1373791353.jpg){kind=link}
1373791353.jpg)
Αντώνης Δελλατόλας
Παρότι λέει ένας φίλος μου, "ήρθε ο Ιούλιος; Πιάσε πόρτα για τον χειμώνα", βρισκόμαστε στα μέσα Ιουλίου και όλα δείχνουν πως αυτό το καλοκαίρι δεν θα ‘ναι όπως τα προηγούμενα.
Και δεν θα είναι, γιατί η οικονομική κρίση που περνάει η χώρα,- κυρίως ο τρόπος που αυτή αντιμετωπίζεται- δεν άφησε σχεδόν τίποτα όπως το ξέραμε στο παρελθόν.
Το λέω αυτό παρατηρώντας ορισμένα φαινόμενα που συμβαίνουν στην γενέτειρα, που δεν θα την πεις και την φτωχότερη και πιο απομονωμένη περιοχή της Ελλάδας.
- Κατ’ αρχήν για να έρθει μια τετραμελής οικογένεια στην Τήνο, με το πλοίο της γραμμής χρειάζεται 300 ευρώ πηγαινέλα. Δεν λέω τι θα ξοδέψει, γιατί εδώ υπάρχουν καταλύματα και φαγητό για όλα τα βαλάντια.
Μιλάω κυρίως για τα δρομολόγια των πλοίων, για να σας πω, ότι και εκεί υπάρχει το αποτύπωμα της κρίσης. Κάνουν για Τήνο 4,5-6 ώρες όσο διαρκούσε το ίδιο δρομολόγιο την δεκαετία του 80! Μείωση ταχύτητας λόγω κόστους πετρελαίων, από χρεοκοπημένες ναυτιλιακές με πλούσιους πλοιοκτήτες. Καμιά συνέπεια στην ώρα αφίξεων και αναχώρησης, καμιά συγνώμη στους επιβάτες εκ μέρους των εταιριών.
- Μετά από πολλά χρόνια ακούς ολοένα και περισσότερο στις ταβέρνες την φράση, "κυρία να βάλω τα περισσεύματα πακέτο;" θα μου πείτε καλώς. Αυτό συμβαίνει στο εξωτερικό εδώ και χρόνια. Θα συμφωνήσω. Άλλο όμως να συμβαίνει από αντίληψη και άλλο από οικονομική ανάγκη.
- Ο αρμόδιοι μου λένε για κατακόρυφη πτώση στο παγκάρι της Μεγαλόχαρης - φτάνει το μείον 50%- τα τελευταία χρόνια, αφού οι προσκυνητές σου λένε, μεγάλη η Χάρη της, αλλά ας ρίξω δυο αντί πέντε ευρώ. Αν είναι να γίνει το θαύμα, γίνεται και με λιγότερο όβολο.
- Έχει αυξηθεί αυτό που λέμε, ...πατροπαράδοτη φιλοξενία. Ξεχασμένοι συγγενείς, φίλοι από τα παλιά, από το στρατό, το σχολείο, οι πρώτες αγάπες που σε θυμούνται,- αφού νιώθουν άνετα- βρίσκονται με τις βαλίτσες έξω από την πόρτα, με τρία τέσσερα παιδιά, και βλέπει πως πέρασαν μεν τα χρόνια, αλλά ο(η) σύζυγος μια συμπάθεια την έχει- μόνο και μόνο που τους είχες πει μες στο καταχείμωνο," όποτε θέλετε ελάτε να μείνετε σε μας, είναι το νησί κούκλα, έχει κάτι μαγικό, και άλλα τέτοια σοβινιστικά (τι τα ‘θελες;).
Τίγκα λοιπόν τα σπίτια.
- Μια ακόμα ένδειξη ότι "τίποτα δεν είναι όπως παλιά" που λέει και το άσμα, είναι ότι, τέλος με τα κουβαρνταλίκια που ξέραμε!
Εκείνες οι σκηνές του τύπου, όταν ερχόταν ο λογαριασμός στην ταβέρνα," άστα κάτω δικά μου, μην το συζητάς, το είχα πει από πριν, μα σε παρακαλώ, σιγά το ποσό(!!), την άλλη φορά εσύ- δεν θα υπάρξει άλλη φορά μεγάλε, πάρε τα λεφτά ΤΩΡΑ!!"- δεν υπάρχουν πια.
Ιδίως δε όταν είναι μεγάλη η παρέα βρίσκεται πάντα ο τύπος που ξέρει καλά... μαθηματικά και με στυλ Σόιμπλε, κάνει την σούμα πόσο πληρώνει κάθε κεφάλι.
Φαινόμενα, του στυλ, "εσύ έφαγες ψάρι δώσε κάτι παραπάνω" δεν έχουν( ακόμα) παρατηρηθεί!
Αυτά και άλλα πολλά κάνουν διαφορετικό αυτό το καλοκαίρι για τους περισσότερους.
Βέβαια, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Ο ήλιος, η Θάλασσα, οι χρυσές παραλίες, τα φεγγάρια.
Το είπε υπέροχα ο Ελύτης με τον στίχο του:
"Μπροστά στην εικόνα ενός βράχου στην Σέριφο, την ώρα που δύει ο ήλιος, όλα τα κανόνια των μεγάλων κοσμοθεωριών, παθαίνουν αφλογιστία"
Καλό καλοκαίρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου