.jpg)
Του Πέτρου Κατσάκου
Να τους ακούς τους ποιητές, θα έρθει η στιγμή που θα τους πιστέψεις. Θα έρθει η στιγμή που το ρολόι της ζωής θα έρθει να σημάνει την ώρα του καθενός που κάποτε πίστεψε στα αποστάγματα της σκέψης τους. Μπορεί να ξεγελάστηκες τόσες φορές στο παρελθόν. Όμως, γι' αυτή σου την πλάνη μην ψέγεις τον ποιητή. Τον εαυτό σου κάκισε που πίστεψες σε άλλους κι όχι σ' εσένα.
Δεν φταίει ο ποιητής για όσους σε πλάνεψαν. Δικό σου και δικό μου είναι το λάθος. Εμείς είμαστε που σφάλαμε. Εμείς και το κακοκουρντισμένο μας ρολόι. Και οι δείκτες που έδειξαν σε λάθος ώρα. Δεν φταίει ο ποιητής για τις λαθεμένες μας στιγμές. Δεν φταίει για τις ήττες. Ούτε για την απογοήτευση. Ούτε για τα λυγισμένα γόνατα και τους κρεμασμένους ώμους φταίει αυτός. Ετοιμότητα ζήτησε. Εγρήγορση. Κάθε ώρα, κάθε μέρα. Και πριν αλλά και μετά. Ναι, τώρα είναι η δική μας ώρα. Μα ο χρόνος δεν σταματά. Τρέχει και μας καλεί να τρέξουμε μαζί του. Μας θέλει δίπλα του και αύριο. Όταν οι δείκτες του ρολογιού δείξουν και την επόμενη ώρα και όσες την ακολουθήσουν τη δική μας ώρα. Δεν σταματά η ετοιμότητα. Δεν παγώνει. Θέλει συνέχεια. Γιατί αν δεν είμαστε και αύριο εκεί θα είναι σαν το σήμερα να μην ήρθε ποτέ. Θα είναι μονάχα μια μετέωρη στιγμή μέσα στον χρόνο. Δίχως συνέχεια θα είναι άκυρη αυτή η ώρα.
«Να είμαστε έτοιμοι...» και για το αύριο. Ίσως ακόμα πιο μεγάλη να είναι η ανάγκη για την επόμενη ώρα. Για τις επόμενες ημέρες που θα ακολουθήσουν τη «δική μας ώρα». Χωρίς εμάς εκεί το ρολόι θα γυρίσει και πάλι πίσω. Σε νέες ήττες, σε νέες απογοητεύσεις. Και τότε τα γόνατα θα φτάσουν ώς το χώμα και οι ώμοι θα αγγίξουν τα γόνατα. Και δεν θα φταίει πάλι ο ποιητής. Εμείς θα είμαστε και πάλι οι φταίχτες. Εμείς που δεν ακούσαμε τι είχε να μας πει.
«Να είμαστε έτοιμοι...» και για την επόμενη μέρα. Τη μέρα που θα πρέπει μαζί να σπρώξουμε τον χρόνο προς τα μπρος. Για να έρθει το αύριο. Το δικό μας αύριο που θα 'λεγε ο ποιητής. Για να μη μείνουμε πίσω. Για να μην έρθει και πάλι ένα αύριο δίχως την παρουσία τη δική μας. Να μην ξεκόψουμε και πάλι από το μέλλον. Δεν είναι τίποτα μια Κυριακή, χωρίς μια Δευτέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου