Του Φώτη Παπούλια
Ο Μπάμπης Αγγουράκης χτυπήθηκε στο πρόσωπο από άνδρες των ΜΑΤ που προφανώς αγνοούν την Ιστορία – και το γεγονός ότι είναι εν ενεργεία ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.
Ο Μπάμπης Αγγουράκης χτυπήθηκε στο πρόσωπο από άνδρες των ΜΑΤ που προφανώς αγνοούν την Ιστορία – και το γεγονός ότι είναι εν ενεργεία ευρωβουλευτής του ΚΚΕ
Ο Μπάμπης Αγγουράκης έχει γράψει τη δική του ιστορία, όταν στις εκλογές του 1993 είχε προβλέψει το ακριβές ποσοστό που θα συγκέντρωνε ο τότε Συνασπισμός. Είχε πει στο Mega «2,95% θα είναι το τελικό ποσοστό του», αφήνοντας εμβρόντητο το πανελλήνιο.
Ο γεννημένος το 1951 στο Βουκουρέστι, γιος του Γιώργη Αγγουράκη (του Αλέκου Ψηλορείτη, όπως ήταν γνωστός στα χρόνια τα ηρωικά ο πατέρας του, ο οποίος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό στη Ρουμανία), και της Ευανθίας (υψηλόβαθμο στέλεχος του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη»), πτυχιούχος του Τμήματος Πληροφορικής του Πολυτεχνείου της Δρέσδης, απέκτησε το 1979 την ελληνική ιθαγένεια.
Οικογενειακή παράδοση
Πιστός στην οικογενειακή παράδοση, εντάχθηκε στην ΚΝΕ, έγινε μέλος του Κεντρικού της Συμβούλιου και κατόπιν της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ενώ πήρε τη θέση του παραιτηθέντος Λ. Αυδή στη Βουλή στις 28 Μαΐου 1997. Και μετά ο δρόμος του τράβηξε κατά το Ευρωκοινοβούλιο, ευρωβουλευτής ενός σφόδρα αντιευρωπαϊκού κόμματος.
Πολύγλωσσος (γερμανικά, αγγλικά, ρουμάνικα, ρώσικα, γαλλικά), υπήρξε υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Χθες, απέναντι στα ΜΑΤ του Δένδια, είναι προφανές ότι καμία από τις γλώσσες που μιλάει με άνεση δεν ήταν αρκετή να πείσει τους… φρουρούς της τάξης ότι απέναντί τους είχαν τον πλέον «χαμηλών τόνων και ευγενή» ευρωβουλευτή του Περισσού. Ούτε καν η βουλευτική ταυτότητα που αιμόφυρτος επεδείκνυε.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης του τότε ενιαίου Συνασπισμού, ο «μελετηρός, έξυπνος και μάλλον κοσμοπολίτης Μπάμπης» έκλεινε προς τους Ανανεωτικούς, όμως η οικογενειακή παράδοση «βάρυνε πολύ πάνω του» και τελικά έμεινε πιστός στο κόμμα.
«Συνεπής και δουλευταράς», όπως τον χαρακτηρίζουν φίλοι και σύντροφοι, με εξαιρετικό θεωρητικό υπόβαθρο, με αποστάσεις από τις εκάστοτε ηγεσίες, αλλά πιστός στη γραμμή, εξαιρετικά ευγενής, αρετή που χθες δεν στάθηκε αρκετή να τον προστατέψει από τους πραίτορες της ευνομίας.
Οσοι κατά καιρούς έχουν συνεργασθεί μαζί του δεν κρύβουν την εκτίμησή τους στο πρόσωπό του. «Δεν προσέβαλε ποτέ κανέναν, δεν το ’παιξε ανώτερος, δεν είχε το… χάρισμα άλλα να λέει μπροστά μας και άλλα πίσω μας», λένε σήμερα παλιοί του συνεργάτες.
Οι άνδρες των ΜΑΤ είναι βέβαιο ότι αγνοούν την Ιστορία, εξάλλου οι ώρες της θεωρίας είναι αυστηρά περιορισμένες, σε αντίθεση με εκείνες της πρακτικής, άρα, ακόμα και αν τους αντιμετώπιζε με τη φράση «είναι αποκρουστικό το πρόσωπο της εξουσίας», θα απευθυνόταν σε κουφούς.
Καλός κομμουνιστής
Τα καλοκαίρια στη Βιάννο και τον Κερατόκαμπο -«είναι ο Μπάμπης, το δικό μας παιδί, τον σεβόμαστε ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων» λένε οι συγχωριανοί του- ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ απολαμβάνει την ηρεμία του Λιβυκού. Κάτι που χθες στην οδό Σταδίου δεν έχασε ούτε στιγμή, ως καλός κομμουνιστής.
Ευγενής ακόμα και χθες, δήλωσε για τους άνδρες των ΜΑΤ: «Είναι να τους λυπάται κανείς, δεν συνειδητοποιούν ότι είναι εργαζόμενοι, δεν τους νοιάζει ότι θα βρεθούν και εκείνοι στο 1,5 εκατομμύριο ανέργων» ή, σε ελεύθερη μετάφραση, όπως θα έλεγε και ο ίδιος, «ο αγώνας συνεχίζεται».
Ο Μπάμπης Αγγουράκης χτυπήθηκε στο πρόσωπο από άνδρες των ΜΑΤ που προφανώς αγνοούν την Ιστορία – και το γεγονός ότι είναι εν ενεργεία ευρωβουλευτής του ΚΚΕ
Ο Μπάμπης Αγγουράκης έχει γράψει τη δική του ιστορία, όταν στις εκλογές του 1993 είχε προβλέψει το ακριβές ποσοστό που θα συγκέντρωνε ο τότε Συνασπισμός. Είχε πει στο Mega «2,95% θα είναι το τελικό ποσοστό του», αφήνοντας εμβρόντητο το πανελλήνιο.
Ο γεννημένος το 1951 στο Βουκουρέστι, γιος του Γιώργη Αγγουράκη (του Αλέκου Ψηλορείτη, όπως ήταν γνωστός στα χρόνια τα ηρωικά ο πατέρας του, ο οποίος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό στη Ρουμανία), και της Ευανθίας (υψηλόβαθμο στέλεχος του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη»), πτυχιούχος του Τμήματος Πληροφορικής του Πολυτεχνείου της Δρέσδης, απέκτησε το 1979 την ελληνική ιθαγένεια.
Οικογενειακή παράδοση
Πιστός στην οικογενειακή παράδοση, εντάχθηκε στην ΚΝΕ, έγινε μέλος του Κεντρικού της Συμβούλιου και κατόπιν της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ενώ πήρε τη θέση του παραιτηθέντος Λ. Αυδή στη Βουλή στις 28 Μαΐου 1997. Και μετά ο δρόμος του τράβηξε κατά το Ευρωκοινοβούλιο, ευρωβουλευτής ενός σφόδρα αντιευρωπαϊκού κόμματος.
Πολύγλωσσος (γερμανικά, αγγλικά, ρουμάνικα, ρώσικα, γαλλικά), υπήρξε υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Χθες, απέναντι στα ΜΑΤ του Δένδια, είναι προφανές ότι καμία από τις γλώσσες που μιλάει με άνεση δεν ήταν αρκετή να πείσει τους… φρουρούς της τάξης ότι απέναντί τους είχαν τον πλέον «χαμηλών τόνων και ευγενή» ευρωβουλευτή του Περισσού. Ούτε καν η βουλευτική ταυτότητα που αιμόφυρτος επεδείκνυε.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης του τότε ενιαίου Συνασπισμού, ο «μελετηρός, έξυπνος και μάλλον κοσμοπολίτης Μπάμπης» έκλεινε προς τους Ανανεωτικούς, όμως η οικογενειακή παράδοση «βάρυνε πολύ πάνω του» και τελικά έμεινε πιστός στο κόμμα.
«Συνεπής και δουλευταράς», όπως τον χαρακτηρίζουν φίλοι και σύντροφοι, με εξαιρετικό θεωρητικό υπόβαθρο, με αποστάσεις από τις εκάστοτε ηγεσίες, αλλά πιστός στη γραμμή, εξαιρετικά ευγενής, αρετή που χθες δεν στάθηκε αρκετή να τον προστατέψει από τους πραίτορες της ευνομίας.
Οσοι κατά καιρούς έχουν συνεργασθεί μαζί του δεν κρύβουν την εκτίμησή τους στο πρόσωπό του. «Δεν προσέβαλε ποτέ κανέναν, δεν το ’παιξε ανώτερος, δεν είχε το… χάρισμα άλλα να λέει μπροστά μας και άλλα πίσω μας», λένε σήμερα παλιοί του συνεργάτες.
Οι άνδρες των ΜΑΤ είναι βέβαιο ότι αγνοούν την Ιστορία, εξάλλου οι ώρες της θεωρίας είναι αυστηρά περιορισμένες, σε αντίθεση με εκείνες της πρακτικής, άρα, ακόμα και αν τους αντιμετώπιζε με τη φράση «είναι αποκρουστικό το πρόσωπο της εξουσίας», θα απευθυνόταν σε κουφούς.
Καλός κομμουνιστής
Τα καλοκαίρια στη Βιάννο και τον Κερατόκαμπο -«είναι ο Μπάμπης, το δικό μας παιδί, τον σεβόμαστε ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων» λένε οι συγχωριανοί του- ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ απολαμβάνει την ηρεμία του Λιβυκού. Κάτι που χθες στην οδό Σταδίου δεν έχασε ούτε στιγμή, ως καλός κομμουνιστής.
Ευγενής ακόμα και χθες, δήλωσε για τους άνδρες των ΜΑΤ: «Είναι να τους λυπάται κανείς, δεν συνειδητοποιούν ότι είναι εργαζόμενοι, δεν τους νοιάζει ότι θα βρεθούν και εκείνοι στο 1,5 εκατομμύριο ανέργων» ή, σε ελεύθερη μετάφραση, όπως θα έλεγε και ο ίδιος, «ο αγώνας συνεχίζεται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου