Η συμφωνία μεταξύ των ηγετών των «27» της Ε.Ε., για την κατανομή των κονδυλίων του «εταιρικού συμφώνου 2014-2020», αποτελείθρίαμβο των οπαδών της διαρκούς λιτότητας στον γεωπολιτικό χώρο της ευρωζώνης.
Για πρώτη φορά στα ιστορικά χρονικά της ένωσης κλείδωσε περικοπή του διανεμόμενου ποσού, παρά το γεγονός πως έχουν αυξηθεί τα κράτη-μεριδιούχοι. Υπάρχει φυσικά και ο σκόπελος του ευρωκοινοβουλίου, όπου οι επικεφαλής (σχεδόν) όλων των μεγάλων πολιτικών ομάδων έχουν δεσμευτεί να μπλοκάρουν την συμφωνία.
Ως τότε βέβαια πολλά μπορούν να μεταβληθούν, οπότε ας μην «δέσουμε κόμπο» αυτές τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις. Εννοείται πως η Αγκ. Μέρκελ και η πολιτική της φιλοσοφία αποτελούν τους μεγάλους νικητές αυτής της συνόδου.
Έστω κι αν, για λόγους τακτικής, αφέθηκε ν’ ακολουθήσει τις επιλογές του Ντ. Κάμερον της Μ. Βρετανίας. Ο οποίος, πιστός στην λογική της στυγνής «δημοσιονομικής προσαρμογής», απαίτησε δραστικές περικοπές σε κάθε κοινωνικού χαρακτήρα δαπάνη του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού της προσεχούς επταετίας. Κάτι που εγγράφεται στην αρχιτεκτονική της γερμανικής κυβέρνησης για μια Ε.Ε. ελεγχόμενη από την ίδια και τους συμμάχους της, χώρο επιχειρηματικής ανθοφορίας και ισοπέδωσης κοινωνικών δικαιωμάτων.
Σ’ αυτή την έμφαση –γιατί επί της αρχής δεν υπάρχουν διαφωνίες- πλειοδοτούν τόσο τα σκανδιναβικά κράτη όσο και κεντροευρωπαϊκές δυνάμεις όπως η Ολλανδία, η Αυστρία και το Λουξεμβούργο.
Όσον αφορά τον ταλαιπωρημένο ευρωμεσογειακό νότο, δεν εμφανίσθηκε κάποιος συντονισμός ανάμεσα στις χώρες που κωδικοποιήθηκαν ως «PIGS». Η Ιταλία απείλησε με βέτο αλλά συμβιβάσθηκε με κάποιες υποτυπώδεις ενισχύσεις, κάπως πιο χαλαρά κινήθηκαν η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Ως προς την ελληνική περίπτωση τα πράγματα θυμίζουν το ποτήρι, που κάποιος το βλέπει μισογεμάτο ή μισοάδειο. Τα 14,5 δις ευρώ (του κυρίως προγράμματος) υπολείπονται των 20 δις ευρώ, που είχαν εξασφαλισθεί μέσω του ΕΣΠΑ της περιόδου 2007-2013
Η αρχική κατανομή, μέσω της πρότασης του περασμένου Νοέμβρη, προέβλεπε κάτι περισσότερο από 11 δις ευρώ.
Κάτι που χρησιμοποιείται δεόντως από την κυβερνητική προπαγάνδα, ώστε να συντηρηθεί το κλίμα της «επιτυχίας του πρωθυπουργού».
Εκείνο που γίνεται σαφές είναι πως η οικονομική αιμορραγία που προκαλείται επιταχύνει την μετατροπή της Ε.Ε. σ’ ένα φρούριο των αρχών της αγοραίας ελευθερίας και της απίσχνασης της κοινωνικής δημοκρατίας.
Αφού οι διακηρύξεις του Φρ. Ολάντ έγιναν έπεα πτερόεντα, συμβιβαζόμενες (εκούσες-άκουσες) με την γερμανική πρωτοκαθεδρία.
http://ra64.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου