Και ξαφνικά, ο υπέρμαχος του Μνημονίου, πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, δηλώνει πως «το Μνημόνιο θα έπρεπε να αντικατασταθεί με ένα νέο ευρύτερο εθνικό σχέδιο ανόρθωσης, ευρωπαϊκών προδιαγραφών» και συνεχίζει μεγαλώνοντας την έκπληξη, χαρακτηρίζοντας «αδιέξοδη την λογική των οριζόντιων περικοπών και της αύξησης φόρων», ενώ επισημαίνει και «την ανάγκη για εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, αλλά και άμεσης αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής».
Και ξαφνικά, ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης «διαρρέουν» ότι βρίσκονται σε πόλεμο με την Τρόικα κι έχουν ανοίξει μέτωπο με την επιμονή του Σαμαρά να μη συζητά την επιμήκυνση του προγράμματος.
Και ξαφνικά, ο Αντώνης Σαμαράς ανοίγει βεντέτα με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, ενώ επίσης ξαφνικά, ο επικεφαλής του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ τα βάζει με τη Γερμανία κατηγορώντας την ότι αντιμετωπίζει ως υποκατάστημά της την Ε.Ε., ενώ αφήνει να εννοηθεί ότι η Ελλάδα δεν ανήκει στις πραγματικές αιτίες της κρίσης.
Και ξαφνικά, πετάγεται κι ο σιωπηλός συνένοχος, αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, «ξεσπαθώνοντας» ηρωικά, ζητώντας από τους Ευρωπαίους «Να μας φέρουν πίσω τα κλεμμένα και ας κάνουμε τότε τους λογαριασμούς μας».
Αρχίζω να ζω σ’ ένα περιβάλλον όπου όλα με προετοιμάζουν ν’ ακούσω ότι στην ευρωζώνη μπήκαμε επί πρωθυπουργίας Τσίπρα κι ότι αυτοί που «πάση θυσία» ήθελαν να μείνουμε στο ευρώ είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι αντιεξουσιαστές και το black block.
Κάτι βρωμάει. Ή ξέρουν ότι επιστρέφουμε στη δραχμή νωρίτερα απ’ ότι προβλεπόταν, οπότε όλοι οι πρωταγωνιστές της καταστροφής θέλουν να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω και να διασωθούν υποστηρίζοντας ότι φύγαμε από την ευρωζώνη εθελοντικά και «εθνικά υπερήφανοι» ή η ευρωζώνη πάει κατά διαόλου και δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν την καταστροφή, οπότε ξεκίνησε ο διαγωνισμός αντι-γερμανίλας.
Το ζήτημα είναι ότι τα οικονομικά αποθέματα μισθωτών, ελεύθερων επαγγελματιών και μικροέμπορων στέρεψαν. Δεν υπάρχει ούτε σταγόνα στο «υπέδαφος» για να λεηλατηθεί από την εφορία. Οι φοροφυγάδες, μ’ ένα καταπληκτικό σπριντ προεκλογικά και με άλλοθι τον κίνδυνο εκλογής Τσίπρα, έβγαλαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στους φορολογικούς παραδείσους. Κι έτσι, απέμειναν αμήχανοι στην κόλασή τους, οι πολιτικοί τους υπηρέτες.
Το Μνημόνιο δε μπορεί να εφαρμοστεί. Το γνωρίζουν όλοι αυτό, εντός κι εκτός Ελλάδας. Η νιρβάνα των ηλιθίων που κυριαρχεί, δε δείχνει ότι μπορεί να υπάρξει ένας γενικός ξεσηκωμός, αλλά οι δουλοπρεπείς κυβερνήτες μοιάζουν να φοβούνται και αυτό το ενδεχόμενο.
Η επίσημη ανακοίνωση της ελληνικής χρεωκοπίας και η επιστροφή στη δραχμή είναι πλέον ο νέος μονόδρομος. Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που οι ντίλερς θα πουλήσουν όλη την πραμάτεια της Ελλάδας σε τιμές αστείες ή μπορεί και να την ξεφορτωθούν τζάμπα. Ταυτόχρονα, θα ξεπουλήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα και κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.
Κάπου εδώ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τελειώνει το πρώτος μέρος αυτής της τραγωδίας και ακολουθεί το δεύτερο, εκείνο της υποτέλειας και της πείνας. Ένα είναι το μόνο σίγουρο. Ότι πλέον το «ο σώζων εαυτώ σωθήτω» δε θα ισχύσει μόνο για τους απλούς πολίτες, αλλά για κάθε είδους ταγούς. Πολιτικούς, οικονομικούς και θρησκευτικούς. Το μπάχαλο έφτασε και χτυπάει την πόρτα μας, πριν τη ρίξει με κλωτσιά.