν θα είναι ίδιος πια.
Ο απαίσιος μάγος θα θέλει να νικήσει τον μπαμπά και να κάνει το σώμα του για πάντα δικό του.
Νικόλας: -Τρόμαξες μπαμπά;
Μπαμπάς: -Στην αρχή ναι τρόμαξα πολύ… Αλλά όταν πέρασαν οι πρώτες μέρες ηρέμησα και έκατσα και σκέφτηκα και τώρα είπα στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να τρομάζω! Και ξέρεις γιατί; Γιατί ο κακός και ύπουλος αυτός μάγος είναι εντελώς αδύναμος αν δεν έρθει μαζί και ο φίλος του…
Νικόλας: -Και ποιος είναι ο φίλος του;
Μπαμπάς: -Φίλος του είναι ένας άλλος μάγος… Φόβο τον λένε!Αυτός είναι ψηλός και φαντάζει πολύ δυνατός, κάνει όσους τον αντικρίζουν να παραλύουν και να παραδίδονται… Γίγαντες και στρατοί ολόκληροι, μόλις τον δουν, παρατάνε αμέσως τα όπλα τους και παραδίδονται ή το βάζουν στα πόδια…Αν όμως κάποιος τον αγνοήσει το Φόβος χάνει τις δυνάμεις του!
Αν πάλι κάποιος κοιτάξει το Φόβο με θάρρος στα μάτια, ο Φόβος θα φοβηθεί πρώτος και θα φύγει τρέχοντας… Αρκεί μια μικρή καρφίτσα και αμέσως ο τεράστιος και παντοδύναμος φόβος ξεφουσκώνει σα μπαλόνι!
Το θάρρος μας τον εξαφανίζει ενώ η δειλία μας τον γιγαντώνει!Θέλω να ξέρεις πως ο μπαμπάς δεν θα το βάλει κάτω, στο υπόσχομαι μικρέ μου, ο μπαμπάς θα βάλει όλες του τις δυνάμεις για να τον νικήσει τον καρκίνο.
Νικόλας: -Και πως είσαι τόσο σίγουρος ότι θα νικήσεις;
Μπαμπάς:- Είμαι σίγουρος γιατί έχω μερικούς πολύ καλούς φίλους που είναι σύμμαχοι στον πόλεμο με τον Καρκίνο. Με αυτούς τους φίλους στο πλευρό μου δεν μπορεί να με νικήσει κανένας!
Νικόλας:- Αλήθεια; Και ποιοι είναι αυτοί οι φίλοι σου;
Μπαμπάς:- Αυτοί οι φίλοι είναι πολύ σπουδαίοι και πραγματικά όποιος τους έχει στο πλευρό του είναι άτρωτος! Αυτοί οι φίλοι είναι το Θάρρος, η Πίστη, η Ελπίδα και η Αγάπη! Αυτός ο κακός μάγος φοβάται πάνω απ’ όλα την Αγάπη! Και εγώ αγόρι μου είμαι πλημυρισμένος από Αγάπη. Από την Αγάπη των ανθρώπων γύρω μου, μα κυρίως με τη δική σου αγάπη που με έχει καλύψει ολόκληρο και με έχει κάνει άτρωτο!
Νικόλας:- Μα πως είσαι σίγουρος ότι είσαι άτρωτος; Ο παππούς πέρυσι ταξίδεψε στους αγγέλους και εσείς λέγατε ότι είχε καρκίνο… Ο παππούς δεν είχε αγάπη να τον προστατεύει;
Μπαμπάς:… -Είχε και μάλιστα πολύ αγάπη! Αγάπη από όλους μας! Γι’ αυτό και έφυγε χαμογελαστός για τον ουρανό. Έφυγε άλλωστε σχεδόν ένα χρόνο αφότου αρρώστησε και πρόλαβε να μας αποχαιρετίσει όλους και να χορτάσει την αγκαλιά σας! Κάνει τώρα παρέα με τους αγγέλους και είναι πάντα κοντά μας για να μας προσέχει και ας μην τον βλέπουμε… Του παππού είχε έρθει η ώρα του να φύγει από κοντά μας… είχε ζήσει με αγάπη, είχε μεγαλώσει τα παιδιά του με πολύ φροντίδα, είχε χαρεί πολύ όταν γεννήθηκες, όπως και όταν γεννήθηκαν τα ξαδέλφια σου. Χάρηκε και σας καμάρωνε πάντα! Τέλειωσε την αποστολή του στη γη και τώρα έχει αναλάβει πιο σπουδαία αποστολή. Μας προσέχει από ψηλά, μιλά με τους αγγέλους και μεταφέρει ο ίδιος τις προσευχές μας στον καλό Θεούλη…
Νικόλας:- Ναι αλλά και στο σχολείο η μαμά της Χριστίνας… Της έπεσαν τα μαλλιά και τα παιδιά είπαν ότι μετά από μερικούς μήνες πέθανε…
Μπαμπάς:- Μπορεί να έφυγε από εδώ αλλά έγινε και αυτή άγγελος…
Νικόλας: -Ναι αλλά έφυγε… αυτή γιατί δεν νίκησε τον κακό καρκίνο;
Μπαμπάς:- Δυστυχώς αγόρι μου –όπως σου είπα και πριν- ο κακός μάγος Καρκίνος έχει την ιδιότητα να αλλάζει μορφές και να μπαίνει μέσα στους ανθρώπους χωρίς να το καταλάβουν… Αν περάσει πολύ καιρός χωρίς να τον καταλάβουν οι άνθρωποι, μένει μέσα τους και δυναμώνει περισσότερο… και τότε παίρνει μορφές που είναι δύσκολο να πολεμηθούν… Όμως εμείς εκτός από τους φίλους μας το Θάρρος, την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη έχουμε μαζί μας και τον καλύτερο γιατρό! Ο γιατρός μας διαβεβαίωσε ότι ευτυχώς καταλάβαμε τον καρκίνο νωρίς. Σχεδόν αμέσως μόλις μπήκε! Και ότι η μορφή που έχει τώρα νικιέται! Και αφού νικιέται θα τον νικήσουμε! Όπως άλλωστε τον νίκησαν και τόσοι άλλοι φίλοι μας… Θυμάσαι το θείο Γιάννη που ερχόταν πρόπερσι στο σπίτι φορώντας εκείνο το παράξενο καπέλο και ήταν τόσο κακότροπος με το φαγητό του; Εκείνο τον καιρό ο θείος πολεμούσε με τον κακό καρκίνο ,πολέμησε και νίκησε και τώρα είναι ο καλύτερός σας θείος, παίζει μαζί σας πιο πολύ από όλους τους μεγάλους και κανείς δεν τον ξεπερνά στο κολύμπι… Και όχι μόνο αυτός πολλοί ακόμα νίκησαν, πάνω από 30 εκατομμύρια άνθρωποι τον έχουν νικήσει μέχρι σήμερα σε όλο τον κόσμο!
Νικόλας:- Μα γιατί ήρθε στο σπίτι μας πάλι αυτός ο καρκίνος; Αφού εμείς έχουμε τόση αγάπη! Γιατί να ταλαιπωρηθείς; Γιατί να σου πέσουν τα μαλλιά; Γιατί να μην μπορούμε να παίξουμε μπάσκετ;
Μπαμπάς:- Αγόρι μου μη στεναχωριέσαι! Αντίθετα να είσαι χαρούμενος!
Νικόλας: -Χαρούμενος; Αν είναι δυνατόν! Γιατί;
Μπαμπάς:- Μα γιατί θα περάσουμε μαζί μια περιπέτεια που θα μας κάνει ακόμα πιο δυνατούς! Γιατί θα έρθουμε όλοι πιο κοντά! Γιατί αντί να τρέχω όλη μέρα και να αγχώνομαι για τη δουλειά θα είμαστε πια πιο πολλές ώρες μαζί! Γιατί όταν όλη αυτή η περιπέτεια περάσει θα αλλάξουμε τρόπο ζωής! Γιατί θα γελάμε περισσότερο, θα παίζουμε περισσότερο, θα τρώμε καλύτερα! Γιατί έχω την ευκαιρία να σου συστήσω τους φίλους μου! Το Θάρρος, την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη!
Γιατί το Θάρρος, η Πίστη, η Ελπίδα και η Αγάπη θα είναι από εδώ και πέρα οι δικοί σου φίλοι, με αυτούς στο πλευρό σου θα είσαι άτρωτος σε όλη σου τη ζωή. Δεν θα σε φοβίσει ποτέ κανένα πρόβλημα και θα είσαι πάντα στήριγμα για τους γύρω σου μωρό μου…
Νικόλας: -Σε αγαπώ!
Μπαμπάς:- Πάμε γερά, δε δειλιάζουμε! Θα τον νικήσουμε τον κακό μάγο!
Νικόλας: -Ναι! Θα τον νικήσουμε μαζί μπαμπά! Μόνο που θέλω να μου κάνεις μια χάρη. Δε θέλω να μιλάς για τον καρκίνο μόνο σαν παραμύθι προς παιδιά. Θέλω να μιλήσεις και στους μεγάλους. Να γράψεις κάτι… Να δώσεις θάρρος στους γονείς και να τους πεις να μη φοβούνται. Να τους πεις ότι όλοι, μικροί και μεγάλοι πρέπει να μάθουν να μην τα παρατάνε. Να μάθουν να Πολεμάνε και να νικούν στη ζωή τους, κόντρα σε όλες τις δυσκολίες!»
Να καταλάβουν όλοι, ότι «όποιος θέλει να ζήσει πρέπει να πολεμήσει!
http://wincancer.gr/2016/12/%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου