"Αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι. Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι." Μπερτολντ Μπρεχτ
Ας παραδεχτούμε, λοιπόν, επιτέλους ...
Σε μια χώρα όπου δεν υπήρξε ποτέ εθνική αστική τάξη [με την έννοια της καπιταλιστικής – παραγωγικής δυτικοευρωπαϊκής εξέλιξης] παρά μόνο ένα αστικό μόρφωμα ή κατά κόσμον «κομπραδόρικη αστική τάξη»
Σε μια χώρα που ένα δήθεν σοσιαλιστικό «κίνημα» κατέληξε να κυβερνά κάτω από το τραπεζικό καθεστώς, το Μάαστριχτ, το διεθνές ληστρικό χρηματιστικό σύστημα και με πελατειακές σχέσεις σε κάθε, μα κάθε τομέα εργασίας και της όποιας παραγωγικής διαδικασίας,
Σε μία χώρα που οι δυνάμεις της αριστεράς δεν καταφέρνουν να αντιπαραθέσουν μια αξιόπιστη, συγκεκριμένη και προοδευτική εναλλακτική πρόταση,
Ε, τότε στη χώρα αυτή εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού !
Ύπουλο και έρπον μπαίνει στην καθημερινότητα μας και στρέφεται εκεί που η κοινωνία πονάει : στην εγκληματικότητα, την οποία μάλιστα αποδίδει στους μετανάστες και κυρίως στους έγχρωμους γιατί εκεί βεβαίως εστιάζεται ο απύθμενος αλλά και πολύπλευρος ρατσισμός του.
Τι έχει να φοβηθεί ; στο τέλος – τέλος το ίδιο το κράτος δεν το ζέσταινε στο στήθος του εδώ και δεκαετίες ;
Από τις τρομοκρατικές οργανώσεις και τις καταλήψεις των σχολείων μέχρι τους δολοφονικούς τραμπουκισμούς στις διαδηλώσεις και από τους χουλιγκανισμούς των γηπέδων μέχρι τον «αυριανισμό», τι θα περίμενε κανείς να γεννηθεί ;
Το παρακράτος των πολιτικών δολοφονιών, των χουντικών και ασφαλιτών βασανιστών, το παρακράτος της βίας και της νοθείας , λοιπόν,
πήρε σάρκα και οστά και νάτο στο Κοινοβούλιο :
με την ψήφο του λούμπεν, του ανήμπορου - ανεγκέφαλου, του ψευτοδιανοούμενου, του «αγανακτισμένου» επιχειρηματία - διαπλεκόμενου μέχρι σήμερα με τις κυβερνήσεις της χρηματιστηριακής φούσκας και του τραπεζικού πατερναλισμού και πάει λέγοντας…
Ιδού ποιοι τους τρέφουν.
Αυτό το συνονθύλευμα διαταραγμένης σκέψης που εκπροσωπείται στη Βουλή με εντολή όλων όσων ανάφερα πιο πάνω, όχι, δεν είναι ούτε «νεοεθνικόφρονες» ούτε θεματοφύλακες κανενός «ελληνορθόδοξου» πολιτισμού όπως προσπαθούν να πείσουν.
Η «ιδεολογία» ή το «Δόγμα» τους όπως το διατυμπανίζουν, δεν έχει κανένα υπόβαθρο. Στηρίζεται στην αντίληψη του αντιδημοκρατισμού, του αντικοινωνικού κράτους, του αντισυνταγματικού δικαίου και γενικά σε ένα «αντί» που εκφράζεται με τη βία, τη χυδαιολογία, τον αγοραίο λόγο και την επίδειξη φουσκωτών μπράτσων με ασπίδες και ακόντια – η αρχαιολαγνεία στο απάνθισμα της. Θεωρούν πως ξυλοφορτώνοντας τον κάθε έγχρωμο μετανάστη ή μη, στηρίζουν την οικονομία της χώρας και εξασφαλίζουν την ακεραιότητα της «φυλής». Τώρα, ποιας φυλής, ούτε κι οι ίδιοι ξέρουν να εξηγήσουν.
Κι όσοι τους ψήφισαν ή και θα τους ψηφίσουν, σε αυτή τη βάση το κάνουν : «για να έχουν την ησυχία τους» ! Μα, με αυτή τη δικαιολογία δεν έγινε και το πραξικόπημα το ’67, για να διασφαλιστεί η ηρεμία και να παταχτεί το φαύλο καθεστώς των διεφθαρμένων πολιτικών; ! Άλλοι πάλι λένε : θα τους ψηφίσω για να εκδικηθώ τους πολιτικούς που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση… « ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΩ ΕΓΩ »!!!
Αυτοί όλοι, λοιπόν, σκέφτονται και πράττουν έτσι γιατί, όπως έκαναν πάντα, δεν θέλουν να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους ούτε και να τσαλακωθούν για να διεκδικήσουν ως πολίτες τα όποια δικαιώματα και κοινωνικές παροχές. Το μόνο που επιδιώκουν είναι να χρησιμοποιήσουν τους τραμπούκους σαν προστάτες των μικροσυμφερόντων τους, και δεν έχουν – οι ανόητοι - διδαχτεί από την ιστορία πως, έτσι κι ανέβουν οι φασίστες στην εξουσία, οι πρώτοι που θα την πληρώσουν θα είναι αυτοί.
Αλλά, συμβάλει και κάτι άλλο :
Η δική μας αδιαφορία, ο μικροκομματισμός, η ανταλλαγή «διαξιφισμών» - κατά τα ΜΜΕ - μεταξύ των παρατάξεων για τα στατιστικά ποσοστά επιρροής και εν τέλει για την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, λες κι αυτό είναι αυτοσκοπός και η αντιμετώπιση της , γενικευμένης πια, κρίσης.
Όσο για τους κάθε είδους μετανάστες ή και λαθρομετανάστες [πολιτικούς και οικονομικούς ] ο κοντόφθαλμος νους βλέπει το αποτέλεσμα παραγνωρίζοντας το αίτιο : την επεκτατική πολιτική των κρατών που διαχειρίζονται την παγκόσμια οικονομία και που μπροστά στην οικονομική τους απληστία δεν διστάζουν να αναγκάζουν λαούς ολόκληρους στην ανέχεια, την αμάθεια αλλά και στην εγκληματικότητα υποχρεώνοντας τους σε ξεκλήρισμα και αναζήτηση μιας ανθρώπινης ζωής σε χώρες που τους φαντάζουν ευνομούμενες και αξιοπρεπείς με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτές οι χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα έχουν την υποχρέωση να συμπεριφερθούν με την πλέον πολιτισμένη πολιτική απέναντι στην έξαρση του φαινόμενου της λαθρο-μετανάστευσης εξασφαλίζοντας βεβαίως, πριν απ’ όλα το αδιατάρακτο της κοινωνικής ζωής και γαλήνης.
Αλλού το πετυχαίνουν , αλλού όχι.
Αυτό τι σημαίνει, ότι θα βγούμε με τα ρόπαλα να ξυλοφορτώνουμε κάθε πικραμένο ??
Πριν το κάνουμε αυτό γιατί δεν κατεβαίνουμε σε συλλαλητήρια είτε αγανάκτησης είτε διαδήλωσης πολιτικής θέσης και εξαναγκασμό των πολιτικών μας – όποιοι κι αν είναι αυτοί – να εφαρμόσουν πολιτικές ανάπτυξης και κοινωνικής ισορροπίας ?
Εντάξει, οι πολιτικοί είναι αποδεδειγμένα ανίκανοι να ανταποκριθούν σε τόσο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα
Μπροστά σε ανίκανους πολιτικούς, λοιπόν, ζητάμε από ένα συνονθύλευμα τραμπούκων νεοναζί να μας Σώσουν ;;;!!!
Μακριά από τέτοιες λογικές. Όπως μακριά και από ερωτήσεις του στυλ : «μα υπάρχει αριστερά σήμερα ;», ή όπως πιο κομψά μου το έθεσαν: «δώσε μου τον ορισμό του αριστερού σήμερα». Κι αυτό, βεβαίως, το κάνουν μόνο και μόνο για να μην υστερήσουν σε συζητήσεις του καναπέ του στυλ « κοίτα βρε παιδί μου που μας καταντήσανε τα προοδευτικά κόμματα και η αριστερά…»
Αυτός που ρωτάει, λοιπόν, κάτι τέτοιο είναι σίγουρο πως αλληθωρίζει και αντί του δάσους κοιτάει το δέντρο. Και, φυσικά, δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτόν που ζητάει τον ορισμό του «δεξιού». Κουβέντα να γίνεται δηλαδή.
Κλείνοντας, θυμάμαι την παρατήρηση του Κορνήλιου Καστοριάδη σε μια από τις τλευταίες συνεντεύξεις του :
"Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε έως τώρα να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία. Μια πολιτική κοινωνία, στην οποία, ως ένα μίνιμουμ, να θεσμισθούν και να κατοχυρωθούν στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα τόσο των ατόμων όσο και των συλλογικοτήτων."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου