Του Γιάννη Λοβέρδου
Οπως καταδεικνύουν όλες οι δημοσκοπήσεις, η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου διακατέχεται από οργή κι απογοήτευση για τον πολιτικό κόσμο, τα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης.
Και δεν ελπίζουν ούτε σε αυτά αλλά ούτε και σε άλλους θεσμούς, που στην Ελλάδα η αξιοπιστία τους έχει υποχωρήσει σημαντικά, με αποτέλεσμα να έχουν αυξηθεί τα συμπτώματα κοινωνικής αποσύνθεσης και κοινωνικής μιζέριας παράλληλα με τα φαινόμενα παραβατικότητας συμπολιτών μας, αλλά και οικονομικής κατάρρευσης, που, όπως έχουμε εξηγήσει, θα μεγαλώσουν προϊόντος του χρόνου. Οι ευθύνες των πολιτικών γι' αυτή την κατάσταση είναι μεγάλες.
Ο λόγος είναι, όπως εύστοχα είπε από κοινοβουλευτικού βήματος ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος, ότι η Βουλή, αντί να εκπροσωπεί το λαό και τα συμφέροντά του, έχει μετατραπεί σε Βουλή των συντεχνιών, που ασχολείται αποκλειστικά και μόνον με τα συμφέροντα των κατά τεκμήριο πιο ισχυρών συντεχνιών (από τις οποίες η πλέον ισχυρή παραμένει αυτή των ίδιων των βουλευτών). Ομως αυτό ακριβώς υπονομεύει ακόμα περισσότερο την όποια προσπάθεια για οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική αναγέννηση. Διότι η Βουλή δεν έγινε όργανο των συντεχνιών τώρα που το παρατήρησε (κι είχε πράγματι το θάρρος να το πει δημοσίως) ο υπουργός Υγείας. Το πρόβλημα σήμερα του πολιτικού κόσμου και της χώρας γενικότερα δεν είναι ότι οι πολιτικοί έκλεψαν το δημόσιο χρήμα, όπως ευρέως πιστεύεται, αλλά γιατί επί δεκαετίες οι πολιτικοί καλόπιαναν με δανεικά τους πολίτες που ανήκαν στις συντεχνίες και τώρα δεν μπορούν να συνεχίσουν αυτή την τακτική που δημιούργησε το απεχθές συντεχνιακό και πελατειακό κράτος, το οποίο σήμερα καταρρέει με θόρυβο.
Υπό τις συνθήκες αυτές, ακόμα κι αν η χώρα αντιμετωπίσει το πρόβλημα χρέους, δεν θα μπορέσει να ανακάμψει αν δεν αλλάξουν άρδην οι νοοτροπίες όλων μας και κυρίως των πολιτικών, που σίγουρα θα συνεχίσουν να κυβερνούν τη χώρα, διότι απλούστατα δεν υπάρχει οργανωμένη κοινωνία παγκοσμίως και δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία που να μην διέθετε πολιτικούς. Ομως, για να γίνει αυτό, πρέπει να προσαρμοσθούμε όλοι μας σε μια διαφορετική νοοτροπία και πραγματικότητα, που θα επιτρέψει στους Ελληνες να δημιουργήσουν και πάλι πλούτο και να μην επαναπαύονται στα δανεικά του Δημοσίου, που πλέον εξανεμίσθηκαν. Αυτό δεν θα είναι εύκολο.
Η προσαρμογή θα είναι βίαιη κι οδυνηρή. Αλλά όσο η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου παραπαίει και δεν προχωρεί αποφασιστικά στις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες μας πιέζει η τρόικα, τόσο η μιζέρια θα συνεχίζεται. Κι η Ελλάδα θα κινδυνεύει, αν όχι με τυπική χρεοκοπία, με χρεοκοπία των κατοίκων της. Και κυρίως με χρεοκοπία των αξιών της και των θεσμών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου