Η συνέντευξη του τότε προέδρου της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, τον Απρίλιο του 1992 στην γαλλική Le Monde, είναι χαρακτηριστική για την τροπή που πήραν στη συνέχεια οι εξελίξεις στο μακεδονικό ζήτημα, σε βάρος των ελληνικών θέσεων.
Ο Κίρο Γκλιγκόρωφ δήλωνε τότε στη «Le Monde» ότι «είμαστε Σλάβοι, που ήρθαμε εδώ κατά τον έκτο και έβδομο αιώνα» και επομένως οι ομοεθνείς του δεν έχουν «καμία σχέση με τους Μακεδόνες της εποχής του Αλεξάνδρου του Μεγάλου».
Ο πρόεδρος της γειτονικής Δημοκρατίας απέρριπτε τις κατηγορίες ότι η χώρα του θα γίνει όχημα αλυτρωτισμού στα χέρια της Τουρκίας - επιχείρημα που χρησιμοποιούσαν τότε οι εθνικιστές της ελληνικής πλευράς παρουσιάζοντας τους Σλαβομακεδόνες ως Μουσουλμάνους παρότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι - και εμφανιζόταν πρόθυμος για μια ειρηνική επίλυση της διαφοράς.
Ωστόσο, η αδιαλλαξία των Ελλήνων εθνικιστών που ακολούθησε, τροφοδότησε την εξτρεμιστική πτέρυγα στη FYROM, η οποία και ενισχύθηκε τα επόμενα χρόνια από την αναγνώριση της ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από 140 χώρες.
Ακολουθεί η συνέντευξη του Κίρο Γκλιγκόρωφ στη «Le Monde» με τίτλο: «Η αναγνώριση της Μακεδονίας έχει γίνει ζήτημα δεοντολογίας για την ΕΟΚ».
Η Μακεδονία είναι η μόνη από τις έξι Δημοκρατίες της πρώην Γιουγκοσλαβίας που έχει γλυτώσει μέχρι τώρα από τον πόλεμο που οδηγεί στον θάνατο της ομοσπονδίας. Νησίδα εύθραυστης ειρήνης, από την οποία ο σερβικός-ομοσπονδιακός στρατός αποσύρθηκε χωρίς συγκρούσεις, η Μακεδονία πέρασε επιτυχώς τις εξετάσεις της Επιτροπής Διαιτησίας της ΕΟΚ – με πρόεδρο τον κ. Robert Badinter – που της απένειμε δίπλωμα καλής συμπεριφοράς που υποτίθεται ότι ισχύει ως θετική γνώμη για αναγνώριση από την Ευρώπη των Δώδεκα. Η κατάσταση είναι όμως σταματημένη λόγω της αδιάλλακτης αντίθεσης της –προς νότον γειτονικής της– Ελλάδας στην αναγνώριση ανεξάρτητου κράτους με το όνομα «Μακεδονία».
«Δεν υπάρχει αντικειμενικός λόγος για να έχουμε διένεξη » , εξηγεί ο Πρόεδρος της Μακεδονίας Κίρο Γκλιγκόρωφ, παραθέτοντας τα πρόσφατα λόγια ενός ευρωπαίου υπουργού τον οποίο δεν θέλει να κατονομάσει: «Όσα συμβαίνουν περί την Μακεδονία έχουν να κάνουν με την πολιτική ψυχολογία». Επικεφαλής της Δημοκρατίας της Μακεδονίας από τον Ιανουάριο 1991, ο κ. Γκλιγκόρωφ, 75 ετών, αφού υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της διατήρησης της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας, κατάφερε να οδηγήσει ειρηνικά τη διαδικασία προς την ανεξαρτησία του κράτους του. Σε συνέντευξη του προς την Monde, δηλώνει ότι αισθάνεται όχι «πικρία», αλλά «απογοήτευση» από την Ευρώπη, από την οποία περίμενε μια συμπεριφορά βάσει αρχών. «Αν η Μακεδονία δεν αναγνωριζόταν πολύ γρήγορα, λέει, θα ήταν πανωλεθρία της ευρωπαϊκής πολιτικής». Ο κ. Γκλιγκόρωφ δείχνει μεν υπομονετικός, προσάπτει όμως αιτιάσεις στους Δώδεκα, και πρώτα από όλα ότι δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους. Συγκεκριμένα, Η Δημοκρατία της Μακεδονίας έχει ευθυγραμμιστεί με όλα τα κριτήρια τα οποία επιτάσσει η ΕΟΚ για την αναγνώριση – όπως διαπίστωσε η Επιτροπή Διαιτησίας – και παρ΄ όλα αυτά δεν μπορεί να βγεί, εδώ και μήνες, από την «επιφύλαξη» στην οποία την είχε περιχαράξει η Κοινότητα.
Το πρόβλημα αυτό της αναγνώρισης πλέον «έχει γίνει ζήτημα δεοντολογίας για την ΕΟΚ», θεωρεί ο Πρόεδρος Γκλιγκόρωφ, για τον οποίο η ευρωπαϊκή στάση ισοδυναμεί στην πράξη με πριμοδότηση του πολέμου. Αν μια μετριοπαθής πολιτική, που τηρεί τα ευρωπαϊκά κριτήρια, δεν πείθει τους Δώδεκα, αυτό συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι «μόνο με τον πόλεμο μπορούμε να φτάσουμε στην ανεξαρτησία». Όπως όμως τονίζει ο κ. Γκλιγκόρωφ, οικονομολόγος που έκανε όλη την πολιτική του καριέρα στα ομοσπονδιακά όργανα της Γιουγκοσλαβίας, «μια εστία πολέμου στη Μακεδονία θα έσπερνε τον πόλεμο σε ολόκληρα τα Βαλκάνια». «Κάποιοι εξτρεμιστές στη χώρα μας θεωρούσαν ότι έπρεπε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Κροατίας και, σήμερα, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, δημιουργώντας έτσι μια νέα εστία πολέμου. Έχουμε όμως επίγνωση του ότι, υπό τις παρούσες περιστάσεις, κάτι τέτοιο θα ήταν ανεπίτρεπτο».
Όσον αφορά τους φόβους που εκφράζει η Ελλάδα (Le Monde, 4 Απριλίου), τα Σκόπια έχουν παράσχει, κατά τις τελευταίες επαφές με την ευρωπαϊκή Προεδρία την τελευταία βδομάδα, όλες τις πιθανές εγγυήσεις: «Δεν έχουμε εδαφικές διεκδικήσεις, δεν έχουμε την πρόθεση να αναμειχθούμε στις εσωτερικές υποθέσεις κανενός, θα θέλαμε να έχουμε φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα. Νομίζουμε ότι τα συμφέροντά μας [με αυτά της Αθήνας] συμβαδίζουν, κατοικούμε στον ίδιο χώρο και δεν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι για να ανακύπτουν διαφορές», επαναλαμβάνει ο κ. Γκλιγκόρωφ.
Απαντώντας στις κατηγορίες της Ελλάδας ότι τα Σκόπια – που δεν έχουν ακόμα στρατό – έχουν ως μοναδικό σκοπό να εισβάλουν στην ελληνική Μακεδονία, ο Πρόεδρος κρίνει αυτή τη δίκη προθέσεων «γελοία». «Είμαστε μόλις δύο εκατομμύρια, ενώ οι Έλληνες είναι δέκα εκατομμύρια. Δεν είμαστε οικονομική δύναμη, αντιθέτως είμαστε μια καθυστερημένη χώρα, ενώ η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ. Πώς, λοιπόν, απειλούμε την Ελλάδα; Αντιθέτως, της προτείνουμε συνεργασία και φιλία.»
«Και αυτή η εμμονή [της Ελλάδας] για να αλλάξει η Μακεδονία όνομα, δεν βλέπω τί θα προσφέρει στην Ελλάδα, ούτε τί θα χάσει αυτή αν εμείς κρατήσουμε το όνομα Μακεδονία. Κατοικούμε σε ένα μέρος της περιοχής που ονομάζεται Μακεδονία, και εδώ και αιώνες ονομαζόμαστε Μακεδόνες», εξηγεί ακόμη ο Πρόεδρος Γκλιγκόρωφ. «Αυτό, βέβαια, δεν έχει καμμία σχέση με τους Μακεδόνες της εποχής του Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Είμαστε Σλάβοι, που ήρθαμε εδώ κατά τον έκτο και έβδομο αιώνα, και, για να διαφοροποιηθούμε από τους άλλους σλαβικούς λαούς, τους Βουλγάρους ή τους Σέρβους, πήραμε το όνομα του εδάφους στο οποίο εγκατασταθήκαμε. Ορθώς, λοιπόν, η Επιτροπή Διαιτησία κ. Badinter, που σκέπτεται λογικά και με νομικό πνεύμα, διαπίστωσε στην έκθεσή της ότι το όνομα Μακεδονία δεν ενέχει καμμία εδαφική διεκδίκηση.»
Όσο για το να γίνουμε «πιόνι» μιας εχθρικής προς την Αθήνα δύναμης – άλλος φόβος που εκφράζεται στην Ελλάδα – «αυτό αποκλείεται εντελώς, διότι ξέρουμε, μέσα από την ιστορία μας, τί σημαίνει αυτό. Ανέκαθεν οι γειτονικές χώρες προσπάθησαν να αναμειχθούν στις εσωτερικές υποθέσεις της Μακεδονίας, και να εισβάλουν σ΄ αυτήν». «Γι΄ αυτό ακριβώς, χάριν της ασφάλειας των Βαλκανίων, στα οποία ανήκει και η Ελλάδα, πρέπει η Μακεδονία να είναι ανεξάρτητη. Έχουμε πεί ότι θα ακολουθήσουμε πολιτική ίσων αποστάσεων έναντι όλων των γειτόνων μας και ότι δεν θα συνάψουμε ειδικές σχέσεις με κανέναν απ΄ αυτούς. Παράλληλα, θα θέλαμε να έχουμε καλές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας, τόσο πολιτικές όσο και οικονομικές. Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι ένας λαός που αγωνίστηκε, επί σειρά αιώνων, για την ανεξαρτησία του, θα γίνει τώρα υποτελής μιας άλλης χώρας;», τονίζει ο κ. Γκλιγκόρωφ.
Και επιμένει: «Είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα το να υπάρχει ανάμεσα σ΄ αυτήν και τους άλλους γείτονές της μια Μακεδονία ανεξάρτητη που να μην την απειλεί. Οι άλλες γειτονικές χώρες είχαν στο παρελθόν διαφορές με την Ελλάδα: η Σερβία είχε αξιώσεις στη Θεσσαλονίκη, συγκρούσεις υπήρξαν ανάμεσα στην Αθήνα και τη Βουλγαρία. Υπάρχουν προστριβές με την Αλβανία για προβλήματα μειονοτήτων.»
Ήδη, το γεγονός ότι η αναγνώριση αναβλήθηκε «μάς προξενεί ζημίες» όχι μόνο πολιτικές, αλλά και οικονομικές και χρηματοοικονομικές. Επί πλέον, όχι μόνο σημαντικά προγράμματα ανάπτυξης έχουν παγώσει, αλλά επί πλέον η Μακεδονία βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν αληθινό «αποκλεισμό στα βόρεια [από τη Σερβία] και στα νότια [από την Ελλάδα] που έχει σκοπό να εμποδίσει τη μεταφορά εμπορευμάτων που η χώρα χρειάζεται για να ζήσει». «Είχαμε νομίσει ότι η Ελλάδα, μόνη βαλκανική χώρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, θα έδειχνε εδώ ευρωπαϊκή συμπεριφορά» και θα βοηθούσε τα Βαλκάνια να πλησιάσουν «τους ευρωπαϊκούς κανόνες και θεσμούς». Δυστυχώς όμως, κατά τον κ. Γκλιγκόρωφ, «φαίνεται, αντιθέτως, ότι η Ελλάδα προβάλλει εμπόδια».
http://tvxs.gr/news/ellada/gkligkorof-1992-den-exoyme-kamia-sxesi-me-ton-mega-aleksandro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου