Στο διάσημο έπος Μεταμορφώσεις του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου, το ιερό πτηνό του Απόλλωνα, ο κόρακας, χάνει το πάλλευκο μέχρι τότε χρώμα του σε μια στιγμή και μετατρέπεται σε μαύρο, λόγω της απρόσεκτης γλώσσας του. Μια ανάλογη μεταστροφή υφίσταται και ο ΣΥΡΙΖΑ της 7ης Μαΐου. Το ορόσημο των εκλογών για μια νέα σελίδα στο κόμμα έθεσε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ της 5ης Μαΐου δεν υπάρχει πια», είπε χαρακτηριστικά. Και διευκρίνισε ότι «σήμερα έχουμε ένα νέο ΣΥΡΙΖΑ και το αποτέλεσμα είναι το έναυσμα για μια ανασυγκρότηση του κόμματος».
του Γιώργου Λαουτάρη
Η ανασυγκρότηση που επιχειρεί η Κουμουνδούρου, μια νέα …περεστρόικα για τα δεδομένα του πολιτικού αυτού χώρου, τροποποιεί ριζικά τη φυσιογνωμία του κόμματος μετατοπίζοντάς την στη σοσιαλδημοκρατία και αφαιρεί τις κινηματικές αιχμές που ξεχώριζαν μέχρι σήμερα. Παράλληλα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει ένα νέο ακροατήριο, που δεν περιορίζεται πια στον κόσμο της Αριστεράς και των αγώνων, αλλά επεκτείνεται στους μέχρι τώρα ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Πιο χαρακτηριστική και συμβολική ενέργεια σε αυτή την κατεύθυνση ήταν την Τετάρτη κατά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει ο Γεράσιμος Αρσένης υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Ήταν συμβολική και με επικοινωνιακούς και μόνο στόχους, διότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε εκ των προτέρων πως η πρόταση θα απορριπτόταν, καθώς απαιτείτο ομοφωνία των αρχηγών στα πολιτικά πρόσωπα. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής του συνδυασμού, ο Γ. Αρσένης είναι «έμπειρος πολιτικός με θητεία σε όλα τα οικονομικά υπουργεία με γνώση των αμυντικών ζητημάτων αλλά και των ευρωπαϊκών συσχετισμών» και μάλιστα, στο πρόσωπό του «αντανακλώνται και οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί όπως αυτοί αποτυπώθηκαν στη κάλπη στις 6 του Μάη». Ουδείς γνωρίζει αν ο αποσυρθείς υπουργός του ΠΑΣΟΚ γνώριζε γι’ αυτή την ενέργεια, ωστόσο σίγουρα δεν θα περίμενε να αποσείσει από πάνω του το στίγμα του πιο αντιδημοφιλούς υπουργού Παιδείας που εισέπραξε όσο κανείς την οργή μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών, με τη βοήθεια ενός κόμματος που πρωτοστατούσε στις τότε κινητοποιήσεις.
Απίσχνανση των θέσεων για το Μνημόνιο, νέο οργανωτικό μοντέλο
Σε επίπεδο προγραμματικού λόγου, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς αποψιλώνεται. Τα 5 σημεία που έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας στους πολιτικούς αρχηγούς για τη συγκρότηση αριστερής κυβέρνησης ήταν να καταργηθούν οι νόμοι που κόβουν μισθούς και συντάξεις, να περάσει στο Δημόσιο ο έλεγχος των τραπεζών, να γίνει έλεγχος του χρέους, να καταργηθεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και να αλλάξει ο εκλογικός νόμος. Στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας παρέλειψε πάντως τα δύο τελευταία σημεία για το πολιτικό σύστημα. Η αποσιώπηση αυτή των προτάσεων για τον εκλογικό νόμο μπορεί να έγινε χάριν συντομίας, είναι πιθανό όμως να συνδέεται και με το γεγονός ότι το κόμμα έχει βάλει ξεκάθαρα πλώρη να αξιοποιήσει τις «αντιφάσεις του συστήματος» όπως θα έλεγαν παλιότερα και να καρπωθεί το μπόνους των 50 εδρών που προβλέπει ο νόμος Βενιζέλου για το πρώτο κόμμα. Για το λόγο αυτό άλλωστε, τις τελευταίες ημέρες πραγματοποιούνται σε όλες τις πόλεις της χώρας λαϊκές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο τη μετατροπή του από συνασπισμό κομμάτων που είναι σήμερα, σε ενιαίο κόμμα, όπως δηλαδή απαιτεί ο συγκεκριμένος νόμος ούτως ώστε να δικαιούται το μπόνους. Η οργανωτική αυτή αλλαγή μένει να αποδειχτεί αν είναι ήσσονος σημασίας διαδικαστικό ζήτημα ή αν αποτυπωθεί και στη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ με αλλαγές στις αρχές δημοκρατικής του λειτουργίας. Οιωνός προς το δεύτερο, κακό, σενάριο πάντως ήταν η συντονισμένη επίθεση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα προς τον Αλέκο Αλαβάνο αυτή την εβδομάδα.
Παράλληλα, οι προθέσεις του κόμματος για το Μνημόνιο όλο και θολώνουν ανάμεσα στη συχνή εναλλαγή των όρων «αναδιαπραγμάτευση», «απονομιμοποίηση», «κατάργηση» ακόμα και «αλλαγή» όπως είπε ο Δ. Παπαδημούλης. Σαφέστερος όλων ήταν ο Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του στο Βήμα της προηγούμενης Κυριακής, όπου τόνισε χαρακτηριστικά πως «αναγνωρίζουμε ότι έχουμε μια δομική αλληλεξάρτηση στην ΕΕ και γι’ αυτό δεν μιλούμε για μονομερείς ενέργειες αλλά για επαναδιαπραγμάτευση των πάντων». Οι διαθέσεις πάντως του κόμματος έναντι των Ευρωπαίων δεν διαγράφονται ιδιαίτερα επιθετικές: Στη συνάντηση που είχε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς με τον Αλέξη Τσίπρα, ο τελευταίος δεν ανέφερε καν θέμα Μνημονίου, παρά μόνο έκρουσε όπως είπε «τον κώδωνα του κινδύνου, ούτως ώστε η Ευρώπη να αντιληφθεί ότι η αξία της δημοκρατίας πρέπει να επιστρέψει ξανά στο ευρωπαϊκό κεκτημένο».
του Γιώργου Λαουτάρη
Η ανασυγκρότηση που επιχειρεί η Κουμουνδούρου, μια νέα …περεστρόικα για τα δεδομένα του πολιτικού αυτού χώρου, τροποποιεί ριζικά τη φυσιογνωμία του κόμματος μετατοπίζοντάς την στη σοσιαλδημοκρατία και αφαιρεί τις κινηματικές αιχμές που ξεχώριζαν μέχρι σήμερα. Παράλληλα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει ένα νέο ακροατήριο, που δεν περιορίζεται πια στον κόσμο της Αριστεράς και των αγώνων, αλλά επεκτείνεται στους μέχρι τώρα ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Πιο χαρακτηριστική και συμβολική ενέργεια σε αυτή την κατεύθυνση ήταν την Τετάρτη κατά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει ο Γεράσιμος Αρσένης υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Ήταν συμβολική και με επικοινωνιακούς και μόνο στόχους, διότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε εκ των προτέρων πως η πρόταση θα απορριπτόταν, καθώς απαιτείτο ομοφωνία των αρχηγών στα πολιτικά πρόσωπα. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής του συνδυασμού, ο Γ. Αρσένης είναι «έμπειρος πολιτικός με θητεία σε όλα τα οικονομικά υπουργεία με γνώση των αμυντικών ζητημάτων αλλά και των ευρωπαϊκών συσχετισμών» και μάλιστα, στο πρόσωπό του «αντανακλώνται και οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί όπως αυτοί αποτυπώθηκαν στη κάλπη στις 6 του Μάη». Ουδείς γνωρίζει αν ο αποσυρθείς υπουργός του ΠΑΣΟΚ γνώριζε γι’ αυτή την ενέργεια, ωστόσο σίγουρα δεν θα περίμενε να αποσείσει από πάνω του το στίγμα του πιο αντιδημοφιλούς υπουργού Παιδείας που εισέπραξε όσο κανείς την οργή μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών, με τη βοήθεια ενός κόμματος που πρωτοστατούσε στις τότε κινητοποιήσεις.
Απίσχνανση των θέσεων για το Μνημόνιο, νέο οργανωτικό μοντέλο
Σε επίπεδο προγραμματικού λόγου, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς αποψιλώνεται. Τα 5 σημεία που έθεσε ο Αλέξης Τσίπρας στους πολιτικούς αρχηγούς για τη συγκρότηση αριστερής κυβέρνησης ήταν να καταργηθούν οι νόμοι που κόβουν μισθούς και συντάξεις, να περάσει στο Δημόσιο ο έλεγχος των τραπεζών, να γίνει έλεγχος του χρέους, να καταργηθεί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και να αλλάξει ο εκλογικός νόμος. Στην ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας παρέλειψε πάντως τα δύο τελευταία σημεία για το πολιτικό σύστημα. Η αποσιώπηση αυτή των προτάσεων για τον εκλογικό νόμο μπορεί να έγινε χάριν συντομίας, είναι πιθανό όμως να συνδέεται και με το γεγονός ότι το κόμμα έχει βάλει ξεκάθαρα πλώρη να αξιοποιήσει τις «αντιφάσεις του συστήματος» όπως θα έλεγαν παλιότερα και να καρπωθεί το μπόνους των 50 εδρών που προβλέπει ο νόμος Βενιζέλου για το πρώτο κόμμα. Για το λόγο αυτό άλλωστε, τις τελευταίες ημέρες πραγματοποιούνται σε όλες τις πόλεις της χώρας λαϊκές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο τη μετατροπή του από συνασπισμό κομμάτων που είναι σήμερα, σε ενιαίο κόμμα, όπως δηλαδή απαιτεί ο συγκεκριμένος νόμος ούτως ώστε να δικαιούται το μπόνους. Η οργανωτική αυτή αλλαγή μένει να αποδειχτεί αν είναι ήσσονος σημασίας διαδικαστικό ζήτημα ή αν αποτυπωθεί και στη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ με αλλαγές στις αρχές δημοκρατικής του λειτουργίας. Οιωνός προς το δεύτερο, κακό, σενάριο πάντως ήταν η συντονισμένη επίθεση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα προς τον Αλέκο Αλαβάνο αυτή την εβδομάδα.
Παράλληλα, οι προθέσεις του κόμματος για το Μνημόνιο όλο και θολώνουν ανάμεσα στη συχνή εναλλαγή των όρων «αναδιαπραγμάτευση», «απονομιμοποίηση», «κατάργηση» ακόμα και «αλλαγή» όπως είπε ο Δ. Παπαδημούλης. Σαφέστερος όλων ήταν ο Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του στο Βήμα της προηγούμενης Κυριακής, όπου τόνισε χαρακτηριστικά πως «αναγνωρίζουμε ότι έχουμε μια δομική αλληλεξάρτηση στην ΕΕ και γι’ αυτό δεν μιλούμε για μονομερείς ενέργειες αλλά για επαναδιαπραγμάτευση των πάντων». Οι διαθέσεις πάντως του κόμματος έναντι των Ευρωπαίων δεν διαγράφονται ιδιαίτερα επιθετικές: Στη συνάντηση που είχε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς με τον Αλέξη Τσίπρα, ο τελευταίος δεν ανέφερε καν θέμα Μνημονίου, παρά μόνο έκρουσε όπως είπε «τον κώδωνα του κινδύνου, ούτως ώστε η Ευρώπη να αντιληφθεί ότι η αξία της δημοκρατίας πρέπει να επιστρέψει ξανά στο ευρωπαϊκό κεκτημένο».
http://www.prin.gr