ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΚΥΜΑ ΣΤΟ ΝΟΤΟ – ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΣΤΟ ΒΟΡΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Η υπερψήφιση του δεύτερου μνημονίου την περασμένη Κυριακή δεν άφησε περιθώρια ανακούφισης στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Οι «εταίροι» δεν φάνηκε να ικανοποιούνται και συνέχισαν την ασφυκτική πίεση. Αναμενόμενο. Πρώτον, ούτε οι ίδιοι πιστεύουν στη συνταγή τους. Αμφιβάλλουν ακόμα για τη διασφάλιση των «δανειστών», όσο βαθαίνει η ύφεση. Δεύτερον, ο κινητοποιημένος –και όχι μόνο αγανακτισμένος – ελληνικός λαός τους ανησυχεί σφόδρα. Το ίδιο και οι διαλυτικές τάσεις στο πολιτικό – κομματικό σύστημα, που προκαλεί η κινητοποίησή του. Τρίτον, οι αντιδράσεις δεν περιορίζονται στην Ελλάδα. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι λαοί δεν συμπαρίστανται απλώς στον ελληνικό λαό, βλέπουν ήδη στο πρόσωπό μας το δικό τους ζοφερό μέλλον κι αρχίζουν να αντιδρούν αφυπνισμένοι από τα ολέθρια αποτελέσματα που είχε για τη μεγάλη πλειοψηφία το ελληνικό «πείραμα».
Τέταρτον, σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον οι εσωτερικές αντιθέσεις των ευρωπαϊκών ελίτ οξύνονται, η νεοφιλελεύθερη ομοψυχία κεντροδεξιάς – κεντροαριστεράς προ του συστημικού κινδύνου απειλείται, ο άξονας Παρισιού – Βερολίνου σκιάζεται από σύννεφα σκεπτικιστών.
Το «κακό» με τους λαούς είναι ότι οι ελίτ ποτέ δεν αρκούνται στο να παράγουν, (πολύ), να καταναλώνουν (λίγο) και να σωπαίνουν (επ’ άπειρον).
Και το «κακό» με τον κοινοβουλευτισμό είναι ότι οι ελίτ πρέπει να ζητάνε 9 πού και πού τη γνώμη τους. Γι’ αυτό και, μαζί με την οικονομία, απειλείται τώρα με «μεταρρύθμιση» και η δημοκρατία.
Ποιος θα τους σταματήσει; Δεν υπάρχει άλλος, εμείς, εσείς, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας –και της διπλανής χώρας.
Αυτοί που δεν επέτρεψαν πριν από 70 χρόνια τον εκφασισμό της Ευρώπης, μπορούν να σταματήσουν σήμερα τον εκβαρβαρισμό της.
http://www.epohi.gr
Η υπερψήφιση του δεύτερου μνημονίου την περασμένη Κυριακή δεν άφησε περιθώρια ανακούφισης στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Οι «εταίροι» δεν φάνηκε να ικανοποιούνται και συνέχισαν την ασφυκτική πίεση. Αναμενόμενο. Πρώτον, ούτε οι ίδιοι πιστεύουν στη συνταγή τους. Αμφιβάλλουν ακόμα για τη διασφάλιση των «δανειστών», όσο βαθαίνει η ύφεση. Δεύτερον, ο κινητοποιημένος –και όχι μόνο αγανακτισμένος – ελληνικός λαός τους ανησυχεί σφόδρα. Το ίδιο και οι διαλυτικές τάσεις στο πολιτικό – κομματικό σύστημα, που προκαλεί η κινητοποίησή του. Τρίτον, οι αντιδράσεις δεν περιορίζονται στην Ελλάδα. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης οι λαοί δεν συμπαρίστανται απλώς στον ελληνικό λαό, βλέπουν ήδη στο πρόσωπό μας το δικό τους ζοφερό μέλλον κι αρχίζουν να αντιδρούν αφυπνισμένοι από τα ολέθρια αποτελέσματα που είχε για τη μεγάλη πλειοψηφία το ελληνικό «πείραμα».Τέταρτον, σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον οι εσωτερικές αντιθέσεις των ευρωπαϊκών ελίτ οξύνονται, η νεοφιλελεύθερη ομοψυχία κεντροδεξιάς – κεντροαριστεράς προ του συστημικού κινδύνου απειλείται, ο άξονας Παρισιού – Βερολίνου σκιάζεται από σύννεφα σκεπτικιστών.
Το «κακό» με τους λαούς είναι ότι οι ελίτ ποτέ δεν αρκούνται στο να παράγουν, (πολύ), να καταναλώνουν (λίγο) και να σωπαίνουν (επ’ άπειρον).
Και το «κακό» με τον κοινοβουλευτισμό είναι ότι οι ελίτ πρέπει να ζητάνε 9 πού και πού τη γνώμη τους. Γι’ αυτό και, μαζί με την οικονομία, απειλείται τώρα με «μεταρρύθμιση» και η δημοκρατία.
Ποιος θα τους σταματήσει; Δεν υπάρχει άλλος, εμείς, εσείς, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας –και της διπλανής χώρας.
Αυτοί που δεν επέτρεψαν πριν από 70 χρόνια τον εκφασισμό της Ευρώπης, μπορούν να σταματήσουν σήμερα τον εκβαρβαρισμό της.
http://www.epohi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου