Η ζωή ως απόρροια άλλων ζωών. του Γιάννη Μακριδάκη

Ώρες ώρες, κυρίως όποτε απογοητεύομαι που με βάζει κάτω η γη, σκέφτομαι πως ίσως να μην ήταν κι άσχημα να ζω ξανά στην πόλη. Να είμαι συγγραφέας που βγάζει χρήματα και πηγαίνει σούπερ μάρκετ, που τον καλούν και που πηγαίνει στις εκδηλώσεις, να πηγαίνω επίσης σε όποιες ακόμα εκδηλώσεις μ’ αρέσουν ακάλεστος και, κυρίως, να ζω και πάλι όπως παλιά, δίχως καμία ευθύνη της ζωής μου, ανάμεσα σε ομοίως απαλλαγμένους από πρωτογενείς ευθύνες “πολιτισμένους ανθρώπους”, με μόνο μας μέλημα “να περνάμε καλά”.
Σκέφτομαι κάτι τέτοιες στιγμές απογοήτευσης που πηγάζουν από την δυσκολία να ζήσεις παράγοντας την ζωή σου σε κάθε πρωτογενές επίπεδο, ότι είναι πράγματι “βαριά η καλογερική” και ακόμα πιο βαριά κι ασήκωτη η ευθύνη τόσων ψυχών καθημερινά, φυτών και ζωντανών, τα οποία πρέπει να φροντίζεις για να ζούνε υγιώς, με άμεση συνέπεια να ζεις κι εσύ μαζί τους. Είναι πολύ βαριά η ευθύνη της ζωής και έχει τόσες παραμέτρους ενάντιες το Χάος το κυρίαρχο, που ούτε καν μπορείς να τις αντιληφθείς, όχι να αντισταθείς σ’ αυτές, να τις κατανικήσεις.

Γι’ αυτό οι άνθρωποι, σιγά σιγά με την εξέλιξη την δήθεν, αφήσαν κατά μέρος την Ευθύνη και πήγανε να ζήσουνε όλοι μαζί ανεύθυνα, στριμώχτηκαν σε περιβάλλοντα αφύσικα για να περνούν πιο “άνετα” τον βίο τους, παράδωσαν κάθε μορφή ευθύνης της ζωής (τους) σε χέρια εταιριών που έφτιαξαν, κι αυτοί μονάχα μάθανε να εργάζονται σ’ αυτές και να καταναλώνουν.

«Κατεπείγουσα» επίθεση σε χώρο, θεσμούς, κοινωνία και δημοκρατία

της Μαρίας Καλαντζοπούλου

Έργο του Ερκούτ Τερλικσίζ

Όλο και συχνότερα τελευταία εμφανίζεται η θλιβερή ανάγκη να καταγγείλουμε την επίθεση στα συλλογικά μας κεκτημένα: στους θεσμούς, τη δημοκρατία, τα δικαιώματα, την κληρονομιά μας και τον δημόσιο πλούτο. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον χώρο, το εναρκτήριο λάκτισμα και πλαίσιο-ομπρέλα για όσα ακολούθησαν έδωσε ο διαβόητος Εφαρμοστικός Νόμος 3986/2011 του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Εκεί, ο νομοθέτης μάς προϊδέασε για τα επερχόμενα: ξήλωμα θεσμών και κανόνων για την προστασία και ανάπτυξη της γης (ιδιωτικής και δημόσιας), κατάργηση του δημόσιου σχεδιασμού για το δημόσιο συμφέρον, κατίσχυση ιδιωτικών σχεδίων –των ενδιαφερόμενων επενδυτών, μικρών και μεγάλων– έναντι όποιων όρων, σχεδίων ή περιορισμών είναι θεσμοθετημένοι. Όσοι θυμόμαστε τον τρόπο με τον οποίο ψηφίστηκε ο Εφαρμοστικός εκείνο το καλοκαίρι, αντιλαμβανόμαστε ότι ήταν ένα προκλητικά αντιδημοκρατικό υπόδειγμα, από κάθε άποψη.

Έκτοτε έχουν μεσολαβήσει τρία χρόνια νομοθετικής υπερπαραγωγής που εξειδικεύει, ραφινάρει ή βαθαίνει αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Το νομοσχέδιο για τη Χωροταξική και Πολεοδομική Μεταρρύθμιση και τις Χρήσεις Γης, που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη, είναι ένα απ’ τα πολλά, σε μια μακρά σχετική σειρά. Αναμενόταν εδώ και καιρό και αποτέλεσε, υποτίθεται, αντικείμενο επεξεργασίας από κατάλληλα συνεργάσιμους ειδικούς εδώ και δύο χρόνια. Την αναμονή του συνόδευε, βέβαια, το πολύ δυσοίωνο αιτιολογικό ότι συνιστά «μνημονιακή υποχρέωση». Ακόμα κι η «υποχρέωση» αυτή, ωστόσο, δεν δικαιολογεί τον τρόπο με τον οποίο προωθήθηκε στη Βουλή, με διαδικασίες «κατεπείγοντος», και μάλιστα σε θερινό τμήμα. Ο ακραία αντικοινοβουλευτικός και αντιδημοκρατικός τρόπος με τον οποίο ψηφίστηκε άρον άρον, χωρίς ουσιαστικά να συζητηθεί, ταιριάζει στον ακραία ισοπεδωτικό του χαρακτήρα απέναντι σε θεσμούς, παραδόσεις οργάνωσης του χώρου, διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου, ακόμα και το ίδιο το Σύνταγμα.

One night stand

Καρτερός Θανάσης
Τα μάθατε να νέα; Το ΠΑΣΟΚ θέλει να εκφράσει και πάλι τη μεγάλη Κεντροαριστερά μαζί με άλλες δυνάμεις που πιστεύουν σε βαθιές και ριζοσπαστικές αλλαγές. Και το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο είναι υποκριτικό, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δέσμιος του αριστερισμού, έχει εμφυλιοπολεμικό λόγο και διαχωρίζει τους Έλληνες σε τάξεις! Αυτό λέει το σημείωμα της Χαριλάου Τρικούπη, που συντάχθηκε και κυκλοφόρησε για να αποδομήσει -έτσι το λένε και έχουν την ευθύνη όσοι το λένε- την απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν δεν το πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά στις εφημερίδες.

Τα μάθατε και τα άλλα νέα; Δεν υπάρχει καμιά στρατηγική σύγκλιση του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. Το δήλωσε σε συνέντευξή του o Χρήστος Πρωτόπαπας. Υπεύθυνος για την παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου και όχι ότι να 'ναι, όπως νομίζετε. Κι αν δεν το πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά στη real.gr: Μετέχουμε σε μια κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και συνευθύνης η οποία στηρίζεται σε συγκεκριμένη προγραμματική συμφωνία με στόχο την έξοδο από την κρίση. Αυτή και μόνο είναι η σχέση μας με τη Ν.Δ. Άλλωστε οι αξιακές και στρατηγικές μας επιλογές δεν επιτρέπουν κάτι διαφορετικό.

Ελιά χωρίς έλεος

Με «το σπαθί και το άροτρο» έλεγαν οι πρώτοι Ρωμαίοι, πλην όμως το σπαθί θερίζει ό,τι οργώνει το άροτρο, όπως απέδειξαν στη συνέχεια οι εργολάβοι του πολέμου.
Στη δική μας ιστορία το άροτρο το λένε τρακτέρ και το σπαθί το λένε δάνειο.
Χρέος.
Είναι μερικές μέρες που δεν θέλεις να γράψεις, αλλά πρέπει να γράψεις.
Με την άκρη του ματιού, σαν να μη θέλεις να διαβάσεις, έχεις διαβάσει για τον γεωργό κάπου εκεί στον Νότο, λίγο πιο κάτω απ’ τα μέρη σου τα μέρη του,γνωστά κι αυτά και οικεία, για τον γεωργό λοιπόν, ετών 71, που πήγε, βρήκε μια ελιά και κρεμάστηκε. Παύση...

Δειλινό στ’ ανοιχτά της Πύλου, δώρο των θεών στους ανθρώπους.
Πιο βόρεια κι εγώ, στα πέριξ του Πύργου, γνώρισα στα πεδινά και στα ορεινά πολλούς γεωργούς. Ανθρωποι από χώμα και δουλειά. Φαμελιάρηδες.
 Η Αστέρω η φοράδα, ο Ταρζάν ο σκύλος, η μυρωδιά της σταφίδας να λιάζεται στ’αλώνια, οι καλαμιές στα στρατόνια φοβιστικές σαν νύχτωνε και οι καλύβες.
Τα θερινά παλάτια δηλαδή στα χωράφια των Κολυραίων δίπλα απ’ τις αρχαίες όχθες του Αλφειού, και η μπύρα Φιξ, όταν πρωτοεμφανίσθηκε πανηγυρικά, δεκαετία του ’60, κάνοντας στην άκρη το κρασί, αλλά όχι τις γουρνοπούλες, στο πανηγύρι της Αγουλινίτσας, με τα κλαρίνα να σκούζουν σαν γάτες μέσα από αρπακολλατζίδικα μπουλούκια μουσικάντηδων της συμφοράς - τέλεια.

Κοινωνία δύο ταχυτήτων με τη βούλα των δικαστών

 

Του Γιάννη Ξένου

Στη 60σελιδη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που λήφθηκε υπό την προεδρία του Κ. Μενουδάκου τον Απρίλιο του 2013 (δηλαδή πριν 14 μήνες!) και δημοσιεύθηκε χθες, το ανώτατο δικαστήριο διατηρεί σε ισχύ όλα τα μέτρα του Μνημονίου 2 που αφορούν τον ιδιωτικό τομέα. Οι ανώτατοι δικαστές για «λόγους υπέρτερου κοινωνικού συμφέροντος» αποφάνθηκαν ότι είναι συνταγματικές και σύμφωνες με την ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) τόσο η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων κατά 22% και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών. Συνταγματική ακόμα η κατάργηση του επιδόματος γάμου, συνταγματική και η κατάργηση της μετενέργειας, η κατάργηση δηλαδή της υπογραφής των εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας για τους κατώτατους μισθούς, έπειτα από διαπραγματεύσεις εργοδοτών και εργαζομένων.
Από την άλλη οι δικαστές της Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκριναν τον Δεκέμβριο του 2013 αντισυνταγματικές και αντίθετες στην ΕΣΔΑ τις περικοπές στις απολαβές τους από τον Αύγουστο 2012. Με τροπολογία που φέρνει η κυβέρνηση αναπροσαρμόζει προς τα πάνω τους μισθούς των δικαστικών λειτουργών. Η κυβέρνηση
Κοινωνία δύο ταχυτήτων με τη βούλα των δικαστών όμως δουλεύει και για τους βουλευτές, μιας και η τροπολογία θεωρητικά μπορεί να επιφέρει αυξήσεις και στις βουλευτικές αποζημιώσεις, καθώς οι μισθοί των βουλευτών συνδέονται άμεσα με τις απολαβές του πρόεδρου του Αρείου Πάγου.

«Απόβαση» τουριστών: Στο 100% η πληρότητα στα ξενοδοχεία…

Με τις πρώτες υψηλές θερμοκρασίες που καταγράφονται λόγω θέρους, οι τουρίστες της τρέχουσας περιόδου άρχισαν να καταφθάνουν από το εξωτερικό. Χαρακτηριστικό είναι ότι, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου... Γιώργο Τσακίρη η πληρότητα στα ξενοδοχεία της Αθήνας αγγίζει το 100%.
Την ίδια ώρα οι αφίξεις στον διεθνή αερολιμένα το πρώτο 5μηνο του 2014 αυξήθηκαν σε ποσοστό μεγαλύτερο του 34%.
Στο πλαίσιο αυτό σημαντική θεωρείται η προσφορά του ΕΟΤ στην προβολή της χώρας: H Ελλάδα τους τελευταίους μήνες έχει προβληθεί με διάφορους τρόπους σε χώρες-κλειδιά για την τουριστική ανάπτυξη, όπως Μεγάλη Βρετανία, Ρωσία και Γερμανία. Εγκωμιαστικά σχόλια έχουν γραφεί κατά καιρούς στον Ξένο Τύπο και σε εφημερίδες όπως οι New York Times, Wall Street Journal, Financial Times, Forbes, Sunday Times Travel Magazine και Independent.

Αυτό το παιδάκι για 0,80 ευρώ δουλεύει καθημερινά 14 ώρες για τα εξαρτήματα των smartphones των παιδιών της Δύσης

Ορυκτά όπως ο κασσίτερος, το βολφράμιο και το κολτάνιο, απαραίτητα για την κατασκευή των smartphones και των υπολογιστών, είναι βαμμένα με το αίμα των εργατών, συχνά ανήλικων παιδιών που εργάζονται σε συνθήκες σκλαβιάς στα ορυχεία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.

Το Κονγκό είναι, σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, η φτωχότερη χώρα στον κόσμο με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 338 ευρώ. ΤΟ 71% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας με μεροκάματο 0,80 ευρώ και ο μέσος μηνιαίος μισθός φτάνει με δυσκολία τα 20 ευρώ.

Ο ορυκτός πλούτος του Κονγκό, όπως αναφέρει σχετικό άρθρο της εφημερίδας το Βήμα, εκτιμάται ότι αξίζει 17.000.000.000 ευρώ και περιλαμβάνει τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού στον κόσμο, το 5% της παγκόσμιας παραγωγής χαλκού, το 50% κοβαλτίου και 80% κολτανίου.

Εκατοντάδες παράνομα ορυχεία, ανοίγουν κατά δεκάδες στα Ανατολικά της χώρας και ουσιαστικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτοσχέδιες τρύπες σε βουνοπλαγιές, όπως αναφέρει η Σοφία Πικς από τη Βρετανική ΜΚΟ «Global Witness» για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΡΕ-ΔΩΣΕ, ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ !...

Δείγμα γραφής της "νέας πολιτικής" που πρόκειται να εφαρμόσει η ανασχηματισμένη κυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου αποτελεί η εξέλιξη στην υπόθεση της "χαλυβουργίας".

Με απόφαση, κατά πλειοψηφία, του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, δόθηκε το ο.κ. να γίνουν, στην επιχείρηση, ομαδικές απολύσεις, με το επιχείρημα του απειλούμενου κλεισίματός της.

Δύο είναι οι επισημάνσεις που πρέπει να γίνουν : πρώτον, το γεγονός, πως οι εκπρόσωποι του κράτους και της κυβέρνησης παρουσιάστηκαν διαφορετικοί και ψήφισαν διαφορετικές προτάσεις !

Οι του υπουργείου εργασίας τάχθηκαν υπέρ της ομαδικής απόλυσης 45 εργαζόμενων, ενώ ο εκπρόσωπος του υπουργείου οικονομικών, ψήφισε κατά !

ΤΟ ΝΕΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, η κυβέρνηση προωθεί νέο θεσμικό πλαίσιο επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο, προετοιμάζοντας νέα έφοδο στις θέσεις ευθύνης, σε μια προσπάθεια να ελέγξει πλήρως την διοικητική ιεραρχία και να επιβάλλει πλήρη συμμόρφωση προς τα μνημονιακά σχέδια στο χώρο του δημοσίου, συνεχίζοντας και διευρύνοντας τον άκρατο κομματισμό.
Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου καταργείται το πλαίσιο που είχε ψηφιστεί το 2010 και προέβλεπε κρίσεις με σχετικά μετρήσιμα κριτήρια, το οποίο άλλωστε στην ουσία δεν εφαρμόστηκε από τους κυβερνώντες γιατί δεν εξυπηρετούσε τις στενές κομματικές επιδιώξεις τους. Αντ’ αυτού εισάγεται μια προσχηματική διαδικασία εξετάσεων και κυρίως μια διάτρητη διαδικασία συνεντεύξεων με υπέρμετρα αυξημένο ειδικό βάρος για την επιλογή των νευραλγικών θέσεων των Γενικών Διευθυντών και Διευθυντών (σε ποσοστό 70% και 60% αντίστοιχα). Να σημειωθεί η θεσμοθέτηση της συμμετοχής ιδιωτών – εμπειρογνωμόνων στα συμβούλια επιλογής προϊσταμένων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, σε αντιδιαστολή με την παντελή απουσία εκπροσώπων των εργαζομένων.

Ποια σωτηρία του λαού;

Παναγιώτης Κακαλής

- Ούτε ένα ευρώ δεν μειώθηκε το χρέος από το κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων!...

- Σχεδόν μηδενικό το δημοσιονομικό όφελος από τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες στο δημόσιο!...

- Η κυριακάτικη αργία καταργείται «για να γίνει ελκυστικό το τουριστικό προϊόν» όπως επιθυμεί ο ΣΕΤΕ (μεγαλοξενοδόχοι).

Μπορεί να μην εκπλήσσουν ορισμένα στοιχεία και κυνικές ομολογίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τα αποτελέσματα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά «μαρτυράνε» πολλά για το «βαθύτερο νόημα» και τους στρατηγικούς στόχους του σχεδίου εξόδου από την καπιταλιστική κρίση, με θριαμβευτή το κεφάλαιο, που υλοποιείται με «επιτυχία» μέχρι τώρα, ενώ αντίστοιχα είναι εξόχως διδακτικά για το πρόσημο και τους στόχους που πρέπει να έχει ένα πρόγραμμα φιλολαϊκής εξόδου από αυτή. Όμως,πρώτα τα στοιχεία.

Το τίμημα της απληστίας και η ευκαιρία μας

Φωτογραφία του Sebastião Salgado.

"Τόσο μεγάλωσε η απόσταση ανάμεσα σε πραγματικές και τεχνητές ανάγκες που αυτή η φωτογραφία έπεσε στο κενό"
Κοιτάζοντας αυτή την εξόχως σκληρή και αληθινή φωτογραφία του Salgado, μετά την αρχική γροθιά στη θέα του υποσιτισμένου παιδιού, η αντιπαράθεσή της με την γενικευμένη οικονομική κρίση είναι τόσο αναγκαία όσο και αναπόφευκτη.

Η ορθολογική προσέγγισή της μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε το γενικότερο πλαίσιο του προβλήματος, καθώς και να αναζητήσουμε τη λύση του. Θα ήταν χρήσιμο να φανταστούμε έναν εξωτερικό παρατηρητή, μέλος της αποστολής ενός ανώτερου εξωγήινου πολιτισμού. Αυτός, απολύτως ξένος και αμέτοχος, στην αναφορά του σχετικά με την πολιτισμική ανάπτυξη της ανθρωπότητας την τελευταία χιλιετία, είναι βέβαιο ότι δεν θα έπλεκε σε καμία περίπτωση το εγκώμιο των επιτευγμάτων μας. Αντιθέτως θα επέστρεφε στον πλανήτη του συγκλονισμένος και αηδιασμένος από τη γενικευμένη αδικία. Αναμφίβολα θα τόνιζε την δυσαρμονία ανάμεσα στην υψηλή τεχνολογία και την απόλυτη έλλειψη βασικών αγαθών σε χιλιάδες σημεία του πλανήτη η οποία συνθέτει το σκηνικό μιας παγκόσμιας ντροπής. Θα κατέγραφε επίσης την τραγική μας αδυναμία να αποφύγουμε τα τεράστια λάθη των πρότερων πολιτισμών του πλανήτη μας.

«Μικρή» ΔΕΗ – Μέγα σκάνδαλο!

Νίκος Μπογιόπουλος

Γιατί ξεπουλιέται η ΔΕΗ; Για να έχει ο λαός… φτηνό ρεύμα; Αυτή είναι η αγωνία της τρόικας; Να έχει ο λαός φτηνό ρεύμα; Γι’ αυτό με το που πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα έθεσε - ήδη από το πρώτο Μνημόνιο - ως «προαπαιτούμενο» των περίφημων δόσεων την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ; Αυτή είναι η αγωνία και του ΔΝΤ που στην τελευταία του έκθεση απαίτησε την επίσπευση των διαδικασιών του ξεπουλήματος; Να έχει ο λαός φτηνό ρεύμα; Ο λόγος που οι πολυεθνικοί κολοσσοί έχουν βγάλει τα μαχαίρια ποιος θα κατασπαράξει τη ΔΕΗ, από τις γερμανικές «RWE»και «EON» μέχρι την ιταλική «Edison» και τις γαλλικές «EDF» και «Gaz De France – Suez», είναι η αγωνία τους να έχει φτηνό ρεύμα ο ελληνικός λαός;

Κάτι μας λέει ότι άλλοι είναι οι λόγοι του ξεπουλήματος. Όπως, για παράδειγμα, ότι σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα του Α’ τριμήνου 2014, ο τζίρος της ΔΕΗ άγγιξε το 1,5 δισ. ευρώ και τα προ φόρων, τόκων κλπ κέρδη (EBITDA) της επιχείρησης ανήλθαν στα 309 εκατ. ευρώ. Ο λόγος που έχουν πέσει σαν τα κοράκια πάνω από το σώμα της ΔΕΗ είναι, για παράδειγμα, ότι σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα χρήσης 2013, ο κύκλος εργασιών της ΔΕΗ ανήλθε στα 6 δισ. ευρώ! Ότι τα κέρδη (EBITDA) την ίδια περίοδο εκτινάχτηκαν στα 987 εκατ. ευρώ! Ο λόγος είναι πως όταν αποβιβάστηκε η τρόικα στην Ελλάδα, ήξερε πως σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα του έτους 2009 τα προ φόρων κέρδη της ΔΕΗ ήταν 993,1 εκατ. ευρώ και ο κύκλος εργασιών της 6,030 δισ. ευρώ.

Αδιάφοροι, άβουλοι και δειλοί αντάμα, προσμένουμε μονάχα ένα θαύμα…

Ιδιώτη στην αρχαία Ελλάδα αποκαλούσαν αυτόν που δεν συμμετείχε στα κοινά της πόλης, δεν έπαιρνε μέρος στις Συνελεύσεις ούτε αναλάμβανε αξιώματα όπως όφειλε κάθε Έλληνας πολίτης. Για τον αρχαίο Έλληνα, πρώτα ήσουν μέλος του κοινωνικού συνόλου και μετά άτομο. Μάλιστα, όποιον δεν συμμετείχε, του αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα, ακολουθούσε κατάσχεση της περιουσίας και τέλος εξορία ή θάνατος ! Έτσι και η λέξη “ιδιώτης” απέκτησε την έννοια του ηλιθίου [idiot], γιατί φανέρωνε ανευθυνότητα με ρίζα την τεμπελιά.

Στις μέρες μας, όμως, τα πράγματα φαίνεται πως έχουν αντιστραφεί. Σήμερα, το να μην ασχολείσαι με τα κοινά όχι μόνο δε θεωρείται ντροπή , αλλά αντίθετα έχει αποκτήσει και μία ιδιότυπη θετική αίγλη. Το να “κοιτάς μόνο τη δουλειά σου”, ενώ στην αρχαιότητα επέσυρε ακόμη και την ποινή του θανάτου, σήμερα φαίνεται πως αποτελεί αξία και δείγμα σύνεσης και υπευθυνότητας !!

Η Ζούγκλα που εκτρέφαμε

ΖΟΥΓΚΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΘΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΡΙΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ-2

του Δημήτρη Χριστόπουλου

Θέλει σκέψη αν χρειάζεται κανείς να επιχειρηματολογήσει ορθολογικά εναντίον του Μ. Τριανταφυλλόπουλου. Από τη μια πλευρά παρέλκει, διότι το αίσχος ξεχειλίζει· από την άλλη όμως είναι αναγκαίο. Διότι αυτός ο «κίτρινος τύπος» δεν ήταν μόνος του, ούτε ακριβώς τηλεοπτικό υποπροϊόν. Από την εκπομπή του έχουν σουλατσάρει πολλά και υψηλόβαθμα πολιτικά στελέχη, αριστεροί και δεξιοί. Κάποιοι έπιασαν στασίδι εκεί. Αριστεροί και δεξιοί. Κάπως δημιουργήθηκε ο «Μάκης» στον ιδιωτικό τηλεοπτικό ορίζοντα της δεκαετίας του ’90. Ο «Μάκης» έγινε, δεν γεννήθηκε. Ας το σκεφτούνε αυτό όποιοι κάθονταν συστηματικά στις καρέκλες του, καθώς και όσοι συνεχίσουν, στις καρέκλες της Ζούγκλας κι άλλων ανάλογων, σήμερα…

Θα επιχειρήσω, λοιπόν, με σχετική ψυχραιμία –όση μπορεί να μείνει μέσα στον αποτροπιασμό– να αναδείξω μέχρι πού μπορεί να είναι θεμιτή η αναφορά στην ιδιωτική ζωή ενός δημοσίου προσώπου.

Το πλοίο των ηλιθίων

 Μια φορά και έναν καιρό, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί ενός πλοίου έγιναν τόσο ματαιόδοξοι από την ικανότητά τους στην ναυτική τέχνη, τόσο ανόητα ασεβείς και τόσο εντυπωσιασμένοι με τους εαυτούς τους που οδηγήθηκαν στην τρέλα.

Έστρεψαν το πλοίο βόρεια και προχώρησαν μέχρι που συνάντησαν παγόβουνα και επικίνδυνους ογκόπαγους. Συνέχισαν να πηγαίνουν βόρεια σε όλο και περισσότερο επικίνδυνα νερά με μόνο σκοπό να δώσουν στους εαυτούς τους ευκαιρίες να πραγματοποιήσουν ακόμα περισσότερα λαμπρά κατορθώματα στην ναυσιπλοΐα.

Καθώς το πλοίο έφτανε σε όλο και υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, οι επιβάτες και το πλήρωμα γίνονταν όλο και περισσότερο δυσαρεστημένοι. Άρχισαν καυγάδες μεταξύ τους και παράπονα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν.

«Τρέμω από το κρύο», είπε ένας ρωμαλέος ναυτικός. «Αυτό είναι το χειρότερο ταξίδι που έχω βρεθεί. Το κατάστρωμα είναι γλιστερό από τον πάγο. Όταν είμαι στο παρατηρητήριο ο αέρας περνά το πανωφόρι μου σαν μαχαίρι. Κάθε φορά που δένω το πανί της πλώρης τα δάχτυλά μου πάνε να παγώσουν. Και γι’ όλα αυτά παίρνω μόνο πέντε πενιχρά σελίνια το μήνα».

Οι δήμαρχοι Ν. Ιωνίας και Ν. Φιλαδέλφειας καλούν σε ανοιχτή συζήτηση για το Άλσος

Ακολουθεί δελτίο τύπου – πρόσκληση σε ανοιχτή συζήτηση για την διάσωση του Άλσους Ν. Φιλαδέλφειας η οποία διοργανώνεται από τις δημοτικές παρατάξεις «Δύναμη Πολιτών» Ν. Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και «Ενότητα για τη Νέα Ιωνία», των οποίων οι επικεφαλής, Άρης Βασιλόπουλος και Ηρακλής Γκότσης, είναι οι δήμαρχοι των αντίστοιχων δήμων.

Οι δημοτικές παρατάξεις Ενότητα για τη Νέα Ιωνία και Δύναμη Πολιτών, ο Δήμαρχος Ν. Ιωνίας Ηρακλής Γκότσης και ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας Άρης Βασιλόπουλος έχουμε ξεκάθαρες θέσεις αναφορικά με το ζήτημα του Άλσους.

Απόλυτη προστασία του Άλσους της Νέας Φιλαδέλφειας , του δασικού και αναδασωτέου χαρακτήρα του, αξιοποιώντας κάθε δυνατό μέσο.

Η επιμονή της Κυβέρνησης να εντάξει το θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ ως άρθρο στο νέο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας είναι ενδεικτική των προθέσεων της.

Ο στόχος δεν ήταν ποτέ η ανέγερση του νέου γηπέδου της ΑΕΚ.

Τους χάλασε τη φιέστα με τις 17 αυτοκτονίες

Κραδαίνοντας το πρωτοσέλιδο της «Ε» με το success story των 17 αυτοκτονιών ομολογιούχων που έχασαν τους κόπους μιας ζωής από το περίφημο PSI, χάλασε όπως λέει ο ίδιος τη φιέστα στο Μέγαρο Μουσικής, τη στιγμή που στο βήμα βρισκόταν ο πρώην πρωθυπουργός Λ.Παπαδήμος.

Συγκινημένος ο ομολογιούχος με την «Ε» ανά χείρας θυμίζει στον Παπαδήμο το «καταραμένο» PSI
Μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου Φυσικών Προσώπων Ομολογιούχων
Ελληνικού Δημοσίου, ο Νίκος Παπαγεωργίου παρενέβη στην ημερίδα με τίτλο «Τραπεζική Ενωση, Νομισματική Πολιτική και Οικονομική Ανάπτυξη» η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας του Συμβουλίου Ε.Ε. και σε συνεργασία με το Κέντρο Χρηματοοικονομικών Μελετών του Πανεπιστημίου Goethe της Φρανκφούρτης, υπό την επιστημονική διοργάνωση του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Στην ημερίδα, όπως ήταν αναμενόμενο, παρευρισκόταν όλη η αφρόκρεμα του χρηματοοικονομικού γίγνεσθαι της χώρας.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης και οι «Νέοι Παρθενώνες», του Χρήστου Τριανταφύλλου

Συνήθως όταν διαβάζουμε/βλέπουμε/ακούμε για επεισόδια σε πορείες, το λεξιλόγιο των περισσότερων ΜΜΕ αποκαλύπτει πολύ περισσότερα από όσα θα ήθελαν για το ποιόν τους: δεκάδες φορές οι διάφοροι μαφιόζοι και τραμπούκοι έχουν μεταμφιεστεί σε «αγανακτισμένους πολίτες», το ξύλο έχει μεταμφιεστεί σε «μικροσυμπλοκές», κ.ο.κ.

Χθες στη Νέα Φιλαδέλφεια το Συντονιστικό Κατοίκων της περιοχής οργάνωνε συζήτηση με θέμα το γήπεδο της ΑΕΚ, που, ως γνωστόν είναι το μήλο της έριδος –με ένα απλό γκουγκλάρισμα θα καταλάβετε τι εννόω όσοι δεν το γνωρίζετε. Παραδόξως, και ευτυχώς, οι δημοτικές εκλογές ανέδειξαν νικητή τον Άρη Βασιλόπουλο, που αντιτίθεται στα σχέδια του Μελισσανίδη να καταβροχθίσει το άλσος της Φιλαδέλφειας. Όταν όμως, τα διακυβέυματα είναι τόσο μεγάλα, πάντα έρχεται το ιππικό.

Ανησυχία για τους ομογενείς της Ουκρανίας μετά τις επιθέσεις νεοναζί

Για αφωνία, σχετικά με τις επιθέσεις και το κλίμα εκφοβισμού εις βάρος των ελλήνων ομογενών στην Ουκρανία από νεοναζί, καταγγέλλει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου τον υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Βενιζέλο. Να τοποθετηθεί σχετικά με τις καταγγελίες για απειλές και διώξεις σε βάρος μειονοτήτων της Ουκρανίας και Eλλήνων ομογενών, ζήτησε από την κυβέρνηση και το ΚΚΕ. Στην Ουκρανία ζουν περίπου 100.000 ομογενείς και η ανησυχία είναι αυξημένη μετά τις πληροφορίες για την κατεύθυνση της νέας πολιτικής εξουσίας στην Ουκρανία που κάνουν λόγο για ισχυρά ακροδεξιά στοιχεία. Ξένα πρακτορεία αναφέρουν πως τα πρώτα σχέδια νόμου που προωθούνται στην ουκρανική Βουλή προβλέπουν απαγόρευση όλων των μειονοτικών γλωσσών, αλλά και της λειτουργίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Στην Ουκρανία ζουν περίπου 100.000 ομογενείς και η ανησυχία είναι αυξημένη μετά τις πληροφορίες για την κατεύθυνση της νέας πολιτικής εξουσίας στην Ουκρανία που κάνουν λόγο για ισχυρά ακροδεξιά στοιχεία. Ξένα πρακτορεία αναφέρουν πως τα πρώτα σχέδια νόμου που προωθούνται στην ουκρανική Βουλή προβλέπουν απαγόρευση όλων των μειονοτικών γλωσσών, αλλά και της λειτουργίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Τιμώντας τον Δεύτερο, ετοιμάζοντας τον Τρίτο (Παγκόσμιο Πόλεμο)

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Τιμώντας τον Δεύτερο και ετοιμάζοντας τον Τρίτο!» (Παγκόσμιο Πόλεμο), ήταν ο πετυχημένος τίτλος του ρεπορτάζ της ριζοσπαστικής ιστοσελίδας “World Socialist” για τις γιορτές στη Νορμανδία εξ αφορμής της επετείου της εκεί απόβασης των Συμμάχων και την ομιλία Ομπάμα. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κατόρθωσε να μιλήσει για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς καλά-καλά να αναφέρει τον ρόλο της Σοβιετικής ‘Ενωσης, που σήκωσε το κύριο βάρος της απόκρουσης του ναζιστικού ολοκληρωτισμού και το πλήρωσε με δεκάδες εκατομμύρια νεκρών. Σα να μην έφτανε αυτό, ο κ. Ομπάμα συνέκρινε τον πόλεμο κατά του Χίτλερ με τους πρόσφατους πολέμους που εξαπέλυσε η χώρα του, βυθίζοντας στο αίμα, το χάος και την καταστροφή τη μισή Μέση Ανατολή τα τελευταία 13 χρόνια (Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία). Ευτυχώς ξέχασε τουλάχιστο να μνημονεύσει και την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας! Με την φόρα πούχε θα μπορούσε κι αυτό να κάνει. ‘Αλλωστε, συναντηθείς με τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Ουκρανίας, ο αμερικανός Πρόεδρος δεν παρέλειψε να εκφράσει την υποστήριξή του προς την «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση των αρχών του Κιέβου εναντίον των Ρώσων και «φιλορώσων» κατοίκων της χώρας του.

Εγκλήματα κατά Ρώσων και «φιλορώσων»

Ενώ αυτά γίνονταν στη Νορμανδία, οι κυβερνήσεις των «δυτικών δημοκρατιών» και τα δικά τους ΜΜΕ συνέχιζαν να ποιούν την νήσσα για τις συνεχιζόμενες σφαγές Ρώσων και «ρωσόφιλων» Ουκρανών αμάχων στην ανατολική και νότια Ουκρανία. Μετά το κάψιμο ζωντανών δεκάδων διαδηλωτών στην Οδησσό, υπό τις ζωηρές, ενθουσιώδεις επευφημίες και συνθήματα των φιλάθλων-φασιστών που τους πυρπόλησαν, οι παραστρατιωτικές δυνάμεις του Κιέβου σκότωσαν αδιάκριτα δεκάδες περαστικούς στη Μαριούπολη (κύριο κέντρο του ουκρανικού ελληνισμού, ευτυχώς χωρίς θύματα από τους ‘Ελληνες έως τώρα), έπληξαν νοσοκομεία στο Σλαβιάνσκ και πολλαπλασίασαν τις επιθέσεις κατά αμάχων σε όλη την περιοχή του Ντονιέτσκ. Τις πληροφορίες για όλα αυτά τις έχουμε κυρίως από τα ρωσικά ΜΜΕ, αλλά και λόγω της μεγάλης δυνατότητας πολιτών να μαγνητοσκοπούν με κινητά.

Όλο το κείμενο της εισήγησης της Πολιτικής Γραμματείας προς την Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Την ανάγκη να ανταποκριθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο αίτημα των καιρών για τη συγκρότηση ενός πλατιού δημοκρατικού, προοδευτικού, ριζοσπαστικού κινήματος ανατροπής, που όχι μόνο θα κερδίσει τις επερχόμενες εθνικές εκλογές, αλλά θα αποτελέσει τη νέα μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, τη μεγάλη πλειοψηφία που θα αναλάβει το ιστορικό έργο της κοινωνικής σωτηρίας και της ανασυγκρότησης της χώρας, επισημαίνει η Πολιτική Γραμματεία προς την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα υπογραμμίζει ότι είναι αναγκαία η αυτοκριτική για τη λειτουργία των οργάνων, ο εντοπισμός των αδυναμιών και των λαθών, με στόχο να γίνουν αλλαγές ώστε «να ανασυγκροτούμε συνεχώς το είναι μας». Επίσης σημειώνει ότι το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών καταδεικνύει ότι «δεν υπάρχει η ανακλαστική αντιστοίχηση της γενικής εκλογικής μας επιρροής με τα τοπικά σχήματα που επιλέξαμε».


Το πλήρες κείμενο της εισήγησης της Π.Γ. προς την Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ είναι το ακόλουθο:

Το εκλογικό άγχος φέρνει διάλυση

Tvxs Ανάλυση

Το τριήμερο θα είναι σχετικά ευχάριστο για το Μέγαρο Μαξίμου αφού θα τα δώσουν όλα για να πέσουν τα φώτα στην επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού που ξεκινά σήμερα. Πρόθεση είναι να αλλάξει η ατζέντα και να επικεντρωθεί στα καλά νέα, όπως είναι οι υποσχέσεις για επενδύσεις, αλλά και στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ που χρησιμοποιούνται πάντα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως επιχείρημα ενίσχυσης της θεωρίας ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει τη συνοχή και τη συγκρότηση για να χειριστεί τις δημόσιες υποθέσεις.

Όμως πλέον, οι επικοινωνιακοί σχεδιασμοί, όσο αποφασιστικοί και να είναι οι μηχανισμοί υποστήριξης, δεν αρκούν για να κρύψουν την εικόνα μιας γενικής διάλυσης. Κάθε μέρα εμφανίζεται ένα κυβερνητικό στέλεχος που για δικούς του λόγους βγαίνει εκτός γραμμής. Χθες έκανε την έκπληξη ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Πάρης Κουκουλόπουλος που ζήτησε ξήλωμα του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων για να εξαιρεθούν η μικρή ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ. Στη ΝΔ θυμίζουν ότι ο βουλευτής Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ λόγω καταγωγής έχει ειδικό ενδιαφέρον για τα ενεργειακά και έτσι εξηγούν την ξαφνική ευαισθησία του τις αποκρατικοποιήσεις που έχουν συμφωνηθεί με την Τρόικα. Αλλά δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο μόνος που ζητά επαναδιαπραγμάτευση με τους πιστωτές για θέματα που υπερβαίνουν τον προγραμματισμό του Μεγάρου Μαξίμου.

Στο μπουφέ με τις λιχουδιές άπλωσαν πανό οι καθαρίστριες!

Πάνω στα εδέσματα που προορίζονταν για τους αξιωματούχους της Ε.Ε, στον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου άπλωσαν σήμερα το πανό τους οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, ενώ το Συντονιστικό τους κατέθεσε μήνυση κατά των ΜΑΤ για τον άγριο ξυλοδαρμό τους την περασμένη Πέμπτη.

“Ήρθαμε κι εμείς στης τρόικα το τσιμπούσι να δούμε επιτέλους τι είναι αυτό το σούσι”

Με σύνθημα “Ήρθαμε κι εμείς στης τρόικα το τσιμπούσι να δούμε επιτέλους τι είναι αυτό το σούσι”, λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι οι καθαρίστριες βρέθηκαν – μαζί με εργαζόμενους στο ΥΠΠΟ και σχολικούς φύλακες – έξω από το Βυζαντινό Μουσείο, όπου πραγματοποιούνταν άτυπη σύνοδος αξιωματούχων της Ε.Ε., και πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας, ενώ άπλωσαν το πανό τους πάνω στο μπουφέ με τα εδέσματα.

Το Ιράκ στα ματοβαμμένα χέρια του Αλλάχ

Γράφει ο Πέτρος Αργυρίου στο agriazwa.blogspot.gr

Σε ετούτο εδώ το blog έχουμε κάνει πολλούς ισχυρισμούς που φαντάζουν ανοίκειοι στην αφήγηση της θεαμαπάτης που έχουν επιβάλλει μαζικά τα δυτικά μήντια στους πληθυσμούς τους.
Ισχυρίστηκα ότι ήταν η πολιτική της κυβέρνησης Bush που έδωσε σάρκα και οστά σε μια οργάνωση σχεδόν φάντασμα, την Αλ Κάιντα, πολιτική που στην περίπτωση της Λιβύης και της Συρίας συνεχίστηκε και από τον νομπελίστα ειρήνης Barrack Obama με ολέθρια αποτελέσματα για τις χώρες αυτές και τους κατοίκους της και όχι μόνο.
Ισχυρίστηκα ότι η Συρία ήταν το τελευταίο οχυρό της σταθερότητας καθώς το καθεστώς Άσσαντ ενθυλάκωνε και περιόριζε σημαντικούς πυρήνες τζιχαντισμού.

Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που η Μ.Βρετανία είπε όχι στο ενδεχόμενο συμμαχικής επίθεσης κατά της Συρίας: Οι Βρετανοί, με μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού τους να είναι ισλαμικό, φοβούνται για το μέλλον της ίδιας της χώρας τους σε περίπτωση που οι πυρήνες τζιχαντιστών απεγκλωβιστούν, ενισχυθούν και διαχυθούν ακόμη περισσότερο και στη Δύση. Οι Βρετανοί εύλογα λοιπόν εξέθεσαν τους συμμάχους τους Αμερικάνους και είπαν όχι στην επίθεση στη Συρία, σε αντίθεση με τον αντιπρόεδρο της «ελληνικής κυβέρνησης» Ευάγγελο Βενιζέλο που με υπερβάλλοντα ζήλο προώθησε την ιδέα και την ελληνική συμμετοχή στην ενδεχόμενη επίθεση κατά της Συρίας αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το πόσο επικίνδυνα τυχοδιώχτης είναι.

Άρειος Πάγος για καθαρίστριες: Πάνω από όλα το δημόσιο συμφέρον

 

Σύμφωνα με τους Αρεοπαγίτες, το ατομικό συμφέρον της κάθε καθαρίστριας δεν μπορεί να είναι υπεράνω του δημοσίου συμφέροντος και της οικονομικής πολιτικής του κράτους σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης όπως αυτές που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια λόγω της ύφεσης.

«Δεν πιθανολογείται ότι υπάρχει πρόβλημα με την κατάργηση των οργανικών θέσεων των καθαριστριών η οποία θα επέβαλε τη ματαίωση της πολιτικής της Κυβέρνησης».
Αυτός είναι ο πυρήνας του σκεπτικού της απόφασης του Αρείου Πάγου με την οποία μπλόκαρε η επαναπρόσληψη των 393 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών.

Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες οι οποίοι έκαναν δεκτή την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών για αναστολή της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που δικαίωνε τις καθαρίστριες «η διασφάλιση της συνέχειας της οικονομικής πολιτικής του κράτους κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου με έκτακτες δημοσιονομικές δυσχέρειες εθνικού επιπέδου αποτελεί μείζον αγαθό, συνδεόμενο με το γενικό συμφέρον, σε σχέση με το ατομικό συμφέρον κάθε μιας καθαρίστριας, να διαταραχθεί η οργανική της θέση και να εξακολουθήσουν να απασχολούνται σε αυτή αμειβόμενη όπως και πριν». Κι' αυτό διότι:

Με κουπόνια ή σε είδος το 30% των μισθών στο λιανεμπόριο

Το 1/3 του μισθού των υπαλλήλων σε πολλές επιχειρήσεις, κυρίως του λιανεμπορίου, πληρώνεται είτε με κουπόνια αγοράς τροφίμων είτε σε είδος. Την ίδια ώρα περίπου 1.200.000 εργαζόμενοι αμείβονται με καθυστέρηση από 3 έως 12 μήνες, σύμφωνα με στοιχεία που κατέγραψε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Πρόκειται για εργασιακό μεσαίωνα, τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα, σε νέους κάτω των 25 ετών, έχουν καταγραφεί ημερομίσθια ύψους 2,25 ευρώ, με σύμβαση 4ωρης απασχόλησης με 180 ευρώ. Επιπλέον, 1.000.000 εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν το επίδομα αδείας τους.

Όπως σημειώνει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ αυξάνονται συνεχώς οι περιπτώσεις εργοδοτών που δίνουν 100 ή 200 ευρώ τον μήνα, ως έναντι μισθού, λέγοντας πως τα υπόλοιπα θα τα καταβάλουν στο μέλλον.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάσθηκε η ΓΣΕΕ, και δημοσιεύουν τα Νεα, τα περισσότερα κρούσματα εκτεταμένης παραβίασης των εργασιακών δικαιωμάτων καταγράφονται στον τουρισμό, σε εταιρείες security και στον τομέα παροχής υπηρεσιών καθαριότητας.

Μαθήματα ζωής: Καθαρίστριες απέναντι στη βρωμιά

Γιώργος Βαρεμένος

Μια προηγούμενη φορά που ανέβηκα στο υπουργείο Οικονομικών ήταν στο κτήριο της Καραγιώργη Σερβίας, συνοδεύοντας εκπροσώπους φορέων της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Στον άχαρο διάδρομο του μελαγχολικού κτιρίου παρατήρησα με το μάτι του δημοσιογράφου την εξής εικόνα: Ένας άνδρας των λεγόμενων κλιμακίων της τρόικας στεκόταν όρθιος και, κρατώντας νοερά ένα μπαστούνι, μιμούνταν τις κινήσεις του γκολφ. Ναι, δεν ήθελε να χάσει χρόνο από την αγαπημένη του ασχολία. Τώρα, ποιοι αποτελούσαν τα μπαλάκια, μπορείτε κι εσείς νοερά να το υποθέσετε. Οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από τους αριθμούς των προγραμμάτων της τρόικας; Πιθανόν.

Η τελευταία φορά μου στο υπουργείο ήταν στο διπλανό κτήριο της πλατείας Συντάγματος, δευτερόλεπτα αφότου ο αστυνομικός με τη σιδερογροθιά είχε επιτεθεί στις καθαρίστριες. Απίστευτες εικόνες, που δεν θα μπορούσε να κινηματογραφήσει ούτε ο Κώστας Γαβράς. Γυναίκες λέαινες -μια στο καροτσάκι της- με τα νύχια να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις ασπίδες των ΜΑΤ. Μια, με δάκρυα στα μάτια, να ρωτά τον σιδερόφρακτο άντρα απέναντί της, τι θα πει στη μάνα του το βράδυ. Κάποιοι τουρίστες κοντοστέκονται, ενώ ένας άντρας, συμπατριώτης μας, παίρνει μια κορίνα της τροχαίας και τη ρίχνει στους power rangers. Με το μάτι τον επιτιμώ και μου απαντά ότι δεν πρόλαβα τη σκηνή με τον αστυνομικό, αλλιώς θα είχα άλλη γνώμη.

Βαρουφάκης: Αντί για κούρεμα, αποπληρωμή με ρήτρα ανάπτυξης

 Όχι κούρεμα (γιατί δεν θα το δεχτούν οι πιστωτές) αλλά αποπληρωμή του χρέους βάσει ρήτρας ανάπτυξης προτείνει ο οικονομολόγος, Γιάννης Βαρουφάκης, σημειώνοντας ότι η μόνη λύση είναι να καταστήσει η Ελλάδα τους πιστωτές της εταίρους «στην ανάπτυξή της και όχι στην μιζέρια της». Παρατηρεί, δε, ότι όσον αφορά την αναδιαπραγμάτευση του χρέους το φθινόπωρο, οι διαθέσεις της Γερμανίας είναι δεδηλωμένες προς μια επιμήκυνση κάτι που απλά «θα προβάλει την χρεοκοπία μας στο μέλλον».

Καθώς, όμως, το πρόβλημα κατ’ εκείνον, δεν συνίσταται μόνο στο χρέος και στην ανάπτυξη, αλλά περιλαμβάνει και τον τραπεζικό τομέα προτείνει «αφελληνισμό των τραπεζών» προκειμένου να εκκαθαριστούν από εξωτερικούς παράγοντες και κατόπιν να πουληθούν.
Πώς βλέπετε να εξελίσσονται τα πράγματα όσον αφορά το ελληνικό χρέος μετά τις ευρωεκλογές και ενόψει της αναδιαπραγμάτευσης του φθινοπώρου;
Στον βαθμό που μπορούμε να προφητεύσουμε υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν σαφέστατα ποιες είναι οι διαθέσεις του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης. Πάνε για μια επιμήκυνση. Μια επιμήκυνση άλλων 20-30 ετών. Το σημερινό μνημονιακό σχέδιο υποτίθεται ότι τελειώνει - όσον αφορά τις αποπληρωμές - το 2030. Μπορεί να λοιπόν να το πάνε με μια μικρή μείωση του επιτοκίου στο 2055 ή στο 2066…

Ευρώπη: Πλησιέστερα στη διάλυση

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Σταθμός στην πορεία καταστροφής (ή, εναλλακτικά, ριζικού μετασχηματισμού) της ΕΕ, ίσως αποδειχθούν οι τελευταίες ευρωεκλογές. Πιθανώς και σταθμός σε πορεία καταστροφής της ευρωπαϊκής δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους.
Δεν είμαστε εκεί, δεν απέχουμε όμως και πάρα πολύ. Τα αποτελέσματα είναι εύγλωττα σε Βρετανία και Γαλλία, δύο από τις ισχυρότερες χώρες της ΕΕ. Στη Γερμανία, τον ενδοευρωπαϊκό εθνικισμό ενσωματώνει και υλοποιεί η ίδια η κυβέρνηση. Και στην Ελλάδα, η πρωτιά της αριστεράς αντανακλά τη βαθύτατη κρίση όπου τη βύθισαν οι ευρωπαϊκές πολιτικές.
Εδώ και τέσσερα χρόνια, οι Ευρωπαίοι «ανατινάζουμε» κάθε έννοια αλληλεγγύης εξουδετερώνοντας τους λόγους ύπαρξης της ‘Ενωσης. Οι φυγόκεντρες τάσεις ενισχύονται σε μια ‘Ενωση που χαρακτηρίζουν το «ούτε ένα ευρώ για τους άλλους» ή το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Συγκρουόμενοι μεταξύ μας υποτασσόμαστε όσο ποτέ άλλοτε στη δύναμη του Χρήματος, των Τραπεζών. Σε μια όλο και πιο έντονη αμφισβήτηση κυριαρχεί η ριζοσπαστική αριστερά στη Νότιο, η ριζοσπαστική δεξιά στη Βόρειο Ευρώπη, χωρίζοντας και με ένα ακόμα τρόπο την ήπειρο σε έχοντες και μη έχοντες, πιστωτές και δανειζόμενους, καταπιεστές και καταπιεζόμενους. Ο πραγματικός αντίπαλος όλων, το Χρήμα, εξαφανίζεται κάτω από την ισχυρή εντύπωση «εμφυλίου» Βορείων-Νοτίων

Πόση ξεφτίλα μπορεί να αντέξει αυτή η χώρα;

Πώς μπορεί να αισθάνεται κανείς σήμερα μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου που ανέστειλε για τους επόμενους μήνες την επαναπρόσληψη των καθαριστριών στο Υπουργείο Οικονομικών; Τι μπορεί να σκεφτούμε μετά το νέο άγριο ξύλο που έριξαν τα ηρωικά ΜΑΤ στις αιμοβόρες καθαρίστριες;
Σίγουρα ξεχειλίζει η οργή και περισσεύει η αγανάκτηση. Κατά κύριο λόγο όμως, σήμερα πνιγόμαστε από ένα αίσθημα ντροπής.
Ντροπή για την κυβέρνηση που πέταξε στο δρόμο 397 φτωχές γυναίκες που με τη σκληρή δουλειά τους προσέφεραν στο κοινωνικό σύνολο.
Ντροπή για όλους αυτούς τους μανδαρίνους της εξουσίας που θυσιάζουν 397 οικογένειες όχι για να επιτευχθεί κάποιος υψηλός δημοσιονομικός στόχος (οι οικονομίες που γίνονται από τις απολύσεις είναι ελάχιστες), αλλά γιατί οι καθαρίστριες θεωρήθηκαν ο εύκολος στόχος (φευ!) για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι.

Η Νεοφιλελεύθερη Αυταπάτη

του Γιάννη Γεράσιμου

«H φωνή των φτωχών δεν είναι πάντα δίκαιη, αλλά αν δεν την ακούσεις δε θα μάθεις ποτέ τι είναι δικαιοσύνη!!!»
Howard Zinn
Σήμερα το κοινωνικό κράτος δέχεται επίθεση! Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της λιτότητας σε όλη την Ευρώπη επιχειρούν να αναιρέσουν τις κοινωνικές κατακτήσεις ολόκληρων γενεών (περικοπές σε μισθούς, συντάξεις οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα ανεργίας και υποβάθμιση σημαντικών δομών κοινωνικής πρόνοιας όπως η υγεία και η παιδεία) και να ελαστικοποιήσουν τις εργασιακές σχέσεις (ριζική απομάκρυνση από την πολιτική πλήρους απασχόλησης, ευέλικτο ωράριο εργασίας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας) οδηγώντας ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και ιδιαίτερα τη νεολαία στην ανεργία, στην κοινωνική εξαθλίωση και στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Η επίθεση αυτή σε επίπεδο πολιτικού λόγου συνοδεύεται από μία ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη για ανταγωνιστικότητα της ελληνικής και ευρωπαϊκής οικονομίας (με κάθε κοινωνικό και εργασιακό κόστος) και από μία αμφισβήτηση και τελικά έμπρακτη υπονόμευση των δομών του κοινωνικού κράτους.

ΣΥΡΙΖΑ και Αυτοδιοίκηση: Από τα προεκλογικά προγράμματα στην κατασκευή αντιπαραδειγμάτων,

Τα βασικά πολιτικά συμπεράσματα των τριπλών εκλογών της 18ης και της 25ης Μαΐου έχουν πλέον καταγραφεί και αναλυθεί επαρκώς: ξεκάθαρη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, αναμέτρηση που, παρά τη μετεκλογική αλλαγή στρατηγικής του κυβερνητικού στρατοπέδου, είχε λάβει απ” όλες τις πλευρές χαρακτηριστικά κεντρικής πολιτικής αντιπαράθεσης, ανθεκτικότητα του πάλαι ποτέ δικομματισμού στο αυτοδιοικητικό πεδίο και απροκάλυπτη, αυτοπρόσωπη εμφάνιση ιδιωτικών, επιχειρηματικών συμφερόντων με ισχυρές δόσεις lifestyle (Πειραιάς, Βόλος, Φιλαδέλφεια, Μαραθώνας).

Αν τα παραπάνω είναι λίγο πολύ γνωστά, χρήσιμη για την επόμενη, εξαιρετικά κρίσιμη, περίοδο είναι η μελέτη του προγραμματικού λόγου που εκπέμφθηκε από τις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την προεκλογική περίοδο.

Θα πρέπει κατ’αρχάς να επισημανθεί ότι το κυβερνητικό μπλοκ επιχείρησε να υποβαθμίσει ή ακόμα και να απέχει από την προγραμματική αντιπαράθεση, περιοριζόμενο στην επικοινωνιακή προβολή των πεπραγμένων των απερχόμενων περιφερειαρχών/δημάρχων και την εργαλειακή εκμετάλλευση της μακρόχρονης διαχείρισης της αυτοδιοίκησης (πελατειακά δίκτυα κ.λπ.). Εξίσου εμφανής ήταν η προσπάθεια του πάλαι ποτέ δικομματισμού να διεξαγάγει την προεκλογική μάχη με όρους «ατζέντας» και όχι με όρους προγράμματος, για να μπορέσει έτσι να ψαρέψει και στα θολά νερά της Ακροδεξιάς.

Ο αρχιμανδρίτης Βαρβέλης γράφει για τις καθαρίστριες

Η μάνα μου καθαρίστρια, εγώ παιδί και ανίψι καθαριστριών.

Έλαμπαν τα σπίτια που δούλευε 6 μέρες την εβδομάδα και την έβδομη, την Κυριακή, (στην "αργία" της), να καθαρίσει και το δικό μας το σπίτι κ εμάς, να μαγειρέψει ενα πιάτο ζεστο φαγητο, να πλεινει, ν απλώσει, να σιδερώσει, να μας αγκαλιάσει και να... ξεκουραστεί.

Αυτή η μάνα μου!

Αυτές οι Περιστεριώτισες οι μανάδες των φίλων μας, που ξεκινούσαν χαράματα νηστικιές, αφήνοντας τα παιδια στους δρόμους, για να φτάσουν στην Εκάλη, στη Φιλοθέη, στο Ψυχικό, με κρύο, με βροχή, με χιόνι, με ζέστη και να γίνουν "παραδουλεύτρες" όπως τις έλεγαν οι "Κυρίες", για να μας μεγαλώσουν, με το μεροκάματο τους, να μας μορφώσουν, να γίνουμε άνθρωποι. Και οι περισσότεροι γίναμε!

Κ οταν επέστρεφε η μάνα απ τη δουλεία, έχοντας μεσα στην τσάντα της την βρεγμένη της ρόμπα που φορούσε οταν σφουγγάριζε με τα γόνατα τα πατώματα, μικρός εγώ, πολύ μικρός, την ρώταγα με αγωνία:

- Μαμά τι μου έφερες?

Δείρτε τις καθαρίστριες για να 'ρθουν επενδύσεις

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Το ψάξανε, το ζύγισαν, το μέτρησαν, το μύρισαν εκεί στην κυβέρνηση το αποτέλεσμα των εκλογών και κατέληξαν στο εξής επιστημονικό συμπέρασμα: Χάσαμε επειδή δεν δείραμε αρκετά τις καθαρίστριες. Αμ έπος, αμ έργον. Τις έβαλαν κάτω τις ρουφιάνες και τις ποδοπάτησαν, τιςέφτυσαν, τις ψέκασαν, τις χτύπησαν με σιδερογροθιές στο κεφάλι, το ξερό τους το κεφάλι που τις κρατάει οκτώ μήνες στους δρόμους. Δείρανε και τους συμπαραστάτες τους, δείρανε και τους φωτορεπόρτερ, δείρανε και τους δημοσιογράφους, να μη μείνει ούτε κουνούπι άδαρτο, να λάβουν όλοι το μπερντάχι που τους αναλογεί.
Να τις πατάμε κάτω τις καθαρίστριες σε δημόσια θέα, να τις βλέπουν οι παγκόσμιοι επενδυτές, οι σεΐχηδες, οι εμίρηδες, οι Κινέζοι κομμουνιστές και οι Ρώσοι ολιγάρχες και να πλακώνονται για το ποιος θα πρωτοφέρει τα λεφτά του στην Ελλάδα του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Αυτή δεν είναι χώρα, είναι επενδυτικός παράδεισος. Οι κυβερνήτες που δεν ντρέπονται να δείρουν και να ψεκάσουν εξηντάχρονες γυναίκες είναι ικανοί για όλα, θα μας τα φέρουν όλα στο πιάτο, σκλάβους, δάση, παραλίες, βουνά, θα γίνουν ο στρατός που θα προστατεύσει τις επενδύσεις μας. Τύφλα να 'χουν οι Μπανανίες της Λατινικής Αμερικής και οι δικτατορίσκοι με τις στολές και τα μαύρα γυαλιά.
Βρίσκουνε και τα κάνουνε τα καθάρματα. Βιαιοπραγούν πάνω σε ανήμπορες γυναίκες διότι ξέρουν ότι το μιντιακό σύστημα που τους στηρίζει και τους υποθάλπει θα βγάλει τον σκασμό. Έπεσε άγριο ξύλο στο κέντρο της Αθήνας και οι δύο μεγαλύτερες εφημερίδες, η "Καθημερινή" και "Τα Νέα", δεν έγραψαν ούτε λέξη στην πρώτη τους σελίδα. Το "Έθνος" έβαλε μια μικρή φωτογραφία, κάνοντας λόγο για «επεισόδια έξω από το ΥΠΟΙΚ» έτσι ουδέτερα, λες και πλακώθηκαν οι γαύροι με τους βάζελους έξω από το Καραϊσκάκη.

Ο ένας στους δέκα

Σχέδιο του Φιλίπ Γκυστόν, 1961

του Δημήτρη Ιωάννου

Πριν από λίγες μέρες παρακολούθησα μια παράσταση στο νηπιαγωγείο του μικρού μου γιου: βασιζόταν στο βιβλίο Ένας γάτος μια φορά του Κ. Μάγου και της Γ. Γκανιάτσου, ένα έργο ευαίσθητο, με βασικό του μήνυμα την αποδοχή της διαφορετικότητας και τη συνύπαρξη με τον «άλλο». Η νηπιαγωγός, προλογίζοντάς το, πρόταξε την επικαιρότητα του μηνύματος αλλά, προσπαθώντας να τη δικαιολογήσει, κόμπιασε: «…γιατί γύρω μας όλοι βλέπουμε… ακόμα και πολλοί από μας αυτόν τον καιρό μπορεί να αισθανόμαστε περιθωριοποιημένοι, γιατί ίσως να περνάμε δύσκολα».

Είναι γεγονός πως τη διαφορετικότητα ως πηγή διακρίσεων μπορούν τα παιδιά να την ανακαλύψουν σχεδόν οπουδήποτε, οπότε ερεθίσματα όπως το εν λόγω έργο είναι πάντα απαραίτητα στο σχολικό περιβάλλον, ασχέτως συγκυρίας. Εντούτοις, η ειδική αναφορά της νηπιαγωγού στην επικαιρότητα του μηνύματος, το κόμπιασμά της και η αποσιώπηση του προφανούς αντιρατσιστικού περιεχομένου του έργου (ο γάτος του τίτλου έρχεται από μακριά, μιλάει άλλη γλώσσα και έχει κόκκινη γούνα), μου άφησαν την αίσθηση ότι έγινα μάρτυρας μιας ανεπαίσθητης διαταραχής στην επιφάνεια του νοήματος, ενός συμβάντος ασήμαντου ίσως αφ’ εαυτού, αλλά που αποτελούσε ένδειξη ή σύμπτωμα μιας διαδικασίας ευρύτερης.

Η επιστολή κόρης καθαρίστριας προς τον “ηρωικό” αστυνομικό! Λόγια που συγκλονίζουν…

Τα φώτα της δημοσιότητας βλέπει η επιστολή κόρης καθαρίστριας προς”αστυνομικό”. Προς το συγκεκριμένο ” Όργανο της Τάξης” που θεωρεί ηρωισμό να ξυλοκοπάει μία καθαρίστρια που διεκδικεί το δίκιο της.

Θέλω να σου αφηγηθώ μία ιστορία. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 80. Τότε η Ελλάδα δεν ζούσε την κρίση των θεσμών και των αγορών, αλλά οι περισσότεροι ζούσαν τον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης. Κάπου στα Βόρεια προάστια των Αθηνών υπήρχε μία μεγάλη υφαντουργία, που τα αφεντικά της θεωρούντο μέλη της οικονομικής ελίτ.

Απασχολούσαν περισσότερες από 700 εργαζόμενες. Και μία νύχτα αποφάσισαν να μεταφέρουν αιφνιδιαστικά τα κεφάλαιά τους στην Ελβετία και να εξαφανιστούν.

Είχαν προηγηθεί τρεις μήνες καθυστέρησης πληρωμών του προσωπικού. Η “Μπαρκό” -έτσι λεγόταν η υφαντουργία τους- έμεινε ακέφαλη, με 700 οικογένειες μέσα σ’ έναν άγριο χειμώνα να περιμένουν τα χρήματα που είχαν ήδη δουλέψει. Το Κράτος άρχισε να .. σφυρίζει αδιάφορα κι όταν το συνδικάτο των εργαζομένων (τότε τα συνδικάτα ήταν ακόμη ισχυρά) κήρυξε την πρώτη λευκή απεργία εν Ελλάδι, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως έβαλε τα ΜΑΤ απέναντι στις υφάντριες.

Και η εργοδοσία έπλασε την ευελιξία…

της Ντανιέλ Λινάρ

Η εξατομίκευση της εργασίας δεν εμφανίστηκε μόνο κατ’ αναλογία προς τον πρόσφατο εκσυγχρονισμό, συνδεδεμένη δηλαδή με την ανοιχτή κρίση μέσα από νέες μορφές ανταγωνιστικότητας και την εξέλιξη της αγοράς. Ξεκίνησε στη δεκαετία του ’70, ως αντίδραση στα γεγονότα του 1968, και λειτουργώντας σε μεγάλο βαθμό αποσταθεροποιητικά για τη γαλλική εργοδοσία της εποχής: η βιαιότητα με την οποία αμφισβητήθηκαν το ταιηλορικό μοντέλο της εργασίας και ο αυταρχισμός, η αποσαφήνιση μιας άρνησης της εκμετάλλευσης και των ανισοτήτων εν ονόματι του δικαιώματος στην ανάπτυξη της προσωπικότητας [1], όλα αυτά έπεισαν την εργοδοσία να προχωρήσει σε ευρείες μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπίσει αυτό το παλιρροϊκό κύμα. Το σχέδιό της ήταν, εν τοιαύτη περιπτώσει, απλό: να κινητοποιήσει όλα τα επιδεκτικά μέσα για να περιοριστούν στο ελάχιστο οι πηγές της δυσαρέσκειας και, κυρίως, η έκφρασή της.

Η συνέλευση του εθνικού συμβουλίου της γαλλικής εργοδοσίας (CNPF), στη Μασσαλία το 1972, θέτει το ζήτημα του εξανθρωπισμού και της αναπροσαρμογής της εργασίας. Την ίδια εποχή, η κυβέρνηση αναζητά, από την πλευρά της, λύσεις. Ιδρύει το εθνικό γραφείο για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας (Anact) και ένα υφυπουργείο …για την αναπροσαρμογή της χειρωνακτικής εργασίας. Ο επίσημος στόχος είναι να καταστήσουν την οργάνωση της εργασίας πιο ελκυστική: εμπνεόμενοι από τις εμπειρίες των σκανδιναβικών χωρών, οι διευθύνοντες των επιχειρήσεων εισάγουν την εναλλαγή των καθηκόντων, τη διεύρυνσή τους, τον εμπλουτισμό τους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, εγκαθιδρύουν ημιαυτόνομες ομάδες παραγωγής.

Τροϊκανοί και μαϊντανοί.

του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Σοφά έργα, σοφών ανθρώπων. Έφτιαξαν ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο μια κυβέρνηση που εγγυάται στους έξω ότι η σημερινή πολιτική θα παραμείνει ίδια κι απαράλλαχτη, ότι θα εφαρμοστούν όλα τα Μνημόνια κι άμα χρειαστεί, θα ψηφιστούν κι άλλα. Ταυτοχρόνως, όμως, οι δύο σοφοί έβαλαν στην κυβέρνηση και διάφορους τηλεμαϊντανούς, που θα λένε στους μέσα ότι η οικονομική πολιτική, παρ' όλο που έμεινε ίδια κι απαράλλαχτη, άλλαξε ριζικά προς όφελός τους. 

Συμπέρασμα: Ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο θεωρούν έξυπνους τους έξω και ηλίθιους τους μέσα.

Φάγανε τον Θεοχάρη, διώξανε τον Στουρνάρα, βρυχήθηκαν στις κάμερες για το μήνυμα των εκλογών που θα αποτυπωθεί στον ανασχηματισμό και μετά διόρισαν υπουργό Οικονομικών τον κ. Γκίκα Χαρδούβελη. Ο Στουρνάρας έφυγε, ζήτω ο Στουρνάρας! Χαράς ευαγγέλια για τους δανειστές, που θα έχουν να διαπραγματευτούν με τον οικονομικό σύμβουλο του Σημίτη, της εποχής των swap και των μαγειρεμένων στοιχείων που μας έβαλαν στην ΟΝΕ, με τον διευθυντή του Οικονομικού Γραφείου του Παπαδήμου, της εποχής του PSI και του δεύτερου Μνημονίου, που ήταν χειρότερο από το πρώτο. Αποκλείεται να τρομάξουν στο άκουσμα του ονόματος του Χαρδούβελη η Μέρκελ, η Λαγκάρντ και ο Ντράγκι. Κι αν τρομάξουν, θα τους πληροφορήσει κάποιος ότι ο νέος ΥΠΟΙΚ, πριν οριστεί υπεύθυνος για την οικονομική πολιτική της Ελλάδας, ήταν υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής της Eurobank και η καρδιά θα πάει αμέσως στη θέση της. Gikas is one of us.

Το εκπαιδευτικό κουπόνι έρχεται να σκοτώσει το δημόσιο σχολείο

Όλα δείχνουν ότι το τελειωτικό χτύπημα στη δημόσια παιδεία θα δοθεί με όπλο το εκπαιδευτικό κουπόνι (School voucher ) που συνδυάζεται με την ελεύθερη επιλογή σχολείου από τις οικογένειες των μαθητών. Στο τέλος του κειμένου θα σας πω μία ιστορία που θα μοιάζει με ιστορία συνωμοσίας .Η αλήθεια είναι ότι δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό από τη στιγμή που αναφέρεται σε συνωμότες .Για εκείνους που συνωμοτούν εις βάρος της δωρεάν και δημόσιας παιδείας της χώρας.

Τι είναι το εκπαιδευτικό κουπόνι (voucher)

Το εκπαιδευτικό κουπόνι θα δίνεται στους γονείς κάθε παιδιού και θα αντιστοιχεί στα έξοδα της φοίτησής του για ένα έτος .Οι γονείς θα αναζητούν το καλύτερο σχολείο για το παιδί τους σε μια μεγάλη βάση δεδομένων που θα περιέχει όλα τα στοιχεία των σχολείων της χώρας. Αν επιλέξουν ιδιωτικό σχολείο προφανώς θα πληρώνουν τη διαφορά .Στην αρχή κάθε εκπαιδευτικού έτους ο κάθε διευθυντής σχολείου θα πηγαίνει στην τράπεζα με τα κουπόνια που θα έχει καταφέρει να μαζέψει και θα τα εξαργυρώνει σε χρήματα. Με τα χρήματα αυτά θα πρέπει να καλύψει όλα τα λειτουργικά έξοδα του σχολείου του (μισθοί εκπαιδευτικών , ρεύμα, νερό, τηλέφωνο ,κτιριακή συντήρηση ,πετρέλαιο , εξοπλισμός εποπτικών μέσων κ.α).Κοντολογίς το κάθε σχολείο θα έχει το δικό του budget (ανάλογα με τον αριθμό των εγγραφών ) και με αυτό θα πρέπει να καλύπτει όλα τα λειτουργικά έξοδα για ένα έτος, σα να ήταν μια αυτόνομη επιχείρηση.

Σαν σήμερα 14 Ιούνη 1928, γεννήθηκε ο Che

Σαν σήμερα, στις 14 Ιούνη του 1928, γεννήθηκε ο Αργεντινός κομμουνιστής επαναστάτης Ερνέστο (Τσε) Γκεβάρα. Ο Τσε σπούδασε Ιατρική από το 1947 ενώ το 1950 μαζί με το φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο πάνω σε μια θρυλική μοτοσικλέτα «Νόρτον» ταξιδεύουν στη Χιλή, το Περού, τη Βενεζουέλα, τη Βολιβία, τον Ισημερινό και τον Παναμά.

Μετά την αποφοίτησή του, θα επισκεφθεί ξανά χώρες της Λατινικής Αμερικής, γνωρίζοντας τους κοινωνικούς αγώνες και τις επαναστατικές εξεγέρσεις. Στη συνείδησή του καταγράφονται τα πάντα, ενώ το 1953 πηγαίνοντας στη Γουατεμάλα, θα γνωριστεί με Κουβανούς εξόριστους, συντρόφους του Φιντέλ Κάστρο που είχε φυλακιστεί μετά το κίνημα της 26ης Ιουλίου 1953.

Η γνωριμία του με τον Φιντέλ, το 1955, στάθηκε καθοριστική γι' αυτόν. Ο Τσε εντάσσεται στις κουβανικές επαναστατικές ομάδες, ξεκινά με 82 συντρόφους για την Κούβα το 1956 και τελικά μετά από μάχες κατάφεραν να ανέβουν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα μόνο 12. Η επανάσταση εξαπλώθηκε στο γόνιμο έδαφος της συνείδησης του κουβανέζικου λαού και την 1η Γενάρη 1959 οι επαναστάτες μπαίνουν στην Αβάνα. Ο Τσε υπηρέτησε την κουβανέζικη επανάσταση με όλες του τις δυνάμεις από όποια θέση κι αν βρέθηκε. 'Εχοντας συμφωνήσει με τον Φιντέλ Κάστρο από το 1955 κιόλας, ότι θα μπορούσε να φύγει από την Κούβα μετά την επανάσταση, ο Τσε κατευθύνθηκε στη Βολιβία αποσκοπώντας να φουντώσει το επαναστατικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική.

Ρομπόλης: Οι απολύσεις στη Χαλυβουργία ανοίγουν τον δρόμο...

Tvxs Συνέντευξη, Νίκος Μίχος

Οι ομαδικές απολύσεις 45 εργαζομένων στην Χαλυβουργία Ελλάδος «ανοίγει τον δρόμο για το μέλλον» στον εργασιακό χώρο σύμφωνα με τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, Σάββα Ρομπόλη. Ο ίδιος εκτιμά ότι η κίνηση ίσως ήταν και μια προσπάθεια της κυβέρνησης να δείξει στην τρόικα ότι δεν χρειάζονται μέτρα σκληρότερα του δεύτερου μνημονίου, στα οποία εξάλλου «πάτησε» αυτή η απόφαση. Παρόλα αυτά ελήφθη μια μέρα αφού η έκθεση του ΔΝΤ πρότεινε να εξετασθεί εκ νέου το φθινόπωρο το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων.

Όσον αφορά την υπόθεση των καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών ο κ. Ρομπόλης εκτίμησε ότι η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα κατευθύνεται προς το αμερικανοκεντρικό μοντέλο, που θέλει λίγα μικρά επιτελεία και αναθέσεις έργων σε ιδιωτικές εταιρίες. «Αυτό δείχνει η υπόθεση των καθαριστριών ότι επιχειρείται να γίνει», σχολιάζει.

Η ομάδα αίματος των καθαρόαιμων Ελλήνων (Βασίλης Ραφαηλίδης* - 1987)

ΟΛΕΣ οι συγχύσεις στην Ελλάδα ξεκινούν από την αδυναμία μας να ξεχωρίσουμε τις έννοιες «έθνος» και «κράτος», που σε καμία περίπτωση δεν είναι συνώνυμα. 

Η λέξη έθνος είναι σανσκριτικής καταγωγής και, στην κυριολεξία, σημαίνει «ομαιμοσύνη», δηλαδή ομοιότητα του αίματος των ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια φυλετική ομάδα.

Είναι φανερό, όμως, πως για να διατηρήσει» την «καθαρότητα» του αίματός της μια φυλή, και συνεπώς να λειτουργήσει σαν μια ευρεία οικογένεια, όπου όλα τα μέλη της θα είναι στενοί ή μακρινοί συγγενείς, πρέπει αυτή η φυλή να είναι καταρχήν ενδογαμική, δηλαδή τα μέλη της να παντρεύονται μεταξύ τους και οι επιμειξίες με αλλόφυλους να απαγορεύονται αυστηρά. Αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε πολύ κλειστές και πολύ πρωτόγονες κοινωνίες. Σήμερα, πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχουν «καθαρές» εθνότητες, διότι δεν υπάρχουν κλειστές κοινωνίες.

ΕΙΝΑΙ αυτονόητο, πως κανείς νομοθέτης εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια δε θα μπορούσε να διαφυλάξει την «καθαρότητα» του αίματος μιας φυλής.

Ινδία: Ομαδικοί βιασμοί και κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα

H εικόνα των έφηβων κοριτσιών να κρέμονται από ένα δέντρο, ύστερα από το μαζικό βιασμό, αποτέλεσε μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι τα κρούσματα βιασμών στην Ινδία έχουν αυξηθεί κατά δέκα φορές τα τελευταία 40 χρόνια. Τα καθημερινά αποτρόπαια σεξουαλικά εγκλήματα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα μιας κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας, στην οποία κυριαρχούν οι διακρίσεις και οι θρησκευτικές προκαταλήψεις.

Από το 1971 έως 2012, το Εθνικό Γραφείο Καταγραφής εγκλημάτων, κατέγραψε ότι οι περιπτώσεις βιασμών εκτοξεύτηκαν από τις 2.500 (1971) στις 25.000 (2012), αν και οι ακτιβιστές πιστεύουν ότι μόνο το 10% των περιπτώσεων αναφέρεται στην αστυνομία. Στην Ινδία επίσημα καταγράφεται κατά μέσο όρο ένας βιασμός ανά 22 λεπτά.

Όσο αφορά στις αστικές περιοχές, η τεράστια άνοδος των περιστατικών βιασμού έχει αποδοθεί στην επιθετικότητα εναντίον των γυναικών που εισέρχονται στο εργατικό δυναμικό. Όσο αφορά στις αγροτικές περιοχές, οι βιασμοί σχετίζονται με το σύστημα των καστών, όπως στην προκειμένη περίπτωση, όπου τα κορίτσια ανήκαν σε χαμηλότερη κάστα από τους βιαστές τους. Όμως, τα βασικά προβλήματα αντικατοπτρίζουν τη βαθύτερη κοινωνική κρίση στην Ινδία.

«Δαβίδ εναντίον Γολιάθ» - ΝΥ Τimes: «Πόλεμος» κυβέρνησης-δικαιοσύνης με φόντο τις περικοπές

Στον «πόλεμο» της ελληνικής κυβέρνησης με τα δικαστήρια για τις περικοπές μισθών και τη διαθεσιμότητα αναφέρονται οι Times της Νέας Υόρκης με μια φωτογραφία από την επέμβαση των ΜΑΤ κατά των καθαριστριών έξω από το υπουργείο Οικονομικών.

Με σταθερό ρυθμό, αναφέρει η εφημερίδα, πολίτες και οργανώσεις προσφεύγουν στα δικαστήρια ζητώντας να κριθούν παράνομες και αντισυνταγματικές οι περικοπές, και τα δικαστήρια τούς δικαιώνουν, «θέτοντας ένα υπαρξιακό ερώτημα στην κυβέρνηση: μπορεί να συρρικώσει το Κράτος;»

Πραγματικός «πονοκέφαλος» για την κυβέρνηση Σαμαρά και το ΔΝΤ, το οποίο θα επανέλθει για την αξιολόγηση στα μέσα Ιουλίου, συνεχίζει η εφημερίδα.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην περίπτωση των καθαριστριών, «μια μονομαχία Δαβίδ εναντίον Γολιάθ» που τείνει να γίνει το σύμβολο της αντίστασης στη λιτότητα.

«Εκείνοι είναι δυνατότεροι από εμάς, αλλά εμείς είμαστε πιο θυμωμένες» λέει στην εφημερίδα μια 53χρονη καθαρίστρια, η οποία μπήκε σε διαθεσιμότητα μετά από 22 χρόνια εργασίας.

Αντίστοιχες δικαστικές εξελίξεις υπήρξαν και σε άλλες χώρες, όπως υπενθυμίζουν οι Times, φέρνοντας το παράδειγμα της Πορτογαλίας.

Ισπανία: Άκυρες οι απολύσεις των εργαζομένων της Coca Cola

Η ισπανική δικαιοσύνη δικαίωσε την Παρασκευή τους εργαζόμενους της Coca-Cola Iberian Partners (CCIP) και διέταξε την επαναπρόσληψη των 821 απολυμένων, ακυρώνοντας παράλληλα το σχέδιο ομαδικών απολύσεων της εταιρείας.
Η Coca Cola της Ισπανίας έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης έχει κλείσει συνολικά τέσσερα εργοστάσια στη χώρα και ειδικότερα στην Μαδρίτη, τη Μαγιόρκα, την Αλικάντε και στις Αστουριές. Η Coca-Cola αποφάσισε να συγχωνεύσει τα συνολικά οκτώ εργοστάσιά της στην Ιβηρική Χερσόνησο σε ένα εργοστάσιο εμφιάλωσης που θα τροφοδοτεί με αναψυκτικά την Ισπανία και την Πορτογαλία.
Η εταιρεία σχεδίαζε την απόλυση 1.190 εργαζόμενων. Οι απολύσεις 821 εργαζομένων είχαν ήδη ανακοινωθεί. Το δικαστήριο διέταξε την επαναπρόσληψη όσων απολύθηκαν και την καταβολή των μισθών που δεν τους έχουν δοθεί.

Μάνος Χατζιδάκις

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

«Αδιαφορώ... για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.

Πιστεύω... στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας.

Περιφρονώ... αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα "επώνυμους" πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, τη σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα.

Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ "λαχεία στον ουρανό" και προκαλώντας τον σεβασμό των νεοτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και Μεγάλος Ερωτικός».

Τίναξε στον αέρα το ΔΝΤ όλα όσα λέει η κυβέρνηση Σαμαρά

Γιώργος Δελαστίκ

Εκθεση-βόμβα ήταν αυτή του ΔΝΤ! Δεν άφησε τίποτα όρθιο από τους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ! Μόλις είδαμε τι γράφει, καταλάβαμε αμέσως γιατί η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ικέτευσε και πέτυχε τελικά να αναβληθεί για τέσσερις ημέρες η δημοσιοποίησή της ώστε να προηγηθεί ο ανασχηματισμός της περασμένης Δευτέρας και να «θαφτεί» όσο το δυνατόν πιο βαθιά η έκθεση του ΔΝΤ από τα μέσα ενημέρωσης. Από πού να πρωτοαρχίσει κανείς. Πρώτο πρώτο είναι το «θανάσιμο» χρηματοδοτικό κενό που υπάρχει για τον επόμενο χρόνο, το 2015. Λείπουν 12,6 δισεκατομμύρια ευρώ, λέει το ΔΝΤ! Περίπου δηλαδή όσα λέει και η ΕΕ ότι λείπουν, η οποία τα υπολογίζει σε 12,3 δισεκατομμύρια. Πού θα βρεθούν;

Ο Σόιμπλε το λέει και το ξαναλέει με κάθε ευκαιρία, μήνες τώρα: η Ελλάδα πρέπει να πάρει νέο δάνειο από την ΕΕ, ύψους περίπου 10 δισεκατομμυρίων! Νέο δάνειο όμως σημαίνει και νέο Μνημόνιο, άρα νέα αντιλαϊκά μέτρα! Νέα μείωση των συντάξεων, νέα μείωση των μισθών, νέα περικοπή κοινωνικών παροχών, νέα αύξηση της φορολογίας, νέα χαράτσια. Δεν κάνει όμως μόνο διαπιστώσεις το ΔΝΤ. Κάνει και συστάσεις, έχει απαιτήσεις. Ποιες είναι οι σημαντικότερες από αυτές που αφορούν τους εργαζόμενους; Πρώτη, η απελευθέρωση των απολύσεων. Να απολύει δηλαδή ο εργοδότης όσους θέλει, όποια στιγμή θέλει, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν! Να απολύει ακόμη και όλους (!) τους εργαζόμενους στην επιχείρησή του και να τους αντικαθιστά με άλλους που θα δέχονται να εργαστούν με τα μισά λεφτά.