Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, μια χούφτα παράσιτα κεφαλαιοκράτες κερδίζουν εκατομμύρια ευρώ, πουλώντας και αγοράζοντας μετοχές πολεμικών βιομηχανιών. Η τελευταία μπίζνα τους είναι ότι τζογάρουν πάνω στο ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής επέμβασης των ΗΠΑ στη Συρία.
Στο πλαίσιο του ανθρωπισμού ενός συστήματος που «σώζει» λαούς διά του… βομβαρδισμού και τους «απελευθερώνει» διά των… δικτατοριών, η μετοχή της εταιρείας «Raytheon», του μονοπωλιακού ομίλου όπλων, που κατασκευάζει τους πυραύλους «Τόμαχοκ», έχει σημειώσειάνοδο 50% τους τελευταίους επτά μήνες. Εκεί, δε, που η μετοχή της βιομηχανίας του θανάτου πήρε κατακόρυφα την ανιούσα ήταν όταν και άρχισαν οι «επίσημες» δηλώσεις Ομπάμα για επέμβαση στη Συρία.
Συγκεκριμένα η μετοχή της «Raytheon» καθ’ όλη τη διάρκεια του 2012 κινήθηκε μεταξύ των 50 και 60 δολαρίων, από το Φλεβάρη, όμως, όταν και άρχισαν να δημοσιοποιούνται οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί για επέμβαση των ΗΠΑ, η τιμή της μετοχής από τα 52 δολάρια πήρε την ανηφόρα για να αγγίξει τα επίπεδα των 78 δολαρίων την προηγούμενη βδομάδα.
Δηλαδή, πριν ακόμα ξεκινήσει το μακέλεμα του λαού της Συρίας από την ιμπεριαλιστική επέμβαση, δισεκατομμύρια δολάρια άλλαξαν χέρια και απέφεραν τεράστια κέρδη σε μετόχους και ιδιοκτήτες του μονοπωλίου.
Κάθε πύραυλος τύπου «Τόμαχοκ» – είναι από εκείνα τα εργαλεία εξολόθρευσης που χαρακτηρίζονται «έξυπνα όπλα» – κοστίζει περίπου 1,4 εκατομμύρια δολάρια. Βάσει των σχεδιασμών των στρατιωτικών επιτελείων των ΗΠΑ για την επίθεση εναντίον της Συρίας, θα προσφύγουν στην εκτόξευση εκατοντάδων ή και χιλιάδων τέτοιων φονικών όπλων, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει φυσικά να «αντικατασταθούν» από νέα. Οσο περισσότεροι «Τόμαχοκ» πέσουν στη Συρία κι όσες περισσότερες παραγγελίες για νέους «Τόμαχοκ» δώσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ στο μονοπώλιο, τόσο περισσότερα ντόλαρς, τόσα περισσότερα φράγκα θα βγάλουν οι δολοφόνοι, και νεκροθάφτες μαζί, της ανθρωπότητας.
Τα παραπάνω, ως είθισται στην οικονομία της «ελεύθερης αγοράς», δημιουργούν πεδίο δράσης λαμπρό για«επενδυτές», που είναι εκπαιδευμένοι καλύτερα κι από τις ύαινες να οσμίζονται «ευκαιρίες» πίσω από τα «ανθρωπιστικά» τους κρεματόρια.
Ετσι, όλα βαίνουν κατά τας ιμπεριαλιστικάς γραφάς και προδιαγραφάς: Τη μεν χρήση των πυραύλων «Τόμαχοκ» θα την πληρώσει ο συριακός λαός με το αίμα του, τη δε «αντικατάστασή τους» θα την πληρώσει ο αμερικανικός λαός, μέσω του προϋπολογισμού των ΗΠΑ. Τα κέρδη από την πώληση των όπλων θα τα καρπωθούν, βεβαίως, οι ευυπόληπτοι πολίτες – και κατά πάσα πιθανότητα φιλάνθρωποι Κροίσοι – ιδιοκτήτες της «Raytheon».
Στουρνάρας ο… λενινιστής!
Ο κ. Στουρνάρας το διέπραξε για δεύτερη φορά: Μιλώντας για το δημόσιο χρέος και για να δικαιώσει την πολιτική του επικαλέστηκε τις προάλλες τον… Λένιν. Το είχε ξανακάνει πέρσι τον Οκτώβρη.
Συμβαίνει συνήθως με τους περιφερόμενους στα σαλόνια, όπου συχνάζουν «λακέδες του μεγάλου κεφαλαίου» (φράση του Λένιν είναι κι αυτή). Κάποιοι από δαύτους κολακεύονται να παριστάνουν στους άλλους ότι τάχα κατέχουν και ολίγον από μαρξισμό. Πετάνε, λοιπόν, μερικές παρόλες, τις αποδίδουν στον Μαρξ, στον Λένιν, στον Ενγκελς, και μετά κορδακίζονται στο εκστασιασμένο από την ευρυμάθειά τους κοινό που συνωθείται στα σουαρέ της εκλεπτυσμένης μεγαλοαστικής ξιπασιάς…
Βεβαίως, στους παραπάνω δεν ανήκει ο εκλεκτός υπουργός των Οικονομικών. Ο οποίος είναι βαθύς γνώστης του λενινισμού. Αλλο, αν τις προάλλες ατύχησε αποδίδοντας στον Λένιν τη φράση «πρόθυμοι ηλίθιοι», την οποία, όμως, ο Λένιν ποτέ δεν είπε. Οπως δεν έχει εντοπιστεί – από εμάς τουλάχιστον – στα γραφτά κείμενα του Λένιν η φράση «χρήσιμοι ηλίθιοι», που επίσης τού αποδίδεται. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Στουρνάρας ελαφρώς τα μπέρδεψε και χάθηκε κάπου ανάμεσα στο «πρόθυμοι» και στο «χρήσιμοι»…
Η μεγαλύτερη ατυχία, πάντως, του κ. Στουρνάρα είναι αυτή καθ’ αυτή η αναφορά του στον Λένιν, στους κομμουνιστές και στους Μπολσεβίκους, όταν μιλάει για το δημόσιο χρέος.
Ελεγε, για παράδειγμα, ο Λένιν (ελπίζουμε να μην ταραχτεί ο κ. Στουρνάρας):
«”Δημόσια χρέη”! Η εργατική τάξη ξέρει ότι τα χρέη αυτά δεν είναι δικά της και όταν πάρει την εξουσία θα αναθέσει την εξόφλησή τους σε εκείνους που τα έκαναν».
(Λένιν, «Απαντα», τόμος 33ος, σελ. 203, «Σύγχρονη Εποχή»).
Ακόμα και ο κ. Στουρνάρας μπορεί να αντιληφθεί – υποθέτουμε – ότι αυτή η προσέγγιση του Λένιν γύρω από το χρέος είναι… ελαφρώς διαφορετική από τη δική του.
Πόσο μάλλον η πολιτική των κομμουνιστών και του Λένιν (όχι οι διακηρύξεις, αλλά η εφαρμοσμένη πολιτική – όχι μόνο τα λόγια, αλλά και τα έργα) γύρω από το χρέος.
Καθ’ ότι οι μπολσεβίκοι (στο σημείο αυτό φοβόμαστε ότι ο κ. Στουρνάρας δεν θα αποφύγει την ταραχή) είναι εκείνοι που στο πλαίσιο της σοβιετικής εξουσίας ένα από τα πρώτα οικονομικά μέτρα που πήραν ήταν
«η μη αναγνώριση του εξωτερικού δημοσιονομικού χρέους και των υποχρεώσεων που είχαν αναλάβει οι κυβερνήσεις της προεπαναστατικής Ρωσίας (…). Το Γενάρη του 1918, η σοβιετική κυβέρνηση ακύρωσε τα εσωτερικά και εξωτερικά δάνεια που είχε συνάψει η τσαρική και η Προσωρινή κυβέρνηση»
(για περισσότερη αυτομόρφωση παραπέμπουμε τον κ. Στουρνάρα στο: Κώστας Αυγητίδης, «Η στρατιωτική επέμβαση των καπιταλιστικών χωρών ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία και η Ελλάδα (1918-1920)», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).
Αυτή ήταν η πολιτική των Μπολσεβίκων απέναντι στα χρέη με τα οποία ο τσάρος και οι αστοί είχαν φορτώσει τις πλάτες του ρωσικού λαού.
Ετσι αντιμετώπισαν οι Μπολσεβίκοι και ο Λένιν τα θέματα του χρέους. Κάλεσαν το λαό να εγκαθιδρύσει τη λαϊκή εξουσία. Τη δική του εξουσία.
Και ήταν αυτή η εξουσία – η λαϊκή – που έστειλε, όπως το έλεγε ο Λένιν, το λογαριασμό των χρεών σε εκείνους που τα δημιούργησαν!
Συνεχίζει, τώρα, να θέλει να επικαλείται τον Λένιν ο κ. Στουρνάρας;…
Νέος γύρος…
Τόσο ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, ο Ντάισελμπλουμ, όσο και ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Ντράγκι, προχτές μόλις, ανακοίνωσαν ότι έρχεται κι άλλο Μνημόνιο για την Ελλάδα.
Ο πρωθυπουργός, ο κ. Σαμαράς, από την πλευρά του σχεδιάζει, όπως έλεγαν χτες οι «παπαγάλοι» του Μαξίμου, να ανακοινώσει σήμερα από τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης τη «σταδιακή απαγκίστρωση» από τα Μνημόνια και την τρόικα…
Είναι κάτι παραπάνω από σαφές: Ενας νέος γύρος «συνέπειας», «φερεγγυότητας», «φιλαλήθειας», «ειλικρίνειας» και φυσικά «σωτηρίας της χώρας» αρχίζει…
http://seisaxthia.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου