Σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα, ο ένας από τους κατηγορούμενους είχε διατελέσει διοικητής σε αστυνοµικό τµήµα ενώ ένας άλλος είχε περάσει από το πόστο του υποδιοικητή σε Τµήµα Αλλοδαπών.
Παρόλο που μία από τις παθούσες είχε ζητήσει να παύσει η δίωξη εις βάρος του αστυνοµικού που είχε αναγνωρίσει ως βιαστή της, οι δικαστές έκριναν ότι «λόγοι δηµοσίου συµφέροντος επιβάλλουν την παραποµπή του στο ακροατήριο», θεωρώντας ότι αυτό «υπερέχει σε ένταση και αξία του ατοµικού συµφέροντος της παθούσας».
Για τον αξιόποινο ρόλο των αστυνοµικών το διάστηµα από το 1997 ώς το 1999 µίλησαν και ιδιοκτήτες των µπαρ, οι οποίοι αρχικά είχαν εµπλακεί και οι ίδιοι, αλλά τελικά απηλλάγησαν µε βούλευµα. Ενας από αυτούς – γεγονός κάθε άλλο παρά συνηθισµένο – έχει δηλώσει και παράσταση πολιτικής αγωγής κατά αστυνοµικού στη δίκη που γίνεται τελικά ύστερα από έξι αναβολές.
Σύμφωνα με το αμετάκλητο παραπεμπτικό βούλευμα, η «ταρίφα» των αστυνομικών κυμαινόταν από 500.000 ώς 1.000.000 δραχµές τον µήνα ενώ ένας εκ των κατηγορουμένων ισχυριζόταν πως είχε πρόσβαση και στη Δικαιοσύνη καθώς η σύζυγός του ήταν εφέτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου