Χωρίς καμιά χρονοτριβή, η όποια Βουλή υπάρχει να προβεί σε μία κίνηση – τη μόνη που θα είναι σε αρμονία με την καθολική και πάνδημη απαίτηση, όπως αυτή εκφράστηκε περίτρανα με τα τεράστια λαϊκά συλλαλητήρια σε ολόκληρη τη χώρα: δηλαδή να καταργηθεί με έναν εκτελεστικό νόμο η ασυλία υπουργών και βουλευτών και να ψηφιστεί ότι δεν παραγράφονται, όσος καιρός και αν περάσει, όλα τα αδικήματα που συνδέονται με την υπόθεση των Τεμπών.
Η ελληνική κοινωνία, ο ελληνικός λαός δεν ανέχονται ένα πολιτικό σύστημα που υπάρχει για τον εαυτό του, που παραβαίνει νόμους και Σύνταγμα, που μπαζώνει το δίκιο, που συγκαλύπτει την ανομία, το ξεπούλημα και τη διάλυση της χώρας. Δεν ανέχονται ένα ένοχο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που ταμπουρώνεται πίσω από την ασυλία, την ατιμωρησία και το ακαταδίωκτο.
Η παρούσα Βουλή ένα πράγμα έχει να κάνει, αμέσως τώρα: Να ψηφίσει αυτόν τον εκτελεστικό νόμο, και όλοι ανεξαίρετα –πρωθυπουργός, υπουργοί, βουλευτές– να μην έχουν καμία απολύτως ασυλία, και να ελεγχθούν για όλες τις παραβιάσεις, ελλείψεις, συγκαλύψεις, εντολές, ψέματα, επιθέσεις, εκφοβισμούς, εκβιασμούς σε βάρος της Αλήθειας και του Δίκιου. Μόνο έτσι θα ανοίξει ο πραγματικός δρόμος για τη δικαίωση, την τιμωρία, την αλήθεια. Αυτό θα είναι μια γερή μερίδα οξυγόνου που χρειάζεται η κοινωνία και η πολιτική ζωή του τόπου.
Επειδή δεν είχαμε μόνο ένα έγκλημα στα Τέμπη πριν δύο χρόνια. Μετά είχαμε τη συγκάλυψη και το μπάζωμα (που τσαλαπάτησε ιερά και όσια των Ελλήνων και έκρυψε την αλήθεια και τις ευθύνες). Στη συνέχεια, επί δύο χρόνια, έχουμε την αναβάθμιση της συγκάλυψης σε παρακράτος! Η πολιτική εξουσία, οι κορυφές της σε κυβέρνηση και δικαιοσύνη, οι ηγεσίες ΕΥΠ, διοίκησης, υπουργείων, οι μηχανισμοί προβοκάτσιας και μαφιόζικου εκφοβισμού μαρτύρων και δικαστικών λειτουργών κ.λπ., βεβαίως και ορισμένα ΜΜΕ, έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για ένα μεγάλο μπάζωμα της υπόθεσης. Το Μαξίμου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχουν τη βασική και κύρια ευθύνη, και πρέπει άμεσα να παραιτηθούν.
Αυτά απαιτεί η κοινωνία. Οι δημοσκοπήσεις που γίνονται αυτές τις μέρες δείχνουν καθαρά ότι πάνω από το 80% θεωρεί ότι γίνεται συγκάλυψη· πάνω από 60% θεωρεί ότι υπάρχουν και ποινικές ευθύνες πολιτικών· πάνω από 55% ψηφοφόρων της Ν.Δ. πιστεύει το ίδιο. Υπάρχει λοιπόν μια τεράστια πολιτική κρίση. Τα Τέμπη είναι μαζί το ανάλογο του αμερικάνικου Γουότεργκεϊτ (1972) και της υπόθεσης Ντρέιφους που είχε συνταράξει τη γαλλική κοινωνία (1894). Υπάρχει μια τεράστια σαπίλα και ένα μεγάλο απόστημα, με κύριο εκφραστή και αρχιτέκτονα ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.
Δεν το δείχνουν μόνο οι δημοσκοπήσεις. Το δείχνει περίτρανα το ογκούμενο ακηδεμόνευτο κίνημα που ξεδιπλώνεται σε όλη τη χώρα και ζητά Δικαιοσύνη, Τιμωρία Οξυγόνο. Που ζητά επί της ουσίας μια νέα Μεταπολίτευση η οποία θα σαρώσει τη σαπίλα, θα θέσει σε άλλες βάσεις τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, θα προωθήσει έναν βαθύ και ουσιαστικό εκδημοκρατισμό με την ενεργή συμμετοχή του Πολίτη-Λαού. Δηλαδή ενός νέου «Εμείς» που θα ελέγχει και θα απαιτεί λογοδοσία από όσους τον εκπροσωπούν.
Αυτό το ακηδεμόνευτο κίνημα που εκφράζει έναν λαϊκό ριζοσπαστισμό δεν οδηγεί σε αποσταθεροποίηση και ακροδεξιά, όπως διατείνονται όσοι ενοχλούνται που υπάρχει. Διότι είναι αλήθεια πως όλα τα υπάρχοντα κόμματα δεν αισθάνονται καλά με την ύπαρξή του. Χαλά τους πολιτικάντικους προγραμματισμούς, χαλά τη «σούπα αντιπολίτευσης», χαλά σχεδιασμούς που ενεργοποιούνται για μια ανώδυνη υπέρβαση της πολιτικής κρίσης ώστε να διαιωνίζεται το ίδιο ακριβώς σύστημα.
Επιμένουμε με έμφαση: Εδώ και τώρα κατάργηση της ασυλίας υπουργών και βουλευτών. Χωρίς «να δούμε», χωρίς «δεν γίνεται», χωρίς «ναι μεν αλλά». Κανένας εκπρόσωπος στο κοινοβούλιο να μην έχει καμία ασυλία και ακαταδίωκτο. Τόσο απλό. Μόνο ένα διεφθαρμένο και μαφιόζικο (στην ουσία) πολιτικό σύστημα προστατεύει τα μέλη του από την παραβίαση των νόμων, την καταπάτηση του Συντάγματος, την κατάλυση της κυριαρχίας, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, την παρεμπόδιση απονομής δικαιοσύνης, την παράνομη παρακολούθηση και καταπάτηση στοιχειωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
Τι μας απαντά κατάμουτρα αυτό το πολιτικό σύστημα; «Εσείς μας ψηφίσατε, τώρα λουστείτε μας· δεν πα’ να ’χετε το αίτημα της κατάργησης της ασυλίας και του ακαταδίωκτου»… Άλλωστε «κόρακας δεν βγάζει κοράκου μάτι». Όλος ο πολιτικός κόσμος αυτής της Βουλής χέρι-χέρι κάνει πως δεν ακούει το πάνδημο-παλλαϊκό αίτημα. Παίζουν όλοι μαζί το παιχνίδι «εγώ κυβερνώ, εμείς παριστάνουμε την αντιπολίτευση», αμπεμπαμπλόμ-του-κιθεμπλόμ. Δεν ακούν την κοινωνία. Γι’ αυτό θα πέσουν βαρύγδουπα!
Η μόνη επανεκκίνηση ενός πολιτικού συστήματος που θα έχει νομιμοποίηση θα είναι εκείνη που άμεσα θα καταργήσει την ασυλία υπουργών και βουλευτών και κάθε άλλου ακαταδίωκτου. Η επίλυση της κρίσης (της αβύσσου) που χωρίζει κοινωνία/λαό από πολιτικό σύστημα ξεκινά από αυτό και μόνο το σημείο. Αυτό είναι η αφετηρία μιας νέας Πολιτικής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου