Οι χίλιες εκατόν δώδεκα λέξεις με τις οποίες ο Καμμένος ανακοίνωσε ότι δε θα κατέβει στις εκλογές της 7ης του Ιούλη δεν προσφέρονται για πολιτική ανάλυση. Ηταν ο γνωστός παραληρηματικός λόγος με τα γνωστά «ατού»: συνωμοσιολογία, Σόρος, αντι-γερμανισμός, φιλοαμερικανισμός, πατριδοκαπηλία ακροδεξιάς κοπής κτλ. Υπήρχει, όμως, και πολιτική ουσία. Ο Καμμένος παραμερίζει, καλώντας το 0,8% που τον ψήφισε στις ευρωεκλογές (αλλά και ευρύτερα το ακροδεξιό ακροατήριο) να στηρίξει στις εκλογές τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ!
«Εισερχόμαστε σε μια νέα εποχή στην ελληνική πολιτική, ο ελληνικός λαός εξέφρασε την άποψή του. Εχει ψηφίσει για πολιτική αλλαγή», είπε ο Καμμένος. Και συνέχισε: «Αναγνωρίζω τη νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στις Ευρωεκλογές και ειλικρινά ελπίζω ότι θα μπορέσει να επιφέρει την πολιτική αλλαγή που ψήφισε ο ελληνικός λαός». Αμέσως μετά, εξήγησε ότι γι' αυτόν το λόγο δε θα κατέβει στις εκλογές: «Πάντα πίστευα ότι η Ελλάδα χρειάζεται σταθερότητα και το ανέδειξα πριν από τις εκλογές. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, εργάστηκα ακούραστα για να οικοδομήσω εθνική ομοψυχία και να συμβάλω στη σταθερότητα της χώρας, ιδιαίτερα αυτές τις στιγμές».
Ολοι γνωρίζουμε, βέβαια, ότι ο Καμμένος δεν παραμερίζει οικειοθελώς, αλλά από ανάγκη. Από το φόβο ότι στις εθνικές κάλπες μπορεί να μην έβρισκε ούτε αυτό το 0,80%. Ο τρόπος που επέλεξε να επενδύσει την αποχώρησή του, όμως, είναι ενδεικτικός για τις προθέσεις του: Ο τόπος χρειάζεται σταθερότητα, ο λαός θέλει πολιτική αλλαγή, την πολιτική αλλαγή θα τη φέρει ο Μητσοτάκης, άρα εμείς σ' αυτή τη φάση περισσεύουμε και παραμερίζουμε για να μη χαθεί ούτε μία ψήφος.
Ο Καμμένος στην πραγματικότητα ανακοίνωσε τη διάλυση των ΑΝΕΛ. Ο ίδιος θα παραμείνει ενεργός, είπε, όχι το κόμμα. Φυσικά, όσα είπε, για συνεργασία «με άλλες πατριωτικές δυνάμεις» ώστε να δημιουργήσουν «μια κίνηση αδιάκοπης διαρκούς αλλαγής» (;) είναι η συνήθης μπουρδολογία. Στόχος του Καμμένου είναι να επιστρέψει στη ΝΔ. Δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρει (από τις συγκυρίες εξαρτάται), όμως αυτός είναι ο στόχος του. Πριν απ' αυτό, όμως, θέλει να εξασφαλίσει και ασυλία για την περίοδο που ήταν υπουργός, γιατί φοβάται μην τον πλακώσουν στις εξεταστικές επιτροπές, κατ' απαίτηση εκείνων που ο ίδιος προσπαθούσε να κυνηγήσει (ποιος ξεχνάει τις νυχτερινές τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Γιαννουσάκη, ώστε να «δέσουν» την εμπλοκή του Μαρινάκη για το ναρκεμπόριο του Νοοr-1;). Μένει να δούμε τι θα καταφέρει και σ' αυτό.
ΥΓ. Ο Καμμένος είχε άριστες σχέσεις με τον πατέρα Μητσοτάκη. Αρα και με την ευρύτερη «οικογένεια». Συγκρούστηκε, βέβαια, άγρια και με τον Κούλη και με τη Ντόρα («κότα μακροπουπουλάτη» τον έχει αποκαλέσει η τελευταία), αλλά για την αστική πολιτική αυτά είναι λεπτομέρειες. Θα μπορούσε κάλλιστα ο Καμμένος να χρησιμοποιηθεί ως πρέσα (καμιά σχέση με το βάρος του) για την ακινητοποίηση του Σαμαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου