Eduardo Galeano
Σαν σήμερα, το 1955, πέθανε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Μέχρι εκείνη τη μέρα, και επί είκοσι δύο χρόνια, το FBI, το Federal Bureau of Investigation, έλεγχε το τηλέφωνο του, διάβαζε τα γράμματα του και ψαχούλευε στα σκουπίδια του.
Τον κατασκόπευαν επειδή ήταν κατάσκοπος. Κατάσκοπος της Μόσχας. Έτσι έλεγε ο χοντρός φάκελος του στην αστυνομία. Έλεγε επίσης ότι είχε ανακαλύψει μια ακτίνα εξολοθρευτή, και ένα ρομπότ ικανό να διαβάζει την ανθρώπινη σκέψη. Ο Αϊνστάιν, έλεγε ο φάκελος του, ήταν μέλος, συνεργάτης ή προσκείμενος σε τριάντα τέσσερα κομμουνιστικά μέτωπα, ανάμεσα στο 1937 και το 1954, και επίτιμος πρόεδρος τριών κομμουνιστικών οργανώσεων, και κατά συνέπεια δεν είναι δυνατόν, άτομο με παρόμοια δραστηριότητα, να μπορέσει να γίνει αφοσιωμένος Αμερικανός πολίτης.
Δεν τον έσωσε ούτε ο θάνατος του. Συνέχισαν να τον κατασκοπεύουν. Όχι πλέον το FBI αλλά οι συνάδελφοι του, οι επιστήμονες, που έκοψαν τον εγκέφαλο του σε σαράντα κομμάτια, και τα ανέλυσαν προσπαθώντας να εξηγήσουν την ιδιοφυΐα του.
Δεν βρήκαν τίποτα.
Ο Αϊνστάιν, άλλωστε, είχε προειδοποιήσει:
«Το μόνο αφύσικο πάνω μου είναι η περιέργεια μου.»
Από το βιβλίο ''Οι μέρες αφηγούνται'' του Eduardo Galeano, εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, Οκτώβριος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου