Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Καλώς ήρθατε στον Λίβανο της Ευρώπης

Είναι οριστικό: τα σύνορα στην Ευρώπη έκλεισαν μία μόλις μέρα μετά την τελευταία σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, που επιβεβαίωνε το ακριβώς αντίθετο. Η κίνηση της Αυστρίας με τις χώρες των Βαλκανίων (πλην Αθήνας) ήταν πράγματι μονομερής, αλλά, τί παράξενο, όλοι την περίμεναν. 

Η Ελλάδα κατέληξε σε αυτό που ήταν προορισμένη εξ αρχής, δηλαδή ένας σκουπιδότοπος αποθήκευσης μεταναστών και προσφύγων εγκλωβισμένων και απελπισμένων, με τα μάτια στραμμένα στα βόρεια σύνορα. Η Ύπατη Αρμοστεία για τους πρόσφυγες απέστειλε στις 25 Φεβρουαρίου αίτημα προς το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο να μισθωθούν όλα τα μεγάλα και φθηνά ξενοδοχεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, προκειμένου να στεγαστεί μέρος των ανθρώπινων κυμάτων, που κατά χιλιάδες ξεβράζονται καθημερινά στην επικράτεια.

Δεν απέχει πολύς καιρός από το να χαρακτηριστεί διεθνώς η Ελλάδα (και επισήμως) “failed state” και να αναληφθεί ξένη στρατιωτική παρέμβαση στο εσωτερικό της για την αποκατάσταση της «τάξης». Τί θα κάνουν τα στίφη των πεινασμένων και εγκλωβισμένων σε μια χώρα διαλυμένη, με 30% ανεργία και χωρίς καμ­μία προοπτική ακόμα και για τους πάλαι ποτέ προνομιούχους; Αυτό ακριβώς που φαντάζεστε, είναι αυτό που θα γίνει. Για όσους τυχόν αμφιβάλλουν ακόμα για την ολοκλήρωση της διεθνούς εποπτείας, ο έλεγχος του Αιγαίου από το ΝΑΤΟ είναι ήδη γεγονός, που αποσιωπήθηκε πολύ γρήγορα. Ο Τσίπρας έλειπε στην Τεχεράνη όταν έγινε γνωστό το γερμανο-τουρκικό σύμφωνο και ο Πάνος Καμμένος σκέφτηκε να αφιερώσει την…επιτυχία στους τρεις αξιωματικούς που σκοτώθηκαν υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, όταν το ελικόπτερο τους συνετρίβη, ένα συμβάν που μοιάζει καταπληκτικά με την «μυστηριώδη» κατάρριψη του ελικοπτέρου στα Ίμια. Ειρήσθω εν παρόδω, ότι ο Τσολάκογλου κλείνοντας την απολογία του στο ειδικό δικαστήριο δοσιλόγων αφιέρωσε την φιλοκατοχική δράση του στους πεσόντες του αλβανικού μετώπου.

Ακόμα και τα φαντάσματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου μπορεί να διακρίνει κάποιος ανάμεσα στα συρματοπλέγματα και τους πάνοπλους συνοριοφύλακες. Η Αυστρουγγαρία με την μορφή των χωρών του Βίσεγκραντ, την Αυστρία και τα βαλκανικά προτεκτοράτα επιρροής της, ο Γερμανικός Άξονας στρατιωτικά αναβαθμισμένος διατηρεί τον ηγεμονικό οικονομικό και πολιτικό ρόλο του, αλλά επιδιώκει και την στρατιωτική κατοχύρωση αυτής της ισχύος, (την μόνη έμπρακτη κατοχύρωση, εδώ που τα λέμε).


Οι Βαλτικές χώρες και η Φινλανδία, χώρες παραδοσιακά εχθρικές προς τη Ρωσία, είναι τα νέα προγεφυρώματα του ΝΑΤΟ προς ανατολάς· το Ηνωμένο Βασίλειο οχυρώνεται και ακολουθώντας κατά γράμμα το παλιό δόγμα «Με την Ευρώπη αλλά όχι εκ της Ευρώπης», κατοχυρώνει την πολυπόθητη «ειδική σχέση» με την ΕΕ στην τελευταία σύνοδο. Η Τουρκία με τη βοήθεια της Δύσης ετοιμάζεται να κλείση εκ νέου τα στενά και να πυροδοτήση τον 16ο ή 17ο ρωσοτουρκικό πόλεμο από την εποχή του Ιβάν του Τρομερού.


Αυτά τα φαντάσματα παλαιών αυτοκρατο­ριών και συμμαχιών, που ρίχνουν τη σκιά τους στο σήμερα, είναι που σκιαγραφούν μία νέα πολεμική αναμέτρηση εντός του ευρωπαϊκού εδάφους, μετά το Ουκρανικό ζήτημα, μία αναμέτρηση που δεν είναι πια τόσο μακρινή υπόθεση. «Ζωτικοί χώροι» και «σφαίρες επιρροής» είναι η απτή πραγματικότητα στο σήμερα σε ένα διεθνές περιβάλλον, που όσο επιχειρείται να ενοποιηθεί δια της βίας και της οικονομίας, τόσο ρηγματώνεται και αποσυντίθεται.

Δημοσιεύθηκε από Λ 
https://anarchypress.wordpress.com
http://dithen2010.blogspot.gr


Αναρτήθηκε από ΦΡΑΓΚΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου