Γεώργιος Σκλαβούνος
Η οικονομική κρίση του 1929 Η μετατροπή της "σε πόλεμο" για την οικονομική επικυριαρχία, μέσα στο στρατόπεδο των νικητών.
Για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης του 29, που σύντομα κατέστη παγκόσμια, συγκαλείται το 1933 (12 Ιουνίου - 27 Ιουλίου) η «παγκόσμια διάσκεψη για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία» στο Λονδίνο.
Στόχος των Αγγλο-γάλλων στην διάσκεψη είναι:
Η αντιμετώπιση των καθηλωτικών για την ευρωπαϊκή οικονομία, χρεών τους προς τις ΗΠΑ. Χρεών από τα δάνεια του πολέμου.
Η καθιέρωση σταθερών σχέσεων στις τιμές μεταξύ δολαρίου, Αγγλικής λίρας, και Γαλλικού φράγκου, με σχετικά υπερτιμημένο το δολάριο ώστε να ενισχυθούν οι εξαγωγές των καθηλωμένων από τον πόλεμο οικονομιών της Αγγλίας και της Γαλλίας.
Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν τόσο την διαγραφή χρεών όσο και τις σταθερές νομισματικές σχέσεις.
Με ευθύνη των ΗΠΑ κατέρρευσε η παγκόσμια διάσκεψη και άρχισε η πορεία της ηγεμονίας του δολαρίου.
Η κατάρρευση της διάσκεψης συμβαίνει ενώ ο Χίτλερ έχει ήδη ορισθεί Καγκελάριος της Γερμανίας (30 Ιανουαρίου 1933) από τον Γερμανό πρόεδρο και μετά από την εξουσιοδότηση που του έδωσε η Γερμανική βουλή να κυβερνά ως νομιμοποιημένος δικτάτορας. Να κυβερνά χωρίς την έγκριση του Κοινοβουλίου, ακόμα να λαμβάνει αποφάσεις και εκτός συνταγματικών περιορισμών. (24 Μαρτίου 1933).
Σε κατάρρευση οδηγήθηκε και η παγκόσμια διάσκεψη για τον αφοπλισμό, η οποία άρχισε με πρωτοβουλία μελών της Κοινωνίας των Εθνών.
Η Γαλλία, επέμενε σε ελεγχόμενο Γερμανικό επανεξοπλισμό κατώτερο του Γαλλικού.
Μπορούσε να αποδεχθεί ισορροπία στρατιωτικών δυνάμεων, με την Γερμανία, υπό τον όρο ότι οι ΗΠΑ και η Αγγλία θα δεσμεύονταν με συνθήκη συνδρομής στην Γαλλία σε περίπτωση Γερμανικής επίθεσης...
Τόσο οι Άγγλοι όσο και οι Αμερικανοί αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν τις Γαλλικές απαιτήσεις με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι συνομιλίες και να αποχωρήσει η Γερμανία τόσο από την διάσκεψη για τον αφοπλισμό όσο και από την Κοινωνία των Εθνών.
Η Αγγλική πολιτική, μετά την κατάρρευση της Γερμανικής προσπάθειας για ηγεμονία στην Ευρώπη προσπαθούσε να αποφύγει και την προοπτική μιας Γαλλικής ηγεμονίας.
Η πορεία του Χίτλερ στον ραγδαίο επανεξοπλισμό της Γερμανίας είναι πια ανεμπόδιστη.
Η κατάρρευση των παγκοσμίων διασκέψεων για την οικονομία και τον αφοπλισμό, με τον Χίτλερ στην εξουσία. σε καθεστώς νόμιμης δικτατορίας και με γνωστό το πρόγραμμα του δύσκολα εξηγείται.
Αρκεί να επισημάνουμε ότι στους βασικούς άξονες του προγράμματος του Χίτλερ περιελαμβάνοντο οι ακόλουθοι στόχοι:
Τέλος των επιβληθέντων στην Γερμανία όρων από την συνθήκη των Βερσαλλιών.
Ο αγώνας για αμερικανική επικυριαρχία επί της Ευρώπης και η ανεμπόδιστη άνοδος του Χίτλερ
Επανεξοπλισμός της Γερμανίας για την επέκταση της και την αποκατάσταση του διεθνούς της κύρους.
Επέκταση προς ανατολάς και απόκτηση ζωτικού χώρου.
Ενσωμάτωση όλων των Γερμανόφωνων πληθυσμών και δημιουργία μιας μεγάλης Γερμανίας.
Προώθηση της Ναζιστικής ιδεολογίας, των θεωριών για την ανωτερότητα της Αρίας φυλής, αντισημιτισμός και αντικομουνισμός.
James Ramsey MacDonald. πρωθυπουργός της Βρετανίας (1929-1935) - Pierre Laval (1931-1932) - και Herbert Hoover πρόεδρος των ΗΠΑ (1929-1933)
http://sioualtec.blogspot.com/2018/11/blog-post_31.html
Η οικονομική κρίση του 1929 Η μετατροπή της "σε πόλεμο" για την οικονομική επικυριαρχία, μέσα στο στρατόπεδο των νικητών.
Για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης του 29, που σύντομα κατέστη παγκόσμια, συγκαλείται το 1933 (12 Ιουνίου - 27 Ιουλίου) η «παγκόσμια διάσκεψη για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία» στο Λονδίνο.
Στόχος των Αγγλο-γάλλων στην διάσκεψη είναι:
Η αντιμετώπιση των καθηλωτικών για την ευρωπαϊκή οικονομία, χρεών τους προς τις ΗΠΑ. Χρεών από τα δάνεια του πολέμου.
Η καθιέρωση σταθερών σχέσεων στις τιμές μεταξύ δολαρίου, Αγγλικής λίρας, και Γαλλικού φράγκου, με σχετικά υπερτιμημένο το δολάριο ώστε να ενισχυθούν οι εξαγωγές των καθηλωμένων από τον πόλεμο οικονομιών της Αγγλίας και της Γαλλίας.
Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν τόσο την διαγραφή χρεών όσο και τις σταθερές νομισματικές σχέσεις.
Με ευθύνη των ΗΠΑ κατέρρευσε η παγκόσμια διάσκεψη και άρχισε η πορεία της ηγεμονίας του δολαρίου.
Η κατάρρευση της διάσκεψης συμβαίνει ενώ ο Χίτλερ έχει ήδη ορισθεί Καγκελάριος της Γερμανίας (30 Ιανουαρίου 1933) από τον Γερμανό πρόεδρο και μετά από την εξουσιοδότηση που του έδωσε η Γερμανική βουλή να κυβερνά ως νομιμοποιημένος δικτάτορας. Να κυβερνά χωρίς την έγκριση του Κοινοβουλίου, ακόμα να λαμβάνει αποφάσεις και εκτός συνταγματικών περιορισμών. (24 Μαρτίου 1933).
Σε κατάρρευση οδηγήθηκε και η παγκόσμια διάσκεψη για τον αφοπλισμό, η οποία άρχισε με πρωτοβουλία μελών της Κοινωνίας των Εθνών.
Η Γαλλία, επέμενε σε ελεγχόμενο Γερμανικό επανεξοπλισμό κατώτερο του Γαλλικού.
Μπορούσε να αποδεχθεί ισορροπία στρατιωτικών δυνάμεων, με την Γερμανία, υπό τον όρο ότι οι ΗΠΑ και η Αγγλία θα δεσμεύονταν με συνθήκη συνδρομής στην Γαλλία σε περίπτωση Γερμανικής επίθεσης...
Τόσο οι Άγγλοι όσο και οι Αμερικανοί αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν τις Γαλλικές απαιτήσεις με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι συνομιλίες και να αποχωρήσει η Γερμανία τόσο από την διάσκεψη για τον αφοπλισμό όσο και από την Κοινωνία των Εθνών.
Η Αγγλική πολιτική, μετά την κατάρρευση της Γερμανικής προσπάθειας για ηγεμονία στην Ευρώπη προσπαθούσε να αποφύγει και την προοπτική μιας Γαλλικής ηγεμονίας.
Η πορεία του Χίτλερ στον ραγδαίο επανεξοπλισμό της Γερμανίας είναι πια ανεμπόδιστη.
Η κατάρρευση των παγκοσμίων διασκέψεων για την οικονομία και τον αφοπλισμό, με τον Χίτλερ στην εξουσία. σε καθεστώς νόμιμης δικτατορίας και με γνωστό το πρόγραμμα του δύσκολα εξηγείται.
Αρκεί να επισημάνουμε ότι στους βασικούς άξονες του προγράμματος του Χίτλερ περιελαμβάνοντο οι ακόλουθοι στόχοι:
Τέλος των επιβληθέντων στην Γερμανία όρων από την συνθήκη των Βερσαλλιών.
Ο αγώνας για αμερικανική επικυριαρχία επί της Ευρώπης και η ανεμπόδιστη άνοδος του Χίτλερ
Επανεξοπλισμός της Γερμανίας για την επέκταση της και την αποκατάσταση του διεθνούς της κύρους.
Επέκταση προς ανατολάς και απόκτηση ζωτικού χώρου.
Ενσωμάτωση όλων των Γερμανόφωνων πληθυσμών και δημιουργία μιας μεγάλης Γερμανίας.
Προώθηση της Ναζιστικής ιδεολογίας, των θεωριών για την ανωτερότητα της Αρίας φυλής, αντισημιτισμός και αντικομουνισμός.
James Ramsey MacDonald. πρωθυπουργός της Βρετανίας (1929-1935) - Pierre Laval (1931-1932) - και Herbert Hoover πρόεδρος των ΗΠΑ (1929-1933)
http://sioualtec.blogspot.com/2018/11/blog-post_31.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου